Christelijk
Weekblad
voor de Zuid-Hollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
Donderdag 1 April 1886.
lste Jaargang
FEUILLETON.
eer
IN HOC SIGNO VINCES
ORUITGANG."
ERDIEKST,
ELÏÏAESIS.
MAASNYMPE
otterdam.
Zierikzee.
Goedereede
kee.
Feln'iiari,
en passagiers
ZIJN:
P ROTTERDAM.
ARNIS
"ING
oombooten.
No. 1 en 2.
OLIVIER.
en Rotterdam.
UITGEVER
W. BOE1IWEA,
Advertentiën en verdere Administratie aan den Uitgever.
Sij, die steli op dit blad
weas§cSien te aboimeeren,
zenden achterstaand biljet
slechts Ingevuld op, of ver
voegen zich bij zijn Boek
handelaar of aan liet Post
kantoor.
Weekkalender.
Son
Maan
Markten.
Roemen in het kruis.
Eene Martelares zonder Martelaarskroon.
's morgens 6, uur.
ais 7,15
10,45
's midd. 1,
's namidd. 2,
Q
11 u> 11
3.30
ot vaart in aan-
van Helleroetsluis
erd.
uur.
Héllevoetsluis.
uur.
(ester..
er STOOMBOOT.
T.
irmiddags 5 uur.
6f
s- 6f
iddags 6 uur.
DAM:
iddags 2f uur,
dags 3 uur.
iddags 4 uur.
Zondags.
NST.
geus 8 uur.
midd. 1
dienst.
st, aanvangende
886.
TTERDAM
en nam 3-| ure,
2
r BRIELLE.
n nam. 3^ ure.
alf uur later.
r ROTTERDAM,
en nam. 3 ure.
1! 3
LLEVOETSLUIS.
12f en 3^ ure.
alf uur later,
tsluis naar Rotterdam,
en van Rotterdam
en nam. 12,45 ure,
de Rijks-Veerboot op
EEÏST
1886.
n ROTTERDAM:
ag 26 'a morg. 10,u.
d. 27 10,-
g 28 10,—
d. 29 nam. 1,30
30 's morg. 10,
ad 31 10,—
1 10,-
IE2TST
1886.
Van
iddelb.
naar
tiekdam.
Rotter
dam n. Mid
delburg en
Vlissingen.
voorm.
9.—
IE3VST
1886.
an ZIERIKZEE:
ag 26 n. m. 3,u.
d. 27 12,—
ag 28 3,
d. 29 'smorg. 11,
Deze Courant verschijnt eiken Donderdagavond.
Abonnementsprijs; per drie maanden 40 Cent franco per post.
Afzonderlijke nummers 4 Cent.
SOMMELSDIJK.
Advertentiën AO Cent per regel.
Binnenlandsche Advertentiën driemaal opgegeven, worden slechts
tweemaal berekend.
Advertentiën worden bij den Uitgever ingewacht tot den dag der Uitgave.
f|f§r Alle stukken voor de Redactie bestemd, voorloopig franco toe te zenden aan I)s„ J. F- BE KLERK, te Dirkslaiid.
April.
2 Vrijdag
3 Zaterdag
4 Zondag
5 Maandag
6 Dinsdag
7 Woensd.
8 Donderd.
op
onder
op
5.33
6.36
4.56
5.32
6.31
5.18
N. M.
5.30
6.38
2.50
onder
5.28
6.39
7.42
5.26
6.40
8.52
5.22
6.43
10. 1
5.19
6.45
h-i
H—
OO
Tiel boestenm.
Ouddorp (ZH) p.
en veem.
Cortgene veem.
Tholen paard en
beestenm.
Gal. VI 14.
