Ore aan ter verspreiding der Christelijke Beginselen in Zeeuwseh-Viaanderen.
No. 200.
Zaterdag 30 October 1020.
3e Jaargang.
Uit de Schrift.
BUITENLAND.
a ur»MxicijfiriMrr re Kammino f 1 IR nt>r Hrifi maanden. Franco per post voor Nederland 1.25.
Uitgave van de Christelijke Persvereeniging „Zeeuwsch-Vlaanderen" te Ter Neuzen.
Alle stukken, de redactie en administratie van dit blad betreffende, moeten worden gezonden
aan den redacteur, J. HOMMES, Lange Kerkstraat 5, Ter Neuzen.
ABONNEMENT: Bij bezorging f 1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.25.
ADVERTENTIËNVan 1—4 regels f 0.60. Elke regel meer ƒ0.15. Abonnementen per
contract. - Crisistoeslag 15 Inzending van advertentiën tot 12 uur s midi ags op
de verschijndagen bij den drukker D. H. LITTOOIJ Az. te Ter Neuzen. Telefoon Nr. 20.
Wegens uitstedigheid gelieve
men alle persoonlijke Correspon
dentie voor den
Redacteur vanaf heden
November a.s., te
3Stationstraat
de en de redactie
in liet algemeen betreffende, blijve men
echter zenden aan het oude adres
Lange Kerkstraat 5, Ter Neuzen.
EEN ZOUTPILAAR.
„En zijn huisvrouw zag
om van achter hem en
zij werd een zoutpilaar."
Gen. 19 26.
Er worden vele standbeelden opgericht
door merischen. Op de pleinen der steden
prijken ze, de afbeeldingen van koningen,
keizers eh beroemde veldheeren.
Denk uit den jongs ten tijd aan „de
ijzeren Hindenburg"'.
Waartoe worden die gedenkteekenen
opgericht Opdat hun naam toch niet
uitgewischt zal worden en hun roem
niet met hen in 't graf zal zinken.
De Heere stelt in Zijn Woord ook ge
denkteekenen.
Teekenen Zijner reddende liefde, of
Zijner strenge rechtvaardigheid.
Wie denkt niet aan een Manasse, aan
den moordenaar aan 't kruis, of aan 't
„Voorwaar zeg Ik ualwaar dit Evan
gelie gepredikt zal worden in de geheele
wereld, daar zal tot hare gedachtenis
gesproken worden van 't geen zij gedaan
heeft." Met deze woorden stelt do
Heere de vrouw die Hem zalfde tot een
blijvend voorbeeld. Haar naam wordt
niet uitgewischt.
Naast haar wordt nog een andere
vrouw tot voorbeeld gesteld.
Haar standbeeld staat in Palestina,
aan de oevers der Doode Zee Het is
de Heere Jezus, die toen Hij de komst
van Zijn Koninkrijk schilderde en wees
op de verschrikking der laatste dagen,
het volk waarschuwend toeriep Gedenk
aan de vrouw van Lot.
Wij willen heden aan haar gedenken.
bleef
Het was alleen maar de verschooning
Gods over hem, dat Lot behouden zou
worden. Dat hij gered zou worden uit
den brand van Sodom. 't Was niet Lots
deugd, noch zijn uitnemendheid, noch
zijn gebed, maar alleen Gods ontferming.
Wel kwelde hij zijn rechtvaardige ziej,
maar toch wat had het wonen in Sodom
verderfelijk gewerkt op zijn huisgezin.
Zijn dochters verzwagerden zich met
de inwoners, vermengden zich met de
wereld.
Wel degelijk hebben Christenouders
er rekening mede te houden, welke
plaats zij tot woning kiezen.
Wat heeft menig ouder om wereldse!)
voordeel zijn kinderen gebracht in een
weieldsche omgeving. En als ze' dan
afwijken van God en Zijn dienst, wordt
het te Iaat met smart beweend.
Da Engelen moeten Lot en do zijnen
dwingen om Sodom te verlaten, ze tot
een haastigen vlucht aansporen met de
woorden „Behoud u om uws levens
wil, zie niet achter u om, en sta niet
stil' op deze gansche vlakte, behoud u
naar het gebergte heen, opdat gij niet
omkomt."
Met sobere woorden teekent de Heilige
Geest ons wat er buiten Sodom met
Lot's vrouw plaats heeften zijn vrouw
zag om van achter hem en zij werd een
zoutpilaar.
In Sodom's vlakte staat de vrouw van
Lot ons tot waarschuwing.
