Orqaan ter verspreiding der Christelijke Beginselen in Zeeuwsch-Vlaanderen.
Woensdag 2 Juni 1920.
3e Jaargang.
Uit het Buitenland.
FEUILLETON.
Wo. 247.
JAN WAANDERS.
fflmprnri w« Ui
i a RfYNlNir.MF.NT Rii hezortrin!? 1.15 ner drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.25.
Uitgave van de Christelijke Persvereeniging „Zeeuwsch-Vlaanderen" te Ter N e u z e n.
Alle stukken, de redactie en administratie van dit blad betreffende moeten worden ge.dnden
aan den redacteur, H. S. v. HOUTEN, Vlooswtlkstraat 08, Ter Neuzen, leletoon No. 169.
ABONNEMENT: Bi] bezorging 1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.25.
ADVERTENTIËNVan 1—4 regels ƒ0.60. Elke regel meer ƒ0.15. Abonnementen per
contract. - Crisistoeslag 15%. Inzending van advertentiën tot 12 uur 's middags op
de verschijndagen bij den drukker D. H. LITTOOIJ Az. te Ter Neuzen. Telefoon Nr. 20.
KINDERLOOS.
Arm moedertjen is zoo alleenig.
Arm moedertjen is zoo bedroefd,
De Vader, Dien zij dankte,
Heeft baar zoo zwaar beproettl.
Zij staart in ,t verlatene wiegje
Op 't speelgoed nog zwervend in 't rond
Daar ligt zijn popje; zij kust liet
Met bleek bestorven mond.
Haar armen zijn ledig, zoo ledig!
Wee, al haar levenslust 1
Haar huis is uitgestorven
Zij heeft noch zorg, noch rust.
O, vrouwe, li add e uw ziele
Nooit moedervreugd gekend
Zoo waart ge vreemd gebleven
Aan deze lange ellend'
Zij wringt de witte handen,
'Ziet op en peinst en schreit
En stamelt: „Neen, ik dank nog
Mijn rouw is heerlijkheid
(Df. Genestet).
RUST IN GOD.
Op God vertrouwen is zichzelf geheel
aan God geven. Geheel steunen, op
Hem alleen! Dan verliezen wij elk ander
steunpunt. Dan vinden wij, te midden
van alle onrust des levens, die stilheid
van het vertrouwen, die rust in den
Heer, het geheim van ware kracht, die.
ons tegen ademt uit het lievelingslied
van den eens zoo lijdenden Frederik,
Duitschlands vroegeren Keizer
Zendt de Heer een kruis u toe,
Blijf u met Zijn wil vcreenen
Draagt 't geduldig, wèl te moe,
Hij zal u Zijn troost verleenen
Laat dan komen, wat er wil
In den Heere beu ik stil.
Is weïvaak ons zwakke hart
Op het punt van te versagen,
Als het in de grootste smart
Geenen vreugdedag ziet dagen
Dan nog kome wat er wil,
In den Heere ben ik stil.
Daarom bid ik: Heer mijn God,
Laat mij steeds geloovend hopen
Roemen in mijn kinderlot
„Gods genadehand is open."
Daarom kome wat er wil,
In den Heere ben ik stil.
J. L. de Heek.
Onzedelijkheid.
Wij hebben onlangs gmneld, dat de
meisjes, die te Mayen des nachts op
straat rondzwierven, opgepakt werden
en den volgenden dag tot straf en open
bare schande veroordeeld werden de
straten te vegen maar zelfs dit middel
blijkt niet te helpen. Op initiatief van
den Amerikaanschen commissaris, den
burgemeester en eenige vereenigingen is
er een vergadering belegd om nog stren
gere maatregelen tegen de toenemende
onzedelijkheid te beramen. Volgens een
medisch rapport is de onzedelijkheid ver
schrikkelijk en zijn van 1 tot 20 Mei in
het daarvoor ingerichte kamp 300 meis
jes opgenomen, waarvan 80 pet. besmet
waren. Het aantal kindermoorden ert
andere met de onzedelijkheid verband
houdende misdaden is ontelbaar.
Voortaan zullen alle schuldige vrouwen
en meisjes, zoowel als iedereen die haar
onderdak vei leent, door den krijgsraad
gestraft worden.
Iets aan de hand,
in Rusland Er zijn teekenen, die er op
wijzen.
Reeds een paar keeren bleven de
draadlooze berichten uit Moskou, die-an
ders den ganschen dag dóór worden ge
seind, enkele dagen geheel uit.
