Oraaati ter verspreidinq der Christelijke Beginselen in Zeeuwseh-Vlaanderen.
No. 164.
Woensdag 6 Augustus 1919.
2e Jaargang.
Arbeidersverzekering.
FEUILLETON.
Uit het Buitenland.
Bnitenlandsch Overzicht.
JAN WAANDERS.
U ABONNEMENTBij bezorging 1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.25.
ADVERTENTIËN Van 1-4 regels ƒ0.40. Elke regel meer ƒ0.10. Handelsadvertentièn
over twee kolom 8 cent per «egel. Abonnementen per contract, - Crisistoeslag 15%.
Inzending van advertentiën tot 12 uur 's middags op de versch«nda|®I,,ef^nd5|" j0U
Uitgave van de Christelijke Persvereeniging „Zeeuwseh-Vlaanderen te re r Neuzen.
Alle stukken de redactie en administratie van dit blad betreffende, moeten worden ge-
zonden aln .le» redacteur, H. S. v. HOUTEN, Vloosvrijkstraat 62, Ter He»«n,
Inzending van
D. II. LITTOOIJ Az. te Ter Neuzen.
li.
De aanmelding bij den Raad van Arbeid
moet schriftelijk geschieden. Speciale
formulieren, die door den arbeider en
door diens patroon moeten worden
ingevuld en onderteekend, worden van
wege den Raad van Arbeid kosteloos
verkrijgbaar gesteld.
Om nu in deze eerste groote aanmel
ding eenige regeling te brengen en
tegelijk voor de velen, die met gewend
zijn, dergelijken admiipistratieven arbeid
te verrichten, de moeite van het invullen
der formulieren te besparen, is een
beroep gedaan op de werkgevers, ten-
.einde te bereiken, dat deze zich met de
behandeling der aangifteformulieren
belasten.
Wel is dit niet verplicht, maar op
deze wijze voorkomen de patroons, dat,
zij straks telkens zullen worden lastig
gevallen voor bet verstrekken van in
lichtingen, omdat de formulieren onvol
ledig of verkeerd zijn ingevuld door de
arbeiders. En tot liet geven van dergelijke
inlichtingen verplicht dl' met de werk
gevers wel. q
Al deze formulieren konivfi tenslotte
weer bij dert' RaaiJ van Arbeid lil en
moeten daar aanï de band der wet
beoordeeld worden, om er, voor zooveel
de verzekeringsplichtigen betreft, stuk
voor stuk een routekaart van op te
maken, welke op 3 December a.s. aan
de verzekerden zal worden uitgereikt.
Het is voor den ar bei dei-
van het grootste belang te
zorgen, dat door tijdige aan
melding zijn verzekering op
3 December a.s. kan ingaan.
Want, de werkgevers mogen
nd 3 December 1919 geen loon
meer uitbetalen aan een ar
beider, die geen rentekaart
heeft.
Bovendien stelt zoo n arbeider zicli
ook nog bloot aan strafvervol
ging.
De rentekaart, die men ook wel
kwitantiekaart zou kunnen noemen, is
een tweebladigs kaart die voor den
werknemer geldswaarde beeft. Men zou
hem wel kunnen vergelijken met een
polis eeuer verzekering, met dit onder
scheid, dat bij tevens dient om te
bewijzen hoeveel premie is betaald.
Gewoonlijk zal zulk een kaart, die ol
hokjes bevat, een vol jaar duren. By
elke loonsbetaling presenteert de werk
nemer zijn kaart aan zijn patroon, om
zooveel zegels te plakken, en van de
vereischte waarde natuurlijk, als de
weken waarover de betaling loopt. De
zegeltjes zullen verkrijgbaar zijn bij de
postkautoren en bij de kantoren dei-
Raden van Arbeid.
In de praktijk zal het bij vaste
arbeiders wel veelvuldig voorkomen, dat
de kaart aan den patroon in bewaring
wordt gegeven. Dit is geoorloofd, mits
de arbeider daarvan een eenvoudig
bewijsje krijgt.
