Uit het Binnenland. Over Twee Oceanen. Uit de Provincie. wordt in Kerkelijke kringen in Duitsch- land gewerkt aan de voorbereiding van de opneming van den lsten Mei onder de vaste Kerkelijke Feestdagen Zou 't inderdaad waar zijn De trouwring. Een inzendster in de Daily Mail vraagt, waarom Engelsche mannen, of misschien mag men wel zeggen mannen, die En- gelsch spreken, geen trouwring dragen, zooals op liet vasteland gebruikelijk is. De meisjes hebben tegenwoordig zulk een groote vrijheid, dat het te betreuren lijkt, dat zij niet weten of de mannen met wie zij in aanraking komen, ge trouwd of vrij zijn. Het is een van de grootste tragedies, als een meisje van een man gaat houden, en pas later, als het te laat is, merkt dat hij al getrouwd is. De vrouwen dragen allen haren trouw ring "zonder te klagen waarom zouden de mannen dan niet hetzelfde doen Engeland is zeker een vrij land, maar het gedwongen dragen van een trouw ring zou de vrijheid niet beperken. Het zou alleen verhinderen, dat men er mis bruik van maakte. DE DURE GASPRIJS IN DEN HAAG. In Den Haag zitten er velesoci's in den Raad. Zelfs in het college van B. en W. drin gen ze door. En weer werd bewaarheid het woord rood bestuur, is schreeuwend duur. Was de gasprijs in 1916 nog slechts zes cent, nu heeft men 't reeds gebracht tot twintig cent. Excelsior Was in Februari 1916 het dagverbruik gemiddeld 170.000 M3, thans is dat ge il a a 1 d tot 115.000 M3. Zoo boort men mede het bedrijf in den grond. Immers aan alle prijsopdrijving komt een eind. Behalve gas is er ook neg electriciteit en petroleum. Of de Haagsche arbeiders erg blij zul len zijn met hun rooden wethouder We betwijfelen het. Voor zoover ze geen gemeenteambte naren zijn, althans. Want ze kunnen hun potje niet koken op de „warme dankbaarheid" der mild bedachte gemeente werklieden kiezers. DE VRACHTPRIJZEN. In „Het Volk" wordt een circulaire meegedeeld van den volgenden inhoud K o n i n k 1 ij k e Hollandsche Lloyd, uitgaande vrachten naar Z u i d-A m e r i k a. Hierdoor deelen wij U mede, dat vol gens ontvangen berichten van onze Maat schappij, in verbandmetdesteeds hooger wordende kolenprij- zen en verdere exploitatie kosten, vanaf heden op alle vrach ten een toeslag van 75 pCt. gehe ven zal worden. Voor de door ons reeds voor een be paald stoomschip aangenomen goederen blijven de oude vrachten van kracht. Wij verzoeken U beleefd hiervan goe de nota te nemen. Hoogachtend, D. BURGER ZOON. R'dam- 2/3 '20. Indien het bericht waar is Het Volk „vergist" zich wel eens, dan is het schandelijk. Terwijl de werkgevers zich op het standpunt plaatsen, dat*- ze aan den loon honger der arbeiders paal en perk moeten stellen, dat ze het voort durend stijgen der loonen in 't belang van ons volk moeten tegengaan, aar zelen ze niet de vrachtprijzen met v ij f en zeventig procent te verhoogen Z ij mogen ons volk wel de millioenen uit de zak kloppen, de arbeiders mogen Door BLEU van Celebes. Eindelijk dan waren we door de drukte heen van passenviseering, nazien van bagage enz. eu konden we met een ver licht gemoed het reuzenschip, de Nieuw- Arasterdam van de HollandAmerika Lijn betreden, dat ons naar de nieuwe wereld zou brengen, om vandaar uit via Japan, China en Engelsch-Iudië, Neder- landsch-Oost-Indië te bereiken. Het was Woensdag 29 Mei 1918, toen we de loopplank overgingen eu aan boord stapten van bovengenoemden stoomer. We drukten voor het laatst den Rotter- damschen grond, om ons voor 6 jaar te vestigen in onze Oost, zoo het God be liefde. We zouden Donderdagsmorgens om half 3 vertrekken, 's Avonds om 11 uur kwam echter tegenbericht, dat we voor- loopig zouden blijven liggen, en dankbaar werd gebruik gemaakt van de gelegenheid om Rotterdam in te gaan, want, al zijn de tegenwoordige mailbooten erop inge