Oróaan ter verspreidinq der Ghristeliike Beginselen in Zeeuwseh-Vlaanderen.
Zaterdag 9 Augustus 1919
Jaargang.
Uit de Schrift.
FEUILLETON.
JSuiteitlaiidsch Overzicht.
Uit het Buitenland.
JAN WAANDERS.
3 U *3 ABONNEMENT: Bij bezorging ƒ1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland 1.25.
Uit«ave van de Christelijke Persvereeniging „Zeeuwsch-Vlaanderen te lei Ntuzen.
Alle stukken de redactie en administratie van dit blad betreffende moeten worden ge
zonden aan den redacteur, H. S. v. HOUTEN, Vlooswjjkstraat 62, Ier Neuzen.
ABONNEMENT: Bij bezorging ƒ1, 15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland 1.2o,
ADVERTENTIËNVan 1—4 regels ƒ0.40. Elke regel meer ƒ0.10. Handelsadvertentu-n
over twee kolom 8 cent per regel. Abonnementen per contract
Crisistoeslag 15%.
Inzending van advertentiën tot 12 nur 's nnddags op de verschijndagen N den drukker
D. H. LITTOOIJ Az. te Ter Neuzen. - - 1 elefoon Nr.
OP DE TINNE DES TEMPELS.
Naar Jeruzalem heeft satan Jezus ge
leid op de tinne des tempels liem ge
steld. Hier komt de derde verzoeking.
Werp U zelf van hier nederwaarts,
ze»t satan, indien Gij Gods Zoon zijt.
Als bij de eerste verzoeking, komt ook
hier weer, dat „indien gij".
Satans theorie is, dat Jezus bewijzen
moet Gods Zoon te zijn. Onder den
naam „Zone Gods" komt Hij in de wereld.
Satan wil Hem een gelegenheid geven
te bewijzen, dat Hij het waarlijk is.
Heel de wereld zal dan in aanbidding
voor Hem neervallen. Satan ziet dit
gaarne, mits, als bij de eerste verzoeking,
Jezus satans dienaar, bier feitelijk zijn
toovenaar, zij.
Welke kostelijke gelegenheid biedt
satan Jezus aan. Op de tinne des tem-
PLWij denken hier aan de zijgebouwen
van den sclioonen tempel te Jeruzalem.
Aan de zuilengalerijen van Her.odes ol
van Salomo. Van de zijvleugels zag men
van boven in een diepen afgrond.
't Is hier satans berg der verheerlij
king. Naar Gods bestel moet Jezus lijden,
lijden bitter en zwaar. Dan zal God Hem
een Naam geven welke boven allen naam
is. Satan zegt, indien die Naam U toe
komt, wil ik dat de wereld dit nu reeds
wete. Laat God onmiddellijk U dien Naam
geven.
Jezus weet het, in den afgrond van
lijden moet Hij komen. Van de tinne
des tempels laat nu satan Jezus in den
afgrond staren. Wèrp U zelf in den af
grond, zegt nu satan tot Jezus; laat dan
God Zijn engelen zendenlaten ze l op
de haliden dragen, dat Gij Uwen voet
aan geen steen stoot. De geheele wereld
zal dan opeens erkennen, dat Gij Gods
Zoon zijt.
Hoe listig neemt hier de duivel zijn
wapen uit Gods Woord. Nu komt hy
zelf met een„want er is geschreven",
zie Psalm 91 11, 12 en leest er de be
lofte Gods, waarop satan zich beroept.
Als een engel des lichts staal hij hiei
voor Jezus, Gods belofte heffend opzijn
schild.
Het satanische in deze verzoeking is,
dat hij Gods Woord gebruikt in bitteren
haat tegen God, en om zijn doel te be
reiken, het verdraait.
Voor wie is de schoone belofte vervat
in Psalm 91 Voor ieder die zich moed
willig in eenig gevaar begeeft? Immers
neen, alleen voor wie op God hoopt, als
de Heere 'zelf leidt in wegen van gevaar.
