L
flntirmlutiottair
mr
en Advertentieblad
Zeeland.
Uit de Pers.
FEUILLETON.
Binnenland.
No. 1312.
Woensdag 22 Maart 1916.
I3e Jaargang.
Uit jonge Jaren.
roiLiiojoonr
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,—. Franco
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle
teuren en Brievengaarders.
Boekhandelaars, Postdirec-
Dit blad verschijnt Dinsdag= en Vrijdagavond,
uitgezonderd op I-eestdagen,
bij den Uitgever D. H. LIT-T00IJ
ADVERT ENT1EN:
Van 1—4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
INGEZONDEN
STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE;
ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER.
Alle stukken voor de redactie be
stemd, te zenden aan den Uitgever,
Vlooswijkstraat 21, Ter Neuzen, met vermel
ding „Aan de Redactie."
Aanname van Advertentiën tot 1 uur op
den dag der uitgave.
1 Januari de
V Schiermonnikoog.
Toen wij in liet nummer van
zaak van Schiermonnikoog ter sprake brachten,
scheen bet, alsof we niet veel gehoor zouden
krijgen.
De Watersnood vroeg, en terecht, aller
hulp.
Maar Schiermonnikoog bleef niet vergeten.
Het begon met een gift van f 2,50, door
een lezeresje.
Die rijksdaalder is thans aangegroeid tot
een mooi bedrag.
We hadden niet durven hopen op f 100 en
zie, we naderen thans de f 200.
Indien er onder onze lezers zijn, die de
vrienden op Schiermonnikoog nog eens willen
verrassen, laten ze dan niet lang meer wachten.
Hoe heerlijk zou het zijn, als vóór Paschen
het volle bedrag bijeen was.
We ontvingen weder een gift van N. N.,
groot f 5,
Totaal ontvangen met inbegrip
vroeger verantwoorde f 194,70.
Bij voortduring aanbevolen.
het
Z.
De Tubantia.
Dr. Kuyper schrijft in „De Standaard"
Onduldbaar.
Wat met de Tubantia geschied is, maakt
den indruk van een gruwel, die niet te ge-
doogen is.
Blijkt 'twaar te zijn, dat dit prachtschip
van groote afmeting, terwijl het vol passagiers,
bij de Noord-Hinderonder neutrale vlag,
voor anker lag, zonder zweem van aanleiding
en zonder eenige waarschuwing, met een
kleine vierhonderd man aan boord, door een
Duitsche boot getorpedeerd is, dan baat geen
verontschuldiging, en dan geeft 't niet of er
al schadevergoeding mocht komen, maar dan
heeft er een internationaal misdrijf plaats ge
grepen, dat voor geen verontschuldiging vat
baar is.
Natuurlijk zal eerst de Regeering van het
land, onder wiens order die torpedo- of duik
boot stond, gehoord- moeten worden, om vast
te stellen wat plaats heeft gegrepen. Met dat
al schijnt liet reeds nu vrij zeker, dat 'P«
23)
Haar handen beefden min of meer. Berthus
kreeg er nog meer spijt van, dat hij ze zoo
had laten schrikken.
Keetjes oogen glansden, toen ze de mooie
taarten zag.
„Wil-je ze?" vroeg Berthus.
Ze kleurde er van.
„Asjeblieft", zei ze zacht.
„Haal-je album dan," drong Cor aan.
Ze deed het en probeerde de nieuwe kaar
ten er in te steken maar haar bevende
vingers konden het niet gedaan krijgen.
„Wil ik eens?" vroeg Berthus.
Ze stemde met een dankbaren blik toe.
Berthus had spoedig de kaarten ingestoken.
„Dank-je," zei Keetje op haar gewonen
zachten toon.
„Ga je nou mee, Berthus?" vroeg Bertha.
„Ja," zei Berthus, maar hij bleef naar Cor
staan kijken, die weer lustig aan het
kloppen was.
die zich te
casu de Duitsche Regeering was
verantwoorden zal hebben. Doch welke uit
legging of verklaring ook van het jammerlijk
geval mocht kunnen gegeven worden, de
schuld is niet uit te wisschen.
