Antirevolutionair
voor
nieuws» en Advertentieblad
Zeeland.
V rede.
FEUILLETON.
E»e Broeders.
Eerste Kamer.
Uit de Pers.
Binnenland.
No. 1239.
Zaterdag 10 Juli 1915.
13® Jaargang.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen ƒ1,—. Franco
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec
teuren en Brievengaarders.
Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op Feestdagen,
bij den Uitgever D. H. LITTÓOIJ Az. te TER NEUZEN.
Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave.
ADVERTENTIËN:
Van 1 4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER.
Alle stukken voor de redactie
bestemd, te zenden aan den Uitgever,
Vlooswijkstraat 21, Ter Neuzen, met
vermelding: „Aan de Redactie."
Aanname van Advertentiën tot i uur
op den dag der uitgave.
De hope op vrede tusschen de thans elkander
bekampende volkeren schijnt zich hoe langer
hoe meer als een schoone, verleidelijke lucht
spiegeling aan het oog te onttrekken.
Eenige maanden geleden hoorden we van
allerlei vredesgeruchten.
Maar al spoedig werden we weer ontnuchterd.
De eene profetie na de andere faalde.
En nu eenige dagen terug, deden weer
enkele tonen op de vredesbazuin een stille hope
in ons harte gloren.
Het socialistisch Duitscli blad de „Vorwarts"
vaardigde een manifest uit, dat op den vrede
aandrong.
Maar nauwelijks was het verschenen, of
officieel werd op deze beweging de domper
gezet. De regeering vreesde, dat een dergelijke
uiting in het buitenland als een bewijs van
zwakheid zou worden aangemerkt.
In Engeland kwam de „Labour Leader" het
weekblad van de Britsche Onafhankelijke
Arbeiderspartij het bedoelen van de „Vorwarts"
steunen.
Van andere zijde wordt evenwel de gansche
actie veroordeeld.
En verder dan ooit schijnt de vrede.
Volhoudenis het parool van elke oorlog
voerende natie.
Volharden tot het bitterst eind.
De tegenstander moet verpletterd.
Een groot Engelsch blad durfde zoo satanisch
mogelijk schrijven, dat het er eeniglijk en
alleen op aankomt, zoo veel mogelijk Duitschers
te dooden, dan was immers de overwinning
ten slotte aan de geallieerden, daar deze ge
zamenlijk meer zielen tellen dan de centrale
Mogendheden.
In Engelsche geïllustreerde tijdschriften
kwam het portret voor van een Engelsch sol
daat aan het front.
Wat was zijn verdienste?
Dat hij alleen dertig Duitschers had gedood.
Stelselmatig wordt de haat gepredikt, de
moordlust aangewakkerd, het beestachtige
aangeprezen.
Zelfs kinderen worden in den oorlog be
trokken. We lazen hoe kinderen hun spaar
penningen storten in de oorlogsleening.
Bij alle oorlogvoerenden is een koortsachtige
ijver waar te nemen tot verhoogde voortbren
ging van allerlei slacht- en moordtuig.
Niets wordt meer ontzien.
Alles ligt onder den ban van den oorlog.
Z E L A N 0 I A.
61)
Huis en schuur waren totaal vernield. Ook
het vee was omgekomen, op een paar koeien
na. De brandkast was ledig bevonden
Maar het ergste kwam nog na.
Hij had gehoopt toch nog iets, nog veel
te kunnen redden met het geld, dat zijn grove
speculatiën hem zouden opbrengen. Hoe bleek
ook deze vorwachting ijdel I
Het was al spoedig ruchtbaar geworden,
dat de boer van den Eikenhof met den eige
naar van „Nooit gedacht", een dom geld
zuchtig man, had samengewerkt in den laat-
sten tijd. Gezamenlijk hadden ze gespeculeerd
hun bemiddelaar was een verloopen notaris
klerk, die, schoon zijn carrière was uitge-
loopen op ontslag wegens gebleken onbe
trouwbaarheid, zich als tusschenpersoon in
verschillende geldelijke ondernemingen door
zijn misdadig vernuft toch nog een zekeren
Is het geen dwaasheid nog op den vrede
te hopen
Zeker, men kan het u wiskunstig voorre
kenen, dat er eenmaal een einde aan den
strijd moet komen.
