Orqaan ter verspreiding der Christelijke Beginselen in Zeeuwseh-Vlaanderen.
No. 270.
Zaterdag 21 Augustus 1920
3e Jaargang.
Uit de Schrift.
B UIT E N L A N I>r
3 ABONNEMENTBij bezorging 1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland 1.25.
Uitgave van de Christelijke Persvereeniging „Zeeuwseh-Vlaanderen" te I'er Neuzen.
Alle stukken de redactie en administratie van dit blad betreffende, moeten worden gezonden
den redacteur, J. HOMMES, Lange Kerkstraat 5, Ter Neuzen.
aan
ADVERTENTIËN Van 1—4 regels ƒ0.60. Elke regel meer ƒ0.15. Abonnementen per
contract. - Crisistoeslag 15%. Inzending van advertentiën tot 12 uur 's middags op
de verschijndagen bij den drukker D. H. LÏT 1001.1 Az. te Ier Neuzen.
Telefoon Nr. 20.
WERKT
Werkt uws zelfs zalig
heid met vreeze en beven.
Filtpp. 2 12b.
Een arbeidsopdracht, een levenspro
gram voor de zaligheidszoekers.
Voor wie kent het verlangen naar
God dat brandende begeeren, dat ver
tolkt' wordt in het„mijn hart", en ja
dat óók, „mijn vleesch roepen uit tot
God, tot den levenden God." Zulken,
die een noodkreet slaken, die roept
Paul us toe: Wilt gij dien God? Welnu,
werkt uws zelfs zaligheid met vreezen
en beven.
Hier is geen werkheiligheid. Hier is
geen Roomsche plichtenleer. Hier wor
den do menschen geen hulp-zaligmakers.
Want, dit woord spreekt van werken als
dóórwerken, uitwerken, ten volle werken,
heelemaal werken.
Zet dus niet een deel van uw leven
voor Gods rekening en een ander deel
voor uw verantwoording, want van ver
deeling mag in een Christenleven geen
sprake zijn. Ook niet van uw arbeids
leven in de maatschappij. Daarvan geldt
ook: Werkt uws zelfs zaligheid met
vreezen en beven. En altijd komt God
tot U met het: werkt! waakt!
jaagt naar de heiligmaking kruisigt
het vleesch met zijn begeerlijkheid
wandelt als kinderen des lichts weest
volmaakt
Rusteloos werken
Toch geeft de apostel hier geen op
somming van allerlei dingen, die gij doen
moet en allerlei andere dingen, die gij
laten moet. 't Christenleven bestaat niet
uit lange lijsten van werkzaamheden, zoo
achtereenvolgens af te werken.
Het tekstverband geeft hier licht
genoeg.
Christus wordt u hier als voorbeeld
gesteld. Voor Hem geldt dit„maar
beeft zichzelven vernietigd heeft Hij
Zichzelven vernederd, gehoorzaam ge
worden zijnde tot den dood."
En hooi t, nu Paulus„Alzoo dan
werkt uws zelfs zaligheid met vreeze en
beven."
Dus nu niet van de verzoenende kant
het leven van den Heere Jezus Christus.
Want die verzoening werkt go met al
uw zaligheids-arbeid niet. Maar hier
treedt de Zaligmaker voor u, hier wordt
Christus gepredikt als uw Leidsman, als
uw Voorbeeld.
Het werken is dus de voortdurende
beweging om uzelf tot niet te maken,
voor God niets te worden.
Voelt ge hier de moeizaamheid van
het Christenleven
Wij willen alles voor God worden.
Wij willen groot zijn in het Koninkrijk
der hemelen. Wij werken er ook hier
voor.
Maar al dat werken moet ons en
dan is het eerst goed leeren, dat wij
met ons streven arme zondaren, struike
lende, vallende zondaren, aemechtige
slovers zijn.
Totdat het komt: ik, de onwaardigste.
En ja dan wordt ze een noodkreet
en toch, ik roep uit tot den levenden
God
Dit werken is zelfvernedering. En dat
is uw werk
Niet u door andere menschen te laten
trappen, maar uzelf te vernederen. Hoe
langer hoe verder u van God afgevoelen
Altijd maar de laagte in. Geen hoog
zelfbesef.
Wonderlijk, dit is juist de weg om God
te zoeken en tot de zaligheid te komen.
Dit werken is gehoorzamen tot den
dood toe. Wie eens met God regeeren
wil, die moet leeren gehoorzamen.
En wij zijn de zoo vaak opstandige
menschen, wien het zoo vreemd is te
volgen. Tot den dood te volgen.
