VISSERS
TTn nenla n l>.
Reclameberichten.
BUITENLAND.
Zoo in 't Voorbijgaan.
kinderen in de watersoep te doen had-
Bij de jonge fabrieksarbeiders trokken
de beenen en de voeten krom, daar hun
beenderenstelsel te week was, om de
lichaamszwaarte te dragen.
En nog heden is het brood van boonen-
meel en ongeperste haver zoo bitter en
brokkelig, dat het nauwelijks te eten is.
De aardappelen kosten 1 Mark 20
pfennig, d. i. f 0,75 per pond, en de
vrouwen loopen dikwijls vertwijfeld uren
achtereen van winkel tot winkel, om
maar iets daarvan te kunnen verkrijgen.
De derde last, die ons Duitsche volk
geknakt heeft, was de verloren oorlog
en de revolutie. Voor mij hangen die
twee ten nauwste samen. Ik ben uit
de koleu- en ijzerstad Bochum en heb
het mede aangezien, hoe die mannen
daar, al de oorlogsjaren door hebben
gewerkt van 's morgens 6 tot 's avonds
8 uur in de afgrijselijke fabrieken, 's Zon
dags even goed als in de week. Dat
was een marteling, die eenvoudig niet
te beschrijven is.
En zoo moest voor deze lieden de
revolutie als een verlossing toeschijnen,
ofschoon ze het niet is geweest. De
revolutie is steeds een vertwijfelingsdaad.
Maar ook de vertwijfeling was daar, toen
wij den strijd tegen den honger en het
gebrek niet winnen konden. Ik zal nooit
dien nacht vergeten, toen de tierende
menschenmassa door de straten liep,
mannen, vrouwen, jongelieden en kinde
ren, om triomf te schreeuwen van 's
morgens tot 's avonds. Toen de gevan
genisdeuren krakend opengingen en de
roovers en misdadigers er uitgelaten
werden. Toen in mijn naaste buurt de
glasscherven van de groote winkelruiten
rinkelend neervielen en de groote kle
dingmagazijnen uitgeroofd en uitgeplun
derd werden tot het laatste stuk toe.
Tegen dubbel tarief.
Rheumatiek Olie.
Het eenigste middel tegen Rheu
matiek, Spit, Ischias Spierverrek-
kingen, welke beslist afdoende is.
Probeer dit éénmaal gij Rheu-
matieklijders en IJ kunt de heil
zo me werking ondervinden.
Prijs f I 45. Bij alle Drogisten
verkrijgbaar, of tegen inzending
bedrag.
P. VISSER,
Fabr. Emmer Erfsch.veen (Dr.)
Verkrijgbaar te Middelburg bij:
PAliL v. SLUJS, Vlasmarkt.
wm
En dan gedurende de volgende dagen
en nachten dat ratelen der machine
geweren, dat doffe geluid der kanonnen
te moeten hooren. Op de straten overal
tusschen enkel geweren en handgranaten
te moeten gaan, en de slechtste men-
sclien, de ruwste gezichten, het uitvaagsel
van het volk, op een brutale manier
door de straten te moeten zien gaan.
Het hart zou dan een oogenblik stil
willen staan, niet van angst en laf
hartigheid, maar van treurigheid en
vertwijfeling.
In de revolutienacht op 9 November
1918 hebben wij geleerd af te zien van
alles, wat men aan aardsche goederen
zijn eigendom noemt.
Toen waren wij vogelvrij, gevoelden
wij instinctief, hoe een machtig rijk, een
keizerstroon, een welk van vele honder
den jaren, ineenstortten. En onze eenige
vraag wasIs er over het geheel nog
iets, dat zal blijven staan Maar zie
's morgens om 6 uur, als nog alles in
donkerheid lag, begon een heldere kerk
klok te luiden en als een openbaring
van den Hemel klonk dat in mijn hart.
Wist ik het, „Hemel en aarde zullen
voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen
geenszins voorbijgaan."
