Orqaan ter verspreiding der Christelijke Beginselen in Zeeuwsch-Vlaanderen. Woensdag 2 Juni 1920. 3e Jaargang. Uit het Buitenland. FEUILLETON. Wo. 247. JAN WAANDERS. fflmprnri w« Ui i a RfYNlNir.MF.NT Rii hezortrin!? 1.15 ner drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.25. Uitgave van de Christelijke Persvereeniging „Zeeuwsch-Vlaanderen" te Ter N e u z e n. Alle stukken, de redactie en administratie van dit blad betreffende moeten worden ge.dnden aan den redacteur, H. S. v. HOUTEN, Vlooswtlkstraat 08, Ter Neuzen, leletoon No. 169. ABONNEMENT: Bi] bezorging 1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.25. ADVERTENTIËNVan 1—4 regels ƒ0.60. Elke regel meer ƒ0.15. Abonnementen per contract. - Crisistoeslag 15%. Inzending van advertentiën tot 12 uur 's middags op de verschijndagen bij den drukker D. H. LITTOOIJ Az. te Ter Neuzen. Telefoon Nr. 20. KINDERLOOS. Arm moedertjen is zoo alleenig. Arm moedertjen is zoo bedroefd, De Vader, Dien zij dankte, Heeft baar zoo zwaar beproettl. Zij staart in ,t verlatene wiegje Op 't speelgoed nog zwervend in 't rond Daar ligt zijn popje; zij kust liet Met bleek bestorven mond. Haar armen zijn ledig, zoo ledig! Wee, al haar levenslust 1 Haar huis is uitgestorven Zij heeft noch zorg, noch rust. O, vrouwe, li add e uw ziele Nooit moedervreugd gekend Zoo waart ge vreemd gebleven Aan deze lange ellend' Zij wringt de witte handen, 'Ziet op en peinst en schreit En stamelt: „Neen, ik dank nog Mijn rouw is heerlijkheid (Df. Genestet). RUST IN GOD. Op God vertrouwen is zichzelf geheel aan God geven. Geheel steunen, op Hem alleen! Dan verliezen wij elk ander steunpunt. Dan vinden wij, te midden van alle onrust des levens, die stilheid van het vertrouwen, die rust in den Heer, het geheim van ware kracht, die. ons tegen ademt uit het lievelingslied van den eens zoo lijdenden Frederik, Duitschlands vroegeren Keizer Zendt de Heer een kruis u toe, Blijf u met Zijn wil vcreenen Draagt 't geduldig, wèl te moe, Hij zal u Zijn troost verleenen Laat dan komen, wat er wil In den Heere beu ik stil. Is weïvaak ons zwakke hart Op het punt van te versagen, Als het in de grootste smart Geenen vreugdedag ziet dagen Dan nog kome wat er wil, In den Heere ben ik stil. Daarom bid ik: Heer mijn God, Laat mij steeds geloovend hopen Roemen in mijn kinderlot „Gods genadehand is open." Daarom kome wat er wil, In den Heere ben ik stil. J. L. de Heek. Onzedelijkheid. Wij hebben onlangs gmneld, dat de meisjes, die te Mayen des nachts op straat rondzwierven, opgepakt werden en den volgenden dag tot straf en open bare schande veroordeeld werden de straten te vegen maar zelfs dit middel blijkt niet te helpen. Op initiatief van den Amerikaanschen commissaris, den burgemeester en eenige vereenigingen is er een vergadering belegd om nog stren gere maatregelen tegen de toenemende onzedelijkheid te beramen. Volgens een medisch rapport is de onzedelijkheid ver schrikkelijk en zijn van 1 tot 20 Mei in het daarvoor ingerichte kamp 300 meis jes opgenomen, waarvan 80 pet. besmet waren. Het aantal kindermoorden ert andere met de onzedelijkheid verband houdende misdaden is ontelbaar. Voortaan zullen alle schuldige vrouwen en meisjes, zoowel als iedereen die haar onderdak vei leent, door den krijgsraad gestraft worden. Iets aan de hand, in Rusland Er zijn teekenen, die er op wijzen. Reeds een paar keeren bleven de draadlooze berichten uit Moskou, die-an ders den ganschen dag dóór worden ge seind, enkele dagen geheel uit. En thans heeft de Engelsche Daily Telegraph eqn telegram uit Rusland ont vangen, naar luid waarvan generaal Broessilof, de voormalige opperbevelheb ber van de Russische legers onder het Tsaristische regime, op het oogenblik het voorloopige oppergezag heeft in han den genomen, dat