Christelijk Weekblad voor de Zuid-Hollandsche en Zeeuwsche Eilanden. iraad eten, Vrijdag 15 Februari 1889. Derde Jaargang N°. 155. IN HOC SIGN O VINCES aii ts SoiieMiiL D. Meubelen 20, Hoop erderbeii, •er f ÏOOO W. BOEKHOVEN. Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, iraneo toe te zenden aan den Uitgever. De JProvïnciale Staten. FEUILLETON. brikaat. et Haken van n, voor Hoot« n Turfstrooi- llijken prijs ge- 11EERDE, totterdam. en WISSELS. Hoofd-agetten van Algemeene varen van roederen als edrijf, ligging ;vcn-, rivier- >k 1 en zeer voor- iezaken hebben verzekerden de Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag. Abonnementsprijsper drie maanden 50 Cent, franco p. post Afzonderlijke nummers 5 Cent. uitgever SOIINELSDMK. Advertentiën van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent. Advertentiën driemaal geplaatst worden slechts tweemaal berekend. Advertentiën worden bij den Uitgevek ingewacht tot Donderdagmiddag 5 uur Vooruitgang 1 le en Overflakkee. I >t 31 Maart 1889. 6 en 12 uur. 7,15 10 nam. 1,15 u. F 9,15 3,— 10,45 r 3,30 v isluiting met de stoom- otterdam en omgekeerd.^ FN: iOOT. 1, (Raderboot.) otterdam. tg voormiddags 5,uur, 6,30 unr namiddags 2,uur. en 28 Februari. 'stoombootdienst.) Idelharnis. ndags. 'INTERDIENST.j Rotterdam. ag '8 morgens 4,30 ure. 6,30 g Donderdag, 's namiddag 1,45 ure MAASNYMPH igen 1 Nov. IRDAM. 8,30, en namiddag 2,— F 8,30, 2,— i en nm. 2,30 u. 30, 2,30 v 5LUIS. niddag 0,45 en 2,45 een half uur later. ure, nm. 2,45 ure. a een half uur later, ar Rotterdam, voorin. 8,30 r Helleroetsluis dagelijks in correspondentie met flakkee. Winterdienst. Sept. a. 5,15; Zaterd. oagev. 6,50 Maandag en Dinsdag vra. 6, Vrijdag vm. 7,10, nm. 2,30 lag vm. 8, nm. 3. Dinsdag vm. 5,30Woensd land) vm. 5,45. Zaterdag nm. 8. :r): op werkdagen deB via nn. 3. n Dinsdag nm. 1,80, Wosns- maaud zal v Oude Maa 11' tterdam vertrekken, erdag en Vrijdag: an Oud-Beierland vm. 7- lijk nm. 1. 2 (Raderbooten). m. Febr. V»q rotterdam: 9 vm. 10,45 u. 10 vm. 10.45 u. 11 vm. 11,30 u. 12 vin. 10.45 u. 13 nm. 1,— u. onderdag 14 vm. 10,45 u. rijdag 15 vm. 10,45 u. •ndag aandag insdag oensdag Tot onze blijdschap bespeurden wij, dat men zich in verschillende deelen onzes lands ijverig gaat bezig houden met de aanstaande verkiezing van leden voor de Provinciale Staten. Vroeger werd er van deze verkiezingen weinig of geen notitie genomen. En dat lag wel eenigszins in den aard der zaak. Men merkte zoo weinig van die Provinci ale Staten. Want wel waren deze Staten aangewezen om de leden der Eerste Kamer te verkiezen, maar zoolang nagenoeg alle wetsvoorstellen, die van antiliberale zijde kwamen, toch geen genade konden vinden bij de liberale meerderheid in de Tweede Kamer, scheen het er minder op aan te komen wie er naar de Eerste Kamer ge zonden werden. Men rekende, dat de leden van die Kamer onze natie, voorzoover zij niet liberaal of revolutionair gezind is, toch weinig goed konden doen. Immers, recht om de wetsvoordrachten in een of ander opzicht te wijzigen, heeft de Eerste Kamer niet, en zoolang de liberalen in de Tweede Kamer baas waren, kreeg zij bijna nooit anders dan liberaal gekleurde wetten ter beoordeeling. Bovendien, dewijl de Eerste Kamer in den regel en zonder slag of stoot de voorstellen of ontwerpen der Tweede Kamer aannam, kreeg het werk van die Eerste Kamer meer en meer een vormelijk, onbeduidend aanzien. In de Tweede Kamer, dit wist men, maakte dan 'ten minste nog menig getuigenis van antirevolutionaire of roomsche afgevaardigden een diepen, mach tigen indruk. Daar