God, de Heere, geeft Zijn beloften niet
om daarna zich aan de grillen der men-
sclien te onderwerpen. Satan mengt hier
in slangenlist geloof en ongeloof dooreen,
't Geloof vordert gehoorzaamheid aan
God en Zijn Woord. Nu vordert ook
satan hier geloof aan Gods Woord, maar
een geloof dat God maakt tot slaaf van
Zijn Woord.
Satan legt Gods belofte zoo uit, dat
God op Jezus' wenk doen moet wat hij
wil, gedwongenykan worden te doen naar
zijn belofte, dat 't geloof als een toover-
staf gebruikt mag worden.
Hoort nu Jezus antwoord. Met een
beroep op üeutr. 6 16 antwoordt Jezus
niet met een er is geschreven maai
er is "-ezegdGij zult den Heere, uwen
God niet verzoeken". Dit had Israël
gedaan, 1 Gor. 10. Dit doet wel namaak-
geloof, de vleeschelijke vermetelheid, met
't echte geloof
Jezus is de Zoon, maar ook t vlecsch-
geworden Woord. Al staat er een al-
grond van lijden voor Ilem, een afgrond,
waarin Hij .van menschen, van engelen,
ja van God zelf verlaten zal zijn, Jezus
buigt voor God en voor Zijn W ooi(i.
Echt satanisch is deze verzoeking.
De ijdelheid, den hoogmoed zoekt de
duivel op te blazen bij den mensch Jezus.
De Vader moet Hem verheerlijken voor
de menschen. In Joh. 17 zegt Jezus.
Vader ik heb U verheerlijkt op de aarde,
en dan bidt Hij, verheerlijk nu ook mij.
Satan wil de orde omkeeron, de V ader
moet den Zoon eerst verheerlijken, en
daartoe gedwongen worden. Jezus de
Knecht van satanGod de Knecht van
Jezus, zoo zou satan 't willen.
Deze verzoeking satans is er nog steeds
in de wereld. Onze ijdelheid, onzen hoog
moed wil satan gaarne prikkelen.
Dwingt God, zoo komt 't satanswoord
tot de kinderen Gods, te laten zien, dat
gij Gods kinderen zijt. Als God op uw
wenken, naar uw wenschcn, dat laat
zien, zal de gansche wereld tot God
komen.
Satan wil ons ijdel maken, ons doen
pronken met den naam kind Gods. Door
Zijn wondermacht moet God toonen, dat
Il'ij Zijn kinderen liefheeft en Zijn Woord
doet, 'Zoo dikwerf zij dit wenschcn, moe
ten de engelen zichtbaar voor de wereld
hen dienen,
Jezus* leer en voorbeeld staat daai
juist tegenover. Hij leert, kinderen Gods,
al staat gij ook voor een afgrond, toont,
dat gij God liefhebt, Zijn Woord gelooft,
op Hem vertrouwt.
Niet, op uw tijd, veel minder op satans
tijd en wenk, maar op 's Heeren tijd
zullen voor Gods kinderen til de beloften.
Gods heerlijk in vervulling gaan.
Weest daarom op uw hoede, wanneer
satan u plaatst op de tinne des tempels.
In uw geestelijken hoogmoed zon Hij
u doen storten in den afgrond.
En dankt uw God, kinderen Gods, dat
Jezus ook iu deze satansverzoeking u te
hulpe komen kan, ja u verlost uit alle
heerschappij des duivels, tot eindelijk
de heerlijkheid der kinderen Gods, satan
en zijn trawanten tot beschaming, in de
voleinding uw deel zal worden.
Ter Neuzen. S. Groeneveld.
de gewone belastingen nog een 10 tot
65% van de vermogens heften, Van de
vermogens toename is er al een flinke
hap afgenomen.
In Frankrijk, Italië, België en Engeland
baart liet financiëele probleem eveneens
groote zorg. Om \..j den geheel out
redderden toestand van. Rusland en
Oostenrijk Hongarije nu maar te zwijgen.
