Oraaan ter verspreiding der Christelijke Beginselen in Zeeuwseh-Vlaanderen. No. 236. Woensdag 21 April 1920. 3e Jaargang. Een gevaar? Uit het Buitenland. FEUILLETON. Uit het Binnenland. JAN WAANDERS. 3 ABONNEMENT Bij bezorging ƒ1.15 por drie maanden. Franco per post voer Nederland 1.25. Uitgave van <le Christelijke Persvcreeniging „Zeeuwseh-Vlaanderen te Ier Keuzen. Alle stukken de redactie en administratie van dit blad betreffende moeten worden gezonden aan den 'redacteur, H. S. v. HOUTEN, Vlooswjjkstraat 62, Ter Neuzen. elefoon No. ADVERTENTIËN Van 1—4 regels ƒ0.60. Elke regel meer ƒ0.15. Abonnementen per contract. - Crisistoeslag 15 Inzending van advertentien tot '2 uur 's middags op de verschijndagen bij den drukker D. H. LITTOOIJ Az. te Ier Neuzen, leleloonïir. 0. Dreigt niet vraagt menigeen zich af een vrouwenovcrheersching in de toekomst >orloopi;;e kiezerslijsten h* ,1CU, u.ciui atauu ei uieer viuu wen op dan mannen. Wij meenen echter, dat van onze christenvrouwen in dezen geen gevaar is te vreezen. Zij zullen niet „de baas willen spelen. Daarvoor leeft in haar te sterk het beginsel van Gods Woord, dat zegt, dat de man is het hoofd des gezins. Waarlijk, de vrees is ongegrond, dat een „vrouwen-regeering" dreigt. Onze vrouwen willen heusch niet door bezetting van de bestuursfuncties en van andere vooraanstaande posten een te groote machtspositie innemen. Neen, veel'en veel grooter is 't gevaar, dat de tegenzin tegen den politieken strijd bij haar zoo groot is, dat mobili seering in de ure van de worsteling schier ondoenlijk zal zijn. Dat gevaar moet ingezien en be streden Laten daarom onze kiesver- eenigingen niet, door haar deuren voor de vrouw te sluiten, die tegenzin nog vermeerdereu. Laten wij allen haar op voeden voor de politieke rol, die de wet gever haar heeft toegedacht. Laten wij haar vertrouwd maken met de idee, dat ze straks met en naast de mannen zal hebben mee te strijden den publieken strijd aan de stembus voor de eere Gods en de zege onzer christelijke beginselen. V De wapens scherp, Alom zijn weer de voorloopige kiezers lijsten vastgesteld. Uiteraard is het kiezerstal ontzettend geklommen. Geweldige drommen, man nen en vrouwen, zullen straks optrekken om het stemrecht uit te oefenen. Mannen en vrouwen. Oók vrouwen dus 1 Vergeten mag niet worden, dat de vrouw, die thuis blijft, daardoor in de eerste plaats de overheid ongehoorzaam is, waar deze eischt het opgaan naar de stembus en in de tweede plaats, dat niet-stemmen beteekenthulp aan de tegenpartij. Neen, we dwepen niet met het vrou wenkiesrecht. Allerminst. Maar in onze ernstige dagen, waarin de overheid van allen kant wordt be klaagd en haar gezag door velen wordt ondermijnd, waarin socialisme en com munisme grijpen naar de macht, daar mag de christenvrouw dit heilloos pogen niet begunstigen door rustig thuis te blijven van de stembus, als dreigde er geen groot gevaar. Welnu, waar vaststaat, dat óók onze vrouwen gebruik zullen moeten maken van het stembuswapen, daar late men dat wapen niet roesten, maar scherpe men het. Daar late men de vrouw ook toe tot de kiesvereeniging, en make ge bruik van haar hulp bij de straks ko mende stembus worsteling. Immers niet elke vrouw heeft een man die haar kan voorlichten, heeft een gezin, waaraan ze al haar kracht en tijd moet wijden. nd opgeheven rland ichic 59) Z ELAN DIA. „o Zoo. Nou, kom dan morgenochtend even liooren „Yes, en jij zorgt dan voor je weet wel ,,'k Zal zien, wat 'k kan". „Doe je best maar; atjuus!" „Bonjour!" Dat avontuurtje trok haar wel aan Zoo es uit, vrij. Wat zat er ook eigenlijk in Ze zou toch met haar eigen broer gaan. Gunst, ze begon ook al van die stijve, conventioneele ideeën er op na te houden, 't Ilad letterlijk niets te be teekenen. Jan was