Donderdag 2 Juli 1886.
Christelijk
voor de Zuid-Hollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
No. 21.
FEUILLETON.
a
sveer
IDDELHAEBIS.
^VOORUITGANG."
No. 1 en 2.
botterdam.
lis op Goedereede
rflakkee.
DIENST,
jen 1 April
er boot vaart in aan-
ooteu van Hellevoetsluis
ïgekeerd.
S OP ROTTERDAM.
[NEMING
flÊrtiMËiT"
Stoombooten.
EB IAASNYMPH.
dienst
O. OLIVIER.
•ienst
en Rotterdam.
IN HOC SIGN O VINCE S
Het auteursrecht op den volledigen inhoud van dit blad wordt voorbehouden krachtens de "Wet van 28 Juni 1881 Staatsblad no. 124).
UITGEVER
W. BOEKHOVEN,
IPgT Alle stukken voor de Redactie bestemd, voorloopig franco toe te zenden aan I)s. J. F. DE KLERK, te Dirksland.
Advertentiën en verdere Administratie aan den Uitgever.
ADVERTENTIEN voor dit
blad worden door den Uitgever
W. BOEKHOVEN, tot den dag der uitgave
aangenomen. Driemaal opgegeven, worden
zij slechts tweemaal in rekening gebracht.
Bewijsnommers gratis en franco.
Weekkalender.
Juli.
Zon
„En tot zichzelven gekomen zijnde."
ai
I
II
I
li
It
ml
H
II
Idelbarnis en Hellevoetsluis
's namiddags 2 uur.
naar Hellevoetsluis
's namiddags 3£ uur.
tliddelharnis en Stellendam
's namiddags 5 uur.
naar Stellendam
namiddags 5,30 uur.
tost en passagiers
naar Middelharnis
is 9 uur.
naar Hellevoetsluis
9,45 uur.
IERS ZIJN:
IG.
SMEESTER.
lis der STOOMBOOT.
JLI.
LHARNIS:
voormiddags 5 uur.
i 6
n 6J
TERDAM:
namiddags lf uur.
iaterdag 3 uur.
Vrijdag 4 uur.
!2 Juli en des Zondags
1ST
IENST.
ERDAM:
s 8 uur.
HARNIS
3 uur.
cn ciionst.
OMMEL:
morgens 4£ ure.
rgens 6 ure.
;ens ure.
ïRDAM:
namiddags 2 ure.
namiddags 2| ure.
angen 1 April 1886.
ROTTERDAM
en nam 4f ure.
I
aar BRIELLE.
in nam. R en 6 ure.
n half uur later,
naar ROTTERDAM.
11 en nam. 4J ure.
II 4i
tELLEVOETSLUIS.
IJ. 2} en 5 ure.
half uur later,
oetsluis naar Rotterdam,
e, en van Rotterdam
30 en nam. 2,45 ure,
t de Rijks-Veerboot op
!6.
an ROTTERDAM:
dag 16 's morg. ll,30u.
rd. 17 's nam. 2,30
lag 18 'smorg. 10,—
nd. 19 's nam. 3,
d. 20 's morg. 11,30
nsd21 n)30
22 H,30
16.
Van
tflddelb.
naar
tterdam:.
Rotter
dam n. Mid
delburg en
vlissingen.
orm. 9.45
9.45
9.45
9.45
9.45
9.45
voorm. 9.45
9.45
Deze Courant verschijnt eiken Donderdagavond.
Abonnenentsprijs: per drie maanden 40 Cent franco per post.
Afzonderlijke nummers 4 Cent.
SOMMELSDIJK.
Advertentiën 10 Cent per regel.
Binnenlandsche Advertentiën driemaal opgegeven, worden slechts
tweemaal berekend.
Advertentiën worden bij den Uitgever ingewacht tot den dag der Uitgave.
Maan
Markten.
op
onder
op
23 Vrijdag
4. 9
8. 4
11 5
24 Zaterdag
4.10
8. 3
11.30
L. K.
25 Zondag
4.12
8. 1
7.41
26 Maandag
4.13
8.—
27 Dinsdag
4.15
7.58
-.37
Goes veem.
28 Woensd.
4.16
7.57
1.21
29 Donderd.
4.18
7.55
2.15
Luc. xs 17a.
De gelijkenis van den „verloren zoon" zal
voor het hart, dat God vreest, immer nieuw en
aantrekkelijk blijven.
