en Advertentieblad FEUILLETON. Binnenland. No. 1292. Woensdag 12 Januari 1916 13" Jaargang. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,Franco per post: voor Nederland ƒ1,10. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec teuren en Brievengaarders. INGEZONDEN STUKKEN TE Dit blad verschijnt Dinsdag» en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij den Uitgever D. H. LITT001J Az. te TLR NFUZUN. Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave. ADVERTENTIËN: Van 1—4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver» tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. "SEiïüiT AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER. Alle stukken voor de redactie be stemd, te zenden aan den Uitgever, Vlooswijkstraat 21, Ter Neuzen, met vermel ding: „Aan de Redactie." Aanname van Advertentiën tot 1 uur op den dag der uitgave. V Men stemt links. De S: D. A. P. heeft Zaterdag en Zondag haar Buitengewoon Congresgehouden ter bespreking van bet standpunt, hetwelk de partij dient in te nemen tegenover de voor stellen, welke het huidige Kabinet aan de orde heeft gesteld. Het eerste werd gesproken over de ziekte en Invaliditeitsverzekering. De heer Duijs was inleider. Natuurlijk willen de mannen van de S. D. A. P. nog wel wat meer invloed uitoefenen op den gang van zaken, zooals het ontwerp- Treub dit voorstelt, maar het systeem Treub verdient „verre de voorkeur boven het systeem-Talma". Bezwaren had spreker wel. Volgens het verslag van de N. R. C., achtte hij het beslist noodig, „dat er een speciaal ontwerp wordt in gediend betreffendé moederschapsverzorging nl. niet alleen, wanneer de vrouw zelf arbeid ster is, maar ook, wanneer alleen haar man arbeider is. Een gevarenklasse wordt zoowel in het systeem-Treub als in het ontwerp- Talma gemist, en ook wordt een begrafenis- uitkeering gemist. Noodig zal bet ook zijn, dat bet aantal verzekerden worde uitgebreid tot arbeiders, die een loon verdienen van ten hoogte f 1800. De patroon zal voor zijn ar beiders beneden 16 jaar de geheele premie moeten betalen, en verder zal er een wedu wen-rente moeten worden ingesteld. De eisch van tweederde invaliditeit is veel te hoog. In één opzicht vooral nadert het systeem- Treub het meest hetgeen de sociaal-democraten wenschen, hierin nl., dat het meer gebaseerd is op de praktijk en los laat het verband tusschen premiebetaling en uitkeering." Maar het slot was toch, dat hij van oordeel bleef, dat het plicht was der S. IJ. A. P. do regeering volkomen te steunen. En zoo werd door het Congres dan ook besloten. Ook ten aanzien van de Ouderdoms-verzeke- ring van Treub werd eenzelfde conclusie aan genomen. De belastingvoorstellen van Treub vonden geen onverdeelden bijval, vooral de pensioen belasting moest het ontgelden. Die werd genoemd „het struikelblok" van het geheele plan-Treub. Uit jonge Jaren. 14) Er kwam een jongen naar buiten. 't Was Cor Brand hij liep eerst met voor zichtige pasjes in het duister voort, toen al wat vlugger. Kees en Bertus hadden hem dadelijk her kend. Ze wachtten eventjes op hem. „Moet je naar den aptheker, Cor „O, ben jullie het?" zei Cor. „Ja, ik moet naar den aptheker. Hoe weet-je dat?" Kees antwoordde niet dadelijk. Bertus evenmin. „Nou vroeg Cor. „De auto van den dokter stond toch bij jullie voor de deur," verklaarde eindelijk Kees, „we kwamen net voorbij." O „Durf je alleen vroeg Bertus. „Waarom niet?" zei Cor. „'t Moet, want als Keetje het zoo benauwd krijgt, moet ze een poeier innemen, heeft