Op de rentekaart wordt duidelijk naam
en woonplaats van den betrokkene,
alsmede de datum tot welken de kaart
geldig is, vermeld.
Is de geldigheidsduur verstreken ol
de kaart vol, dan zendt men hem aan
den Raad van Arbeid, binnen welks
gebied men- werkt en binnen enuele
dagen ontvangt men een nieuwe kaart,
terwijl in het renteboekje dat aan ieder
houder van een rentekaart eveneens
wordt uitgereikt, de totaalwaarde van
de ingeleverde kaart telkens wordt bij
geschreven.
Portokosten behoeft men met temaken,
men schrijve slechts op de daarvoor
bestemde plaats op de enveloppe „uit
voering Verzekeringswetten" en daar
onder naam en adres als afzender.
Aangezien de grootte der invaliditeits-
rente afhankelijk is van het totaal der
ten behoeve van dien arbeider betaalde
premiün, moet voor een regelmatige
premiebetaling (door middel van die op
te plakken zegels) worden zorg gedragen.
Het valt niet te ontkennen, dat deze
wet voor de werkgevers weer tal van
administratieve beslommeringen mee
brengt.
Het was heel wat eenvoudiger geweest,
wanneer het rijk do premie berekende
over het totale jaarloon, zooals nu de
verzekeringsmaatschappijen ook doen.
Maar het rijk werkt steeds omslachtig
en duur.
Misschien is door gezamenlijk optre
den, bier wel vereenvoudiging in te
brengen. Dan behoeft althans niet
iedere patroon elke week te plakken enz.
Door de afdeelingen van den Christe-
lijken Boeren- en Tuindersbond in onze
omgeving kan dat althans overwogen en
geprobeerd worden.
De verzekerden worden ingedeeld in
vijf loonklassen, waarvoor ver
schillende premiën moeten worden be
taald. Het volgend staatje zal dit wel
duidelijk maken
Jaarloon Loonklasse Premie p. week
heneden f 240 I 25 cent
van f240—f400 II 30
f 400f 600 III 40
f600—f900 IV 50
f 900 tot hooger V 60
Het spreekt vanzelf, dat het voor
ieder van 't grootste belang is te weten,
in welke klasse hij valt, Deze indeeling
zal wel hoofdzakelijk groepsgewijze
plaats hebben,
Indien de voorgestelde wijziging tot
stand komt, en dat zal wel dan
moeten de patroons de premie geheel
betalen. Zij moeten dus de zegels
koopen, om op te plakken op de rente
kaart.
Aangezien men reeds bij een jaarloon
van f900,— in de 5de (hoogste) loon
klasse valt, zal voor nagenoeg alle vol
wassen arbeiders de hoogste premie
60 cent per week per arbeider) moeten
worden betaald. Een beduidende uitgave
alzoo. Vooral als deze ook nog met
25 (15 cent) wordt verhoogd, zooals
het plan is.
(Wordt voortgezet).
31)
ZELANDIA.
Zijn bruutheid brak. Zijn ruwheid,
zijn heftigheid leek hem ineens zoo plat,
zoo laag. Een pantser dat hij nu moest
afleggen, Een mom, dat hem hinderde.
Een kwetsing van zijn eigen, innige lief
de. Waarom deed hij zoo? Zong diep
in zijn ziel niet de liefde haar zang
En wou hij met rauwe kreten haar be
koring breken Vocht hij niet, tegen
zijn edeler ik Was bij zich zelf niet
ten wreeden vijand W at, wat stelde
zich tusschen hem en zijn liefde
Hij sloeg de armen plots om haar heen.