Toen het dien zoon in het ouderlijk huis,
waar hij het o zoo goed had, niet langer beviel,
omdat zijn wellustig, zwerfziek hart hem andere
eischen stelde, dan die waaraan in zijns vaders
omgeving kon worden voldaan, vroeg hij driest-
weg zijn erfdeel op en d daar reist hij heen.
Nu geen vaderlijk opzicht, geen tucht meer,
geen goeddoende hand meer, die hem geleidt,
nu leeft hijgelijk hij waant, eerst recht vroolijk
en vrij.
Maar helaas, dat erfdeel is ras verteerd, en
dezelfde zwerveling, die eerst allerlei genot zocht,
eindigt met vuil dierenvoedsel te vragen, terwijl
hem ook zelfs dat geringste nog geweigerd wordt.
Zóó is nu de wereld. Eerst lokt zij in haar
valstrikken, en als zij dan 's menschen beste
krachten verbruikt heeft, en zijn geld en goed
aan zich getrokken, dan laat zij hem aan zijn
lot over.
Maar aldus moest het voor den „verloren
zoon" juist gaan, opdat hij uit den maalstroom
zijner zondige vermaken tot inkeer zou worden
gebracht.
Want ziet, er is nog redding mogelijk. Al
vergat hij zijn vader, deze bleef nogthans wel
denken aan hem. Hoewel deze trouwelooze zoon
hem op snoode wijze verliet, en hem gruwelijk
beleedigde, toch zal hij hem weer aannemen in
liefde, als hij slechts terugkeert. Neen, hij be
hoeft geen huurling te worden, zooals eerst in
zijn voornemen lag om bij zijn terugkomst in
het vaderlijke huis te vragen, want reeds op
verren afstand, als de vader maar iets van hem
merkt, is hij reeds hartelijk verheugd, ten spijt
van den eigengerechtigen oudsten zoon, die zich
te braaf eu te zeer verongelijkt acht, om mee
te kunnen doen in het feest van den dag.
Deze gelijkenis blijft daarom zoo boeiend,
wijl zij telkens herleeft in de ervaring van
degenen, die God bekeert. Yoor hen allen komt
er een tijd, dat zij het krachtig gaan beseffen,
dat de wereld hen eigenlijk honger laat lijden.
Dat drijft hen dan uit, om den Troon der genade
te zoeken, en terwijl ze dan met alle beslistheid
aan Satan en zonde den rug toekeeren, en diep
ootmoedig huigen voor den hoogen God, plei
tende alleen op vrije genade, gaat er een lofzang
op in het koor der engelen, en weergalmt het
daar Bovendeze zoon van Adam was dood,
maar is weder levend geworden; hij was ver
loren, en hij is gevonden,
Langs dezen van God verordineerden, zaligen
weg komt de mensch meer en meer tot zichzelven.
Van nature is de mensch eigenlijk niet goed
hij kenniseu kan hij moeilijk zichzelf zijn. Hij
wordt dat eerst recht, als hij zich bewust is
des Heeren te wezen. Die zijn leven verliezen
wil in Christus, die zal het vinden.
O, er ligt zulk een snijdende waarheid in het
bekende leekediehtje van de Génestet:
„Wees uzelf.zei ik tot iemand;
Maar hij kon niet; hij was niemand.
Zonder bekeering valt er bij de menschen op
geen persoonlijkheidop geen karaktervastheid,
op geen nuchterheid des geestes te rekenen.
Slechts weinigen dragen dan ook, als men het
goed beziet, wat belangrijks bij in den stroom
van het maatschappelijk leven. Verreweg het
grooter deel onzer medeburgers en hierin
komt de verzwakking van ons geslacht door de
zonde zoozeer uit vormt slechts een aanhang
sel van anderen. En zoo zij al van veel, dat hen
omringt, notitie nemen, ach wie zegt ons in hoe
menig geval hun geest slechts de bergplaats is,
waarin hun reismakkers op den weg door dit le
ven naar welgevallen hun denkbeelden neer-
stapelen. Hetzij dan de mensch gelooft op
gezag, of niet gelooft, hetzij hij modern heet
of rechtzinnig, om het even of hij voor liberaal
doorgaat dan wel of hij bij de antirevolutionairen
ingedeeld wordtwanneer er geen bepaalde
levensovertuiging in den bodem van zijn hart is
gekomen, dan kan hij onmogelijk zichzelf wezen.