tot dusver in Sowjet Rusland in handen was van Leniu en andere commissarissen. Dit zou dan een bevestiging wezen van een telegram der Associated Press van onlangs, 't welk te verstaan gaf dat bin nenkort de militaire autoriteiten in Rus land weer de baas zouden zijn. Reeds verscheiden dagen zijn te Mos kou geruchten in omloop geweest dat er een militaire coup te wachten vvas. Het militairisme heeft toch een taai levenin Duitsch- land teruggedrongen, steekt het blijkbaar in Frankrijk des te brutaler den kop op. Uit Parijs wordt gemeld, dat Foch in een toespraak tot oud-leerlingen van de polytechnische school te Parijs zeide Het tweede deel van het vredesprogram is: voorbereiding tot den oorlog. Als Hindenburg zoo iets es zei Dan stond Frankrijk van verontwaar diging overeind. Maar nu de eigen Foch het zegt Nu knikt men braaf: Ja, ja! Concur rentie-nijd. Een directeur van een confectiemaga zijn te Berlijn vond in zijn brievenbus een billet, waarop stond „Maak beleefd attent, dat mijn concurrent hiertegenover kostbare waar op zolder verstopt heeft. Wees zoo goed, als ge hier soms bezig zijt, hem niet te vergeten". Deze zachte wenk hadden de dieven den vorigen nacht bij een inbraak aan den overkant ge vonden en als „gentlemen" aan het juiste adres bezorgd. Bij dezen man is niet in gebroken. Zoo kan al te felle concurrentie soms het tegendeel bewerken van wat is be oogd. En ze had, wel is waar, na eenigeri strijd, toegestemd. Wat stak er ook in. dat je eens met een vriend uitging Dat was toch eigenlijk iets heel gewoons 't Gebeurde immers zoo dikwijls Inbaar romans, in de bioscoopfilms, in de too- neelstukken die ze zag opvoeren, was zoo iets schering en inslag. Het was, als je hot goed beschouwde, onzedelijk intiem te leven, met een man, die je toch inderdaad niet liefhad. Wat scheeldo Jan haar En wat maalde Jan om haar Dus was ze volkomen gerechtigd met een ander, als vriend, haar vermaak te zoeken. Niet, dat ze met Henk van Ren- sen veel op had ze had hem immers vroeger, toen ze nog jong was, een blauwtje laten loopen Maar hij bood nü voordeelen. Ten eerste kwam ze van Gerrit vrij met zijn onophoudelijk gebe del tweedons was dit de goedkoopste manier Ze was met hem meegegaan. En roijaal, roijaal warer. ze uit geweest. Dié zag op geen geld waar hij het vandaan haalde, vroeg ze zich een oogenblik af, Maar wat kon het haar schelen Zij genoot er van. Naar de bioscoop in fijne café'salles wat ze begeerde nooit te duur Ze zou wel zorgen, dat hij niet te vrij tegenover haar werd ze zou hem wel op den noodigen afstand houden Maar ook weer niet tè ver Hij kon haar misschien wel eens helpen ze had zooveel geld noodig ze zag wel kans iets van hem los te krijgen ze kon hem immers om haar vinger vin den De gestolen wateren waren zoo zoet 't verborgen brood zoo liefelijk Soms, als ze met haar Ilerm alleen was, voelde ze ineens schaamte opbranden in haar binnenste nam ze zich voor, niet meer te gaan den omgang met Van Rensen te stakenwas het haar, of ze aan den rand vau een afgrond stond, waarin één schrede verder haar zou doen neerstor tenvoelde ze zich als een schuldige, een meineedigeMaar, ze zette zich er over heen wat had ze anders nog aan haar leven, als ze dit ééne, dat af leiding verschafte, moest gaan missen 't Was feitelijk Jan's eigen schuld hij had zich van liaar vervreemd hij dreef haar zelf dezen kant uitniét bij haar lag de schuldals daarvan sprake was, dan lag die aan zijn kant En terwijl in haar huis de ellende met den dag vermeerderde, aangroeide ter wijl de verwijdering tusschen hen beiden hoe langer hoe grooter werd terwijl het saamleven allerfgs zwaarder last werd hunkerde ze naar die avonden, dat ze al de misère weer voor eenige uren kou De FranschQ president uit den trein gevallen. Een