Orgaan ter
uwsch-Vlaanderen.
FEU ÏTTI T 0 N.'
No. 225.
Zaterdag 13 Maart 1920
3e Jaargang.
Uit de Schrift.
Uit het Buitenland.
JAN WAANDERS.
m.sss
Uiteave van de Ch™tel»ke Perave,eeniging „Zeeuwsch-Vlaanderen" te Ter Neuzen.
i i r nfiministratie van dit blad betreffende, moeten worden gezonden
Alle atukken, de redact,e en V|00swtjkslraat 62, Ter Neuzen. Telefoon No. 169.
aan den redacteur, H. S. v.
Zij, die zich met 1 April
a,s. op ,,Z e e u w s c h-VI a a n
deren" abonneeren, ontvan
gen de tot dien datum ver
schijnende nummers gratis.
ABONNEMENT Bi] bezorging ƒ1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.2o.
ADVFRTENTIËN Van 14 regels ƒ0.60. Elke regel meer 0.15. Abonnementen pei
v
der
JEZUS VERLOOCHENEN.
Jezus' lijden is onuitsprekelijk groot
geweest. Den toorn Gods tegen de zonde
van liet ganscbe menschelijk geslacht
heeft Ilij gedragen Den gansehen tijd
Zijns levens, maar inzonderheid aan liet
einde Zijns levens.
Geen lijden werd den Christus ge
spaard. Zélfs heeft één Zijner discipelen
Hem verraden. Al Zijn discipelen hebben
Hem verlaten in de ure des gevaars.
Petrus ging Hem zelfs verloochenen.
Alles verzwaring van Jezus' lijden.
Licht wordt over Petrus' daad een
hard vonnis geveld. En inderdaad t was
een groote zonde.
Inzonderheid, dat zich zelf vervloeken
en zweren, en als onder eede zeggen
Ik ken den mensch niet.
Maar wie spreekt van Petrus' zonde,
moet ook spreken van Petrus' berouw.
Nauwelijks werd hij zijn zoude indach
tig, of hij ging verlaten 't Jezus hatend
gezelschap, en weende bitterlijk.
Petrus' hart was niet in 't verlooche-
nen.
Geen oogenhlik heeft Petrus geheuld
met Jezus' vijanden, zich thuis gevoeld
in hun gezelschap.
Integendeel, zijn bitterlijk weenen is
't bewijs, dat zijn zonde heel zijn ziel
doorwondde, en waar berouw hem uit
dreef tot belijdenis van zondezijn naar
buiten gaan is bewijs, dat hij eer alle
schepselen wilde verlaten, dan met ziju
hart zijn Heiland verloochenen.
Petrus had Jezus lief met heel zmi
hart, en was liever alleen in t nachtelijk
donker, bitterlijk weenend, dan in 't ge
zelschap van 's duivels dienaars zijn ver
loochenen door te zetten.
En nu eens de hand in uwen boezem,
o Christenen.
Leest eens in Zondag 11, vr. 30: Ge-
looven dan die ook aan den eenigen
Zaligmaker Jezus, die hunne zaligheid en
welvaart hij de heiligen, hij zich zeiven
of ergens eiders zoeken
Neen zijmaar zij verloochenen niet
de daad den eenigen Heiland Jezus, of
schoon zij met den mond in Hem roemen
want van tweëen eenof Jezus moet
geen volkomen Zaligmaker zijn, of die
dezen Zaligmaker met waar geloof aan
nemen, moeten alles in Hem hebben,
wat tot hunne zaligheid van noode is.
De hand in den boezem, en vrage i
elk zich zeiven af, zoeken wij voor en
boven alles onze zaligheid en welvaart
bij Jezus
Loopen wij, en wij vragen dit in allen
ernst, ook gevaar liet teeken van liet
Beest aan te nemen bij liet zoeken naar
onze welvaart
Is er helaas niet al te veel een aan
vaarden van handen in allerlei bonden,
Stellig
Maar is
waardoor wij onze welvaart ergens elders
gaan zoeken?
Wordt liet niet meer dan tijd, dat wij
ons zoeken los te maken als Christenen
an bondsgemecnschap met de kinderen
wereld Of willen wij zelf de Maat
schappij van het Beest mee helpen klaar
maken, waarin niemand koopen en ver-
koopen mag, dan die het teeken van liet
Beest draagt
niet.
er toch bij liet uitvoeren van
ons ambt en beroep helaas niet al te
veel het met de daad verloochenen van
onzen Heiland Jezus, door onze welvaart
niet bij Jezus, maar ergens elders te
zoeken
En is er nu ook het naar buitengaan,
en het bitterlijk weenen?
