VISSERS
Reclameberichten.
BINNENLAND.
Korte Berichten.
staat van beleg afgekondigd. Drie Duit-
sche bladen zijn opnieuw verboden. Op
merking verdient dat bet geallieerde ge
rechtshof van de talrijke misdadigers
slechts twee Poolsche leiders wegens
land-vredebreuk tot 8 en 4 maanden
gevangenisstraf heeft veroordeeld.
De Taglische RundschauJ schrijft in
verband mot de weigering door den Ge-
zantenraad van het Duitsche voorstel om
een neutrale commissie met een onder
zoek in Boven Silezië te belasten Hier
uit blijkt, dat het geweten vandeFran-
sche regeering niet gerust is. Het blad
noemt generaal Lerond verantwoordelijk
voor de bloedige gebeurtenissen en zegt,
dat deze er niet aan denkt van gedrags
lijn te veranderen.
't Ziet er dus ook daar niet erg roos
kleurig uit, en dat de Franschen er geen
verkeerde rol in spelen, neen, dat ge
looven we ook niet.
Tegen dubbel tarief.
Rheumatiek Olie.
Het eenigste middel tegen Rheu
matiek, Spit, Ischias Spierverrek-
kingen, welke beslist afdoende is.
Probeer dit éénmaal gij Rheu-
matieklijders en U kunt de heil
zame werking ondervinden.
Prijs f 1.45. Bij alle Drogisten
verkrijgbaar, of tegen intending
bedrag.
P. VISSER,
Fabr. Emmer Erfsch.veen (Dr.)
Verkrijgbaar te Middelburg bij
PAUL v. SLUJS, Vlasmarkt.
Vervallen grootheden
Uit Parijs meldt men aan de „N. Rott.
Crt., dat generaal Nicolajef, vroeger een
der chefs van het Russische leger, met
een handwagen door de straten van Pa
rijs rijdt. Kolonel Dorosjewik zijn wa
penbroeder, heeft met andere gewezen
Russische officieren een zaak, waar mo
tors hersteld kunnen worden. Graaf
Paul Ignatief drijft met zijn moeder,
prinses Mestsjerski, met goed gevolg een
model boerderij te Saint Cloud. Prins
Lisgenski en een kapitein van de kei
zerlijke garde zijn bedienden op een bank
kantoor. Kolonel Skoeratof kweekt groen
ten en paddestoelen te St. Germain en
verdient daar zijn brood mee. Ook Prins
Goedasjef, de vroegere Russische gezant
te Madrid, prins Dadeskilian e.a. zijn
aan het boeren. Prins Boris en zijn
vrouw treden met succes als decorateurs
en schilders op.
Ernstig vlieg ongeluk.
Te Montrouge (Seine-departement) is
een vliegtuig neergestort op de speel
plaats van een school, waar juist kin
deren aan het spelen waren. Drie kin
deren en een passagier, die in het vlieg
tuig zat werden gedood. De bestuurder
van het vliegtuig werd gewond.
ABONNEMENTSKAARTEN S. S.
Met ingang van 1 October 1920 zal de
geldigheid van nieuw af te geven alge-
meene abonnementskaarten,groepkaarten
en trajectkaarteu uitsluitend den len
van een maand ingaan, en zullen deze
abonnementen aangevraagd moeten wor
den vóór den löen van de maand,voor
afgaande aan den eersten dag van de
geldigheidsduur. Algemeeue abonne
mentskaarten, groepskaarten en traject-
kaarten, waarvan de geldigheid ingaat
op 1 October 1919, moeten dus vóór 15
September 1920 aangevraagd worden.
Bovendien worden de prijzen eenigszins
gewijzigd.
De nieuwe prijzen bedragen
Algemeene abonnementskaarten voor
de eerste maand I kl. f 88, II kl.06,
III kl. f44; voor elke volgende maand
f60, f45, f 30.
Groepskaarten voor de eerste maand
I kl. f68, lie kl. f51, Ille kl. f34; voor
elke volgende maand f56, f42, f28.
(„Centr.").