richt, het den passagiers in alles naar den zin te maken, vasten wal ouder de voeten te hebben is toch maar alles. Donderdagsmorgens half 4 werd het bevel gegeven „alles los". We waren vroeg opgestaan, om Rotterdam een laatst vaarwel toe te roepen. Een wazige damp hing nog boven de groote stad, maar toch konden we de voorwerpen flauw onderscheiden. De sleepbooten die ons den Waterweg zouden uitvoeren werkten met volle kracht, en langzaam, hun 4 millioen die ze vragen, niet. Of het noodig was In 1919 hebben enkele werkgevers in het havenbedrijf acht-en-negentig millioen verdiend. Sommige commissarissen sta ken een tantième van 3 a 4 ton op. Ons volk betaalde dit alles in den vorm van dure producten. De heeren reeders hebben, om 't zacht te zeggen, ons volk niet gespaard, nu wordt er nog eens 75 door een hun ner opgelegd. 't Wordt tijd, dat de regeering ingrijpt. Ingrijpt door het vaststellen van een maximumvrachtprijs. Dat is niet minder in 't belang vnn redelijke prijzen dan het drukken der loonen. Waarlijk de reeders maken het wel onmogelijk om eenige sympathie voor hen te hebben. Hoewel we de staking als een com munistisch avontuur afkeuren, hoewel we het molesteeren van werkwilligen door de rooden verafschuwen, we keu ren ook allerminst de houding van de patroons goed. „Begeerte heeft ook hen aangeraakt." OPTREDEN VAN DS. H. JANSSEN TE ANTWERPEN. In de „Watergraafsmeersche Kerkbo de" deelde, naar onze lezers weten, Dr. Hepp mee, dat Ds. H. Janssen, de le- gerpredikant, naar hij te Antwerpen vernam, aldaar op Zondag 28 December 1919 in de „Staatskerk" gepreekt en er den Doop bediend heeft. „Wij kunnen niet gelooven". aldus Dr. Hepp, „dat de Christelijke Gereformeerde Kerk zulk een houding kan goedkeuren". Onder het opschrift „Opheldering ge- wenscht" schrijft nu de „Wekker" het volgende „Wij kunnen haast niet gelooven dat Ds. Janssen zoo iets gedaan heeft en zeker zou dit door de Chr. Geref. Kerk worden afgekeurd. Onze leeraars, ook al zijn ze emeriti, mogen geen Sacra menten bedienen buiten de Chr. Geref. Kerk en vooral niet in een belijdenis- looze Staatskerk. Hierover dient nader licht op te gaan en wij hoopen dat Ds. Janssen dan ook de gewenschte ophel dering zal geven eu erkennenEen vriend is het die mij mijn feilen toont." De redactie, wie bovenstaand bericht ook al ter oore kwam besluit: „We schorten ons oordeel op tot we nader licht hebben verkregen". DE WERKLUST VAN DR. KUYPER. De Amst. verneemt het. volgende De geneesheer kwam dezer dagen des namiddags 2 uur bij Dr. A. Kuyper. De oud-minister is druk aan het werk. De doktor zegt: Absolute rust nemen, an ders kan ik de verantwoordelijkheid niet op me nemen. Noodgedwongen Iaat Dr. Kuyper zijn werk liggen. Volgenden morgen 6 uur is de oud-minister opgestaan en weer geheel in zijn werk verdiept, Ge neesheer wordt ontboden. Schrijft op nieuw met grooten aandrang absolute rust voor. Dan ga ik maar de heele week in bed, zegt Dr. Kuyper teleurgesteld. Hij voegt de daad bij het woord. Welk een onverzwakte arbeidslust! UIT EEN HERDERLIJK SCHRIJVEN. „Die Christliche Welt" ontleent" aan een herderlijk schrijven van den vorst bisschop Bertram von Breslau de vol gende zinnen „De Kerk is het, die met al haar autoriteit de dwaalleeren bestrijdt, die in het Socialisme, in het Communisme en in het Bolsjewisme vervat zijn Zij is de hechtste steun der Staatsorde Ook iu den modernen Staat is de Staats macht van God, al zijn ook de verschil- leude Staatsvormen maaksels der vol keren". DE KERKEN EN DE VREDE. Naar de Doopsgez. „Zond.bode" meldt, heeft de Ned. Afdeeling van den Wereld bond tót het bevorderen van een goede heel langzaam kwam de kolos in bewe ging. Steeds breeder werd de afstand tusschen ons en den vasten wal, en ein delijk lagen we midstrooms. Een