Wordt 't niet meer dan tyd, eer t te
laat is, Groens leuzeIn ons isolement
ligt otizQ kracht, tot do onze to maken
Petrus' zonde, Jezus verloochenen 't
herhaalt zich op allerlei wijze.
Herhaalt zich ook Petrus' berouw Is
ook het naar huiten gaan liet bitter
lijk weenen 1
Is er ook het zoeken, het bidden, liet
worstelen, om Jezus te vertellen hoe t
met de daad Hem verloochenen ons smart?
Is er liet gevoel, dat wij Jezus smarten
aandoen, en Hem outeeren, wanneer wij
onze welvaart ergens elders zoeken Is
er de behoefte om onze zonden voor
Jezus te belijden? Is er de ware liefde
't hart tot Jezus, die ons, waar 't noo
er
dig is, alles doet verlaten om Jezus na
te volgen
Gode zij dank, ook voor de zonde van
verloochenen, is er vergiffenis bij God.
Mits wij in 'tverlooclienen niet volharden
als Petrus naar buiten gaan en bitterlijk
weeuen.
Jezus verloochent, wie Ilem verlooche
nen, belijdt voor den Vader, wie Hem
belijden voor de mensclien.
Wat denkt Jezus van u, van
Verloochenen of belijden wij Hem
Jezus weet 't.
Petrus wist 't ook. Maar hij beleed
zonde, en schaamde zich voorts niet
mij
Jezus te belijden.
Ter Neuzen.
54)
Z ELAN DIA.
En ze verheelde het haar man niet.
De maanden vóór Herms geboorte en de
eerste daarna, waren voor Jan verre van
aangenaam wat had hij te lijden onder
haar slecht humeur, waarvan hij slechts
eenigermate verlichting kon bekomen,
door aan al haar nukken en verlangens
toe te geven
Thuisjtagen ze wel, dat Jan's huwelijk
verre van gelukkig was. Maar hij hield
zich grootwou het niet weten voor
mama, die wel eens liet merken, dat zij
zijn leed kende. Dan verdedigde hij
Truus nog. Maar het moederoog kon hij
niet misleidenal ware het minder
scherp geweest, hoe kón de waarheid
verborgen blijven
Alléén wou hij zijn leed dragen alléén.
Medelijden zou hij niet kunnen dragen.
En toch, en tochna de jaren, die
nu al voorbij waren gegaan, jaren, die
zijn ontnuchtering volkomen gemaakt
De vrouw en de kiesver-
eeniging.
Onlangs hebben we uiteengezet, dat
de Antirevolutionnaire vrouw, nu het
vrouwenkiesrecht er eenmaal is, behoort
te stemmen.
Daaruit vloeit echter ook noodwendig
voort, dat we onze kiesvereeniging voor
de Antirevolutionnaire vrouw hebben open
te stellen. Immers heeft zij recht op
voorlichting in de kiesvereeniging, heeft
recht van meespreken.
Nu gelooven we, dat tenminste voor
hands, slechts weinig vrouwen lid zullen
worden. En we betreuren dat allerminst.
Laat de getrouwde vrouw de politieke
kwesties gerust thuis bespreken' Er hij
haar man op aandringen, dat hij vooral
de vergaderingen trouw bezoekt, om
daardoor ook zijn vrouw op de hoogte
te kunnen houden.
Lid worden van de kiesvereeniging is
voor onze mannen zedelijke plicht, voor
onze vrouwen geoorloofd.
hadden, kwam toch wel eens, kwam al
vaker de gedachte bij hem boven, aan
moeder, aan haar alléén, maar dan toch
aan haar zijn nood te klagen, hij haar
zijn bezwaard gemoed eens te mogen
ontlasten.
Eii bij dit alles kwamen nu de finan-
cieele zorgen drukken. Zijn mooi salaris,
waarom collega's hem benijdden, was
volkomen ontoereikend, om in de „be
hoeften" te voorzien. Wat moest daar
den duur van komen. Hoe de immer
grooter wordende gaten te stoppen Zij
scheen er zich niet om te bekommeren.
Hij had maar te zorgen, dat liet geld er
kwam. En alléén kon hij voorttobben.
HOOFDSTUK II.
Zóó staat de zaak naar we meenen.
De vrouw moet niet haar huiselijke
plichten verwaarioozen door vergadering-
bezohk.
De vrouw, de moeder hoort in 't gezin.
