Orgaan ter verspreiding der Christelijke Beginselen in Zeeuwsch-Vlaanderen. No. 122. Woensdag 12 Maart 1919. 2e Jaargang. F E U L L F T 0 N. Uit het Buitenland. Uit het Binnenland. Uit de Pers. JAN WAANDERS. ABONNEMENT: Bij bezorging f 1,15 per drie maanden. Franco per post voor Nederland f 1.25. Uitgave van de Christelijke Persvereemgwg „ZeeuwschA laanderen te Ier Neuzen. ADVERTENTIËNVan 1-4 regels fOAO. Elke regel meer ƒ0.10. Handelsadvertentiën Alle stukken, de redactie en administratie van dit, blad betreffende, moeten worden ge- over twee kolom 8 cent per regel. Abonnementen per contract. Crisistoeslag 15%. zonden aan den redacteur, II. S. v. HOUTEN, Vlooswijkstraat 62, Ter Neuzen. l Inzending van advertentiën tot 12 uur 's middags op de verschijndagen bij den drukker I). H. L1TTOOIJ Az. te Ter Neuzen. Telefoon Mr. 20 De stem des volks. Met rassche schreden nadert de dag der verkiezingen voor de Provinciale Staten. Om meer dan één reden zullen die verkiezingen belangrijk zijn. Allereerst al om de gewichtige werk zaamheden, die de Provinciale Staten hebben te verrichten. Dan omdat ze de Gedeputeerde Staten kiezen, die zooveel invloed kunnen uitoefenen op de regee ring onzer gemeenten. Niet minder telt mee, het feit, dat de Provinciale Staten de leden der Eerste Kamer kiezen. Nu voelt ieder, welk een slag het zou wezen voor de Regeering, als de Eerste Kamer „om" ging, en er daardoor botsingen zouden komen tns- schen deze Kamer en de Regeering. Van vruchtbare wetgeving op Christelijken grondslag zou alsdan weinig sprake meer kunnen zijn. Doch meerdere beteekenis meenen we nog aan de komende Statenverkiezing te mogen toeschrijven. Tusschen de Kamerverkiezing in Jnli en de Statenverkiezing die in April zal plaats hebben, liggen de gebeurtenissen van November. Toen hebben de socia listen hun waren, revolutionairen aard getoond. Dreigend met arbeiders- en soldatenraden trad Mr. Troelstra op mat den eisch, dat de Regeering zou opstap pen, om zelf naar 't voorbeeld van zijn Duitschen vriend Ebert de leiding in Nederland in handen te nemen. Sinds dien werd de revolutie wel uitgesteld, niet afgesteld. De leider werd door de S. D. A. P., niettegenstaande zijn „ver gissing" gehuldigd. De kiezers zullen nu uitspraak moeten doen. Willen ze rood stemmen De kans op revolutie vergrooten Willen ze libe raal stemmen Maar die staan princi pieel op 't standpunt der Fransche revo lutie, en kunnen daarom 't socialistisch beginsel niet afdoende bestrijden. Dat kan alleen rechts! Wie anti revolutionair is, wie orde en rust mint, wie 't trezag eert, als van God ingesteld en verordend, die stemt op de Antirevolutionaire lijst. Dat is voor Zeeuwsch-Vlaanderen op Mr. Dieleman en Mr. van den Bortel. Op niemand anders Maar 't volk zal zich over meer moeten uitspreken. Het ministerie heeft de on- derwijsbevrediging ter hand genomen heeft goede sociale wetten ingediend. Wie dat alles wil helpen tot stand bren gen, steune de Regeering. Als de Eerste Kamer omgaat komt dat alles op losse schroeven te staan. Zorgt er daarom voor, dat er zooveel mogelijk Antirevolutionairen in de Staten en dus in de Eerste Kamer komen. Dan steunt ge de Regeeringdan helpt ge 't bijzonder onderwijsdan bevordert ge een goede sociale wetgeving. Over veel zal ons volk zich dus heb ben uit te spreken bij de aanstaande Statenverkiezingen. Laat er daarom actie zijn. Er moet worden gewerkt. Op dat de stem des volks zich klaar en dui delijk uitspreke voor onze Regeering die bij haar besturen rekening houdt met de Christelijke beginselen. V Denk om de verhuizingen. Voor de op 9 April te houden Staten- 11) ZELANDIA. Nee, Jo hoorde niet tot dat slag van damesleden, zooals ook „Excelsior" er telde, die uitsluitend schijnen te komen, om onhebbelijk te babbelen, onder alle partijen door, den directeur zijn taak bijna onmogelijk maken en voor wie het glanspunt der wekelijksche