en Advertentieblad
FEUILLETON.
Binnenland.
No. 1292.
Woensdag 12 Januari 1916
13" Jaargang.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,Franco
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec
teuren en Brievengaarders.
INGEZONDEN STUKKEN TE
Dit blad verschijnt Dinsdag» en Vrijdagavond,
uitgezonderd op Feestdagen,
bij den Uitgever D. H. LITT001J Az. te TLR NFUZUN.
Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave.
ADVERTENTIËN:
Van 1—4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver»
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
"SEiïüiT AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER.
Alle stukken voor de redactie be
stemd, te zenden aan den Uitgever,
Vlooswijkstraat 21, Ter Neuzen, met vermel
ding: „Aan de Redactie."
Aanname van Advertentiën tot 1 uur op
den dag der uitgave.
V Men stemt links.
De S: D. A. P. heeft Zaterdag en Zondag
haar Buitengewoon Congresgehouden ter
bespreking van bet standpunt, hetwelk de
partij dient in te nemen tegenover de voor
stellen, welke het huidige Kabinet aan de
orde heeft gesteld.
Het eerste werd gesproken over de ziekte
en Invaliditeitsverzekering.
De heer Duijs was inleider.
Natuurlijk willen de mannen van de S. D.
A. P. nog wel wat meer invloed uitoefenen
op den gang van zaken, zooals het ontwerp-
Treub dit voorstelt, maar het systeem
Treub verdient „verre de voorkeur boven het
systeem-Talma".
Bezwaren had spreker wel. Volgens het
verslag van de N. R. C., achtte hij het beslist
noodig,
„dat er een speciaal ontwerp wordt in
gediend betreffendé moederschapsverzorging
nl. niet alleen, wanneer de vrouw zelf arbeid
ster is, maar ook, wanneer alleen haar man
arbeider is. Een gevarenklasse wordt zoowel
in het systeem-Treub als in het ontwerp-
Talma gemist, en ook wordt een begrafenis-
uitkeering gemist. Noodig zal bet ook zijn,
dat bet aantal verzekerden worde uitgebreid
tot arbeiders, die een loon verdienen van ten
hoogte f 1800. De patroon zal voor zijn ar
beiders beneden 16 jaar de geheele premie
moeten betalen, en verder zal er een wedu
wen-rente moeten worden ingesteld. De eisch
van tweederde invaliditeit is veel te hoog.
In één opzicht vooral nadert het systeem-
Treub het meest hetgeen de sociaal-democraten
wenschen, hierin nl., dat het meer gebaseerd
is op de praktijk en los laat het verband
tusschen premiebetaling en uitkeering."
Maar het slot was toch, dat hij van oordeel
bleef, dat het plicht was der S. IJ. A. P. do
regeering volkomen te steunen.
En zoo werd door het Congres dan ook
besloten.
Ook ten aanzien van de Ouderdoms-verzeke-
ring van Treub werd eenzelfde conclusie aan
genomen.
De belastingvoorstellen van Treub vonden
geen onverdeelden bijval, vooral de pensioen
belasting moest het ontgelden.
Die werd genoemd „het struikelblok" van
het geheele plan-Treub.
Uit jonge Jaren.
14)
Er kwam een jongen naar buiten.
't Was Cor Brand hij liep eerst met voor
zichtige pasjes in het duister voort, toen al
wat vlugger.
Kees en Bertus hadden hem dadelijk her
kend. Ze wachtten eventjes op hem.
„Moet je naar den aptheker, Cor
„O, ben jullie het?" zei Cor. „Ja, ik moet
naar den aptheker. Hoe weet-je dat?"
Kees antwoordde niet dadelijk. Bertus
evenmin.
„Nou vroeg Cor.
„De auto van den dokter stond toch bij
jullie voor de deur," verklaarde eindelijk Kees,
„we kwamen net voorbij."
O
„Durf je alleen vroeg Bertus.
„Waarom niet?" zei Cor. „'t Moet, want
als Keetje het zoo benauwd krijgt, moet ze
een poeier innemen, heeft de dokter gezegd."
„Is ze erg ziek vroeg Bertus, en er was
Maar..., niet te straf opgetreden. Denk
om de concentratie
En daarom een slag om den arm gehouden.
