Antirevolutionair voor nieuws* en Advertentieblad Zeeland. Binnenland. FEUILLETON. Woensdag 11 October 1916 Uit jonge Jaren.. 1 No. 1370. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1, Fianco per post: voor Nederland ƒ1,10. „tnirpr Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postd.rec- teuren en Brievengaarders. Dit blad verschijnt Dinsdag» en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij den Uitgever D. H. LITT00» Az. te TER NELZEN. Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave ADVERTENT1ËN: Van i 4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. ingezonden stukken te richten aan DE REPACngj. T^Tnnempnten en advertentTên TE BEZOROEN BIJ DEN UITGEVER. Alle stukken, voor de Redactie van dit blad bestemd, te adressceren „Aan de Redactie van Luctor et Emcrgo te Ter Neuzen." Aanname van Advertentiën tot 1 uur op den dag der uitgave. V Belangrijke week. Deze week is voor de anti revolutionnaire partij een belangrijke. Immers, door het ganschc land worden deze dagen de vergaderingen belegd, waarop de voorstellen inzake de organisatie en de her ziening van ons Program van beginselen wor den besproken. Ook in ons district. Deze week vergaderen de plaatselijke kies- vereenigingen. Ter Neuzen a. s. Donderdag. Zaamslag a. s. Vrijdag. De Centrale a. s. Zaterdag. Zij op al deze vergaderingen een goede op komst, die van flink meeleven getuigt. Niemand verzuime thans te komen. Het gewicht der te behandelen zaken eischt aller tegenwoordigheid. Waar de vergadering der Centrale ook vooi de leden der aangesloten vereenigingen toe gankelijk is, en liet Bestuur het met anders dan teii zeerste op prijs kan stellen, dat zeer velen ook deze vergadering bezoeken, deelen we nog mede, dat de Centrale a. s. Zaterdag 's namiddags 2 uur te Ter Neuzen bijeenkomt in de Chr. Bewaar school. Zij er veel belangstelling. meester van Utrecht ten stadhuize aldaar een bijeenkomst gehouden van vertegenwoordigers van de dagelijksche besturen, van Utrecht en een aantal 'omliggende gemeenten om een regeling te bespreken ten opzichte van de onkosten, voortvloeiende uit de Distributie- wet De wensclielijklieid werd betoogd, de kosten, die de eene gemeente, als centrum gemeente, maakt voorzoover andere gemeenten van de beschikbaarstelling profiteeren, onder- ]in°r te veideelen. Een goede maatstaf te vinden bleek moeilijk, voornamelijk omdat de bewoners van verschillende gemeenten som mige artikelen uit de eerste naburige plaats, en andere artikelen uit een andere aangren zende stad of dorp betrekken. De eenig goede oplossing van de moeilijk heden scheen te zijn, dat, zoo liet niet moge lijk is, dat de bijdrage van de gemeente tot i/10 in de kosten van de goedkoope beschik baarstelling alsnog komt te vervallen, bet op brengen van de bijdrage door de gemeenten in dier voege geregeld wordt, dat de kosten van alle gemeenten te zamen worden omge slagen over alle, naar verhouding van het zielental". De laatste gedachte lijkt voorshands wel de meest aannemelijke. Het is te hopen, dat men spoedig tot een- beid van handelen kome. V Distributie-wet. Meer en meer komt men tot de overtuiging, dat de regeling door de Distributie-wet aan gegeven, tot enorme moeilijkheden leiden moet. Vooral de bepaling, dat Vio der te maken onkosten ten laste der gemeente komt, blijkt uitermate bezwarend. Waar ligt de oplossing dezer quaestie Er gaan vele stemmen op, om op de een of (andere wijze te trachten uit de moeilijk heden te geraken. Zoo lezen we ook weer uit Utrecht een bericht in de N. R. C. „Vrijdag is onder leiding van den burge- 56) Bertus' vermoeden kreeg vaster grond. Meester Raamsma had liet doosje geopend. De jongens waren nieuwsgierig, hoeveel het wel zou bevatten: immers voor dat bedrag werden telken jare nieuwe boeken bijgekoclit. 't Scheen, dat meester Raamsma ontstelde althans, hij keek en keek in liet doosje, schudde het hoofd, keek eens de klas rond. De jongens merkten heter was iets. 