„Nee", schreide zijn stem, „niet schei
den, Jo. Ik kan je niet missen, o, Blijf
bij me. Laten we dat andere maar laten
rusten. Waarom zouden we moeten
scheiden Al dat andere is toch niet
waard, er ons druk over te maken"
Eenige oogenblibken gaf ze zich over
aan de weelde van het denken, dat geen
scheiding dreigdeaan de warmte van
deze ook steeds door de soci's zijn
gehoond, hoezeer Schaper meende, met
't land bet alleen wel te kunnen doen,
ziet Troelstra nu in, dat de hulp der
boeren van veel beteekenis zou zijn.
Die kunnen dan de revolutionairen in de
steden van 't noodige voorzien. Als loon
daarvoor mogen de boeren dan hun
eigendom houden. Alsof een revolutie
ooit de boeren zou ontzien. Alsof dat,
geen dwaze bewering van Troelstra is,
die meent een lieele baas te zijn in
leiden van de volksmassa.
Hij, Mr. Troelstra zoo beweert hij
weet niet alleen een revolutie te ont
ketenen zoodra de omstandigheden gun
stig zijn, maar hij schrijft dien ontketen-,
den stormwind ook precies voor, boe bij
waaien moet, wat hij tegen den grond
slaan en wat bij sparen moet en wanneer
hij weer moet gaan liggen.
Hij heeft het maar voor het zeggen.
Dat blijkt nog weer uit zijn jongste
artikel in de „Social. Gids".
Daar staan merkwaardige zaken ui.
Een revolutie, zegt Mr. Troelstra o.m.,
zal zij slagen, moet de groote massa
weten te bevredigen. En dan heet het
letterlijk
Waaruit practisch voor een revolutie
in ons land o.a. voortvloeit, dat wij
den kleinen boeren een door hen
erkend belang bij de revolutie weten
te geven, wat, zij bet ook niet op
dögmatisch-marxistisclie gronden, zeer
wel mogelijk zal zijn Het succes in
dezen hangt af van hetgeen wij willen,
doen en nalaten.
Lees en herlees dat eens goed.
Marx heet wel de vader van het
socialisme, maar om de „kleine boeren
te winnen, werpen we eenvoudig Jona-
Marx overboord en gunnen hun bet
privaat bezit enz. enz., als ze de revo
lutionaire groot-stedelingen maar van
melk, boter, kaas, graan en aardappels
voorzien.
Dat is de beteekenis van Troelstra's
geleerde zinnen.
Eu lees dan ten tweede ook dit
Men zal zich, wat tenslotte de vast
legging van de resultaten der revolutie
door een Nationale Vergadering betreft,
goed de historische waarheid moeten
bewust zijn, dat bet duurzame resul
taat eener revolutie steeds een kom-
promis is geweest.
'n Kompromis met wie
Natuurlijk met de burgerlijke partijen
met wie anders
Het is toch wonderlijk naïef!
Denkt Mr. Troelstra nu werkelijk,
als de revolutie-orkaan ooit over ons
land losberst, dat li ij dan als de groote
verkeersagent 't maar voor 't zeggen
heeft, hoe zij zich bewegen zal?
Ze blaast hem weg; als 'n strootje,
'u Revolutionaire massa isgeen meisjes
naaischool, die uit potverteren is.
gezet te worden. De rassenkwestie
blank tegenover zwart overheerscht
bier de verhoudingen, en geeft aan de
tegenstellingen bun groote scherpheid.
Onlusten zijn aan de orde van den dag.
Met de grootste moeite alleen kan de
overheid uitspattingen van volkswoede
bedwingen.
Maar niet alleen de kinderen van Cham
veroorzaken de regeerinp veel moeite,
ook de eigen landskinderen maken
bet der regeeriug lastig door hun sta
kiugen. Alleen in het district Chicago
staken 100,000 man van de spoorwerk-
plaatsen. In 't Westen bovendien nog
50000 man. William Lee, de leider der
vakvereenigingen verklaart, dat door de
duurte ernstige onlusten dreigen. En
eindelijk dreigt een leger Amerikanen
in Siberie een groote ramp. Reeds zijn
ze van drie zijden ingesloten door bols-
jevviki en Tartaren, een beruchte volks
stam.