Daar is haar eereplaats. Diiar schittert
zij in al haar echt-vrouwelijko waarde.
Daar ligt de haar %?n God opgelegde
taak, Maar 't geval zal zich straks voor
doen, dat sommige vrouwen toelating
vragen.
Wat dan
Daarop is het eenig goede antwoord:
toelaten.
Het kiesrecht is der vrouw opgedron
gen.
Als ze nu zich op de hoogte wil stellen
van allerlei politieke en sociale vraag
stukken, mogen wij dat dan weigeren
Mogen we haar als lid onzer partij weren,
waar we straks prijs zullen stellen op
haar stem
Immers neen.
Trouwens zijn van verschillende ver-
eenigingen vrouwen lid Waarom zou
het dan bij de kiesvereeniging niet gaan?
Bovendien is er voor ongetrouwde
vrouwen, die een zelfstandige positie
bekleeden, allo reden lid te worden. Zo
kunnen zelfs in verkiezingsdagen, nu 't
kiezerscorps verdubbeld is, lieel goede
diensten bewijzen als propagandiste.
Onze meening is dan ook, dat elke
vrouw die toelating vraagt, lid moet
bunnen worden van onze kiesvereeniging.
En dat we op liet lidmaatschap van on
gehuwde, zelfstandig werkende vrouwen
en meisjes prijs moeten stellen.
Waar echter deze zomer in ons gewest
een Antirevolutionnaire partijdag zal wor
den gehouden, waarop Mr. Diepenhorst
of een onzer andere voormannen deze
zaak izal toelichten, lijkt het ons met
't oog op de practijk foeter, tot zoolang
te wachten.
Dan zullen, we twijfelen er met
aan alle kiesvereenigingen hl Zeeland
haar deuren open zetten voor de vrouwen.
We vinden dat beter, dan dat nu de
eene, dan de andere er toe overgaat.
Immers brengt men dan zoo licht de
meer of mindere democratische gezind
heid van de betrokken kiesvereenigingen
in 't geding.
En dat heeft er niets mee te maken,
't Is louter een kwestie van practisch
inzicht, van goede partijorganisatie.
En daarin hebben wij Antirevolution-
nairen een goede reputatie hoog te
houden.
'k Ga
er nog es op
wachten^vde
uit", zei luj, toen,
maaltijd was ge-
na lang
nuttigd.
Er was aan tafel niet gesproken zwij
gend had elk zijn deel genomen. Jan
had zich ontfermd over de kleine en die
in slaap gesustHerm was te bed ge
bracht. De tafel was nog niet afgenomen,
maar Truus scheen weinig lust de han
den uit te stekenze zou liet morgen
wel vinden ze wou nu eens eenoogen
blikje rust hebben ze groep haar roman,
Eenzijdig medelijden.
Voor de bolsjewistische gruweldaden
zwijgen de socialisten, ofwel zij verheer
lijken die als noodig om te komen tot
een betere maatschaapij.
Dezer dagen hield in „Het Volk" me
vrouw PothuisSmit, het pas gekozen
Eerste-Kamerlid voor Noord-Holland, een
pleidooi om hot rooven van diamanten
enz. goed te praten.
In Het Volk" wordt het bolsjewisme
steeds verheerlijkt; de rubriek „Buiten
land" geeft slechts gunstige berichten
over Rusland.
Terwijl het blad in al zijn kolommen
ons volk poogt in te dsuppelen het
revolutionnaire gif, dat leidt tot uitspat
tingen en wanbedrijven als in Rusland.
waarin ze zich opnieuw verdiepte. Wat
had ze anders aan d'r leven, overleide
zs dan vergat je de narigheid tenminste
nog voor een poos, de misère, „waar je
heele dagen in zat met een ondeugenden,
ongezcglijken beugel van een jongen en
een dreinend kleintje op je schoot of in
de wieg.
Ze lei haar hoek even neer en keek
hem aan, toen hij opstond en zich voor
't vertrek gereed maakte.
„Wel zeker, en mij laatje maar zitten.
Ik moet maar zien, hoe ik terecht kom",
zei ze boos.
,,'t Is voor jou, dat ik ga", antwoordde
hij op denzelfden toon.
„Voor mij
„Ja, 'k moet toch zien, dat 'k geld
krijg".
„O, jamaar da's niet voor mij, da's
voor je huishouden", deed ze, quasi-ver-
ontwaardigd.
„Hm", kwam hij. „Maar enfin, dat
doet er niet toe er moet geld zijn 'k
zal probeeren".