Onverbiddelijk is voor den Christen in
heel zijn leven de opdracht: Wilt gij
leven, dan moet gij dooden.
En anders: wilt gij niet dooden, dan
moet gij sterven.
Dit werken is zoo strikt persoonlijk
Uwszelfs zaligheid! Paulus kan het u
aanprijzen, hij kan het niet voor u doen.
Welk een onrustig ding is het geloof!
Altijd maar in beweging, altijd maar aan
den arbeid. Wie 't zoo verstaat, die hukt
heel laag, en die gaat bidden, vol bran
dende zaligheidsbegeerte
Leer mij naar Uw wil te hand len,
'k Zal dan in Uw waarheid wand'leu.
Neig mijn hart, en voeg het saam
Tot de vrees van Uwe,n Naam
Dan gaat het met vreeze en beven.
Niet de vrees van een slaaf en het
beven van een veroordeelde.
Neen, maar do beving van het schep
sel bij de nadering des Eeuwigen.
Anders nog, zooals het kind te trillen
begint, als het de geweldige liefdestroom
des Vaders haar zich toevloeien ziet.
Als wij vol verwondering in het hart
hebben: „Vader, ik ben niet waard Uw
zoon genaamd te worden.
Als wij zien het vuur, het heilige
goddelijke vuur der Vaderliefde!
Als wij ons zelf kennen leeren, arme,
zwoegende, grijpende menschjes.
En zoo werken wij, totdat, ons tot
verwondering, wij zoo rust vinden, we
zoo maar zegepralenwe zoo maar
regeeren. En dan zullen wij zeggen
ons werken bracht er ons niet, want
daarin vonden wc ons ver van God, en
ver van de zaligheid, maar God bracht
er ons
Wie zóó werken?
Zij, die kennen de rust van het gelool
in Christus. Zij die in de moeizaamheid
van het Christenleven, - midden in den
strijd, midden in de zonde, midden in
de 'ongerechtigheid hebben leeren grijpen
de vastheid en de zekerheid van liet
Goddelijk evangelie.
Troost, troost mijn volk, zal uiieder
God zeggen.
Spreekt naar het hart van Jeruzalem
en roept haar toe. dat haar strijd vervuld
is, dat hare ongerechtigheid verzoend is,
dat zij van de hand des Heeren dubbel
ontvangen heeft voor al hare zonden.
Ziedaar de rust en het werk van den
Christen 1
Tijdelijk Ermelo. Brouwer.
het. geheugen ligt, zouden er dan nog
menschen van Christelijken huize zijn.
die voor een enkele tak van onderwijs
genoegen met het neutrale onderricht
nemen
Ja, die zijn er, zelfs onder de anti-re-
volutionairen.
We hoorden van eer. onzer voorman
nen op politiek gebied, die de actie voor
een Christelijke landbouwschool in
Zeeuwseh-Vlaanderen afkeurde.
Immers daardoor zou volgens hem
scheiding komen. Dan kregen we hier
een neutrale, een Roomscli-Katholieke
en een Christelijke Landbouwschool.
Tenminste daarvoor was kans.
Was het dan niet veel beter een groote
neutrale school te stichten, dan drie
kleine
Hij vond het inderdaad een overbodig
sectarisme.
Over deze inconsequentie hebben we
ons niet alleen verwonderd, maar ook
bedroefd.
Want dat het zgn. „neutrale" beginsel
ook op de landbouwscholen veel nadeel
kan brengen, hopen we nog nader aan
te toonen.
Inconsequent.
Daar zijn zoo soms van die eigenaar
dige dingen.
Dingen, waarover men zich werkelijk
ten zeerste moet verbazen en verwon-
Eén daarvan is wel de zonderlinge
neutraliteitsidee, welke bij verschillende
kwesties bijwijlen ter sprake komt.
In een onzer vorige artikelen mochten
we, in verband met de propaganda en
onze Christelijke Pers, daarop reeds wip
zen.
In het voorgaande nummer deden we
het ten opzichte van de verschillende-
organisaties.
Doch ook bij een enkele tak van on
derwijs heeft men van Christelijken huize
zich zelfs aan die neutraliteitsleuzen met,
ontworsteld.
Nu zullen velen de laatsten zijn, 0111
te "denken, dat er menschen van onze
zijde gevonden worden, die daar nog de
begrippen van neutraliteit huldigen.
Immers hoe zwaar en moeilijk is de
strijd niet geweest voor ons Christelijk
lager-, middelbaar- tn liooger onderwijs.
