Orgaan ter verspreiding der Christelijke Beginselen in Zeeuwseh-Vlaanderen. No. 207. Zaterdag 10 Januari 1920. 3e Jaargang. Uit de Schrift. Uit het Buitenland. Uit het Diniieiilaiid. JAN WAANDERS. Uitgave van de Christelijke Persvereeuiging „Zeeuwseh-Vlaanderen te Ier Neuzen, Alle stukken, de redactie en administratie van dit blad betreffende, moeten worden gezonden aan den redacteur, H. S. v. HOUTEN, Vlooswjjkstraat 62, Ter Neuzen. Telefoon No. 169. ABONNEMENT: Bij bezorging f\, 15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland 1.25. ADVERTENTIËNVan 14 regels /"0.60. Elke regel meer] f 0.15. Abonnementen per contract. Crisistoeslag 15%. Inzending van advertentiën itot 12 uur 's middags op de verschijndagen bij den drukker D. H. LITTOOIJ Az. te Ter Neuzen. Telefoon Nr. 20. GODDELIJKE BEOORDEELING. Gij weet, lezer, dat bovenstaande woor den gesproken zijn door Christus. Zij zijn het slot van eèn gelijkenis, die Hij uitsprak. Die nl. van den welgeboren man, die afreisde om voor zichzelven een koninkrijk te ontvangen. Voor zijn vertrek gaf hij ieder van zijn dienaren een bepaalde som gelds opdat zij daar mede in zijn belang handel konden drij ven. Niet allen ontvingen evenveel. D_e ééne kreeg 10 1400), de tweede 5, de derde 1 pond. Maar allen ontvingen dezelfde lastgeving: „Doet daarmee han deling, totdat ik kom. De eerste en tweede dienstknecht toonen hun trouw door aanstonds het bevel huns Meesters op te volgen. En beidon hebben het voorrecht eenzelfde bedrag, als hun toevertrouwd werd, erbij te winnen. De derdé dienstknecht is beide lui en vreesachtig. Vreesachtig want hij houdt zijn meester voor een straf, een streng menscli, die maaien zal waar hij niet gezaaid heeft. M. a. w. verliest hij zijn geld, dan zal zijn heer het zoeken van dengene met wie hij gehandeld heeft. Om allo moeilijkheden te voorkomen, begraaft hij het in een j/.weetdoek en meent dat hij zóo 't voorzichtigst han delt. Na eenigon tijd keert de heer terug en de dienstknechten worden ter ver antwoording geroepen. Hoe verheugd verschijnen de beide eersten voor hem. En hoe wonderlijk klinkt hun in de ooreu het heerlijke woord: Dewijl gij in het minste getrouw zijt geweest, zoo hebt macht over tien steden. Voor f 400 winst een belooning van tien steden. Duidelijk zien wij nu, waar het den heer om te doen geweest is met dezen handel. Niet om egoïstische redenen, om lage zelfzucht maar om do trouw van zijn ondergeschikten in het kleine op de proef te stellen. Die in het kleine immers trouw zich betoont, zal het ook zijn in het groote. De derde dienstknecht is nauwelijks voor zijn meester verschenen, of hij be gint al met een apologie, een zelfverde diging. Daaruit blijkt, dat hij innerlijk niet rustig is. Hij zegt dat hij bang is geweest voor de strengheid van zijn lieer en daarom niet heeft gehandeld. Ver toornd ziet de meester hem aan en ver oordeelt den dienstknecht met diens eigen woorden. Had hij werkelijk ge loofd, dat zijn heer een dusdanig karak ter had, dan had dit hem een reden moeten geweest zijn oin nog naarstiger handeling te doen. Nu echter is zijn onbetrouwbaarheid gebleken in woord en daad en zijn straf is, dat hij alles zich ziet ontnomen. Aan het slot dezer gelijkenis staan de 45) Z ELAN DIA. „Meen je dat werkelijk, Jo, zou je „Zou ik 't anders voorstellen Je kent me toch wel, dat ik »0 ja, je meent hetdat weten we wel. Maar mógen we dat wel van je vergen „Je vergt het niet van me. Ik presen- teer het zelf", lachte ze. „En dan moeder thuis", opperde Lion „ze wordt ook al 'n daagje ouder en jij bent haar steun. Wat moet...." „Hoor es, Lien en Wim, we hebben het al allemaal geregeld, hoor. Moeder vindt het goeddie zal hulp hebben we hebben al 'n heel geschikt meisje gevonden. Daarover hoef je heelemaal niet in te zitten. En ik zal erg m'n best doen, dat beloof ik je, maar je moet maar 'n beetje door de vingers zien met me dat wil je wel, hé Met schalke oogen keek ze haar schoon zusje aan. Lien haaldo haar naar zich toe en kuste ze. opmerkelijke woorden Die heeft, dien zal gegeven worden. Die niet heeft van dien zal genomen worden ook wat hij heeft. Wat beteekent nu de uitdrukking die heeft? 