DUURDER BROOD, MINDERE
KWALITEIT?
In aansluiting aan hetgeen dezer da
gen geschreven is over de plannen van
Minister van IJsselstein om wederom
aardappelmeel te bezigen bij de bereiding
van wittebrood, deelt nu de „Tel." mede,
dat deze plannen op het punt staan
werkelijkheid te worden. Het aardap
pelmeel zal niet aan de bakkerijen ter
vermenging gegeven worden, doch van
de aardappelmeelfabrieken dadelijk gedi
rigeerd worden naar de meelfabrikanten
aan welke laatsten reeds bericht is ge
zonden, dat partijen aardappelmeel aan
hun fabriek zal worden afgezonden.
In verband met een en ander schrijft
een vakkundige
„Wij voorzien, dat de Minister het
door hem met de bijmenging van het
aardappelmeel beoogde doel nl. voor
koming van prijsverhooging ten eenen-
male niet bereiken zal.
Eerstens moet de broodprijs omhoog
door de reeds van kracht geworden bloem-
prijsverhooging met f 3 per 100 kilo, maar
bovendien betrekken de bakkers reeds
vrije bloem, die f6 per 100 kilo duur
der is, nog afgezien van de Amerikaan-
sche patentbloem, die de volgende week
geleverd mag worden en welke f8af 10
duurder is dan de bakkers tot nu toe
voor hun bloem moesten betalen. De
broodprijsverhooging tegenhouden kan
de Minister dus toch niethet eenige,
dat hij met de aardappelmeelbijmenging
bereiken zal is, dat de kwaliteit van een
groot deel van het te produceeren wit
brood achteruitgaat, terwijl het voor 't
leekenpubliek te eenenmale onmogelijk
is, te constateeren of het door hen ge
kochte witbrood van Regeeringsbloem of
van „vrije" bloem gebakken is.
We zullen dus in ieder geval krijgen
duurder brood, en voor een groot deel
ook brood van mindere kwaliteit".
OPENING STATEN-GENERAAL.
De stoet, waarmede H. M. de Konin
gin zich Dinsdag 21 dezer naar de gra
felijke zalen zal begeven ter opening van
het nieuwe zittingsjaar der Staten-Ge-
neraal, zal, naar wij vernemen, nog den
kleineren omvang hebben, welken er se
dert den mobilisatietijd aangegeven was.
Op den dag der opening van de Sta-
ten-Generaal zal de Koninklijke Nationale
Zangschool, onder leiding van den heer
André Beyersbergen van Henegouwen,
te 4 uur »a afloop der huldebetooging
aan de Koningin een nationale zanguit
voering geven, met medewerking van de
stafmuziek der jagers, in de Tent in het
Bosch.
DUURTEBIJSLAG VOOR RIJKS
PERSONEEL.
Naar het „Hbl." verneemt heeft de
Regeering het plan binnenkort met wets
voorstellen te komen ten einde den Rijks
ambtenaren een bijslag te kunnen ver
strekken. Zijn wij juist ingelicht dan zal
een onderscheid worden gemaakt tus-
schen ongehuwden, gehuwden zonder en
gehuwden met kinderen.
Jhr. Mr. A. F. DESAV0RNIN L0HMAN.
Uit parlementaire kringen wordt ver
nomen dat het lid der Tweede Kamer,
Jhr. Mr. A. F. de Sarvornin Loliman,
voorloopig althans tot aan de nieuwe
algemeene verkiezingen in 1922 terug
gekomen is op zijn aanvankelijk voor
nemen om zijn Kamerlidmaatschap ne
der te leggen. Dit gerucht vond bij verdere
informatie geen tegenspraak.
Aan de grens te Nieuweschans zijn
ruim honderd Duitsche mannen en vrou
wen tegengehouden, die zonder pas naar
Nederland wilden reizen.
Aan de grens te Ossendrecht is
een smokkelaar aangehouden met 35000
francs in zilvergeld.
Te Ouddorp (Z.-H.) is een struik
gerooid, waaraan 170 aardappels zaten.
