Antirevolutionair
voor
nieuws- en Advertentieblad
Zeeland.
Uit de Pers.
FEUILLETON.
OMHOOG I
:i
Binnenland.
Woensdag 21 Februari 1917.
14" Jaargang.
No. 1407.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,Franco
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec
teuren en Brievengaarders.
Dit blad verschijnt Dinsdag» en Vrijdagavond,
uitgezonderd op Feestdagen,
bij den Uitgever D. H. LITTOOIJ Az. te TER NEUZEN.
ADVERTENTIËN:
Van 14 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIEN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER.
Alle stukken, voor de Redactie van-
dit blad bestemd, te adresseeren
„Aan de Redactie van Luctor et Emergo
te Ter Neuzen."
Aanname van Advertentiën tot 1 uur op
den dag der uitgave.
V P. Dregmans. f
Weer is een van de oude garde heengegaan.
In goeden ouderdom ontsliep te Axel de
heer P. Dregmans.
Hij was een man, die een meer voor aan
staande positie innam.
Tot notaris benoemd 9 April 1883, bekleedde
hij dit ambt tot 1910.
Op politiek gebied was hij een man, die
steeds mee leefde met de publieke zaak.
In 1887 verkoos Axels burgerij hem tot
raadslid.
En sinds dien werd zijn mandaat telkens
hernieuwd.
Hij vervulde de betrekking van Wethouder
van 1890 tot 1908.
Zijn dood laat een ledige plaats in den Raad.
Op kerkelijk terrein nam hij eveneens deel
aan de leiding der zaken. Van 1897 tot 1910
diende hij als ouderling de Gereformeerde
kerk van Axel.
De laatste jaren zijns levens waren niet
een heldere levensavond.
Ze waren een beproeving voor hem en de
zijnen.
Thans is hij weggenomenmoge hem na
het duister het eeuwig licht zijn opgegaan.
Zijn nagedachtenis zal in de herinnering
van velen binnen en buiten Axel blijven voort
leven.
Een staartje.
„De Nederlander" deelt mede:
Het schunnige blad.
Naar aanleiding van Minister Bosbooms's
qualifiatie van de Middernachtzende
ling en van zijn mededceling omtrent het
door den redacteur van dat blad aangeboden
excuus, hebben wij gisteren de telegrafische
verklaring van den heer Van Munster afge
drukt, luidend als volgt
„Geen excuus aangeboden. Feiten uit
mijn artikel bleken bij herhaald onderzoek
onder eenige restrictie waarbataljons
commandant minder schuldig dan eerst werd
ondersteld dit den minister gemeld. Schrif
telijke breedvoerige correspondentie be
schikbaar."
12)
„Moeder, zou 'k maar gaan
„Je hebt nog 'n uur, Karei. Kom, zit nog
evenje moet anders bij het station toch
maar op en neer loopen."
,,'tls al," wierp hij tegen, en haalde vaders
zilveren horloge, groot en dik, dat hij op deze
reis mocht gebruiken, en dat bewaakt werd
door een dikken nikkelen ketting, uit den
vestzak, ,,'t is al
,,'t Is nog vroeg genoeg. Wacht nog even,
jongen."
Onwillekeurig zette hij zich weer even in
vaders stoel.
„Ik hoop, dat je een goede reis zult maken,
mijn kind dat oom je ter wille zal zijn. Ik
denk, dat je van morgen in je gebed deze
reis niet hebt vergeten, Karei
Wat zou hij zeggen? Vol over de reis,
had hij dezen morgen zelfs geheel en al zijn
Op ons verzoek om nadere inlichting inzake
de bedoelde restrictie, gewerd ons heden de
navolgende mededeeling
De feiten staan vastde restrictie geldt
alleen het aandeel van den Commandant.
Ik gaf den Commandant op 13 Aug. 1916
schriftelijk in overweging, door een klacht
tegen mij, een justieel onpartijdig onderzoek
omtrent de feiten te laten instellen.
Die klacht is blijkbaar niet ingediend.