ook wel es alleen uit geweest. En hij zou het haar zeker wel vertellen, waar hij soms heenging. Daar moest zij ook maar naar raden, 't Lastig ste was, er iets op te verzinnen. Maar dat kwam wel terecht. Ze zou er wel wat op vinden. Wel ja. Dat moést. Ze kreeg er hoe langer hoe meer zin in Eigenlijk nog meer om 't avontuurtje dat V rijdag eeri toespraak van den burgemeester van Dublin tot een groote menigte voor de Mountjoy-gevangenis. De burgemeester deelde mede, dat lord French de Iersche onderkoning hem had beloofd, dat alle Sinn Fein-gevangenen, wier ge zondheidstoestand volgens medisch ad vies in gevaar is, ontslagen zullen worden. Alzoo tóch een concessie van de regeering, alhoewel eerst verklaaid was dat er niets van dien aard gebeuren Iemand die Maandag uit de gevangenis kwam, zeide dat er Zondag een nieuwe poging was gedaan om de hongerstakers met geweld te voeden en Maandag nog eens, maar zij spuwden het voedsel uit en weigerden zelfs gersten water te diin- ken. Er waren 181 gevangenen en van dezen staakten er 89. De oudste onder hen is 80, de jongste 15 jaar. Voor de gevangenis van Mountjoy aldus een correspondentie in de Engel- sche bladen spelen zich dagelijks hartverscheurende tooneelen af. Do straat is afgezet door Engelsche soldaten met stormhelmen, machinegeweren en tanks. Achter hun gelederen staat een dichte' drom menschen, vooral kleine boeren en winkeliers, vaak van ver gekomen, die met zakdoeken wuiven naar de getraliede vensters in de bovenste verdieping, waarachter de politieke hongerstakers zijn opgesloten. Slechts dan worden ze tot hun opgesloten familielid toegelaten, indien de dokter van de gevangenis heeft verklaard, dat deze er heusch slecht aau toe is. Dag in dag uit staat de menigte van duizenden buiten, en wacht en bespreekt den toestand der hongerenden, waarvan elk oogenblik iemand kan sterven. Zak doeken wuiven en kreten en bemoedi gende uitroepen klinken achter de dichte gelederen der soldaten. Maar als het zes uur slaat, de vesper, wordt het stil. Een jong meisje, met groote donkere oogen, klimpt op een stapel rails en daar, in den druipenden regen, begint ze den rozeukraifs te bidden. Ze spreekt het in het IerSch, vloeiend en rhytmisch. en de menigte antwoordt in het Latijn van de mis. Zij telt do kralen van den rozenkrans één voor één, tot ze alle door haar hand zijn gegaan. Velen vallen op de knieën en menige vrouw, moeder of verloofde, weent. Over het algemeen heeft het nationale gevoel, dat de honger staking verdedigt, de overhand, en de man, die er aan ten gronde gaat, kan zeker zijn van canonisatie heilig verklaring door het volk. Nu is het leed dan weer geleden maar wat beteekent de door de regeering gedane concessie anders dan een nieuw echèc in haar Iersch beleid Of ze gelijk hebben, de „christelijke arbeiders" in het Ruhr- gebied Te Éssen, zoo wordt gemeld, is in een bijeenkomst van de leiders der chris- er in stak, dan om het uitgaan zelf. Toen Jan dien avond, laat, thuis kwam, was ze één en al voorkomendheid en lieftalligheid. Ze wist hem heelemaal in een goede luim te houden. „Vervelend, Jan, dat je nou eiken avond zoo laat uitblijven moet". „Ja ik kan er niets aan veranderen. Ik begrijp, dat het voor jou ook zoo plezierig niet is, Truus, maar je weet, het moet nu eenmaal". „o. Maar op me zelf sprak ik niet", deed ze, edelmoedig. „Ik vind het voor jou veel erger dan voor me zelf. Ik heb immers mijn bezigheden. Natuurlijk heb ik liever, dat je vroeg thuis bent, maar voor jou komt het er toch maar op aan". Het streelde hem, dat ze zoo onbaat zuchtig was, en zich zoo bezorgd over hém maakte. Eerlijk gezegd, zoo iets was hij niet vaak van haar gewoon. En hij zeide opnieuw tot zich zelf, dat hij haar toch wel vaak verkeerd had beoordeeld. „Ja, maar