Christelijk
Weekblad
voor de Zuid-Hollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
iraad
eten,
Vrijdag 15 Februari 1889.
Derde Jaargang N°. 155.
IN HOC SIGN O VINCES
aii ts SoiieMiiL
D.
Meubelen
20, Hoop
erderbeii,
•er f ÏOOO
W. BOEKHOVEN.
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, iraneo toe te zenden aan den Uitgever.
De JProvïnciale Staten.
FEUILLETON.
brikaat.
et Haken van
n, voor Hoot«
n Turfstrooi-
llijken prijs ge-
11EERDE,
totterdam.
en WISSELS.
Hoofd-agetten
van Algemeene
varen van
roederen als
edrijf, ligging
;vcn-, rivier-
>k
1 en zeer voor-
iezaken hebben
verzekerden de
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
Abonnementsprijsper drie maanden 50 Cent, franco p. post
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
uitgever
SOIINELSDMK.
Advertentiën van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent.
Advertentiën driemaal geplaatst worden slechts tweemaal berekend.
Advertentiën worden bij den Uitgevek ingewacht tot Donderdagmiddag 5 uur
Vooruitgang 1
le en Overflakkee. I
>t 31 Maart 1889.
6 en 12 uur.
7,15 10 nam. 1,15 u. F
9,15 3,—
10,45 r
3,30 v
isluiting met de stoom-
otterdam en omgekeerd.^
FN:
iOOT.
1, (Raderboot.)
otterdam.
tg voormiddags 5,uur,
6,30 unr
namiddags 2,uur.
en 28 Februari.
'stoombootdienst.)
Idelharnis.
ndags.
'INTERDIENST.j
Rotterdam.
ag '8 morgens 4,30 ure.
6,30
g Donderdag,
's namiddag 1,45 ure
MAASNYMPH
igen 1 Nov.
IRDAM.
8,30, en namiddag 2,— F
8,30, 2,— i
en nm. 2,30 u.
30, 2,30 v
5LUIS.
niddag 0,45 en 2,45
een half uur later.
ure, nm. 2,45 ure.
a een half uur later,
ar Rotterdam, voorin. 8,30
r Helleroetsluis dagelijks
in correspondentie met
flakkee.
Winterdienst.
Sept.
a. 5,15; Zaterd. oagev. 6,50
Maandag en Dinsdag vra. 6,
Vrijdag vm. 7,10, nm. 2,30
lag vm. 8, nm. 3.
Dinsdag vm. 5,30Woensd
land) vm. 5,45.
Zaterdag nm. 8.
:r): op werkdagen deB via
nn. 3.
n Dinsdag nm. 1,80, Wosns-
maaud zal v Oude Maa 11'
tterdam vertrekken,
erdag en Vrijdag:
an Oud-Beierland vm. 7-
lijk nm. 1.
2 (Raderbooten).
m. Febr.
V»q rotterdam:
9 vm. 10,45 u.
10 vm. 10.45 u.
11 vm. 11,30 u.
12 vin. 10.45 u.
13 nm. 1,— u.
onderdag 14 vm. 10,45 u.
rijdag 15 vm. 10,45 u.
•ndag
aandag
insdag
oensdag
Tot onze blijdschap bespeurden wij,
dat men zich in verschillende deelen onzes
lands ijverig gaat bezig houden met de
aanstaande verkiezing van leden voor de
Provinciale Staten.
Vroeger werd er van deze verkiezingen
weinig of geen notitie genomen. En dat
lag wel eenigszins in den aard der zaak.
Men merkte zoo weinig van die Provinci
ale Staten. Want wel waren deze Staten
aangewezen om de leden der Eerste Kamer
te verkiezen, maar zoolang nagenoeg alle
wetsvoorstellen, die van antiliberale zijde
kwamen, toch geen genade konden vinden
bij de liberale meerderheid in de Tweede
Kamer, scheen het er minder op aan te
komen wie er naar de Eerste Kamer ge
zonden werden. Men rekende, dat de leden
van die Kamer onze natie, voorzoover zij
niet liberaal of revolutionair gezind is, toch
weinig goed konden doen. Immers, recht
om de wetsvoordrachten in een of ander
opzicht te wijzigen, heeft de Eerste Kamer
niet, en zoolang de liberalen in de Tweede
Kamer baas waren, kreeg zij bijna nooit
anders dan liberaal gekleurde wetten ter
beoordeeling. Bovendien, dewijl de Eerste
Kamer in den regel en zonder slag of stoot
de voorstellen of ontwerpen der Tweede
Kamer aannam, kreeg het werk van die
Eerste Kamer meer en meer een vormelijk,
onbeduidend aanzien. In de Tweede Kamer,
dit wist men, maakte dan 'ten minste nog
menig getuigenis van antirevolutionaire of
roomsche afgevaardigden een diepen, mach
tigen indruk. Daar was ook nog door
amendementen nu en dan een gedeelte
lijk winstje te behalen, maar dat men het
in de Eerste Kamer zoover zou kunnen
EEN TAFEREEL UIT DEN MORGEN DER
CHRISTELIJKE KERK.
