Orgaan ter verspreiding der Christelijke BeginselsjZeeuwsMaederen.
No. 230.
V/oensdag 31 Maart 1920
3e Jaargang.
FEUILLETON.
JAN WAANDERS.
Uit het Buitenland.
Uit het Binnenland.
«7ix-cMi.Vl»andcren" te Ter Neuzen. ^.n^D-nrNTTirNv»„ 1-4 reuels ƒ0.60. Elke regel meer ƒ0.15. Abonnementen pei
i m fntübe Persvereeniging „Zeeuwsch-Vlaanderen" te Ter Neuzen.
Uitgave van de Chris J betreffendei nioeten worden gezonden
A'leilfi™VeLcMt,lH.eS. ".'houten, Vlooswiikstraat 62, Ter Keura. Telefoon No. 169.
ADVERTENTIËNVa,, 1-4 regel., iSTXÏ
rte'rC,cl,iind«geT b!Me»8clr,,kk« II.''ll. LITTOOU 1. te Ter Ne»on. Telefoon Nr. 20.
BIJ HET KRUIS.
Met de tranen in haar oogen,
Stond de moeder neergebogen
Bil het kruis, daar Jezus hing,
Waar de schrik haar voer dooi t harte,
Waar het felle zwaard der smarte
Midden door haar ziele ging.
Wat al droefheid, wat al rouwe,
Prangde de verkoren vrouwe,
Wie Gods Een'ge „moeder heet
Ach, hoe kreet zij! Ach, hoe leed zij
Met wat naamlooze a»gsteI) streeJ ,z|l>
Ziende, wat daar d Onschuld leed
Voor de zouden van de Zijnen,
Ziet zij daar heur Kind verkwijnen,
Wreed gcgeeseld en bespot.'
Ziet zij Hem die doornen dragen,
Stervende aan het hout geslagen
En verlaten van Zijn God
De strijd om de macht.
Nog versch ligt de reuzenworsteling
tusschen do grootmachten dezer wereld
in 't geheugen.
Geen verheven ideaal was inzet van
den strijd.
'tGing enkel om macht en gewin.
Daarvoor werden millioenen menschen
geslacht, werden bloeiende streken ver
woest, werden gansche volken in een
zee van jammer en ellende onderge
dompeld.
De uitkomst was voor allen teleur
stellend.
Zeker, voor de een in meerdere mate
dan voor den ander.
Maar géén land Japan dan mis
schien uitgezonderd heeft bereikt,
wat het wenschte.
Op sociaal gebied zien we in onze
dagen een niet minder groote worsteling
ontbranden. Over héél de linie wordt
de strijd gevoerd. Geen land, ot ue
arbeidersmassa's komen er in beweging
om een betere plaats te veroveren aan
den disch des levens.
Ook in dezen strijd staat er veel op
'tspel, en dreigt er voor beide partijen
teleurstelling en verlies.
Immers hebben de werklieden zich na
moeizamen arbeid in en door hun organi
saties een veel betere positie veroverd
dan zij voor eenige jaren hadden.
En we juichen dat van harte toe.
Met behulp der Regeering zijn de
onzekerheden en de wisselvalligheden
van het arbeidsleven verminderd. De
verzekering heeft daartoe het hare om
gedragen.
En ook hier weer erkennen we, dat
de nieuwe tijd beter is dau „de goede
oude tijd" van vroeger.
Door de macht der landelijke bonden
zijn de arbeiders bezig, zich een hooger
aandeel te veroveren in de bedrijfsleiding
en een billijker deel in de opbrengst
van het product.
Ook hier is reden tot dank.
Maar in de plaats van nu langzaam
en met beleid voort te werken, en zich
door meerdere ontwikkeling en sterker
verantwoordelijkheidsbesef te bekwamen
voor de eischen die de nieuwe tijd en
de veranderde omstandigheden aan den
arbeidersstand stellen, wordt dat alles
op het spel gezet, om in één worp alles
te verkrijgen, wat men wenscht.
Verlokt door op macht beluste volks-
leiders, gaat de arbeidersbeweging steeds
meer den weg op die onvermijdelijk
voert naar het verderf, en die sociale
en economische ellende voor heel net
volk meebrengt.
De Christelijke arbeidersbeweging heelt
tegenover dit woelen en werken een
moeilijke, maar dure roeping.
Zij kan dien weg met opgaan, dien de
socialistische arbeiders als den hunne
hebben gekozen.
Waar ze een ander beginsel, een ander
uitgangspunt heeft, moet ze ook een
anderen weg volgen.