repetities de pauze is. Nee, Jo, was een ernstige zan geres, een der „krachten" van „Excel- cipr"en dat had Jan -in haar bijzonder aangetrokken zij tenminste, toonde, naar zijn waardeering, eerbied voor de kunst. Ja, hij vond Jo ook wel wat eenvoudig; ze was altijd stemmigjes gekleedmaar.... dat moest hij zich öèk bekennen, zij had geen opschik noodig, om te trekkenal had ze ook sjofeltjes in de kleeren ge zeten, ze zou er haar bekoorlijkheid niet bij ingeboet hebben. En toch was het ook weer niet uitsluitend haar lichamelijk schoon, dat hem had aangetrokken meer had dat, haar inborst gedaanhaar op- verkiezing in Zeeland geldt nog de oude kiezerslijst. Dezelfde dus van het vorig jaar. Wie bij de Kamerverkiezing in Juli j.l. stemmen moest, mag dit weer. En wel op dezelfde plaats. Laten onze kiesvcreenigingen daarom nagaan, welke kiezers er sinds Juli verhuisd zijn. Als de afstanden niet al te bezwaarlijk en de kosten niet te groot zijn, moeten die kiezers op 9 April over komen. Thans met de Evenredige Ver tegenwoordiging heeft elke stem waarde. Voer de gemeenteraadsverkiezingen staat de zaak anders. Als de stemdag wordt bepaald op een dag na 15 Mei, en dat zal op de meeste plaatsen wel het geval zijn dan geldt de nieuwe lijst. Anders, de oude ook voor de gemeente raadsverkiezingen. Maar nu blijft alles zéker bij het oude Keizer Wilhelm. LONDEN. De commissie van rechts geleerden benoemd om de schuldkwestie inzake den oorlog te onderzoeken besloot, dat tegen een Staatssouveieiu niet zal worden geprocedeerd. Het besluit moet echter door de vredesconferentie gerati ficeerd worden. Een gevallen grootheid. Zwitsersche bladen melden, dat admi raal von Tirpitz zijn geheele vermogen verloren heeft en sedert -de revolutie in Duitschland de gast is van den Zwitser- schen generaal Wille. De zoon van von Tirpitz is op het oogenblik bankbeambte, terwijl zijn dochter gouvernante te Zürich is. De admiraal bewoont een huisje te Wildegg, in het kanton Aargau. De opstand weer bedwongen. BERLIJN. Donderdagavond half 8 waren de partieele gevechten in de stad geëindigd. De regeeringstrpepen wisten zware verliezen te voorkomen, door weinig gebruik te maken van infanterie, maar vooral artillerie, mijnwerpors en machinegeweren te gebruiken. Er werden talrijke gevangenen ge maakt. Muiterij van Canadeesche soldaten in Engeland. LONDEN. Officieel wordt gemeld, dat de onlusten van Donderdagavond in het kamp te Rhijl (in Wales) geëindigd zijn met een omsingeling der oproerige Canadeezen. De rust is nu in het kamp hersteld en er bestaat geen vrees voor verdere vvanordelijkheden. De Canadeesche autoriteiten herstelden de orde zonder hulp der Britsche troepen. Zij deelden het Ministerie van Oorlog mede. dat zij niet wenschten, dat het vervoer verhaast zou worden als gevolg van oproer, daar zij niet gedwongen willen worden. De Canadeesche autoriteiten aanvaar den de volle verantwoordelijkheid voor de disciplinaire actie. Zij hebben een aantal manschappen, die bij de schiet partij betrokken waren, in hechtenis genomen. De onlusten waren zuiver plaatselijk en niet het gevolg van een wijd verspreide ontevredenheid Tweehonderd manschap pen met langen diensttijd, die beweerden, rechtheid, haar afkeer van aanstellerij, haar hartelijkheid. Hij vond iets in haar, wat hij bij de meeste dier andere miste en haar toewijding bij het zingen, de moeite, die zij zich gaf, om haar partij in te studeeren, de ergernis, die ze niet altijd vermocht te verhelen, als sommige damesleden zich zoo „dol" amuseerden. Menig genoeglijk uurtje hadden Jo en hij samen bij hem thuis doorgebracht, als ze hun partijen instudeerden op de piano. Bij Vlietstra was zulk een instrument niet aanwezig, wel een orgelmaar Jan beweerde altijd, dat de piano er zich beter toe leende. Jan had jarenlang les genomen en be zat wel eenige bedrevenheid in het spel Jo hield meer van