Maar ook in ons land zal, zij 't niet
zóó erg als in 't buitenland, ontzaggelijk
veel moeten worden betaald.
Vooreerst de rente eu aflossing der
crisis- en mobilisatie-uitgaven. Die be-
loopen eeu zeer groote som.
Het feit, dat bij beide takken uiet de
veréischte zuinigheid is betracht, maar
veeleer met het geld gesmeten, maakt
het offeren aan den fiscus niet prettiger.
Ook de gewone begrooting stijgt steeds.
Op den duur moet dat spaak loopen.
Beslist noodzakelijk is, om een linan-
cieele ramp te voorkomen, dat met meer
voorzichtigheid en beleid het beheer der
geldmiddelen worde gevoerd. Oók voor
de gemeenten, waar anders eenzelfde
gevaar dreigt.
Maar zelfs daarmee is de zaak niet
to redden. Een vereenvoudiging der
levenswijze is noodig.Evenals ingespannen
arbeid van allen om de productie tot
het uiterste op te voeren.
„Eenvoud cn arbeid" zullen meer dan
ooit de bestaansvoorwaarden van de
volken zijn. Oók van het onze.
men zich tot dusver bij den „evangelisatie-
arbeid" in den ruimsten zin genomen-
vooral bezig gehouden met groepen, die
door bijzondere nooden of door speciale
zonden de aandacht trokken.
Laat men nu echter ook eens de
aandacht schenken aan de massa, die
de invloedrijke moderne arbeidersbewe
ging vormt tot hen, die't roode vaandel
volgen.
En bij die propaganda voor onze
beginselen moeten de christelijke werk
liedenverenigingen niet achter blijven,
eer vóóraanstaan. Geestelijk en sociaal
werk kunnen en moeten hand aan hand
gaan.
Als predikanten, onderwijzers, kerke-
raadsleden enz. deze geestelijke en
sociale actie steuuen, kan er nog veel
worden behouden en teruggewonnen.
Overtuigde socialisten zijn er in onze
streek nog weinig. Wel echter ro»>de-
stennners om tal van redenen. Die
beter in te lichten en te winnen is onze
taak.
Niet enkel materiëele actie.
32)
Z E L A N D I A.
V Eenvoud en arbeid.
Er moeten in de eerstvolgende jaren
ontzettende bedragen aau belastingen
wordeu opgebracht, om de reusachtige
tekorten te dekken. Dat is in schier elk
land het geval.
Zoowel de directe als de indirecte
belastingen worden maar steeds omhoog-
geschroefd. In de staat huishouding wordt
niet meer met millioenen, maar slechts
met tien- en honderdtallen van millioenen
gerekend.
Zoo zal men in Duitschland behalve
Er. zijn in onze omgeving in den laat-
sten tijd verscheidene christelijke vak-
vereenigingen opgericht. Vooral van land
arbeiders. En we juichen dat toe, omdat
we daarin zien organen voor overleg
tusschen patroon en werkman. Door welk
overleg veel wrijving kat) worden voor.
komen, veel misverstand opgeruimd.
Maar nu moeten onze christelijke
werklieden-vereenigingen bedenken, dat
ze naast hun actie voor materiëele
voordeden welke actie alleszins
geoorloofd en goed is, als ze maar steunt
op het christelijk beginsel ook een
geestelijke actie hebben te voeren. Eu
ook daarin hebben ze recht op ons aller
steun.
Over 't algemeen wordt tegenover
socialisten en liberalen maar de
liberalen tellen niet veel meer mee,
vooral liberale arbeiders worden zeld
zaamheden te veel een afwerend, eeu
verdedigend standpunt ingenomen. Het
optreden draagt dan een negatief karak-
ter.
En ook deze wijze van bestrijding is
noodig en goed.
Maar ze is niet voldoende.
Onze strijd gaat niet tegen de socia
listen als personen, evenmin als de
drankbestrijding zich tegen de personen
der dronkaards keert. Wij vechten met
tegen menschen, maar tegen beginselen.