Niet den klassenstrijd mag ze voeren.
Maar wel moet ze met wettige en
geoorloofde middelen streven naar ver
heffing van het levenspeil ran den werk-
man. f
Geen reactie, geen achteruitgang ot
stilstand.
Evenmin revolutie, omverwerping van
al het bestaande.
Maar een gezonde Christelijke demo-
cratische koers zij de hare.
Boven het Excelsior schrijve de Chris
telijke arbeidersbeweging het „ProKege
voor Christus den Koning in haar banier
56)
ZELANDI A.
„Moe, ben u 'goed bij kas. Ik zou wel
eens een aanval op uw portemonuaie
moeten doen", begint hij, met een mis
lukte poging om het op lossen, schert
senden toon te zeggen.
Mama kijkt hem aan. Is het dat? Een
trek van ergernis schuift over haar ge
zicht. Maar onmiddellijk neemt haar ge
laat weer de gewone, vriendelijke uit
drukking aan.
„Nou, dat schikt wel. Scheelt er iets
aan
Een oogenbhk zwijgt Jan. Dan, ineens,
zonder het te willen en bijna oogenblik-
kelijk ook weer spijt voelend, dat hij het
heeft gezegd, barst hij los
„Iets? Iets? Er scheelt heel wat aan;
heel watzoowat alles
Dan, plotseling, houdt hjj zich iu. Nee,
dat moest hij maar liever niet doen laat
hij het maar vóór zich houden 't is nog
tot zijn eigen schande bovendien.
„Wat scheelt er aan, Jan Toe, zeg
Een verklaring der Ver. Staten.
De „Deutsche Allg. Ztg. meldtDe
heer Dressel, die als vertegenwoordiger
der Vereen. Staten te Berlijn verto(;ft'
heeft Woensdag den Rijksminister Muller
de volgende verklaring zijner regeering
overhandigd
De regeering der Vereen. Staten neemt
met sympathie kennis van de bestrijding
der gewelddaden van de militaire reactie
door de Üuitsche regeering.
De regeering der VTereen. Staten lieelt
tot baar tevredenheid kunnen constatee-
ren dat hut Duitsche volk de regeering
in dien strijd heeft ondersteund en hoopt,
dat de inspanning, om de democratie te
handhaven en rust en orde tegen de
duistere antidemocratische elementen,
wier overwinning Duitscliland aan de
anarchie en den chaos zou prijsgeven, te
beschermen, goed resultaat mag hebben.
De Jregeeriiig der Vereen. Staten ver
trouwt op eeu door het gezond verstand
voorgeschreven hervatting van den arbeid
en den handel in Duitscliland.
Naar Russisch voorbeeld.
Volgens een betrouwbaar bericht uit
Hagen, (Duitscliland) hebben daar de
vrouwelijke leden van het zoogenaamde
arbeiders-Samaritanencorps met den band
van het roode kruis om, schandelijke
misbruiken gepleegd. Deze vrouwen heb
ben aan het afmaken van de batterij
van kapitein Hasenclever te W etter een
zeer groot aandeel gehad.
Hoewel zij banden met het roode kruis
droegen, spoorden zij de mannen aan,
om de bloedhonden (zooals zij de soldaten
noemden) neer te vellen, en zij schoten
zei ven, naar Russisch voorbeeld, weer-
looze, Jop den grond liggende gewonde
soldaten dood. Toen het eerste trans
port gewonden in het algemeene ge
meentelijke ziekenhuis aankwam, spuw-
het me maar. Misschien", aarzelt ze
„misschien kan ik je helpen
Het moederhart proeft zijn onuitge
sproken leed, dat ze allang" veel meer
dan vermoed heeft.
Jan heeft zich hersteld.
„Och, nee, wat geeft het ook, om u
er lastig mee te vallen. Er is toch niets
aan te veranderen. Ik zit 'n beetje moei
lijk met mijn geld. Eb als u me nou es
helpen kon. Met 'n paar maanden denk
ik, 't wel terug te kunnen geven".
Hij ziet zijn moeder terzij onderzoe
kend aan.
Een duister vermoeden komt haar py-
nigen. Ze weet, dat Truus een vrouw is,
met „'n gat in d'r hand"; dat heeft ze
al dadelijk gezien, de eerste weken na
hun trouwen. Zou Jan nee, dat zal
toch niet zijn maar wie weet
Ze kijkt hem aan.
Nee, als dat toch maar niet waar is.
Wat ziet hij er vermoeid uit. Is dat haar
Jan van voor eenige jaren Dat huwelijk
met Truus heeft hem geen goed gedaan.