En thans heeft de Engelsche Daily
Telegraph eqn telegram uit Rusland ont
vangen, naar luid waarvan generaal
Broessilof, de voormalige opperbevelheb
ber van de Russische legers onder het
Tsaristische regime, op het oogenblik
het voorloopige oppergezag heeft in han
den genomen, dat tot dusver in Sowjet
Rusland in handen was van Leniu en
andere commissarissen.
Dit zou dan een bevestiging wezen van
een telegram der Associated Press van
onlangs, 't welk te verstaan gaf dat bin
nenkort de militaire autoriteiten in Rus
land weer de baas zouden zijn.
Reeds verscheiden dagen zijn te Mos
kou geruchten in omloop geweest dat er
een militaire coup te wachten vvas.
Het militairisme
heeft toch een taai levenin Duitsch-
land teruggedrongen, steekt het blijkbaar
in Frankrijk des te brutaler den kop op.
Uit Parijs wordt gemeld, dat Foch in
een toespraak tot oud-leerlingen van de
polytechnische school te Parijs zeide
Het tweede deel van het vredesprogram
is: voorbereiding tot den oorlog.
Als Hindenburg zoo iets es zei
Dan stond Frankrijk van verontwaar
diging overeind.
Maar nu de eigen Foch het zegt
Nu knikt men braaf: Ja, ja!
Concur rentie-nijd.
Een directeur van een confectiemaga
zijn te Berlijn vond in zijn brievenbus
een billet, waarop stond „Maak beleefd
attent, dat mijn concurrent hiertegenover
kostbare waar op zolder verstopt heeft.
Wees zoo goed, als ge hier soms bezig
zijt, hem niet te vergeten". Deze zachte
wenk hadden de dieven den vorigen nacht
bij een inbraak aan den overkant ge
vonden en als „gentlemen" aan het juiste
adres bezorgd. Bij dezen man is niet in
gebroken.
Zoo kan al te felle concurrentie soms
het tegendeel bewerken van wat is be
oogd.
En ze had, wel is waar, na eenigeri
strijd, toegestemd. Wat stak er ook in.
dat je eens met een vriend uitging
Dat was toch eigenlijk iets heel gewoons
't Gebeurde immers zoo dikwijls Inbaar
romans, in de bioscoopfilms, in de too-
neelstukken die ze zag opvoeren, was
zoo iets schering en inslag. Het was,
als je hot goed beschouwde, onzedelijk
intiem te leven, met een man, die je toch
inderdaad niet liefhad. Wat scheeldo
Jan haar En wat maalde Jan om haar
Dus was ze volkomen gerechtigd met
een ander, als vriend, haar vermaak te
zoeken. Niet, dat ze met Henk van Ren-
sen veel op had ze had hem immers
vroeger, toen ze nog jong was, een
blauwtje laten loopen Maar hij bood
nü voordeelen. Ten eerste kwam ze van
Gerrit vrij met zijn onophoudelijk gebe
del tweedons was dit de goedkoopste
manier
Ze was met hem meegegaan. En roijaal,
roijaal warer. ze uit geweest. Dié zag
op geen geld waar hij het vandaan
haalde, vroeg ze zich een oogenblik af,
Maar wat kon het haar schelen Zij
genoot er van. Naar de bioscoop in fijne
café'salles wat ze begeerde nooit te
duur Ze zou wel zorgen, dat hij niet
te vrij tegenover haar werd ze zou hem
wel op den noodigen afstand houden
Maar ook weer niet tè ver Hij kon
haar misschien wel eens helpen ze
had zooveel geld noodig ze zag wel
kans iets van hem los te krijgen ze
kon hem immers om haar vinger vin
den
De gestolen wateren waren zoo zoet
't verborgen brood zoo liefelijk Soms,
als ze met haar Ilerm alleen was, voelde
ze ineens schaamte opbranden in haar
binnenste nam ze zich voor, niet meer
te gaan den omgang met Van Rensen
te stakenwas het haar, of ze aan den
rand vau een afgrond stond, waarin één
schrede verder haar zou doen neerstor
tenvoelde ze zich als een schuldige,
een meineedigeMaar, ze zette zich
er over heen wat had ze anders nog
aan haar leven, als ze dit ééne, dat af
leiding verschafte, moest gaan missen
't Was feitelijk Jan's eigen schuld hij
had zich van liaar vervreemd hij dreef
haar zelf dezen kant uitniét bij haar
lag de schuldals daarvan sprake was,
dan lag die aan zijn kant
En terwijl in haar huis de ellende met
den dag vermeerderde, aangroeide ter
wijl de verwijdering tusschen hen beiden
hoe langer hoe grooter werd terwijl het
saamleven allerfgs zwaarder last werd
hunkerde ze naar die avonden, dat ze
al de misère weer voor eenige uren kou
De FranschQ president uit den trein
gevallen.