was ook nog door amendementen nu en dan een gedeelte lijk winstje te behalen, maar dat men het in de Eerste Kamer zoover zou kunnen EEN TAFEREEL UIT DEN MORGEN DER CHRISTELIJKE KERK. Naar het JEngelsch.) Tegen bet einde van het jaar 84 n. Chr. be woog zich een schitterende optocht van edelen en krijgslieden door de straten der Italiaansche stad Celano. Keizer Domitianus deed eeue rondreize door zijn land en de aanzienlijkste en rijkste burgers van Rome vergezelden hem. De wagen van Ju lius Varus bleef achter de overigen terug. Een deel van bet vergulde tuig was gescheurd, en een zadelmaker werd geroepen, om het gebrek te verhelpen. De wagenmenner, een jonge, Ger- maansche slaaf stond verdrietig bij de paarden hij was door zijn meester streng berispt, alsof het zijne schuld was, dat de rustelooze, vorige rossen de teugels uiteen gerukt hadden. De Ger maan verzette zich bitter, hoewel zwijgend tegen de onbillijke berisping. Zwijgen is eene der zwaar ste lessen, die in de slavernij moeten geleerd worden. Varus zelf, zorgeloos achterwaarts ge leund in de kussens van zijnen wagen, betrachtte tot tijdverdrijf de meuigte die was samenge stroomd, om den keizer op zijnen doortocht te zien. Hij zag met een trotsch, onverschillig ge laat op het volk neder; het waren toch niets anders dan plebejers, gemeene akkerburgers, en stamde hij niet uit het edelste Romeinsche bloed Een schoon man was hij, nog geen 30 jaar oud, brengen, dat zij een in het partijvoordeel der liberalen ontworpen wet in haar geheel zou verwerpen, och dat kwam bij de mees ten niet eens in de gedachten op. En dan, zaten er in het Heerenhuis op het Binnen hof niet de rijkste, de machtigste, de in vloedrijkste bezitters van ons land. Hoe kon van deze verwacht worden, dat zij ooit met ernst het goed recht der chris telijk gezinde partijen zouden handhaven? Zie, zoo kwam het dan, dat men op dezen tak der volksvertegenwoordiging bijna niet gelet heeft, en zich dan ook weinig be moeide met de kiescolleges voor de Eerste Kamer, te weten de Provinciale Staten. Deze Staten werden ook meest als vor melijke, administratieve collegesbeschouwd, en de liberalen hebben van die omstan digheid rijkelijk geprofiteerd. Behalve in de overwegend roomsche provinciën was het zoo goed als regel, dat aan hen d.ë keuze stond. Wel streed men soms voor verschillende personen (meest burgemees ters of renteniers of notarissen), omdat de heeren toongevers het niet recht eens hadden kunnen worden over den candidaat, maar zelden ontstond er een worsteling om des beginsels wil. Kiesvereenigingen kwamen er dan ook niet bij te pas. In club jes en kransjes werd het zaakje afgedaan. Doch gelukkig begint dit geheel anders te worden. Nu het parlementaire leven over het algemeen veel meer de aandacht trekt, omdat er weder wat gedaan kan worden, ook door niet-liberalen, nu krijgt óns volk ook een oog voor de scheeve positie, waarin zich de Eerste Kamer be vindt. En het eenige middel om de Eerste Kamer weer in overeenstemming te bren gen met de tegenwoordige eischen van met schitterende, zwarte oogen en een gelaat vol aangeboren waardigheid en edele houding. De paarden, die zijn wagen trokken, waren van het edelste en vlugste Arabische risde mantel, dien hij over de schouders teruggeslagen had, was kunstig met goud- en zilverdraad doorweven; zelfs de kleeding zijner slaven zon voor vorsten kostbaar genoeg geweest zijn. Het was gemak kelijk te zien, dat Varus hoog stond onder de grooten dei- aarde. Plotseling viel zijn oog op eene naast de deur der markthal staande groep. Schijn