Wat. is toch de oorzaak, zoo vragen
we allereerst, dat de vrouw var#Lot is
omgekomen
Zij behoorde toch niet tot degenen die
het Woord Gods in den wind sloegen
gelijk haar beide schoonzonen.
Zij had do goddelooze omgeving ver
laten om zich met man en kinderen
naar Zoar te spoeden zij liep toch met
haar man mede. En toch zoo jammerlijk
omgekomen.
Verloren gegaan met de kennis van
de weg der behoudenis.
Zij was ongeloovig aan het woord
sta niet stil, zie niet om.
Zij had Sodom wel verlaten, maar er
in haar hart niet mede gebroken.
Haar hart bleef hangen aan de dingen,
die zij schijnbaar verliet.
Haar ijver verminderde, zij
staan, zag om en koos daarmede Sodom
boven bare behoudenis.
Waarschuwend voorbeeld.
Gedenk aan de vrouw van Lot.
Wat al arbeid der genade wordt aan
u besteed.
En al leiden geen engelen meer uit,
wordt het or.s in het Evangelie niet
telkens toegeroepen Haast, behoud u
derwaartssta niet stil, zie niet om.
Nu kan er ook zijn, gelijk dat bij velen
voorkomt, overtuiging van het geweten,
de schrik voor het oordeel grijpt aan,
angst en vreeze voor dê hel en 't verderf,
daardoor is er wel een laten van uit
wendige zonde, men gaat ter kerk, uit
wendig is er een groote verandering.
Velen meenen, dat dit al bekeering is,
doch er is geen hartsverandering, geen
breken met de zonde. Er is geen laten
van de zonde uit ware Godsvreeze.
Ze loopen met Gods volk mede.
De vrouw van Lot heeft voor zich
zelf wel geen vreeze gehad.
Zij was immers buiten Sodoms poorte.
O, hoevelen zijn aan haar gelijk.
Daarom mag wel' de vermaning weer
klinken Welgelukzalig is de menscli,
die geduriglijk vreest.
Zij meende met het hart vol van de
'dingen van Sodom wel in Zoar te
kunnen komen.
Zoo uit de wereld den hemel binnen
te stappen.
Dat we er toch aandenken. Er wordt
in onze dagen zooveel voor bekeering
aangezien, dat geen werk Gods is.
Er heeft geen vernieuwing des harten
plaats, fflleen levensverbetering.
Lot's vrouw leert ons hoever een
natuurlijk mensch het brengen kan in
de dingen van Gods Koninkrijk.
Met een onherboren bart kan men
een eindweegs medegaan.
Er zijn er maar al te veel van dat
soort.
Gedenk aan de vrouw van Lot.
Zij blijft staan. Nog een blik, de
laatste, zij ziet om maar welk een
schrik. Een vuurgloed ziet ze opgaan,
een geweldig leven hoort ze van ineen
stortende huizen. Een zwaveldamp waait
haar tegen, de adem wordt haar .afge
sneden en roerloos blijft ze staan als een
zoutpilaar.
Wanneer ge een standbeeld of gedenk
zuil bewondert, leest ge met aandacht
het opschrift.
Treedt toe. Komt dichter bij. Wat
leest ge op deze gedenkzuil door God
zelf geplaatst? Dit: omgekomen door
ongeloof aan het Woord Gods.
Waarschuwend voorbeeld. Predik,
spreek tot. ons, zoutpilaar, roep het ons
luide toe onderzoek u zeiven nauw.
Een hart los van de wereld en hare
begeerlijkheden, dat is het wat de Heere
vraagt.
Welk een waarschuwing voor onzen
tijd, waarin ■zoovelen meenen op weg
naar den hemel te zijn, doch hoe ze er
op gekomen zijn weten- ze niet, strijd
kennen ze niet, van wat op dien weg
ervaren wordt zijn ze vreemd.
Vrees voor zelfbedrog grijpt ben nim
mer aan, ze leven gerust voort.
Spreekt een kind van God over zijn
strijd en vreeze, over zijn kommer, dat
het nog wel eens geen waar werk kan
zijn, ze lachen er om, of voelen vijand
schap in 't hart.
Zoo nauw moet ge den weg naar den
hemel "niet voorstellen.
Ze meenen met heel «Ie wereld in hun
ziel den hemel binnen te kunnen komen
en'daarom hebben ze geen behoefte aan
het bloed van Christus.
Een zoutpilaar! Hoe ontzettend! Om
gekomen op den weg der behoudenis.
Die zoutpilaar roept het ons luide
toeDie een vriend der wereld wil zijn
wordt een vijand Gods genaamd
Zijt ge reeds op den nauvveu weg
Neen Roep den Heere nog aan, terwijl
ge zijt in het heden der genade.