In dezen vorm
„Nu kan worden aangenomen, dat niet
alle ingediende voorstellen in deze periode in
behandeling zullen komen, belmoren ter ver
krijging van hetgeen duidelijk noodig zal zijn.
die onderdeelen van het plan te worden be
handeld, die het meest voldoen aan den eisch
van democratie in het belastingstelsel bijvoor
beeld de dividend- en tantième belasting, de
effecten-belasting, de successiebelasting en de
registratie- en zegelrechten."
Het glanspunt vormde uiteraard de bespre
king over de grondwetsherziening.
Ook hier nog wel wenschen, die niet be
vredigd zijn, maar anders alles botertje tot
den boótn.
Volle steun dus toegezegd.
Er blijft voor de S. D. A. P., worden deze
ontwerpen aangenomen, niet veel meer te
wenschen over, zou men zoo zeggen.
En hadden indertijd de socialisten zitting
genomen in het Kabinet, licht was dan nu
het Dorado reeds gevonden.
Maarer liggen leelijke voetangels en
valsche klemmen op den weg naar de veel
belovende ontwerpen.
Er is namelijk nog een Eerste Kamer.
Die rechts is.
Edoch, alle krachten zullen worden inge
spannen, om dat rechtsche „bloc" te verbreken.
„Het komt er dus op aan," zoo oreerde de
heer Vliegen, „te trachten de (Prov.) Staten
te doen omgaan."
Deze immers kiezen de leden der Eerste
Kamer.
„Het betreft in hoofdzaak de Staten in
Zuid-Holland, waarop Rotterdam grooten
invloed kan oefenen, omdat daar vijf rechtsche
leden aftreden. Worden deze door vijf linksche
leden vervangen, dan komt men op het doode
punt. Er zijn echter nog andere districten,
waar een kans bestaat om te winnen. In
ieder geval bestaat de gelegenheid, om de
Staten in Zuid-Holland te doen omgaan.
Gelukte dit, dan zou voor de Eerste Kamer
een linksche meerderheid worden verkregen
en was daarmede de aanneming van de re-
geeringsvoorstellen verzekerd. (Jok de ver
kiezingen in Overijssel, zelfs in Gelderland en
Zeeland kunnen van beteekenis zijn, al hebben
ze zonder de omzetting van Zuid-Ilollaud geen
practisch resultaat.
Het staat nu al wel vast, dat de Eerste
Kamer van het staatspensioen niets moet
hebben blijft de Eerste Kamer zooals ze is,
dan komt er van de staatspensioneering niets.
De Statenverkiezingen zijn dan ook ditmaal
van het allergrootste belang, waarbij de be
langrijke zaken, waarvoor jaren gestreden is
angst in de klank van zijn stem.
„Erg ziek niet. Maar ze beeft altijd zoo,
weet je wel. En nu is ze van avond zoo ge
schrokken en toen is het veel erger geworden."
„Waar is ze van geschrokken vroeg Kees.
„Een paar jongens riepen iets ven „brand
en dat hoorde ze en toen
„Ik ga met je mee, Cor," zei Bertus. „Dan
hoef je niet zoo alleen te loopen."
„Je moest om zeven uur immers thuis
wezen waarschuwde Kees.
„Ja, maar we zijn gauw terug, hè Cor
„'k Weet niet. Misschien moet ik wel een
poosje wachten bij den apotheker."
„Wacht-je even Cor, eventjes maar, dan
vraag ik, of ik met je mee mag."
„Ja, maar heel gauw dan, hoor
Bertus is al naar binnen. Haastig werpt
hij de deur der voorkamer open.
„Tante, mag ik nog even mee met Cor
Brand naar den apotheker zijn zusje is zoo
ziek, en anders moet hij alleen
Hij is de kamer niet binnengegaan, houdt de
knop der deur vast en wacht in spanning op
het antwoord.
Pietje heeft het laatste half uur telkens de
klok bespied, en nog voordat tante Anna kan
antwoorden, teemt ze
„Moe, 't is al haast half acht
„Gaat jou wat an, zeg," valt levendig Bertha
ee die nu verwezenlijkt kunnen worden, op
het spel staan",
En daarom, alle hens aan dek
Misschien blijkt het noodig, reeds bij eerste
stemming de liberalen te steunen.