De hier verstrekte gegevens zijn dus met
die van Minister Bosboom, waarmede Z.Exc.
zulk een succes behaalde bij een zeker deel
der Kamer, in flagrante:) strijd.
Wij laten de beoordeeling van deze handel
wijze over aan onze lezers.
BEVORDERING VAN TEELT VAN TUIN-
BOUWGEWASSEN IN EIGEN TUINEN.
De minister van landbouw, nijverheid en
handel, bekend met de gunstige resultaten,
verkregen door een werkgever, die, overtuigd
van de noodzakelijkheid om zijnerzijds bij te
dragen tot vermindering van de bezwaren dor
levensmiddelenvoorziening, aan zijn personeel
tegen geringe vergoeding kleine perceeltjes
tuingrond ter beschikking heeft gegeven, noo-
digt alle eigenaren van gronden en in het
bijzonder de werkgevers, voor zoover zij daar
voor terreinen vrij hebben, uit tot het beschik
baar stellen van tuingrond aan hun personeel
te willen overgaan, ten einde daardoor de
zorg voor de levensmiddelenvoorziening te
helpen verlichten. (Stct.)
EEN METHODE TER VEREENVOUDIGING.
Men schrijft aan De Standaard
De heer H. van den Eynden, verificateur
der Gemeente-financiön van Amersfoort, die
ambtshalve kennis maakte met de talrijke
bezwaren, welke zijn verbonden aan het hui
dige broodkaarten-systeem, heeft een methode
uitgedacht, welke niet alleen de levensmid
delen-voorziening veel vereenvoudigt, doch
onder meer
1. het urenlang wachten van het publiek
onnoodig maakt,
2. den arbeid voor de bakkers zeer ver
gemakkelijkt,
3. het knoeien met niet-gebruikte bons ab
soluut onmogelijk maakt,
4. een veel beter, vluggere en meer over
zichtelijke controle meebrengt.
Van zijn vinding, die ook groote geldelijke
besparing geeft voor het Rijk, heeft hij bereids
mededoeling gedaan aan den Minister van
Landbouw en aan den Directeur vau het
Centraal Brood Kantoor.
morgenplicht verzuimd.
„Aan Gods zegen, mijn jongen, is ook in
deze zaak alles gelegen. Ga toch met een
biddend hartde Heere kan alleen je gang
voorspoedig maken."
Ze had zoo graag gezien, dat Karei haal
bij gevallen was, ware het ook slechts met
een enkel woord. Neen, ze verwachtte van
hem geen volledig antwoord, geen bescheid,
dat ze onnatuurlijk had moeten noemen ze
zou zich gaarne tevreden stellen met een
enkel ongekunsteld woord, met een hartelijken
blik van begrijpen. Maar niet het geringste
blijk van instemming ontving ze.
Weer kwam het horloge uit den zak.
Ongeduldig gleed zijn blik over de wijzer
plaat.
Moeder zuchtte.
„Heb je in 't geheel geen antwoord voor
me, Karei
„Wat moet ik dan zeggen 1" kwam er on
willig uit.
Moeder Randers keek haar jongen in-droevig
aan. Wat moest ze hiervan denken? Was
hij op den verharding; neen, dat wou zeniet
veronderstellen hij was alleen maar nukkig,
weerspannig, misschien wel wat overspannen.
Ze moest niet dadelijk het ergste denken
DE WESTERDIJK
(MET REGEERINGSGRAAN GELADEN).
Het stoomschip Westerdijk is van Stornoway
aangekomen en heeft ligplaats genomen in de
Maashaven te Rotterdam.
De gezagvoerder, de heer P. Smit, deelde
aan de N. R. C. mede, dat hij, direct nadat
hij wegens gebrek aan steenkool te Stornoway
was binnengeloopen, naar Londen had getele
grafeerd, om van bunkerkolen te worden voor
zien. Echter zonder eenig gunstig gevolg.
