Christelijk Vrijdag 25 November 1887. 2de jaargang N°. 91. IN HOC SIGN O VINCES W„ BOEKHOVÉN. Abonnementsprijs per drie maanden 50 Cent, franco p. post. ugen ontbreken. oltgensplaat. Ook in deze gemeente zijn ;e familiën in rouw gedompeld, door het aan van bet stoomschip W. A. Scholten. ieuwe Tonge, 23 Nov. Dinsdagavond om- ks half zeven kwam de molenaarsknecht Y. met paard en wagen van Battenoord naar iwe Tonge. Halfweg aan den dijk gekomen een manspersoon op die bet paard bij de ;els greep en geld eisebte. De aanvaller scheen echter vergist te hebben, want zoodra hij erkte dat bet onze molenaarsknecht was hij zijns weegs. lirksland. Op de stemming alhier jl. Dins- gehouden zijn de aftredene heeren weder ozen, nl. den heer G. L. Warnear als kerk- d; C. W. Werner en B. Vis als notabelen, heer J. v. Zuren en P. v. Dongen verkre- notabelen elk 1 stem. jffeiiandarn. De begrooting dezer gemeente E het dienstjaar '1888 is door heeren Ged. :€foedereede. De nummers 17, dergeldlee- jfj v°or het Telegraafkantoor, en 21, voorde afplaats, zijn in de laatste raadsvergadering loot, welke gelden ten kantore van den ente-ontvanger beschikbaar zullen gesteld en, Hellevoetsluis, 23 Nov. Heden nacht is ak gedaan bij den herbergier K. W. Pa- s nu de 3e maal in dit jaar, dat zulks laats vond. De vorige keer ontvreemde J00 gulden en nu was hij niet in de reid iets mede te nemen. Tot nog toe ler niet bekend. De politie doet onderzoek, sse, 16 Nov. Door bet breken van k, waardoor de paarden niet meer te aren, geraakte beden morgen een ge- gen met suikerbieten van de kaai in Advertentiëll van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent. Advertentiën driemaal geplaatst worden slechts tweemaal berekend. Advertentiën worden bij den Uitgever ingewacht tot Donderdagmiddag 5 uur. bestemd, Aalvertenfïëia en verdere Administratie, franco loc te zenden ansi den Uitgever. uiac}jJ'echtvaardigen op, en in den hemel zullen van drib c^e bier meenden niet verhoord te zijn, dat rijker evenveel stof hebben om God machfcvuriglijk voor Zijn heerlijke leidingen te bij deianken dan zij, die zich de louterende af wijzing van teedere begeerten minder be- Niet lwust waren. Ja, ook wordt Hij aan deze boog ji'jde des grafs vaak geloofd en geprezen door Zijne kinderen, omdat Hij hun niet "atgene gaf, waar zij in hun kortzichtigheid om vroegen. Mei nieuwe MesrecM. voor de Zuid-Holandsche en Zeeuwsche Eilanden eggagE^j«aia^^|jafea^a^&g^^*fcT<tsH&ig^BaigKg5^K2gqj ontvangen rinan L. Beekman sprong nog bij tijds wagen, toen paarden en wagen in de Jlen. Tot verbazing bleef de voerman |n ongedeerd. ■opmerkelijk dat bij bet ontzettend druk op de kade, gedurende bet vervoer van niet meer ongelukken plaats hebben. Jen verneemt zal de inwijding van het orgel in de Ned. Herv. kerk plaats beb- 23 Nov. e.k. des avonds ten zes ure. '.foordracht ter vervulling van de vacante trng van onderwijzer aan de openbare alhier, zijn geplaatst de heeren C. Ringel- van Duivendijke, C. W. v. Nieuwenhui- n Bt. Maartensdijk en P. A. v. Bloppoel rikzee. p.