Hij klaagt wel nietnee, hij houdt zich
grootmaar och, ze weet het wel. Al
door geld gebrek zou hij
„Jan", begint ze.
Maar het wil haar niet over de lippen.
Jan begrijpt haar aarzeling niet. Zou
den deze hyena's den soldaten, die zware
pijn verduurden, \h het gezicht en uitten
haar vreugde in hoonend gelach.
Deze vrouwen trokken ook door de
straten en verrichtten spionnediensten.
Alle goedgekleede mannen op straat
werden door deze woestschreeuwende
vrouwen omsingeld Zij riepen „Gaar
heb je een spior.; siaat hem dood Een
regeeringssoldaat, die verleden Dinsdag
met verlof te Hagen was, werd door de
Spartaciërs en deze vrouwen met een
band om den aim afgemaakt,
Woorden van waarschuwing.
De bekende Engelsche pacifist Rev.
dr. F. B. Meier ook ten onzent geen
vreemde heeft te Londen bij de ope
ning van den nationalen raad der vrije
kerken merkwaardige woorden gesproken
„Heel de wereld", zeide hij, „schijnt
bezeten door een passie voor winst. De
omhoogschietende prijzen, de eindelooze
stakingen om hooger loon, de vampyr-
achtige „O.W'ers", die het levensbloed
der natie uitzuigen, en du uitgelatenheid
der nieuwe rijken dit. alles is een
teeken der materialistische verruw iug.
Versteld staan wij over geweldsmisdaden,
waarschijnlijk een gevolg der abnormale
prikkeling van den oorlog.
„Zorgvuldig bijgehouden statistieken
geven een .voortdurende beperking aan
van het gez'iusleven, welke doet denken
aan verwording van het ras. De toene
mende brutaliteit van den vuistwedstrijd
de schaamteloosheid der mode, de zinne
lijkheid van den dans, het in de plaats
treden van het spiritisme voor den gods
dienst, de verzotheid op uitspanning. de
opzichtige uitgelatenheid van den OW'er,
zij moeten ieder, die nadenkt, zorg baren.
gebedsverhooring.
Dit is uit het Jaarboekje der geref.
kerk van 's-Gravenliage.
De kerk heeft ook Waar stads-evange-
lisatie, die op allerlei wijze arbeidt, o.a.
ook door de straat prediking.
Hiervan wordt dit verhaald
Op zekeren Zaterdag was de straat
prediker des avonds op de markt ten
zeerste gehinderd door do „commu
nisten", waardoor „relletjes" ontstonden,
tengevolge waarvan de politie zeven van
deze bceren moest opbergen.
Wat een droef gevolg had
Do marktmeester, overigens den straat
prediker niet ongezind, zag zich thans
misschien tengevolge van een wenk uit
hoogere regionen genoodzaakt de
straatprediking te verbieden,
Nog één keer slechts mochtwi ze 't
probeeren.
Dan zou dit werk moeten ophouden...
Dien Zaterdag vóór de arbeid aanving
kwamen do broeders en zusters, die de
zen tak van evangelisatie verzorgden, te
zamen om hun gewonen bidstond te hou-
den.
Ze zaten rondom de tafel, de psalm
boekjes deelden enkelen uit en één der
broeders stelde voor te zingen het laat
ste vers van plalm 89.
Gedenk den smaad, dien elk van Uwe
[knechten lijdt,
Maarmee elk machtig volk mijn bang
[gemoed doorsnijdt,
Den smaad, o Heer, waarmee Uw haters
i [ons beladen,
Waarmede zij de gang van Uw Gezalf-
[den smaden.
Eu toen, in geloovig vertrouwen
Gij immers wilt of zult nooit onze hoop
[beschamen
Den Heer zij eeuwig lof! en elk zegg'
[Amen, Amen
Toen knielden zij neer voor hun stoel.
Eén hunner ging voor 111 gebed Hij
bekende zonde en onmacht, hij pleitte
op de beloften des Vaders, hij vroeg een
verbeurden zegen
„Heiland, 't geldt Uw zaak, tis voor
de eere van Uw Naam, Gij hebt alle
macht iu hemel en op aarde en Gij hebt
beloofd met Uw volk te zijn tot de vol
einding der wereldverlaat dan niet
wat Uw band begon. O Levensbron,
wil bijstand zenden".
Daarna begon de arbeid
En 't is ep dienzelfden Zaterdagavond
zóó rustig en stil bij den straatprediker
dat de markmeester zijn verbod intrekt
De N. R. Ct. die er van verhaalt,
hoeft het over de „eigenaardige menta
liteit" dezer christenen laten wij met
hen spreken ovor de verhooring van het
gebed, die God in Zijn Woord heeft toe
gezegd. U,tk«k-
OFFERS VOOR DE BIOSCOOP.