de dokter gezegd." „Is ze erg ziek vroeg Bertus, en er was Maar..., niet te straf opgetreden. Denk om de concentratie En daarom een slag om den arm gehouden. In dezen vorm „Nu kan worden aangenomen, dat niet alle ingediende voorstellen in deze periode in behandeling zullen komen, belmoren ter ver krijging van hetgeen duidelijk noodig zal zijn. die onderdeelen van het plan te worden be handeld, die het meest voldoen aan den eisch van democratie in het belastingstelsel bijvoor beeld de dividend- en tantième belasting, de effecten-belasting, de successiebelasting en de registratie- en zegelrechten." Het glanspunt vormde uiteraard de bespre king over de grondwetsherziening. Ook hier nog wel wenschen, die niet be vredigd zijn, maar anders alles botertje tot den boótn. Volle steun dus toegezegd. Er blijft voor de S. D. A. P., worden deze ontwerpen aangenomen, niet veel meer te wenschen over, zou men zoo zeggen. En hadden indertijd de socialisten zitting genomen in het Kabinet, licht was dan nu het Dorado reeds gevonden. Maarer liggen leelijke voetangels en valsche klemmen op den weg naar de veel belovende ontwerpen. Er is namelijk nog een Eerste Kamer. Die rechts is. Edoch, alle krachten zullen worden inge spannen, om dat rechtsche „bloc" te verbreken. „Het komt er dus op aan," zoo oreerde de heer Vliegen, „te trachten de (Prov.) Staten te doen omgaan." Deze immers kiezen de leden der Eerste Kamer. „Het betreft in hoofdzaak de Staten in Zuid-Holland, waarop Rotterdam grooten invloed kan oefenen, omdat daar vijf rechtsche leden aftreden. Worden deze door vijf linksche leden vervangen, dan komt men op het doode punt. Er zijn echter nog andere districten, waar een kans bestaat om te winnen. In ieder geval bestaat de gelegenheid, om de Staten in Zuid-Holland te doen omgaan. Gelukte dit, dan zou voor de Eerste Kamer een linksche meerderheid worden verkregen en was daarmede de aanneming van de re- geeringsvoorstellen verzekerd. (Jok de ver kiezingen in Overijssel, zelfs in Gelderland en Zeeland kunnen van beteekenis zijn, al hebben ze zonder de omzetting van Zuid-Ilollaud geen practisch resultaat. Het staat nu al wel vast, dat de Eerste Kamer van het staatspensioen niets moet hebben blijft de Eerste Kamer zooals ze is, dan komt er van de staatspensioneering niets. De Statenverkiezingen zijn dan ook ditmaal van het allergrootste belang, waarbij de be langrijke zaken, waarvoor jaren gestreden is angst in de klank van zijn stem. „Erg ziek niet. Maar ze beeft altijd zoo, weet je wel. En nu is ze van avond zoo ge schrokken en toen is het veel erger geworden." „Waar is ze van geschrokken vroeg Kees. „Een paar jongens riepen iets ven „brand en dat hoorde ze en toen „Ik ga met je mee, Cor," zei Bertus. „Dan hoef je niet zoo alleen te loopen." „Je moest om zeven uur immers thuis wezen waarschuwde Kees. „Ja, maar we zijn gauw terug, hè Cor „'k Weet niet. Misschien moet ik wel een poosje wachten bij den apotheker." „Wacht-je even Cor, eventjes maar, dan vraag ik, of ik met je mee mag." „Ja, maar heel gauw dan, hoor Bertus is al naar binnen. Haastig werpt hij de deur der voorkamer open. „Tante, mag ik nog even mee met Cor Brand naar den apotheker zijn zusje is zoo ziek, en anders moet hij alleen Hij is de kamer niet binnengegaan, houdt de knop der deur vast en wacht in spanning op het antwoord. Pietje heeft het laatste half uur telkens de klok bespied, en nog voordat tante Anna kan antwoorden, teemt ze „Moe, 't is al haast half acht „Gaat jou wat