De politie te Middelburg heefteen
jongen uit Arnemuiden aangehouden, die
van 5 paarden in een weide destaarten
had afgesneden.
Bij Vlissingen is aangespoeld het
lijk van een man in vliegerscostuum.
De 66-jarige landbouwer Roelofs
bij Emmen is door het op hol slaan van
de paarden onder een wagen geraakt
en gedood.
Een afdeeling soldaten heeft bij Ban-
try (Cork) een aantal Iersche burgers
verrast, toen zij bezig waren ontplof
bare stoffen neer te leggen om een brug
in de lucht te laten vliegen. Zij vluchtten,
met achterlating van een wagenlading
ontplofbare stoffen de bosschen in.
Een vliegtuig is in het Zellikonmeer
gestort. De twee inzittende vliegers, een
Fin en een Italiaan, zijn verdronken.
DE SCHOOLDAG.
Hadden velen die van plan waren den
jaarlijkschen Schooldag, uitgaande van
den Scholenbond „Land van Axel" te
bezoeken, Maandag wel eenigszins beden
kelijk naar do lucht gekeken, Dinsdag
was dit niet noodig en bij het heerlijk
zonneschijn-weer, zoo zelden gezien den
laatsten tijd, konden ze gerustelijk de
reis naar Zaamslag ondernemen.
Toch had om half vier in de Geref.
Kerk te Zaamslag het aantal bezoekers
wel grooter kunnen zijn. Met name in
een groote kerk doet een betrekkelijk
klein getal zoo eigenaardig aan.
Een en ander nam echter niet weg
dat de Voorz. van den Scholenbond, dhr
J. C. de Koning van Spui, na het zingen
van Ps. 150 1 en gebed, vol moed de
middagvergadering opende eu allen een
hartelijk welkom toeriep. Vervolgens ging
hij aan de hand van 2 Sam. 4 5—7 nog
eens in korte trekken den schoolstrijd
na. Evenals toch eenmaal David optrok
tegen Sion, toen nog in de handen der
Jebusieten, zoo hadden ook wij op te
trekken tegen een burcht, het vroegere
schoolwezen. Doch evenals het oude Sion
is ook het nieuwe genomen. Vandaar
dat er iets als een triomfkreet in ons
juicht, immers er is gebroken met de
gedachte, dat er ten opzichte van het
schoolwezen geen plaats is voor den
Christus Er is dus veel gewijzigd en die
gewijzigde toestanden dienen we te ken
nen. Daarom zal het ons aangenaam zijn
dat Dr. Beumer uit Utrecht in ons mid
den is, om te spreken over „De nieuwe
wet op het Lager Onderwijs".
Deze, aldus ingeleid, begon zijn rede
met de woorden
„Het is een wonder in onz' oogen
Wij zien het, maar doorgronden 't niet",
en teekende daarna allereerst het ver
schil tusschen dezen en vroegere school
dagen. Toen werd er getoornd tegen ge
brek aan vrijheidszin, tegen linksche
lafheid, waren de schooldagen wapen
schouwingen, waar men opnieuw trouw
zwoer aan het oude vaandel en het liefst
werd gesterkt door vurigen van geest.
En nu Schoolvrede, bevrediging, pa
cificatie, ziedaar de woorden die we thans
hooren. Die we sinds eenige jaren ver
nomen hebben, al waren ze ook eerst
veraf, nauwelijks waar te nemen.
We denken daarbij allereerst aan den
verkiezingsstrijd van 1913, en nog even
verder terug aan het rapport in 1912
van de vrijzinnigen, die toen or.overko-
menlijke bezwaren hadden tegen wat nu
bereikt is. De heeren vreesden, dat het
peil van het onderwijs zou dalen, omdat
de concurrentie zou ophouden, dat de
openbare school inferieur aan de bijzon
dere zou worden, omdat de openbare
school geen andere middelen dan de
openbare kas heeft, zij dachten hun school
reeds als armenschool.
Zeker, ze wilden wel eenige subsidie
geven, doch ledèn nog geheel aan de
oude bekrompenheid, waartegen Allaard
Pierson in zijn tijd reeds zoo gewaar
schuwd had.
