BEVRIJD POLEN. ONZE BEVRIJDERS! De ki der krijgsverrichtingen, welke haar bijzon dere positie eens te meer deden uitkomen. De Orde-Dienst is ingeschakeld voor den overgangstoestand naar normale tijden. Hoofddoel is het verzekeren van de open bare orde en rust, het uitvoeren der be velen van onze eenige wettige overheid, en eventueel die onzer bondgenooten. Een volledige zuivering van het nationale leven door opruiming yan alle landver- raderlijke elementen en van hen die in overheidsdienst of daarbuiten met den vijand hebben samengewerkt, zal plaats hebben. Nadere publicaties over doel en werkwijze van den O. D. zullen verschijnen. Tegen défaitisme of ongehoorzaam heid zal streng en met gewapende hand worden opgetreden. Ik doe een dringend beroep op Uw medewerking en burgerzin. En thans aan den arbeid. September 1944. Leve het Vaderland I Leve de Koningin! Leve Zeeuwsch-Vlaanderen De Districts-Commandant van den Orde dienst in Oost Zeeuwsch-Vlaanderen, G. TICHELMAN. Wat een betoverende klank heeft dit woord in de laatste jaren voor ons gehad. We dachten daarbij met heimwee terug aan de tijd, waarin we ons leven konden inrichten zonder inmenging van vreemden. Wij zagen daarbij met verlangen uit naar de tijd, waarin we niet langer onder de wrede overheersing van der brute onder drukker zouden staan. De eerstbedoelde tijd was voorbij. Niet meer bereikbaar. De andere lag voor ons. Nog niet aan gebroken. Naarmate dé onderdrukking zwaarder werd gevoeld, diende de vraag zich des te dringender aanvfanneer zal die ge lukkige tijd weer aanbreken De ge raffineerde propaganda deed in veler hart de angst geboren worden, dat de bevrijding haast een onbereikbaar ideaal was. Maar ook degenen die van de afloop van de strijd zeker waren, hadden een zwaar hoofd in het tijdstip van het einde. Bevrijd Wat een blijde klank heeft dit woord. De betovering is heel spoedig verdwenen, wanneer de verwerkeliking van het zo lang verwachte beleefd wordt. Blijdschap neemt dan haar plaats in. Blijdschap die we niet binnen ons kunnen houden. Blijd schap die we moeten uiten. We wensen elkaar geluk. We zingen onze oude ver trouwde liederen uit volle borst. We laten de driekleur wapperen mèt het oranje uit onze huizen. Wat een weelde, al deze dingen weer te kunnen doen zonder enig risiko te lopen, zonder bang te zijn voor een verrader. Naar de feestvreugde in andere steden, eerder bevrijd dan de onze, hebben we kunnen luisteren. „Er zijn geen woorden voor te vinden om het enthousiasme te beschrijven" heette het door de radio. We wilden dit direkt aannemen en dach ten aan wat bij ons zou gebeuren, als de bevrijding een feit was, En nu is ze werkelïkheid Bevrijd Wat een spanning zit achter dit woord. We herinneren nog zo goed die eerste dagen, waarin gezegd werd, dat de be vrijding nog slechts zaak was van enkele uren. Iets van de vrijheidsroes ging reeds door de mensen heen. We dachten, dat zonder enig bezwaar de bevrijding zou zijn verkregen. Maar dan, de eerste slachtoffers, die de vrijheid met hun leven hebben moeten bekopen. Plotseling werd weer gemerkt de druk, de waanzinnige druk waaronder we leefden. De spanning werd groter. Kwamen ze maar haastDan de ver schillende bombardementen, die gelukkig niet veel slachtoffers maakten, maar toch te veel. De spanning dreef velen de stad uit, naar de omgeving, waar men zich meer veiligheid voorstelde. Maar ook daar werd niet die rust genoten die gehoopt werd. Dan de beschieting, het opblazen der bruggen. Wat moest daarvan terecht komen En nu die spanning gebrokenMet