't Blijkt uit de gelijkenis. Hier wordt een tegenstelling gemaakt tusschen tweeerlei „hebben" of „bezitten". Waar lijk „bezitter" is hi, die de bcteekeuis, de kracht, de waarde, het doel van zijn bezit heeft leeren kennen en die het juist weet aan te wenden. Bezit, dat bate, dat vrucht afwerpt, is eerst waarlijk be zit. Bezit, dat renteloos en vruchteloos blijft is waardeloos, heeft voor den be zitter geen betcekenis. Wij zijn allen bezitters! let welbezit- ters geen eigenaars I Geen enkel goed, dat wij in dit leven ontvangen en heb ben, komt ons rechtens toe. 't Is al van onzen God. De aarde is des IJeeren mits gaders hare volheid. Van al ons bezit aan gezondheid en kracht, aan voedsel en deksel, aan ambt en bedrijf zijn wij Hem rekenschap verschuldigd. Hem be lmoren de vruchten van ons leven. Vruchten der dankbaarheid. Drie mogelijkheden zijn er. Wij kunnen al wat ons geschonken werd, alleen aan wenden ten eigen baat, om zelf daardoor grooter te worden. Wij kunnen de gaven en talenten ons geschonken renteloos laten liggen, ze laten verroesten, zoodat noch wijzelve noch God daarmee gediend worden. Wij kunnen ons bezitters weten, maar met de wetenschap, dat er Eén is, die gesproken heeft„Doet handeling tot dat Ik kome". Wie in getrouwheid ar beidt, zijn God ter eere, zijn naasten tot zegen, zichzelf tot blijdschap, zal het wondere woord eenmaal beluisteren „Over weinig zijt gij getrouw geweest, over veel zal Ik u zetten, gaa in in de vreugde". J. R. Goeis. Monsters. Dezer dagen werd naar de „Stand." meldt een moord op den baanwachler van Turnhout gepleegd. De zoons van den vermoorde, die als vermoedelijke daders werden aangehouden, hebben bo kenteuissen afgelegd waaruit blijkt dat de oudste zijn vader heeft neergeschoten en de jongste het slachtoffer door kolf slagen heeft afgemaakt. Tijdens het lange verhoor door den onderzoekingsrechter hadden beide be tichtten zich niet verroerd. Tn den na middag verlangde de jongste met den onderzoekingsrechter te spreken. Nau welijks was hij diens kabinet binnenge treden of hij brak in snikken los en ver klaarde dat zijn broeder vader gedood en hij het lijk bestolen had. De andere broeder werd er bijgeroepen. De jongste herhaalde zijn bekentenis wat de woede ontstak van zijn broeder die uitriep dat ze met hun beiden den moord hadden gepleegd. Dit was het begin van volledige be kentenissen. Omstreeks 5 uur, zoo ver klaarden de misdadigers, hadden zij de ouderlijke woning verlaten en waren den „o Jo wat 'n opoffering voor je „Een opoffering? Welnee. Da's net iets voor mij. 'k Word immers toch zoo zoetjes aan een ouwe vrijster", zei e met een poging om te schertsen. „Dus, da's nou afgesproken, hé En nou gaan we maar zoo gauw mogelijk ons mooie plan uitvoeren. Wat zou je er van den ken, als ik overmorgen kwam Lien was heel wat opgefleurd, en Wim niet minder. Ja, zoo zou het kunnen. En er kwam weer een straaltje hoop dooi de donkere wolken. Wie zou beter Liens taak kunnen overnemen dan Jo. Die goede, onzelfzuchlige Jo. Ja, hij had het wel gewetenop Jo kon hij rekenen. Er was nog een en ander af te spreken en te regelen, en dat gebeurde in dank bare stemming. Het leed scheen iets minder zwaar te wegen, want de liefde hielp dragen en de hoop, de zoete hoop Een oude vrijstor, zoo had ze zich be titeld. Een bittere scherts, die haar meer pijn gedaan had, dan de anderen ver moedden. Het harde woord, dat haar binnenste gedachten vertolkte, eu waar voor ze toch teruggeschrikt was, toen ze haar eigen