^preeht geloovige gevoelt wel, dat hij met ey)etrekking tot aardsche levensomstandig- groot eden altijd voorwaardelijk en met onder- deeld werping aan Gods wijze beschikkingen heeft een frp bidden. Het geheim van de geestelijke worde: racht," heeft iemand naar waarheid gezegd, e1n C: ligt Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag. en Bommel, 22 Nov. De begroeting dezer eente voor den dienst 1888 is van Ged. St. provincie goedgekeurd terug jedraagt in ontv. en uitg. f 14883,725 Drongelen. Huisvrouw van C. Troost beide iren, opgevoed en gehuwd alhier. Slechts eenigen tijd met terwoon te Bennekom ge- .gcl, ondernam voor eenige weken geleden man alleen de reis naar Amerika om spoedig ™uw met drie kinderen te halen, en beden hij zijn wenscb verwezenlijkt zien. Doch as! de bedroefde familie alhier moest baar hare drie kindertjes tot de vermisten zien schreven. Wie zal ons den toestand schetsen zulk een vader? eze week is bier eon persoon bij zijne fa- uit N. Amerika overgekomen welke daar 20 jaren heeft doorgebracht; een huisge- 'elke tot zijne familie behoorde zal hij bij vertrek medenemen. Een bewijs dat bet in ■°o M Met slecht is, daar bij over enkele ook een buisgezin over heeft laten bomen, elissaut, 23 Nov. De heeren J. v. Eeuwen Nagtegaal hebben hunne benoeming tot poogden, en de heeren L. Driendijk Wz. erarenet en J. Gebraad als Notabelen der kerk aangenomen. in ontv. en uitg. op ƒ3,626,035 goedgekeurd. UITGEVER §«HHGL§»ME. in niets te willen dan wat God wil, het te willen omdat God het wil." od hoort gewisselijk en altijd het gebed an wie Hem vreezen, terwijl hij de zon- edienaars, die buiten Hem om verkeeren, iet hoort. Maar de wijze van verhooring en ijri'jGhoudt God zich voor. De schijnbare daarnjiiet-verhooring blijkt vaak later de heer- religie jkste verhooring te zijn geweest. Het des Sc:omt er slechts op aan, het lichtpunt te Wiennden, vanwaaruit ons troost en verkwik- standadng kunnen toevloeien. Gods weg is in predik iet heilgdom. De wegen, die Hij met Zijn geliedkunstgenooten houdt, begrijpen zij niet held Maar eenmaal gaat het licht den Tot bemoediging nu van zwakken in o o aan melijkg; De nette van moed de m het geloof staan ons in de H. Schrift aan grijpende voorbeelden opgeteekend, die te besons toonen, dat God zelfs aan zijn meest zegen bevoorrechte lievelingen wel eens iets heeft er dooonthouden, waar zij, wegens gemis van de hart toen ik hem zag overgegeven aan de bespot ting dier kinderen. Ik bracht hem in de keuken, deed hem plaats nemen bij bet fornuis, dat flink gestookt werd, en was nu in de gelegenheid BERO dhr. Biss D^Bonijden zwerver eens goed op te nemen. Ik begon wijt, nleen gesprek met hem en zag een zekere matheid, WoXch!die uit zijn oog sprak, langzamerhand verdwij- aiir. Bisscinen toen bij eenigen tijd gezeten was. ^aangi man!" zei ik na eenig zwijgen, werd naar Artihge nu eigenlijk zoo geboren, d.w.z. als bedelaar (Geld.);naof bedelaarskind?" M RED Ai ijMijn waarde heer!" was zijn antwoord, als cand. teöik u moest zeggen, hoe ik eens dagen van geluk en voorspoed doorbracht, en nu tegen een dag levens meer opzie dan tegen den dood, gij zondt die vraag niet gedaan hebben. Ik begreep een gevoelig deel zijner levensge schiedenis aangeroerd te hebben en was belang stellend geworden; tevens trof mij de juiste zinsvorming des armenik schikte mij tot luisteren, en verzocht hem mij iets van zijn leven te vertellen terwijl hij bij het fornuis „wat tot zich zeNe" kwam, zooals onze buis moeders plegen te zeggen. „Mijn vader", zoo begon bij, „woonde te Deventer, en was koopman. Vooruitgang in zijne zaken stelde hem in staat zijne bezighe den van de band te doen, terwijl