i>aar waren het slaven, die daar ten verkoop stonden en nu in de opgewondenheid, die het versciijnen des keizers veroorzaakt had, voor het oogeablik ver geten waren. Het waren er viereen nude man met lange, grijze lokken en droevig staande ingezonken oogen; twee slavinnen, wairschijn- lijk nog maagden, die het gelaat afgevend en half achter haar verward haar verborgen hadden: en daarnaast een jonkman, groot, statig ei sterk, met teruggebogen hoofd en zachte, rustge ge laatstrekken. Een wonderbaar mengsel van moed en droefheid, van vastheid en zachtmoedigheid die in zijne trekken lagen uitgedrukt, boeide Va- rus' aandacht, en hij wenkte met de hand, dat men den jongen man tot hem zou voeren. Hij bemerkte, hoe zijne handen door eene zware keten gekluisterd waren en dat ook boeiei de voetgewrichten omsloten. „Is hij een weggeloopeu slaaf'? vraagde hij. „Edele Varus", zeide de soldaat, die met de wacht over de gevangenen belast was, „hij is eerst zoo even tot het slavenlot veroordeeld, en ons volksleven, is het omzetten der Pro vinciale Staten. Zooals het Parlement nu is ingericht, kan en mag het niet blijven. Dat zou neerdruk kend werken, zoowel op de kiezers als op de Regeering. Als de Ministers hun plan nen door de meerderheid der Tweede Kamer, in overeenstemming met de wen- schen van de meerderheid der natie, zien aannemen, dan zijn zij tegenwoordig nog lang niet zeker van den goeden afloop. Want dan moeten zij nog hun werk aan de Eerste Kamer voorleggen en is er soms geen peil op te trekken of dit College zich er al of niet tegen verzetten zal. Verstandig zou het wel niet zijn, om aldus op den geregelden gang van zaken in te grijpen, maar in elk geval het recht tot verwer ping van wetsvoorstellen heeft de Eerste Kamer. Dit is nog kort geleden gebleken, nl. in het midden van de maand Januari, toen het wetsontwerp tot regeling van vrij heidsbeneming (hetwelk was noodig ge maakt door het nieuwe strafwetboek en dat in de Tweede Kamer de algemeene goed keuring verwierf) door de Eerste Kamer met groote meerderheid (34 tegen 12 stem men) werd teruggewezen. Wij herhalen dus, het recht tot verwerping heeft de Eerste Kamer beslist, en niets waarborgt ons thans, dat zij van dit recht geen misbruik zal maken, zoodat het Ministerie er licht door in con flict kan geraken. Op onze kiezers, die door hun trouwe opkomst in Maart 1888 een omkeer in de Tweede Kamer bewerkten en aanleiding gaven tot het optreden van een antiliberaal kabinet, rust nu de zedelijke plicht om al het mogelijke te doen tot instandhouding van dit Ministerie, en dit kan wel niet beter of niet anders geschieden dan door ook naar- hij is sterk, zooals men zien kan; jong bloed is heet en „En zoo meendet gij, dat gij hem voor de verzoeking tot ontvluchten bewaren moest, nie^ waar»?'' lachte de Patriciër. „Maar zeg mij", ging hij voort, zich tot den gevangene wendend, „hoe is uw naam, en wat is uwe misdaad, dat 11 dit lot getroffen heeft?" De onverschillige toon dreef den jongen man het schaamrood in het gelaat; zichtbaar was hij niet gewoon met zulk eeue trotschenederbuigend- heid behandeld te worden; maar zijne stem was minzaam, toen hij antwoorde„Ik heet Mar kus, en ben een Christen Varus verhief zich van zijne kussens en be schouwde aandachtig het rustige gelaat vóór hemzijne onverschilligheid nam een einde. „Ha! ik heb van u, Christenen, de vereerders van den Joodschen God, gehoord, dat gij bij uwe nachtelijke offers het vleesch uwer kinderen eet en u naar den naam eens menschen noemt, die wegens oproer en verleiding aan het kruis ge