jij bent dan toch ook maar verbonden. Je kunt nergens es heen. Vervelend". „Och, alleen ga ik liever ook niet. Wat heb ik er an Van morgen kwam telijke vakvereenigingen een motie aange nomen, waarin geprotesteerd wordt tegen het feit, dat de regeering vuor overleg bij het nemen van beslissingen tot nu toe alleen sociaal democratische arbeiders opgeroepen heeft en waarin erop aange- 1 voortaan ook ver- p andere arbei- f'. fffulleti worden, r aangedrongen het ia het ;ebied laten van rijksweerbaarheid of haar omzetting in staats-politie, ter handhaving van de orde. De bijeenkomst keurt het optreden goed van het spoorwegpersoneel, dat staakt als protest tegeft de bemoeiingen der communisten. Deze arbeiders hebben volkomen gelijk. De regeering is er ook voor hén. Zij hebben alle recht op gelijk-e be handeling met alle andere menschen en behoeven zich volstrekt niet te laten welgevallen, dat de socialisten bij hen worden voorgetrokken. de Een font der Entente. De bekende Fransche staathuishoud kundige Charles Gide schrijft in de „Revue d'économie politique" Dat Duitschland zijn koloniën zijn af genomen, lijkt me een fout. Welk belang kunnen Frankrijk en Engeland er bij hebben, hun geweldig koloniaal rijk, waarvan de uitbreiding hun krachten te boven gaat, nog te vergrooten Frankrijk bezat in Afrika 967 millioen H.A.wat het er nu bi] krijgt, bijna geheel Kameroen en Togo, brengt dat bezit op iets meer dan duizend millioen H.A., d.i. meer dan het derde van het Afrikaansche werelddeel, waarbij elders nog ongeveer 100 millioen H.A. komen, dus twintig maal het oppervlak van Frankrijk. Engeland bezat in Afrika 936 millioen H.A., met de Duitsclic kolonies komen er 180 millioen H.A. bij. Het bezit elders 2340 millioen H.A., bij elkaar honderd maal hot oppervlak van het Vereenigde Koninkrijk en iets meer dan een vierde van het oppervlak der aarde. Prof. Gide nu vreest, dat 't rooven van de Duitscho kolonies nieuwe aan leiding tot internationale botsingen zal geven. Bovendien, zegt hij, is Duitsch land voor honderden milliarden onze schuldenaarons belang is het dus, niet alleen om het 't bankroet te besparen, een bankroet waarin wij meegetrokken zouden kunnen worden, maar ook ziju nijverheid weer aan den gang te helpen. En is 'tdan verstandig het van zijn kolonies te berooven, waaruit het grond stoffen kon halen Dan zal nog van de uitdrijving van Duitschland uit Afrika, Australië en de Ententelanden het gevolg zijn, dat Duitschland al zijn krach ten in het overige deel der wereld inzet. Zijn landverhuizers zullen in heel Zuid- Amerika, Russisch-Azië en China met open armen worden ontvangen, ze zullen die markten weten te veroveren en ons daaruit verdringen. Nu Duitschland van Afrika is uitgesloten, schijnt zijn weg het duidelijk voorgeteekend. Het zal daar tegeuover bi] de zwarte inwoners dezelfde rol spelen als bij de Mohamme daansche volken en hun zeggen wij zijn de eenige mogendheid, die u niet uitzuigt, de eenige waarop gij kunt steunen om het juk van uw meesters af te werpen Gerrit nog even aanloopen, om „Wat had-ie?" „Een broer van vader, oom Kees, je weet wel, die zijn vijf en twintig jaar getrouwd. En nou wouen ze graag, dat we ook es van de partij waren. Gerrit kwam 't vragen, 'k lleb natuurlijk gezegd van nee. 