In Hongarije
is de communistische regeering ten val
gebracht. Bela Kun is afgetreden en
gevlucht. Een sociaal-democratische re
geering is opgetreden. Rustig is 't er
echter nog allerminst. De arbeiders wei
geren de regeeringsverandei'ing te er
kennen en begeeren de dictatuur (heer
schappij) van het proletariaat (arbeiders
klasse)' terug. Terwijl omgekeerd de
Entente steun biedt aan 'de burgers en
boeren, die de nieuwe regeering even
min wenschen als decoinmunisten. er-
wasring heerscht nog alom.
En ook elders
broeien stakingen en opstanden. In En
geland staken de politiemannneiu In
Duitscliland de mijnwerkers. In Zwit
serland nemen de revolutionaire woelin
gen weer toe in kracht. Terwijl in Por
tugal een .soort guer illia krijg wordt ge-
voèrt tusschen opstandelingen en regee-
geeringstroepen Wel is heel de wereld
in beroering, Onze tijd is veelsins een
tijd van spanning en bange vrees wat
de toekomst zal baren. Gelukkig dat
we weten, dat Een die machtiger is dan
vorsten en volken het alles bestuurt en
dat Hij Zijn volk nimmer zal begeven,
ook niet in 't barnen der gevaren.
V De verkeersagent.
Mr. Troelstra beeft in de „Socialistische
Gids" een artikel geschreven over de
revolutie, die hij zoo dolgraag ook in ons
land zou willen zien ontketend, om
daardoor zelf tot de macht te komen.
In November wilde dat niet te best
lukken. Nu wil Troelstra probeeren de
hulp der boeren te winnen. Hoezeer
haar gevoel, en zijn woorden waren als
de streeling van' zacht zongegloor na
teisterend stormgetij
Maar de weelde week de warmte
verkoeldehet zoete zonneschijnsel ont
school zich achter dreigende donderwol
ken de zoete waan veralsemde tot
éclirijnende werkelijkheid.
Ze' onttrok zich aan zijn omhelzing.
„Als het kón", verzuchtte ze; „maar
hot kan niet. 't Zou maar voor een poos
zijn. Er is maar één weg
„En die is
„Eén te wezen in onze overtuiging
één in ons gelooffluisterde ze.
Hij schudde treurig het hoofd.
„Dat zijn we niet", zei hij eerlijk. „En
dat kunnen we ook niet wezen. Ik kan
me niet schikken naar jou begrippen.
Ik moet vrij zijn, uit m'n eigen oogen
zien"
„Dan is de weg afgesneden oi
je mocht nog terugkeeren".
Hij schoof den ring van zijn vinger en
zijn 'hand trilde, toen hij haar dien over
reikte.
't Was ziju ondubbelzinnig antwoord.
Zij gaf hem den haren,
lii strakke zwijging liepen zo naast el-
In Amerika
wordt de toestand met den dag meer
verward en ingewikkeld. De negers, die
men goed genoeg achtte om voor en
naast de blanken te vechten in den
oorlog, bedanken er voor om nu weer
in bun oude vernederende positie terug-
kaar voort. Los. Tot aan de deur ver
gezelde bij haar.
Toen drukten ze elkander de band.
„Dag Jo", murmelde hij.
Haar lippen fluisterden een wedergroet.
Met een ruk wendde bij zich om. Met
haastige schreden verwijderde hij zich.
Een poos bleef ze staan, tegen de
deurpost geleund.
Ineens voelde /e den sterksten drang,
hem na te loopen, liem terug te roepen.
Maar ze bedwong zich.
De slag was gevallen. Onherroepelijk.
Ze voelde de pijn, diep en smartelijk.
En toch knaagde geen zelfverwijt. En
toch vervulde geen wrok haar hart.
