Orgaan ter verspreiding der Christelijke Beginselen in Zeeuwseh-Vlaanderen.
"TkIulleton.
No. 204.
Woensdag 24 December 1919.
2e Jaargang.
Nieuwjaars-
advertentiën
Uit de Schrift.
Uit liet Buitenland.
Uit het Bnnieiiland.
a 60 Cent.
JAN WAANDERS.
Uitgave van de Christelijke Persvereeniging „Zeeuwseh-Vlaanderen" te Ter Neuzen.
Alle stukken, de redactie en administratie van dit blad betreffende, moeten worden gezonden
aan den redacteur, II. v. HOUTEN, Vlooswjjkstraat 02, Ter Neuzen. Telefoon No. 109.
ABONNEMENT: Bij bezorging f 1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.25.
ADVERTENTIËNVan 1—4 regels 0.40. Elke regel meer ƒ0.10. Abonnementen per
contract. Crisistoesiag 15 °/o- Inzending van advertentiën tot 12 uur 's middags op
de verschijndagen bij den drukker D. II. LITTOOIJ Az. te Ter Neuzen Telefoon Nr 20
Bij dit nummer behoort een bijvoegsel.
Wegens de KERST
DAGEN verschijnthet
Vrijdagsnummer niet.
voor het Ni euw jaarsnummer dat
Donderdagmorgen, in plaats van Dinsdag
avond zal verschijnen en in dc kom dezer
gemeente huis aan huis wordt bezorgd,
worden geplaatst
Grootere Nieuwjaarswenschen worden
extra berekend.
De inzendingen kunnen geschieden tot
uiterlijk Woensdag 31 dezer, des namid
dags 12 ure.
IIET LICHT VAN DEN KERSTNACHT.
Dit was het waarachtige
komende in de wereld.
JOH. 1 9.
De vleeschwoording des Woords is het
mysterie Gods tot heil van zondaren 1
In de geboorte van Jezus Christus
breekt liet licht door in de duisternis
't is liet licht van den Kerstnacht.
Allereerst voor Israël.
Afgehouwen was de tronk van Isai.
üo Davids-dynastie ging onder. Hot huis,
dat de belofte had een eeuwig huis te
zijn was niet meer geacht en geëerd
onder Israël. Zijn nakomelingen woonden
verspreid in alle deelen des lands, velen
in de duisternis der onbekendheid, een
voudig en zelfs gering, zoodat een Davids-
dochter in de positie van Maria zelfs
geen onderdak kan vinden in Bethlehem
en eindelijk in een misschien wel on
overdekte veestalling een schuilplaats
vindt en daar... moeder wordt!
Wel was Israels nationale glorie ge
taand. Eu het vrome hart kan zich nu
nederbuigen ir. zak en asch en nu kan
de klacht opklinken
Maar ach, mijn God, waar blijkt Uw trouw
[nog, waar Uw eer
Gij stort en werpt vergramd thans Uw
[gezalfde neer.
Gij schijnt niet van 't verbond met Uwen
[knecht te weten,
Zijn kroon ontheiligd, ligt ter aarde neer-
[gesmeten.
Maar ziet in de diepste vernedering,
als een Davidstelg geboren wordt in een
veestalling, dan breekt Gods gena door,
dan straalt het licht van den Kerstnacht.
Want dit lvindeke is de eeuwige Koning
voor Israël, als liet Hem aanvaardt de
trots, de glorie, de hope en de zaligheid.
De zaligheid, ju, want niet slechts, ja
niet eens in politiek opzicht komt liet
licht, maar wel en vooral in geestelijk
opzicht.
Want Israel was in duisternis. Voor
een groot deel opgegaan in vormendienst,
dragend lasten, zwaar om te torsen, in
een uitwendige wetsvervulling, in een
strenge werkheiligheid. Er was geen
liefde meer in, geen warmte, geen be
zieling. De dood was er in. En daarom
de duisternis.
Maar bier in den Kerstnacht glanst
44) Z E L A N D I A.
HOOFDSTUK XVI.
Neen, het ging niet zooals de liefde
het hoopte. De rustkuur in Gelderland
had Lien wel een beetje opgeknapt, maar
het was het reclitev niet. Moedig had ze
haar taak weer aanvaard en veel langer
dan raadzaam was, volgehouden. Maar
na de geboorte van de kleine Rie, zwak,
teer poppetje als haar moeder, werd liet
sukkelen. Eu of ze wilde, of niet, ze
moést het opgeven.