orgelmuziek. Een poos aaneen was het stil geweest in de tuinkamer gezellig- knetterde de spiritus met helgele schitteringen in het diep blaufv. „Wat had Beremans gisterenmorgen een prachtig voorspel bij Psalm 150", begon Jan een algemeen gesprek. „Ja, eenig", oordeelde Jo. „Trouwens, die geeft altijd wat schoons". „Alleen vind ik, dat-ie't soms wel wat lang maakt", zei moeder Vlietstra een voudig. dat jongere troepen eerder gerepatrieerd waren, hadden de onlusten verwekt. Bij de onlusten zijn 12 man gedood, o.w. twee officieren. Het kamp telde 25,000 man. Volgens andere be-riehten zijn 5 per sonen gedood en 40 gewond. Laffe daden der Spartacisten. BERLIJN. Gedurende de onlusten te Halte werd Maandag 1.1. een officier mid den op straat door Spartacisten aange rand, mishandeld en daarop in de Saaie geworpen. Toen do officier zwemmend den oever weder bereikte, werden hem beide handen afgehakt, en nadat hij we der in het water was teruggeworpen werd hij in de rivier, nog steeds zwem mend, doodgeschoten. Naar thans blijkt, was deze officier luitenant-kolonel Von Klueber, die gedu rende de laatste jaren voor den oorlog Duitsch militair-attaché te Brussel en later te Parijs was, en die in den oorlog als chef van den generalen staf aan de militaire afdeeliug in Lotharingen en bij het 1ste leger in 'hampagne groote dien sten bewees. Von Klueber was door de rijksregeering belast met de organisatie van de militaire bescherming der Nationale Vergadering te Weimar en had zich daartoe naar Halle begeven. Zijn tragische dood heeft algemeeue en levendige deelneming ge wekt. De hongerziekte te Weenen. WEENEN. Bij de ziekte, waarvan melding gemaakt werd, vormen zich bla ren, terwijl de patiënt het t ermogen om zich te bewegen verliest. Het aanraken der beenderen veroor zaakt hevige pijnen. In één enkel zieken huis werden gisteren 60 gevallen gecon stateerd. De ziekte verbreid zich snel, zoodat Weenen doe* een catastrofale hongersnood-epidemie bedreigd wordt. De beste geneeswijze is het gebruiken van fosfoor en levertraan, waaraan ech ter juist gebrek is te Weenen. Wilson naar Parijs terug. PARIJS, 8 Maart. President Wilson zal den 13en Maart te Brest aankomen. Een waarschuwing van Amerika aan Italië. V\ ASIIINGTON. Amerika heeft aan Italië de waarschuwing gericht, dat, tenzij Italië ophoudt met liet belemmeren der voedselvoorziening van de nieuw opgerichte Joego-Slavische Staten, stap pen zullen worden ondernomen, om Italië van allen toevoer van Amerikaansche voedingsstoffen af te snijden. DE ORANJEKAZERNE AFGEBRAND. De groote Oranjekazerne in Den Haag, waar ons keurkorps, de Grenadiers en Jagers, gelegerd was, is totaal afgebrand. Niets dan de muren zijn overgebleven. Met ongekende hevigheid woedde de brand, die begon in een rustkamer. Er wordt aan kwaadwilligheid gedacht. Dit vermoeden wordt versterkt door het feit, dat tijdens den brand de brandweer herhaaldelijk werd gealarmeerd, zonder dat er ergens brand was. MEER GELD. Minister De Vries acht een nieuwe „Zeg maar gerust te lang; moeder", stemde Vlietstra'in. „Nou, meneer", weerlegde Jan „dat kan ik u niet toegeven. Mooie muziek kan haast niet te lang duren. Ik voor mij hoor ze graag en Beremans' muziek, al zijn z'n voorspelen dan misschien voor sommigen wat lang, is in elk geval heel wat stichtelijke!- dan dat jachtig dreunen van dien sui van de Wester". „Wel, ik hou op. mijn manier ook wel een beetje van muziek hoor", zei Vliet stra goedmoedig, bij Jan 's min of meer opgewonden spreken, „maar er zijn toch grenzen. Een voorspel van 'n minuut of tien is me te machtig", „o Ho, vadertje", bemiddelde Jo, „nu gaat U overdrijven". „Ja, dat is wel mogelijk Jo", gaf vader Vlietstra toe; „nou, ik heb er nog nooit bij op m'n horloge gekeken maar me dunkt toch, dat Beremans het wel eens, ja. wel eens dikwijls te lang maakt". „Maar, meneer Vlietstra, hoe kunt U dat nou vinden? Zulke mooie