Naast dit verzet van vrijzinnige zijde,
waaronder ook Cort van der Linden zijn
naam had gezet, kwam ook Troelstra
met een nota. Hij vond, dat de bevredi-
gingsvoorstellen ingingen tegen de rich
ting, in welke de maatschappij zich ont
wikkelde. Alsof wij niet steeds in de
richting van de vrijheid zijn gegaan.
Maar was het vrijheid, dat in 1848 slechts
theoretisch de vrijheid van onderwijs in
de grond wet werd vastgelegd? Was het
vrijheid, dat een daglooner, die 6 a 8
guiden per week verdiende zijn kinderen
slechts bijzonder onderwijs kon doen
geven door een gouverneur of gouver
nante, die een f30 per week moest ont
vangen
Als wij op dat alles letten, blijkt het
dat Troelstra zieh in zijn nota op belang
rijke punten zooals hij wel meer doet
vergist heeft.
Naast dit tweëerlei verzet werd ook
nog in 1913 het geheele openbare onder-
w ij ze rscor ps ge mo b i 1 i see rd
Doch ziet, het Ministerie Cort van der
Linden, dat toen optrad bracht een nieuw
geluid. Een commissie werd ingesteld
om te komen tot oplossing van de school
kwestie. Haar rapport bracht weliswaar
geen bevrediging, doch wel verademing.
En in hot voorstel tot grondwetsherzie
ning, daarna door Cort van der Linden
ingediend, werden klanken gehoord, ge
heel anders dan in 1912. Wat Opzoomer
jarenlang bestreden had in Groen van
Prinsterer, verdedigde de Minister, nl.
dat primair de ouders hebben te zorgen
voor het ouderwijs.
Ook Troelstra veranderde geheel. Hij
liep zelfs warm voor onderwijsbevredi-
ging.
Gezien dit alles, is er dan geen reden
om te zeggen: „Wij zien het, maar door
gronden 't niet
En de verkiezingen van 1918, ze toon
den het, dat de natie niet gediend was
van de echte paladijnen der openbare
school. Immers van de vrijzinnigen kwa
men er slechts een 6-tal in de Kamer
terug.
Allereerst hebben wij dan ook onze
harten op te heffen tot God. En in de
tweede plaats dienen we erkentelijk te
zijn voor de uitnemende wijze, waarop
Minister De Visser de wet verdedigden
de aanvallen er op gekeerd heeft. Wel
is onze partij niet met alle bepalingen
ingenomen, doch dit belet niet, dat wij
de verdiensten van den Minister huldigen.
Die mogen we niet verdonkeren.
Hierna komende tot de bezwaren tegen
de wet, wilde Dr. Beumer allereerst een
en ander over de vrijheid zeggen.
Dit beginsel is op meer dan een plaats
geschonden. Allereerst heb ik, aldus spr
bezwaar tegen de eenheidsschool en acht
het verkeerd, dat in de zes laagste klassen
niet anders dan de gewone vakken onder
wezen mogen worden. Dat in de steden
95 pet. der kinderen aan 5 pet. en op
het platteland 99 kinderen aan 1 kind
opgeofferd worden, acht ik geheel on
juist. Vrijheid is pok hier van de hoogste
waarde. Vrijheid om rekening te kupnen
houden met de behoeften van de ver
schillende lagen van de maatschappij
Een vrij-liberaal, de heer Zernicke
heeft eens gezegd en ook Prof. Casi-
mir sprak in dezen geest dat de bij
zondere school nooit moest toegeven,
dat het leerplan zou worden goedgekeurt
door het Rijksschooltoezicht. En nu We
hebben een beperking van de vrijheid
die totaal overbodig is. Men behoeft
heusch niet bang te zijn dat 95 of 99
pet. der kinderen opgeofferd worden. De
bij de nieuwe wet ingestelde oudercom
missies zullen daarvoor toch voldoende
kunnen waken
Een ander punt, waarbij de vrijheit
in het gedrang komt, is de verplichting
om aan alle vakkeu deel te nemen
Slechts na het advies van een deskun
dige kunnen het gemeente-of hel school
bestuur daarvan ontheffing verleenen.