eigenaardig spoorwegongeluk, dat gelukkig goed afliep, is Frankrijks presi dent overkomen op een treinreis van Parijs uit. Tegen elf uur had ïfeschanel, die zich eenigen tijd te voren te ruste had ge legd, last van de warmte. Hij schelde zijn kamerdienaar, die blijkbaar ingesla pen was en niet dadelijk kwam. De president stond op om de groote_ruit te openen, die tot venster diende. Haar de ruit weerstand bood aan de pogingen om haar te openen, spande de president alle krachten in, met het resultaat, dat de ruit plotseling meegaf en hij zelf het evenwicht verloor en op de spoorlijn ge worpen werd. Niemand bemerkte het ongeval en de trein reed verder. Ondanks zijn hevigen val verloor Deschanel het bewustzijn niet. Na zich verwijderd te hebben van de rails, waarop hij gevallen was, legde hij te voet in 't donker twee kilometer af. Een wegwerker ontmoe tend, verklaarde hij hem het geval, en de arbeider hielp den president verder naar het meest nabijzijnde baanwachters huisje, vanwaar uit men telefonisch een automobiel liet komen, die Deschanel naar Monlargis bracht, waar hem de eerste geneeskundige hulp werd verleend. Een onderzoek wees uit, dat de toe stand van het staatshoofd geenerlei aan leiding gaf tot ongerustheid. Deschanel had ernstige kneuzingen en eenige blauwe plekken. Bij wijze van voorzorg diende men hem onmiddellijk een injectie toe met een serum tegen tetanus. De toe stand van Deschanel was zoo bevredi gend mogelijk. De geneesheeren consta teerden ontvellingen aan het gelaat, de handen en de beenen en eenige niet ernstige kneuzingen van bet lichaam. Een later telegram meldtDe presi dent der republiek, mevrouw Deschanel en MilleranJ zijn per auto naar Parijs vertrokken. De Fransche eischen. PARIJS. Het „"Ëetit Journal" bericht in verband met de verklaringen van Millerand aan de kamerkommissies voor financiën en buitenlandsche zaken dat hij verklaard heeft, dat de vaststelling van het totaal bedrag van hetgeen Duitschland moet betalen een schending noch een herziening vau het vredesver drag beteekent daar deze vaststelling krachtens het verdrag op zijn laatst i Mei 1921 moest geschieden. Hij heeft verder uiteengezet hoe men gekomen is tot het bedrag van 120 milliard. Fran krijk heeft 52 milliard voor den herop bouw van de verwoeste gebieden en 58 milliard als kapitaal voor de uitkeering van pensioenen in totaal 110 milliard te eischen. Met dit bedrag komt overeen de 66 milliard mark in goud welke als aandeel van 55 pCt. bij een betaling van 120 milliard mark in goud door Duitsch land aan Frankrijk zullen komen. Enge land krijgt zooals bekend 25 pCt. en de overige 20 pCt. moeten verdeeld worden tusschen België, Servië en Italië. België afschudden zonk ze al verder weg in deu poel van zondige zelfmisleiding kreeg verboden omgang en schuldig ver keer al grooter bekoring. HOOFDSTUK V.I. ,,'k Heb zoo'n hoofdpijn, moe Klagend klonk Herms stemmetje, ter wijl hij zijn hoofd tegen zijn moeders schoot aanvleide. Ze zat verdiept in haar lectuurHenk van Rensen zorgde tegenwoordig voor de noodige romans. Van die soort, die ze zoo graag las. Hij scheen haar smaak goed te kennen. Haar boek nam haar geheel in beslag. Wat bekommerde ze zich om haar huishouding. Het dagmeisje was er goed voor. Zij zelf stak bijna geen hand uit. Waarvoor zou ze 't ook doen? Ze was toch zijn slavin niet ,,'k Heb zoo'n hoofdpijn, moe?" klonk Herms stem opnieuw. Ongeduldig duwde ze hem wat op zij, zonder naar hem om te zien. Wat kon die> jongen zaniken. Waarom liet hij haar nu niet eens een oogenblik met rust. Herms klacht herhaalde zich niet. Zachtjes liet hij zich op den grond zakken, waar hij met de handjes om 't hoofd geslagen, iiggen bleef. Zij hoorde hem niet meer, keek niet, waar hij bleef, las door. Als ze las, be