an, zeg," valt levendig Bertha ee die nu verwezenlijkt kunnen worden, op het spel staan", En daarom, alle hens aan dek Misschien blijkt het noodig, reeds bij eerste stemming de liberalen te steunen. En in elk geval bij de herstemming is er maar één mogelijkheid: men stemt links!" Nu weten we' wel, dat dit advies al zoo oud is als de weg, en dat „men' nog nooit anders heeft gedaan dan links gestemd, maar duidelijk blijkt, dat a. s. zomer ons een zware strijd wacht. Wij zijn gewaarschuwd. Zullen we ook gereed zijn BELGIË—NEDERLAND. Ter gelegenheid van de intrede van het nieuwe jaar heeft de Belgische gezant te 's-Gravenhage tot den minister van buiten- landsche zaken, jhr. dr. Loudon, den in ver taling volgenden brief gericht Mijnheer de Minister, Ingevolge bekomen opdracht heb ik de eer, ter gelegenheid van de jaarswisseling,bij Uwe Excellentie uiting te geven aan de innige dankbaarheid, welke den Koning evenals diens regeering bezielt voor de edelmoedige gast vrijheid, door Nederland reeds sedert meer dan zestien maanden aan de Belgische uit gewekenen verleend. De opofferingen, die reeds werden en nog zijn opgelegd aan regeering en volk van Neder land, vinden slechts hun gelijke in de sym pathie, welke door hen aan mijn landgenooten in hun ongeluk is betoond geworden. Deze houding van grootsche en volhardende menschlievendheid wordt diep gevoeld door het Belgische volk, en zal, na den oorlog, tusschen Nederland en mijn land nog hechtere banden van vriendschap en wederkeerige ach ting doen ontstaan. Het is mij bijzonder aangenaam, Uwer Excellentie dén dank van mijn souverein en van zijn regeering te mogen overbrengen, met dé meest oprechte wenschen voor den voorspoed van Nederland. Ik zou Uwe Excellentie dankbaar zijn, in dien U aan II. M. de Koningin zoudt willen kennisgevcn van de bij deze uit naam van mijn Souverein en van de Belgische regeering uitgedrukte gevoelens. Nederlaud's Vorstin heeft jegens de Belgische uitgewekenen het schoonste voorbeeld gegeven van naasten liefde; Zij heeft onze meest eerbiedige dank baarheid verdiendZij heeft dus aanspraak op onze levendigste dankbetuigingen. (get.) Baron FALLON. BELGISCHE GEÏNTERNEERDEN. Uit de legerplaats bij Oldebroek worden in, die met haar sommen klaar is en die al eenigo toespelingen van Pietje, dat het eigenlijk „kinderenbedtijd" is, heeft zitten verduwen, 't zal nog wel later worden." „Toe, tante dringt Bertus aan, met een boozen blik op Pietje. „Mag het?" Tante kijkt eens op de klok. „Is Cormaar alleen 't Is eigenlijk wel wat laat; maar als het om medicijnen is voor dat ongelukkige kind, ga dan maar. Denk er om, Bertus, dadelijk terugkomen hoor Bertus hoort de vermaning al haast niet meertoch heeft hij uog tijd gevonden Bertha een vriendelijk knipoogje en Pietje een pla- gerigen blik van „lekker hé toe te werpen. Pietje voelt zich diep beleedigd. „Hé Moe, u hadt gezegd, dat-ie om zeven uur binnen moest wezen zegt ze op een toon, alsof haar het grootste onrecht is aangedaan. „Kind, waar geef-je om 1" snibt Bertha. „Houeu jullie niet op van avond klaagt moeder. Bertha, kleed je uit, en ga naar bed, en Pietje boeft me volstrekt niet te helpen hoor. Ik kan het alleen wel af." Pietje pruttelt nog wat na, en wijdt daarna al haar aandacht aan het tempo, waarin Bertha moeders gebod opvolgt, wat een op merkelijk langzaam tempo is. Ondertusschcn zijn de drie jongens al een heel eindje op marsch. De apotheker woont Maandag ruim 60 geïnterneerde Belgen naar Apeldoorn overgeplaatst en