Dan is hij eens anderen in den verkeerden zin
van het woord, of ook wel, hij behoort aan velen
gemeenschappelijk toe.
De meeste menschen leven buiten zich zeiven
dat is zoowel buiten hun hart als buiten God om.
Toch teekent zich deze jammerlijke kwaal hij
allen lang niet in denzelfden vorm. De een ver
liest zich met zijn hart en leven geheel in zijn
arbeidde ander in zinnelijke verstrooiingeen
derde maakt opzettelijk studie van de kunst om
te veinzen.
De lieden van de laatstgenoemde soort zijn
wel het allerminst zichzelf. Als men hen ont
moet, heeft men meestal met een ander te doen
of beter gezegdmet iets andersmet een na
maaksel, met een geleend of ontvreemd omhulsel.
En och, of het er slechts weinigen waren, die
op zulk een manier voor den dag komen als zet-
handelaren en slijters van geestesartikelen, waar
mede hun hart niets uitstaande heeft. Doch de
geveinsdheid zit den mensch zoo diep in de ziel
dat het zonder de indaling van een groote mate
van wijsheid en genade wel niet mogelijk is, haar
werking te onderdrukken.
Waar God de Heere echter het hart hervormt,
en de genegenheden regelt, en 's menschen gaven
en krachten in harmonie zet, daar wordt de
mensch zichzelf, daar komt hij tot zichzelf en
tot zijn Zaligmaker, en wordt de geveinsdheid
op de vlucht gedreven.
Dan begint hij eerst recht te leven. En alzoo
tot zichzelven gekomen zijndekan hij ook van
zichzelven uitgaand. w. z. werkzaam zijn uit
kracht van de nieuwe levenskiemen, die God in
Eene Martelares zonder Martelaarskroon.
DOOR
E. A—GLYPHOS.
Vervolg.)
Ook de heldhaftige, voor de hervorming vurig
bezielde hertogin Renata, was genoodzaakt in de
stille binnenkameren des harten haren Heer te
dienen, zij kon tegen den stroom der overmacht
van paus en keizer niet oproeienmaar pas was
de hertog overleden, of zij vertrok naar Frankrijk,
om op haar kasteel in de nabijheid van Orleans haar
geloofs- en liefdewerk ten dienste der vervolgde
Protestanten voort te zetten. De lezer vergunne ons,
in den geest de jaren, waarin ons verhaal valt, voor-
Ult te snellen, om deze mannelijk heldenmoedige
en in de ure des gevaars trouw het Evangelie be
lijdende, vorstelijke gestalte van naderbij te beschou
wen. De poorten van haar kasteel stonden altijd
°pen voor de verdrukte Hugenoten, het gebeurde
meer dan eens, dat zij er honderd aan haren
disch spijsde. Maar zie, ook hier bleef hare Christe
lijke weldadigheid niet onopgemerkt door de vijanden
des geloofs, en kwam zelfs den paus, Pius IV, ter
oore.
Hendrik II had den oorlog met Karei V, onder
gruwelijke verwoestingen voortgezet, tot 1556, toen
er te Vaucelles bij Kameriijk een wapenstilstand
voor s jaren gesloten werd, 'waarbij hij evenwel de
gemaakte veroveringen behield;.Intttsschen was KarelV
van het tooneel der geschiedenis afgetreden. Reeds
in het volgende jaar verklaarde Maria, de Bloedige,
koningin van Engeland aan Hendrik II den oorlog,
en haar niet minder bloedige echtgenoot, Philips II
van Spanje, verbrak ook het bestand. Na de over
winningen bij St. Quentin en Grevelingen kwam het
in 1559 tot den vrede van Chateau-Cambresis, die
door een huwelijk van den Spaanschen koning,
wiens echtgenoote in het vorige jaar gestorven was,
met Isabella, dochter van Hendrik II zou bezegeld
worden. Het is bekend, dat de vrede bespoedigd
werd, om met vereenigde kracht „tegen de Turken
en den nog grooteren vijand van het Christendom,
het vervloekte vergift der ketterij" te kunnen op
treden. Maar hoe diep geheim dit werd gehouden,
prins "Willem de Zwijger, die als gijzelaar in Frank
rijk was, bemerkte er op een jachtpartij der beide
koningen iets van, en deelde het aan De Colligny
mede. Kort daarna stierf Hendrik II evenwel aan