bij een ge deelte aan mij overdeed. Ik was toen 20 jaar en bleef nog geheel onder zijn toezicht. Het gebeurde omtrent dezen tijd, dat ik kennis maakte met eene zeer nette familie, die ik nu en dan bezocht. De beer des huizes dreef, evenals mijn vader gedaan had, handel in graan. Na eenigen tijd met hem verkeerd te hebben, hield ik met dat gezin op zekeren dag een Eene oude Ds. Gunn Weldadig! Deefcinan leeraar d« Hmdelooj Dinteloori Ds. ter H Kamp te 1 cand. te G Ch bero: burg te B: aang: naar Zaan bejda: BERO Kiemende Langbroek beda: Klundert. 26 Oct geref. gei over de weuscht Werd meerden van geve Men besl digden te renden, t gezin op gesprek over misdrijven der jeugd. rechte kennis van hun belang, hun hart op gezet hadden. Laat ons eens zien wat aan Mozes in dit opzicht overkwam. Let wel, Mozesden man Gods, den middelaar des ouden tes taments, met wien God in de brandende braambosch van mond tot mond had ge sproken, en die getuigenis had bekomen, dat hij getrouw was in geheel Gods huis. Deze hoog begenadigde Mozes vraagt om iets aan zijn God, hetwelk hij niet verkrijgt. Met het volk, waarover de Heere hem tot leidsman had geroepen, is hij genaderd tot vlak voor de grenzen van het beloofde land. Vele van zijn vroegere tijdgenooten zijn reeds gestorven, en ook hij is al ver op zijn dagen gekomen. Wat was nu na tuurlijker dan dat hij verlangde om dat land binnen te trekken, er de banier des Heeren te planten, en de menigvuldige vijanden die er zich in bevonden, ten onder te brengen. Neen, het was niet uit zelfzucht, met vleeschelijke bedoelingen, om een ge makkelijk leven in Kanaan te leiden, dat Mozes er heen wilde. Hij wist hoe moeie- lijk het was om zijn volk eenigszins in toom te houden. Gedurig brak het uit in mur mureering en afgodendienst. Maar hij kende ook de heerlijke uitreddingen, waarmee God zoo menigmaal zijn ziel had verkwikt. Hij herinnerde zich de overwinningen, die hij nog kort geleden had mogen behalen op Sihon, den Koning der Amorieten en Og, den koning van Basan, en zooveel meer. Was Mozes ook niet zeer gewend aan de gebedsverhooring? Had hij niet voor Farao gestaan, en tot negen maal toe een plage van zijn land weggebeden? Had hij dame, in bet gezelschap, liet zich ontvallen: Mijnbeer, uw vader ging indertijd ook niet vrij van aanmerkingen. Hij bezat geen karakter, en, in weerwil van uw grootvaders waarschu wing, knoopte bij betrekking aan en trouwde bij met uwe moeder, die toen ook niet deugde en veel te los was". Die woorden zijn voor mij zaden des verderfs geweest, die snel ontkiemdenboe dit geschiedde verbaal ik slechts noode. Ik luisterde, zonder één woord te verliezen, en bij vervolgde 't Werd winter. De kale toppen der boomen teekenden zich scherp af tegen bet scboone groen, dat de zomer te aanschouwen bad gegeven. In het midden van een boscbje was een vijver, die door den scherpen adem der vorst in eene spie gelgladde vlakte was veranderd. Daar schaatsen te rijden! Dat-gaf genot! Vader achtte bet ijs nog te zwak; mijn eerbied voor de meeningen mijner ouders, en tegelijk, mijne gehoorzaam heid aan ben, waren echter zeer beperkt ge worden ik bad alle achting tegenover ben ver loren, toen ik wist wie zij geweest waren. Ik ging op bet ijser waren er veel die zich ver maakten. 