kommerde ze zich nergens om. Half liggend op de onfrissche canapé, verslond ze haar romaneen felle bios geniet reeds als vergoeding voor de schending van zijn neutraliteit het voor recht, dat de Belgische oorlogsleeningen bij de Bondgenooten door Duitschland moeten worden terugbetaald. Millerand heeft gewezen op de noodzakelijkheid van het behoud van de eenheid onder de Bondgenooten daar deze alleen een waarborg is voor de uitvoering van het vredesverdrag van Versailles. Een oorlogsmonument. - Volgens een bericht in de Times wil de stad Senlis een monument oprichten, ate herinnering aan haar aandeel in den wereldoorlog. Zooals men weet, is Senlis het punt geweest-, waar aan de Duit- schers de eerste nederlagen zijn toege bracht, en is in die stad door maarschalk Foch's hoofdkwartier het draadloos tele gram ontvangen, waarin de Duitschers een wapenstilstand verzochten. De burgemeester van Senlis vraagt nu in een circulaire om bijdragen voor dit monument. Hij wijst er op, dat de stad, vroeger welvarend, thans geheel veraimd is, daar zij haar laatste middelen heeft besteed aan de verpleging van gewonde Fransche, Engelsche en Amerikaansche soldaten. Een zesde van de huizen is ver woest, en de andere zijn leeggeplunderd, terwijl de kathedraal opgeblazen is en vele burgers gedood werden. De stad kan derhalve de kosten van een waardig monument niet dragen, en de burge meester doet een beroep op die gealli eerde volken, welke verlangen deel te nemen in het offer dat hij wil brengen aan „de vele soldaten, die voor altijd op de drie kerkhoven van de stad slapen". Maarschalk Foch heeft een schrijven aan den burgemeester gericht, waarin hij zijn algeheele instemming met het voornemen betuigt. Was 't maar niet beter, eerst de stad eens weer op te bouwen Modern huwelijk. Fannie Hurst, een bekende Amerikaan sche schrijfster, die doorging voor onge huwd, heeft dezer dagen haar geheim onthuld. Ze is reeds vijf jaar gehuwd met Jecques S. Danielson, een musicus. Het huwelijk werd echter gesloten on der de volgende voorwaarden De vrouw zou haar meisjes riaam blij ven dragen; de kinderen uit het huwelijk zouden dan naam van hun vader dragen met het recht om bij hun meerderjarig heid te kiezen of ze liever den naam 'van hun moeder droegen het echtpaar bleef afzonderlijk wonen en zon slechts samenkomen uit neiging en niet uit plicht het echtpaar zou afzonderlijke vrienden hebben. Aan deze overeenkomst houdt het echt paar zich reeds gedurende vijf jaar. In plaats van zeven keer per week, ontbijten man en vrouw slechts twee keer per week samen, hetgeen volgens de echtgenoote de onderlingq verhouding zeer ten goede komt. Fannie Hurst be weerde dat dit leven zoowel haar als haar echtgenoot uitstekend bevalt. Of dat waar is op de wangen, de oogen jachtend over het papier. Slordig was ze gekleed of niet gekleed de haren in de gauwte wat bij eeK gebondenwat kwam het er binnenshuis op aan? Waarvoor zou ze behoorlijk toilet maken Het dienstmeisje was in de keuken doende, hield zich daar ten minste on ledig. Dit was een makkelijk dienstje je werdt niet op de vingers gekeken, er was nergens controle op. En mevrouw zou alevel niet te veel tegen haar be hoeven te zeggen ze zou het met eens wagen daarvoor was ze al te goed be kend met de intieme zaken in dit huis. Kleine Herm lag nog steeds op den grond. Truuk merkte er niéts van. Ilij was stil en liet haar met rust. Eindelijk sloeg ze hef" boek dicht; geeuwdekwam allengs terug in de werkelijkheid. Daar viel haar oog op Herm. Hé, was die in slaap gevallen Zoo midden op den dag dat was hij anders toch niet gewoon. Ze stond niet op, om zich met hem te bemoeien, maar riep Marie. Marie kwam niet zoo heel spoedig. Was blijkbaar evenzeer in eenige bezig heid verdiept. Vei scheen toch eindelijk