Jlntircoolutionair
voor
nieuws- en Advertentieblad
Zeeland.
En grepen Hem!
FEUILLETON.
OMHOOG
Binnenland.
No. 1411
Woensdag 7 Maart 1917.
14' Jaargang.
tuit
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,Franco
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec
teuren en Brievengaarders.
Dit blad verschijnt Dinsdag» en Vrijdagavond,
uitgezonderd op Feestdagen,
bij den Uitgever D. H. LITTOOIJ Az. te TER NEUZEN.
Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave.
ADVERTENTIËN:
Van 14 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER.
Alle stukken, voor de Redactie van
dit blad bestemd, te adresseeren
„Aan de Redactie van Luctor et Emergo
te Ter Neuzen."
Aanname van Advertentiën tot 1 uur op
den dag der uitgave.
„Toen kwamen zij toe, en sloegen de handen
aan Jezus, en grepen Hem". Mattheiis 26 50b.
Toen strekte 't boos gebroed d'onreine handen
Onheilgen, grijpend naar het Heilig Kind des
[Heeren,
Om Hem, Onschuldige, ten diepste te vernêeren.
Gebonden Hem te voeren als hun buit
Toen loeg de Hel, toen juichten haar demonen,
Toen, na de Judaskus, Hem koord en banden
[snoerden,
Toen, als van God Verstootne, zij Hem voerden
Naar Annas heen, die waakt tot nachtlijk
Toen dorst het schepsel broos, den Sterken
[Schepper smaden,
Toen greep de Hellevorst, den Koning aan
[der Eeuwen,
Werd 't schuldloos Offerlam, gesteld ten prooi
[van leeuwen.
Door eigen jonger zag de Meester Zich verraden
Zoo grijpt al d'eeuwen door de Wereld naar
[Gods kindren.
Zoo greep steeds 't slangenzaad naar 't reine
[zaad der Vrouwe,
Zoo bracht reeds Kaïns knots het Ouderhart
[in rouwe,
Trachtt' Ezou's bloedig zwaard Gods heilsplan
[te verhindren.
Zoo woedde Faro fel, om 't heilig Zaad te
[dooden,
Sprong Aamlek, heete wolf, om Isrel te ver
scheuren,
Poogt Hamans snoode raad den Jood ter galg
[te sleuren,
Zendt haast Ilerodes' haat in Bethlehem zijn
[boden.
Zoo spant, om Christus' volk straks samen
[Jood en Heiden,
Om 't kleine kuddeke geen striemend leed te
[sparen,
Zoo snoert het worgkoord stom het lied der
[martelaren,
14)
Hij zette zich op een der stoelen, hield de
pet in de handen en keek nieuwsgierig rond.
De kamer was rijk gemeubileerd; deftig tikte
op den marmeren schoorsteen een zware
pendule. Kostbaar tapijt dekte den grond.
Een canapé noodigde tot rusten of luieren.
Een piano stond, opengeslagen tegenover den
schoorsteenmantel; een instrument, dat hij
slechts uit de boeken kende. Tegenover hem
bevond zich een paar breede ramen ze waren
opengeslagen, en gunden onbelemmerd uitzicht
op een verrukkelijken tuin, waaruit het zachte
koeltje heerlijke geuren meevoerde. Zou hij
durven opstaan om beter te kunnen zien
Zag hij daar niet een perk rhododendron,
waarvan hij zooveel hield? Neen, hij moest
maar stil blijven zitten; 't zou zoo raar staan,
als oom straks binnentrad en hij rondliep in
de kamer. Wat een heerlijkheid hier! Zulk
een huis te hebben. Hij maakte even een
vergelijking met het ouderlijke huisje maar
immers, hier viel alle vergelijking weg. Ja,
Werpt onvermomde haat Gods Volk in wee
Ai mij, geen Wereld-haat alleen heeft daar
[mjjn Heer gebonden.
