Christelijk
W eekblad
i
ff
Sill
jen.
HARNIS,
net een-
IN HOC SIGN O VINCES
KIEZERS!
KIEZERS!
W. BOEKHOVEN.
Abonnementsprijs per drie maanden 50 Cent, franco p. post.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
Advertentiën van 15 regels 50 cent, elke regel_meer 10 cent.
Advertentiën driemaal geplaatst worden slechts tweemaal berekend.
Advertentiën worden bij den Uitgever ingewacht tot Donderdagmiddag 5 uur.
1
s natuurlijk geen
toe te kennen,
ondvvets-artikel,
ng van het bud-
:en tot splitsing
enjaarlijksche,
it voorde Staten-
iging der eerste
en de laatste,
rarvoor, aan de
rondwets-artike-
ïouding van den
einde den finan-
den Staat en de
os te maken,
andwets-artikel,
js; b.v. in den
1887 door het
amer reeds was
Igemeene stemmen
putaten- Vergade-
echt, den 15 Fe-
raal Comité,
Voorzitter.
BIUS, Secretaris.
ijk acht dagen
thans op Maan-
iefje thuis heb-
heeft gekregen
ten Raadhuize
ils men het ont-
et onbruikbaar
kieswet schrijft
:hriftelijk inge-
in de stembus
et is dus niet
drukt namen-
itmen moet
plaatsen.
>evelen. Zijne
tie. Van zijn
ds ten dienste
den voorgrond
ïaar natuurlijk
(art. 171) wan-
»d Actie" der
igere jaren reeds
voor onze plat-
e invoerrechten
Maart e. k. als
zxtter
I
■m
voo r
sche en Zeeuwsche Eilanden
Deze Courant verschijnt eiken Vrijdag.
gay?
uitgever
SOilISIËLSH M H.
r-ë.-f&T'r-y'nif-'rrS
VEHKIEZINGSNUMME
|1
m
We hebben nog een paar dagen.
Drie dagen eer op den beslissenden dag
van 6 Maart de stembus des morgens
opengaat, en, eer de avond valt, onher
roepelijk gesloten wordt.
Dan, als de zegels op de bussen gaan,
zal het wel of wee van het lieve vader
land voor vier lange jaren zijn beslist.
Of neen, voor veel meer dan die vier
komende jaren.
Ge kent toch het stelselmatig bedrijf
der Liberalistische coterie. Ge weet hoe
ze nimmer naliet, zoodra ze slechts even
de macht in handen had, de Kieswet
en de Kiestabel te haren eigen bate te
vervalschen.
Het is wel hard, dat publiek-weg van
een vaderlandsche partij te moeten uit
spreken; omdat het toont hoe diep haar
zedelijk besef zonk, en verraadt, hoe in
zulk een coterie zelfs de edelste naturen
bederven. Maar het baat niet, of ge het
al verheelt. De feiten liggen er toe. Eer
tijds in Dordt en Sneek, en nu weer in
de groote steden, heeft de Liberalistische
coterie met voorbedachten rade onrecht
gepleegd, om door middelen, die het dag
licht niet mogen zien, haar eigen macht
te sterken.
Het is derhalve geen booze argwaan
noch kwaaddenkendheid, die ons ook na
6 Maart het ergste doet vreezen.
Er is hier voor vermoeden zelfs geen
speelruimte*; Heel het land weet het. Mocht
de Liberalistische coterie onverhoopt met
de meerderheid, ook al ware het slechts
van één zetel, op 6 Maart uit de stembus
komen, dan is ze, met inbegrip van haar
beste mannen, tot zulk een voorbedachtelijk
„plegen van onrecht" alleszins in staat.
En haar vroeger èn haar jongste ver
leden bewijzen het.
Eerst tikt er ook in hen nog een con
sciëntie, die zegt: „Het mag nietmaar
dan komen hun cynische karakterbedervers,
hun Mephistophelessen, hun Achitofels, en
fluisteren„Och wat, met die bedremmeld
heden! Doen hoor, en anders zijn we weg!"
En nauwelijks is die duivelsehe toon on
der hen aangeslagen, of de zedelijke moed
begeeft zelfs den besten onder hen.
En zelfs een Farncombe Sanders ziet
ge medeplichtig worden aan wat hij eerst
zelf ontried.
Kiezers, maakt u daaromtrent niet de
minste illusie; en laat het u nu; eer het
te laat is; laat het u duidelijk gezegd zijn
„Indien op 6 Maart de Liberalisten ook
maar ééne stem meerderheid halen, sme
den ze straks een kieswet, die u in 1892
zelfs „elke kans op herwinning van het
verloren terrein ontneemt."
Met de cijfers en gegevens van 6 Maart
voor oogen, zuiien ze het land dan zóó
indeelen, en derwijs het kiesrecht regelen,
dat ze wiskunstig zeker weten: „Nu zijn
we minstens voor acht jaren heeren en mees
ters van het land!"
Dat staat zóó vast, dat niet één van hun
organen zal kunnen staande houden, dat
het verleden der coterie deze vrees niet
wettigt.