Wat is voor den Christen het voorwerp van
den blijdsten roem? Is het niet het kruis van
zijnen Heere en Heiland? Dat was het kruis ook
voor den Apostel Paulus. ,,Het zij verre van mij
dat ik zou roemen anders dan in het kruis van
Christus," zoo zegt hij. Waar wordt in de
wereld al niet roem op gedragenOp eer en
goeden naam, rijkdom en wijsheid, afkomst en
vlijt en op veel anders nog. En de wereld duldt
dit, wil dit, rechtvaardigt dit. De Apostel heeft
in dat opzicht ook veel waarop hij roemen kan,
doch hij roemt daarop niet, hij roemt alleen in
het kruis, 't Is wonderlijk, onbegrijpelijk en toch
is het zoo, dat verachtelijk kruis geeft duizend
voudige stof tot roemen hierbeneden en daar-
boven. Het is ook een voorwerp geweest van
veel spot en vijandschap, smaad en ergernis; het
kruis is ook gezet tot een val zoowel als tot
eene opstanding. Toch heeft het zijn zegevieren
den tooht gemaakt door de wereld en tot in de
harten van allen, die door dat kruis vernederd
en opgericht, veroordeeld en vrijgemaakt werden,
wien het sints ook dierbaar werd, dierbaarder
dan iets of iemand. Die er daarna ook in leerden
roemen, roemen in het kruis onder het kruis.
Dit is een geheim van Gods geloovigen, die in
dat kruis zoo eindeloos veel zien en genieten, dat
alles daarbij wegvalt. Wat is hetgeen hier op
aarde stof tot roemen kan geven bij wat aan en
door dat kruis voor ellendige zondaren werd ge
wrocht Straalt van dat kruis geen licht in de
duisternis, leven in den dood, redding en heil
in de diepste ellende? Heeft een begenadigd
zondaar niet met een blik op het kruis alleen
vrede gevonden voor zijn arm harte, dat door de
ontdekkingen des Geestes Gods, van zonde over
tuigd, om genade riep Hier is genade van den
hemel geopenbaard. De kwijtbrief der schuld is
hier geteekend. Hier jubelt de ziel, verlost uit
de verschrikkingen en banden des doods, die haar
omvangen hieldenik danke God door onzen
Heere Jezus Christus. Eu gaat het hierbeneden
der gemeente des Heeren niet altijd naar wensch
en zielsbegeeren, blijft zij hier in waarheid de
gemeente onder het kruis, daarboven viert zij
eens met en in haar Hoofd den hoogsten triomf
van het kruis En in de voorsmaak van de vol
heid der heerlijkheid die haar door het kruis is
verworven, gevoelt zij toch hier reeds zaligheid,
die ook Paulus gevoelde toen hij uitriep„Het
zij verre van mij dat ik zou roemen, anders dan
in het kruis van Christus." Had Paulus het kruis
maar in het oog, dan kon hij roemen, roemen
in verdrukking, in vervolging, in handen, psalmen
zingend, psalmen in den nacht! Hierom toch is
het dat Gods kinderen in Christus van zooveel,
heil en zaligheid deelgenooten, niet altijd jubelen
kunnen, omdat zij het kruis niet zien als het
nog inwonende zondekwaad zijn donkere nevelen
spreidt voor hen uit. Doch worden die weer
weggevaagd op het roepen en kermen der ziele,
dan is alles wel, dan is er verzoening met God,
en daarom vrede, vrede ook met al wat het leven
voorts voor leeds en kwaads met zich brengt.