Het was uiteen afgrond scheidde
Jan en haar. Maar zij had dien afgrond
niet gegravennoch trachtte zij hem te
overbruggen.
Scherp en recht was dc scheidslijn
getrokken, zonder een enkele kromming.
Had ze vrede, dat ze aan déze zijde
stond? Lag niet aan de overzijde haar
geluk, haar stukgeslagen geluk? Haar
zonvolle toekomst? Maar als verboden
erf
Haar hart was berstensvol
Aan moeders borst schreide ze straks
haar leed uit, en dronk ze de zachte
Uit Rusland.
Over het radenstelsel bij de Russische
spoorwegen schrijft de \V elwirtscbafts
Zeitung als volgt
Opdat zij in hun bespiegelende rust
niet zullen worden gestoord, vèrkiezen
de aibeiders hun chefs naar eigen smaak.
De keus valt dientengevolge natuurlijk
op diegenen, die het meest toegeeflijk
zijn voor te stellen eischen. Ook vermijdt
men hoogere ambtenaren of ingenieurs
als zoodanig aan te wijzen. Aan het
hoofd van een lijn van 4000 werst, om
vattende 18 gouvernementen, staat b.v.
een man, die van beroep monteur is en
niet eens behoorlijk lezen en schrijven
kan. De hoofdzaak is dat bij redenaars
talent bezit en de demagogie bevordert.
Sedert het aangenomen werk niet meer
bestaat, is het aantal arbeiders in gelijke
mate toegenomen als de onbruikbare
locomotieven. Er wordt op uurloon ge
werkt, met bet gevolg, dat in de werk
plaatsen wordt gerookt, gespeeld en de
politiek behandeld. Niettegenstaande liet
aantal treinen is verminderd, is bet aan
tal machinisten en conducteurs enorm
vermeerderd. Uurloon wordt betaald, of
men werkt of niet. Over 1918 werd voor
de bolsjewistische spoorwegen 9% mil
liard roebel uitgegeven, waarvan 8 aan
loonen en U/a voor materieel en brand
stoffen. De ontvangsten bedroegen slechts
3 milliard
Voor postzegel-liefhebbers is Rus
land een ware bron van nieuwe soorten.
Niet het bolsjewistisch Rusland, daar is
immers het briefvervoer gratis en bijge
volg bestaan er ook geen postzegels.
Maar in de afgescheiden staten worden
voortdurend nieuwe zegels gedrukt. Zoo
beeft de regeoring van Georgië (Trans-
kaukasië) nieuwe zegels met het wapen,
waarboven La Georgië prijkt. De repu
bliek der Don-kozakken gebruikt de oude
keizerlijke postzegels met de nieuwe
waarde er overgedrukt. De postzegels
der Oekraïne vertoonen de heilige kan
delaar uit de Sophia kerk te Kiew. Do
Letsche zeguls dragen het landswapen
drie korenaren en een zonnestraal. Dooi
de groote papiersehaarschte zijn deze
zegels op allerlei materiaal gedruktde
eerste uitgave op den achterkant van
Duitsche stafkaarten, do 2de druk op ge
linieerd papier en de derde druk op
sigarettenpapier. De Litausclie postzegels
zijn versierd met een afbeelding van St.
Michiel, die den draak doodt. Finland's
postzegels vertoonen een leeuw, die het
Russische zwaard vertrapt.
Mannen en vrouwen.