Een eigenaardig spoorwegongeluk, dat
gelukkig goed afliep, is Frankrijks presi
dent overkomen op een treinreis van
Parijs uit.
Tegen elf uur had ïfeschanel, die zich
eenigen tijd te voren te ruste had ge
legd, last van de warmte. Hij schelde
zijn kamerdienaar, die blijkbaar ingesla
pen was en niet dadelijk kwam. De
president stond op om de groote_ruit te
openen, die tot venster diende. Haar de
ruit weerstand bood aan de pogingen
om haar te openen, spande de president
alle krachten in, met het resultaat, dat
de ruit plotseling meegaf en hij zelf het
evenwicht verloor en op de spoorlijn ge
worpen werd. Niemand bemerkte het
ongeval en de trein reed verder. Ondanks
zijn hevigen val verloor Deschanel het
bewustzijn niet. Na zich verwijderd te
hebben van de rails, waarop hij gevallen
was, legde hij te voet in 't donker twee
kilometer af. Een wegwerker ontmoe
tend, verklaarde hij hem het geval, en
de arbeider hielp den president verder
naar het meest nabijzijnde baanwachters
huisje, vanwaar uit men telefonisch een
automobiel liet komen, die Deschanel
naar Monlargis bracht, waar hem de
eerste geneeskundige hulp werd verleend.
Een onderzoek wees uit, dat de toe
stand van het staatshoofd geenerlei aan
leiding gaf tot ongerustheid. Deschanel
had ernstige kneuzingen en eenige blauwe
plekken. Bij wijze van voorzorg diende
men hem onmiddellijk een injectie toe
met een serum tegen tetanus. De toe
stand van Deschanel was zoo bevredi
gend mogelijk. De geneesheeren consta
teerden ontvellingen aan het gelaat, de
handen en de beenen en eenige niet
ernstige kneuzingen van bet lichaam.
Een later telegram meldtDe presi
dent der republiek, mevrouw Deschanel
en MilleranJ zijn per auto naar Parijs
vertrokken.
De Fransche eischen.
PARIJS. Het „"Ëetit Journal" bericht
in verband met de verklaringen van
Millerand aan de kamerkommissies voor
financiën en buitenlandsche zaken dat
hij verklaard heeft, dat de vaststelling
van het totaal bedrag van hetgeen
Duitschland moet betalen een schending
noch een herziening vau het vredesver
drag beteekent daar deze vaststelling
krachtens het verdrag op zijn laatst i
Mei 1921 moest geschieden. Hij heeft
verder uiteengezet hoe men gekomen is
tot het bedrag van 120 milliard. Fran
krijk heeft 52 milliard voor den herop
bouw van de verwoeste gebieden en 58
milliard als kapitaal voor de uitkeering
van pensioenen in totaal 110 milliard te
eischen. Met dit bedrag komt overeen
de 66 milliard mark in goud welke als
aandeel van 55 pCt. bij een betaling van
120 milliard mark in goud door Duitsch
land aan Frankrijk zullen komen. Enge
land krijgt zooals bekend 25 pCt. en de
overige 20 pCt. moeten verdeeld worden
tusschen België, Servië en Italië. België
afschudden zonk ze al verder weg in
deu poel van zondige zelfmisleiding
kreeg verboden omgang en schuldig ver
keer al grooter bekoring.
HOOFDSTUK V.I.
,,'k Heb zoo'n hoofdpijn, moe
Klagend klonk Herms stemmetje, ter
wijl hij zijn hoofd tegen zijn moeders
schoot aanvleide.
Ze zat verdiept in haar lectuurHenk
van Rensen zorgde tegenwoordig voor
de noodige romans. Van die soort, die
ze zoo graag las.
Hij scheen haar smaak goed te kennen.
Haar boek nam haar geheel in beslag.
Wat bekommerde ze zich om haar
huishouding. Het dagmeisje was er goed
voor. Zij zelf stak bijna geen hand uit.
Waarvoor zou ze 't ook doen? Ze was
toch zijn slavin niet
,,'k Heb zoo'n hoofdpijn, moe?" klonk
Herms stem opnieuw.
Ongeduldig duwde ze hem wat op zij,
zonder naar hem om te zien. Wat kon
die> jongen zaniken. Waarom liet hij haar
nu niet eens een oogenblik met rust.
Herms klacht herhaalde zich niet.