Naar het JEngelsch.)
Tegen bet einde van het jaar 84 n. Chr. be
woog zich een schitterende optocht van edelen en
krijgslieden door de straten der Italiaansche stad
Celano.
Keizer Domitianus deed eeue rondreize door
zijn land en de aanzienlijkste en rijkste burgers
van Rome vergezelden hem. De wagen van Ju
lius Varus bleef achter de overigen terug. Een
deel van bet vergulde tuig was gescheurd, en
een zadelmaker werd geroepen, om het gebrek
te verhelpen. De wagenmenner, een jonge, Ger-
maansche slaaf stond verdrietig bij de paarden
hij was door zijn meester streng berispt, alsof
het zijne schuld was, dat de rustelooze, vorige
rossen de teugels uiteen gerukt hadden. De Ger
maan verzette zich bitter, hoewel zwijgend tegen
de onbillijke berisping. Zwijgen is eene der zwaar
ste lessen, die in de slavernij moeten geleerd
worden. Varus zelf, zorgeloos achterwaarts ge
leund in de kussens van zijnen wagen, betrachtte
tot tijdverdrijf de meuigte die was samenge
stroomd, om den keizer op zijnen doortocht te
zien. Hij zag met een trotsch, onverschillig ge
laat op het volk neder; het waren toch niets
anders dan plebejers, gemeene akkerburgers, en
stamde hij niet uit het edelste Romeinsche bloed
Een schoon man was hij, nog geen 30 jaar oud,
brengen, dat zij een in het partijvoordeel
der liberalen ontworpen wet in haar geheel
zou verwerpen, och dat kwam bij de mees
ten niet eens in de gedachten op. En dan,
zaten er in het Heerenhuis op het Binnen
hof niet de rijkste, de machtigste, de in
vloedrijkste bezitters van ons land. Hoe
kon van deze verwacht worden, dat zij
ooit met ernst het goed recht der chris
telijk gezinde partijen zouden handhaven?
Zie, zoo kwam het dan, dat men op dezen
tak der volksvertegenwoordiging bijna niet
gelet heeft, en zich dan ook weinig be
moeide met de kiescolleges voor de Eerste
Kamer, te weten de Provinciale Staten.
Deze Staten werden ook meest als vor
melijke, administratieve collegesbeschouwd,
en de liberalen hebben van die omstan
digheid rijkelijk geprofiteerd. Behalve in
de overwegend roomsche provinciën was
het zoo goed als regel, dat aan hen d.ë
keuze stond. Wel streed men soms voor
verschillende personen (meest burgemees
ters of renteniers of notarissen), omdat de
heeren toongevers het niet recht eens
hadden kunnen worden over den candidaat,
maar zelden ontstond er een worsteling
om des beginsels wil. Kiesvereenigingen
kwamen er dan ook niet bij te pas. In club
jes en kransjes werd het zaakje afgedaan.
Doch gelukkig begint dit geheel anders
te worden. Nu het parlementaire leven
over het algemeen veel meer de aandacht
trekt, omdat er weder wat gedaan kan
worden, ook door niet-liberalen, nu krijgt
óns volk ook een oog voor de scheeve
positie, waarin zich de Eerste Kamer be
vindt.
En het eenige middel om de Eerste
Kamer weer in overeenstemming te bren
gen met de tegenwoordige eischen van
met schitterende, zwarte oogen en een gelaat
vol aangeboren waardigheid en edele houding.
De paarden, die zijn wagen trokken, waren van
het edelste en vlugste Arabische risde mantel,
dien hij over de schouders teruggeslagen had,
was kunstig met goud- en zilverdraad doorweven;
zelfs de kleeding zijner slaven zon voor vorsten
kostbaar genoeg geweest zijn. Het was gemak
kelijk te zien, dat Varus hoog stond onder de
grooten dei- aarde.