„Als ik een huisvrouw was" aldus
een Hamburgsch blad „zou ik tot de
mannen zeggen
„Mannen, gij hebt nu van rechtswege
den achturigeu werkdag en wij vrouwen
verlangen hem dus nu ook. Om 7 uur
's morgen zullen wij met ons werk be
ginnen eu om 12 de eerste pauze houden,
dan zullen de kamers op orde en het
eten klaar zijn. Maar bedienen doen jelui
je maar zelf. Verder zullen wij van 3
tot 6 werken. Wat dan niet klaar is,
blijft liggen tot den volgenden dag, als
er'dan tijd voor is. De wascb doen, kou
sen stoppen, kuoopen aannaaien, avond
eten enz. Wat er liggen blijft, wilt
gij mannen dat afmaken. Zondags werken
vv'ij niet. De wet geeft jelui den heelen
dag vrij en wij vrouwen, wij nemen vrij
af. Misschien koken jelui dan. Mannen,
gij krijgt loonsverbooging, duurtetoeslag,
toeslag om uit de schuld te geraken,
toeslag voor kleeding, toeslag voor 't
huishouden. Wij vrouwen eischen dat,
ook. Verbooging vaij het huishoudgeld
eu het zakgeld, wij eischen toeslag voor
schoenwerk, café- en kinotoeslag.
„Mannen, gij krijgt verlof, wij vrouwen
eischen ook verlof. In het eerste jaar
van het huwelijk een week, in liet tweede
twee, in het derde drie, van af het vierde
jaar vier weken. Gedurende 't, verlof
doen wij niets, bepaald niets in ons
huishoudén. Mannen, als jelui eischen
niet ingewilligd worden staakt gg. Als
de regeeriug jelui niet bevalt staakt gij
als een misdadiger gestraft wordt, staakt
gijals de werkgever jelui scheef aan
kijkt, staakt gij. En wij vrouwen? Als
gij mannen onze eischen niet inwilligt,
staken wijals gij te laat in de kroeg
troost, uit de zuiverste bron geweld.
HOOFDSTUK IX.
Donderdagavond
Truus Breedveld trippelde onophoude
lijk door het buis. Voor de zooveelste
maal constateerde ze, dat alles in orde
was. Want vanavond gaven ze immers
partij. In de groote salon stond alles
gereed. Ze bad liet zoo gezellig moge
lijk ingericht, meende ze. En moe had
alles goedgevonden. V\ aarom ook niet
Als Truus er voor zorgde was het im
mers vanzelf in orde. Zij had van die
dingen niet zooveel verstand, hoe zou ze
ook waar moest ze het hebben geleerd
En heel veel kennissen waar ze zoo eens
een eu ander kon afkijken, bezat ze al
evenmin. Ten minste niet van die echt-
fijne lui. Maar Truus, nou, die kwam
nog al zoo eens ergens. En die bad er
verstand van die kwam nog zoo al eens
bij sjiek volk. Nou daar voelde zij zich
nu niet zoo bijzonder op baar gemak.
Ze moest zoo oppassen dat ze geen fla
ter maakte dat was zoo lastig soms
begreep ze de lui niet als ze eenszoo'u
stadhuiswoord gebruikten of er een
mondjevol Frans door mengden. Nou
ja, ze kende ook al een paar van die
buitenplaatsen en, daar geurde ze dan
af en toe mee, maar 't echte was
het toch niet; en Truus moest nog al
eens te hulp komen, als ze zoo'n buiten-
modelsch woord soms onverwachts zich
niet meer kon herinneren. Maar Truus
Nee, die had er verstand van
Truus zei dat trouwens zelf. Ze zei
het vaak genoeg, dat mama het begon
te gelooven. En ze zei óók vaak
genoeg, dat moe er geen verstand van
had en het dies maar aan haar overla
ten moest, dergelijke zaakjes op te kna
pen. 't Koste don wel een bonk geld,
maar och, wat bad dat te betcekenen
GeldDaar boefden ze bij de Breedvelds
niet op te kijken, Tenminstenu
niet. Vroeger toen juffrouw Breed
veld iedere week er een paar wasch-
tjes bij moest nemeu, om rond te ko
men Want liet was een heel huis
houden geweest! Vier jongens en een
meisje. En Breedveld verdiende maar
eeu mager loontje. Maar dat was nou
geleden. Ze waren er boven op. Van
haar moeders kant hadden zo een vet
erfenisje getrokken.
(Wordt vervolgd.)
ZEEUWSCH-VLAANDEREN
DOOR
