ines.
voor de Zuid-Hollandsche
1
I
SMA,
-New York.
ide!
'ERDAI,
De kleine Duif.
1118,
IN HOC SIGN O VINCES
SOMMELSDIJK.
[DKOOPSTE
!ol Briquetten.
te maken.
Vrijdag IC Januari 1801.
Vijfde Jaargang No, 254
Slnti-Slc VoilitioiVMA
T. BOEKKOVE
HERINNERING.
OUDDORP
FEUILLETON.
I
I
II
L
41
I
.vJ
lAT 115
A M
voorzien van boven-
|erk, verkrijgbaar op
A. Znidijk
|oh. v/d Gevel Pz.
Visser
van Besteren
Korte weg
C. A. Foots
van Driel
van Wageningen
k* iiartl te
Ind
|W. A. de Koningb
It Giessen
Hylckama Vlieg
v/d Sluijs
ling Czn.
le te
|r. A. Gampbuis
I Wed. -W. Voogt
lWed. A. Verschoor
lj. Romeijn
]A. tlartlioorn
Id. Du Bel
J Fop van den Berg
lWed. H. Willevins.
aandacht gevestigd
I per Vs Kilo.
p
de Kantoren der
|m of te Amsterdam
te Groningen,
fee Oisterwijk
Brielsche-, Beier-
lunptie en prijzen
istse
ien meer en deugdelijke
f Twaalf G u 1 d e n
jSDIJK.
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijsper drie maanden 50 Cent, franco p. p.
Afzonderlijke nominers 5 Cent.
UITGEVER:
Advertentiën van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent
Advertentiën driemaal geplaatst worden slechts tweemaal berekend.
Advertentiën worden bij den Uitgever ingewacht tot Woensdagavond
Mie stulclcen voor tie lietlaetie bestemd, Aflverteiitiën en verdere AdministratieJ"raneo toe te enden nan den l ite/ever.
De kiezerslijsten worden vóór 15 Februari op
gemaakt. Ieder mannelijk inwoner eener gemeente
wordt, zoo bij in eene andere gemeente over bet
laatst verloopen dienstjaar in de persoueele be
lasting, zonder remissie was aangeslagen, of f10
aan grondbelasting in één of meer gemeenten samen
betaalt, verzocht deze biljetten vóór 15 Februari
aan de Secretarie zijner gemeente te bezorgen.
Verzuimt men dit, dan is men dit jaar het kies
recht kwijt; en men weet, dit jaar heeft de ver
kiezing plaats /an leden der Tweede Kamer. Na
15 Februari is het te laat.
In //Onze Eilanden" van 26 December
troffen wij een ingezonden Stak aan, dat
eene vreemde onderteekening draagt.
Oordeelt zelve, lezers
Plet bedoelde stuk eindigt aldus:
Ontvang, M. de R., onzen dank voor de
verleende plaatsruimte.
Eenige vrienden van waarheid,
en bovenal van volksontwikkeling.
Dat bovenal is curieus. Wij hadden in
onze onnoozelheid altijd gedacht, dat waar
heid bovenal ging, maar neen, de mannen
van den vooruitgang te Ouddorp komen
ons vertellendat volksontwikkeling vóór
waarheid gaat.
Als bet nijpt kan er bij die beeren dus
wel een leugentje door, mits men uuar een
bolleboos, mits men maar knap is.
In dat vreemd onderteekend stuk is sprake
van een zekeren heer K. Lodder, raadslid
te Ouddorp.
Dit raadslid had in den raad een voor
stel ingediend tot verhooging van bet school
geld De heer Lodder wenschte, dat gegoede
ouders per kind en per week 30 ets., min-
derqegoede 20 ets. en minvermorjende 10 ets.
schoolgeld zouden betalen. Van owoermogen-
den wilde de heer Loddergeen enkelen school
penning geheven zien.