En in elk geval bij de herstemming is er
maar één mogelijkheid: men stemt links!"
Nu weten we' wel, dat dit advies al zoo
oud is als de weg, en dat „men' nog nooit
anders heeft gedaan dan links gestemd, maar
duidelijk blijkt, dat a. s. zomer ons een zware
strijd wacht.
Wij zijn gewaarschuwd.
Zullen we ook gereed zijn
BELGIË—NEDERLAND.
Ter gelegenheid van de intrede van het
nieuwe jaar heeft de Belgische gezant te
's-Gravenhage tot den minister van buiten-
landsche zaken, jhr. dr. Loudon, den in ver
taling volgenden brief gericht
Mijnheer de Minister,
Ingevolge bekomen opdracht heb ik de eer,
ter gelegenheid van de jaarswisseling,bij Uwe
Excellentie uiting te geven aan de innige
dankbaarheid, welke den Koning evenals diens
regeering bezielt voor de edelmoedige gast
vrijheid, door Nederland reeds sedert meer
dan zestien maanden aan de Belgische uit
gewekenen verleend.
De opofferingen, die reeds werden en nog
zijn opgelegd aan regeering en volk van Neder
land, vinden slechts hun gelijke in de sym
pathie, welke door hen aan mijn landgenooten
in hun ongeluk is betoond geworden.
Deze houding van grootsche en volhardende
menschlievendheid wordt diep gevoeld door
het Belgische volk, en zal, na den oorlog,
tusschen Nederland en mijn land nog hechtere
banden van vriendschap en wederkeerige ach
ting doen ontstaan.
Het is mij bijzonder aangenaam, Uwer
Excellentie dén dank van mijn souverein en
van zijn regeering te mogen overbrengen,
met dé meest oprechte wenschen voor den
voorspoed van Nederland.
Ik zou Uwe Excellentie dankbaar zijn, in
dien U aan II. M. de Koningin zoudt willen
kennisgevcn van de bij deze uit naam van
mijn Souverein en van de Belgische regeering
uitgedrukte gevoelens. Nederlaud's Vorstin
heeft jegens de Belgische uitgewekenen het
schoonste voorbeeld gegeven van naasten
liefde; Zij heeft onze meest eerbiedige dank
baarheid verdiendZij heeft dus aanspraak
op onze levendigste dankbetuigingen.
(get.) Baron FALLON.
BELGISCHE GEÏNTERNEERDEN.
Uit de legerplaats bij Oldebroek worden
in, die met haar sommen klaar is en die al
eenigo toespelingen van Pietje, dat het eigenlijk
„kinderenbedtijd" is, heeft zitten verduwen,
't zal nog wel later worden."
„Toe, tante dringt Bertus aan, met een
boozen blik op Pietje. „Mag het?"
Tante kijkt eens op de klok.
„Is Cormaar alleen 't Is eigenlijk wel
wat laat; maar als het om medicijnen is voor
dat ongelukkige kind, ga dan maar. Denk er
om, Bertus, dadelijk terugkomen hoor
Bertus hoort de vermaning al haast niet
meertoch heeft hij uog tijd gevonden Bertha
een vriendelijk knipoogje en Pietje een pla-
gerigen blik van „lekker hé toe te werpen.
Pietje voelt zich diep beleedigd. „Hé Moe,
u hadt gezegd, dat-ie om zeven uur binnen
moest wezen zegt ze op een toon, alsof haar
het grootste onrecht is aangedaan.
„Kind, waar geef-je om 1" snibt Bertha.
„Houeu jullie niet op van avond klaagt
moeder. Bertha, kleed je uit, en ga naar bed,
en Pietje boeft me volstrekt niet te helpen
hoor. Ik kan het alleen wel af."
Pietje pruttelt nog wat na, en wijdt daarna
al haar aandacht aan het tempo, waarin
Bertha moeders gebod opvolgt, wat een op
merkelijk langzaam tempo is.
Ondertusschcn zijn de drie jongens al een
heel eindje op marsch. De apotheker woont
Maandag ruim 60 geïnterneerde Belgen naar
Apeldoorn overgeplaatst en ondergebracht in
de voormalige Zuiderkerk aan de Loolaan.