mond het hoorde uitspreken. Zij, een oude vrijsterzij, in haar bloei- steenweg naar Holland toe opgegaan. Een eind verder hadden zij een in de heide verborgen geweer te voorschijn gehaald en gingen hun vader opwachten. Enkele oógenblikken nadien kwam de vader aangestapt. I>e schurken lieten hem tot op enkele me <rs naderen. Toen loste Jaak, de oudst een schot. De vader zakte ineen. Dit ziende liep Alfons de jongste zoon, naar het slachtoffer toe en stal de brievenlasch welke 2000 frank bevatte. Na het gestolene verdeeld te hebben trokken de vadermoordenaars weer naar de stad. 't Geld, hetwelk volgens hun aandui dingen in een haag langs het kanaal geborgen zat, werd op de aangewezen plaatsen wedergevonden. De Duitsche verliezen. BERLIJN. De Vorwarts publiceert het volgende overzicht van de Duitsche ver liezen gedurende den oorlog A. Verliezen van het leger dooden1,718,246, teweten 1,655,558 manschappen en 62,693 officieren gewonden 4,234,107, daarvan 116,015 officieren. gevangenen en vermisten1,073,619, te weten 1,050,516 manschappen en 23,104 officieren. De gezamenlijke verliezen van het le ger bedroegen dus 7,025,972. B. Verliezen van de marine dooden 24,112. gewonden 29,830 gevangenen: 11,654. Totaal met inbegrip van degenen, die in de neutrale staten waren geïnterneerd of aan ziekte zijn overleden 78,342. Dreigende hongersnood te Berlijn. BERLIJN. (Part.) Men maakt zich te Berlijn zeer ongerust over de voorziening met levensmiddelen. Het [gemeentebe stuur heeft een conferentie gehad met de regeering, die geruststellende ver klaringen geeft, maar het gemeentebe stuur ziet den toestand desniettemin donker in. Sedert half November, zoo deelt het mede, is de toevoer van graan feitelijk gestaakt en men verwacht niet veel heil van de nieuwe maatregelen der regeering. De rijkscentrale bezit op het oogenblik nog een voorraad voor ongeveer 14 dagen. Als de toevoer blijft zooals nu zal er nog maar voor enkele dagen bijkomen. Trotsky doodgeschoten P BERLIJN. (II.N.) De bladen bevatten een bericht uit Helsingfors, als zoude Trotzky dood geschoten zijn. Hij zou op het Narvvafront ruzie hebben gekre gen met generaal Borissof over de te rugtocht, die zoo hoog liep dat degene- raai zijn degen trok. Trotzky moet toen geëisciit hebben dat de generaal terstond gefusdeerd zou worden, waarop de ad judant van generaal Borissof Trotzky met 2 schoten zou hebben geveld. Of 't waar is Nederland en België. Havas seint uit Brussel De Etoile Beige zegt, dat Ilijmans, minister van buitenlandsche zaken, in den ministerraad gezegd heeft, dat, zoo het vooruitzicht van een economische overeenkomst met Nederland meer en meer vasten vorm aanneemt, de onder- ende jeugdEn nu zou ze de rol van troosteres moeten spelennu zou ze moeten huismoederen nu zou ze moeten vergeten, met geweld wegbannen uit haar denken, wat achter haar lag. Neen, een rol niet zou ze spelen zelfverlooche ning zou de drijfveer zijn van haar edel werkmaar dat werk zou haar telkens weer herinneren aan hetgeen ze zich ge droomd had als een eigen taak, een levensideaal. Een -oude vrijster zijJa, zou ze iets anders, iets meer kunnen zijn En weer drongen zich de oude vragen aan haar ophet oude zelfverwijtde oude zelf beschuldiging, dat ze te streng geweest was; te streng voor zichzelf; te streng voor hem. En weer voelde ze het bran den van dien feilen tweestrijd tusschen haar liefdo voor Jan, en haar liefde vóór haar God. Neen, immers neen! Ze had toch gekozen ze had toch verlaten alles, om 's Heeren wilze had toch ten offer gebracht, wat haar 't liefst was op aarde. Ja, dat had ze gedaan. Maar gaf het haar vrede Was haar offer blijmoedig gebracht Ach, neen Niet blijmoedig geen vrede had het gebracht. Vrede? Zou die ooit haar hart vervullen Ze kón hem niet loslaten toén nietnóg stelling van een militair verbond schijnt te