Dat voorstel was den Ouddorpschen libe
ralen een doorn in 't oog. Neen, die heer
Lodder was er eentje. Verbeeldt U eens,
dat, men goed in z'n dubbeltjes zit en 4
zegge vier kinderen op de Openbare school
heelt, dan zou men, als de heer Lodder zijn
zin kreeg, zestig heele guldens schoolgeld
per jaar moeten betalen.
Kijk, dat is voor een gezeten burger, die
gewend is om zelf zoo wat niemendal en
anderen alles te laten betalen, niet om te
doen.
En dan iemand, die een goed stuk brood
heeft, wel ir et met rookvleeseh, maar toch
nog met kaas, en ook vier kinderen op de
Openbare School, zoo iemand zou als des
heeren Lodders haan koning kraaide, veertig
gulden schoolgeld per jaar moeten opbrengen.
Het zou immers ongehoord wezen. Ziet ge,
zulk een hoog schoolgeld, en nog honger
is op de Christelijke Scholen regel, dia
Christelijke menschen weten niet anders
maar wij liberalen hebben onze dubbeltjes
te hard noodig voorons zelve.
Minvermogenden moeten volgens den heer
Lodder 10 ets per kind en per week beta
len. Dus een werkmandie blij is, dat hij
zijn dagelijksch brood heeft, moet als hij
toevallig vier kinderen naar de Openbare
School stuurt, twintig gulden per jaar school
geld betalen.
Neen hoor, dat doen de antirevolutionairen
van zijne conditie wel, maar die lui schijnen
te kunnen, wat wij niet vermogen.
Ja, dat is ook zoo.
Och, weet ge waar het die heer Lodder
om te doen was? Hij wilde de Openbare
School te Ouddorp leegpompen. Hij had dat
plaatje in Uilenspiegel gezien, waarop Dr.
31
„De bleekgezichten zullen het dorp der Natchez
niet betreden," sprak de groote Zon met somber
gelaat. //Het fort zal hun graf worden, voor hen
allen 1 Geen voet van een blanken zal ooit de
de jachtgronden der Natchez meer betreden. Wij
zullen de wolven en de gieren een kostelijk maal
bereiden. Thans zijn de Natchez de heeren des
Lands.
Al de gebouwen van het fort werden in brand
gestoken en hoog sloegen de vlammen ten hemel
en blonken en weerkaatsten in den grooten stroom.
De wallen van het fort bleven onaangerand; want
de groote Zon gaf zich den tijd niet, dat te ver
woesten.
„De bleekgezichten zullen toch niet wederkee-
ren!" sprak hij.
Eindelijk was alles voor den terugtocht gereed.
De buit moest spoedig in het dorp der Natchez
in veiligheid gebracht worden, want de wilden
verlangden er naar hunne hutten op te sieren met
al het geroofde. Hunne stoutste wenschen hadden
hun niet kunnen beloven wat zij nu bezaten. En
het aantal geweren was zoo groot, dat de groote
Kuyper en Dr. Schaepman om het hardst
aan een groot schoolgebouw staan te pom
pen, terwijl de kindertjes bij stroomen de
ramen uitvliegen.
Dat prentje wilde hij te Ouddorp tot wer
kelijklieid maken. De heer L. wou graag de
heele Ouddorpsche jeugd in do Christelijke
school hebben. Want in de Christelijke school
wordt immers minder betaald dan de heer
L. in de openbare school wilde!
Vindt ge niet lezers, dat die liberalisten
van Ouddorp erge knappe men sclien zijn
meer vóór knapheid dan vóór waarheid?
Weet e wat die menschen knap noemen?
Eene rechte zaak zóó scheef voorstellendat
een hoop domme menschen zeggen't is
verschrikkelijk! weg er mee!
Dan is het doel bereikt. Maar de heer
Lodder bedoelde toch niet, dat iemand voor
gegoed verklaard moest wordenals bij niet
gegoed was?