'k Had er anders wel een hekel aandie menschen denken zoo gauw, dat je je te groot acht...." „Oom Kees Zijn die al vijf en twintig jaar getrouwd Hij kende ze, al kwam hij er nooit. Hij vond ze al te „ordinair". En hij vond het een uitkomst, dat hij nu met een gerust geweten kon bedanken hij had immers geen tijd Maar heelemaal doen, of ze er niet waren, dat ging toch eigenlijk ook niet aan. Dan zou Truus, als ze er zin in had, in vredesnaam maar alleen moeten gaan. „Ja morgenavond „Zeg, Truus, je hebt er misschien niet al te veel idee in, dat begrijp ik wel, maar als jij er es alleen heen ging. Marie kan dan wel es op Herm passen7 misschien". „Nou", zei ze effen, „veel heb ik er niet mee op. Enne ja, dan kom je er natuurlijk niet zonder een cadeautje Ten slotte spreekt Gide de hoop uit, dat de Volkenbond ten opzichte van Duitschiand's kolonies nog tot een andere regeling zal komen dan die van het verdrag van Versailles. FRANKFURT a. d. MAIN. Volgens een bericht van de „Frankf. Ztg." ont ruimen Ie Fransciion de stad De troe pen trokken in de richting Wiesbaden- Mainz af. Verscheidene scholen, die door troepen als kazernes waren gebruikt, zijn thans weer ontruimd. Von Kapp in Zweden gearresteerd. STOCKHOLM. Von Kapp is in een vliegtuig in een dorp ten Zuiden van Stockholm aangekomen. Hij werd daar door de politie gearresteerd. Von Kapp gaf zich uit voor een koop man, twee geheime agenten hielden hem echter aan en geleidden hem naar Stock holm. Daar is hij in arrest gesteld. De communistenleider Höltz gearres teerd. BERLIJN. De communist Höltz is, volgens een bericht uit Praag, bij zijn aankomst in Mariënbad op het station Mariënbad herkend en gearresteerd. Hij deed op het laatste oogenblik nog een poging, eeu handgranaat te werpen, doch dit werd hem door militairen belet. Hij weigerde iedere inlichting betref fende zijn persoon te geven en verklaarde alleen in Praag terecht te willen staan. Na conferentie met andere gevangenen kou men zijn identiteit vaststellen. Er werden ongeveer 130.000 mark op hem gevonden. Tegelijk met Höltz is een ander lid van de communistenbende, een zekere Weber in hechtenis genomen. TOCH WEER NOOD1G. 't Was in 't begin van 't Russische bolsjewismeLenin en Trotzky hadden pas de zege behaald. Voor velen een kwade tijd Daar had men de kunstschilders: „Onnutte bourgeois 1 die verfkladders!" heette het. Opeters, die geen nuttig werk doen, werp ze in de gevangenis Eu aldus geschiedde het. Daar aten zij brood-der-bedruktheid. De mannen, die voorheen den tsaar, de tsarenfamilie, de generaals en groot vorsten portretteerden en er veel geld mee verdienden. Anderen namen hun plaatsen in. Echte, bolsjewistische kunstenaars „Futuristen", wier hoogste ideaal het is, zóó de klodders verf op 't doek te borstelen, dat de scherpzinnigste zelfs niet radeu kan. wat het nu eigenlijk voorstelt. En de bolsjewisten vonden het mooi... Dat was nu de vrijgemaakte kunst! Totdat ze op de gedachte kwamen, om in de plaats der vroegere tsaren- portretten thans de openbare gebouwen te versieren met de conterfeitsels hunner eigen bolsewistisclie groothedeu. Tóén raakten ze toch in verlegenheid... Want een futuristisch portret vau Trotzky of van Lenin is wel liooge kunst alleenlijk, men ként er hen absoluut niet uitniien komt zslfs niet eens op de gedachte, dat dit nu een menschenkop is. Daar is het futuristisch voor. Goede raad was duur. Maar toch gingen nu weldra de ge vangenissen open en.werden de schil ders der „oude school" weer aan 't werk gezet, nii om de leiders der nieuwe be weging te vereeuwigen op het doek. Voor hen een groote verbetering. Waarvan ze zeker wel 't meest op prijs zullen stellen de omstandigheid, dat ze nu ook weer behoorlijk te eten krijgen met bevende hand schilderen gaal niet en voor 'n vaste hand is óók noodig 'n goed gevulde maag. Zonder de eerst versmade en verachte hulpkrachten der „bourgeoise" schijnt de bolsjewist het toch maar niet te kunnen: de een na den ander haalt hij terug. UITKIJK. In het „Eindhovensch Nieuwsblad" lezen we WIJNKOOP: Niemand, waarde David, weet, Waarom jij jsist, Wijnkoop heet. De eerste helft is toch voorwaar Geen drinken voor een proletaar. Maak jij eens een kloppartij, Loop je in de eerste rij En er