Daarna heeft hij zich met den Nederlandschen
consul-generaal de heer Maas in verbinding
gesteld. Ook dit hielp niet. De tusschenkomst
van den agent der reederij mocht ook niet
baten. Niet alleen dat er bunkerkolen werden
geweigerd, maar ook werd geweigerd, dat de
bemanning aan den wal mocht gaan. De
gezagvoerder alleen kreeg vergunning om zich
3 uur per dag, van des morgens 10 uur tot
des middags 1 uur, aan den wal te begeven,
om zich van proviand te voorzien. Hij werd
dan per sleepboot gehaald en weder terugge
bracht.
In het eerst kon hij tegen betaling zooveel
proviand verkrijgen als liij verlangde, maar
later werd er zoogenaamd gerantsoeneerd. De
laatste twee weken is men geheel van suiker
verstoken geweest.
In Stornoway heeft de Westerdijk geen
militaire bewaking aan boord gehad, maar
van den wal werd er steeds gecontroleerd.
Nadat de Westerdijk Stornoway had ver
laten, mocht geen enkel schip do haven, welke
vol lag met Zweedsche, Deensche en Noorsche
stoom- en zeilschepen meer verlaten.
De sleepbooten Witte Zee en Zwarte Zee,
welke reeds verleden week Woensdag Storno
way bereikten, mochten de haven niet binnen,
maar moesten buiten ankeren.
Zondags kwam de uitvaartvergunning uit
Londen af, den volgenden dag werd de reis
naar huis aanvaard.
Onze vraag, of de gezagvoerder onderweg
nog iets had gezien of ontmoet, moest hij
ontkennend beantwoorden. Alleen Donderdag
middag 12 uur heeft hij een Zeppelin waar
genomen, die hoog boven zijn schip dreef.
Hoewel de lading 28 October 1916 door de
Argentijnsche Handelmaatschappij te Buenos
reeds in het stoomschip was geleverd, ziet
ze er volgens de opvarenden nog gezond uit.
Dit is te danken aan het zooveel mogelijk
open liggen der luiken.
De lading, bestaande uit 2331 balen (151,500
K.G.) en gestort 4700 ton tarwe, tezamen
wegende 4,925,000 K.G., is dus 2 maanden
later in het bezit van de Nederlandsche
regeering gebracht. Zaterdagochtend 7 uur
begon Thomson's Havenbedrijf met de lossing.
Ten slotte zij nog vermeid, dat de uit 25
koppen bestaande bemanning wel is.
schoon een scherpe aanmerking haar op de
lippen had gezweefd, dwong ze zich tot zacht
heid.
„Ik vraag je immers, mijn jongen, hoe je
onder dit alles staatof je den Heere de zaak
hebt voorgelegd. Is het zóó moeilijk, Karei,
daarop een antwoord te geven aan je moeder
Ze sprak zoo zacht, zoo overredend, toch
zoo ernstig Kareis weerstrevigheid smolt weg.
Ilij voelde schaamte over zijn boos woord,
dat moeder zeker pijn had gedaan.
Hij sloeg de armen om haar hals.
„Niet boos wezen, moeniet boos zijn
„Ik ben immers niet boos, Karei. Je weet,
dat ik het tot je bestwil vraag. Wat kan er
goed gaan, zonder den zegen van God Heb
je Hem vergeten in dit alles. En had je het
zóó druk met je plannen, dat voor Hem geen
plaatsje overschoot? Voelde je niet, hoe
noodig het is, altijd onze uooden en behoeften
Hem bekend temaken? Heb je het verzuimd,
mijn kind?"
Ilij lichtte het hoofd, dat op haar schouder
was gezonken, niet op. Haar zachte, weeke
stem, haar vriendelijkheid, haar moederlijke
deelneming, de liefde, die er in sprak, overwon
hem.
En zacht luidde zijn antwoord„Ja moe,
Als een bijzonderheid deelde de gezagvoerder
ons mede, dat hij gedurende zijn verblijf te
Stornoway op zijn schip des avonds licht
mocht hebben, dat hij Engelsche couranten
mocht ontvangen en ze ook naar Nederland
mocht medenemen.