Toen daarentegen geageerd werd
kwam o.a. ook de heer Abr. Staalman
in het geweer, die slechts voor twee
dingen in de Kamer strijdt, nl. voor de
vergunninghouders en de gymnastiek-
leeraars. Doch zij die zoo praten, nl. dat
de vrijheid in dit opzicht er toe kan
leiden, dat de kinderen het gymnastiek
onderwijs niet zullen volgen, kennen de
werkelijkheid niet. Immers het kind
houdt juist zeer veel van beweging.
Vervolgens komende tot het leerplan,
merkte hij op, daaraan niet zoo heel veel
waarde te hechten. In de praktijk kan
men er schier alles van maken. Het
leerplan is er, om niet in acht genomen
te worden, en waarborgt hoegenaamd
niets, in geen geval goed onderwijs. Een
goed onderwijzer heeft het leerplan in
zijn hoofd, 't Moet er nu eenmaal zijn,
maar dat het een groote plaats moet in
nemen, wil er bij spr. niet in.
Een volgende kwestie is die van de
hulponderwijzeressen. In bepaalde krin
gen heerschte daarover rumor in casa
de vrouwen werden achtergesteld bij de
mannen en lager betaald Dat is zoo,
maar aan haar opleiding worden ook
agere eischen gesteld. Een ander argu
ment gaf Mevr. Suze Groeneweg, die zei,
dat de onderwijzeressen in de laagste
klassen buitengewoon veel menschenken-
nis moeten hebben. Ze spreekt niet van
kiuderkennisOok moet volgens haar
dat „hulpje" een kolossale sociale kennis
hebben. Als dat alles zoo is, zou zelfs
de kennis van een hoogleeraar nog niet
toereikend zijn en is het maar beter de
kinderen in de laagste klassen zonder
onderwijzeres te laten zitten 1 Zelfs is
een Comité benoemd, waarin o.a. zitting
hebben do Ned. Vegetariërsboud en de
Ned. Vereetiiging tot bescherming van
dieren 1
De salariëering heeft ook veel harts
tochten opgewekt, doch spr. zal dit
overslaan.
In art. 42 is getracht het woord „Chris
telijke" (Christelijke en maatschappelijke
deugden) te schrappen. De Anti Rev. zijn
daarin nu niet meegegaan, omdat het
uitgegaan was vau miskenning der Chris
telijke grondslagen, omdat men met het
Christendom wilde breken.
Van gewicht zijn ook de bepalingen
voor de oprichting van nieuwe scholen.
Dr. Beumer besprak ze in 't kort en
merkte vervolgens naar aanleiding van
de kwestie, dat het leerplan moet wor
den meegedeeld aan den Inspecteur, op,
dat dit hem niet zooveel kon schelen,
omdat hij niet zooveel hecht aan het
leerplau, en de naleving daarvan toch
niet kan worden afgedwongen.
Dat de benoeming der onderwijzers
moet plaats hebben in overleg met den
Inspecteur, wordt dat geen opdwingen
van zijn zijde Gesteld, dat dit zoo is,
laten onze schoolbesturen dan maar flink
en krachtig optreden. V\ ij behoeven
voor die inmenging niet zoo bang te we
zen en spr. kan zich niet voorstellen, dat
die Inspecteur zich daarover zoo druk
zal maken.
Een en ander saamgenomen, hebben
verschillende van die bezwaren, indien
we niet al te bang zijn, nog niet zoo
heel veel te beduiden.
Het liefst zou spr. dan ook antwoorden
Laten we goeden moed houden.
Alles hangt allereerst af van onzen
God en voorts van de liefde van onze
geestverwanten, de toewijding van onze
onderwijzers, van onze ouders en onze
paedagogische leiders.
Wordt de liefde voor ons Chr. onder
wijs minder dan zijn wij ook geen Chris
tenen meer.