de wond, die hem bij het schitterend tournooi, ter
gelegenheid der huwelijksfeesten in het oog werd
toegebracht, en zijn ziekelijke zoon Frans II, die
met de koningin van Schotland, Maria Stuart was
gehuwd, volgde hem op. Deze stierf reeds in het
volgende jaar 1560 en nu werd Catharina de Medicis,
de weduwe van Hendrik II, voogdes over haren
1 o-jarigen zoon Karei IX. Had de onbeduidende
Hendrik II reeds geheel onder den invloed gestaan
dezer heerschzuchtige en gewetenlooze vrouw, eene
dochter van Lorenzo de Medicis, een kleinzoon
van den vroeger besproken Lorenzo, nu kreeg zij
weldra alle macht in handen, en op haar schuldig
hoofd rusten alle heillooze jammeren, waaraan
Frankrijk in de tweede helft der 16e eeuw ten prooi
stond. Haar trouwe bondgenoot was Frans de Guise,
die even als zij meer uit heerschzucht dan uit over
tuiging de hervorming bestreed, aan wier hoofd zich
de familie Bourbon, met het koninklijk huis ver
want, geplaatst had. In T562 viel het gevolg van
Frans de Guise eene weerlooze schare Calvinisten,
die in eene schuur te Vassy in Champagne eene
godsdienstige samenkomst hield aan en vermoordde
ze. Dit bloedbad was het begin der acht bloedige
godsdienstoorlogen, die het ongelukkige land ge
teisterd hebben.
Niet lang daarna verscheen Frans de Guise met
een leger voor Renata's kasteel, met de bedreiging
het te zullen plat schieten, indien zij de rebellen
niet uitleverde. Plij werd echter kort daarop in
1563 door Jean de Mercy, een dweepziek Pro-
testantsch edelman, voor de muren van Orleans
met vergiftigde kogels doorboord. Renata was diep
bedroefd over het noodlottig uiteinde van haren
schoonzoon en drukte in een brief aan Calvijn
haar afschuw over deze daad uit, alsmede de hoop,
dat God den vermoorde, ondanks zijne blinde woede
tegen de Evangelische waarheid, in genade mocht
hebben aangenomen. Toen haar nu ook op aan
hitsing van den paus van wege den koning werd
bevolen, de Hugenooten van het kasteel weg te
zenden, moest zij voor de overmacht bukken; maar
deed- nog alles, om hun lot te verzachten, met
zelfopofferende liefde. Wat haar deelnemend hart
heeft geleden bij de treurige berichten van de
bloedige oorlogen tegen hare geloofsgenooten, vooral
van den allerafgrijselijksten St. Bartholomeüsnacht,
24—25 Aug. 1572, waarin op de zoogenaamde
Parijsche bloedbruiloft, een bloedbad, dat 3 dagen
aanhield, en in meer steden navolging vond, 25
30 duizend Hugenoten en daaronder de voornaam
ste, die onder den valschen schijn van welwillend
heid naar Parijs gelokt waren, meedoogenloos ver
moord werden, wat haar teergevoelig hart onder
dat alles geleden heeft, waagt onze pen niet te be
schrijven. Zij beleefde nog de troonsbestijging van
den derden zoon van Catharina de Medicis,
Hendrik III, den vijfden koning, die na haars vaders
dood regeerde, en in 't begin zijns bestuurs den
Hugenoten onbeperkte vrijheid van godsdienst
schonk, zooals dit onder zijne voorgangers reeds
meer dan eens geschied was, helaasnu ook weder
voor weinige jaren, om den religie-krijg nog heviger
te doen ontvlammen. Renata ontsliep zacht en zalig,
onwrikbaar getrouw in hare Protestantsche be
lijdenis, den 12" Juni 1575. Een beroemd kerkva
der heèft van vele Christelijke vrouwen uit zijnen
tijd gezegd„Zij overtroffen vele mannen in geloof,
in liefde, in reinheid en standvastigheid." Voor
zeker deze lofspraak is op Renata, de „wederge
borene", want dit beteekent haar schoone naam,
van toepassing. Haar hart was diep van de hemel-
sche leer doordrongen, evenals dat van Olympia
Morata en van zulke vrouwen gaat een verlichtenden,
bezielenden, verwarmenden invloed uit op allen,
die met haar in aanraking komen.
Wordt vervolgd.
Ml
>'4P|
Via
S!-;
f!'
1
''MM
■m
Ui
m v
