Antirevolutionair voor nieuws- en Advertentieblad Zeeland. 1 FEUILLETON. OMHOOG! No. 1397. Woensdag 17 Januari 1917. I4e Jaargang. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,—. Franco per post: voor Nederland ƒ1,10. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec teuren en Brievengaarders. Dit blad verschijnt Dinsdag= en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij den Uitgever D. H. LITTOOIJ Az. te TER NEUZEN. ADVERTENTIËN: Van 1 4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER. Alle stukken, voor de Redactie van dit blad bestemd, te adresseeren „Aan de Redactie van Luctor et Emergo te Ter Neuzen." Aanname van Advertentiën tot 1 uur op den dag der uitgave. V Tegen de Smokkelarij. De smokkelhandel schijnt verontrustende afmetingen aan te nemen. Er zijn nog immer menschen, die dit kwaad trachten goed te praten of althans het tame lijk licht achten. Stelen is natuurlijk ongeoorloofd, is zonde maar smokkelen, nu ja, zoo nauw kan men het niet nemen. De arme buitcnlandsche buren moeten toch geholpen Wat kwaad is er in, ze van de noodige arti kelen te voorzien Is hel geen handel, en is handel ongeper mitteerd Nu ja, het gaat eigenlijk wel om de woeker winst, maar dat brengen de omstandigheden mee en welk handig koopman laat zich een mooi buitenkansje graag ontglippen Zoo tracht men een glimp aan zijn daden te geven. liet kwaad te verbloemen. Smokkelen is en blijft diefstal, en dies zonde. Smokkelen is een direct overtreden van de landswetten. Smokkelen brengt de neutraliteit des lands in gevaar. Smokkelen doet den kanker der oneerlijk heid, geldzucht ongestoord voortwoekeren. Smokkelen keert de wetten van zedelijkheid en orde onderstboven en werkt luiheid en lediggang, ontevredenheid en brooddronken heid ten zeerste in de hand. Smokkelen is als een besmettelijke ziekte, die zelf de besten aantast. Daarom verdient het ongewijfeld toejuiching, dat de Regeering maatregelen beraamt om den smokkelhandel meer afdoende te beteu gelen. Een desbetreffend ingediend wetsontwerp bedoelt den betrapten smokkelaar direct in voorloopige hechtenis te stellen. Kleinen en grooten smokkelaars, ont werpers en handlangers wordt onzentwege gaarne een poos gratis verblijf in een der Rijkswerkinrichtingen, die daarvoor speciaal zuilen dienen, gegund. V Het antwoord der Entente. Sedert het antwoord der Entente op de nota van president Wilson is verschenen, is 7) „Anders nergens om „Om vooruit te komen in de wereld. Ik wou liever geen arbeider worden." Is het niet een beetje uit hoogmoed, Karei Is het óók niet, omdat je je zelf te goed acht, om met de handen liet brood te verdienen?" Karei bloosde. Hij reinigde met een puntig zakmesje zijn nagels. „Is liet verkeerd om lust te hebben in de studie wierp hij tegen, zonder op te zien. „Je antwoordt me niet; studeeren is goed ik vraag alleen waaróm Karei zweeg. Moeder had hem doorzien, zooals bijna altijd. „Luister eens naar me, mijn kind. Stu deeren is een kostelijk werkbet is naar Gods gebodmaar ik vrees wel eens, dat jo bet voornamelijk wilt, om later méér te zijn dan de anderen om uit te steken ik ben bang dat je laag neerziet op arbeid met de handendat je vooral wilt studeeren, om aan alle verwachting, dat nu spoedig de vrede zou komen, vrijwel de bodem ingeslagen. Het vreeselijk oorlogsmonster, dat zich voedt met het beste levensbloed van de volkeren, zal ongebreideld blijven woeden. De verschillende partijen uiten zelfs allerlei geheimzinnige bedreigingen, dat dood en ver nieling thans eerst recht hun slachtoffers zullen maken door toepassing van nog onbeken de machtsmiddelen. Aan wie de verantwoordelijkheid Wie zal zich vermeten op deze vraag een afdoend en billijk antwoord te geven. Omtrent de; oorzaken van den ontbranden wereldkrijg is nog niet voldoende licht ver spreid, om onbevooroordeeld te kunnen oor- deelen. Beide partijen geven elkaar de schuld. Daarin schuilt nog iets als schaamte over het feit van den oorlog. Zóó spreekt nog het geweten. Maar aan welke zijde dan ook de indirecte en directe oorzaak en aanleiding tot den oorlog liggen, zooveel staat vast, dat Duitsch- land thans de hand uitstak tot verzoening. En even stellig is het feit, dat die hand ruw-weg is afgeslagen. Als de vermoorde onnoozelhcid poseert de Entente in het langwijlig stuk, dat zij in het licht zond. En alsof de overwinning reeds behaald ware, en