Plotseling viel zijn oog op eene naast de deur
der markthal staande groep. Schijn i>aar waren
het slaven, die daar ten verkoop stonden en nu
in de opgewondenheid, die het versciijnen des
keizers veroorzaakt had, voor het oogeablik ver
geten waren. Het waren er viereen nude man
met lange, grijze lokken en droevig staande
ingezonken oogen; twee slavinnen, wairschijn-
lijk nog maagden, die het gelaat afgevend en
half achter haar verward haar verborgen hadden:
en daarnaast een jonkman, groot, statig ei sterk,
met teruggebogen hoofd en zachte, rustge ge
laatstrekken. Een wonderbaar mengsel van moed
en droefheid, van vastheid en zachtmoedigheid
die in zijne trekken lagen uitgedrukt, boeide Va-
rus' aandacht, en hij wenkte met de hand, dat
men den jongen man tot hem zou voeren.
Hij bemerkte, hoe zijne handen door eene zware
keten gekluisterd waren en dat ook boeiei de
voetgewrichten omsloten. „Is hij een weggeloopeu
slaaf'? vraagde hij.
„Edele Varus", zeide de soldaat, die met de
wacht over de gevangenen belast was, „hij is
eerst zoo even tot het slavenlot veroordeeld, en
ons volksleven, is het omzetten der Pro
vinciale Staten.
Zooals het Parlement nu is ingericht, kan
en mag het niet blijven. Dat zou neerdruk
kend werken, zoowel op de kiezers als op
de Regeering. Als de Ministers hun plan
nen door de meerderheid der Tweede
Kamer, in overeenstemming met de wen-
schen van de meerderheid der natie, zien
aannemen, dan zijn zij tegenwoordig nog
lang niet zeker van den goeden afloop.
Want dan moeten zij nog hun werk aan
de Eerste Kamer voorleggen en is er soms
geen peil op te trekken of dit College zich
er al of niet tegen verzetten zal. Verstandig
zou het wel niet zijn, om aldus op den
geregelden gang van zaken in te grijpen,
maar in elk geval het recht tot verwer
ping van wetsvoorstellen heeft de Eerste
Kamer. Dit is nog kort geleden gebleken,
nl. in het midden van de maand Januari,
toen het wetsontwerp tot regeling van vrij
heidsbeneming (hetwelk was noodig ge
maakt door het nieuwe strafwetboek en dat
in de Tweede Kamer de algemeene goed
keuring verwierf) door de Eerste Kamer
met groote meerderheid (34 tegen 12 stem
men) werd teruggewezen. Wij herhalen dus,
het recht tot verwerping heeft de Eerste
Kamer beslist, en niets waarborgt ons thans,
dat zij van dit recht geen misbruik zal maken,
zoodat het Ministerie er licht door in con
flict kan geraken.
Op onze kiezers, die door hun trouwe
opkomst in Maart 1888 een omkeer in de
Tweede Kamer bewerkten en aanleiding
gaven tot het optreden van een antiliberaal
kabinet, rust nu de zedelijke plicht om al
het mogelijke te doen tot instandhouding
van dit Ministerie, en dit kan wel niet beter
of niet anders geschieden dan door ook naar-
hij is sterk, zooals men zien kan; jong bloed
is heet en
„En zoo meendet gij, dat gij hem voor de
verzoeking tot ontvluchten bewaren moest, nie^
waar»?'' lachte de Patriciër. „Maar zeg mij", ging
hij voort, zich tot den gevangene wendend, „hoe
is uw naam, en wat is uwe misdaad, dat 11 dit
lot getroffen heeft?"
De onverschillige toon dreef den jongen man
het schaamrood in het gelaat; zichtbaar was hij
niet gewoon met zulk eeue trotschenederbuigend-
heid behandeld te worden; maar zijne stem
was minzaam, toen hij antwoorde„Ik heet Mar
kus, en ben een Christen
Varus verhief zich van zijne kussens en be
schouwde aandachtig het rustige gelaat vóór
hemzijne onverschilligheid nam een einde.