Want ziet, dat is de heerlijkheid van het kruis
dat het het glansrijkst schittert in het duister,
dat het het donkerst dal der beproeving nog ver
heldert, O, wat u oyerkome, wat u ontvalle, als
gy het kruis maar behoudt. Met dit zult gij
overwinnen alle vijandenook den laatsten
vijand. Altijd moet de blik weer naar Golgotha,
en voelt gij dan de aantrekkingskracht van het
kruis, zoodat gij niet kunt blijven staan, maar
dien kruisheuvel moet beklimmen, om daarboven
op zyn top voor dat schandhout te knielen, het
te omhelzen met de armen des geloofs, dan
ervaart gij, dat het daar beter is, dan te midden
van het gewoel der wereld en haar begeerlijk
heden. Maar dan gevoelt Igij ook dat er moet
afgedaan met de wereld, dan gunt gij de
wereld al haar bedriegelijk schijngenotdan
wordt de wereld u gekruisigd. Maar dan wordt
gij ook ongevoelig voor haar haat en smaad
waarmede zij ook u zal willen kruisigen. Kan
zij het kruis niet verdragen, ergerlijk zijn haar
daarom ook de jubeltonen die daar over dat
kruis opgaan. Nochthans leert gij van haar
afscheid nemen. Haar genietingen kunnen de
uwe niet meer zijn, bevredigen het hart ook niet
dat iets van de heerlijkheid van het bruis heeft
gesmaakt. Gij leert ze ontvlieden, de plaatsen
waar gij in het kruis niet roemen kunt, en leert
zoeken naar die woningen waar men om het
kruis zich scharende, gemeenschap der heiligen
houdt. En zweven u daarom te meer de smaad-
en schimpredenen der vijanden des kruises om
het oor, gij hoort ze niet, want gij weet zij hebben
Hem eerst gehaat en zij hebben Zijn kruis al
zoolang gehaat eu nochthans heeft het zijn kracht
eu macht behouden, Nochthans roept gij en
eene groote schaar onder allerlei volk en in
allerlei taal met u zijne heerlijkheid uit. Im
mers wordt het ook uw lust om van dat kruis te
getuigen, want die waarlijk de bracht des kruises
van Christus aan zijne ziel heeft ervaren, hij heeft
zijne oogenblikken dat hij het ook voor het oog
30
sd 31
1
7,30
7,30
6,—
DOOR
E. A—GLYPHOS.
Wij willen eene bladzijde uit de geschiedenis
van den roemwaardigen hervormingstijd opslaan en
meer bepaaldelijk onze aandacht vestigen op het
levensbeeld eener ware Christin uit dat schoon
verleden der Gereformeerde Kerk. Het verhaal
verplaatst onzen geest naar de boven beschreven
Lombardische vlakte, en wel naar een gedeelte, dat
minder in het verrukkelijk natuurschoon deelt,
maar toch om andere reden volkomen onze aan
dacht waardig is. Het Noordelijk gedeelte der
Romagna, die voor i860 een deel van den Kerke-
lijken Staat vormde, is tegenwoordig de provincie
Ferrara met de gelijknamige hoofdstad. Zij is zoo
groot als ons Noord-Holland en even als dit ge
west door veel wateren doorsneden. Een groot
deel bestaat zelfs uit moeras en meer, waarin men
riet snijdt en vischt; en stilstaand water, dat weinig
oplevert. Tweederde bestaat uit bouwland, dat
veel graan en hennep oplevert. Er is weinig ver
tier en leven; ondernemingsgeest en kapitaal ont
breken, de lucht is ongezond door de uitwaseming
der groote moerassen „de valli di Comacchio, welke
zich tusschen de Po di Primaro en de PodiVolans
uitstrekken. Aan den laatstgenoemden Po-arm ligt
de hoofdstad, in eene lage moerassige vlakte, in
aantal inwoners alsmede in andere opzichten over
eenkomende met ons Delft. De stad is zonder
leven en beweging, de talrijke paleizen en lange
en breede straten, de groote, heerlijke pleinen zijn
eenzaam en stil, alles getuigt van een in 't oog-
loopend verval. En toch is Ferrara nog een der
schoonste steden van Italië, in het Noordelijk deel
des lands na Turijn het regelmatigst aangelegd.