groot gejuich zijn de bevrijders zo vurig yerbeid, niet in het minst in de laatste dagen binnengehaald. In hen zagen we de nieuwe tijd, de tijd van herkregen vrijheid belichaamd. Van daar vreugde. Maar het is vreugde van mensen, die door grote nood zijn heengegaan. Bevrijd Dit woord spreekt ook van opoffering en offer. We staan vol bewondering voor het knappe stuk werk der invasie. Ondanks de sterke verzekering, dat de Engelsen slechts enkele uren vaste voet aan de kust zouden hebben, schrijden de geallieerde legers zegevierend door Europa. KJaar wij willen in deze ogenblikken ook denken aan hen, die voor onze bevrijding hun leven hebben gelaten. Hun sterven diende daartoe dat een wereld bevrijd wordt van een macht, die ten koste van het meest eenvoudige geluk van haar onderdanen, zich de wereldheerschappij wilde verschaffen, van een systeem dat ook de meest elementaire beginselen van het Christendom met de voeten vertrad. Ons meeleven gaat tevens uit naar degenen uit ons midden, die zware offers hebben moeten brengen. Velen zijn er die hun geliefden niet meer terug zien. De bevrijding heeft voor hen een zeer bittere kant. Velen zijn er die in onge-> rustheid verkeren over de hunnen, die overal verspreid zitten, ook in het vijande- like land. Wanneer zullen zij weer aan hun gezin worden teruggegeven Hun spanning is nog niet opgeheven. Velen staan bij de puinhopen van wat eens hun huis was. Ja, de bevrijding was niet goedkoop Bevrijd In dat woord klinkt ook de dankbaar heid door. De dankbaarheid boveiial aan God, Die het tot-hier-toe-en-niet-verder heeft laten horen. Hij heeft de strik gebroken en wij zijn ontkomen. Hij heeft gered en wij zijn vrijgemaakt. De naam des Heren zij geloofd. Met een oud- Nederlands lied zingen we O Heer, die daar des hemels tente spreidt, |En wat op aard is, hebt alleen bereid, Het'schuimig, woelig meer kunt maken stille. En alles doet, naar Uwen lieven wille. Wij slaan het oog Tot U omhoog, Die ons in angst en nood, Verlossen kondt, Tot aller stond, Ja zelfs ook van den dood. Bevrijd En nu Wat al vragen komen er in ons naar boven. Vragen naar de toekomst. Vragen hoe alles zijn zal. Vragen of wij per soonlik zowel als gemeenschap iets geleerd hebben van de ellende die over ons is gegaan. We voelen onze kleinheid. Vanuit deze kleinheid richten we onze ogen op tot de Heer, die onze toevlucht geweest is en ook voortaan wil zijn. 'We bidden, dat God ons land en ons volk wil bijstaan ook in de zware tijd, die ons nog wacht. Dat God onze ge liefde Koningin, Prinses Juliana, Prins 'Bernhard en de Prinsesjes spoedig op Nederlandse bodem terugvoere. Dat Hij ons allen sterke tot al datgene wat van ons gevraagd wordt tot de opbouw van ons oude Nederland. Ja, verantwoordelikheid legt de bevrij ding op onze schouders. Laten we haar aanvaarden ajs een kostbare gave. die ons is toevertrouwd door God Almachtig. Dan zal ook het nieuwe Nederland „een wonder van Gods hand" zijn, zooals het oude Nederland steeds was. Zo word' door voor- en nageslacht Gods naam de glorie toegebracht L. J. C. De politieke geschiedenis van Polen was gedurende 1000 jaar trouw aan de tradities van vrijheid en verdediging van haar grenzen en rechten tegen den Teu- toonschen vloed. Tijdens haar roemvolle ontwikkeling tot aan de verdeeling door Rusland, Duitschland en Oostenrijk, onderhield Polen betrekkingen met de West-Euro- peesche Staten. De periode van 150 jaar onder het vreemde juk was een periode van worsteling van de geheele natie, die niet wilde buigen^ ondanks deportatie