Ook al is 't nog zoo aannemelqk, dat do
commandant van de torpedo- of duikboot, ten
deze tegen de bedoeling van zijn regeering in,
zoo schuldige wijze is te werk gegaan, die
op
toch
van
door zijn Regeering
zijn Regeering zijn
commandant is dan
aangesteld, en had
orders ontvangen.
En nu van tweeën één.
Nu is óf die aanstelling en die gegeven
order niet te verantwoorden, óf de comman
dant heeft lijnrecht in strijd met de hem ver
strekte volmacht gehandeld.
Het commando over zulk een vernietigend
vaartuig is uiterst precair, en mag daarom
nooit anders gegeven worden dan aan een
man, die bekend staat als kalm, nadenkend
en rustig zijn besluit nemend.
We zullen van dit alles nu wel nader ver
nemen.
Welke torpedoboot of duikboot deed het?
Wie was de commandant Welke orders waren
gegeven En hoe heeft hij zich bij zijn Be
geering verantwoord
Doch hoe nu ook de uitkomst van dit on
derzoek uitvalle, hier kan geen erkentenis
van schuld noch aanbod van schadevergoeding
de zaak afdoeu.
De gruwel die nu plaats greep, roept luide
om de zekerheid, dat herhaling er van zich
zelf uit zal sluiten.
De Noordzee en het Kanaal worden, gelijk
het nu toe gaat, verpest. Zo houden op be
vaarbaar water te zijn, en vooral ons land
lijdt er op doodelijke wijze onder, want af
sluiting van de zee is voor een land met
koloniën en de wereldscheepvaart, kortweg.,
de vernietiging van zijn zelfstandigheid.
Het is nu tot het uiterste gekomen.
Zelfs waar het een schip van den vijand
gold, zou 't volkenrecht zulk een daad met
een passagiersboot niet kunnen gedoogen.
Maar vooral, nu het, gelijk thans, een mail
schip, en een mailschip uit een neutralen
Staat was, wordt zulk een toestand onduldbaar.
o
„Het Handelsblad" zegt:
De toestand is zeer, zeer ernstig. Niet
alleen voor ons land, ook voor andere landen.
En wij vragen ons afis er eenige poging tot
samenwerking gedaan, niet alleen met Amerika
daarover zeiden wij reeds iets maar ook
met andere neutrale landen
Ernstiger is de toestand ook voor de Ver-
'eenigde Staten geworden. De verzekering
van de (luitsche regeering, dat uitsluitend
„Oók eens noodigde Cor.
„Waarom niet? Hier, ga maar zitten. Zóó
De steen op je knieën. Zwaar hé? En hier
is de hamer. Vooruit nou!
En Bertus klopte dat het een aard had.
„Zou-je schoenmaker willen worden vroeg
Brand.
„Nee, baas," antwoordt Bertus, terwijl hij
den hamer liet rusten, „ik ga naar zee."
„En je wil zoo graag kloppen," onderzocht
Cor.
„Nou ja, zoo 's voor een keertje. Au
De zware steen was hem, terwijl hij zat te
redeneeren en er niet op lette, van de knieën
gegleden en raakte zijn teenen.
„Schoenmaker in angst!" spotte Bertha,
ondanks Bertus' pijnlijk gezicht.
Bertus keek haar niet heel vriendelijk aan.
„Moest-je maar eens voelen," kwam hij
eindelijk „denk je, dat het geen pijn doet
„Moet je nog niet eens kloppen, Ber
plaagde nichtje terug.
„Nee", zei Cor, je moet hem niet plagen,
hoor 1 Het doet veel pijn ik heb het ook
eens gehad. Ik voel liet nóg."