Weg met hot voorstel Lodder! Maar dc
heer Lodder bedoelde tocli nietdat iemand
gedwongen zou worden om 40 gulden te be
talen als hij bij mogelijkheid maar 20 gul
den missen kon?
Weg met het voorstel Lodder!
Maar het was den heer Lodder eenvoudig
te doen om het er henen te leiden, dat alle
Ouddorpers zouden begrijpendat het hun
aller plicht is om zooveel mogelijk de kosten
van het onderwijsdat hunne kinderen ont
vangen, zelve te dragen. Zooveel mogelijk,
weet ge?
Weg met het voorstel Lodder!
Lezersge hebt ons begrepenniet waar
en ge begrijpt de liberalen te Ouddorp ook,
hopen wij.
Oppassen blijft tegenover het liberalisme
altijd de boodschap. De heerW.V. Kz.,te
Ouddorp is er ingeloopen. Deze antirevolu
tionair vond, dat zijn kameraad te hard
Zou bijna lederen krijgsman een daarvan schen
ken kon.
Onoverwinnelijk zouden zij thans voortaan zijn,
tegenover hunne vroegere doodvijanden, de Chika-
haws en Choctows, en bereid waren zij, den
kamp op leven en dood tegen dezen te hervatten.
Na den terugkeer in het dorp der Natchez hiel
den de overwinningsfeesten dagen lang aan De
Natchez werden hoe langer hoe trotscher en ver
meteler want: droegen zij niet de wapenen dei-
blanken.
In eene zaak had de groote Zon zich echter
bedrogen. Hij meende dat de blanken het niet
wagen zouden, zich na deze ontzettende nederlaag
weder op het gebied der Natchez te wagen. Doch,
na verloop van eenige weken verscheen de
geredde hoofdman van het fort, Chepar, -met
een dubbel zoo groot aantal Fransche soldaten,
als er vroeger in het fort in bezetting hadden
gelegen.
Welk een droevige en hartverscheurende aan
blik leverden de zwartgeblakerde bouwvallen van
het uitgebrande fort aan de oogen der Europeanen
op! Tussehen de verkoolde puinkoopen lagen de
beenderen en doodshoofden der arme vermoorden.
De wolven en hyenas der prairiën hadden deze
rampzalige overblijfselen afgeknaagd. Aan den
grooten hoop doodsbeenderen bemerkte Chepar
dat de bloeddorstige Natchez zelfs de vrouwen
en onnoozele kinderen niet gespaard hadden.
Vergeefs trachtte hij dezen of genen zijner vrienden
nog op te zoeken of te herkennen om hunne
lijken ten minste een eerlijke begrafenis te geven.
De Roodhuiden hadden ze eerst nog van al
hunne kleedereu beroofd. Met diepe smart liet
hij de beenderen verzamelen en alles bijeen ter
aarde bestellen.
Toen alles na verloop van eenige dagen opge-
ruimt was en het fort, waarvan de wallen, zoo
als wij zeiden, nog in een goeden toestand waven,
weder eenigszius bewoonbaar was geworden,
maakte Chepar zich gereed, aan het hoofd van
zijne talrijke en geoefende schaar soldateu, de
moordenaars voor hunne gruweldaden te gaan
straffen.
De Natchez hadden natuurlijk al zeer spoedig
den terugkeer van de blanken vernomen. Zij waren
niet weinig daardoor verschrikt, al meenden
zij in hun overmoed de blanken wel te kunnen
weers aan. Wat erger voor hen was, de Chi-
kahaws en Choctaws hadden hun aandeel in den
rijkeu buit verlangd, en daar dit verlangen niet
vervuld was, ontstak de krijg tussehen hen en
de Natchez in volle woede. Wel is waar, bezaten
deze laatsten nu geweren, doch ook menigeen van
hen viel door de vergiftigde pijlen der vijanden.
Chepar dacht er niet aan, zich met deze India
nenstammen tegen de Natchez te verbinden,
want nu vertrouwde hij geen enkelen Indiaan
meer. Met vierhonderd soldaten trok hij op het
dorp der Natchez aan.