Zijn scherpste boeien, ach dat zijn mijn eigen
4 Maart 1917. Z.
V De Bioscoop.
Telkens weer wordt door mannen, die uit
hoofde van hun werkkring tot oordeelen
bevoegd zijn, gewezen op den gevaarlijken
invloed van de bioscoop.
Het zenuwprikkelendc van bioscoopvertoo-
ningen is een uiterst gevaarlijk ding.
Meermalen reeds bleek," hoe misdaden
gepleegd werden onder invloed van bijgewoonde
voorstellingen.
Een „nette" bioscoop lokt geen volk.
Het moet spannen, schokken.
Echtbreuk, hoererij, misdaad worden vaak
vergoelijkt, zooal niet verheerlijkt.
Wel bestaan in sommige plaatsen „keuring
commissies", waar het voorstellingen geldt
voor kinderen, maar grootendeels woedt het
bioscoopkwaad onbelemmerd voort.
Het is trouwens ook de vraag, of die
wettelijk gesanctioneerde voorstellingen wel
het juiste middel blijken om het kwaad te
bestrijden. Het gaat in dezen ook vaak als
met het drinken en kroegloopen.
En nu afgezien van dit alles, mag toch de
vraag gedaan worden, of althans in deze tijden
de bioscoop, de gevaarlijke bioscoop, niet kan
worden gemist.
Is het niet stuitend te zien, hoe de bioscoop
nooitleeg is, maar steeds goede zaken maakt,
terwijl de ernst van den toestand ons van
alle zijden aangrimt
Is het niet stuitend te zien, hoeveel geld
op deze wijze wordt vermorst
Men protesteert, men houdt zelfs honger-
optochten en, gaat na afloop naar de cinema
Velen van degenen, die op allerlei wijzen
worden gesteund, waarbij de brutaalsten naar
oud gebruik het leeuwendeel krijgen, zien toch
nog wel kans den toegangsprijs tot de bioscoop
te betalen.
Misschien vormt zich mettertijd nog wel
een comité, tot beschikbaarstelling van toe
gangsbiljetten tegen verminderden prijs.
V Bezuinigen.
Zuinig met de kolen
Uitstekend
dat was eerst leven in zulk een omgeving
met zulk een weelde rond zich. Neen, dan
leek het ginds in het dorp nérgens naar.
Zóó moest ook zijn toekomst worden. Omhóóg
moest hij; als.... Nu, spoedig zou hij het
weten. Straks zou de beslissing vallen. Want,
als oom maar toesloegzou hij wel voor de
rest zorgen. Geen moeite zou hem te groot;
geen werk te moeilijk, geen studie te zwaar
vallen zijn ideaal zou hem aanlachen en eiken
arbeid licht makenzijn doel wilde hij be
reiken. Waarom zou hij het niet kunnen
Die gedachte wilde hij zelfs niet binnenlaten.
Het móest en het zoü gebeuren. Hij kón
studeeren hij wilde studeeren elke moeilijk
heid zóu hij overwinnen. Als nu oom hem
maar ter wille washij moest zich maar zoo
voordeelig mogelijk trachten voor te doen
er hing van deze kennismaking zóóveel af..!
Beleefd en voorkomend moest hij wezen go'
willig, behulpzaam.
Voetstappen weerklonken op de trap; een
welluidende stem zong eenige regels van een
pas geïmporteerd straatliedje.
Daar vernam hij ook Mina's schel geluid;
ongetwijfeld stelde zij mijnheer Van Dalem in
kennis met de komst van zijn achterneef.
De deur werd geopendj wijd, met breeden
zwaai. Een panamahoed zeilde door de kamer,
kwam te land op de tafelde deur smakte
dicht; een zware gestalte lag het volgend
Kerkdiensten op vele plaatsen, vervroegd
van den avond naar den middag.
Vele scholen gesloten.
Treinenloop beperkt.
Maartheaters, bioscopen, circussen,
danshuizen, café 's avond aan avond, geopend
tot laat in den nacht.