eigenaardig gevoel overkomt U, wanneer ge U op een mailstoomer be vindt, die pas van wal is, en U over den Oceaan zal voeren. Men vertrekt met idealen, welk mensch bezit ze nietdie gene die ze niet bezit noch wenscht, is een doode tak van den grooten maat- schappelijken boom. Maar toch, niettegen staande de vele idealen die men mede neemt, wanneer dat oogonblik komt, dat de boot van wal gaat, overvalt U een weemoedig gevoel, ge voelt het, dat de band met de familieleden, en met het vaderland reeds is gebroken. De Nieuw-Amsterdam dacht aan geen afscheid, zeer langzaam stoomden we den waterweg uit. Het daglicht werd reeds scherper, we zagen de koeien in de frisscho weiden grazen, en aan den horizon staken een paar molens droome- rig hun wieken in de lucht. Gezellig druk was het op den water weg. Hier een sleepbootje bemand met passagiers die een laatst vaarwel toerie pen aan bekenden, die naar de Oost vertrokken daar een groot vrachtschip, door den oorlog gedoemd tot werkeloos heid, ginds een zeilschip, dat traag voortdreef. Om 7 uur klonk het commando „los", de sleepbootjes keerden terug, en we voeren op tegen stoom langzaam de Noordzee iu. Plotseling kwam een zware mistbank opzetten, die ons liet uitzicht belemmerde, en ongeveer een half uur aanhield. Toen de mist was opgetrokkon verstandhouding tusschen de Volken door de Kerken, aan de Kerkbesturen in den lande verzocht een biddag uit te schrijven. Het komt de Ned. Afdeeling gewenscht voor, daartoe te bestemmen den laatsten Zondag van Juni, daar op dien dag door den moord te Serajewo de wereldoorlog is ontstaan (28 Juni 1914) en door den vrede van Parijs is geëindigd (28 Juni 1919). HET FOOIENSTELSEL. Dit knip ik uit „De Loods". 't Gaat over de f o o i e n, 'u onderwerp dat ik iu dit hoekje ook al eens bij de haren heb gehad, maar rijmen kan ik slecht en daarom gebruik ik voor dicht maat liefst de schaar Wat is van oudsher minder vreemd aan iedereen, die arbeid neemt, dan fooien Wat is de Poolstar in den nacht voor den chauffeur, die buiten wacht De fooien 1 Wat blijft, wat ook zijn baas bepaalt, het feit, dan zijn humeur bepaalt? De fooien Wat blijft het stille ideaal van al wat scheldt op 't kapitaal De fooien, Wat snijdt men uit soms als polyp om weer te koest'ren in 't geniep De fooien Goed gezien, en juist gezegd. (Uitkijk.) UITBREIDING DER STAKING. Naar wij meldden zou een spoedver gadering worden gehouden door den Be stuursraad vau het Nederlandsch Vak verbond. Daarin zullen maatregelen worden besproken in verband met de transportarbeidersstaking. Welke die maatregelen zijn, blijft voor hands een geheim. Er loopen echter geruchten, dat gepoogd zou worden tot uitbreiding der transportarbeidersstaking over te gaan door ook in andere bedrij ven aan het havenwerk annex, het werk stil te doen liggen. DE VRIJHEIDSBOOM. Te Ingoygem, het schilderachtig gele gen dorp, waar Streuvels en Verriest wonen, heeft men ook een v r ij h e id s- b o o m geplant De boeren gemeentevaderen hebben daarvoor uitgekozeneen treur wilg. Is dat, vraagt De Schelde, geen zeer lepe ironie op de manier, waaroj) men in het bevrijde België de vrijheid, aller lei vrijheid verstaat Onze VI. boeren zijn fijue vossen. Zij hebbffn den geest van Reinaardtje nog niet afgezworen. FAMILIEAVOND. De Geref. Kerk van Zutphen houdt een „Familie-avond", die tevens Jaarver gadering van de Geref. Evangelisatie- vereeniging zal zijn. Op het programma staan verslagen van toestand der Ge meente en der Evangelisatie, toespraken, orgelnummers, dubbel-kwartet, enz. Zelfs zal een versnapering niet ontbreken. ONS MELK BROOD. Vermoedelijk omstreeks het begin van de volgende maand zal wederom vergun ning om melkbrood te bakken verleend worden, omdat tegen dien tijd in de na bijheid van de groote steden voldoende