't Doosje is zoo goed als leeg", klonk meesters stem. Bram Blinkert schoof langzaam naar de deur. Groote verbazing bij alle jongens en meisjes. „Hè, wat „Daar moet iemand bet doosje geplunderd hebben," luidde meesters conclusie. „Wie weet daar iets meer van Niemand wist er iets van. Bram, die dicht bij de deur was gaan staan, hield Bertus in het oog, alsof hij verwachtte, dat die er wel iets van weten zou en zou kunnen uitbrengen. Meester Raamsma herhaalde zijn vraag. Maar met dezelfde uitkomst. Nu begon het verhoor. Wie er alleen in de klas was geweest tus- sclien den middagwie een ander iets uit de DE MEEL-LEVERING. Men schrijft aan „Het Volk": Het gaat in Eindhoven met de bloem- distributie allervreemdst. In de vorige week zat onze coöperatie „H. E.", die ruim 5000 menschen dagelijkse!» voedt, zonder bloem en kon met de grootste moeite eenige baaltjes loskrijgen. Het verging „de Contante Betaling van den R. K. Volksbond evenzoo. Men is naar Den Haag gereisd, naar het graanbureau, men telefoneerde en telegrafeerde naar alles waar tusschenkomst van verwacht kon worden en zoo zijn dan de bakkerijen sukkelend aan het werk gebleven. Er was bleek op graanbureau vol doende naar Eindhoven gegaan, doch de bakkers, vooral de groote bakkerijen, hadden te weinig ontvangen. Grossiers en handelaren kregen echter honderder. zakjes. Zelfs gros siers, waar nog kortelings schildwachten voor- kast had zien halen, enz. Bertus zat op heete kolen. Was het niet laf, zoo vroeg hij zich zeiven af, zijn makker te verraden, en dan nog juist Henk Dorsman. En Bram Blinkert Zou hij het wagen, dezen te beschuldigen Hij zat in tweestrijd. Want aan den anderen kant was het immers toch zijn plicht, meester Raamsma in te lichten. Onderwijl meester Raamsma zijn vragen stelde, hield hij zijn leerlingen scherp in het oog. Op een tweetal vestigde hij al spoedig in het bijzonder zijn aandachthij bemerkte hun hoogroode kleurdat beteekende iets. In eens klonk het „Bertus Halbers, weet jij er iets van?" Allen keken Bertus aan, die in verwarring raakte en onsamenhangende zinnen ten ant woord gaf. „Kom eens hier, Bertus Bertus kwam voor de klasofschoon ver legen met het geval, voelde hij zich ten slotte toch niet schuldig. Hij zou zeggen wat hij wisthij begreep dat men hèm anders voor den schuldige zou houden. Meester Raamsma kon bijna niet gelooven, dat Bertus een dief zou zijn zoolang en zoo verre hij hem kende, had hij hem altijd eerlijk en trouw bevonden. Maar hoe dat ook mochte zijn, hij moest de waarheid zien te weten te komen. „En jij, Henk Dorsman klonk het opnieuw. Henk üorsman's hoofd gloeide als vuur. Toen Bertus Halbers werd geroepen had hij zich veilig gewaandthans overviel hem de vraag van den meester en bracht hem totaal van streek. Hij keek stug voor zich en gaf den winkel geposteerd waren (wegens smok kelen hadden groote kwantums gekregen. Vroeg men de meelfabrieken waarom zij geen gebruik maakten van hun machtiging tot levering, dan antwoordden zij eenpang „Van machtigingen kunnen wij niet malen. Wij hebben geen tarwe". Dit nu is ons het meest raadselachtige. De bakkerijen die te Eindhoven voor Belgie bakken, krijgen op konsenten van den heer Eleskens, Tweede Kamerlid, meel buiten het graanbureau om en in zoo voldoende mate, dat alle dagen enorme partijen tarwebrood per trein naar België vervoerd kunnen worden. Wij vernamen zelfs, dat in het tijdsverloop van 25 September tot 21 October van Eind hoven alleen ruim 210,000 K.G. naar België verzonden mag worden En dat terwijl onze grootste broodfabrieken eiken dag vreezen hun bedrijf te moeten stopzetten LA N DSTORM ERS-AKTIE. Vrijdag had te Leeuwarden een vergadering plaats van de landstormers der jaarklasse 1000 uit Friesland, onder leiding van onzen partij- aenoot T. LI. v. d. Ploeg uit Bolsward. Ruim 200 personen, allen behoqrende tot genoemde jaarklasse, waren aanwezig. Besloten werd tot oprichting van een ver eeniging, die zich ten doel stelt met alle gepaste middelen te trachten de regeering voor haar pogen, ul. eerst oproepen van de militie-lichtiug 1917, te winnen. Tot leden van het voorloopig bestuur werden gekozen T. H. v. d. Ploeg, J. Adema en A. Lemstra te Bolsward, terwijl nog twee leden door de afdeeling Leeuwarden zullen worden toegevoegd, terwijl op een vergadering van afgevaardigden, te houden a. s. Vrijdag 12 dezer, een vast bestuur wordt gekozen. De afdeeling Friesland stelt zich voor om zoo spoedig mogelijk met de betrokkenen uit de andere provincies van het land in ver binding te treden, teneinde een landelijke beweging voor dit doel te verkrijgen. Vertegenwoordigd waren 40 van de 43 Friesche gemeenten. (Het Volk' MILITAIRE ORDER. De opperbevelhebber heeft het volgende order uitgevaardigd „Aangezien mij een klacht bereikt heeft, dat niet van licht voorziene rijwielen worden bereden, waardoor ernstig gevaar voor het geen antwoord. „Kom hier, Henk 1" luidde meesters bevel. „Ik heb niks gedaan," sputterde Henk tegen hij verroerde zich niet. 