Ra ra
GERSTEBROOD.
„l)e Standaard" bevat het volgend inge
zonden stuk.
Bij den heerschenden graannood verdient
het aanbeveling, de aandacht te vestigen op
een product, dat wij in overvloed voorhanden
hebben, nl. de gerst. Er wordt hier te lande
veel gerst verbouwd, die echter grootendeels
als veevoeder gebruikt wordt en door de
bierbrouwerijen bij de bereiding van bier.
Gerst, als volksvoedsel beschikbaar gesteld,
zou onzen levensmiddelenvoorraad aanmerke
lijk vergrooten. Daar men wegens den steeds
grooter wordenden veestapel en het gebrek
aan mais, de gerst aan het veevoeder niet
onttrekken kan, ligt het. op den weg der re
geering in navolging van Duitschland en En
geland, het gebruik van gerst door de brou
werijen te beperken, zoodat een grooter deel
voor volksvoedsel beschikbaar is.
Van gerstemeel toch bakt men een smakelijk
en werkelijk zeer voedzaam brood, dat de
andere broodsoorten aan eiwit en vetgehalte
nog overtreft. Tarwemeel bevat 11 pCt. eiwit
en E4 pCt. vet, roggemeel 9.2 pCt. eiwit en
1.3 pCt. vet, terwijl gerstemeel 12.3 pCt. eiwit
en 2.3 pCt. vet bevat. Wat wil men meer,
heerlijk brood, en veel voedzamer dan welke
soort ook. Veel vooroordeel is hier nog te
overwinnen, maar met goeden wil bereikt men
veel, getuige de opgang en groote uitbreiding
in het verbruik van schapenvleesch.
Th.
DE JAARBEURS TE UTRECHT.
Met den dag neemt de drukte op de Jaar
beurs te Utrecht toe. Donderdag bijv. zijn er
vele duizenden bezoekers geweest. Alles is
dan ook thans volkomen „af", wat de eerste
drie dagen der week nog niet het geval was,
al bemerkte men dat bij een oppervlakkige
beschouwing natuurlijk niet meer in die mate
als den eersten dag.
Zoo is b.v. de installatie voor draadlooze
telegrafie pas Woensdagavond gereed gekomen,
oogenblik languit op de canapé.
„Om te smoren, wat 'n hitte. Mina 1"
Karei stond recht; het binnenkomen, zóó,
had hem toch nog verrast.
Van Dalem scheen hem nu pas te bemerken.
„Ha, visite, zóó, dus je bent... Minakom
je daar eindelijk? Schenk me wat spuitwater
of zoo iets; ik smelt. Twee glazen! voor...
hoe heet jij ook weer zeg, nog een verre
neef hé, geef me een poot jongen
,,'tGing alles in een adem, ondanks de
warmte. Op de canapé liggend reikte hij
Karei een paar vingers.
Mina schonk op het buffet de glazen vol,
die ze op de tafel plaatste.
Karei drukte oom de „hand". „Dagoom!"
Oom nam hem van het hoofd tot de voeten
nauwkeurig op.
„Dus jij bent Lena's jongen, kom an."
Hij hield Kareis hand nog altijd vast.
„Nou Sijmen, jongen, zet jeen drink je
glas leeg."
Ik heet Karei, oom." Het prikkelde zijn
trots een weinig, met Sijmen te worden aan
gesproken.
Ilij voelde iets van de ironie.
„Och ja, nou Karei danzeg, knelt dat
boord je niet vrééselijk
„Heelemaal niet, oom."
Gelukkig, anders geen boorden gewoon,
denk ik
Het technisch bureau van „Wireless" te
's-Gravenhage heeft n.I. met speciale toestem
ming van den Opperbevelhebber van Land
en Zeemacht en van het gemeentebestuur van
I trecht, z.g. „antenne" aangebracht op de
gebouwen Fruithal en Korenbeurs, waardoor
deze firma in de gelegenheid is, eenige keeren
per dag de draadlooze officieele oorlogscom
muniqués uit Londen, Parijs, Berlijn en Weenen
alsmede het tijdsein uit Parijs ter Jaarbeurze
op te vangen. Met uitzondering van het, laatste
mag zij echter van die radiogram men geen
gebruik maken.