Wereld en zonde zijn harde meesters
Telkens blijkt de waarheid hiervan
°PVoor een Duitsche filmmaatschappij,
die films vervaardigd, welke in de bios
copen worden afgedraaid, was een ge
zelschap naar de Alpen gegaan.
Op schier ontoegankelijke hoogten
moesten opnamen gedaan worden, die
een beeld geven van 't gevaar dat 111
bergstreken den reizigers bedreigd.
Op 9750 voet hoogte werd het gezel
schap overvallen door een sneeuwstorm
weldra gevolgd door 't neerstorten van
groote brokken sneeuw en ys. Elf per-
sonen werden bedolven en verscheidene
gewond. Gelukkig konden de meesten
nog worden gered. Alleen de leidster
kwam om. Men zoekt nog haar lijk...
En in de bioscopen „geniet" het op
sensatie beluste publiek
ze per K.M. betaald worden, dagen ma
ken van 15 tot 40 gld. Buiten de fooien
dan
Of zoo'n chauffeur óók niet beter een
fooi kan geven, dan menigeen van z n
passagiers
Maar niet alleen de chauffeurs zyn
zoo „gelukkig."
Een groote bankinstelling te Amster
dam vraagt een m oester indere c h-
ten als intellectueel kantoorbediende,
en biedt hem een salaris van.... 1200
gld. 'sjaars.
D i e z elfde bank huurt een schoon
maakster, alleen voor de avon-
d e n, die óók 1200 gld. per jaar daar
voor krijgt' Het goeie mensch is boven
dien nog stadssc.lioonmaakst.er, en geniet
ais zoodanig een bezoldiging van f 1560.
Misschien echter zal zij den armen
advocaat af en toe wel eens iets toe
stoppen
Maar hadden we ongelijk, J°en wp
onzen tijd een wonderlijkeu tijd noem-
den
't Woord van een oude schoolmeester,
die eens met 'toog op 't groote aantal
jongens en meisjes dat „iets meer moest
leeron, zei„er zal nog eens gebrek aan
domme menschen komen" is 'bezig in
vervulling te gaan.
Of 't echter in 't voordeel van de maat
schappij is
DE WAARDE VAN HERSENEN EN
HANDEN.
't Is toch een gekke tijd die we be-
leven.
Alle verhoudingen worden verbroken
en omgekeerd.
Gaf men vroeger, als men een ritje
gemaakt had, den koetsier of chaffeur
een fooi, in Duitscliland is dat nu geheel
I veranderd.
1 Een dokter te Keulen moest een chauf
feur 34 mark betalen. (Men bedenke,
dat in Duitscliland een mark nog steeds
„een mark is".) Hij gaf 35 mark. De
man had echter; geen biljet van een
mark terug en reikte doen den verblut-
ten dokter een tweemarkbiljet over met
de woorden: „Drink voor die mark maar
een glas bier!"
Ook in ons land gaat het dien weg op.
Nog dezer dagen werd gemeld, dat
autobestuurders te Amsterdam, doordat
TWEEDE KAMER.
De Duurtewet is dus gekelderd. Tegïni
stemden de geheele linkerzijde, de R. K.
Swane, Bomans, Reijnen en Juten, do
C. II. do Savorniu Lobman, van esn,
Schokking en de Geer en de Chr.-sociaal
v. d. Laar.
Het w.o. tot verhooging der pensioenen
is goedgekeurd met 70 tegen 3 stemmen
(Ravesteijn, Wijnkoop en Krurjt).
Daarop was aan de orde „afbouw
kruisers Java en Sumatra" en de marine-
begrooting; beide zaken werden aange
nomen, de eerste met 51—32, de tweede
met 57—27 stemmen.
De Kamer is tot 13 April met vacantie
gegaan.
Men krijgt dan eerst algemeene be
schouwingen over de L. O.-wet, dan
Wetboek van Strafvordering en daarna
de artikelen der L. O.-wet.
Dr. VAN RAVESTEYN PESSIMIS
TISCH GESTEMD.
Men meldt uit Leiden
In een gehouden openbare vergadering
van de Communistische Partij, waarin
dr. Van Ravesteyn als spreker optrad,
heeft deze zich over den toestand in
Duitscliland woordelijk als volgt uitge
laten
In Tliuringen en Rijnland Westfalen
hebben de arbeiders nog de macht in
handen; de strijd is nog altijd onbeslist.