Dat is tot lieden mijn eenige hoop
gebleven in onze hopelooze dagen, dat
de kracht van den godsdienst, de macht
van Gods Geest, de liefde die van den
Hoere Jezus Christus uitstraalt, sterker
zal blijken te zijn dan de heerschappij
der zelfzucht en het duistere rijk van
den haat.
liet is toch glashelder, dat het. ineen
gestorte Duitschland weer opgebouwd
moet worden. Voor een Christen echter
geldt het„Zoo de Ileere het huis niet
bouwt, tevergeefs arbeiden deszelfsbouw
lieden daaraan."
En dat is nu de zwaarste last, die wij
Duitschers in dezen tijd te dragen hebben,
dat die beide grondzuilen, waarop een
Rijk alleen kan gegrondvest zijn, ook nog
ondermijnd zijnik bedoel de gerechtig
lieid en de liefde.
Gerechtigheid immers verhoogt een
volk, maar de zonde is een schandvlek
der natiën.
Maar hoe staat het bij ons met de
gerechtigheid
Ik wil U niet ophouden met te klagen
over al de verwaarloozing der jeugd,
over het ophouden van recht en eerbied
voor het recht, over alle lichtzinnigheid,
die de ellende en de ontberingen, door
overmoed en uitgelatenheid, voor eenige
uren tracht te vergeten of te over
schreeuwen. Maar dit wil ik zeer na
drukkelijk zeggen Gij kunt niet gelooven,
hoe verschrikkelijk hier geroofd en ge
stolen, bedrogen en gelogen wordt.
Het woord, dat eens de Rijkskanselier
sprak, toen de doortocht iloor België
geschied was „nood kent geen gebod",
is op verschrikkelijke wijze voor geheel
Duitschland waar geworden.
Maar zonder de geboden Gods komt
het geluk niet weer. En God spreekt tot
Duitschland, gelijk eens tot Israël„Och
dat gij naar Mijn geboden geluisterd
bad, zoo zou Uw vrede geweest zijn als
een rivier en Uw gerechtigheid als de
golven der zee."
En evenzoo ontbreekt de liefde, de
liefde heden zoo zeer.
Eendracht maakt macht, maar onze
verdeeldheid maakt ons nog zwakker
dan wij reeds zijn.
Er is slechts één onderwerp in Duitsch
land, waarover men spreekt, als men te
zamen komt, nl.Hoeveel loon krijgen
wij en hoeveel moeten die loonen ver
hoogd worden
En terwijl men de menschen wijs
maakt Wij zullen betere toestanden
scheppen dan er voor den oorlog waren,
en terwijl men schermt met het commu
nisme, is dit toch een valschcommunisme.
De eerste Christenen hadden het
rechte communisme„Het mijne is het
Uwe". Maar thans is liet steeds: „Wat
het uwe is, dat zal ook het mijne zijn".
Nu wil ik verder nog over drie dingen
met U spreken. Want ik moet U ook
vertellen, wat er goeds is in Duitsch
land.
Een krank en ondeugend kind behoeft
voor alles liefde. En deze Christelijke
liefde is voor mij het gewichtigste, wat
er thans in Duitschland te doen is.
Mijn laatste jaren zijn aan die werken
der liefde gewijd geweest. Ik ben nl.
met Gods hulp en met de hulp van vele
goede boeren en landsfamiliën in de
herfst van 1916 het groote werk der
kinderverplaatsing begonnen, dat zich
van Bochum uit over geheel Duitschland
verbreid heeft. Als jeugdleeraar dei-
stad Bochum heb ik thans ongeveer 5000
kinderen uit de stad in goede, krachtige
verpleging gezonden.
Dat heeft vele harten gewonnen en
veel scheldwoorden tot zwijgen gebracht.
De tegenstelling tusschen stad en land,
tusschen boer en burger, die bij ons zeer
veel grooter is dan in Holland, werd
daardoor verzacht en overbrugd.
