Antirevolutionair voor nieuws- en Advertentieblad Zeeland. Uit de Pers. FEUILLETON. OMHOOG I :i Binnenland. Woensdag 21 Februari 1917. 14" Jaargang. No. 1407. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,Franco per post: voor Nederland ƒ1,10. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec teuren en Brievengaarders. Dit blad verschijnt Dinsdag» en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij den Uitgever D. H. LITTOOIJ Az. te TER NEUZEN. ADVERTENTIËN: Van 14 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIEN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER. Alle stukken, voor de Redactie van- dit blad bestemd, te adresseeren „Aan de Redactie van Luctor et Emergo te Ter Neuzen." Aanname van Advertentiën tot 1 uur op den dag der uitgave. V P. Dregmans. f Weer is een van de oude garde heengegaan. In goeden ouderdom ontsliep te Axel de heer P. Dregmans. Hij was een man, die een meer voor aan staande positie innam. Tot notaris benoemd 9 April 1883, bekleedde hij dit ambt tot 1910. Op politiek gebied was hij een man, die steeds mee leefde met de publieke zaak. In 1887 verkoos Axels burgerij hem tot raadslid. En sinds dien werd zijn mandaat telkens hernieuwd. Hij vervulde de betrekking van Wethouder van 1890 tot 1908. Zijn dood laat een ledige plaats in den Raad. Op kerkelijk terrein nam hij eveneens deel aan de leiding der zaken. Van 1897 tot 1910 diende hij als ouderling de Gereformeerde kerk van Axel. De laatste jaren zijns levens waren niet een heldere levensavond. Ze waren een beproeving voor hem en de zijnen. Thans is hij weggenomenmoge hem na het duister het eeuwig licht zijn opgegaan. Zijn nagedachtenis zal in de herinnering van velen binnen en buiten Axel blijven voort leven. Een staartje. „De Nederlander" deelt mede: Het schunnige blad. Naar aanleiding van Minister Bosbooms's qualifiatie van de Middernachtzende ling en van zijn mededceling omtrent het door den redacteur van dat blad aangeboden excuus, hebben wij gisteren de telegrafische verklaring van den heer Van Munster afge drukt, luidend als volgt „Geen excuus aangeboden. Feiten uit mijn artikel bleken bij herhaald onderzoek onder eenige restrictie waarbataljons commandant minder schuldig dan eerst werd ondersteld dit den minister gemeld. Schrif telijke breedvoerige correspondentie be schikbaar." 12) „Moeder, zou 'k maar gaan „Je hebt nog 'n uur, Karei. Kom, zit nog evenje moet anders bij het station toch maar op en neer loopen." ,,'tls al," wierp hij tegen, en haalde vaders zilveren horloge, groot en dik, dat hij op deze reis mocht gebruiken, en dat bewaakt werd door een dikken nikkelen ketting, uit den vestzak, ,,'t is al ,,'t Is nog vroeg genoeg. Wacht nog even, jongen." Onwillekeurig zette hij zich weer even in vaders stoel. „Ik hoop, dat je een goede reis zult maken, mijn kind dat oom je ter wille zal zijn. Ik denk, dat je van morgen in je gebed deze reis niet hebt vergeten, Karei Wat zou hij zeggen? Vol over de reis, had hij dezen morgen zelfs geheel en al zijn Op ons verzoek om nadere inlichting inzake de bedoelde restrictie, gewerd ons heden de navolgende mededeeling De feiten staan vastde restrictie geldt alleen het aandeel van den Commandant. Ik gaf den Commandant op 13 Aug. 1916 schriftelijk in overweging, door een klacht tegen mij, een justieel onpartijdig onderzoek omtrent de feiten te laten instellen. Die klacht is blijkbaar niet ingediend. De hier verstrekte gegevens zijn dus met die van Minister Bosboom, waarmede Z.Exc. zulk een succes behaalde bij een zeker deel der Kamer, in flagrante:) strijd. Wij laten de beoordeeling van deze handel wijze over aan onze lezers. BEVORDERING VAN TEELT VAN TUIN- BOUWGEWASSEN IN EIGEN TUINEN. De minister van landbouw, nijverheid en handel, bekend met de gunstige resultaten, verkregen door een werkgever, die, overtuigd van de noodzakelijkheid om zijnerzijds bij te dragen tot vermindering van de bezwaren dor levensmiddelenvoorziening, aan zijn personeel tegen geringe vergoeding kleine perceeltjes tuingrond ter beschikking heeft gegeven, noo- digt alle eigenaren van gronden en in het bijzonder de werkgevers, voor zoover zij daar voor terreinen vrij hebben, uit tot het beschik baar stellen van tuingrond aan hun personeel te willen overgaan, ten einde daardoor de zorg voor de levensmiddelenvoorziening te helpen verlichten. (Stct.) EEN METHODE TER VEREENVOUDIGING. Men schrijft aan De Standaard De heer H. van den Eynden, verificateur