De vrouw van Lot staat daar als een
baken in zee u ter waarschuwing.
En zij werd een zoutpilaar. O, hoort
.het en verstaat het en legt het weg bij
uzelve, opdat het u tot onderzoek
brenge.
„En", zoo sluit Bunjan zijn Clnisten-
reize, „zoo zag ik dat er ook een weg
is van voor de poort des hemels naar
de lie}."
Ons geestelijk leven toch moet echt
zijn, een werk Gods.
YVic vreest voor z'elfbedrog, wordt
uitgedreven naar den kenner der harten.
Wie vreest leert bidden-. Beproef mij en
leer mij en zie of er een schadelijke weg
b'ij mij zij, en leidt mij op den eeuwigen
weg.
En wie zoo tot God mag roepeu, zal
ervaren, dat God een waarmaker is van
het woordDie in Mij gelooft zal leven.
Het hemelsche Zoar staat nu nog voor
u open.
Haast, behoud n itei .aafls.
Zaamslag. De Bruijne.
V Oppassen is noodig
Oppassen is noodig.
Met name willen wc daarop even de
aandacht vestigen, voor wat onze vak
vereenigingen betreft.
Daar zijn nl. uitlatingen gedaan op het
Zaterdag,'Zondag en Maandag gehouden
congres van de Communistische Partij,
die ons op de noodige voorzichtigheid
bedacht hebben te doen zijn
De Voorzitter van dat Congres, de
welbekende David Wijnkoop, heeft nl.
o.a. gezegd, dat de communisten zullen
trachten, de arbeiders in de gele vak-
vereenigingen te revolutioneeren, en als
het nuttig is, sullen zij ook in de Chris
telijke vakvereenigingen gaan. (Wij cur
siveeren. Red.)
Als het nuttig is.
We kunnen er echter op rekenen, wij,
en onze vakvereenigingsbesturen, dat die
factor van nuttigheid er misschien reeds
lang een van groote beteekenis is voor
de ledepoppen van Lenin, den bolsje
wiek voorman.
Zelfs wagen wij het, ons af te vragen,
of niet reeds misschien tijdens de post
en telegraafstaking verschillende com
munisten hebben getracht onder de
Christelijke vakvereenigingsmannen ook
den geest van oproer te brengen.
En zouden misschien de schreeuwers
op de vergaderingen van onze Christe
lijke postmenschen ook reeds van deze
communistische stokebranden zijn ge
weest
'tls maar een vraag, doch die door
deze uitlating van Wijnkoop wel eens
niet geheel van grond ontbloot kon zijn.
Oppassen is dan ook noodig voor de
besturen onzer vakvereenigingen.
Laten ze niet, alles wat zich maar
aanmeldt, dadelijk tot hun organisatie
toelaten, want daardoor zouden dan wel
eens wolven in schaapskleeren van dat
vertrouwen misbruik kunne» maken.
Scherp toezicht en groote voorzichtig
heid is daarom geboden.
Worde dit niet vergeten!
V De toepassing in de
practijk.
Th Oostenrijk hebben kort geleden de
verkiezingen plaats gehad, waarbij de
socialisten alle krachten hebben inge
spannen, om toch maar weer de meer
derheid te behalen, die ze tot voor dien
tijd in Oostenrijk bezaten.
Doch ziet, dat is hun niet gelukt de
Christelijke groepen wonnen het, en kre
gen dus de meerderheid.
Vanwaar dit, zal men vragen
De oplossing is niet moeilijk, want zijn
er in één land proefnemingen met de
socialistische ideeën genomen, dat is het
wel in de eertijds zoo machtige Donau-
monarchie geweest.
Daar heeft men bijv. ook de sociali
satie-idee tot werkelijkheid gebracht en
genoten(?) de menschen van „kolen
schappen", en wat dies.meer zij.
Het volk heeft zich nu echter in meer
derheid van al die proefnemingen afge
wend, en keert heel wat liever terug
tot de oude, beproefde leerstellingen en
waarheden.
Het moet niets hebben van dp toe
passing in de practijk, van wat de so
cialisten zoo gaarne op meetings en an
dere vergaderingen verkondigen.
Toch heeft het Oostenrijksche volk in
vorige jaren onder die proefnemingen
zeer veel geleden,' en is ons in dat op
zicht dan ook tot een ernstig waarschu
wend voorbeeld.
Dat wij er dan ook voldoende acht op
mogen geven en dadelijk allerlei proef
nemingen de deur wijzen.
Men weet de geschiedenis van den
man met zijn paard.