Innerlijk was ze blijwant ze zat er
toch wel een beetje mee. Als morgen
die lastige knul weer aan de deur kwam
die was in staat om een „standje" te
maken. En ze wachtte nog meer aan-
Van eenig protest togen de stroomen
hloeds, vergoten door do bolsjewisten is
geen sprake geweest. De onmenschelijke
wreedheden der Russische revolutionnai-
ren vonden geen afkeuring in ons socia
listisch orgaan.
Thans echter laat Het Volk" een
noodkreet hooien ovor de vervolgingen
der revolutionnaire!) in Hongarije.
Naar men weet is het Bela Kun 't vorig
jaar gelukt in Hongarije een tijdlang een
bolsjewistische republiek te vestigen.
Gruwelijk hebben de socialisten toen in
het door den oorlog reeds zoo zwaar
geteisterd land huisgehouden. Maar
„Het Volk" zweeg.
Toen kwam het Hongaarsclie volk tot
zich zelve. Het joeg de revolutionaire
regeering weg.
De socialistische leiders gingen voor
't grootste deel naar t buitenland vluch
ten, rijk beladen met geld en kostbaar
heden.
Een ander deel bleef, onder belofte
van door de wapenen der entente be
schermd te zullen worden. Allesbehalve
socialistisch dus
De nationale regeering, die daarna
optrad,, nam natuurlijk de misdadige
volksverleiders, voorzoover ze niet uit
vrees voor hun hachje naar't buitenland
waren uitgeweken gevangen, en daagde
ze voor deu rechter, wegens moord eu
roof.
Hier en daar echter trad het woedende
volk als eigen rechter op tegen de
moordenaars van hun familieleden en de
roovers van hun bezittingen. Hoewel
verklaarbaar in een roerigen tijd als
Hongarije beleeft, is dit beslist af te
keuren.
De overheid heeft hier recht te oefenen
en de schuldigen te straffen.
Het Volk" is thans echter uit z'n slof
geschoten. Het vindt wat in Hongarije
gebeurt zóó ontzettend, zóó gruwelijk en
zóó schandelijk, dat eeu luid protest
noodig is.
Met de slachtoffers der revolulionnairen
in Rusland toonde „Het Volk" nooit
medelijdon, om de revolutionnaire slacht
offers in Hongarije vergiet het heete
tranen.
Het wil hen zelfs helpen.
Door een brigade vrijwilligers?
Door de „knokploegen" van de haven
arbeiders, die werkwilligen armen en
beenen stuk slaan of te water gooien?
Neen, door minstenstwee mee
tings
Te Amsterdam en Den Haag....
Waar Troelstra en consorten liet volk
zullen epzweepen, opdat ook hier de
revolutie zal komen.
Of het medelijden met. de Hongaarsclie
broeders niet zeer eenzijdig is? En of
liet niet vooral moet dieneh, om er een
slaatje uit te slaan voor eigen partij?
Het heeft er allen schijn van.
ontvangen,
de Amoer-
het
Staking van
Portugeesche
ambtenaren.
regeer inga
MADRID. 8 Maart. Een telegram uit
Lissabon meldt, dat de geheele publieke
dienst verlamd is, tengevolge van de
staking der regeeringsainbtenaren.
Ook in Japan
komen binnenlandsche onlusten voor, al
wordt men 't. rechte niet gewaar.
De Japansche minister-president Ilara
heeft in een intervieuw met een ver
tegenwoordiger van de Japan Advertiser
verklaard, dat het Huis van Afgevaar
digden was ontbonden, wijl bij de kies
recht-demonstraties liet bestaan was ge
bleken van een krachtige revolutionaire
strooming.
Al maar verder.
Uit Tokio, de hoofdstad van Japan,
meldt men nog
Er is hier ernstige tijding
De Japansche troepen in
provincie, trekken terug, waardoor
bolsjewisme tot den Stillen Oceaan zal
doordringen.
Daar zal wel méér achter zitten.
Dit is zeker, dat het bolsjewisme zicli
naar alle kanten uitbreidt.
Algeheele ontwapening?
Eenigen tijd geleden zond de voorzit
ter van het'Storting, Gastberg, een schij
ven aan lord Robert Cecil, waarin op
heldering werd gevraagd omtrent arti
kel 8 van het volkerenbondverdrag, be
treffende de beperking der bewapening.
Castberg verklaarde in dit schrijven,
dat een staat, die zich hij den bond aan
sloot, vrijheid had tot geiieele ontwape
ning over te gaan, indien hij zulks wenscli-
te.