Onze kerk heeft ook den eerlijken wil
in die treurige politiek een onpartijdige
houding in te nemen, en de strijdenden,
als hun gemeenschappelijke moeder, te
verzoenen. Ik heb daarin de schoonste
ervaringen opgedaan.
Door de losmaking, scheiding der keek
van den staat, die zich thans baan breekt,
zal ock nog meer wantrouwen bij den
werkmansstand uit den weg geruimd
worden, en de kerk zal, hoe meer ze
zich tot haar hoofdgebied beperktGods
vertrouwen en liefde te verbreiden, des
te meer vrienden terugwinnen.
Als gij mij vraagt Zijn de menschen
door den oorlog beter of slechter gewor
den, dan moet ik U zeggen: Er is naar
beide zijden een toeneming aan te wijzen.
Eén deel is slechter geworden, een ander
deel beter, veel beter.
Het materialisme is oneindig groot;
smokkelen, woekeren, geld verdienen is
de geloofsbelijdenis van talloos velen.
Aan de andere zijde is, in 't bijzonder
bij de jeugd, een sterk idealisme voor
handen, een streven naar boven, naar
reinheid, naar waarachtigheid, naar le
venskracht, warrin ik steeds opnieuw
mijn groote vreugde vind.
Van deze lieden verwacht ik de red
ding van Duitschland.
En daar ze thans dikwijls naast de
kerk staan, zoo is het de roeping dei-
kerk, het vertrouwen van die jongelieden
te winnen, en ze met den Geest des
Heeren te zamen te brengen.
Dat is het laatste jaar mijn werk ge
weest, en ik heb daarvan oneindig veel
vreugde beleefd.
En nu kom ik tot het slot.
„Draagt elkanders lasten en vervult
alzoo de wet van Christus".
Ik heb gemerkt, dat gij welwillend
aangehoord hebt, wat ik van onzen last
te vertellen had.
Maar het is mij een vreugde, dat ik
gelooven mag, dat men in Holland ook
welwillend mijn verzoek en vermaning
ter harte zal nemen„Draagt nog meer
onzen last."
Er is nog menige plaats in Nederland,
waar een Duitsch kind kan opgenomen
worden, en met hen de zegen des Heeren
kan inkomen, Die daar spreekt „Wie
een van deze kleinen ontvangt in Mijnen
Naam, die ontvangt Mij."
Holland staat door zijn zuivere, rechte
neutraliteit, door de moedige standvastig
lieid zijner Koningin, door zijn liefde
jegens tienduizenden Duitsche en Oosten-
rijksche kinderen, ja ook door zijn vroom
heid, bij ons in een goeden reuk.
Maar al onzo menschelijko deugden
zijn toch zeer klein, wanneer wij ze
vergelijken met den Heere Jezus. Wij
meenen zoo licht, dat het al een groot
offer is, vreemde kinderen het haar te
vlechten en hun kousen te stoppen,
Christus echter droeg het kruis en de
last der geheele wereld.
Daarom geldt het voor een Christen
steedsExcelsiorAl liooger zij ons
doel
Laat ons toenemen in de liefde
Maar vergeten we ook niet, dat de
Christelijke liefde de schoonste en loo
nendste levensroeping is. Die anderen
vreugde bereidt, verschaft zichzelven
vreugde
Laat Holland dan zichzelf en ons
helpen, terwijl het opofferend en voor
biddend het woord waar maaktDraagt
elkanders lasten en vervult alzoo de
wet van Christus."
Het eerst richten onze oogen zich na
tuurlijk weer naar Polen.
In het vorige nummer konden we on
der „Laatste Berichten" nog opnemen,
dat de Russische Sovjet-Regeering te
Moskou de Britsche voorstellen had ver
worpen. Er ontstond toen groote span
ning, want de bange vraag drong zich
bij velen op, of het misschien weer zou
worden als in de zomerdagen van 1914.