melk is te verkrijgen, zoodat de aanvoer van melk van regeeringswege niet meer noodig zal zijn. WORDT ONDERWIJZER Tegenover de waarschuwingen om niet voor onderwijzer of onderwijzeres te gaan studeeren, doet weldadig aan het optre den van de afd. Den Haag van de Vereen, van Chr. Onderwijzers. In een der Ker kelijke bladen lazen we een groote ad vertentie onder den titel „Protest" en luidende waren we reeds in de z.g. vrije vaargeul, en zaten we reeds midden in het gevaar. Hoe vlug toch konden we op een mijn loopen, die verraderlijk even onder water zat. Of kon een commandant van een duikboot een torpedo op ons afzenden, zoodat in weinige oogenblikben niets van het prachtige schip overbleef dan een wrakhout. Maar we hadden gelukkig twee goede commandanten aan boord. Kapitein van den Heuvel voerde het gezag over het schip, en wunneer men- schelijke hulp niet meer baten zou, noch wetenschap noch vernuft, dan stond boven hem nog de Heer der Heeren als kapitein, en op Hem vooral was al ons vertrouwen en onze verwachting. En Hem zijn we dan ook dankbaar, dat Hij ons veilig door de gevaren heeft gebracht, zoodat ons hart later uitriep God buaude door de woeste baren, en breede stroomen ons een pad. Maar zoover waren we nu nog niet, we voeren nog maar voor de vaderland-' sche kust. De zon vertoonde zich in het Oosten in al haar schoonheid, en daar zagen we het wonder van deu grooten Bouwmeester en Formeerder, onze Hol landsche duinen. En we zongen uit volle borst Onze blanke duinen zie ik met genot, Onze blanke duinen schiep geen mensch [maar God. Heel in do verte zagen we Schevenin- gen, Egmond aan Zee en de Hondsbos- sche zeewering bij Petten. Ongemerkt was naast ons schip een zeesleejiboot komen varen, het was de Witte Zee, die ons zou begeleiden totdat we uit de vaargeul zouden zijnlater „Christenouders „Gelooft de reclames van den Bond van Nederlandsche Onderwijzers niet! „Wij, Christelijke Onderwijzers, wen- schen aan die zelfzuchtige propaganda niet mee te doen. „Nimmer zulleu we 't welzijn onzer Scholen opofferen aan onze eigen belan gen. „Laat, met vertrouwen, uw kind op leiden voor het Christelijk Onderwijs. ,,'t Wordt, ook finantieel, goed". TER NEUZEN, 9 Maart 1920. De heer D. Scheele PJz. alhier ont ving het beroep naar de Geref. Kerk te Brielle en Tinte. Hedenmorgen werd in de Vlooswijk- straat alhier door een wagen van een voerman van Stoppeldijk aangereden de opperman v. K. Met gebroken arm en een gapende hoofdwond werd hij binnen gedragen, door Dr. van Nes verbonden en per brancard naar het Ziekenhuis vervoerd Geslaagd voor de acte nuttige handwerken do dames J. C. v. d. Lubben en N. II. Koelmans, beiden te Ter Neuzen. De verkeersmiddelen van Zeeuwse h - Vlaanderen. Op initiatief van het Comité voor bevordering der economische belangen van Ter Neuzen, werd alhier j.l. Zaterdag ten stadhuize onder leiding van den burgemeester, den heer Huizinga, Voor zitter van dat Comité, een tweede ver gadering gehouden in zake bevordering der verkeersmiddelen in Zeeland, speciaal die tusschen Ter Neuzen en de overzijde der Schelde. Deze vergadering werd ook bijgewoond door enkele autoriteiten uit de omgeving en den burgemeester van Goes, den secretaris van de vereeniging voor vreem delingenverkeer aldaar, afgevaardigden van de Middenstands- en de Hanzever- eeniging te Goes en belangstellenden uit Ellewoutsdijk. Bij den 'aanvang der vergadering gaf de Voorzitter een uiteenzetting van de reden die tot het samenroepen dezer vergadering had geleid, en deed ook mededeeling van de korte bespreking die 'door hem met enkele heeren uit deze vergadering j 1. Maandag bij het bezoek van de Ministers van Binnen landsche Zaken en die van Y\ aterstaat met dezen was gehouden. Ten slotte was aan deze Excellenties toegezegd, dat