Ik durf geen voorspelling doen hoe het
in Duitscliland zal loopen. Ik voor mij
geloof echter niet dat de arbeiders er
nog in zullen slagen de macht in handen
te krijgen. De positie der arbeiders in
Rijn land-Westfalen is zwak, want zij
hebben geen levensmiddelen. Wel kun
nen wij dit zeggen, dat als zij er nu niet
in slagen de macht in handen te nemen,
voor de arbeiders de toestand in Duitscli
land nog slechter zal worden.
er zwarigheid ziju
„Als u niet kunt", oppert liij, „dau zal
ik me wel zien te redden
„Nee Jan, nee, ik kan je wel helpen
jongen, maar och Jan, je moet het
'me niet kwalijk nemen, maar ik maak
me wel es ongerust over je. Jan, je zit
zoo dikwijls in verlegenheid, je hebt zoo
dikwijls geld noodig, Jan, jongen, je zal
toch nooitnee, nee, dat zal je nooit
doen
Jan begrijpt er niets van. Wat heeft
moeder toch. Wat doet ze vreemd!
„Maar wat denkt u dan toch van me
„Och, Janje neemt, het je moeder
niet kwalijk hé Jan, je hebt zoo'n ver
antwoordelijke positie als je zoo
in de narigheid zitde verleiding is
dan zoo grootje er uit te redden,
ik bedoel, je zou er wel toe kunnen
komen, om
„Moeder!" roept Jan, begrijpend.
Er ligt verontwaardiging in zijn toon.
Driftig springt hij op. Acht moeder hem
voor zoo iets laags in staat
Ze legt kalmeerend de hand op zijn
arm. Gelukkig, haar onrust is overbodig
geweest.
Hij is weer gaan zitten.
„Ben je er boos om, Jan Ik bedoelde
't niet als een beleediging. Gelukkig, dat
ik me noodeloos bezorgd maakte. Kom,
vergeet maar, dat ik me daarover ver
ontrustte. Nee, dat zou je nooit, nóóit
doen, dat begrijp ik wel. Ik had zoo iets
niet mogen denken vau je. Vergeef het
me maar".
Ze slaat haar arm om lietn heen.
Het verteede'rt hem. Nee, hij mocht
het moeder niet kwalijk nemen het was
haar bezorgdheid voor hem, die haar
zoo iets had doen onderstellen. En
was die onderstelling nu zoo geheel on
gerijmd? Nee, nog nooit had hij zoo iets
gedaanmaar was niet wel eens, een
enkel oogenblik, heel even, die gedachte
opgekomen
Maar hij zal zich niet geraakt toonen.
Hij voelt iu haar spreken de warmte
van haar liefde.
„Daar praten we niet meer over, moe.
Daar hoeft u nooit ougerust over te zijn.
Een dief zal ik nooit worden", zegt hij,
met een blos.
„Nee, maar ik had het niet mogen
denken dat kon ik toch wel beter weten.
Ik had wel meer vertrouwen in je mogen
toonen. Kom, ik wil je helpen, Janen
als je iu moeite zit, klop dan maar gerust
bij me aan".
Ze helpt hem aan hooger bedrag, dan
hij heeft durven vragen. Het moutert
hem weer wat op. Ze merkt het met
blijdschap. Er komt weer wat glans iu
zijn oogen hij is opgewekter dan zoo
even. Het moet ook naar zijn, die druk
van geldzorgen.
Ze praten nog wat saam.
Dan staat hij op, om te vertrekken.
,,'t Is al laatik stap op. Truus zit
ook maar alleen" ;i
„Wacht je niet, tot pa thuis komt?"
„Och, dat is misschien wel half nacht.
Nee, dat kan niet. Groet u pa van me".
Hij vertrekt.
Maar als hij buiten is, verdwijnt de
opgewektheid weer.
Ilij voelt zijn leed weer zwaarder druk
ken. Hij heeft geld. De schuld kau be
taald. 'Maar er zullen immers weer
nieuwe gemaakt worden Eu hoe dan
de gaten te dichten. Truus wil geen
reden verstaan. Ze wil nietjuist ze wil
niet. Dat maakt hem verdrietigdat,
wekt zijn ergernis. En dan altijd
maar bij moeder aankloppen En als
Truus merkt, dat dat helpt? Zal het
haar juist niet aanzetten, nog minder
zich te bekrimpen Te bekrimpen Ha
Zijn heele, mooie salaris gaat er elke
maand schoon aan en nog immer te
kort
(Wordt vervolgd).
DOOK
T