ondergebracht in de voormalige Zuiderkerk aan de Loolaan. Bij verschillende werkgevers zullen z(j arbeid vinden de mecsten worden werkzaam gesteld aan de klompenfabriek van den heer Krudde. (N. Ct.) GEBREK AAN GARENS. De directie van de Goudsche machinale garenspinnerij heeft aan haar werklieden be kend gemaakt, dat de fabriek wegens gebrek aan grondstoffen van Maandag af unnder meet gaan werken. Niettegenstaande de mede werking van het ministerie van buitenland- sche zaken is het der directie niet mogen gelukken, de gekochte partijen te krijgen. De regeling van den duurtetoeslag aan het personeel blijft gehandhaafd. Er zal per week 10 uur minder gewerkt worden, waarvoor wachtgeld wordt uitbetaald. HET ZINKEN VAN DE „E. 17". Nader meldt men uit den Helder: De „E 17" had tijdens de stranding in de Haaksgronden averij opgeloopen, bestaande uit een gebroken schroef, een gebroken roer en verbogen as. Ook was het schip lek ge worden. Toen het vaartuig door den „Noord- Brabant" werd opgemerkt, verkeerde het reeds 10 uur in zinkenden toestand. Door de officieren der duikboot werd de „Noord-Brabant" voor een Duitsche kruiser aangezien. Door den commandant werden toen de kleppen geopend om het vaartuig te doen zinken om te voorkomen, dat het in handen van den vijand viel. Kort nadat de bemanning door de sloepen van de „Noord- Brabant" aan boord genomen was, is het vaartuig dan ook gezonken in 7 M. water. De manschappen waren voorzien van met lucht opgeblazen reddingsgordels. Tot de equipage, welke uit 33 koppen bestond, be hoorde 3 officieren en 5 machinisten. Nadat zij aan boord van de „Noord-Brabant" gekomen waren, werd door den duikboot commandant in een toespraak tot zijn man schappen de wensch uitgesproken dat alle spoedig naar Engeland zouden kunnen terug- keeren, om dan met een andere boot uit te varen, waarbij op meer succes gehoopt werd. In afwachting van de beslissing omtrent het al of niet interneeren der equipage, werd de bemanning in de Marine kazerne te Nieuwediep ondergebracht. Naar men mededeelt was men aan boord van den onderzeeër blijkbaar slecht bekend met het vaarwater. Men zou niet geweten hebben, dat de kustverlichting te Nieuwediep gedoofd was. Men vreesde ook, dat het schip zich ter hoogte van IJinuiden bevond. Als merkwaar digheid kan nog worden medegedeeld, dat een een flink kwartier verderde brug over, en dan rechtsom, bij de sluis. Ze praten niet veel, maar stappen in de maat stevig voort. „Heb-jc het receptje wel vraagt Bertus opeens. „In m'n pet," luidt Cors antwoord. „Als die eens afwaait," oppert. Kees. ,,'k Heb er een touwtje om gedaan," Cor gerust. „Kan niet." Daar ginds woont de apotheker. Een groot raam helder verlicht. Matglas van onder. „Ga jullie mee d'r in vraagt Cor. „Mag het?" „Waarom niet? Anders moet je buiten staan misschien wel lang wachten." „Ik ga mee," besluit Kees. „Dan ik ook," zegt Bertus. Met z'n drieën stappen ze binnen. 't Is er stil in den apotheek. „Wat 'n rare lucht hangt daar. 't Is of ze in een heel apart wereldje zijn gekomen. De oude apother komt heel bedaard uit zijn woonvertrek. Over zijn gouden bril kijkt hij de jongens een voor een onderzoekend aan. Ze lichten aan hun pet en mompelen zoo iets van een groet. Cor heeft het touwtje losgemaakt van zijn pet en haalt het receptje te voorschijn, dat hij aan deu ouden heer over reikt. (Wordt vervolgd.) stelt DOOR ZELANDIA. Nadruk verboden. ^■wo^-xr—rrg-imrrr rtir-

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1916 | | pagina 1