van landgenooten diep in het Tzaristische Rusland, noch voor het geweld van de Duitsche Teutonen gedurende de regeering van Bismarck deze periode eindigde met de heropening van den eigen nationalen staat. Op 11 Nov. 1918 werd de Poolsche Republiek gesticht op democratische basis en ze wenschte vriendschappelijke betrek kingen te onderhouden met al de naburige landen. Na deze periode van 150 jaar onder drukking tracht Polen alle hiaten aan te vullen, welke ontstaan zijn als gevolg van de uitroeiïngspolitiek van al diegenen die het onderdrukt hebben. Begonnen werd met de reorganisatie van hef onderwijs. Wegen en spoorwegen werden aangelegd, de koopvaardijvloot werd ge sticht evenals de burgerlijke luchtvaart. Op sociaal-politiek gebied bereikte Polen het niveau van haar buurlanden in het Westen en in sommige opzichten was het zelfs vooruit in het zoeken naar nieuwe wegen. De' overwinning van het Nazidom in Duitschland heeft een schaduw geworpen op den wil tot vriendschappelijke betrek kingen met het Duitsche volk. Een duizendjarige worsteling van Duitschland om het geheele midden-Oosten van Europa te veroveren, werd het leidmotief der Nazi-propaganda. De Duitschers zijn zich er van bewust, dat Polen niet geneigd was haar vazal te zijn bij het verkrijgen van „Lebensraum". Met waardigheid heeft Polen de Duitsche voorstellen ver worpen. In het herinneringsvolle jaar 1939, toen Hitier beschikte over een sterk en modern uitgerust leger, weigerde Polen wéér de Duitsche voorstellen, ofschoon het niet voorbereid was op het voeren van oorlog. Toch vocht het op leven en dood. De oorlog, die 1 Sept. 1939 op Poolsch grondgebied begon, duurde tot het mid den van October, ondanks het feit dat Rusland de Oostelijke helft van Polen bezette. Een gedeelte van het Poolsche leger ging via Roemenië en Hongarije naar Frankrijk, terwijl anderen „onder doken", en sindsdien als partisanen tegen de Duitschers vechten. In Nov. 1939 werd het Poolsche leger in Frankrijk geheel gereorganiseerd. Eerst vocht de „Brygada Pockhalaiiska" (Alpenjagers) in Narvik tijdens de Noor- sche expeditie. In de geschiedenis van den oorlog in Frankrijk staat met gouden letters geschreven de naam van de le Divisie grenadiers, welke vocht in het meest vooruit gelegen punt van de Maginot- linie, om de terugtocht van het Fransche leger te dekken. "Vervolgens vocht de 10e Brigade gemotoriseerde cavalerie tusschen Marne en Loire. De capitulatie van Frankrijk verzwakte de geest van de Polen niet. Vastberaden sloegen zij zich door de Duitsche strijdkrachten heen en sloten zich aan bij het terugtrekkende Engelsche leger om den strijd tegen de Duitschers voort te zetten. De 2e Poolsche Divisie wilde zich niet overgeven en baande zich, via de Bourgondische Poort, bij Belfort een weg naar Zwitserland, waar ze werd geïnter neerd. Kleine Poolsche afdeelingen baan den zich een weg- naar de West- Fransche havens, van waaruit ze naar Engeland werden getransporteerd. Gedu rende 3 jaar probeerden de Polen in Engeland te komen, waar een nieuw Poolsch leger werd georganiseerd, wach tend op de komende invasie. Intusschen streden Poolsche strijdkrach ten in Polen zelf nog steeds tegen de Duitschers. Na de ineenstorting van Frankrijk, toen niemand geloofde, dat er nog een macht te vormen was, die de Teutonen zou kunnen bedwingen, bereid den de Polen zich voor op het laatste gevecht. Tijdens „The battle of Britain" hielpen de Poolsche luchtmacht en de Poolsche vloot mede, Londen te verdedigen. In Toebroek en in de Afrikaansche campagne, tijdens