En onze tegenstanders zijn de onge
lukkige slachtoffers van die heillooze en
verkeerde beginselen.
Tegenover die duizenden, die de
sociaal-democratie met meer of minder
maar over 't algemeen met zeer weinig
kennis van haar hoofdbeginselen aan
hangen, hebben we een taak. Zij moeten
worden ingelicht.
Van geloovig protestantsche zijde heeft
Actief.
Van welingelichte zijde deelt men ons
het volgende mee
Volgens de beschikking van den
minister van Landbouw, Nijverheid en
Handel, d.d. 24 September 1918, hebben
de boeren recht oji een bewaarloon van
hun aardappelen (oogst 1918) van 5(1
cent per week per 100 K.G. na 7 Juni
1919.
Nu zijn er op 14 Juli nog afgeleveid,
dus ruim 5 weken na dien. Van deze
partijen was dus f2,50 bewaarloon ver
schuldigd. In Juli zijn trouwens nog
veel aardappelen aan de regeering ge-
leverd.
Nu is door de Z. L. M. bewilligd in
een uitkeering van 2 weken, dus vuil
fl—Dit schijnt in een soort onder
onsje met den minister geregeld te zijn.
Een eigenaardige manier van de Z. L. M.
om voor de rechtmatige belangen van
haar leden op te komen.
De afdecling van den Chnstelijken
Boeren- en Tuiudersboud l'er Neuzen
Hoek, besloot deze zaak bij den minister
aanhangig te maken en er op aan te
dringen, alsnog liet verschuldigde uit te
keeren. Zulks in overleg met de pro
vinciale Bond.
O. i. terecht. De regeering weet de
boeren ook wel te vinden, als 't op
betalen aankomt. Maar dan moet hen
ook uitbetaald worden, waarop ze recht
-i hebben.
We juichen de activiteit van den
Christelijken Boeren- en Tuindersbond
in dezen ten zeerste toe.
Breedveld was een zaakje begonnen
eu dat floreerde. Hij was dan ook maar
een goocheme vent, al zei hij 't zelf. En
nü had hij zijn schaapjes op het droge.
De jongens hadden ook goed d'r brood.
Daar hadden ze geen zorgen voor. En
Truus was hun eenigste dochterdie
konden ze als een jongedame grootbren
gen.
Ja, Truus had er verstand van. Dat
zei ze tot zich zelf, toen ze nogmaals
alles inspecteerde. Ze konden gerust
komen. Én cr zouden er heel wat zijn,
als ze woord hielden tenminste.
Daar ging de bel. De eerste gasten
verschenen. Al spoedig gevolgd door
meerderen.
Zou Jan Waanders komen Zon hij....
lederen keer monsterde ze snel de
binnentredende!). Maar de verwachte
kwam nog niet.
Weer een bel. Bah, daar had je die
schapen van Engels ook. O, wat n scha
pen. Onnoozel, grinnekend om alles en
niets. Mooi opgepronktnetjes opgeprikt.
Maar fer zat niets in. Niets.
Zou Jan Waanders nu tóch achterblij
ven Ze had er van gehoord dat zijn
verloving met Jo Vlietstra, die onuit
staanbare Jo Vlietstra, was afgebroken.
Nou, of Jan gelijk hadZoo'n stijf portret.
Ze waren geen van beiden op Excelsior
geweest, de laatste repetitie. Wie het
had verteld, wist ze niet precies meer.
Maar 'u feit was het. Jammer, dat ze
hem nog niet eens had ontmoet
Zou hij komen
Daar hoorde ze zijn stem in de gang.
Dadelijk was ze bij de deur. Ja, 't was
Jan. Alléén
„Dag Jan", verwelkomde ze. „Maar
alléén
Hij gaf haar de hand, die ze stevig
schudde.
„Ja, pa en moe hadden zélf visite ge
kregen. Ze konden onmogelijk weg. En
ze stónden er op, dat ik dan maar gaan
zou
Ilij had zich ontdaan van hoed en jas.