„Ach, arme jongen lachte Bertha. „Zou
je kunnen loopen, Bertus, anders zal ik je
naar huis moeten dragen. Dan kom ik thuis
met een gewonden schoenmaker op mijn rug."
gewapende handelsschepen zonder waarschu
wing getorpedeerd zouden worden is, op zijn
zachtst uitgedrukt, een verzekering gebleken,
die op een misverstand moet berusten. De
handelwijze met de „Tubantia" en met het
Noorsche schip „Siriusde poging tot torpe
deering van het Fransche passagiersclnp
„Patria" en nog zooveel meer, bevestigen dit.
Welke houding Amerika zal aannemen, nu
duidelijk blijkt, dat in de officieele regeerings-
verklaringen mededeelingen voorkomen, die in
strijd met de werkelijkheid zipi V ij kunnen
daarover geen oordeel hebben, doch slechts
hartelijk hopen, dat het der groote Republiek
moge gelukken, zonder den oorlogsjammer te
vergrooten, dc Duitsche regeering tot beter
inzicht van haar plichten tegenover neutralen
te brengen. En wij herhalenvan de Neder-
landsche regeering, die mede verantwoordelijk
is voor de wijze waarop Nederlandsche schepen
behandeld worden, moet geëischt worden, dat
zij alles doet om de Vereenigde Staten in dit
streven te steunen.
STATENVERKIEZINGEN.
De heer N. Sluis, lid van de Provinciale
Staten voor liet district Enkhuizen, die dit
j*«r aan de beurt van aftreden is, heeft aan
liet bestuur der Centrale Antir. kiesvereeniging
bericht gezonden, dat hij zich wegens lioogen
leeftijd niet meer herkiesbaar stelt. „Ned."
DE TUBANTIA.
De Londensche correspondent van de N. R. C.
seinde
De Daily Chronicle schrijft in een hoofd
artikel over het torpedeeren van de Tubantia
Deze ruwe, onzinnige en nuttelooze misdaad
gaat hoofdzakelijk de neutrale landen aan.
Nederland heeft thans het meest te lijden
maar feitelijk ieder belangrijke neutrale staat
is bij de zaak betrokken. Het zal hun dui
delijk doen beseffen, wat de aard is van onzen
vijand en hun aantoonen, hoeveel waarde te
héchten valt aan de bewering der Duitschers,
dat de stoomschepen der geallieerden enkel
dan zonder voorafgaande waarschuwing zouden
worden in den grond geboord, indien zij
gewapend waren of aanvallende bewegingen
uitvoerden.
Waar dc aanvoerder vati de Duitsche
duikboot de Tubantia heeft laten torpedeeren,
zonder eerst de moeite te nemen om na te
gaan wat voor schip zij was, kan daaruit
gemakkelijk worden afgeleid hoeveel moeite
die officier zal nemen om er zich van te
vergewissen of een schip van de gealliëërden
bewapend is of aanvallend optreedt.
Haar guitigheid bracht Bertus weer gauw
in een goede luim.
„Maar heusch, het deed toch zeer, hoor.
Zeg Cor, ga-je morgen nog mee naar Free?"
„Ik weet niet of ik mag. Mag ik, vader?"
„Als je me vanavond flink helpt, mag je."
Cor greep alvast den gevallen steen en
klopte er dapper op los.
„Kom nou, Bertus! drong Bertha aan.
Berthus stond op.
Ze groetten Brand en Cor en vertrokken.
„Doet het heusch nog zeer, Bertus vroeg
ze hartelijk.
„Iloor nou esen Bertus schudde afwerend
het hoofd.
„Ben je d'r kwaad om vroeg Bertha.
„Och welnee," zei Berthus. ,,'tls allang
over. Wat was ze blij, hé?"
„Dat meisje? Nou; het waren ook mooie
hé?'
„Ik heb er toch zoo'n spijt van, dat ik ze
heb laten schrikken, Bertha."
„Nou jö, da's nou immers al lang voorbij.
Moet-je niet over blijven praten."
Luchthartje kon onmogelijk lang tobben
over hetzelfde onderwerp. Keetje was nu
immers beter.
Opeens hoorden ze driftig op een ruit tikken.
