Antirevolutionair
voor
nieuws- en Advertentieblad
Zeeland.
Woensdag 21 Juni 191(>,
FEUILLETON.
Uit de Pers.
Woensdag 21 Juni 1916
No. 1338.
Uit jonge Jaren.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,—. Franco
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec
teuren en Brievengaarders.
Dit blad verschijnt Dinsdag» en Vrijdagavond,
uitgezonderd op Feestdagen,
bij den Uitgever D. H. LITT00IJ Az. te IER NEUZEN.
ADVERTENTIEN:
Van 1 4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
INGEZONDEN STUKKEN TE
RICHTEN AAN DE REDACTIE; ABONNEMEN I ENLN
ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER.
Alle stukken, voor de Redactie van
dit blad bestemd, te adresseeren
„Aan de Redactie van Luetor et Emergo
te Ter Neuzen."
Aanname van Advertentiën tot 1 uur op
den dag der uitgave.
Buitengewone Vergadering
van Aandeelhouders der N.V. „LUC
TOR ET EMERGO" te Ter Neuzen, D.V. op
10 ure (zomertijd) ten
P.J.SCHEELE,'Markt,
des voormiddags ten
kantore van den heer
alhier.
De w/n Voorzitter,
D. E. WOLFERT Hz.
V Zeeland.
Kranig heeft Zeeland zich gehouden.
Geen enkele zetel verloren, wel een ge
wonnen.
Schitterend heeft Zeeland het booze beweren
geloochenstraft, als zou hier de politieke
dommel schier in een vasten slaap zijn over
gegaan.
Contrarie Zeeland was klaar wakker.
Met name Goes leverde prachtig werk.
En Middelburg maakt ongetwijfeld straks
bij de herstemming de overwinning volkomen.
'Jammer, dat Sluis sluimerde.
Het zij thans tot jaloerschheid verwekt.
Ook politieke rust, roest.
V Hulst.
De uitslag der verkiezing voor de Provin
ciale Staten in het district Hulst is geweest,
gelijk we verwachtten.
De rechtsche candidaten werden met flinke
meerderheid her- of gekozen.
De heer Aug. Poppe moest het afleggen.
Toch kreeg hij nog een aanmerkelijk aantal
stemmen.
Als een baksteen is hij niet gezonken.
Wat ook niet te verwachten was.
Immers van meet aan voelde ieder wel, dat,
schoon de officieele aanbeveling van de libe
rale kiesvereenig te Ter Neuzen wegbleef,
niettemin links op Poppe zou gaan.
Een eigenaardige houding nam de secretaris
der Ter Neuzensche liberale kiesvereeniging
hierbij aan.
Officieel besloot men, geen candidaten te
stellen.
Zulk een besluit neemt men, naar ons voor-
34)
komt, op goede gronden. Dat is toch geen
paskwil.
En wat zag men nu geschieden
Dat de heer Van der Peijl onmiddellijk na
des heeren Poppe candidaatstelling, wel niet
qua secretaris der liberale kiesvereeniging,
maar toch als voorman zijner partij, het wacht
woord uitgaf: allemaal op Poppe.
Hij vond dat heel natuurlijk
Dit lijkt óns wel wat zonderling.
De partij-discipline verbroken door wie in
de eerste plaats geroepen is ze te handhaven.
Maar dat is een interne aangelegenheid
voor de liberale kiesvereeniging.
Ons heeft de loop der dingen geleerd, niet
al te vroeg gerust te zijn.
Nooit mogen we onze tegenpartij onder
schatten.
Dat loopt op teleurstelling uit.
En steeds dienen we gereed te zijn voor
den slag.
Het proces, dat overal in den lande werkt,
zal ook in ons district niet te kecren zijn.
Daarom voortdurend gewerkt aan de pro
paganda voor ons beginsel en onze organisatie
sterk gemaakt.
De verblijdende uitslag van Vrijdag zijn
daartoe een spoorslag.
Hij is natuurlijk al lang thuis," zei Cor.
„'k Vind het toch vreemd," zei Wim, „zoo
doet Bertus anders nooit."
„Hij mag immers niet laat thuis komen,"
legde Kees uit.
't Zal mij benieuwen," antwoordde Wim
wijsgeerig.
„Wat denk jij dan
,,'k Weet niet."
„Nou, zèg
Ze waren er toch eigenlijk geen van drieën
heel gerust op.
Zo stapten vlug aanWim van Ree moest
alle zeilen bijzetten, om niet achter te raken.
„Wat loopen jullie toch hard," klaagde hij.
„Kom, dan geven we je ieder een handje,"
spotte Koes en stapte nog vlugger voort.
Cor bemiddelde hem.
„Nou, een beetje langzamer kan toch wel,"
en hij voegde zich meer bij Wim. Kees ver
minderde nu ook zijn vaart eenigszins.
V Niet enkel blijdschap.
De stormloop der verbonden linker partijen
heeft niet het door haar gewenschte resultaat
opgeleverd.