Rust, rust, en nog eens rust, dat was
het, wat de dokter voorschreef. Och,
wat kon daarvan komen, als ze in haar
huis bleef. Best was, dat ze voor een
heele poos, zoo 's een half jaar er uit
gingeen rustoord opzocht, oordeelde de
het Licht, komende in de wereld en
allereerst voor Zijn volk.
Hij zal ze leeren wat het is Gods Wet
te doen. Hij zal zelf in leven en in leer
de schitterglansen van de heilige wet
werpen over hun leven, en Ilij zal bovenal
in gehoorzaamheid van leven en van
'den aanbrengen een levei.de gerechtig
beid, een bezielen met een warme wel
dadige energie, die uit dankbaarheid, die
om Hem na te volgen de wet in haar
diepte grijpt en te gehoorzamen tracht.
In den geestelijken nacht bovenal
schijnt nu het licht voor Israel. Och
dat liet nu nog een oog ontvange om
Zijne stralen op te vangen.
Het Licht van den Kerstnacht is ook
gekomen voor de wereld.
Wie stemt niet toe, dat het daar
duisternis is. Misschien weten velen
het niet, maar in deze laatste wekeu
van liet jaar maakt de wereld een vree
selijke crisis door. Er is, hoort ge de
menschen, die er mee hekend kunnen
zijn, geen perspectief in liet wereldleven.
Dus is liet donkerheid rondom. In zeke
ren zin is het nu „vrede op -aarde".
Maar ach, 't is geen waar. 't Is uitput
ting, 't is machteloosheid.
Omdat ze, want dat is de grond voor
dit alles, geestelijk zoo duister was.
Omdat ze Christus, het Licht der wereld
niet heeft begrepen en niet heeft aange
nomen. Omdat ook, helaas, de Christenen
zelf zoo weinig van dat Licht hebben
uitgestraald.
Onze arme, denkende, worstelende
wereld weet geen raad meer.
Toch wordt liet weer Kerstfeest. Eu
hot Licht van Kerstnacht zal weer ge
predikt worden.
Dat dan de wereld naar Bethlehem's
kribbe ga, om daar in do nederheid en
de geringheid, in de armoede en de
kleinheid te ontdekken Hem, Die liet'
leven is Hom, die ook nu weer tot de
wereld komt met Zijn roep der ontfer
ming: Komt tot Mij, allen die vermoeid
en beladen zijt, en Ik zal u rust geven."
Hem, die haar allereerst verlossen wil
van zoude en ongerechtigheid, die in de
wereld is gekomen om haar te weder
baren, haar tot God te brengen. Die
daarom op dezen bodem der verzoening
weer opbouwen wil gerechtigheid en
liefde in de verhouding der volkeren en
de maatschappelijke kringen, op het
terrein van den arbeid, tot vrijmaking.
Hij overstroomt met waarachtig, godde
lijk licht uw leven en liefde.
Laten dan de Christenen getrouw zijn
om in woord en daad de prediking van
den Christus te brengen, aan een wereld
verloren in zonde en schuld 1
Het Licht van den Kerstnacht ten
slotte voor u, lezer en lezeres.
Wij hoeren de oude boodschap. Wij
kennen haar reeds heel lang, wellicht.
Blijft ze voor ons nieuw Zal zé ons
hart weer kunnen verwarmen en onze
oogen doen lichten van blijde vreugd
Dan moeten we eerst onze duisternis
kennen. Want het Kindeken in de kribbe
is alleen gepast hij armen en nooddruf-
tigen, bij nederigen -en geringen. En
zulkeu zijn wij niet zoo gemakkelijk.
Wij behelpen ons mot ander licht, eigen
licht, dwaallicht, kunstlicht, liever dan
onze duisternis tc erkennen. Veel hoogs
moet vernederd, veel groen moet ver
dorren. Veel moet verlaten worden, en
gehaat om 'sHeeren wil.
Maar dan als we vernederd zijn, dan
geneesheer. Een nauwgezet opvolgen van
zijn voorschriften kon daar het best ver
zekerd zijn.
Maar neen, daar kon ze niet aan den
ken. En hoe Willem, haar man, er ook
toe aanried, al zag hij er ook als tegen
een berg tegonop, haar zóó lang te moe
ten missen, zij wilde er niet van hooren.
„RustMaar hoe zou ik rust hebben,
als ik zoo ver van jullie vandaan was"t
weerlegde ze. „Ik zou immers altijd me,
met je bezig zijn en het zou me meer
achter- dan vooruit brengen, als ik maar
altijd aan jullie deuken moest en naar
je verlangen, en je toch nooit zou zien".
Er was, bij haar temperament, niet
veel tegen haar bezwaren in te brengen.