Integendeel, met „Handelsblad" en „N.
Rott. Cour." voorop, zal heel heur pers
bereid worden gevonden, om „het plegen
van dit onrecht" als engelen-onnoozelheid
vrij te pleiten.
Zooals de coterie is, zoo is heur pers
geworden
Die pers, Heemskerk, de Minister, heeft
haar eens snijdend-kort gebrandmerkt,
„die pers van Nijgh!"
Doordringt daarom uzelven, doordringt
uw broederen, nog veel meer dan dusver,
„van den hoogen ernst van het oogenblik."
Wie u zegt, dat op 6 Maart de beslissing
voor vier jaren valt, zegt nog veel te weinig.
Neen, de toekomst van Nederland wordt
op dien Dinsdag „voor minstens acht ot
twaalf jaren" beslist. Misschien voor heel
uw leven.
Meet dan daarnaar af, hoe roekeloos,
hoe ongeoorloofd, hoe onverantwoordelijk,
men nu reeds in die districten gehandeld
heeft, waar men stil zat tot de laatste ure
waar men een kostelijken tijd van voorbe
reiding met onbegrijpelijke zorgeloosheid
ongebruikt liet voorbijgaan; en waar men
nu te elfder ure de scliuld op alles anders
werpt; maar in de consciëntie zeer goed
voelt: Wij hebben onzen plicht verzuimd!
Verzuimd, niettegenstaande op alle ma
nier bij u is aangeklopt, eu ge van drie,
vier zijden tegelijk, nog in tijds zijt ge
waarschuwd.
O, mannenbroeders in districten, die der
wijs sukkelend achteraankomen, ontwaakt
dan nu nog, wat we u bidden, uit uw schul
dige on wakkerheid! Fast ge niet toe, dan
zal straks uw berouw zoo bitter wezen.
Nóg rest u „een paar dagen."
Kort dag, maar toch, mits ge in veer
kracht en inspanning uzelven overtreft, nog
tijds genoeg, om uwe schade in te halen!
Wel te verstaan, op één beding.
En dat beding is, dat ge niet maar drukte
maakt, doch stelselmatig werkt.
De kiezerslijsten van dorp bij dorp, en
uw steden van buurt tot buurt, uitpluizen.
Opschrijven wie uw vaste mannen zijn, op
wie gre rekenen kunt. Die oretrouwen om
O O
u verzamelen. En voorts op de twijfelaars
los! En die twijfelaars, man voor man, en
hoofd voor hoofd, door twee, drie, vier
bezoeken, op de hoogte helpen, inlichten
en winnen.
Die taak is zwaar.
O, ge hebt gelijk. Een advertentie plaat
sen, die klinkt als een klok, en een strooi
biljet twee, drie over het district strooien
is veel gemakkelijker.
Maar laat u gezegd zijnZulk oppervlak
kig werk kon er vroeger nog meè door;
maar thans baat dit niet meer.
Metschuttersparade is thans niets meer
uit te richtenhet moet thans vuren van
man op man langs heel de opgestelde linie
wezen.
Nog dit.
Zegge toch niemand uwer, in niet één
districtBij de vrienden van Buytendijk
en Bronsveld zullen we maar niet aanklop
pen! Die doen toch niet meê!"
Daar weet ge niets van.
Eer moogt ge er integendeel op reke
nen, dat de vrienden van deze afvallige
hoofdmannen slechts wachten, dat ge hun
de hand toesteekt, om terstond bij te vallen.
Ge moogt niet onderstellen, dat de
vrienden van Buytendijk en Bronsveld zoo
onzelfstandig zijn, om als marionetten om
te draaien, zoodra deze predikanten draaien.
Wat zouden dat ook voor koppen, wat
voor harten moeten zijn, die als het Wag.
Weekblad den éénen dag commandeert
Met de Roomschen door dik en dun om
de liberalen er onder te krijgenen nu
op eens het commando omkeert en roept:
Met de liberalen door dik en en dun om
de partij van Groen te nekken zoomaar
op commando rechtsomkeert zouden maken.
Er zijn er onder hen, dat is zoo, aan
wie niets te doen is. Lieden, die haat bij
volle teugel indrinken, en leven van klein
geestige nijd. Door fanatisme geblinddoek-
ten, die geen tien stappen meer voor zich
uit kunnen zien, en die van vreugde scha
teren zullen, als de partij van den Jood
Levy het maar wint en de partij van den
Evangeliebelijder Groen van Prinsterer
er maar onder gaat.
Doch zoo zijn ze allen niet.
Op verre na niet.
In hun overgroote meerderheid huist nog
rechtschapen zin.
Vooral nu die dwaze candidatuur van
Van Goltstein gesteld is, zien de mees
sten zelf reeds in, dat onverstand ze mis
leid heeft.
Ze hebben nog een consciëntie.
Ze kunnen nog niet met de Revolutie
tegen het Evangelie gaan.
Er werkt nog iets na uit hun beter ver
leden.
En als are maar tot hen gfaat, en hun
-i 1
het hart weer ontsluit, zullen ze het aan
stonds zeiven gevoelenNeen, we hooren
bij de Van Goltstein's en tutti quanti
niet. We hooren bij de mannen
van Groen!