De Eerste Kamer blijft rechtsch
Verblijdend is deze uitslag in hooge mate.
Hachelijk scheen de kans bij zulk eendrachtig
optrekken der tegenpartij.
Het vuurde onze mannen tol des te grooteren
ijver aan.
Er is met ongekende geestdrift gearbeid.
En die arbeid is niet ongezegend gebleven.
Er is een schoone overwinning behaald.
Niet enkel blijdschap mag evenwel ons hart
vervullen.
Het verschijnsel, dat hoe langer hoe meer
de tegenstelling wordt: rechts óf rood, is een
zeer ernstig.
Zeker, het kón niet anders gaan.
De stuwkracht der beginselen móest open
baar worden.
Toch is er in dat steeds driester en beslister
doorbreken van den revolutiegeest iets, dat
met vreeze vervult, althans de blijdschap
temperen kan.
Steeds breedere lagen van ons volk vallen
den Revolutie toe.
Steeds grooter wordt de groep, die zich van
God en Zijn ordening afkeert.
De bekoring van de revolutionnaire gedachte
op de massa wordt steeds machtiger.
„Ga ji] 't wagen kwam Wim tegen Kees.
„Wat?
„Bij Bertus z'n tante
„Zal ik wel doen," zei Cor „ik kom er wel
eens meer."
„Je zult het zien." meende Wim.
„Wat nou weer?" vroeg Kees van Wal.
„Dat ie nog niet thuis is," zei Wim beslist.
„Bertus loopt zoo niet weg, zonder iets te
zeggen."
De anderen hadden er geen antwoord op.
„We zullen zien," besloot Kees.
,,'tWas al schemer, toen ze Wegdorp be
reikten. Een stille hoop koesterde Kees nog,
dat Bertus onverwacht van achter een boom
of uit een hoekje zou te voorschijn schieten.
Maar er gebeurde niets van dat alles.
Ze stonden voor het huis van Bertus' tante.
Cor Brand schelde aan.
De deur werd geopend. Pietje kwam voor.
„Zeg Pietje," vroeg Cor, „is Bertus al thuis
„Nare jongen I" zei Pietje met uiterste
vriendelijkheid, „moet je me daarvoor laten
komen. Mispunt!"
Ze sloeg de deur met een klap dicht, eer
Cor nader had kunnen uitleggen,
„Is-ie d'r al riepen ze tegen Cor. Ze
kwamen naderbij.
„Wat afvalt van den hoogen God moet
vallen."
De toespitsing van den politieken strijd zij
voor elk, die de eere Gods liefheeft te scherper
prikkel tot rusteloos ijveren voor de heerlijke
beginselen, welke Groen van Prinsterer ons
reeds voorstelde onder het gezichtspunt
„Tegen de Revolutie, het Evangelie."
„Pro Rege
In orde
„De Zeeuw"
haar lezers
gezien, dat
deeld in een regel of vijf aan
mee, dat ze over het hoofd had
reeds in een vorig nommer van
ons blad de candidaten der rechterzijde waren
genoemd. Voorts, dat elke vorm van mede-
deeling van de zijde der Centrale haar welkom
's-
Boven deze mededeeling plaatst ze het op
schrift„In orde."
Waarschijnlijk moet een en ander dienen als
„antwoord" op onze drieister„Onheusch,"
waarin we ons veroorloofden „De Zeeuwop
het onbroederlijke en ongepaste te wijzen van
haar vragen, of soms de Centrale A.R. Kies
vereeniging voornemens was den „Volkswil-
kandidaat" te steunen.
Wat ze thans onder het kopje: „In orde"
te berde brengt, slaat op onze opmerking als
een tang op een varken.
We hadden verwacht, dat „De Zeeuw" haar
onbroederlijk zeggen onmiddelijk zou herroepen.
In plaats daarvan een hooghartig gebaar.
Dat valt ons tegen en eert onze perszuster
niet.
V Verkeerd ingelicht.
Bij onze bespreking van de candidatuur A.
C, M. Poppe hebben we, op gezag van „Ze-
landia" meegedeeld, dat de heer Poppe geld
had gegeven voor de verspreiding van het
socialistisch blad „De Baanbreker".
De heer Poppe verklaarde in het Week
bladdat daarvan geen woord waar is.
Derhalve nemen we deze bewering terug.
Voortvaren
zegt „De Rotterdammer'
Bij de stemming voor Zuid-Holland's Staten
vormde Rotterdam het middelpunt van den
politieken kamp. Het laat zich van deze positie
niet verdringen ook bij de komende herstem
ming oefent Rotterdam wederom een beslis-
senden invloed uit.
Opnieuw wacht den Rotterdammers eene
„Zei ze niks
„Ja, wel wat," zei Cor. „Ze was kwaad."
„Is-ie al thuis dan?" vroeg Kees nog eens.
„Ik zeg je immers, dat ik het niet weet.
„Bel nog eens!" raadde Wim.
Weer rinkelde de bel.
Een poosje later ging do deur weer op.
Pietje verscheen met een alleraangenaamste
uitdrukking op haar gezicht.