Dolf vleide zijn .blonde kopje tegen haar
knie aan, toen ze, in een gemakkelijben
stoel gezeten, met Willen er over sprak,
en barstte in tranen uit. „Moetjo mag
niet weg!" riep hij. „Moetje moet hier
blijvenEn als om zijn pleit te ver
sterken, klonk uit de wieg net schreien
van Rie.
als wij in het donker zijn, als het nacht
is, grimmige, onheilspellende nacht, dan
breekt nu weer het Licht door. En wij
staan bij de kribbe. Eerst met ver
wondering over zooveel liefde voor zon
daren. Daarna ovejeggende al deze
dingen in ons 1-ar daarmee het Licht
indrinkend, opzuigend tot onze zaligheid.
En eindelijk uitbrekend in den jubel
Daar is uit 's wereld duistre wolken,
Een Licht der lichten opgegaan.
Komt tot Zijn schijnsel, alle volken!
En (jij, mijn zielebidt Het aan.
Het komt de schaduwen beschijnen,
De zwarte schaduw van den dood
De nacht der zonde zal verdwijnen,
Genade spreidt haar morgenrood
Heemstede; Dec. 1919. Brouwer.
Zijn toekomst lag in hel water.
Een Engelsch diplomaat heeft een
boek met herinneringen geschreven en
vertelt hoe in 1880 de vrouw van den
Engelschen gezant te Berlijn aan 't varen
was in een klein bootje te Potsdam.
Zij noodigde den toenmaligen kroon
prins uit tot een roeitochtje, maar ver
zocht hem voorzichtig in te stappen,
daar het vaartuigje zeer licht en rank
was.
De Kroonprins was niet gewend om
raadgevingen aan te nemen en sprong
pardoes in de boot, met liet gevolg dat
deze omsloeg en heiden te water geraak
ten. Ilij kon niet zwemmende dame
gelukkig wel en zij redde den lateren
keizer.
Zijn toekomst lag in 't water en
daar ligt zij weer.
Het „latid van belofte."
In 1914 kostte te Moskon het brood
2,5 kopeken per pond thans220
kopeken.
In 1914 koste 'n pond boter er 53
thans14000.
'n Pond rundvleesch kostte 22 kope
ken in 1919 betaalt men er 2750 voor,
terwijl tenslotte de suiker steeg van
12 op 10.000 kopeken wie lust heeft
mag uitrekeneu met hoeveel procent
deze waar dus wel gestegen was.
Dc cijfers zijn uit „De Socialist", 'n
onafhankelijk social, blad, dat de boïsje-
wiki gunstig gezind is en 'tis de com
munist Winkeischein, die de cijfers gaf,
aldus Loopuit in den Amsterdamschen
Raad.
Nog heel wat erger dus dan hij ons.
Duitsche hulp aan Oostenrijk.
Zaterdagavond zijn te VVeenen de eer
ste 18 wagons Duitseh meel aangekomen.
Tot Maandagavond steeg de hoeveelheid
Duitseh meel tot meer dan 6000 ton.
De in Berlijtische lycea voor meisjes
en in de gemeentescholen voor het hon
gerlijdende Weenen ingezamelde pak
ketten worden nog deze week per extra,
trein naar VVeenen gezonden.
Uit Zuid-Duitschland wordt gemeld,
dat breedopgezette organisaties ongeveer
4000 Weeusclie kinderen willen onder
brengen.
De Tijger.
Ondanks zijn 78 jaren staat Cleraenceau
iederen dag om vijf uur 's morgens op
en leest tot 8 uur staatsstukken door.
Ilij leeft alleen op een verdieping van
drie kamers, gebruikt zijn maaltijden
alleen en gaat nooit de deur uit om in
Willem Vlietstra zag in, dat 'n rust
kuur onder déze omstandigheden inder
daad geen rustkuur zou kunnen zijn.
Maar wat dan Rust moest Lien hebben.
Dc achterkamer, die op den tuin uitzag,
kon voor ziekenvertrek ingericht worden.
Daar zou ze heel gemakkelijk en rustig
kunnen liggen maar'dan was er
iemand noodig, die al de beslommeringen
van het kleine gezin, die de zorg voor
de kinderen zoo goed als geheel over
nam, op dat zij waarlijk rusten kon en
de aanwijzingen van den dokter nauw
keurig opvolgen. Kon zulk een hulp een
betaalde, een gehuurde wezen
Willem en Lien keken elkaar aan en
lazen in eikaars oogen dezelfde gedachte
JoMaar hoe zouden ze zulk een
zware taak van haar kunnen vergen
neen, dat duifden ze niet, hoezeer ze ook
haar belangeloosheid en zelfopoffering
kenden en waardeerden. Een pleegzus
ter
Ze keken elkaar aan. Het was een
droef oog-ontmoeten. Ach, waarom wer-
een restaurant te lunchen of te dinee-
jen.