O, zoo
Zooals we onder laatste berichten nog
in ons vorig nummer konden opnemen,
zijn zoowel de Koning van Griekenland
ais de burgemeester van Cork overleden.
Allereerst iets over den laatste,-zooals
we dat in een onzer bladen vonden.
Aldermon Terence Mac Swiney, lord-
major van Cork is na 74 dagen van.
hongerstaker) in de gevangenis te Brix
ton bij Londen overleden.
Den 13deu Augustus van dit jaar werd
hij dooi den EngelseLen rechter veroor
deeld tot twee jaar gevangenis, omreden
hij in het bezit werd gevonden van een
geheim cijferschrift, dat de Britsche po
litie gebruikte om misdadigers op te
sporen en te achtervolgen.
Volgens Iersch standpunt was Mac
Swiney één der strijders in het bevrij
dingsleger, dat alles: goed en bloed,
aan de vrijheid van het vaderland heeft
gewijd.
Mac Swiney, zich op dit standpunt
stellende, weigerde de rechtbank die
hem veroordeelde als een wettige te
erkennen. Hij was een krijgsgevangene.
Mochten zijn overweldigers hem pu ver-
oordeelen en straffen, omdat hij voor
zijn vaderland, het groene Ierland,
streed
Zoo kwam hij er toe, uit protest tegen
zijn onwettige veroordeeling, het voedsel
te weigeren, dat de onrechtvaardige
rechter hem aanbood.
Eens voor al wilde hij ziju broeders
in Ierland inprenten
Wij zijn «een opstandelingen of revo
lutiemakers, maar we strijden een wet
tigen oorlog tegen den Britschen over
weldiger. Daarom ook erkennen we
nóóit dien vreemden rechter, nemen van
hem geen gunsten aan, zelfs al moet 't
ons ons léven kosten.)
In d i t licht moet de dood van Mac
Swiney beschouwd worden.
Talrijk zijn de verzoeken om ziju vrij
lating geweest. Een groot deel der Eii-
gelsche pers, de zaak op practische
motieven beoordeelende, drong aan op
zijn invrijheidstelling, er op wijzende,
dat uit zijn dood zeer noodlottige gevol
gen voor het Engelsehe bewind in Ier
land zouden kunnen voortvloeien. Zij
waarschuwde de regeeriug, niet onnoodig
een martelaar van het Iersche volk te
scheppen.
Ook van andere zijde werd getracht
invloed uit te oefenen op de onwrikbare
houding der regeering.
Intusschen toonde de Engelsehe re
geering zich onvermurwbaar. Zij stelde
zich, op het standpunt, dat Mac Swiney
deel uitmaakte van een partij, welke
zichzelf in staat van oorlog met Engeland
had verklaard, en welke vastbesloten i4
haar oogmerken zonder genade of "Com
promis te bereiken.
Mac Swiney is voor ons geen Iersche
fillem van Oranje, en de Sinn Feiners
geen geuzen.
Al ligt er waarheid in Griffith's
woord aan Lloyd George:
„Houderden jaren lang heeft de En
gelsehe regeeriug getracht de stem der
Iersche natie in haar eigen bloed te
smoren. Maar daarin zult gij nimmer
slagen. Deze politiek in Ierland werkt
voortdurend op u zelf terug. Gij hebt
een land, dat uw buurman is, en uw
vriend kon zijn, door uw politiek tot een
vijand gemaakt. Door den aard zelf van
de kwestie moet dat land voortgaan uw
vijand te blijven, zoolang gij voortgaat
met die politiek, want die politiek is
gericht tegen haar leven en voor haar
leven moet zij vechten -
In de tweede plaats cle dood van
den Griekschen koning, den jongen
Alexander.
Gebeten door een aap, scheen hij eerst
weer iets te beteren, doch langzamerhand
werd hij ernstiger ziek en kwam ook
voor hem de ure van het, sterven
Moerilijk scheen het een opvolger voor
den overleden vorst aan te wlïzen, doch
thans melden de bladen
Griekenland krijgt een regent, die het
land zal besturen, tot prins Paul zich
bereid'heeft verklaard, de plaats van
zijn gestorven broer in te nemen. Het
zal, volgens het algemeen gerucht, de
populaire admiraal Kondoeriotis zijn.
Dat is dan de tweede vlootvoogd in
Europa, die den troon voor den aan
staanden koning warm houdt, want ook
Hörthy, de Hongaarsche regent, is admi
raal, al heeft Hongarije geen vloot en
geen zeekust meer.
Zoodat een en ander nu dus weer in
orde schijnt gekomen te zijn.