Voor ruim 350 jaren was het zelfs een der bloeiend-
"ste en aanzienlijkste steden dezes lands, maar door
het verplaatsen van het handelsverkeer, en het
vertrek der hertogelijke familie uit het beroemde
geslacht Este naar Modena, toen in 1598 het
hertogdom Ferrara onder het gebied van den
Paus kwam, begon de stad te kwijnen. In hare
paleizen en kerken bewondert men nog de indruk
wekkende bewijzen van haren voormaligen bloei-
Het residentieslot der hertogen staat daar als eene
machtige rots, met hoekige torens bezet en door
eene diepe gracht omringd. Onder de meer dan
dertig kerken munt op het groote plein de grootste
uit, dagteekenend uit de 12e eeuw enmetschoone
muurschilderingen versierd. In de San-Francisco
worden den bezoeker de praalgiaven der Esté's
vertoond en laat men hem eene fijne i6~voudige
echo hooren; de San-Benedetto bevat het marmeren
graf van den beroemden dichter Ariosto, voor wien
op het groote plein ook een gedenkteeken staat
en wiens woning nog als een heiligdom vereerd
wordt. De kerk Maria del. Vedo bezit kostbare
schilderijen. In de bibliotheek van de universiteit
der stad, 80.000 boekdeelen en 1000 manuscripten
bevattend, bewaart men de autographieën van
Ariosto's en Tasso's werken. Nog een merkwaardig
plekje, waaraan de aandoenlijkste herinneringen uit
het leven van een martelaar-dichter verbonden zijn,
mogen wij niet onbezocht voorbijgaan. Het is de
kerker in het St. Anna-hospitaal, waar de vorst der
Italiaansche dichters zeven lange, bange jaren weg
kwijnde. Torquato Tasso in 1544 te Sorrento bij
Napels geboren en op 7-jarigen leeftijd reeds dichter,
was de zoon van den dichter Bernardo Tasso. In
't gevolg van den prins van Salerno, die aan
Karei V de onrechtvaardigheid van den onder
koning van Napels, welke de inquisitie wilde in
voeren, ging voorstellen, werd Bernardo en ook
zijn 9-jarigen zoon ter dood veroordeeld. Zij
redden zich door de vlucht, en Torquato studeerde
later te Padua in de wijsbegeerte en de theologie.
Reeds liad hij op 17-jarigen leeftijd zijn Rinaldo
gedicht, toen hij zich onder bescherming van den
hertog van Ferrara stelde en zijn meesterwerk, „het
verlost Jeruzalem" op 22-jarigen leeftijd begon.
Daar vat hij liefde op, voor de zuster des hertogs
en deze laat hem onder het voorwendsel van waan
zin opsluiten; dit werd de bron van de droefgeestig
heid, die hem 20 jaren lang heeft doen kwijnen.
Zijn leven was verder eene aaneenschakeling van
rampen en vernederingen; verbanning, uitsterste
armoede, laster, hongerlijden. De gevangenis ont
vlucht, ging hij in lompen gehuld te voet naar
Sorrento, waar hij een toevluchtsoord zocht bij
eene zuster, maar keerde daarna in zijne gevangenis
terug, waar de wanhoop hem verteerde. De hertog
van Ferrara, Alfonsus, dien hij in zijne gedichten
zoo hoog geëerd had, liet hem later wel vrij, maar
dit was ook alles. Eindelijk zou een schooner dag
voor hem aanlichten; zijne verdiensten werden er
kend en paus Clemens VIII zal hem den lauwer
krans op den schedel drukken; maar ziet ook nu
verliet het ongeluk den martelaar niet; daags te
voren 13 April 1595 maakte de dood een einde
aan al zijne rampen.
Weinig jaren later kwam Ferrara onder het ge
bied van den paus en de bloei der stad kwijnde
eveneens als de dichter, wiens treurigen levensloop
wij daar in het kort hebben medegedeeld. Om
streeks het begin der kerkhervorming schitterde de
stad in haren hoogsten glans; de hertog Hercules
uit het huis Este was evenals zijne voorgangers
een beschermer en aankweeker van kunsten en
wetenschappen en het vorstelijk residentieslot ont
ving met groote gastvrijheid de grootste geleerden
uit dien tijd. Overigens is er wel niet veel tot
's hertogs roem te zeggen en was het vooral zijne
koninklijke gemalin, die zijn hof den grootsten
luister bijzette. Reeds sedert eene reeks van jaren
was Italië een veilig toevluchtsoord voor de helden
des geestes. Toen in 1453 de stad Constantinopel
door de Turken werd ingenomen, vluchtten geleer
den en kunstenaars met de schatten der Grieksche
wijsheid en de afschriften der oude klassieken naar
Italië. Aan verschillende vorstenhoven werden zij
met open armen ontvangen, en in verband met de
onlangs uitgevonden boekdrukkunst, kon het land
met hunne geleerdheid woekeren, en brak daar het
heldere licht door na den donkeren nacht der
Middeleeuwen.
Wordt vervolgd.