Gedurende den oorlog kwam het dik
wijls voor dat hij in auto's siiep, die 40
mijl per uur reden. Hij kent geen ver
moeienis, en toen een Èngelsch officier
hem eens aanraadde van de lift in hel
gebouw van dept. van Oorlog gebruik te
maken, antwoordde hij „Dank n, liften
zijn goed voor ouwe menschen."
Na den oorlog.
Naar uit Rome aan de „Rheinisch-
Westfalische Zeitung" van 12 dezer wordt
bericht, zal in de naaste toekomst de
eerste trein met behoeftige Weensche
kinderen naar Italië vertrekken. Het
initiatief voor deze liuipaktie gaat uit
van de gemeenteraden van Milaan, Bo
logna, Reggio di Emila en Allessandria
en is door de Italiaansche regeering zeer
gunstig opgenomen. Zij heeft gratis ver
voer op de Italiaansche spoorwegen aan
geboden Weensche onderwijzeressen
zullen de kinderen vergezellen, die tij
dens hun verblijf in Italië dat vier maan
den zal duren, van hun eigen onderwij
zeressen les zullen ontvangen.
De boeren worden eigenaars.
Een der gevolgen van den oorlog in
Frankrijk en trouwens ook in andere
landen is de versterking van den
boerenstand. De duurte van het leven
is voor de boeren veeleer een bron van
welvaart dan van zorgen geweest. Velen
hunner hebben een aardige duit opge
spaard en koopen liet land, dat zij tot
nu toe slechts als pachter bewerkt
hadden.
Volgens do „Matin" zouden er in het
laatste jaar honderdduizenden Fransche
Boeren eigenaar geworden zijn. De som
der rechten, welke aan den Staat bij
elke overdracht van eigendom toekomen
7was in 1913, 183, millioen, en
dit jaar reeds 538 millioen. Volgens
deskundigen mag slechts het kleinste
gedeelte van die enorme vermeerdering
aan de verhoogde prijzen toegeschreven
worden. De „Matin" noemt dit een
vreedzame revolutie, welke zich op liet
Fransche platteland voltrektde groote
Fransche revolutie aldus liet blad
heeft liet eigendom bevrijd de groote
oorlog heeft de weldaden van liet vrije
eigendom op groote schaal verbreid.
Vrees voor politiek.
De onthoudingen aan de stembus zijn
hij de laatste verkiezingen in Frankrijk
schrikbarend in getal geweest; hij de
stemmingen voor de gemeenteraden nog
erger dan hij die voor de Kamers.
In liet departement der Hautes-Alpes
bleef precies de helft der kiezers thnis
en gelijke verhouding deed zich nog in
andere districten voor.
Te Parijs bleven hier en daar zelfs
veel meer dan de helft achterwege, en
te Marseille was 't liet allerergst.
En toch waren deze verkiezingen bui
tengewoon gewichtig daar de vrede en
de orde er bij op 't spel stonden.
De „Croix" constateert, dat velen een
stelselmatlgen afkeer van de politiek
hebben gekregen, wat in een land als
Frankrijk niet te verwonderen valt, doch
ten slotte neerkomt op de valsclie rede
neering. dat alle politiek verkeerd is,
omdat die van sommigen niet deugt.
Het ongeluk is, dat de aan den Staat
en het volk vijandige machten niet
thuis blijven.
Nog altijd blijft waar liet woord van
Veuilot„Als wij niet aan de politiek
doen, dan doet de politiek aan ons."
den ze ook in zulk een beproevingswTeg
geleidwaarom zoo'n tegenslag, zoo'n
bittere teleurstellingLiens hand
zocht haar oogen, om dc tranen te ver-
hergen, die begonnen te vloeien. Waarom
was ze niet sterk als anderen Waarom
zond God zooveel tegenspoed
En haar toch niet te verhelen droef
heid, maakte ook Willems hart nog
weeker.
Er was geheldin hun bedruktheid
hadden ze er amper op gelet. De deur
werd geopend Jo trad binnen.
Ze groette, merkte dadelijk, dat hier
troost noodig was. Vertrouwelijk zette
ze zich naast Lien neerhaaide met
zachten drang haar de hand van voor
de oogen.
„Kom," suste ze, „niet schreien hoor
Als je gauw beter wilt worden, mag je
niet verdrietig zijn. Wat jij, DolfKom
jij eens op tantes schoot en kus moetje
die tranen eens weg
„Moetje niet huilen," vleide Dolf, zijn
moedertje omhelzende.