Men" is bevreesd dat de toewijding
onzer onderwijzers minder wordt, door te
veel salarisacties, enz. Ik zwijg daar
over en zou niet graag vertellen, noch
in het openbaar, noch onder vier oogen,
dat dit zoo is. Voor een gerechtvaardigde
salarisactie is maar al te veel reden ge
weest. Er is gevaar om door materiëele
dingen, maar eveneens door het zich
daarom in 'tgeheel niet lebekommeren,
onder te gaan.
Het is nu ook tijd voor onze paeda-
gogen om te werken, om ons te dienen
van voorlichting in woord en geschrift.
We hebben in ons land te veel salon-
bolsjewiki, die ouder inhoudslooze frasen
ons ten verderve voeren. Ook daarom
hebben we hier te stellen tegen de
revolutie het Evangelie. Op voor gezag
en vrijheid, ook op het terrein der pae-
dagogi'ek.
Er is werk genoeg, het is geen tijd
om te slapen.
De schoolstrijd in den ouden vorm
moge verdwenen zijn, de strijd op maat
schappelijk terrein blijft. En de ernst
dezer tijden eischt van ons uitsluitend
rechtsche, Christelijke politiek.
Laten we toonen dat we voortgaan te
strijden ter eere Gods.
Den ouden schoolstrijd uit, den nieuwen
strijd in. Voorwaarts marsch, in den
Naam des Heeren
Een hartelijk en krachtig applaus dankte
Dr. 'Beumei voor zijn schoone en duide
lijke rede.
Van de gelegenheid tot gedaclitenwis-
seling maakte slechts de heer Nobels
van Sluiskil gebruik. Verschillende be
zwaren waren door de rede weggenomen,
maar één punt had hij van Dr. Beumer
niet gehoord, nl. art. 106, waarbij kinde
ren van liet godsdienstonderwijs op de
bijzondere school vrijgesteld kunnen wor
den. Wat is daarvan nu eigenlijk de
bedoeling Dat die kinderen 's morgens
een hall uur te laat mogen komen en
's middags eerder de school kunnen ver
laten
Dr. Beumer, den heer Nobels ant
woordende, merkte op, dat hij, meer tijd
gehad hebbende, dit punt zou aangeroerd
hebben. Want het is een van de ernstige
vlekken, die deze wet ontsieren. Hier
is ons beginsel in het gedrang gekomen.
Onzerzijds is liet dan ook zeer betreurd,
dat andere leden der rechterzijde met
dit artikel zijn meegegaan, vooral waar
we het tegengehouden hebben bij het
M. O. Deze bepaling beteekent dan ook
inderdaad in de praktijk, wat de heer
N. gevraagd heeft.
De heer De Koning bedankte Dr. Beu
mer hierna nogmaals voor zijn schoone
rede, waarna laatstgenoemde voorging
in dankgebed.
Te half zeven kwamen de belangstel
lenden er waren er gelukkig meerdere
dan 's middags, hoewel nog heel wat
minder dan we verwacht hadden
weer in de Geref. Kerk samen, om te
luisteren naar den tweeden spreker, Ds.
H. Brouwer van Heemstede, die het zou
hebben over „De opvoeding van den
verloren zoon".
Na de gebruikelijke opening ving Ds.
Brouwer aan, met er op te wijzen, dat
het niet anders kan, of er breekt uit
onze harten een jubel over behaalde
victorie.
„Een net belemmerde onze schreden,
een enge band hield ons omkneld", maar
geheel onverwachts nog gaf God uitred
ding, zoodat we moeten zoggen Zoo
hadden we het niet gedacht. En daarom
die tonen van dankbaarheid.
Nu is er dan vrede, zijn de wapens
geborgen. Vrede niet het minst voor
lien, die het onderwijs hebben te geven,
al kan ook het geleden onrecht niet
worden hersteld. Gaarne brengen we
hulde aan de strijders, die gewillig al
die schande en armoede hebben verdra
gen. Mede uit hun bloed en tranen is
thans do vredesboom opgericht.