der Gemeente-financiön van Amersfoort, die ambtshalve kennis maakte met de talrijke bezwaren, welke zijn verbonden aan het hui dige broodkaarten-systeem, heeft een methode uitgedacht, welke niet alleen de levensmid delen-voorziening veel vereenvoudigt, doch onder meer 1. het urenlang wachten van het publiek onnoodig maakt, 2. den arbeid voor de bakkers zeer ver gemakkelijkt, 3. het knoeien met niet-gebruikte bons ab soluut onmogelijk maakt, 4. een veel beter, vluggere en meer over zichtelijke controle meebrengt. Van zijn vinding, die ook groote geldelijke besparing geeft voor het Rijk, heeft hij bereids mededoeling gedaan aan den Minister van Landbouw en aan den Directeur vau het Centraal Brood Kantoor. morgenplicht verzuimd. „Aan Gods zegen, mijn jongen, is ook in deze zaak alles gelegen. Ga toch met een biddend hartde Heere kan alleen je gang voorspoedig maken." Ze had zoo graag gezien, dat Karei haal bij gevallen was, ware het ook slechts met een enkel woord. Neen, ze verwachtte van hem geen volledig antwoord, geen bescheid, dat ze onnatuurlijk had moeten noemen ze zou zich gaarne tevreden stellen met een enkel ongekunsteld woord, met een hartelijken blik van begrijpen. Maar niet het geringste blijk van instemming ontving ze. Weer kwam het horloge uit den zak. Ongeduldig gleed zijn blik over de wijzer plaat. Moeder zuchtte. „Heb je in 't geheel geen antwoord voor me, Karei „Wat moet ik dan zeggen 1" kwam er on willig uit. Moeder Randers keek haar jongen in-droevig aan. Wat moest ze hiervan denken? Was hij op den verharding; neen, dat wou zeniet veronderstellen hij was alleen maar nukkig, weerspannig, misschien wel wat overspannen. Ze moest niet dadelijk het ergste denken DE WESTERDIJK (MET REGEERINGSGRAAN GELADEN). Het stoomschip Westerdijk is van Stornoway aangekomen en heeft ligplaats genomen in de Maashaven te Rotterdam. De gezagvoerder, de heer P. Smit, deelde aan de N. R. C. mede, dat hij, direct nadat hij wegens gebrek aan steenkool te Stornoway was binnengeloopen, naar Londen had getele grafeerd, om van bunkerkolen te worden voor zien. Echter zonder eenig gunstig gevolg. Daarna heeft hij zich met den Nederlandschen consul-generaal de heer Maas in verbinding gesteld. Ook dit hielp niet. De tusschenkomst van den agent der reederij mocht ook niet baten. Niet alleen dat er bunkerkolen werden geweigerd, maar ook werd geweigerd, dat de bemanning aan den wal mocht gaan. De gezagvoerder alleen kreeg vergunning om zich 3 uur per dag, van des morgens 10 uur tot des middags 1 uur, aan den wal te begeven, om zich van proviand te voorzien. Hij werd dan per sleepboot gehaald en weder terugge bracht. In het eerst kon hij tegen betaling zooveel proviand verkrijgen als liij verlangde, maar later werd er zoogenaamd gerantsoeneerd. De laatste twee weken is men geheel van suiker verstoken geweest. In Stornoway heeft de Westerdijk geen militaire bewaking aan boord gehad, maar van den wal werd er steeds gecontroleerd. Nadat de Westerdijk Stornoway had ver laten, mocht geen enkel schip do haven, welke vol lag met Zweedsche, Deensche en Noorsche stoom- en zeilschepen meer verlaten. De sleepbooten Witte Zee en Zwarte Zee, welke reeds verleden week Woensdag Storno way bereikten, mochten de haven niet binnen, maar moesten buiten ankeren. Zondags kwam de uitvaartvergunning uit Londen af, den volgenden dag werd de reis naar huis aanvaard. Onze vraag, of de gezagvoerder onderweg nog iets had gezien of ontmoet, moest hij ontkennend beantwoorden. Alleen Donderdag middag 12 uur heeft hij een Zeppelin waar genomen, die hoog boven zijn schip dreef. Hoewel de lading 28 October 1916 door de Argentijnsche Handelmaatschappij te Buenos reeds in het stoomschip was geleverd, ziet ze er volgens de opvarenden nog gezond uit. Dit is te danken aan het zooveel mogelijk open liggen der luiken. De lading, bestaande uit 2331 balen (151,500 K.G.) en gestort 4700 ton tarwe, tezamen wegende 4,925,000 K.G., is dus 2 maanden later in het bezit van de Nederlandsche regeering gebracht. Zaterdagochtend 7 uur begon Thomson's Havenbedrijf met de lossing. Ten slotte zij nog vermeid, dat de uit 25 koppen bestaande bemanning wel is. schoon een scherpe aanmerking haar op de lippen had gezweefd, dwong ze zich tot zacht heid. „Ik vraag je immers, mijn jongen, hoe je onder dit alles staatof je den Heere de zaak hebt voorgelegd. Is het zóó moeilijk, Karei, daarop een antwoord te geven aan je moeder Ze sprak