de landing in Italië, vocht het Poolsche corps voor de bevrijding van dit land, en tenslotte streed de le tank divisie tusschen Caen en Falaise om den ring te sluiten rond het terugtrekkend 7e Duitsche leger. Ze vernietigde vele Duitschers in een bloedig gevecht bij Chambois. De le Poolsche pantserdivisie, onder bevel van Generaal Maczek, brak den Duitschen weerstand in Noord- Frankrijk, stak vervolgens de Seine over, bevrijdde Abbeville en trok België binnen. In de bloedige gevechten bij Roeselaere en Ieperen brak ze den laatsten weerstand der Duitschers, die verder België invluchtten. Na de bevrijding van Gent. trokken de Polen Zeeuwsch-Vlaanderen binnen. In den strijd nabij Axel werden de Duitschers gedwongen terug te trekken achter de Schelde. De Polen herinneren zich de goede betrekkingen, die altijd hebben bestaan tusschen hen en het Nederlandsche volk. In 1930 kreeg Polen een leening uit Nederland. Dit bracht een gevoel van sympathie voor Nederland met zich mede. Heden ten dage hebben de Polen be wondering voor het Nederlandsche volk en 'de moedige Koningin Wilhelmina. die niet wilde buigen voor den druk van Hitler's hak, maar voort bleef vechten. Deze sympathie is grooter geworden door den weerstand, die gedurende 5 jaar in Polen bestond. Polen kent geen enkele „Quisling". De strijd om Warschau toonde, dat alle Polen vechten voor „Vrijheid en Onafhankelijkheid van hun eigen land, onder één leuze, die ieder kind in Polen kentVoor Uwe en onze vrijheid Het bataljon infanterie, dat Terneuzen bevrijdde, maakt deel uit van de Poolsche Pantser-divisie, onder commando van Generaa^ Stanislaw Maczek, welk bataljon den Duitschers zeer bekend is door den strijd in Polen in 1939, in Frankrijk in 1940 en door de huidige gevechten. Dit bataljon bestaat uit soldaten, die in 1939 in Polen vochten, in Frankrijk in 1940, in Libië in 1941 1943. Soldaten, die kwamen via „lagers" in Rusland, uit Duitsche gevangen- en concentratiekampen en vele vrijwilligers uit België en Frankrijk. Het bataljon nam deel aan vele zege vierende gevechten in Normandië en aan den strijd vóór Falaise, en had een belang rijk aandeel in het afgrendelen van den Duit schen „zak" bij heuvel 262 bij Chambois. Vervolgens bevrijdde het bataljon Yperen en Roeselaere in België, welke plaatsen in een stormloop werden genomen. Het bataljon trok in den vroegen morgen van 17 September over de grenzen van het Nederlandsch Koninkrijk, waar het met gejuich door de burgerbevolking werd ontvangen. Vóór het Terneuzen bereikte, moest eerst Axel t der Duitscl vele gevangi De bevrij zal steeds b nering van Polen, die Z hebben gev beteekent. Door het bloed op N vriendschaps en Polen no Z.K.H. bez Maandag Prins Bern! gebracht aai Z.K.H. v opgestegen Bij zijn bodem werd door burgen van Kesseni In auto's reden, waar driftig laaien In een kc voor de er en zijn gro bevrijding groeten ove de Prinses. De Comi burg Mr. is MaandaJ en kon enk| Bernhard groeten. Zondagnam Groote f pers hebbe| en Nèusz 22 toestelleiS is Walcherq De Duits een tankaanl de sector Zij werden lukte de Ei nog te vert De Enge oever van Oostelijk allieerden v maken des In de secti Voorbij Lur Noorden v;| In Italië uitzonderind einde, door vechten ec behouden, nog maar In Frank opgericht van Oorlc uit leden v| In Dene geprobeerd Patriotten en bewaked De Fin| Duitschers gestelden tij Het gea bekend, dal dat van 43" stuks onbrf dank aan Duitsche fj te spelen. Bijna ge Russen be werden gei Latere beri De situai

Krantenbank Zeeland

Het laatste Nieuws | 1944 | | pagina 2