na herhaal^ aanroepen. „Marie, och, breng jij Herm even naar bed. Hij heeft zoo druü^gespeeld hij is op den grond in slaap gevallen", zei ze. „Gunst", kwam Marie. „Slaapt-ie Waar möet dat heen In de jongste zitting van de Duitsche nationale vergadering deelde, bij de be handeling van een financieel wetsont werp, de rijksminister van financiën Wirth mede, dat de vlottende schuld van liet Duitsche Rijk op het oogenblik met 3 a 4 milliard mark per maand toeneemt. Ontzettende cijfers. De voorzitter van het Roode Kruis te Warschau meldt, dat in Polen 250.000 gevallen van typhus zijn. Tn Galicië zijn alle steden ontvolkt. In de Oekraïne is bijna de heele be volking ziek. Medicijnen zijn er niet te krijgen. Op de 20.000 tot 30.000 zieken is er één dokter. Lloyd George's avontuur. In den Boerenoorlog heeft een woe dende menigte eens Lloyd George bele gerd in het stadhuis van Birmingham en wilde hem in de Chamberlain-fontein werpen, die achter het gebouw stond. Lloyd George is aan die executie ont snapt, doordat hij zijn kleeren met de uniform van een politieagent verwisselde. Deze agent, Stonier geheeten, is thans gepensioneerd na tot detective te zijn opgeklommen. Hij is nog altijd erg trotsch op zijn hulpverleening aan den benarden staatsman en heeft de uniform, waarin Lloyd George eenige angstige uren had doorgebracht, nooit meer gedragen. Later vond hij er eenige telegrammen in, die Lloyd George had ontvangen en in de zakken vergeten had. Deze heeft Stonier steeds als een schat bewaard. De leugen gestraft. Een petehandelaar te Berlijn hing voor zijn venster een groot papier, waarop dit te lezen stond „WelEdele Heeren inbrekers! „Ondergeteekende neemt de vrijheid, beleefd opmerkzaam te maken, dat de pelzen en mantels eiken avond naar zijn goed gesloten woning worden gebracht. Het is dus de moeite niét waard, de zoo kostbare winkelruiten te beschadigen of zelfs de zeldzame veiligheidssloten te vernielen. „Bovendien verwacht ondergeteekende van het hooggeroemde beestenverstand van zijn nachtelijke cliëntèle, dat men zijn drie bijtende honden, die in den winkel slapen, niet onnoodig zal wekken en tot blaffen verleiden". Op een ochtend, toen hij zijn zaak open wil maken, vindt deze winkelier, die niet weinig trotsch op zijn inval was, aan den buitenkant van het venster over zijn papier heen een ander papier ge plakt „Ter inlichting van de nachtelijke cliëntèle „Pelzen en mantels zijn niet, zooals staat opgegeven, in de woning van den eigenaar. Zij waren tot vaunacht in een kelder, Xstraat 16. Ook de waarschuwing van de drie bijtende honden is gelogen. De beestjes bijten niet, want ze bestaan niet. De winkel is volkomen vrij van Ze probeerde hem op te nemen, zonder hem wakker te maken. „Wat is-ie warm, mevrouw nee maar, voel u eszijn hoofd gloeit". Herm opende oven de oogen, maar sloot ze weer dadelijk. Truus legde even haar hand op Herms hoofd. „Ja, hij is wel wat warm", stemde ze toe. „Misschien een kou gevathij heeft vanmorgen wat lang aan de open deur gestaan, toen jij beneden was met de kieeden. Leg hem maar een poosje op zijn bed. Als 't ie wat geslapen heeft, zal 't wel weer over zijn". Marie voelde nog eens aan 't gloeiend hoofdjehaalde de schouders op en bracht Herm weg. Truns maakte er zich niet druk om. Met, een uurtje slapen was 'tweerover. Die jongen kon je wat 'n last bezorgen. Nu was hij ten minste stildat zijn hoofd nu een beetje warm was, had niets te beduidenmet kinders had je zoo dikwijls zoo iets. Ze greep weer naar haar boek ver diepte er zich opnieuw in. Er werd gebeld. Marie ging traag de trappen af, om te openen. Het was een jongen met een brief voor mevrouw Waanders. (Wordt vervolgd). 64) DOOR Z ELAND IA.

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1920 | | pagina 1