zoo zacht, zoo overredend, toch zoo ernstig Kareis weerstrevigheid smolt weg. Ilij voelde schaamte over zijn boos woord, dat moeder zeker pijn had gedaan. Hij sloeg de armen om haar hals. „Niet boos wezen, moeniet boos zijn „Ik ben immers niet boos, Karei. Je weet, dat ik het tot je bestwil vraag. Wat kan er goed gaan, zonder den zegen van God Heb je Hem vergeten in dit alles. En had je het zóó druk met je plannen, dat voor Hem geen plaatsje overschoot? Voelde je niet, hoe noodig het is, altijd onze uooden en behoeften Hem bekend temaken? Heb je het verzuimd, mijn kind?" Ilij lichtte het hoofd, dat op haar schouder was gezonken, niet op. Haar zachte, weeke stem, haar vriendelijkheid, haar moederlijke deelneming, de liefde, die er in sprak, overwon hem. En zacht luidde zijn antwoord„Ja moe, Als een bijzonderheid deelde de gezagvoerder ons mede, dat hij gedurende zijn verblijf te Stornoway op zijn schip des avonds licht mocht hebben, dat hij Engelsche couranten mocht ontvangen en ze ook naar Nederland mocht medenemen. DE VERSCHERPTE DUIKBOOTOORLOG. Het Haagsch Corr. bureau meldt Naar wij vernemen, heeft de uitvoerende commissie van de N. O. T. in hare vergadering van Vrijdagmiddag een langdurige bespreking gehouden met het bestuur van de Nederland sche Reedersvereeniging, waarin de president der N. O. T., de heer Van Aalst, gewezen heeft op de nog steeds niet tot oplossing gekomen quaestie van het varen van onze schepen van en naar Nederlandsch-Indië, Noord- en Zuid Amerika, de Middellandsche Zee, Spanje en Portugal, enz. In het bijzonder wordt betreurd, dat de lange duur der onder handelingen de vaart van onze vloot, welke vooral in de tegenwoordige tijdsomstaudig- voor het grootste gedeelte heeft te voorzien in onze behoefte aan levensmiddelen, nog steeds onmogelijk maakt. Met name werd gewezen op de gebiedende noodzakelijkheid, dat de schepen, welke onze regeering voor den aan voer van granen, enz. behoeft, onze havens en de havens in den vreemde ten spoedigste kunnen verlaten. Alleen reeds in Amsterdam en Rotterdam liggen op het oogenblik een twintigtal schepen gereed om in ballast naar Noord-Amerika te vertrekken, zoodra bekend is, dat deze zonder moeilijkheden van de zijde der Engelsche regeering de havens van de Vereenigde Staten zullen kunnen bereiken. Aangezien de N. O. T., niettegenstaande de langdurige onderhandelingen, te dier zake door haar met de Britsche regeering gevoerd, nog geen bevredigend resultaat mocht verkrijgen, zal zoo zeide de president der N. O. T. bedoelde regeering opnieuw nadrukkelijk wor den opmerkzaam gemaakt op de wenschelijk- heid van een spoedig definitief antwoord, indien dit nl. onverhoopt de N. O. T. niet binnen enkele dagen mocht hebben bereikt. De reden, waarom de Vlaardingschc stoom- beugers vöorloopig niet zullen uitvaren, blijkt volgens de Schied. Ct. te zijn, dat de beman ningen eerst willen, dat de vaargeul in het mijnveld voorbij het Terschellinger vuurschip wordt aangegeven door drie vuurschepen. Het bestuur der reedersvereeniging heeft reeds stappen in die richting gedaan. JAARBEURS TE UTRECHT. Volgens het Centrum heeft de Koningin het voornemen om Woensdag 28 dezer een bezoek te brengen aan de Jaarbeurs te Utrecht. Tijdens dit bezoek zal de Jaarbeurs voor het publiek gesloteu zijn. ik heb het verzuimd Zij bemerkte den invloed van haar spreken. „Karei, willen we samen er om bidden Hij zat al naast haar, met gevouwen handen, half tegen haar aangeleund. Moeder vouwde de hare, en haar oogen, met tranen gevuld, sloten zich. In de wieg sliep rustig de kleine, de anderen waren ter school, of vermaakten zich buiten het water op de kachel ruischte zijn zeurzang de kanarie in de kooi haalde zijn jubelende trillers uit Moeders fluisterstem was het eenige, wat hij hoordehaar bidden voor hemhaar be lijden en het was hem wondergoed, tegen haar aangebogen allo booze gedachten vloden zijn ziel bad móé in de eerbiedige smeeking. „Amen." Nog een poos bleef hij in dezelfde houding zitten toen stond hij op. Hij nam hartelijk afscheid van moeder; toen begaf hij zicb op weg en toen hij de deur uitstapte, had hij het gevoel, of hij uit een heiligdom schreed. Buiten straalde en gloeide de zon de rust, die in het stille dorpje hing, verstoorde zijn stemming niet. (Wordt vervolgd). a Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave. DOOR ZELANDIA. Nadruk verboden

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1917 | | pagina 1