Hoeveel hebben onze mannen toen
niet moeten verduren
Waarom, zoo werd hun van alle zijden
toegeroepen, dit sectarisme, deze schei
ding
Op de neutrale school is toch plaats
voor ieder
Wilt ge uw kinderen godsdienstonder
wijs doen geven, dan kan zulks toch wel
na de gewone schooluren plaats hebben?
Heusch, daarvoor zijn geen aparte
scholen noodig.
Zoo hoorde men van alle zijden en
scherp was de tegenkanting tegen de
„sectaristische drijvers", zooals onze
mannen door de anderen werden ge
noemd.
De onzen hebben zich echter niet la
ten ontmoedigen, doch nauw vereenigd
hebben ze onder biddend opzien tot God
den strijd voor onze Christelijke Scholen
aangebonden. Den strijd, waarvan we
nu onlangs de resultaten in de wet van
Minister De Visser hebben gezien.
Het is aan de tegenpartij duidelijk ge
maakt, dat de leuze „De neutrale school
voor allen," een valsche was, omdat
daarmee absoluut ontkend werd de be-
teekenis van het wezen onzer Christelijke
Scholen.
Ilet, is hun helder en klaar verteld,
dat wij bij alle onderricht vorming op
positief Christelijken grondslag begeeren
en niet tevreden zijn met allerlei vage
grondstellingen.
En waar dit alles nog zoo versch in
Mogelijkheid of illusie
Meerdere keeren gaven we reeds be
richten, waaruit bleek, dat verschillende
Belgische bladen aandrongen op hulp
van Frankrijk.
En nog steeds kan men dien toon be
luisteren.
Gaat de gedachte van veel Belgen
begeerig daarnaar uit en hopen ze van
ganscher harte, dat de pogingen, daartoe
in het. openbaar, maar veel meer in het
verborgen aangewend, geheel mogen sla-
gen.
De vraag, waarom ze toch eigenlijk
zoo aansturen op een nog sterker ver
bond met Frankrijk, is bij even goed
nadenken, niet moeilijk te beantwoorden.
Immers daar zit tusschen ons land en
België de nog steeds niet opgeloste
Wielingen kwestie.
Daar liggen nog steeds zoo begeerlijk
voor de annexionistische oogen Zeeuwseh-
Vlaanderen en Limburg.
De heeren voelen echter wel, dat ze
alleen staande, zooveel kunnen opspelen
als ze maar willen, doch dat zulks hun
weinig baat zal brengen.
Hadden ze maar iemand, die hen kon
helpen, iemand veel machtiger dan Ne
derland, dan was de zaak spoedig in
orde.
Want mocht Nederland dan eens niet
genegen zijn om aan de rechtvaardige
eischen van België toe te geven, dan
zou de machtige bondgenoot eens goed
zijn sabel kunnen laten rinkelen en met
dreigend gebaar zeggen„Toegeven
of
En nu zijn er veel van de heftigste
annexionisten, die gaarne zouden zien
dat Frankrijk als de „boeman" optrad
tegen ons land.
Die m a.w. zich dus gaarne van Frank-
rijks hulp willen verzekeren om Zeeuwseh-
Vlaanderen en Limburg tot Belgische
wingewesten te maken.
Ja, misschien mettertijd nog wel eens
geheel Nederland.
Nu spreekt het wel vanzelf, dat men
het geheele Belgische volk voor de denk
beelden en het geschreeuw van die an
nexionistische heethoofden niet aanspra
kelijk kan stellen, maar toch zijn enkele
zaken in verband daarmee wel eenigs
zins opvallend.
Daar is allereerst het feit, dat de Bel
gische regeering niets doet om het voor
ons zoo aangename streven van die heet
hoofden te keeren.
En in de tweede plaats moet het wel
opvallen, dat het Belgische leger gedu
rig versterkt wordt, terwijl men anders
toch overal roept om ontwapening.
Terwijl er geruchten gaan we ko
men daarop nog nader terug dat onze
Minister van Oorlog het leger op onver
antwoordelijke wijze wil inkrimpen.
Want als het in België zoo doorgaat,
halen wij er straks in militair opzicht in
de verste verte niet meer bij.
En als dan werkelijk hulp van Frank
rijk geen illusie meer van de annexio
nisten, doch mogelijk en werkelijkheid
geworden is
Wat moeten we dan aanvangen?
Wat moeten we dan beginnen, als
België zich sterk gevoelend door zijn
bondgenoot, eens met allerlei eischen
mocht komen
V Weerbaarheid eisch.