slagen werd. Waarom blijft gij zoo hardnekkig bij uwen strafbaren offerdienst Onze keizer Domitinianus is even zoo vast besloten u uit te roeien, als Nero het was „Nero wierp de Christenen in het renperk den wilden dieren voor," zeide de gevangene op zuch ten, half droomerigen toon„hij hulde hen in met pek gedrenkte gewaden en plaatste hen als brandende fakkels in den tuin van zijn paleis." „Man, hoe kunt gij zoo rustig daarover spre ken!" riep Varus met de grootste verwondering. wWeet gij niet, dat hetgeen onder éénen keizer sliglijk te streven naar een omzetting der Provinciale staten en (als gevolg daarvan) naar verplaatsing van de meerderheid in de Eerste Kamer, opdat zoodoende het Ministerie beter de handen vrij krijge otn naar zijn beginselen te regeeren. Het is zeer te hopen, dat de Regeering spoedig met de door haar toegezegde her ziening van de kiestabel voor de Provin ciale Staten gereed is; dan kan er in Mei aanstaande reeds gebruik van gemaakt wor den. Doch ook al gebeurt dit niet, dan kunnen de kiezers toch door eendrachtige saamwerking een goed eind vooruitkomen. Men denke, om zich hiervan te overtuigen, slechts aan het district Tolen, hetwelk vroe ger inde Staten van Zeeland geregeld door liberalen werd vertegenwoordigdmaar dat nu in Januari jl. den antirevolutionair Hol- lestelle afvaardigde. Door de zorg van een pas opgerichte antirev. kiesvereeniging kwam deze heer eerst in herstemming en werd hij later met 130 stemmen meerder heid gekozen. Kiezers, maakt u dit kloeke voorbeeld ten nutte! Laat ieder, die het hoog belang van een anders saamgestelde Eerste Kamer beseft, bij zijn geburen en kennissen rond gaan laat er meerdere kiesvereenigingen worden opgerichtlaat deze vergaderen en onderling de beteekenis der Mei-ver kiezingen besprekenlaat men in alle nu nog sluimerende districten opwakenlaat men zich rekenschap geven van de behoefte des tegenwoordigen tijds, en laat dan, als weldra de stembussen opengaan, allerwegen een hartverheffende voortzetting gezien wor den van het gewichtig werk des vorigen jaars, waaruit reeds zoo schoone vruchten opgroeiden. geschied is, ook thans door een anderen ten uitvoer gabracht worden kandat gij en uwe vrienden misschien dezelfde smarten zult te verduren heb ben, waarover gij nu zoo gelaten spreekt?" „Zeker weet ik datmaar ik kan ze verdragen en hij roerde zijne ketenen aan, „ik kan deze dragen, en ik weet, dat mijn Heere mij helpen zal, om nog zwaarder leed te dragen, wanneer er nog zwaarder is!" „Uw heer?" en Varus keek rond, om te zien, of er ook iemand in de nabijheid stond, die de kooper van dezen krachtig gebouwden Christen kon zijn. „Ja!" zeide Markus, en zijne stem was niet langer droomerig, maar helder gelijk die eener klok, „mijn Heere, wiens voetstappen ik druk, ofschoon zij in het dal der schaduwen des doods voeren!" „Wie is hij?" vraagde Varus, verbaasd over de warmte dezer woorden, die zoo vreemd in zijne ooren klonken, „wie is hij?" De gevangene zag opwaarts naar den blauwen hemel, die zich in vlekkeloozen glans boven hen uitbreidde, dan trof zijn blik dien van Varus, toen bij antwoordde: ,,Het is J zus Christus, dien de Joden kruisig den Varus zonk met een uitroep van onwil in de kussens van zijnen wagen terug. „Gij kerels zijt allen dol! Ik had het reeds dikwijls gehoord; nu zie ik het met eigen oogen. Een wonderliik denkbeeld uit een alledaagseb misdadiger een God te maken! Een wonderlijk heer, wiens dienst een loon gelijk deze ketenen met zich medebrengt!" Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1889 | | pagina 1