Zouden we weer hooren van oorlogen
en geruchten van oorlogen
Zou de wereld weer opnieuw in vuur
en vlam worden gezet?
Men vreesde ernstig.
Dreigend liet Milleratul, de Fransche
minister-president a. li. w. zijn sabel rin
kelen en scheen hij een grooten invloed
te hebben op Lloyd George.
Doch hoe is alles weer veranderd.
Is nu niet meer Millerand doch Lloyd
George de leidende figuur in deze aan
gelegenheden.
En deze heeft na die conferentie te
Hythe en de verwerping der Britsche
voorstellen dooi de Russen waarover
we reeds spraken heel wat water in
den wijn gedaan.
Heeft, om dat zoo maar eens uit te
drukken, Polen vermanend op den schou
der geklopt en ernstig gebiedend gezegd:
„Jongen, jongen, wees toch voorzichtig
en verstandig. Want zie je, jij bent
eigenlijk begonnen. En het pak slaag
dat de Rus jou gegeven heeft en nog
geeft, ja, dat heb je ten volle verdiend.
Vraagt die Rus daarom om waarborgen,
dat je niet weer zult gaan vechten, dan
heeft-ie daaraan groot gelijk."
Dat is dus wel een verandering, nou,
nou
Hetgeen nog meer bleek uit de ver
dere rede van den Engelschen premier.
De Geallieerden wenschen, aldus n.I.
Lloyd George, het behoud van Polen bin
nen zijn ethnografisclie grenzen. Als de
bolsjewiki genegen zijn, daarmee genoe
gen te nemen, zal de Entente niet tus-
schenbeide komen, ook als Polen daar
in niet mocht willen berusten. Stelt
Sovjet-Rusland echter onaannemelijke
eischen, dan zal de Entente Polen steu
nen indien het zelf den strijd voor
zijn onafhankelijk bestaan aanbindt en
de leiding aanvaardt van de Geallieer
den. Hulptroepen zal de Entente in
geen geval zenden zij zal, als de con
ferentie te Minsk, buiten de schuld van
Polen mocht mislukken, zich beperken
tot technisclicn raad, ekonomischen druk
hetzij door een krachtiger! actie ter zee,
hetzij door een internationale actie te
land, en tot zending van hot krijgstuig,
't welk in „dat deel van de wereld"
(lees in het Oosten van Duitschland) be
schikbaar is.
Men ziet het, daar blijft van hulp niet
veel over. En van de dreigementen te
gen de Russen zal ook niet veel komen.
Zoodat de toekomst voor Polen zeeJ
dreigend lijkt.
Dreigend, ook door de nieuwe vredes
voorwaarden, welke de Russen aan Po
len stellen.
Kamenef, de Russische afgevaardigde
in Engeland, had ze hem ter hand ge
steld en Lloyd George deelde ze mee
in het Lagerhuis.
Ze waren de volgende
le. Inkrimping van het Poolsche le
ger tot 50.000 man en het kader en de
administratie van het leger tot 10.000
uian 2e de demobilisatie zal binnen een
maand geschieden 8e ontwapening van
de rest van het leger en uitlevering van
deze wapenen aan de Sovjets4e de
mobilisatie van alle oorlogsbedrijven
5e Polen mag geen troepen en oorlogs
tuig uit liet buitenland krijgen 6e de
spoorlijn Wolkowysk Bjelostok—Graje-
wo zal ten volle ter beschikking van
Rusland worden gesteld voor den handel
van en naar de Oostzee7e aan de ver
wanten van Poolsche soldaten, in den
oorlog gedood, zal land worden gegeven;
8e de Russische troepen zullen van het
Poolsche front worden terugetrokken
naarmate de mobilisatie van het Pool
sche leger voortschrijdt9e na deze te
rugtrekking zal liet aantal Russische
troepen op de wapenstilstandslinie aan
merkelijk worden ingekrompen en wel
tot een nader overeen te komen sterkte
10e de wapenstilstandslinie zal ongeveer
samenvallen met, doch niet verder oost
waarts liggen dan de lijn, die in Cur-
zon's nota van 20 Juli is aangeduid lie
het Poolsche leger zal tot op een afstand
van 50 west van die lijn worden terug
getrokken, zoodat er een onzijdige strook
komt12e de grens van de onafhanke-
1 ij ken staat Polen zal in hoofdzaak sa
menvallen met de lijn, in Curzon s nota
aangeduid, maar iu het Oosten, in de
streken van Bjelostok en Cholm, eenigs-
zins ten gunste van Polen worden ge
wijzigd.