„Ha! ik heb van u, Christenen, de vereerders
van den Joodschen God, gehoord, dat gij bij uwe
nachtelijke offers het vleesch uwer kinderen eet
en u naar den naam eens menschen noemt, die
wegens oproer en verleiding aan het kruis ge
slagen werd. Waarom blijft gij zoo hardnekkig
bij uwen strafbaren offerdienst Onze keizer
Domitinianus is even zoo vast besloten u uit te
roeien, als Nero het was
„Nero wierp de Christenen in het renperk den
wilden dieren voor," zeide de gevangene op zuch
ten, half droomerigen toon„hij hulde hen in
met pek gedrenkte gewaden en plaatste hen als
brandende fakkels in den tuin van zijn paleis."
„Man, hoe kunt gij zoo rustig daarover spre
ken!" riep Varus met de grootste verwondering.
wWeet gij niet, dat hetgeen onder éénen keizer
sliglijk te streven naar een omzetting der
Provinciale staten en (als gevolg daarvan)
naar verplaatsing van de meerderheid in
de Eerste Kamer, opdat zoodoende het
Ministerie beter de handen vrij krijge otn
naar zijn beginselen te regeeren.
Het is zeer te hopen, dat de Regeering
spoedig met de door haar toegezegde her
ziening van de kiestabel voor de Provin
ciale Staten gereed is; dan kan er in Mei
aanstaande reeds gebruik van gemaakt wor
den. Doch ook al gebeurt dit niet, dan
kunnen de kiezers toch door eendrachtige
saamwerking een goed eind vooruitkomen.
Men denke, om zich hiervan te overtuigen,
slechts aan het district Tolen, hetwelk vroe
ger inde Staten van Zeeland geregeld door
liberalen werd vertegenwoordigdmaar dat
nu in Januari jl. den antirevolutionair Hol-
lestelle afvaardigde. Door de zorg van
een pas opgerichte antirev. kiesvereeniging
kwam deze heer eerst in herstemming en
werd hij later met 130 stemmen meerder
heid gekozen.
Kiezers, maakt u dit kloeke voorbeeld
ten nutte! Laat ieder, die het hoog belang
van een anders saamgestelde Eerste Kamer
beseft, bij zijn geburen en kennissen rond
gaan laat er meerdere kiesvereenigingen
worden opgerichtlaat deze vergaderen en
onderling de beteekenis der Mei-ver
kiezingen besprekenlaat men in alle nu
nog sluimerende districten opwakenlaat
men zich rekenschap geven van de behoefte
des tegenwoordigen tijds, en laat dan, als
weldra de stembussen opengaan, allerwegen
een hartverheffende voortzetting gezien wor
den van het gewichtig werk des vorigen
jaars, waaruit reeds zoo schoone vruchten
opgroeiden.
geschied is, ook thans door een anderen ten uitvoer
gabracht worden kandat gij en uwe vrienden
misschien dezelfde smarten zult te verduren heb
ben, waarover gij nu zoo gelaten spreekt?"
„Zeker weet ik datmaar ik kan ze verdragen
en hij roerde zijne ketenen aan, „ik kan deze
dragen, en ik weet, dat mijn Heere mij helpen
zal, om nog zwaarder leed te dragen, wanneer
er nog zwaarder is!"
„Uw heer?" en Varus keek rond, om te zien,
of er ook iemand in de nabijheid stond, die de
kooper van dezen krachtig gebouwden Christen
kon zijn.
„Ja!" zeide Markus, en zijne stem was niet
langer droomerig, maar helder gelijk die eener
klok, „mijn Heere, wiens voetstappen ik druk,
ofschoon zij in het dal der schaduwen des doods
voeren!"
„Wie is hij?" vraagde Varus, verbaasd over
de warmte dezer woorden, die zoo vreemd in
zijne ooren klonken, „wie is hij?" De gevangene
zag opwaarts naar den blauwen hemel, die zich
in vlekkeloozen glans boven hen uitbreidde, dan
trof zijn blik dien van Varus, toen bij antwoordde:
,,Het is J zus Christus, dien de Joden kruisig
den
Varus zonk met een uitroep van onwil in de
kussens van zijnen wagen terug.
„Gij kerels zijt allen dol! Ik had het reeds
dikwijls gehoord; nu zie ik het met eigen oogen.
Een wonderliik denkbeeld uit een alledaagseb
misdadiger een God te maken! Een wonderlijk
heer, wiens dienst een loon gelijk deze ketenen
met zich medebrengt!" Wordt vervolgd