Ja, als België gesteund door Frankrijk,
eens met eischen mocht komen, wat
moeten we dan beginnen
O, zeggen sommigen dadelijk, daarvoor
behoeft ge nooit bang te wezen, want de
socialisten zullen wel zorgen, dat zulks
absoluut onmogelijk is.
De socialisten in België dan, weet ge.
Doch dwaas degene, die aan dergelijke
redeneering waarde hecht en daarop zijn
hoop bouwt. Want de socialisten zijn,
als het er op aan komt, ook al niet be
ter dan de anderen.
En al mogen ze ook van goedeji wille
zIjnin dagen van groote spanning
men denke aan de zomermaanden van
1914 verliezen ze toch al hun invloed
op de schare.
Dan moeten internationale belangen
wijken voor de nationale.
Dwaas derhalve, om dit over het hoofd
te zien.
Dwaas eveneens om in al deze zaken
geheel onverschillig te zijn.
Toch zijn velen in ons land en met
name onze Regeeriug o.i. wel wat al
te veel met dien Joris Goedbloed-geest
behept.
We weten het wel, tegenover ge
schreeuw is meestal een kalme waardig
heid het beste middel, doch het kan ook
al te ver gaan.
En met name dienen we op de ver
schijnselen te letten in de vorige driestar
reeds genoemd, nl. de eigenaardige hou
ding der Belgische regeering en de ver
sterking van haar leger.
Over die legerversterking thans nog
een afzonderlijk woord.
Met name, waar er geruchten gaan.
dat onze Minister van Oorlog, Luitenant-
Generaal Pop, de oorlogssterkte van ons
leger wil terugbrengen tot 100.000 man.
We noemden deze daad, indien ze
waarheid is, een onverantwoordelijke en
moeten verklaren, zulks in het geheel
niet bij hem gezocht te hebben.
Gaat dan zelfs hij ook mee met het
vele geschreeuw 0111 beperking en bezui
niging?
En dat in een tijd, waarin we werke
lijk wel ten volle op onze hoede mogen
zijn
Gaan we toch onze weerbaarheid ver-
waarloozen, dan worden we een gemak
kelijke prooi van den vijand, hetzij die
dan België met Frankrijk achter zich, of
hetzij die de roode revolutionair is
We hopen dan ook van harte, dat deze
geruchten over vermindering der leger-
sterkte in alle deelen omvaar mogen
zijn.
Meer dan ooit moeten we tegenwoor
dig op onze weerbaarheid bedacht zjjn.
En meer dan ooit dienen we er van
doordrongen te zijn, ons leven te willen
geven voor onze onafhankelijkheid en
zelfstandigheid.
Warschau is nog steeds niet gevallen
Dit is op het oogenblik het voor
naamste nieuws, dat uit het buitenland
tot ons komt.
En daar Warschau nog niet is gevallen,
is Polen ook evenmin reeds verloren.
't Schijnt zelfs, dat er voor de Polen
eenige verademing komt.
Of zulks blijvend is, staat natuurlijk
te bezien, doch op het oogenblik, dat we
nu dit overzicht schrijven, is zulks wel
het geval.
Het laatste Poolsche legerbericht geeft
dat ook duidelijk aan, nl. waar gezegd
wordt
„Ons tegenoffensief naar het Noorden
ontwikkelt zich gunstig. Bij Sczuczyn
hebben wij meer dan 600 gevangenen
gemaakt en hebben wij 120 wagens met
munitie en 80 wagens met proviand be
machtigd. Dit succes is te danken aan
de cavalerie.
Bij Warschau richtte de vijand op 14
Augustus krachtige aanvallen tegen de
linie ZegrzeRadiminOkoeniefLasnia
Kowizna. De strijd om Radimiu was
zeer verbitterd. De plaats verwisselde
verscheiden keeren van bezetters. Den
15en 'snamiddags was de stad voorgoed
in ons bezit 11a een taaien strijd, die den
vijand zware verliezen kostte.
In de streek van Cholm-Hrubieszof
hebben wij zeer gunstige resultaten be
reikt. De vijand liet ell machinegeweren,
veel paarden, levensmiddelen en munitie
in onze handen. De bolsjewiki wierpen
bij hun vlucht kanonnen en machine
geweren in de rivier. De bolsjewieksche
chef van den staf van deze troepen is
gevangen genomen.
Tegen zeven uur in den avond hebben
de bolsjewiki Sokal bezet.
De ontruiming van Brody is gunstig
in haar werk gegaan. Al het rollend
materiaal is meegevoerd."