Ze bleef even op hem wachten.
„Anders zou je toch zeker ook wel
gekomen zijn vroeg ze. En haar glin
sterende oogen keken hem onderzoekend
aan.
„Ik had het je immers beloofd zei
hij eenvoudig
„Waar is Jo?" deed ze ineens, ver
baasd.
Er kwam iets stroefs in zijn oogen.
„'t Is af", zei hij kort.
„Hé?" verwonderde ze. „Zooineens?"
„We kwamen niet heelemaal overeen
zei hij, met tegenzin het gespiek voort
zettend.
„Nee", stemde ze toe, volhardend.
„Nee, julüe kwamen heelemaal niet over
een".
„Dat heb ik niet gezegd"
I „Dat zeg ik. Dat had ik allang ge
merkt Kom je binnen br^k ze nu,
opeens dit onderwerp af.
Er glansde voldoening in haar oogen.
Ze was den gaiischen avond in zijn
nabijheid. Ze schertste cn babbelde, ze
was ojigewekt en onderhoudend. En hij
voelde ziéh door haar aangetrokken. Ze
wist het gesprek zulk een wending te
geven, als ze bemerkte of bevroedde,
dat hem interesseerde.
Of hij piano speelde? Ja? Zij zong.
Ze had eren laatsten tijd zanglessen ge
nomen. Want ze was voor de kunst. En
Arm Hongarije,
zoo mag men wel zeggen. Pas is de
communistische regeering, die slechts
ellende en jammer over 't land gebracht
heeft, gevallen, of allerlei vijanden maken
gebruik van de verwarring om een deel
van den Hongaarschen buit te rooven,
't Ergst maakt het wel Roemenië dat
Boedapest heeft bezet.
Fransche, Britsche en Amerikaansche
troepen, samengesteld uit de afdeelingen,
die toevallig in de buurt waren, zijn
Boedajiest binnengerukt, cu ook de
wat je zoo op de zangvereeniging hoorde
nou, dat had weinig te beteekenen, vond
ze. Vooal sinds ze de opera bezocht. Och,
dat haalde er geen hand water meer bij.
„Ga jij druk naar de opera?" infor
meerde hij.
„Drukoch, maar 'k beu er van
dezen zomer toch al een keer of vijl ge
weest. Hoe von jij 't er de laatste maal
„Ik o, Heerlijk
Maar opeens verstroefde het denken
aan het genotene. Dat was juist de
aanleiding geworden tot de breuk met Jo.
Ze bemerkte zijn afgetrokkenheid. Zou
hij nog aan Jo denken Nog aan haar
gehecht zijn
„Heb je zin, te spelen?" noodigde ze
Er stond een mooie piano.
„Begin jij maar eens!"
„Ik, o, ik kan er bijna niets van. Ik
heb nog maar een paar maanden les.
Maar jij kan het toch wel? Toe."
Hij liet zich meetroonen naar het
instrument.
„Muziekzeiden de „schapen" van
Engels. s
„Stilte astublieft." vermaande Truus.
Jan Waanders zette zich voor de piano.
„Heb je muziek?"
Ze kwam met eeu stapel af. Hij koos
Tsjecho Slowaken hebben, met toestem
ming 'vaii de geallieerden, troepenafdee-
lingen naar de Hotigaarsche hoofdstad
gezonden.
De Opperste Raad der geallieerden
heeft besloten een commissie van ge
allieerde generaals naar Boedapest tc
zenden.
Deze commissie zal hebben te waken,dat
de nieuwe Hotigaarsche regeering haar
verplichtingen nakomt en dat het Roode
leger binnen den vastgcstelden termijn
zal worden ontwapend. Tot zoover niets
bizonders. De Roeme'niërs willen dat ook.
Maar dan heet liet in het officieele be
richtde commissie moet de uitvoering
van „den wapenstilstand" controleeren.