DE VERSCHERPTE DUIKBOOTOORLOG.
Het Haagsch Corr. bureau meldt
Naar wij vernemen, heeft de uitvoerende
commissie van de N. O. T. in hare vergadering
van Vrijdagmiddag een langdurige bespreking
gehouden met het bestuur van de Nederland
sche Reedersvereeniging, waarin de president
der N. O. T., de heer Van Aalst, gewezen
heeft op de nog steeds niet tot oplossing
gekomen quaestie van het varen van onze
schepen van en naar Nederlandsch-Indië,
Noord- en Zuid Amerika, de Middellandsche
Zee, Spanje en Portugal, enz. In het bijzonder
wordt betreurd, dat de lange duur der onder
handelingen de vaart van onze vloot, welke
vooral in de tegenwoordige tijdsomstaudig-
voor het grootste gedeelte heeft te voorzien
in onze behoefte aan levensmiddelen, nog steeds
onmogelijk maakt. Met name werd gewezen
op de gebiedende noodzakelijkheid, dat de
schepen, welke onze regeering voor den aan
voer van granen, enz. behoeft, onze havens
en de havens in den vreemde ten spoedigste
kunnen verlaten. Alleen reeds in Amsterdam
en Rotterdam liggen op het oogenblik een
twintigtal schepen gereed om in ballast naar
Noord-Amerika te vertrekken, zoodra bekend
is, dat deze zonder moeilijkheden van de zijde
der Engelsche regeering de havens van de
Vereenigde Staten zullen kunnen bereiken.
Aangezien de N. O. T., niettegenstaande de
langdurige onderhandelingen, te dier zake door
haar met de Britsche regeering gevoerd, nog
geen bevredigend resultaat mocht verkrijgen,
zal zoo zeide de president der N. O. T.
bedoelde regeering opnieuw nadrukkelijk wor
den opmerkzaam gemaakt op de wenschelijk-
heid van een spoedig definitief antwoord,
indien dit nl. onverhoopt de N. O. T. niet
binnen enkele dagen mocht hebben bereikt.
De reden, waarom de Vlaardingschc stoom-
beugers vöorloopig niet zullen uitvaren, blijkt
volgens de Schied. Ct. te zijn, dat de beman
ningen eerst willen, dat de vaargeul in het
mijnveld voorbij het Terschellinger vuurschip
wordt aangegeven door drie vuurschepen.
Het bestuur der reedersvereeniging heeft
reeds stappen in die richting gedaan.
JAARBEURS TE UTRECHT.
Volgens het Centrum heeft de Koningin het
voornemen om Woensdag 28 dezer een bezoek
te brengen aan de Jaarbeurs te Utrecht.
Tijdens dit bezoek zal de Jaarbeurs voor
het publiek gesloteu zijn.
ik heb het verzuimd
Zij bemerkte den invloed van haar spreken.
„Karei, willen we samen er om bidden
Hij zat al naast haar, met gevouwen handen,
half tegen haar aangeleund.
Moeder vouwde de hare, en haar oogen,
met tranen gevuld, sloten zich.
In de wieg sliep rustig de kleine, de anderen
waren ter school, of vermaakten zich buiten
het water op de kachel ruischte zijn zeurzang
de kanarie in de kooi haalde zijn jubelende
trillers uit
Moeders fluisterstem was het eenige, wat
hij hoordehaar bidden voor hemhaar be
lijden en het was hem wondergoed, tegen
haar aangebogen allo booze gedachten vloden
zijn ziel bad móé in de eerbiedige smeeking.
„Amen."
Nog een poos bleef hij in dezelfde houding
zitten toen stond hij op.
Hij nam hartelijk afscheid van moeder;
toen begaf hij zicb op weg en toen hij de
deur uitstapte, had hij het gevoel, of hij uit
een heiligdom schreed.
Buiten straalde en gloeide de zon de rust,
die in het stille dorpje hing, verstoorde zijn
stemming niet.
(Wordt vervolgd).
a
Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave.
DOOR ZELANDIA.
Nadruk verboden