In een enkelen dagmarsch bereikte hij het dorp
der Natchez, 't welk slechts door een klein aan
tal krijgslieden bezet was, om'lat de groote
Zon met de meesten tegen zijn vijanden, de Indianen,
te velde was getrokken.
Een aantal Natchez trokken hem met de vredes
pijp le gemoet: hij liet ze echter allen neder-
tegen den vijand inrendeweshalve hij hem
aan zijn lot overliet.
Ilct voorstel Lodder ging weg. Een triomf
voor de liberalenwaarop ze uit het oog
punt van knapheid grootsch mogen zijn
maar niet om der waarheid wil.
Toch moeten wij niet bitter tegen de libe
ralen zijndus ook niet tegen die te Ouddorp'
Toen het voorstel Lodder viel, waren er
toehoorders in de raadzaal, die van plezier
in hunne handen klapten.
Als weerwraak zouden wij de vuist kunnen
ballende stonde verbeidendehun dien
klap betaald te zetten.
Wij zullen dat niet doen.
Laf zullen wij ook niet wezen om als de
heer W. V. K. den liberalen ten gelieve
onzen broeder in den steek te laten.
Dat is niet.zooals het betaamt. Dat doen
de liberalen ook niet. Meer dan éénmaal is
het in de Iweede Kamer aanschouwddat
liberalendie ouderling gedeeld lagenman
aan man stondenals liet er aan toekwam
de tegenpartij liet hoofd te bieden.
Die eenheid is door de liberale leiders steeds
hoog geloofd. Op die eenheidals de over
winning of de nederlaag van den tegenstan
der in het geding kwamis steeds met kracht
aangedrongen.
En geen wonderIn eenheid zit sterkte.
Tweedracht verlamt en geeft den vijand voet.
Weet gewat wij doen willen Wij willen
ons vast aaneensluitenals een geduchte pha
lanx. En wie van onze vrienden een bres
tracht te makenzullen wij met den vinger
aanwijzen.
Maar wij zullen ons aaneensluiten, ook
ter wille van de liberalen. Wij zoeken ook
hun heil. Zonder God Mjn zij even ongeluk -
kig als antirevolutionairen, die het slechts
in naam zijn.
Wij ijveren voor geeue partij. Wij ijveren
schieten, eer dat zij hem nog bereikt en een woord
met hem gesproken hadden. Zoo weinig kracht
oefende, helaas, het Evangelie op hem uit.
Ontsteltenis heerschte er nu in het dorp. De
meeste vrouwen en kinderen trachtten in het
ivoud te vluchten en zich daar te verbergen,
maar zonder medelijden liet Chepar op haar schie
ten. Zijn bevei was: geen Natchez te sparen,
omdat zij ook de vrouwen en kinderen der blan
ken niet gespaard hadden. Hoe gaarne wij
meer menschelijkheid en Christelijke erbarming
van de blanken wenschten te kunnen mededeelen,
de waarheid verplicht ons dit onbewimpeld te
boekstaven.
In korten tijd stonden de meeste hutten van
liet dorp en ook de Zonnetempel in lichte laaie
de lijkeu van talleoze Indianen bedekten
de wegen. De vluchtenden werden zooveel mo
gelijk vervolgdtotdat de nacht een einde
aan dat moordtooneel maakte. Doch den vol
genden dag ging het plunderen en verwoesten
weer voort.
Den dag daarop volgende was de groote Zon
met zijn geheele macht in aantocht Blakende
van woede kwam hij aansnellen, om zijne vijanden,
die zijn dorp en tempel verwoest hadden opleven
en dood te bestrijden. Het hart van menigen,
anders onverschrokken soldaat beefde, toen zij
de woeste roodhuiden met gillend geschrei op zich
zagen losstormen, doch Chepar had zijne maat
regelen van voorzichtigheid genomen.
(Slot Volgt.)
1
I
l.
f-
-^'1