nog wel een, die recht geeft de vredes voorwaarden aan de andere partij te dicteeren, formuleert ze haar eischen aldus „herstel van België, Servië en Monte negro, met de hun toekomende schadeloos stelling ontruiming van de bezette gebieden in Frankrijk, Rusland en Roemenië, met gepaste vergoeding reorganisatie van Europa, gewaarborgd door een duurzame regeling op den grondslag zoowel van het nationaliteitsbeginsel als van het recht dat alle volken, klein en groot, hebben op volle zekerheid van vrije'economische ontwikkeling, en ook op territoriale overeen komsten en internationale schikkingen, die van zoodanigen aard zijn dat zij de land- en zeegrenzen waarborgen tegen onrechtmatige aanvallen teruggave van de provincies of landstreken, tevoren aan de geallieerden door geweld of tegen de wenschen van hun inwoners ontrukt rbevrijding van Italianen, Slaven, Roemeniërs, Tsjechen, en Slowaken van vreemde over- heersching bevrijding van de volken die nu onder de moorddadige tyrannie der Turken zuchten en verbanning uit Europa van het Ottomaansche hoogeróp te komen. En dat is niet in orde. Trots komt ten val. Nederigheid is Jezus' gebod. Heb je met den Heere de zaak al in liet reine? Heb je, je verlangt immers zoo vurig te studeeren, Hém de zaak al eens voorgelegd. Heb je er wel eens om gebeden, kind, dat de Heere je weg mocht effenen? Is je plan gemaakt mét, of zónder God Moeder had zacht gesproken niet verwijtend, verbitterend, maar, hij voelde het, waarschu wend, ernstig, welmeeneud. Kon hij hierop antwoorden En hoe moest zijn antwoord dan luiden als hij eerlijk wilde zijn Hij sloeg de oogen neer. Het was voor moeder duidelijk antwoord genoeg. Hij durfde niet dadelijk weer op zijn eerste vraag terugkomen. Maar ze brandde hem op de tong. En zonder in te gaan op moeders vraag, aarzelde hij, een poosje daarna, terwijl zijn vingers ietwat zenuwachtig graaiden tusschen de bloemen„Zou het kunnen „Ik kan nog geen ja, of geen neen daarop ze8gon, Kareiik heb een plan, dat meester me aan de hand heeft gedaan, maar ik moet eerst eens met vader overleggen." Ze zei het eenigszins scherp en kortdat Karei zelfs niet het geringste blijk gaf, dat haar woorden hem hadden getroffen en hij keizerrijk, dat zichzelf zoo volslagen vreemd aan de Westersche beschaving heeft ge toond." Het is zoo duidelijk als de dag, dat de En tente met opzet haar eischen zóó stelde, op dat van geen onderhandelen sprake zou kun nen zijn. Namen de Centralen zulke voorwaarden aan, dan gaven ze zich zelf een klap in het aangezicht. Bij hen bestaat dan ook „de sleden wil" om door te vechten. En zoo wordt het vooruitzicht al donkerder. Alle menschelijke berekening faalt. Alle hoop op menschen, op prinsen gevest, blijft ijdcl. Alleen het uitzicht naar Boven blijft. En het geloof ontvange, in de beschaming van elke menschelijke verwachting, te sterke prikkel tot gebed. Alleen liet goloof, dat de Heere regeert, kan stand doen houden. V Ambachtsschool te Ter Neuzen, Er is wederom een poging gewaagd, om te komen tot oprichting eener ambachtsschool te Ter Neuzen. Op zich zelf is het een uitnemende gedachte te trachten een gelegenheid open te stellen voor onze jongens, om zich op degelijke wijze te bekwamen voor een of ander vak! We weten wel, dat de opleiding aan een ambachtsschool haar eigenaardige bezwaren heeft, doch deze wegen niet zoo zwaar, dat deswege de oprichting van een zoodanige school zou moeten worden tegengegaan. Wat de plaats van vestiging aangaat, is voor Ter Neuzen veel te zeggen. Doch in dc- omstandigheden, zooals-zich die nu ontwikkeld hebben, zou het kunnen blijken, dat het plan om Ter Neuzen een ambachts school te bezorgen, niet op zulk een wijze voor verwezenlijking vatbaar is, als wel liet geval dient te zijn. Reeds geruimen tijd geleden is beproefd, wat thans opnieuw wordt gepoogd. Het is toen, helaas, niet mogen gelukken. En sindsdien heeft Hulst zijn ambachtsschool gekregen. Een inrichting, waarvan een goede roep uitgaat en die floreert. Is het gevaar denkbeeldig, dat, krijgt Ter Neuzen ook zijn inrichting, Hulst én Ter Neuzen beide aan bloedarmoede zullen lijden We hopen, dat die vreeze werkelijk slechts denkbeeldig is, maar we vreezen wel eenigs zins. Wat niet wegneemt, dat we gaarne het alles niets achtte, indien hij slechts zijn doel kon bereiken, maakte haar verdrietig cti stroef. „Vader meesmuilde hij. Ze