De mijnwerkersstaking in België.
Over liet ongemak dat h e t o p li e f-
fen van verscheidene treinen
vanwege de mijnwerkersstaking oplevert,
schrijft Het Laatste Nieuws:
De eerste dag van de schorsing der
treinen en Wu staa». reed:- VOOrCöri t(Te-
stand erger dan na den wapenstilstand.
Even een kijkje in het Noordstation te
Brussel.
De trein van 4 u. 27 staat klaar.
W aar plaats is voor tien reizigers, zitten,
staan en hangen er dertig. En honder
den ioopen wanhopig langs de rijtuigen
om ook nóg mee te kunnen. Treinwach
ters en gendarmen halen reizigers van
de buffers, de laddertjes, uit de remliok-
jes. Men scheldt, tiert en vloekt. Hier
wordt men weggejaagd, elders springt
men weer op.
Het personeel krijgt een stortvloed van
klachten, soldaten moeten de orde hel
pen handhaven. Eindelijk vertrekt de
trein. Een dichte massa staart hem
droefgeestig na. Eonigen springen nog
op de buffers.
Pleizierig reizen
En voor een trein van anderhalf
uur later staan al velen te wachten.
Om de paarden.
BERLIJN. In de laatste dagen zijn
verschillende Berlijnscho koetsiers, die
vrachtjes hadden voor buiten de stad,
vermoord. Men vond gewoonlijk het
lijk van den koetsier in liet verlaten rij
tuig terug de paarden waren gestolen.
LONDEN. Op French, den onderko
ning van Ierland is een moordaanslag
gepleegd. Hij werd niet gewond, een
burger uit zijn gevolg werd gedood door
een geworpen handgranaat. Ook een der
aanvallers werd gedood. De haat dei-
Ieren tegen de Engelschen wordt weer
bijzonder hitter zooals uit de herhaalde
móórden der laatste dagen blijkt.
NEW YORK. Een ontzettende orkaan,
zooals er in de laatste 47 jaar niet ge
weest is, heeft op den Atlantisclien
Oceaan gewoed. Vele groote schepen
zijn geheel ontredderd enkele dagen te
laat aangekomen. Ook liet Nederlandsclie
schip „Rotterdam".
Do „Lancastrian" verkeerd ingrooten
nood. Schepen zijn ter hulp uitgevaren.
De nood te Weenen.
Volgens statistische gegevens is het
aantal sterfgevallen te Weenen in de
eerste tien maanden van dit jaar 52.010
grooter geweest dan in 1913, het laatste
jaar voor den oorlog, en is het aantal
levend geborenen met 69.202 teruggegaan
zoodat er een totale achteruitgang is
van 121.308.
DE f 100,000 VOOR WEENEN.
Het Handelsblad meldt:
Ged. Staten van Noord-Holland hebben
aau liet gemeentebestuur van Amsterdam
medegedeeld, dat zij bezwaar hebben
tegen de uitgifte van f 100,000 volgens
liet voorstel-Wijnkoop, tot ondersteuning
der Weensche kinderen, en dat zij dit
besluit als in strijd met de wet en het
algemeen belang ter vernietiging zullen
voordragen hij de Kroon.
In strijd met de wet is het besluit in
de eerste plaats, daar artikel 14 der
Armenwet ondersteuning van andere dan
burgerlijke instellingen van weldadigheid
uit. gemeentefondsen verbiedt, anders dan
in zeer bijzondere gevallen en bij een
Maar moetje huilde nog meer. Haar
hart was te vol. Jo merkte het wel en
liet haar togen zich aangeleund, stilletjes
uitschreien.
„En nou moeten jullie me ès vertel
len, wat er aan scheelt, hoor!" zei ze,
zoo opgeruimd mogelijk op haar har te-
lijken toon.
Willem vertelde van de zwarigheid.
Weg wou Li en nieten thuis blijven,
dat kón haast niet, want... Eu al spoe
dig wist Jo het, waar de schoen wrong.
„En is dat nou alles zei Jo, op mon
teren toon. „En zitten jullie daaower
nou zoo diep in den put? Da's gauw
opgelost. Ik kom zoolang bij je als
je 't goedvindt natuurlijk en'als je denkt,
dat ik 't zal kunnen reeën. Maar je moet
'n beetje geduld met me hebben 1"
Door haar tranen keek Lien haar aan,
met. dat lichten van blije hoop in haar
mooie groote oogen.
..Moetje lacht weer", juichte Dolf
„Moetje lacht weer, moetje is weer beter.'-
(Wordt vervolgd)
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
DOOR
t