Dat is de wapenstilstand van 13 Novem
ber 1918, waarvan de bepalingen door
de geallieerden gezamenlijk zijn vastge
steld, en niet de wapenstilstand van 5
Augustus 1919, die door de Roemeniërs
afzonderlijk aan het machteloos Hongarije
wordt, opgelegd, en die geenszins met de
bepalingen van dien van November 1918
strookt, doch veeleer een eenzijdige on
derwerping van Hongarije aan Roeme
nië is.
„Het staat namelijk aan de entente
in haar geheel de noodij*e beslissingen
te nemen en de beschikkingen te treffen,
die de omstandigheden zullen vereischen
„Aan de entente in haar geheel". Of
schoon het niet gezegd is, wordt hier
toch luidruchtig genoeg, dat iedereen
het verstaan kan, bij verzwegen„en
niet aan Roemenië in het bijzonder".
Wij zullen dus spoedig het interessante
schouwspel beleven, hoe de entente
haar kleinen bondgenoot en vazal Roe
menië, die naar den trant van alle Oos
telijke staten wereldveroveringsneigingen
krijgt, zoodra het krijgsgeluk eens zijn
kant uit lacht, bij de ooren zal trekken,
eu hoe Roemenië zal tegensporrelen.
Daarbij zal het geenszins ontbreken aan
betuigen van „eenheid, samenwerking,
overeenstemming" en wat dies meer zij,
want het zal zeer noodig zijn op het
bestaan daarvan de aandacht te vestigen,
overmits anders niemand zou bemerken,
dat die fraaie dingen er waren.
Aan dit vdrzoek is reeds voldaan.
Roemenië heeft aan de Hongaarsche
regeering de volgende wajienstilstands-
voorwaarden opgelegdInkrimping van
het leger tot 15.000 man, stopzetten of
overgeven van de munitiefabrieken en
van de fabrieken voor andere legerbe-
noodigdheden, uitlevering van 50 procent
van het spoorwegmaterieel, 30 procent
van de landbouwwerktuigen, 30 procent
van den veestapel, 10,000 wagons mais
en 35,000 wagens ander graan. Deze
voorwaarden moeten voor 15 Augustus
's middags om 2 uur onvoorwaardelijk
aangenomen worden. De Hongaarsche
regeering besloot om zich nopens deze
voorwaarden te wenden tot de entente.
Zij zijn aan generaal Gordon bekend ge
maakt met de opmerking, dat de Hon
gaarsche regeering niet in staat is deze
voorwaarden na te komen en dat de ge
allieerde regeeringen verzocht worden
zich als scheidsrechter op te werpen en
zelf een regeling te treffen.
Onthulling van Prins Max van Baden.
De „Köln, Ztg." meldt, dat prins Max
en begon.
Hij speelde uiet slecht.
Maar er was weinig aandacht. In den
aanvang van het stuk heerschte er
eenige oogenblikken stilte. Plichtmatige.
Maar het gros der gasten vond muziek
een ding, dat accompagnement noodig
had van drukke gesprekken iets, dat
men over de conversatie liet heen
huppelen, dat lastige pauzen vulde, of
gelegeuheid schiep tot vertrouwelijkheid-
jes. De jóngere (lames en heeren vonden
de muziek verrukkelijk, om er onder
door ongestoord hun gewichtige diskoer
sen te vervolgen.
Jan ergerde zich. Was dat nu eerbied
voor de kunst het leidde zijn aandacht
van het stuk afeen prélude van
Chopin hem véél te machtig, maar dat
hij voelde als een vertolking van zijn
innerlijk zijn.
Truus stond ter zijde van hem. Gediens
tig, keerde zij de bladen. Voor hém. Welk
een overwinning reeds. Zij op de plaats,
waar Jo had kunnen staan. Ze begreep
zijn spel evenmin, als de meesten. En
de vertolking was juist niet meesterlijk.
Maar al was ze het geweestzou ze er
van genoten hebben
(Wordt vervolgd.)
„En Jezus, antwoordende,
zeide tot liem Er is gezegd
Gij zult den Heere, uwen
God, niet verzoeken".
Luc. 4 12.
ff
DOOR