'Dit wekte nog te meer meesters argwaan. „Zooveel te gemakkelijker kun je hier komen. Onmiddellijk 1" Er zat niets anders op. Hij moest komen. Hij kwam met hangend hoofd. Bertus stond niets op zijn gemak nu vooral niet, naast Henk. Hij zag er tegen op als tegen een berg, om de aanbrenger te zijn. Evenwel, 't moest. 't Waren oogenblikken van pijnlijke stilte. Bertus, hoewel hij met den rug naar zijn makkers stond, voelde, hoe aller oog op hein gericht was. Ilij haalde zijn zakdoek te voorschijn plotseling vloog de gevonden portcmonnaie hem uit den zak voor meester Raamsma's voeten. Henk Dorsman wou er zich dadelijk van meester maken hij sprong er op af. „Das de mijne!" Maar meester Raamsma was hem voor geweest. „Is die van jou „Ja, 'tis de mijne, 'k Had 'm verloren. „Hoe kom jij er dan aan?" vroeg meester streng aan Bertus. „Ik heb hem gevonden, meester, en ik wou liem als de school uitging, aan u geven. „Waarom dan pas?" Bertus voelde, dat hij zeer onvoorzichtig had gehandeld. Nu ging men hem verdenken. Nu moest hij alles zeggen. verkeer wordt veroorzaakt, wordt ter aan vulling van mijn order van 11 Januari 1916 ter kennis van de Landmacht gebiacht, dat het mijn verlangen is, dat door alle militn.ii en, zoowel' in als buiten dienst, nauwgezet de bepalingen van de Motor- en Rijwielwet en van het Motor- en Rijwiel-reglement zullen worden opgevolgd. Wanneer echter de aard van den dienst bewakingsdiensten, oefeningen enz., mede brengt, dat in dienst bepaaldelijk zonder licht moet worden gereden, kan de commandant van het betrokken onderdeel of de leider van de oefening hiertoe b.v. machtiging verleenen. Aan de militaire autoriteiten wordt opge dragen aan het hiervoren bepaalde stipt de hand te houden." BEVORDERT DE ZONDAGSRUST BIJ DE POSTERIJEN. Dat de zegelaan vragen, zooals ze officieel heeten niet op Zondag uitgevoerd worden, is van zelf spiekend. In 't gemeen, dat weet werkelijk iedereen, is de dienst der posterijen des Zondags zeer beperkt. Heelemaal stil staan doet hij niet en bestelling van brieven b. v. vindt plaats. Uit maatschappelijk oogpunt en voor velen ook uit godsdienstig oogpunt, zou er alles voor te zeggen zijn te zorgen, dat zooveel mogelijk het personeel der posterijen van de Zondagsrust, zooals wij allen die gaarne heb ben, zou kunnen genieten. Welnu, er is een zeer eenvoudig en weinig kostbaar middel om de Zondagsrust te be vorderen. Sleur doet ons menigmaal op Za terdag een stuk posten, waarvan de bestelling op Zondag niet bepaald dringend noodzakelijk is. Als de afzender wist, dat hij door den wensch te kennen te geven het stuk niet op Zondag te bezorgen, zou medewerken aan de beperking van den Zondagsdienst, dus aan de bevordering van de Zondagsrust, dan zou hij dit zeker in vele gevallen doen. Dit kan geschieden. Aan de postkantoren zijn kosteloos etiketten verkrijgbaar met het opschrift,,N i e t bestellen op Zondag" Deze worden op de poststukken geplakt en de zaak is in orde. ART. 192. Op de buitengewone vergadering van den Vrijz. democr. Bond werd na gehouden be sprekingen tot stemming overgegaan over 2 vragen „Meester, ik wou u er nog iets hij vertellen, dat ik haast niet durfde." 'tWerd hoe langer hoe geheimzinniger. Meester begreep er niets meer van. „Goed de portemonnaie bewaar ik zoolang. Henk wacht dan maar even. Maarwe hadden het over het gestolen bibliotheekgeld Weet je daar iets van? Jij, Henk?" „Ik heb niks gedaan, 'k Weet nergens van. Maar ik moet mijn portemonnaie terug hebben", brutaalde hij. „En jij, Bertus?" vroeg meester verder, zonder op IIcnks onbeschoftheid te antwoorden. „Weet jij er iets van?" „Ja, meoster Hij zei hut hardop, zonder aarzelen. Een kreet van verontwaardiging ging op uit de klas. Kees van Wal, Cor Brand en Free van Henten keken elkaar verschrikt aan. Bertus een dief? „Vertel op," zei meester. „Gisteren heb ik gezien, dat Bram BI „Meester Bram," verbeterde mijnheer Raamsma. „Dat... meester Bram uit dit doosje geld nam en het in zijn zak stak." „Wanneer „Tusschen den middag, toen we voor den regen mochten schuilen. En verleden week heb ik gezien, dat hij aan Henk Dorsman in den gang geld gaf." „Leugens!" viel Henk Dorsman in. Hij wenkte Bram, bij hem te komen. Een oogenblik aarzelde Bram Blinkert. DOOR ZELANDIA. „Zwijg," zei meester.

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1916 | | pagina 1