Bij de inzendingen der Staats- en particu
liere Limburgsche kolenmijnen vindt men alle
bijzonderheden, die het mijnbouwwezen op
levert, zoowel wetenschappelijk als technisch
gedemonstreerd. Fraaie bakken met glim
mende anthraciet doen den aanschouwer in
deze tijden van kolenoodwatertanden
hadden we haast geschreven.
Bijzondere aandacht verdient ook de inzen
ding van de Gemeentewerken van Dordrecht,
die met de Gemeente Utrecht de eenige Ge
meentelijke vertegenwoordiging uitmaakt.
Dordrecht exposeert relief platte gronden harer
Gemeente met zeer overzichtelijke aanduiding
van de spoorwegen, havens en beschikbare
industrie-gronden. De Staatsspoor kocht aan
de zeehaven aldaar onlangs een groot terrein
aan voor haar creosoteerinrichting. Verder
blijkt uit deze platte gronden, dat een nieuwe
haven aan de Merwede is ontworpen, welke
met een eveneens ontworpen spoorverbinding
onmiddellijk aansluit aan de lijn Dordrecht-
Gorinchem.
Wij wandelen nu even het Vreeburg af en
gaan door de zeer drukke Vie-, Pottier- en
Lange Jansstraten naar het Janskerkhof, waar
we de chemische artikelen en de voedings-
en genotmiddelen bijeen vinden.
Belangwekkend is hier de collectieve in
zending der vruchtendrogers, wier vereeniging
tevens het Jaarbeurs-restaurant aan het Jans
kerkhof exploiteert. Men ziet hier in bonte
verscheidenheid liggen, gedroogde kool, peen,
uien, boonen, peultjes, rapen en aardappelen,
welke artikelen alle door drooging op 10°/0
van hun oorspronkelijk zijn gereduceerd, en
welke na bereiding met water huil oorspron
kelijke volumen weer aannemen, zonder
noemenswaard aan smaak te hebben verloren.
[„De Stand,")
ONZE SCHEEPVAART.
De uitvoerende commissie der N. O. T.
deelt het volgende mede
De onderhandelingen, welke door de N. O. T.
met de Britsche regeering werden gevoerd,
Het leek wel, of oom Van Dalem het er op
gezet had, hem te prikkelen. Wat moest hij
antwoorden? Gauw geërgerd als hij was,
moest hij met geweld zich weerhouden van
een scherp bescheid. Maar zijn verhoogde
kleur verried, dat de pijltjesdoel hadden
getroffen.
Maar reeds roerde oom weer een ander
onderwerp aan.
„Je wou studeeren, hé? A propos, hoe
maakt je moeder het; je vader ken ik niet,
weet jeen je broers en zusjes, je hebt er
immers een heele schep?"
„Hoe al die vragen gelijkelijk te beant
woorden! „Moeder maakt het nog al goed.
U hebt er de groeten van, en
„Zoo, maakt ze het nog al redelijk Ge
lukkig, ik mag ze wel lijden, al is zé wat fijn.
Ja, ze heeft me over je gesproken. En nu
kunnen we op ons gemak eens kennis maken,
hé? Maar 'tis hier afschuwelijk warm, kom,
we gaan in den tuin; of hou je niet van
bloemen
Kareis oogen glansden.
„Graag", zei hij, „van bloemen hou ik heel
veel."
„We zullen eens zien. Ga maar mee."
Hij volgde oom de trap af, den tuin in.
(Wordt vervolgd.)
n V>°il jWJ p Qln
[hoonen.
DOOR ZELANDIA.
l^ïadrul^rerbodenj
[en lijden.
[zonden
Eet Gerstebrood