keek hem aantoorn vlamde in haar anders zoo zachte oogen. „Schaam je, (hortend door de groote ver ontwaardiging kwam het er uit), „schaam je. zoo te spreken en zelfs je vader te minachten. Schande Hij ontstelde bij moeders felle woorden, Het was hem ontvallen, eer hij er erg in had. Vader stond niet hoog bij hemvader was zóó... eenvoudig; moeder, tegen haar zag hij hóóg op, maar vader telde in zijn plannen en overleggingen niet veel mee. Toch voelde hij, dat hij moeder diep had gekrenkt met zijn zeggen. „Ik bedoel, ik wou, ik „Zwijg, laat ik nooit meer zóó iets hooren. Ga uit mijn oogen Ineens voelde ze zijn armen om haar hals en zijn vleiende fluisterstem suste haar toorn. Hij had het niet zoo bedoeld hij zou geduldig zijn, zich schikken naar moeders beleid. Hij wou zijn best doen, gehoorzaam te zijn, niet trotsch te wezen te bidden. Hij bekende schuld, hij betoonde berouw, hij vroeg ver geving... kon moeder toornig blijven Voelde ze haar harte niet gestreeld 'bij zijn betui gingen en beloften Had ze hem niet te hard pogen der pas opgerichte vereeniging van harte succes toewenschen. Een enkele opmerking willen we niet weerhouden. Bij een zaak van zoo 'algemeen belang dient er gezorgd te worden, dat alle richtingen vertegenwoordigd zijn. Bij de samenstelling van het bestuur zal daarop zijn te letten. Ook mag wel worden overwogen of het geen aanbeveling verdient, tijdig vast te leggen, dat eventuecle tentoonstellingen niet op Zondag worden gehouden. Op zijn smalst en op zijn malst. Het kleinzielig liberalisme, dat in Ter Neuzen nog immer heerscht, heeft zich dezer dagen doen kennen op zijn smalst en op zijn malst. Een verkiezing voor de Kamer van Koop handel werd gehouden. Onder de aftredenden waren de Heeren Van Rompu en P. J. Schelle. Mannen van rechts. En daarom moesten ze, naar het oordeel van sommige heeren, hoe eer hoe liever ver dwijnen uit de Kamer van Koophandel. Of dit dan een politiek lichaam is? Het schijnt dat men hot er van maken wil. Dit noemen we liberalisme op zijn smalst; een liberalisme dut uit louter partijzucht man nen van andere richting weert nit zelfs licha men, die met de politiek als zoodanig niets te maken hebben. Mannen als de aftredenden, midden uit do practijk, doorkneed in den handel, worden vervangen door menschen, van wie minstens nog moet afgewacht worden, of ze als leden van de Kamer van Koophandel met zaken kennis zullen kunnen optreden. Dit is liberalisme op zijn malst. SATAN EN KRUIS. De sfeer van Gods Geest is reinheid en waarheid. Wat onwaar, onrein en verderfelijk is, Wat niet is doorlicht van God'lijlie klaarheid, Wat zondig, onwaardig en sterfelijk is, Betreedt nooit de sfeer van dien heerlijken luister, Maar doolt in t gebied van verleiding en kwaad, Waar Satan's gezanten in schemerig duister Hun dwaallicht doen schijnen van leugen en haat. Hij, Satan, beheerscht nog de sfeer dezer li- i aarde; Hij is het die listig het menschdom misleidt Zijn sehoone beloften, ze zijn zonder waarde, Zijn lof is misleiding, die dwazen verblijdt. beoordeeld Wou ze niet gaarne beteren dunk van hem koesteren Sprak thans niet zijn hart Hoe graag schonk ze hem vergeving, al bleef ook de vermaning niet geheel achterwege. Hi.i gi»g zijn planten bekijken, hij praatte opgeruimd met moeder, hij hield zich bezig met de jongere broertjes én zusjes, toen ze binnnenkwamen, bewees moeder allerlei kleine diensten hij beijverde zich den onaangenamen indruk, dien hij had veroorzaakt, weg te werken. Zo zag hem bezig, wat was hij inlanders; hoe beminnelijk, hoe gewillig, hoé vriendelijk. Zonneschijn speelde weer over de over leggingen van haar hart; ze had te somber geoordeeld, te hard. Had ze haar jongen niet eenigszins miskend Karei voelde van zijn kant de streeling, die er lei in moeders woorden, in moeders houding. En hij wou zich moeders veranderde opinio waardig makenhij wou goed, gehoorzaam, gedwee zijn, neen, niet, om zijn doel te be reiken, maar omdatja, waarom Was hij eerlijk Oprecht? Leek hem zóó te handelen als hij nu deed toch eigenlijk niet de voor- deehgste wijze School er heelemaal geen be rekening in zijn lief-doen Hij schudde die lastige gedachten afwaarom zou hij niet eerlijk zijn (Wordt vervolgd). Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave. DOOR ZELANDIA. l^adnuTTêrbodèn.

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1917 | | pagina 1