Lloyd George voegde hieraan toe „Ik
heb onze voorwaarden dadelijk aan
Frankrijk, Italië en Polen meegedeeld.
Wij hebben onzen eersten indruk ervan
aan de Poolsche regeering te kennenge-
geven, maar ik geloof niet dat liet ge-
wenscht is er thans meer van te zeggen
daar 't dan zou lijken alsof we de onder
handelingen erover uit handen der Pool
sche regeering wilden nemen. Ik erken
echter dat deze voorwaarden een nieu
wen toestand scheppen."
Een nieuwen toestand, ja, dat geloo
ven we met hem.
De Polen zullen het langzamerhand
n.I. wel gaan begrijpen, dat ze weinig
meer op hulp van de entente behoeven
te rekenen.
Dat ze zichzelf maar moeten zien to
redden.
Doch 't zal de benauwende vraag zijn,
of ze dat kunnen.
Van 't koude Noord-Oosten naar
't zoele Zuid-Westen van Europa is een
heelo verandering.
Of m. a. w. van Rusland naar Spanje
is een groote reis. Doch wat onrust en
revolutie betreft, is er ook al niet veel
verschil tusschen beide. Alleen dit maar
dat de uiterste rooden nog niet heele-
maal baas in Spanje zijn.
Toch hebben ze er ook heel wat macht,
getuige het volgende telegram
„De Temps verneemt uit Madrid: De
arbeiders en beambten der scheepswer
ven te Ferrol staken. In de woning van
den directeur is een bom ontploft. Te
Sevilla doodden leden van de vakver-
ceniging een arbeider, die het bevel om
te staken niet was nagekomen.
Hetzelfde blad verneemt uit Madrid
De toestand te Barcelona verontrust de
regeering, die maatregelen overweegt
om het syndicalistische schrikbewind te
bestrijden. Meer dan 15.000 als gevaarlijk
te boek staande personen hebben ver
scheiden maanden in de eatalitansclie
gevangenissen gezeten, zonder dat een
instructie tegen hen geopend is. Berga-
min, de nieuwe minister van binnen-
landsche zaken, verschrikt door liet on
wettig karakter van een dergelijken
maatregel, had de meeslen in vrijheid
doen stellen. De heethoofden onder hen
hebben wraak genomen op den persoon
van den oud-gouverneur. Ieder, die zich
aan de syndicalisten vergrijpt, wordt
gestraft. In Juni zijn 85 socialistische
aanslagen methodisch uitgevoerd."
Is het niet verschrikkelijk
Moord en doodslag aan de orde van
den dag. De eene aanslag op de andere.
We leven wel in zware en diep-roerend
ernstige tijden en gaan hard naar het
einde der dagen.
Zelfmoordproeven in de lucht.
Een filmfabriek te Berlijn had een
„spannend" slot voor een film, zoodat
zich eenige dagen geleden op het vlieg
veld te Döberitz het vreeselijke schouw
spel voordeed van een brandende Fokker-
tweedekker, die van 400 meter hoogte
naar beneden stortte. De aviateur Helft
redde zich door middel van een val
scherm en landde op een kilometer van
de plaats, waar hij den sprong ondernam,
op den beganen grond.
Bolsjewistische gruwelen.
De stad Ochetsk, aan de zee van
Ochotsk (Siberië, is door de bolsjewiki
verbrand, na vooraf al de inwoners,
waaronder vele Japanscbe vissehers, om
gebracht te hebben.