Zachtjes liet hij zich op den grond
zakken, waar hij met de handjes om 't
hoofd geslagen, iiggen bleef.
Zij hoorde hem niet meer, keek niet,
waar hij bleef, las door. Als ze las, be
kommerde ze zich nergens om.
Half liggend op de onfrissche canapé,
verslond ze haar romaneen felle bios
geniet reeds als vergoeding voor de
schending van zijn neutraliteit het voor
recht, dat de Belgische oorlogsleeningen
bij de Bondgenooten door Duitschland
moeten worden terugbetaald. Millerand
heeft gewezen op de noodzakelijkheid
van het behoud van de eenheid onder
de Bondgenooten daar deze alleen een
waarborg is voor de uitvoering van het
vredesverdrag van Versailles.
Een oorlogsmonument. -
Volgens een bericht in de Times wil
de stad Senlis een monument oprichten,
ate herinnering aan haar aandeel in den
wereldoorlog. Zooals men weet, is Senlis
het punt geweest-, waar aan de Duit-
schers de eerste nederlagen zijn toege
bracht, en is in die stad door maarschalk
Foch's hoofdkwartier het draadloos tele
gram ontvangen, waarin de Duitschers
een wapenstilstand verzochten.
De burgemeester van Senlis vraagt nu
in een circulaire om bijdragen voor dit
monument. Hij wijst er op, dat de stad,
vroeger welvarend, thans geheel veraimd
is, daar zij haar laatste middelen heeft
besteed aan de verpleging van gewonde
Fransche, Engelsche en Amerikaansche
soldaten. Een zesde van de huizen is ver
woest, en de andere zijn leeggeplunderd,
terwijl de kathedraal opgeblazen is en
vele burgers gedood werden. De stad
kan derhalve de kosten van een waardig
monument niet dragen, en de burge
meester doet een beroep op die gealli
eerde volken, welke verlangen deel te
nemen in het offer dat hij wil brengen
aan „de vele soldaten, die voor altijd op
de drie kerkhoven van de stad slapen".
Maarschalk Foch heeft een schrijven
aan den burgemeester gericht, waarin
hij zijn algeheele instemming met het
voornemen betuigt.
Was 't maar niet beter, eerst de stad
eens weer op te bouwen
Modern huwelijk.
Fannie Hurst, een bekende Amerikaan
sche schrijfster, die doorging voor onge
huwd, heeft dezer dagen haar geheim
onthuld. Ze is reeds vijf jaar gehuwd
met Jecques S. Danielson, een musicus.
Het huwelijk werd echter gesloten on
der de volgende voorwaarden
De vrouw zou haar meisjes riaam blij
ven dragen; de kinderen uit het huwelijk
zouden dan naam van hun vader dragen
met het recht om bij hun meerderjarig
heid te kiezen of ze liever den naam
'van hun moeder droegen het echtpaar
bleef afzonderlijk wonen en zon slechts
samenkomen uit neiging en niet uit plicht
het echtpaar zou afzonderlijke vrienden
hebben.
Aan deze overeenkomst houdt het echt
paar zich reeds gedurende vijf jaar.
In plaats van zeven keer per week,
ontbijten man en vrouw slechts twee
keer per week samen, hetgeen volgens
de echtgenoote de onderlingq verhouding
zeer ten goede komt. Fannie Hurst be
weerde dat dit leven zoowel haar als
haar echtgenoot uitstekend bevalt. Of
dat waar is
op de wangen, de oogen jachtend over
het papier. Slordig was ze gekleed of
niet gekleed de haren in de gauwte wat
bij eeK gebondenwat kwam het er
binnenshuis op aan? Waarvoor zou ze
behoorlijk toilet maken
Het dienstmeisje was in de keuken
doende, hield zich daar ten minste on
ledig. Dit was een makkelijk dienstje
je werdt niet op de vingers gekeken, er
was nergens controle op. En mevrouw
zou alevel niet te veel tegen haar be
hoeven te zeggen ze zou het met eens
wagen daarvoor was ze al te goed be
kend met de intieme zaken in dit huis.
Kleine Herm lag nog steeds op den
grond.
Truuk merkte er niéts van. Ilij was
stil en liet haar met rust.
Eindelijk sloeg ze hef" boek dicht;
geeuwdekwam allengs terug in de
werkelijkheid.
Daar viel haar oog op Herm. Hé, was
die in slaap gevallen Zoo midden op
den dag dat was hij anders toch niet
gewoon. Ze stond niet op, om zich met
hem te bemoeien, maar riep Marie.
Marie kwam niet zoo heel spoedig.
Was blijkbaar evenzeer in eenige bezig
heid verdiept.