Dankbare vreugde is er ook voor onze
kinderen, die immers nu de vruchten
van den vredesboom zullen plukken,
dankbare vreugde eveneens voor onszelf,
nu er i-traks duizenden vrijkomen, niet
om die in den zak te houden, doch om ze
te besteden voor andereu arbeid tot Gods
eer en heerlijkheid.
Alleen, daar is toch ook gevaar naast
die vreugde.
En we kunnen, den oorlog gewonnen
hebbende, den vrede toch nog wel ver
liezen. Dat zou ontzettend zijn, maar
we hebben het voorbeeld in de wereld
historie, die thans schijnt voltrokken
te worden. Het woord vrede is geschre
ven en gesproken, doch de overwinnaars
kunnen en willen dien vrede niet brengen,
verloochenen dien.
Op het terrein van het onderwijs
heerscht ook zulk een gevaar. Niet zoo
zeer in de vredesvoorwaarden als wel
in de rust, de veiligheid. Het is de Schrift
die ons in zulke tijden ook juist het
sterkste waarschuwt.
Wij hebben een prachtkans gekregen
om aan te toonen de trouw aan ons
beginsel. Daarom kan en moet nu ook
alle kracht geconcentreerd worden op
onze Christelijke opleiding. Laten we
ons echter belauweren, dan verspelen
we die kans en zullen we met een
schaamteblos staan in do schoolwereld.
Daarvoor nu moge God ons behoeden
eu daartegen willen we waarschuwen.
De strijd is dus niet geëindigd, doch
slechts nobeler geworden.
Om nu den vrede tc behouden en te
winnen is als voornaamste beginsel dat
der liefde noodig. De geestelijke, de
Christelijke liefde.
De kinderen te brengen tot Jezus is
haar grootste ideaal, hen te wijzen op
God, Die in Christus Jezus onze Vader is.
En Christus nu heeft ons willen in
leiden in de onfeilbare opvoedkunde van
den Vader, Die in de hemelen is, en ons
leert, hoe wij navolgers Gods hebben
te zijn.
Om dit duidelijker aan te toonen,
wees Ds. Brouwer vervolgens op de
gelijkenis van den verloren zoon en
wenschte daarbij achtereenvolgens te
wijzen op de beide zonen in (leze ge
lijkenis.
De eerste droeg het stempel, ook
dikwijls aan onze jeugd niet vreemd.
Met ruilden ernst heeft dan ook de vader
dezen zoon in diens onstuimige, jonge
jaren opgevoed. Doch de tredmolen van
het gewone dagelijksche leven lachte
hem in 't geheel niet toe en wie weet
welke lnchtkasteelen en idealen hij zich
bouwde. De opvoeding kon dit er niet
uitbannen, de eenige gedachte van den
knaap bleef: Ik wil de wereld in.
Was dit geen beproeving voor den
vader? Ilad hij hem daarvoor opge
voed Toch verzet hij zich niet tegen
de plannen van zijn zoon, als deze weg
wil, de wereld in. De liefde zwijgthij
laat zijn kind wegtrekken. Zijn kind,
<lat misschien zal omkomon, omdat het
geen bezonnenheid kent.
Begrijpen wij dezen vader? Wie zal
hierin echte, wijze liefde zien? Wie zal
ook zoo doen, met name als wij welen,
dat de jeugdige vol zondige gedachten
is? Wie zal zoo zijn kind de wereld
laten ingaan, het zoo op de proef stellen
Niet iemand, die eigen fouten en ge
breken niet durft te erkennen. Zij, die
echter hun kinderen volgens Gods eisch
opgevoed hebben, kunnen hen wel laten
heengaan, niet om ze daardoor te ver
liezen, doch om ze te winnen.
Deze vader ook, hij stond en zag
telkens weer uit naar zijn zoon. Hij zal
ook veel gebeden hebben. Is dat dan
geen groote liefde? Verder ontglipt
hem alle middel, doch hij geeft alles
over aan God.
Eu wat doet God nu dikwijls lli]
leert zoo'n kind de gevolgen van zijn