wordt op ingehakt, t' Is Wijnkoop die naar water snakt. Met die tweede lettergreep Ga je ook voorbij de streep Van je Sovjet reglement, K oo pen is daar onbekend. In het land der Bolsjewiek Steelt en ga|>t de heele kliek. Heb je dus dé waarheid lief, Dan wordt W ij n k o o p w a t e r d i e f. WOORDEN EN DADEN. Naar „De Grondwet" uit zeer goede bron zegt te vernemen, zullen, zoodra mevrouw Roland Holst op landgoed „Walstein" te Zundert zal zijn terugge keerd, haar werklieden een loonactie beginnen. De loonen moeten er schrikbarend laag zijn, waarom haar dan ook om een be duidende loonsverhooging zal worden gevraagd. „BEZIELENDE" LEUZE, 't Wordt dra weer één Mei. Jaarlijksche feestdag voor de S.D.A.P. en andere socialistisch gezinde organi saties. Wie zou hun dat feest niet gunnen! Ook voor dit jaar zijn de voorbereid selen gemaakt en 't zal eer. aangenamer) avond geven, met zang en muziek eu voordrachten en lichtbeelden en kunst groepen en weet ik wat al meer. En met een „leuze". Alleen, die leuze is niet geboren. Zij is gefabriekt, misschien wel na moeizaam peinzen, op Zaterdag 10 April j.l. door 't Partijbestuur der S.D.A.P. Zie ze hier, ten voeten uit „Op! voor 't herstel der internationale solidariteit en voor de socialisatie!" Komt, partijgenootenzegt dit allen eens na! Neen, duidelijkNiet brabbelen tegen 'teind „Op!Wat langade mig, zegt ge Och, kom en dat op één Mei! VOOR DE CHR. HAVENARBEIDERS. De collecte, gehouden op de Deputa- af.... dat heb je d'r ook nog bij!" „Ja enfin, 't moet dan maarals jij ten minste wil. Zou je met een tientje „Een tientje, nou, dan zal het zoeken wezen, om iets te vinden, dat gepast is. Je bent gauw een hoop geld kwijt, ook al leg je het zuinigjes aan. Die lui zien je natuurlijk voor vol an, die denken, dat je 't maar voor 't opscheppen hebt. Zoo kaal durf je dan ook weer niet voor den dag te komen". „Wat denk je, hoeveel zou 't moeten kosten „Ja, da's zoo moeilijk vooruit te zeg gen maar minder dan een vijftien gulden komen we er toch niet af". „Weet je wat; ga dan, als je wilt; hier heb je een paar briefjes van tien", zei hij, zijn portefeuille uithalende. „En zie dan, hoever je er mee komt", voegde liij er met een zucht bij. Begeerig beschouwde ze de papiertjes maar ze hield zich nog, of ze maar half trek had in de visite. Jan mocht toch vooral niets merken. Twintig gulden dat zou gaan Wat had ze dat slim over legd Wat zou Gerrit er wel van zeggen „En anders," begon Jan, haar zwijgen anders uitleggend, „ga je niet en we laten de zaak maar loopeudat is mis schien nog het allergemakkelijkst." „Nee, dat kunnen we niet doen," viel ze haastig in, „dan móet het maar voor dezen keer. En Marie wacht dan maar tot je thuis komt. 'k Zal zoo vroeg mo gelijk zien terug te komen maar je kunt met zoo iets ook niet weg als je wilt. Gerrit zal me dan wel thuis brengen ga jij maar gerust naar bed." Zoo werd afgesproken. Jan vond 't zoo ook maar het bestedan bleef hij buiten 't heele zaakje en van Truus was 't dan in 't eind toch nog famielje. HOOFDSTUK IV. 't Was gehikt. Gerrit had zich van ple zier in de handen gewreven, toen hij den anderen morgen er van hoorde. Dat ze 't zoo netjes voor mekaar kon krijgen! En hoe zo gauw op oom Kees z'n zilveren bruiloft was gekomenDie Truus toch. Maar nu diende ze er ook wel even aan te gaan natuurlijk heel even en zonder cadeau. En hoe stond het met de moppen? Een tientje? Zoo; nou ma ger genoeg; maar 'twas toch, wat. Hij zou haar van avond opwachten met 'n paar kennissen op den hoek van de Hoogstraat en ze zouden zich best amu seeren. En tot hoe laat had ze verlof? Onbepaald Uitstekend (Wordt vervolgd). ZEEU WSCH - VLAAN D EREN DOOR zou- I III II llll I I

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1920 | | pagina 1