Vei scheen toch eindelijk na herhaal^
aanroepen.
„Marie, och, breng jij Herm even naar
bed. Hij heeft zoo druü^gespeeld hij is
op den grond in slaap gevallen", zei ze.
„Gunst", kwam Marie. „Slaapt-ie
Waar möet dat heen
In de jongste zitting van de Duitsche
nationale vergadering deelde, bij de be
handeling van een financieel wetsont
werp, de rijksminister van financiën
Wirth mede, dat de vlottende schuld van
liet Duitsche Rijk op het oogenblik met
3 a 4 milliard mark per maand toeneemt.
Ontzettende cijfers.
De voorzitter van het Roode Kruis te
Warschau meldt, dat in Polen 250.000
gevallen van typhus zijn.
Tn Galicië zijn alle steden ontvolkt.
In de Oekraïne is bijna de heele be
volking ziek. Medicijnen zijn er niet te
krijgen.
Op de 20.000 tot 30.000 zieken is er
één dokter.
Lloyd George's avontuur.
In den Boerenoorlog heeft een woe
dende menigte eens Lloyd George bele
gerd in het stadhuis van Birmingham en
wilde hem in de Chamberlain-fontein
werpen, die achter het gebouw stond.
Lloyd George is aan die executie ont
snapt, doordat hij zijn kleeren met de
uniform van een politieagent verwisselde.
Deze agent, Stonier geheeten, is thans
gepensioneerd na tot detective te zijn
opgeklommen. Hij is nog altijd erg trotsch
op zijn hulpverleening aan den benarden
staatsman en heeft de uniform, waarin
Lloyd George eenige angstige uren had
doorgebracht, nooit meer gedragen. Later
vond hij er eenige telegrammen in, die
Lloyd George had ontvangen en in de
zakken vergeten had. Deze heeft Stonier
steeds als een schat bewaard.
De leugen gestraft.
Een petehandelaar te Berlijn hing voor
zijn venster een groot papier, waarop
dit te lezen stond
„WelEdele Heeren inbrekers!
„Ondergeteekende neemt de vrijheid,
beleefd opmerkzaam te maken, dat de
pelzen en mantels eiken avond naar zijn
goed gesloten woning worden gebracht.
Het is dus de moeite niét waard, de zoo
kostbare winkelruiten te beschadigen of
zelfs de zeldzame veiligheidssloten te
vernielen.
„Bovendien verwacht ondergeteekende
van het hooggeroemde beestenverstand
van zijn nachtelijke cliëntèle, dat men
zijn drie bijtende honden, die in den
winkel slapen, niet onnoodig zal wekken
en tot blaffen verleiden".
Op een ochtend, toen hij zijn zaak
open wil maken, vindt deze winkelier,
die niet weinig trotsch op zijn inval was,
aan den buitenkant van het venster over
zijn papier heen een ander papier ge
plakt
„Ter inlichting van de nachtelijke
cliëntèle
„Pelzen en mantels zijn niet, zooals
staat opgegeven, in de woning van den
eigenaar. Zij waren tot vaunacht in een
kelder, Xstraat 16. Ook de waarschuwing
van de drie bijtende honden is gelogen.
De beestjes bijten niet, want ze bestaan
niet. De winkel is volkomen vrij van
Ze probeerde hem op te nemen, zonder
hem wakker te maken.
„Wat is-ie warm, mevrouw nee maar,
voel u eszijn hoofd gloeit".
Herm opende oven de oogen, maar
sloot ze weer dadelijk.
Truus legde even haar hand op Herms
hoofd.
„Ja, hij is wel wat warm", stemde ze
toe. „Misschien een kou gevathij heeft
vanmorgen wat lang aan de open deur
gestaan, toen jij beneden was met de
kieeden. Leg hem maar een poosje op
zijn bed. Als 't ie wat geslapen heeft,
zal 't wel weer over zijn".
Marie voelde nog eens aan 't gloeiend
hoofdjehaalde de schouders op en
bracht Herm weg.
Truns maakte er zich niet druk om.
Met, een uurtje slapen was 'tweerover.
Die jongen kon je wat 'n last bezorgen.
Nu was hij ten minste stildat zijn
hoofd nu een beetje warm was, had niets
te beduidenmet kinders had je zoo
dikwijls zoo iets.
Ze greep weer naar haar boek ver
diepte er zich opnieuw in.
Er werd gebeld.
Marie ging traag de trappen af, om te
openen.
Het was een jongen met een brief voor
mevrouw Waanders.
(Wordt vervolgd).
64)
DOOR
Z ELAND IA.