moeten worden opgegeven. Alles wat de veiligheid van België betreft, moet voortspruiten uit een overeenkomst met Frankrijk en Engeland. De ministerraad sloot zich eenstemmig bij de meening van Hijmans aan, welke meening even eens gedeeld werd door den koning, die zich verheugde over de eenstemmigheid van den ministerraad op dit gewichtige punt. Toch geopend. In Hannover is een oud kerkhof in do Mariastraat. Daar is een merkwaardige graftombe. Geen beroemd persoon ligt er begraven. Maar een merkwaardig graf schrift staat op het reusachtig blok zand steen, dat indertijd de groeve dekte. Het opschrift luidt: „Dit voor eeuwig gekochte graf mag nooit, geopend worden". Eu toch is het geopend Ja, de zaad korrel van een elzenboom heeft het ver bod der adellijke dame verbroken. En nu, na ruim 150 jaar, staat daar de grafsteen omhoog gedrongen door den inmiddels opgegroeiden boom en de dwaasheid van liet vermetele grafschrift wordt aldus aan de kaak gesteld. In 5 d 6 uren naar Amerika De Berlijnsche korrespondent van de „Tel." meldt aan zijn blad De „Westfalische Merkur" schrijft, dat het luchtverkeer op het punt staat een belangrijke schrede voorwaarts te doen door de uitvinding van het „Unger" luchtschip, dat door zijn konstruktie uit nikkelstaai in plaats van uit aluminium, grootere voordeden biedt dan de thans bestaande Zeppelins en Schütte Lans. Ook het feit, dat de gondels onmiddel lijk aan het ballonlichaam zijn bevestigd, verhoogen de bestuurbaarheid en betrouw baarheid. Deze „U"-schepen, die zeer licht van konstruktie zijn, zullen b.v. de reis van Europa naar Amerika in 5 a li uren kunnen doen. Wil men juist weten, wat dit betee kent, dan bedenke men, dat het hier gaat om een afstand van plm. 6500 K.M., zoo dat het luchtschip een snelheid zou moeten ontwikkelen van 1200 a 1300 K.M. per uur. Wat zeggen wil, dat de afstand Amsterdam—Rotterdam in on geveer 3 minuten zou zijn afgelegd. Wie het nu gelooven wil, moet het zelf weten. Ons lijkt het een beetje te veel op een te vroege Aprilgrap. DE FRIESCHE LANDBOUW ONDER LINGE EN DE INVALIDITEITSWET. Aan het bestuur van de Landbouw- vereeniging „Onderlinge" is het verzoek gericht zijn medewerking te verleenen, opdat de geheele Friescho landbouwende bevolking haar krachtigen steun toezegt, om langs parlementairen weg een wijzi ging tot stand te brengen in de belem merende bepalingen ten aanzien van de Risico Overdracht, Artikel 40 van de Invaliditeits- en Ouderdomswet. DE VERMOGENSAANWAS- BELASTING. Een bericht, dat de N. Crt. niet ver mocht te controleeren, maar dat het blad niet Ze had wel gebeden veel gebeden 't had geen bate gebracht. Ze was wel gekomen tot een uiterlijk berusten nóóit sprak ze er met anderen overzelfs niet met haar moedermaar was dat niet méér een zich schikken in het onvermij delijke, dan dat zich stilvertrouwend overgeven aan 's Heeren bestel Ze ge voelde het wel dat moest het worden, zóó moest het zijnmaar ze gevoelde terzelfder tijd, dat ze daar nog zoo ver af was; ze wanhoopte er aan, dat ze ooit zóó ver zou komen. In arbeid, in druk bezig zijn, moest ze afleiding zoeken school er in haar schijn baar edel aanbod geen baatzuchtbleek, wat den schijn had van louter goud bij nauwkeurige toetsing geen klatergoud Zóó overdacht ze, als ze's avonds een rustig uurtje had zoo beschuldigde ze zich zelf. Dan zat ze stil, schijnbaar vaak verdiept in boek of krantzwijgzaam en Willem vermoedde, dat ze vermoeid was en keek haar soms bezorgd aan en maande haar, zich toch te ontzien. Maar dan dwong ze zich tot een lach, en dan was ze weer zoo opgeruimd, dat hij ge heel gerustgesteld werd. Maar als ze 's avonds haar knieën boog, dan woog in al ziju zwaarte haar stilge- van zeer betrouwbare zijde bereikt, wil weten, dat in verband met de sterke toeneming der Rijksinkomsten, Minister Do Vries voornemens zou