muziek", kwam Jan weer met ergernis in zijn stem. „Wel", legde de oude heer bedaard uit, „ik vind het heel mooi hoor, zooals ik zeimaar een voorspel moet toc.li geen orgelconcert worden crisisleeniug van f 400 millioen noodig, evenals fiscale herziening van de invoer rechten en een belasting op weelde artikelen. De minister is tegen belasting op waardevermeerdering van onrocTend lioed, nalatenschapsbelasting en staats- erfrecht. DISTRIBUTIE VAN RIJWIELBANDEN OPGEHEVEN. Het „Vad." meldt, dat de distributie van rijwielbinne.ii- en buitenbanden is opgeheven. EEN KAMER-TOONEELTJE. Uit het Kamer-overzicht van het Handelsblad knippen we het, navolgende „Volksgezondheid! Terwijl daarbeneden de heeren en een vrouw! daarover praatten, zat juist, daarboven in de loge van den president het levend beeld der- volksgezondheid. Daar keek, uit het zwarte vierkant van die opening, een blozend rond meisjesgezicht met franke ronde oogen en een kleinen ronden mond, en heel die jeugdige blozende rondheid was omlijst door liet kartelrandje van ten Overijsselsche boerinnemuts en rees op uit de stemmigheid van een zwart staatsiejaponnetje, waarlangs een gouden kettinkje zeeg. 'tWas, naar verteld werd, de dochter van een der Kamerleden dien men dan ook eenige oogenblikken nevens die fleurige en allerliefst-stemmige jeugd in de loge zag. Hij mocht zich trots ge voelen op zijn dochter die zich blijkelijk en met reden gelijk haar vader trots gevoelt op haren boerenstand, waarvan ze de landsdracht eerde. Zoo vorstelijk is de presidiale loge nog niet gehuldigd. Als door de aanwezigheid van dit fijn- blozende boerinneke. De Hollandsche Volksgezondheid Och heeren, gaat naar 't land Het hier bedoelde Kamerlid was de heer Weitkamp, zooals men allicht be grijpen zal. Belgie's losmaking. Toen we met Spanje's vorst als onzen wettigen Souverein in de onderscheidene gewesten van Zuid- en Noord-Nederland in oorlogstoestand geraakten, stonden dc Zuidelijke Nederlanden in 't gemeen liooger dan de Noordelijke, en eerst in 1575 kwam deze historische verhouding tot haar keerpuut. Sinds bleven we, de Barrière-vestingen uitgenomen, dan ook gescheiden. In groote menigte trok men uit Vlaanderen naar Nederland, en de Zuidelijke landen bleven onder Habs- burgs heerschappij. Dat duurde tot de Fransche Revolutie den toenmaals be- staanden toestand geheel verbrak, en tenslotte heel België als straks de zeven Provinciën onder Frankrijk kwam. Op het Congres te Weenen is aan deze wanverhouding een einde gemaakt en van toen af werd België in Noord- Nederland ingelijfd. Dit had nooit onze sympathie, en de pogingen door Koning Willem I aangewend, om de Belgische bevolking ook op religieus terrein meer geschikt voor aansluiting aan Nederland te maken, konden we nimmer prijzen. „Voor mijn part", viel Jan in, zich een beetje warm makend, „mocht hij nog langer bezig zijn. Ik vind het eenig. En jij, Jo?" „Och", zei Jo, ontwijkend, „je weet, ik hou van muziek". „Je zegt liet, of je je verontschuldigen moet", kwam Jan weer, prikkelbaar. „Och welnee" zei ze. „Nee maar, je begrijpt me misschien niet goed", hernam Vlietstra weer, kalmp jes. „Muziek is heel goed, maaralles op z'n tijd en alles op z'n plaats", „Mag dan begon Jan alweer „'t Ligt er maar aan", zette Vlietstra bedachtzaam verder uiteen, „hoe je de zaak beschouwt. Naar mijn opinie mag de muziek niet nommer één worden in de kerk. Nommer één is en moet, geloof ik, ook blijven, de bediening van het Woord „Dan konden ze feitelijk de orgels wel heelemaal uit de kerk zetten", weer streefde Jan, korzelig. Hij, die zich altijd geroepen voelde, het voor de kunst op te nemen, voelde zich warm worden, bij, hetgeen hem toescheen, haar miskenning en achteruitzetting. „Muziek is toch ook een gave van God „Zeker wel, stellig, maar Dit echter doet 't feit niet te niet, dat de gewesten van België toentertijd bij ons land zijn