In Mei van dit jaar hebben de bolsje
wiki eveneens Nicolajewsk uitgemoord,
waarbij op beestachtige wijze is geslacht.
Deze stad ligt, of eigenlijk lag, tegen
over het eilandje Sachalien, het vroegere
Russische verbanningsoord.
Daar de verbindingen totaal verbroken
waren en de havens vol ijs, konden de
Japansche troepen, die de Japansche
kolonie in Nicolajewsk moesten bescher
men, niet opschieten, waarom vliegtuigen
boven de stad verklaringen uitwierpen
met de mededeeling, dat de Japanners
alleen hun landgenooten in veiligheid
zouden brengen. |Toen de bolsjewiki dit
vernamen, staken ze Nicolajewsk in
brand, vermoordden burgers en Japanners
in de gevangenis en vluchtten daarop.
Een vervolging was vruchteloos, daar de
bolsjewiki alle omliggende dorpen ver
brandden, nergens voedsel achterlieten
en in een dicht woud verdwenen.
In Maart was de bolsjewistische moord
partij reeds begonnen en waren 760 Ja
panners van* kant gemaakt en Russische
officieren en soldaten in de Amoer ge
worpen. De Japansche troepen waren
toen te klein in aantal om zich voldoende
te verweren. Vrouwen en kinderen wer
den niet gespaard. De Japansche consul
schoot zijn vrouw en kinderen dood om
ze niet levend in de handen der ver
dierlijkte wezens, die de wereld moeten
„hervormen", te laten vallen, waarna hij
zich zelf doorstak. De commandant volgde
zijn voorbeeld. Eén kind en 15 vrouwen
bleven [gespaard, die ontkomen waren.
De lijken der Japanners, vooral van de
vrouwen, waren gruwelijk verminkt. De
enkelen, die nog overgebleven waren,
werden naakt uitgekleed, in de gevan
genis geworpen en als slaaf gebezigd.
Enkele bolsjewiki, die nog eenig mede
lijden hadden getoond, werden met den
dood gestraft. Ook duizenden Russen
werden vermoord, terwijl Nicolajewsk
en de omliggende dorpen totaal van den
aardbodem zijn weggevaagd.
Er zijn soms van die dingen, welke
een mensch erg verwonderd kunnen
doen staan.
Op bijzondere wijze viel dat ook mij
de laatste dagen ten deel.
Eu 'k wil dan ook niet nalaten U de
reden, of liever gezegd de redenen van
die verwondering kenbaar te maken.
Want 'tis er niet één, maar 'tzijn er
meerdere.
Nou dan, ge weet hoe hot met de
nieuwe politieverordening inclusief
het voorstel van den heer Colsen, om
aan Sluiskil drie dagen kermis te geven
is afgeloopen.
Alles afgestemd en van de baan
De redevoeringen toen gehouden, zijn
echter door mij nog niet vergeten.
En wonderlijk in de lijn van het zon
derlinge voorstel Colsen las ik Maandag
in de „Ter Nenzensche Courant" een
advertentie van „De belanghebbende
herbergiers", waarin staat „Gelegenheid
tot dansen gedurende de kermis te Sluis
kil, op a.s. Vrijdag 13 en Zaterdag 14
Augustus".
'k Wreef mijn oogen eens uit. Ja, 't
stond er toch
Doch nog meer verwonderd ward ik,
toen 'k hoorde van het Circus, dat hier
in Ter Neuzen zijn „voorstellingen" zon
geven, 'k Dacht me reeds midden in de
kermis en vergeleek een en ander met
de nog ongewijzigde, nu afgestemde po
litieverordening.
Vroeg me even afWie moet daarvoor
nu toestemming geven de burgemeester
of B. en W.
Ja, de eerste toch nog? Ja zeker, 'f.
was bij de beraadslagingen slechts, dat
was aangedrongen op „B. en W."
Doch dat alles is immers van de baan
De burgemeester dus.