Ook uit Parijs wordt gemeld, dat de
toestand op het Poolsche front aanzienlijk
verbeterd is. De bolsjewiki zijn op hot
geheele Noorderfront teruggeworpen. De
Franseho officieren vechten in de eerste
linie. De Fransche generaal Billot staat
aan liet hoofd van een aanvalsgolf en
generaal Henrys is ook in de eerste linie.
De verbetering van liet front is vooral
duidelijk op de volgende punten in het
Noorden in de streek van Uiorn, waar
krachtige tegenaanvallen uitgevoerd wor
den voor Warschau, waar een geslaagd
tegenoffensief de eerste liniën weer her
steld heeft; tenslotte in het Zuiden, waai
de roode troepen terugtrekken voor de
heftige aanvallen der Polen.
Men ziet het, die berichten lijken voor
de Polen nog al gunstig.
Maar de groote vraag is en we
willen dat niet verhelen of de toe
stand zich zoo zal blijven ontwikkelen.
Onderwijl komen er ook berichten
over de Poolsch-Russische vredesonder
handelingen te Minsk los.
De Fransche pers legt er den nadruk
op, dat een Poolsch succes aan hot front
het geheele karakter van de vredes
besprekingen zou kunnen wijzigen.
Waarmee we het natuurlijk roerend eens
zijn.
Danisjkewitsj, de voorzitter van de
Russische delegatie heeft in een onder
houd met den correspondent van de
„Daily Herald" gezegd: Alle algemeene
vergaderingen der conferentie zullen
openbaar zijn, in overeenstemming met
ons beginsel van openbare diplomatie.
Wij zijn niet van plan de politiek van
geheimhouding en dwang, die te Ver
sailles is gevolgd, 11a te bootsen. W ij
zullen met aandacht naar alle Poolsche
argumenten luisteren en ofschoon wij
hopen dat de openbaar gemaakte voor
waarden zullen worden aanvaard zijn wij
niet voornemens redelijke wijzigingen van
de hand te wijzen.
Rusland wenscht oprecht vrede en zal
zijn uiterste best doen om een misluk
king van de conferentie te voorkomen.
Het algemeene beginsel van de Rus
sische politiek is: vólkomen erkenning
van Polen's souvereiriiteif en onafhanke
lijkheid. Wij zullen ons onthouden van
alle inmenging in Polen's binnenlandsche
aangelegenheden.
Het netelige punt in de onderhande
lingen is dat nopens de waarborgen die
wij verlangen tegen een nieuwen aanval.
Wij zullen geen nieuwe voorwaarden
stellen en ons strikt houden aan die
welke reeds openbaar zijn gemaakt.
Ja, maar dat staat echter nog te
bezien.
Want als bij een Poolsch succes de
besprekingen wijzigingen kunnen onder
gaan, dan zullen de Russen zulks ook
niet nalaten. Vooral als ze bijv. War
schau nog eens in handen mochten
krijgen.
Dan zullen ze harde en zware eischen
stellen, daarop kan gerekend worden.
I11 Opper Silezië hebben ernstige on
lusten plaats gehad. Groote vergade
ringen zijn daar gehouden, waarin moties
tegen den oorlog en voor de handhaving
der onzijdigheid 't is Duitsch gebied
zijn aangenomen. Ook werd tegen ver
meerdering der Fransche bezettingstroe
pen geprotesteerd.
Een andere belangrijke oorzaak voor
de plaats gehad hebbende relletjes is,
dat de steun, die de Fransche troepen
aan de Polen doen toekomen, de Duitsche
bevolking verbitterd schijnt te hebben.
Vooral in Kattowitz zijn de opstootjes
nogal ernstig geweest. Fransche cavale
risten volgden daar een stoet van be-
toogers. De menigte viel hen aan en
doodde een Fransch soldaat. De Fran-
schen vuurden toen, waardoor 9 burgers
gedood en vele zwaar gewond weiden.
De Polenleider Milewski wierp een
handgranaat in den stoet; hij werd op
staanden voet gelyncht. De veiligheids
politie staakte den dienst. De menigte
haalde hare wapens uit de kazerne. Na
onderhandelingen met de vakvereeni-
gingen werden de Fransche militairen
teruggetrokken.
Te Rybink zijn in een gevecht met
Polen een doode en twee gewonden ge
vallen.
Nader wordt nog uit Kattowitz gemeld,
dat de leiders van de vakvereenigingen
aldaar zich met de geallieerde commissie
verbinding gesteld en van kolonel
m
Blanchard de ontwapening van de be-