ingelijfd, zoodat in 1830 39 niet een nieuwe Staat naast de onze verrees, doel), heel anders, een in opstand geraakte provinciegroep door hatir Sou verein niet meer in zijn macht kon wor den gehouden, omdat het machtige Frank rijk met zijn leger het land introk, en Antwerpen overrompelde. Er was alzoo geen sprake van, dat twee zelfstandige staten in oorlog waren geraakt. Wat later België werd, was een deel van Nederland sinds 1815; dat deel kwam in opstand, viel van ons af. In 1839 hebben we dit feit moeten erkennen. Echter zóó altijd, dat er geeu sprake was van twee Staten, die de één met den ander in oorlog waren ge raakt, maar eeniglijk van één Staat, waarvan de iielft in opstand kwam, en afviel. Men mist dan ook in in volstrekten zin het recht, om te beweren, dat het tractaat van 1839 thans verviel, en dat tengevolge van het wegvallen van dit traclaat, België thans niet alleen rech ten van zelfstandigheid tegenover ons kan doen gehien, maar zelfs stukken van ons land kan opeischen. Het trac taat van 1839 kan vooreerst niet verval len zonder onze toestemming en mede werking, en ten andere keert, zoo men het vervallen laat, niet anders terug dan de toestand die voor 1830 bestond, en die vanzelf de beslissing en beschikking in onze handen zou leggen. Wat de Indép.-Belge en andere Pers organen beweren, is dan ook niet anders dan een poging, om de stand van zaken, die in 1839 in was getreden, iustêevan uit het Weener Congres uit het feit van den opstand af te leiden, en juist dat is historisch een volstrekt onhoudbaar be weren. (Standaard). De eerbied voor het inenschelijk leven. Steeds meer demoraliseert zich onze tijd door het verzwakken van den eer bied voor het uienschelijk leven. Er kunnen gevallen zijn, waarin ge zelfs uw eigen leven niet sparen moogt denk slechts aan de martelaren, die juichend zich in den dood gaven en zoo de een- wigheid ingingen. En zoo kan het ook in den oorlog toegaan lietkan zijn, dat uw vaderland het offer van uw leven van u vergt. Heel de Schrift getuigd er van. Maar wat thans zoo pijnlijk aangrijpt en blijkbaar niet tot staan schijnt te brengen is, de misdaad die tegen het Gij zult niet doodenniets sparend en alle gezag opzij zettend in gaat. Wat geven de Bolsjewiki ten slotte nog om een menschelijk leven. Liofst heele standen der maatschappij trachten ze uit te roeien. Doch wat nog pijnlij ker hindert is, dat in de Vereenigde Staten van Amerika telkens weer gelijke boosheid insluipt. Mac Kinley werd na Lincoln, als President vermoord, en nu reeds zijn weer op Wilson twee aansla gen, kort na elkander, beproefd, en men staat er schier verbaasd over, dat hij er van beide aanvallen het. leven afbracht Hoog staat Amerika in cultuur en ontwikkeling, maar de zedelijke maat staf blijft er niet op peil. Dc menschen- „Nu", kwam Jan, voorbarig, „waarom moet dan aanmerking gemaakt worden op een voorspel, Gat wat lang duurt „Zoo voort geredeneerd", weerlegde Vlietstra, nog immer even kalm, „zóu je het ook kunnen verdedigen, om énkel muziek te geven dan kon de preek wel achterwege blijven". „Nou, Bach heeft „Ja ja, ik weet het. Maar Bach is iedereen niet. En daar, bij dien godde- loozen keurvorst, was geen ander middel, om hem te treffen en daarom is dat ook niet af te keuren". „Nee", kwam Jan, triomfeerend. „Nee", herhaalde Vlietstra, „maar daarom kan dat voorbeeld óók niet die nen, om daar nu een algemeenen regel naar te maken". Jan voelde, dat hij te vroeg geglori eerd had. Die Vlietstra was zoo'n kalme, secure, nuchtere baas. Nuchter, juist nuchter, al te daarom had die toch im mers eigenlijk ook geen recht over zulk een onderwerp mee te spreken. „Ik wil de muziek niet weg hebben uit de Kerk, heelemaal niet, maar ze mag niet de eerste rol spelen het orgel moet begeleiden (Wordt vervolgd). ZEEU WSCH -VLAAN DEREN DOOR

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1919 | | pagina 1