Dan vraag ik me echter afIs de
kermis alleen nog niet erg genoeg
Moest er nu ook nog een Circus een
maand van te voren konten
Moest men in Sluiskil twee dagen dan
sen iuplaats van één
En dat alles in deze ernstige tijden,
waarin we a.h.w. leven op een vulkaan,
die elk oogenblik zijn verderfstroomen
kan uitstooten
In een tijd van duurte, staking en re
volutie-klanken
Kan men zich grooter inconsequentie
indenken
Doch dat schijnt men hier in Ter
Neuzen niet te voelen.
Zal men het in Axel doen
In Axel, zult ge zeggen?
Ja, want naar ik hoor zal het Circus
van Ter Neuzen naar daar gaan.
Tenminste willen gaan.
En daar is het, wat toestemming geven
betreft, eenigszins anders dan hier.
Op handige wijze is daar indertijd be
paald, dat deze door 13. en W. nio»r
plaats hebben.
Was dus een rechtsch burgemeester
tegen toestemming, doch een paar link-
sclie wethouders er voor, ja dan had de
burgemeester de minderheid.
Hield hij dus was het een man van
schipperen en niet scherp belijnd bijv.
een achterdeurtje open.
Enfin, laat. ik daarop nu niet doorgaan,
want op 't oogenblik in elk geval bestaat
die mogelijkheid niet, aangezien ook de
beide wethouders rechts zijn.
't College kan nu dus beslist het Cir
cus tegenhouden. Laten we hopen, dat
liet doet wat Christenplicht is.
Dan geeft Axel een zeer goed voor
beeld aan Ter Neuzen.
Opmerker.
HET CREDIET AAN DUITSCHLAND.
Tot dekking van het voorloopig crediet
aan Duitschland heeft onze Regeering
f25 millioen aan schatkistbiljetten van
het Duitsche rijk ontvangen.
DE RUST TERUGGEKEERD.
Te Winschoten is het verbod van
samenscholing ingetrokken.
I1ET NEDERLANDSCH TE WEENEN.
Naar aanleiding van de toegenomen
betrekkingen tusschen Oostenrijk en
Nederland heeft de Volkshoogeschool te
Weenen de Wiener Urania be
sloten, van den winter een cursus inde
Nederlandsche taal te openen, verdeeld
in een lagere en een middelbare afdeeling.
Er is vooral gedacht aan kinderen, die
in Nederland zijn geweest en hel Ilol-
landsch, dat ze er hebben geleerd, willen
aanhouden en aanvullen.
Mijn kind zal hier Hollandsche les
krijgen, schreef onlangs de vadet van
een Weensch kind aan de pleegouders
in Holland, want het moet de taal
kennen van het land, waar ze zooveel
geniet. („Vad.").
UIT EEN AUTO GESLINGERD.
Doordat de driewielerauto van L>r. 13.
uit Smilde nabij Berkum bij Zwolle iu
een scherpen bocht omsloeg, werden de
inzittenden Dr. 13., zijn vrouw, twee
kinderen en een pleegzuster er uit
geslingerd.
De pleegzuster laggeruimcu tijd binten
kennis en is vrij ernstig gewond. De
overigen kwamen vrij met lichte ver
wondingen aan hoofd en hand.
de wielingen-kwestie.
Volgens een Brusselse!) bericht in de
Temps, zonden Frankrijk en Engeland
deze week in zake de Wielingen-kwestie
vriendschappelijke stappen bij onze
Regeering doen.
GERECHTELIJKE ACTIE VAN EEN
BURGEMEESTER TEGEN DEN
RAAD.
Als een bijzonderheid dient vermeld,
dat de Burgemeester van Almkerk, na
herhaalde pogingen, mede met behulp
van Ged. Staten, echter zonder succes,
zich genoodzaakt ziet, zijn verhoogd
salaris, volgens de nieuwe Koninklijk
goedgekeurde regeling, over 1919, als