zijn het ont werp vermogensaanwas-belasting in te trekken. INTERNATIONAAL CONGRES. Naar „De Tijd" verneemt, zal in het voorjaar in Nederland een internationaal congres worden gehouden van de Chris telijke en Katholieke vakbeweging. WIJZIGING VAN DE WONINGWET. Naar liet Vad. meldt, heeft de regeering haar ontwerpen ter wijziging van de Woningwet terug en is binnen zeer kort hun indiening bij de Tweede Kamer te verwachten. De ministers van arbeid en justitie zullen een driedubbelen aanval op den woningnood doen. Ten eerste door wijziging vau de Huurcommissiewet, ten tweede door wijziging Woningnoodwet en ten derde door een huuraanzeggings- wet. De eerste heeft ten doel een geleide lijke huurverhooging mogelijk te maken, zoodat langzamerhand een redelijke huur wordt verkregen. Ten einde dit op all9 woningen van toepassing te maken, zullen de met overheidssteun gebouwde wonin gen buiten de jurisdictie van de Huur- commissies komen. Zonder in bijzonder» heden te kunnen treden, lijkt het niet onmogelijk, dat b.v. 20 pCt. boven de huur van 1916, 10 pCt. boven die van 1918 enz. bedongen zal kunnen worden. De wijziging van de Noodwoningwet zal voornamelijk bestaan in een aanvul ling, waardoor zonder voorafgaande ver klaring onteigening kan plaats hebben van leegstaande of verwaarloosde wonin gen. Men heeft hier vooral het oog op groote perceelen, die feitelijk voor den enkeling niet meer te betalen zijn. Van die paleizen wil men verdiepingswoningen maken en deze op die wijze ten nutte van het algemeen belang gebruiken. Men zal de waarde vaststellen naar de werkelijke waarde. Verder komt er een verbod, om een woning aan haar bestemming te ont trekken of af te breken zonder toestem ming van B. en W. Het kan b.v. noodig zijn, dat een fabriek of werkplaats deze uitbreiding noodig heeft. Goed, maar daarvoor kan geen woonhuis worden gebruikt, alvorens de belanghebbende elders een gelijke woonruimte neerzet. Het derde ontwerp bevat een huur- aanzeggingswet. Zij komt hierop neer wanneer een woning leeg staat, heeft de Huurcommissie het recht, den eigenaar aan te zeggen, dat zijn huis binnen een maand verhuurd moet zijn. Is dit niet gebeurd, dan kan de Huurcommissie een huurder voor het perceel aanwijzen. Deze wet draagt feitelijk het karakter van een huisvorderingswet. B. en VV. onteigenen, de Huurcommissie wijst den huurder aan, doch beide lichamen handelen in overleg met elkaar. DEPARTEMENT VAN LANDSVERDEDIGING. Gelijk vrij algemeen bekend is heeft het t-genwoordig Kabinet reeds bij zijn optreden ernstig gepoogd de Departe menten van Oorlog en van Marine sa men te smelten tot een Departement drageu leed; en niet altijd kon ze er toe komen haar hart voor den Heere uit te storten. Eu dééd ze hetja, dan kwam wel soms voor een poos kalmte in haar zieldan geleek het wel, of er olie ge goten werd op de wilde wateren van haar gemoedmaarna verloop van tijd kwamen de oude vragen, de oude strijd „Tante, een brief!" Dolf, de kleine vroolijke Dolf, hield hem in de hoogte. De post was juist geweesthij had zich naar de bus ge spoed, zooais zijn gewoonte was. De oogst viel tegen bij den kleinen man. Heel graag had hij véél te halenen dan kwam hij er triomfeerend de kamer mee binnen. Nu, niét meer dan één brief. „Ééntje maar, tante Jo Het was in den namiddag. Tante had wat verstelwerk onder handen. Dolf's moe sluimerde rustig in de stille achter kamer het kleintje deed haar middag slaapje. Zachtens zong Jo een wijsje, 't Was zoo rustig, zoo heerlijk rustig in huis ze voelde zich zoo tevreden 't ging met Lien zoo goed en haar nieuwe taak gaf haar aoo'n voldoening. (Woi'dt vervolgd). ZEEUWSCH-VLAANDEREN Die heeft, dien zal gegeveu worden. Die niet heelt van dien zal genomen worden ook wat hij heelt. Lukas 9 26. DOOR

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1920 | | pagina 1