Kees deed nu het woord.
„Pietje, is Bertus al
Pietje greep de deurknop en wilde met ge
weldigen zwaai sluiten.
Kees zette vastberaden zijn voet tusschen
dorpel en deur.
„Moedèrrl!" Die misselijke jongensGa
je weg apen
Maar Kees week ondanks al haar dringen
en schelden geen haarbreedte.
„Ze is lollig, zeg!" verklaarde Wim.
Pietjes moeder verscheen in de gang, ge
volgd door Bertha.
„Wat een kabaal maak je toch, Pietje!'
Pietjes woede verdubbelde.
„Die akelige jongens willen niet weggaan.'
„Ga eens op zij, Pietje, laat ik eens kijken.
Kees nam beleefd zijn pet af.
„Wel?" vroeg juffrouw Van der Steen?"
„Juffrouw, we kwamen eens vragen, of
Berthus al thuis is."
,,'k Weet niet," zei
dicht, zonder het te
Cor. „Ze smeet de deur
zeggen."
geweldige worsteling, want ja het angstige
van den kamp is voorbij, maar het spannende
en gewichtvolle blijft.
Het angstige is voorbij, want de rechterzijde
in Zuid-Holland's Staten' is in de meerderheid
en daarmee blijft de Eerste Kamer rechts.
Twee en tachtig leden zetelen in Zuid-Holland's
Staten, daarvan had de rechterzijde er 48,
terwijl links 34 plaatsen bezette. Gingen voor
ons zeven zetels vcloren, dan kwamen wij
op het doode punttot hiertoe verloren wij
niets en werd één zetel in Leiden gewonnen.
Ook al raken wij dus de vijf zetels in Rot
terdam kwijt, ook al stelt Gouda te leur, ook
al brengen Dordrecht en Den Haag geen winst,
ook al gaat alles mis dan nog hebben wij
43 stemmen tegen 39 op links en zijn we dus
met twee stemmen in de meerderheid.
Een kleine overwicht waarin met mag
worden berust, want ieder voelt hoe wankel
dan de positie is en hoe eene tusschentijdsche
verkiezing of onaangenaam incident ons weer
minderheid maakt.
Daarom het angstige is weg, maar het
spannende en gewichtvolle blijft.
Als alles mis gaat zoo schreven wij.
Maar reeds zien wij op het gelaat onzer
trouwe antirevolutionairen in Gouda, Dordrecht
en Den Haag een trek, die duidelijk spreekt
wij zullen werken zoo dat het niet mis gaat.
En de Rotterdammers?
Zij kijken niet, zij praten niet, zij, werken
reeds.
En dat is noodig want zullen onze vijf
rechtsche zetels niet aan het socialisme ten
deel vallen, dan is een energieke kamp ver-
eischt, die het werken voor de stemming nog
overtreft.
Het zou op den goeden afloop van onzen
mooien strijd zulk een sombere schaduw
werpen, als heel Rotterdam door den radicaal-
socialistischen vloedgolf werd bedolven.
In liberalen kring versloeg het socialisme
reeds zijn duizenden en tienduizenden laten
onze mannen van Christelijken huize toch aan
de verleiding van de sociaal democratie weer
stand bieden.
Op den socialist
Over het feit, dat steeds meer, zelfs bij
eerste stemming, de liberalen op den socialist
overgaan, schrijft „De Standaard" o.m.
Doch dit is, gelijk men weet, niet nieuw.
Reeds in 1905 besloot men zelfs van Con-
servatief-Liberale zijde met den socialist mede
te gaan, omdat bleek dat toen Rechts op geen
andere manier te keeren was.
Onder de toenmalige conservatieve Staats-
Berthus?" zei juffrouw Van der Steen,
ongerust. „Bertus is toch met jullie naar
Van Henten gaan spelen? Waar is ie dan?"
Bertha drong zich tegen moeder aan. Haar
zonnig gezichtje betrok.
„Ja, juffrouw, hij is met ons medegegaan
en we hebben heel den dag samengespeeld.
Maar en nu volgde het heele verhaal van
de vermissingook hoe ze gezocht hadden
eindelijk hun onderstelling, dat Berthus
Juffrouw Van der
van te denken
en
al reeds thuis zou zijn.
Dat gaf een ontsteltenis.
Steen wist niet, wat er nu
Bertha schreide.
„Was Jan maar thuis," zuchtte juffrouw
Van der Steen, dan kon die eens naar de
stad gaan en zoeken ofde politie waar
schuwen. Maar Jan was weg
„Juffrouw, wij zullen wel gaan," zei Wim
edelmoedig.
„Dan vragen we het eerst thuis," stelde
Cor voor.
„Da's goed," stemde Kees in.
„Mag ik uiee, moe?" smeekte Bertha.
„Kind," zei haar moeder „jij, en dan in
het donker. Wat kun je gaan doen? O, wat
een ellende, waar zou het kind toch zitten
(Wordt vervolgd).
Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave.
DOOR ZELANDIA.
Nadruk verboden.