Castberg deed Zaterdagavond in do
zitting van het Storting, mededeeling
vau 'n schrijven van lord Robert Cecil,
waarin het heette, dat het inderdaad
juist is, dat oen staat, als lid van den
volkerenbond, zich niet militair weerbaar
behoeft te houden.
Deze verklaring zal er wellicht toe
leiden, dat Noorwegen tot afschaffing
van leger en vloot zal overgaan.
Aanval van treinroovers.
den nacht van 5 op 6 Maart lieb-
bantieten een aanval gepleegd op
expresstrein Bologna—Milaan. De
seinen waren door een medeplichtige op
onveilig gezet en toen de trein stopte,
ging men tot deu aanval over. De ban
dieten waren met revolvers gewapend
en vuurden van alle kanten op den trein
De reizigers beantwoorden echter hef
tig het vuur, zoodat de roovers spoedig
tot den terugtocht genoodzaakt werden.
Niemand der reizigers werd gewond.
Wonen inde gevangenis.
t gemeentebestuur van Chelmsford
(Engeland) heeft begeerige oogen gesla
gen op de gevangenis, waar veel ruimte
beschikbaar is als gemeentelijk tehuis
voor daklooze gezinnen. Het gemeente
bestuur tracht nu het gebouw van de
gevangenis-kommissarissen to krijgen.
Te Knutsford wordt de gevangenis ge
bruikt als koljege voor theologische stu
denten.
Verder is er, volgens de Evening Stan
dard, sprake van om een derde gevan
genis ergens anders in een huizenkom-
plex met tuinen te veranderen.
Het is alsof er geen misdadigers meer
zijn in Engeland In ons land is, zoo
men weet, geen gevangeniscel vrij.
de hoog toch
'lij eens Hink
maningenZe moest
niet te strak spannen. Als
wat los krijgen kon 't zou haar goed te
pas komen! 'n Nieuwe japon had ze toch
wel broodnoodig en 'n nieuwen winter
hoed. Misschien was ze wel wat te ver
gegaan.
En daarom hield ze 't bitse wederwoord
dat haar op de lippen brandde, nog terug.
Voorzichtig zijn
Met eeu korten groet vertrok hij.
Waar zou hij anders aankloppen dan
hij zijn moeder Ze wist wel, dat hij
nergens anders terecht kou eu ze hoopte
maar, dat hij het zou doen. Moeder
Waanders schoof nog wel eens wat af
die was niet karig voor haar jongen. En
dan
In een wrevele stemming stapte Jan
Waanders zijn huis uit. Br, wat 'n his
torie Altijd weer 't zelfde. Nog niet zoo
heel lang geleden had hij een soortge
lijken gang gedaan. Hij zag er tegen op.
Toén had hij nog een beetje kunnen be
mantelen. 't Liep tegen den winter en
hij moest voorraad van een en ander
opdoen. En hij had zooveel uitgaven ge
had pasmet zusjes geboorte. En moe
der had weinig gevraagd en gegeven,
't Was allemaal op, glad op! Eu nu
In
ben
den
Te
Fabrieksramp.
Benrath vloog een stoomketel van
bovendien, die onbetaalde nota voor lou
ter snoeperij. Och. dat ie toch zóó moest
loopen piekeren; had ie het ooit kunnen
denken dat waren nu vroeger dingen,
geldzaken, waar hij z;ch vroeger nooit
druk om had gemaaktdie hem tamelijk
koud lieten. Eu nu hij had haast wel
niet anders te doen. Soms was hij er
haast suf van. Want 't was altijd aan,
't eene na 't andere.
Nou zou hij weer moeten aankloppen.
Als vader maar niot thuis was; ah/dat
trof misschien't was Donderdag, en
vader zat tegenwoordig in den kerkeraad,
die nog al eens op dien avond vergader
de Dat kon helpen. Want vader er
ook al in mengen hij kon er niet aan
denken. Vader was zoo tegen zijn huwe
lijk geweestnog meer dan moeder. En
hij wou zich liever nog wat groot houden.
Maar kon hij zoo maar in eens botweg
de waarheid vertellen Wat mouw moest
hij er aau passen Nee, moeder mocht
toch nog niet alles weten; nog wou hij
Truus de hand wat boven 't hoofd hou
den wat haar ten oneere zou zijn, voelde
hij voor derden toch nog als een schande
mee voor hem zelf.
(Wordt vervolgd).
En Petrus naar buiten
aaande, weende bitterlijk.
Luc. 22 62.
in
zijn
En wij
S. Groeneveld.
zi:
DOOR