Bij verschillende werkgevers zullen z(j arbeid
vinden de mecsten worden werkzaam gesteld
aan de klompenfabriek van den heer Krudde.
(N. Ct.)
GEBREK AAN GARENS.
De directie van de Goudsche machinale
garenspinnerij heeft aan haar werklieden be
kend gemaakt, dat de fabriek wegens gebrek
aan grondstoffen van Maandag af unnder
meet gaan werken. Niettegenstaande de mede
werking van het ministerie van buitenland-
sche zaken is het der directie niet mogen
gelukken, de gekochte partijen te krijgen.
De regeling van den duurtetoeslag aan het
personeel blijft gehandhaafd. Er zal per week
10 uur minder gewerkt worden, waarvoor
wachtgeld wordt uitbetaald.
HET ZINKEN VAN DE „E. 17".
Nader meldt men uit den Helder:
De „E 17" had tijdens de stranding in de
Haaksgronden averij opgeloopen, bestaande
uit een gebroken schroef, een gebroken roer
en verbogen as. Ook was het schip lek ge
worden. Toen het vaartuig door den „Noord-
Brabant" werd opgemerkt, verkeerde het
reeds 10 uur in zinkenden toestand.
Door de officieren der duikboot werd de
„Noord-Brabant" voor een Duitsche kruiser
aangezien. Door den commandant werden
toen de kleppen geopend om het vaartuig te
doen zinken om te voorkomen, dat het in
handen van den vijand viel. Kort nadat de
bemanning door de sloepen van de „Noord-
Brabant" aan boord genomen was, is het
vaartuig dan ook gezonken in 7 M. water.
De manschappen waren voorzien van met
lucht opgeblazen reddingsgordels. Tot de
equipage, welke uit 33 koppen bestond, be
hoorde 3 officieren en 5 machinisten.
Nadat zij aan boord van de „Noord-Brabant"
gekomen waren, werd door den duikboot
commandant in een toespraak tot zijn man
schappen de wensch uitgesproken dat alle
spoedig naar Engeland zouden kunnen terug-
keeren, om dan met een andere boot uit te
varen, waarbij op meer succes gehoopt werd.
In afwachting van de beslissing omtrent het
al of niet interneeren der equipage, werd de
bemanning in de Marine kazerne te Nieuwediep
ondergebracht.
Naar men mededeelt was men aan boord
van den onderzeeër blijkbaar slecht bekend
met het vaarwater. Men zou niet geweten
hebben, dat de kustverlichting te Nieuwediep
gedoofd was.
Men vreesde ook, dat het schip zich ter
hoogte van IJinuiden bevond. Als merkwaar
digheid kan nog worden medegedeeld, dat een
een flink kwartier verderde brug over, en
dan rechtsom, bij de sluis.
Ze praten niet veel, maar stappen in de
maat stevig voort.
„Heb-jc het receptje wel vraagt Bertus
opeens.
„In m'n pet," luidt Cors antwoord.
„Als die eens afwaait," oppert. Kees.
,,'k Heb er een touwtje om gedaan,"
Cor gerust. „Kan niet."
Daar ginds woont de apotheker. Een groot
raam helder verlicht. Matglas van onder.
„Ga jullie mee d'r in vraagt Cor.
„Mag het?"
„Waarom niet? Anders moet je buiten
staan misschien wel lang wachten."
„Ik ga mee," besluit Kees.
„Dan ik ook," zegt Bertus.
Met z'n drieën stappen ze binnen.
't Is er stil in den apotheek. „Wat 'n rare
lucht hangt daar. 't Is of ze in een heel
apart wereldje zijn gekomen.
De oude apother komt heel bedaard uit
zijn woonvertrek. Over zijn gouden bril kijkt
hij de jongens een voor een onderzoekend aan.
Ze lichten aan hun pet en mompelen zoo iets
van een groet. Cor heeft het touwtje losgemaakt
van zijn pet en haalt het receptje te voorschijn,
dat hij aan deu ouden heer over reikt.
(Wordt vervolgd.)
stelt
DOOR ZELANDIA.
Nadruk verboden.
^■wo^-xr—rrg-imrrr rtir-