de wenschen van dit deel van Zeeuwsch-Vlaanderen in eene memorie nader zullen worden uiteengezet. Het voornemen bestaat dit laatste tevens te doen bij Ged. Staten van Zee land en de commissie uit de Staten, die in zake de verkeersmiddelen is benoemd. In de eerste vergadering van het co mité is als eerste eisch besproken, de wenschelijkheid dat de bestaande ver keersmiddelen zullen worden verbeterd, dat meerdere bootdiensten zullen worden ingelegd, waarvoor het dan echter ook noodig is aan de overzijde correspon- deerende treinen te vinden. Voor dit laatste dient ook de tusschenkomst der Regeering te worden ingeroepen, dat zij haren invloed aanwendt, dat door de staatsspoor treinen van en naar het centrum des lands worden ingelegd o.m. des morgens en des avonds op dusdanige tijdstippen, dat het mogelijk is van en naar Zeeuwsch-Vlaauderen op behoorlijke uren daarop booten te laten correspon- deeren en niet ingericht, alsof het eind punt der verkeersmiddelen op Neder landsch gebied te Vlissingen eindigt. Vervolgens werd besprokèn hetgeen voor de toekomst noodig is, en daaron der valt het verkrijgen van een verbin ding met het staatsspoor volgens den kortst mogelijken vaarweg. voegde zich nog een schip van dergelijk type bij ons, de Zwarte Zee. Zooeven schreven we reeds, dat, hoewel den naam van veilige vaargeul dragende, de smalle strook water tusschen kust en mijnenveld allesbehalve zonder-gevaar was. Deze twee kleine schepen zouden ons, ingeval het noodig was, assisteeren, want gevaar was er steeds. Immers, waren op de thuisreis der N.-A'dam niet twee reliefbooten op een mijn geloopen Meu fluisterde, dat dit het werk der Britten was, die niet konden verdragen, dat onze Hollandsche zeelui voor de eer bedankten, op hun gestolen schepen voor rekening der Engelschen te varen, op gevaar af het leven te verliezen. Ze hadden na de inbeslagname der schepen als een man bedankt voor de Engelschen te varen, en waren met de N.-A'dam naar Holland gegaan, om daar de dank te oogsten van de geheele Nederlandsche natie. Voor do N.-A'dam en er achter voeren twee reliefbooten, die beiden op een verankerde mijn liepen en binnen korten tijd zonken. Geloovige zeelui zageu hier Gods reddende hand in. 't Was jammer van het kostbare voedsel, zoo hard noodig in België, maar waren 1400 menschenlevens, voornamelijk huisvaders, niet meer waard We waren ongeveer recht voor de Ho'ndbossche zeewering, toen we in de verte een snorrend geluid hoorden. Als grensbewoner begreep ik direct wat er in aantocht was, en binnen weinige oogenblikken zweefden dan ook drie groote Engelsché hydroplanes in breede kringen om ons heen. Wat waren die Daarbij viel natuurlijk het oog op Ter Neuzen Ellewoutsdijk, zijnde de kort stee weg, welke plaats alsdan, onafhan kelijk, of in verband met het bestaande locaalsspoorwegplan op Zuid-Beveland, met Goes in verbinding zoude behooren te worden gebracht. Zeker zou dit de meest ideale verbinding daarstellen. Voor eene verbinding Ellewoutsdijk dient echter eenige reserve in acht te worden genomen, daar naar het schijnt daaromtrent vroeger een technisch rap port is uitgebracht, waarin Ellewoutsdijk wegens het wisselen van het vaarwater ongeschikt wordt genoemd. Dan zoude eene andere aanlegplaats moeten worden gekozen, nl. Hoedekenskerke, dat, of schoon ongeveer een dubbelen vaartijd (ten opzichte van Ellewoutsdijk) vorde rend, weer de helft zoude afsnijden van de vaart naar Hansweert en waarvoor met een kortere landverbinding naar Goes zoude kunnen worden volstaan. Omtrent het verkeersmiddel te water, waarmede die dienst zoude moeten wor den onderhouden, werden geen wenschen geuit. Wanneer dat snelvarende ponten zouden worden, waarmede ook geladen wagens zouden kunnen worden overge zet, zoude daartegen natuurlijk