Amsterdam, 28 Februari 1888.
Aan de Anti-revolutionaire Kiesoereenigingen
in het district ZIERIKSEE.
Mijne Heeren!
Het is mij eeue aangename verrassing geweest,
dat gij mij, ook bij nadere persoonlijke kennis
making, bij vernieuwing tot candidaat hebt wil
len stellen voor het lid naat-chap van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal, n zeer leed dee t
het mij, dat ik vo n;die aangeb iden can iidatuur
heb moeten bedanken. Gjj weet de hoofdreden.
Er bestaat mogelijk Leid, dat ik ook voor het
kiesdistrict Goes word gekozen. Daar er nu zoo
wel in Goes als in Zieriksee mijne verkiezing
waarschijnlijk krachtig zal worden betwist, durfde
ik niet een dier beide districten blootstellen aan
het gevaar van ten tweedenmale zulk een feilen
strijd te moeten voeren.
Ik kon met te meer gerustheid voor deze can
didatuur bedanken, nu nog een man beschikbaar
was als thans door u tot candidaat is gepro
clameerd, namelijk de heer Mr. D. P. D. Fabius.
Geene keuze kon mij aangenamer zijn, en ik
ho ip dat ieder kiezer, die zijn stem op mij had
willen uitbrengen, met gelijken ijver voor dezen
candid at zal stemmen. Immers is deze man, die
reeds gedurende zijne studiejaren zich geheel
aan de studie der anti-revolutionaire beginselen
wijdde, en in den strengsten zin des woords een
discipel van Groen mag genoemd worden, als
het ware aangewezen om de werkkrachten der
anti-revolutionaire party in de Kamer te komen
versterken. Niet door geschriften alleen, maar
ook door menige daad op politiek gebied heeft
hij getooud wie hij is en wat hij wil. Man uit
één stuk, bedeeld met doorzicht, werkkracht,
zal hij, zoo de Heere wil, zonder twijfel een
steun worden voor onze partij. Van ganscher
harte hoop ik daarom, dat onze vrienden in het
district Zieriksee niets zullen verzuimen, om dezen
nieuwen candidaat in de gelederen in te ljjven.
Moge 's Heeren zegen op uwen arbeid gezien
worden.
Ontvangt, M jne Heeren, de erzekering mijner
oprechte hoogachting,
A. F. DE SAVORNIN LOHMAN.
Indien het U ernst met uw Christelijke be
lijdenis is, die U ook zorge voor het Vaderland
ten plicht steltword het hoog tijd, dat ge de
Liberalisten op 6 Maart uit de meerderheid zet.
Niet, alsof hun partij al den tijd dat zij meester
in de Sfcaten-Generaal waren, niets goeds en
niets prijslijks had uitgericht! Maar wat zegt
dat? Als men zóó diep in den zak van den
burger tast en derwijs de millioenen te grabbel
werpt, als zij deden, zon het ook al heel erg
moeten wezen, zoo er niets ware tot stand ge
komen. 1
at beslist das de zaak niet! Want datzelfde,
en voor vee! minder geldzou elke andere partij
even goed, allicht nog beter hebben gedaan
Maar wat een bezonneuer partij niet zou ge
daan hebben, is U den smadelyken Atjeh-ooAog,
die met geen recht rekent, het menschenbloed
nog altoos kwistig vergiet, reeds honderden
millioenen van uw kosteijk geld verslond, en
uw koloniaal prastiqe schokte, doelloos op den
hals halen!
Wat alleen de Liberalisten bestaan konden,
was, om holle theoriën op Java toe te passen,
en te heulen met het Mohamrne lauisme, en de
zending tegen te werken, en er af te breken
wat bestond, zonder er iets beters voor in de
plaats te schenken, zoodat thans uw Koloniën
geheel ontredderd zijn en de ontevredenheid op
Java algemeen is
Wat alleen de partijgangers van het Libera
lisme oirbaar konden achten, is, dat de weelde
in ons staatslsven, de aan verkwisting grenzende
overdadigheid in onze administratie, en de dure
manier van huishouden tot zulk een hoogte zou
worden opgedreven, dat ze in 't budged in bedrag
verdubbelen, uw gemeentelasten tot een ondra
gelijk juk maakten, en de schatkist in den Haag
tot een me'kkoe verlaagden, waar neefjes en vri-nil-
jes hun e mnertje uit vol 11 Uten.
Wat alleen in hun overspannen hoofd kon op
komen, het was 0,11 het heilig belang der op
voeding als een twistappel in den boezem der
natie te werpen; aan de ouders het volle recht
op hun kinderen te ontnemende armste school
jeugd in schoolpaleizen te zettenen door een
onafzienbare vleet schoolmeesters, die niets meer
geloofden, het geloof aan te randen in het hart
van uw kind.
Wat alleen zij aandorsten, het was, om de
teggenstelling tussehen rijk en arm schriller
te makendaardoor een geest van verzet in de
lagere klasse op te wekkenen voorts de belan-