Ze stonden even stil en keken onderzoe
kend rond.
Doch indien die gezagvoerder zich er wél
van had vergewist, welk schip hij voor had,
en desniettemin de torpedo heelt laten af
schieten, wordt zijn daad er nog te minder
verdedigbaar door.
DE TUBANTIA.
Wolff seint het volgende officiëele bericht
uit Berlijn
Naar aanleiding van de officieele bekend
making van het Nederlandsche ministerie van
marine over het zinken van hets.s. I ubantia,
dat blijkens onder cede afgelegde verklaringen
van den eersten en den vierden stuurman en
den uitkijk de bellebaan van eeu torpedo
duidelijk is gezien, wordt hier vastgesteld
dat een Duitsche duikboot niet in aanmerking
komt, aangezien de plaats, waar liet ongeval
is gebeurd, minder dan 30 zeemql van de
Nederlandsche kust is verwijderd en bijgevolg
binnen het gebied ligt, dat blijkens de bekend
making van Febr. 1915 als voor de scheep
vaart niet gevaarlijk is aangegeven.
Voorts kan worden verklaard, dat daar geen
Duitsche mijnen zijn gelegd.
Van de passagiers van de Tubantia wordt
alleen nog vermist de 42-jarige, ongehuwde
Russische koopman Alexander Fuchs, uit
Petersburg, passagier 2de ld., die op reis was
naar La Coruna, in Spanje. (N. R. C.)
En nóg een officieele verklaring.
Een officieele Engelsche verkiaring.
Reuter seint uit Londen aan de N. R. C.
Met betrekking tot de officieele Duitsche
verklaring, dat de Tubantia niet door een
Duitsche duikboot of een Duitsche mijn ge
zonken kan zijn, verklaart de secretaris van
de Britsche admiraliteit, dat op het tijdsip,
dat de Tubantia gezonken is, geen Engelsche
duikboot in die buurt is geweest.
DE PALEMBANG GETORPEDEERD öF
OP EEN MIJN GELOOPEN.
Nauwelijks eenigermato bekomen van de
onaangename verrassing, veroorzaakt door het
bericht van do torpedeering van de Tubantia,
bereikte ons dc tijding, dat dc Palembang in
de Noordzee is vergaan. De Palembang was
een vrachtschip van den Rotterdamschen Lloyd.
Een Reuter bericht aan de N. R. C. meldt
nader
Volgens bericht uit Harwich, is de Palem
bang in zeven minuten tijds gezonken. Negen
man van de equipage zijn door de ontploffing
gewond. Er heerschte aan boord volmaakte
tucht,
Een tweede telegram van Renter's bijzon
deren dienst bevat over de toedracht van het
ongeluk de volgende bijzonderheden
Lloyd's News verneemt uit Harwich dat,
't Was al schemer.
Daar tikkerde het weer.
„O, 't is bij den ouden Pieterseu," riep
Berthus. „Zou-d-ie óns bedoelen. Laten we
even kijken."
Hij ging op het hem welbekende huisje af
Bertha volgde op een afstandje.
Ja, daar stond Pietersen voor het raam en
wenkte hem.
„Ga je even mee Bertha
„Naar dien ouwen matroos?" vroeg Bertha.
„Ik durf haast niet."
„Flauwerd kom ga mee."
„Ik zal immers wel even wachten."
Ze bleef bij het hekje staan.
Berthus lichtte de klink op en opende de
deur.
„Zoo jongen, da's goed. Kom even binnen."
„Ja, maar m'n nichtje staat op me te
wachten."
„Nou, laat ze óók even komen. Ze is toch
niet bang."
Hij ging in de deuropening staan en wenkte
haar met een paar' zwaaien van zijn arm
nader te komen.
Bertha kwam schoorvoetend nader.
„Kom maar," moedigde hij aan.
„Hou je maar taai," luidde do welkomst
groet van de papegaai.
(Wordt vervolgd.)
w
Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave.
DOOR ZELANDIA.
Nadruk verboden.
„Mag het?"