'kZag veel oude kennissen en men reed zonder gevaar. Zonder gevaar? Vader had in ieder geval mis gezien, zou bij me van 't ijs willen houden? dacht ik. Vader bad vroeger niet gedeugd", kwam mij opnieuw in de gedachte. Zoo mijmerende, wendde ik mij, teneinde terug te keeren, toen ik plotseling omver geworpen werd door een jong mensch, dat mij, invliegende vaart, voorbij reed. Ik viel en brak een been. Gestraft zich niet op Horeb een eenige bidder ge toond voor zijn volk? En wie telt het aan tal keeren, dat hij in de veertig jaren, die daarna volgden, bij God voor dat volk tus- schenbeide trad, en de Heere zich op zijn gebed weder ontfermde. Ja, hij vermocht door zijn bidden zooveel, dat God later door Jeremia aan zijn hoovaardig en afgo disch Juda als het klemmendst bewijs van Zijn verbolgenheid liet schrijvenal stond Mozes voor mijn aangezicht, zoo zou toch mijn ziel tot dit volk niet wezen." En zou God hem dan thans de kroon op zijn werk weigeren, en het einde van zijn zoo nroeie- lijken tocht niet doen halen? Zou dat van 's Heeren zijde niet hard wezen over Mozes Zoo kan het schijnen. Maar het was tot Mozes eigen heil, dat God tot hem zeide: het zij u genoegspreek niet meer tot Mij van deze zaak." Ware de bede ver vuld geworden, op de wijze zooals Mozes het voor had, dan waren Gods rechtvaar digheid en heiligheid gekrenkt. En gesteld eens, dit zou in God mogelijk geweest zijn, dan kon het immers aan Mozes toch geen voordeel opleveren. Alleen die verlossingen, welke gepaard kunnen gaan met volkomen behoud van Gods deug den, ontsluiten den mensch een bron van (Wordt vervolgd.) geluk. Wij willen onzen lezers nog eens duidelijk zeggen, wie er nu eigenlijk in het a. s. voor jaar, als er een geheel nieuwe Kamer van hon derd leden moet bijeen gestemd worden, kiezers zullen zijn: I. Zij, die naar een zekere, vastgestelde huur waarde in de personeele belasting betalen. opgenomen, huiswaarts gedragen en Ik werd verbonden. Daarop volgden twee maanden van rust, die ik ter herstelling behoefde. Wat 'n tijd »Dat ijs was toch sterk genoeg", was het eerste wat ik mijn vader onder bet oog bracht. »0ch mijn jongen", was zijn antwoord, »laat dat nu rusten. Je bad mijn raad moeten volgen, en niet op bet ijs zijn gegaan". Praatjes, vader", ik kan dat zachte verwijt niet dragen, »je bent vroeger de bevelen uwer ouders ook niet altijd even juist nagekomen" In vaders oog kwam een traan. Hij ontstelde en ging been. In plaats van verteeder d te zijn werd ik ge sterkt in de meening dat bet verleden mijner ouders afkeurenswaardig was. Ik herstelde gedeeltelijk, doch bleef steeds eenigszins kreupel. Later verergerde dit. Lang zamerhand ontstond er eene verwijdering tus- schen ons. De zaken bestuurde ik geheel wille keurig, en zelden in den geest mijns vaders. Hij nam mij van bet kantoorik kwam in op stand enverliet het ouderhuis. Toen volgde ellende. Daling, trapsgewijze. Hoogmoed verhinderde mij terug te keeren, en boe dieper ik viel, des te verder verwijderde ik mij van mijne geboortestad. »0, God! wat word er van den mensch! Ik ontstelde en dacht aan Oldenbarneveld". Tranen liepen over zijne wangen, de handen voor het aangezicht slaande, stond bij op, en hoewel ik bem terug trachtte te houden, drong hij zich, door de gang, naar buiten. Toen bet avond werd opende ik mijn dag boek, en schreef: „Eert uwen vader en uwe moeder, sprak de Ileere onze God".

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1887 | | pagina 1