Over de Engelsehe mijniverkers-
staking komt een telegram ons het
volgende vertellen
De bladen spreken het vertrouwen uit.,
dat de hervatte onderhandelingen tus-
sclien de regeering, de gemachtigden
van de mijnwerkers en die van de
eigenaars tot een regeling van het geschil
zullen leiden. Men acht het onwaar
schijnlijk, dat het vakvereeuigingscongres,
dat gisterenmiddag een buitengewone
vergadering hield, tusschenbeide zal ko-
want. tk, Daily Express va neemt,
dat liet mijnwerkersbestuurjjereid is, om
aan de gedelegeerden der mijnwerkers
zonder verdere stemming in de kolen-
districten de aanneming van het regee-
ringsvoorstel betreffende loonen en pro
ductie aan te bevelen.
D« Daily Telegraph verneemt, dat de
voornaamste punten van het plan de
volgende zijn
„Onmiddellijke opslag van twee shil
lings per schoft 'voor volwassenen, van
een shilling vo(5r jongelieden en van een
stuiver voor jongens.
In de toekomst zullen de loonen ge
regeld worden volgens de productie van
de mijnen.
Eigenaars en werklieden zullen samgn
pogingen doen om de productie zooveel
mogelijk te verhoogen.
Schachtcommissies, districtscommissies
en een nationale raad -zullen opgericht
worden, ten einde een verhoogde pro
ductie te verzekeren.
De eigenaars stemmen er in toe, om
nieuwe machines te verschaffen in de
kolenmijnen en de leiders der mijnwer
kers beioven maatregelen te zullen nemen
tegen het verletten van het werk.
Aan het einde van het jaar zal de
nationale loonraad den toestand herzien.
De thans verleende opslag zal dan
verhoogd of verminderd worden, al naar
de toe- of afneming van de productie."
Dat is, zooals men ziet, nogal iets,
doch laten we hopen dat het op de een
of andere manier in orde komt.
Want we zeiden dit reeds eerder
in de tegenwoordige dagen is een mijp-
werkersstaking een feit van geweldige
beteekenis en van zeer groot nadeel
voor de productie in het algemeen.
Wi
hevige
Tenslotte nog iets over Roemenië.
Men sprak daar van een algemcene,
bolsjewistisch gezinde slaking, doch ge
lukkig vertellen de laatste berichten
ons
Uit Boekarest wordt gemeld, dat de
algemeene staking mislukt schijnt ten
gevolge van de maatregelen, door de
regeering genomen. Het spoorwegverkeer
op alle hoofdlijnen is gehandhaafd. De
winkels en café's zijn open, de kranten
verschijnen.
Aardbeving.
Hot „Central News" verneemt uit Jo
hannesburg dat de stad en omgeving
den 22sten October door een
aardbeving geteisterd zijn.
Het centrum der aardbeving lag nabij
de de Village Main Reef mijn, waar ge
weldige instortingen hebben plaats ge-
bad. Verschillende mijnwerkers moeten
onder de neervallende rotsblokken be
graven zijn.
Buiten de mijn is het aantal slaoht-
offer niet aanzienlijk.
De Russische financiën.
Naar de Rheinisch- Westfalische Zci-
tung uit Helsingfors verneemt, heeft liet
bolsjewieksch financieel commissariaat
de begrooting voor dit jaar openbaar
gemaakt. De inkomsten bedraged 150
milliard, de uitgaven 1150 milliard. On
der dat laatste bedrag is 173 milliard
voor levensmiddelen.
Zoo doen de heeren
Naar de Morgenpost meldt is uitge-
komon, dat Adolf Hoffmann, de voor-
zittcjr van den linkervleugel der onafhan
kelijke socialisten een mooie villa Wal-
dest'rieden" te Vogeldorf bezit. Hij had
deze op naam van zijn vrouw laten
schrijven, doch maakt er, nu hij met
zijn vrouw in een proces is gewikkeld,
aanspraak op. Hij voert o a. aan dat
hij als lpider der onafhankelijke socia
listen er met goed fatsoen geen villa
op na kon houden, daar dat in strijd
was met de beginselen van zijn partij.
Alleen daarom had hij het huis en
den grond op naam van ziju vrouw ge
steld.
Zelfmoord manie.
In de eerste negen maanden van 1920
hebben te Budapest niet minder dan
1200 menschen het leven als een ondraag-
lijken last van zich afgeworpen en vrij
willig door gif, kogel, mes, strop en
water den dood gezocht.
60 procent der zelfmoordenaars waren
MMBM—Wat II— minui nil—li I3»