geen be zwaar worden ingebracht, doch met de bestaande booten is men reeds tevreden, daar deze voor personen en snel-goede- renverkeer afdoende zijn gebleken. Komt eene zoodanige verbinding Goes Ter Neuzen tot stand, dan zoude men daardoor verkrijgen een reehtstreeksche verbinding met het hart van België, met Geut en Brussel, en vandaar uit met het centrum van Holland, via Ter Neuzen—Goes. Doch zoodanige verbinding zoude ook een ander, niet te onderschatten voor deel bieden, daar zij het centrum van Zeeuwsch-Vlaanderen in directe verbin ding zoude brengen met het op landge bied even belangrijke centrum van Zuid- Beveland en Goes, waar een centralisatie van landbouwbelangen bestaat, waar de belangrijke keuringen plaats hebben, enz. enz. Op dit belang, nevens dat van het algemeen verkeer, werd ook zeer den nadruk gelegd. Ook de heeren uit Zuid-Beveland stem den geheel in met het resultaat der be sprekingen, die ze met genoegen hadden gehoord. De burgemeester van Goes de heer Hajenius verklaarde op het oogen- blik alleen voor zijn persoon te kunnen spreken, doch de hier besproken be langen met kracht te zullen steunen en waar mogelijk de verwezenlijking te zullen bevorderen. (Tern. Crt.) ^Driewegen. De vereeniging „Steunt Elkander" (Ziekenfonds) hield Zaterdag avond in het café van de Wed. Dielc- inan—Koole haar 12e jaarvergadering, bezocht door ^0 leden. Uit het verslag van den secretaris bleek, dat het ledental met 4 was ver minderd. 4 nieuwe leden melden zich voor of tijdens de vergadering aan. De rekening van den Penningmeester sloot met een goed slot. De vereeniging heeft thans in kas f 1245.voor het grootst gedeelte geplaatst op de Rijks postspaarbank. Met algemeene stemmen werd besloten het geld tegen een hoogere rente elders te plaatsen. Het aftredend bestuurslid, de heer P. A. Jansen werd herkozeu. Iu de daats van A. de Bruijne, die als bestuurs- id had bedankt en in de plaats van L. de FeijterHuijssen, aftr. lid, die als donateur had bedankt, werden gekozen de heeren F. Jansen en P. Faas. De boete van f 0,52, toegepast op het verzuimen der vergadering, werd afge schaft. Du vergadering werd geleid door den wnd.-voorzitter P. A. Jansen, wien aan het einde namens alle aanwezigen door den heer P. Faas hulde werd gebracht voor zijn uitnemende leiding. Haagsche heertjes, die pas nog zoo hadden zitten opscheppen, benauwd. Ze waren ineens als vogels gevlogen, er moest ook eens een bom naar beneden komen, 't Geluid was reeds lang ver stomd, de vliegmachines waren reeds geruimen tijd uit zicht voor ze weer aan dek kwamen, nog wel wat witjes onder den neus, maar toch gezond en wel. We passeerden ook verscheidene mijnen, die zich voor ons oog vertoonden als groote zwarte dobbers. Voor de bemanning der Witte en Zwarte Zee de hoeden af, passagiers 1 Dat zijn kerels die merg iu de knoken en durf in het lijf hebben. Thuis lieten ze vrouw en kinderen achter, en staken op een notedopje de zee in, ter bege leiding van het groote schip, om weer alleen terug te keereu. Een mijn er tegen en van het scheepje zou niets overgebleven zijn. Voor ons de Witte Zee, en achter ons de Zwarte Zeehet was een bepaald angstig gezicht, die kleine dingen te zien dobberen, 't Geleken wel twee kleine hondjes, die om de groote moeder heen dartelden. Den Helder zagen we even liggen, en eindelijk voeren we het laatste stukje Hollandsch gebied voorbij, het eiland Texel. Daar klonk opeens uit tientallen kelen Vaarwel mijn dierbaar vaderland, Lief vaderland vaarwel Ik vaar dan heen naar 't verre strand, Lief vaderland vaarwel. Ernstig klonk het, en aan verschillende trillende stemmen was het te merken, dat toch nog allen niet ongevoelig waren voor hun Holland. De Westenwind

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1920 | | pagina 2