Maar dat is niets anders dan cynisme, een
berusten in het noodwendige, onvermijdelijke.
De Christen moet een ander standpunt in
nemen.
Zijn hope op den vrede is anders gecon
strueerd.
In de warreling der begrippen en onder
het demonisch lachen uit den afgrond, blijft
zijn hope op God.
En nimmer mag zijn gebed verflauwen tot
Hem, Die de harten, ook der koningen en
geweldhebbers, kan neigen als waterbeken.
Plicht van ieder, die zich Christen heet,
is het geloovig, aanhoudend gebed.
Geen berekening boude daarvan terug.
Nooit mag de booze gedachte insluipen, als
of God de teugels van het wereldregiment
niet in handen hield.
„Ziende den Onzienlijke."
Tot die hooge spanning des geloofs moet
het komen.
Dan blijft ook het roepen om en het ver
langen naar den vrede alleen gericht tot Hem,
Wiens de gangen der eeuw zijn. Z.
Machtsmisbruik.
Wij lezen in de Zeeuw, dat in Zeeland
de staf aan de leden van eene Sociëteit in
Goes een concert heeft aangeboden, op Zondag.
Om kwart voor zes kwamen een 20-tal muzi
kanten met den trein mee, welke op last
van den Burgemeester bij de ingezetenen
inkwartiering verlangden, welke lastgeving
steunen zou op de Inkwartieringswet.
Ons schijnt dit machtsmisbruik toe. De
bij de wet aangewezen militaire chefs zijn
bevoegd eene aanvraag te doen aan eeiie
gemeente tot inkwartiering van het krijgsvolk
in garnizoen of gekantonneerd;
en voor krijgsvolk op marsch. In de wet
wordt verder gevorderd het vertoon van een
marschorder of reiswijzer.
Of die laatste vertoond is weten wij niet
maar het lijkt ons onmogelijk, dat marsch-
orders gegeven worden niet ter wille van den
landsdienst, maar om muzikaal gevormde
militairen te gelasten in een particuliere
Sociëteit de leden en uitgenoodigden te ont
halen op muziek. Daarvoor dient ons leger
niet. Het is een middel om op een goedkoopje
eenige heeren een genoegen te verschaffen
maar het is militairisme in den slechten zin.
De burgemeester is de man die het voor zijn
ingezetenen moet opnemen, om hen tegen
misbruik te beschermen. Het komt ons voor,
dat dit kwalijk te verdedigen is. „De Nederl."
naam had verworven. Het was hem gelukt,
eerst den boer van „Nooit gedacht" en daarna^
gelokt door dezen, ook Gerrit Wouters
aan zijn snoer te krijgen. Hij wist het wel
zóó in te richten, dat in den eersten tijd
menig zoet winstje werd gemaaktdit diende
evenwel slechts als lokmiddel, om te grootere
sommen in handen te krijgen. Het pogen
was maar al te zeer gelukt. Aangevuurd
door de reeds verkregen winsten, hunkerend
naar meer, hadden Gerrit Wouters en zijn
collega hem steeds aanzienlijker kapitalen
toevertrouwd. De winzucht was Gerrits hart
binnengeslopen, had langzamerhand en in
sterker mate naargelang de winsten stegen,
zich geheel van hem meester gemaakt, zoodat
het tenslotte zooverre was gekomen, dat bijna
alles, wat aan kapitaal beschikbaar was, op
éen worp was gezet.
Den dag na de ramp, die Wouters trof, zou,
naar het voorgeven van hun financiër het
gestorte geld meer dan verdubbeld terugkeeren.
Nauwelijks was in het dorp de brand bij
Wouters en de vermoedelijke oorzaak als
onderwerp der gesprekken eenigszins uitge
put, of de praatlust en klapzucht ontving
nieuw voedsel in den vorm van een bericht,
dat niet alleen betrekking had op den onge-
lukkigen boer van den Eikenhof, maar dat in
meerdere kringen schrik en ontsteltenis ver- j
Vergadering van Dinsdagavond.
Allereerst had plaats het trekken der af-
deelingen. De afdeelingen vergaderden en
kozen haar voorzitters en ondervoorzitters.
Na heropening der openbare vergadering
blijken gekozen te zijn tot voorzitters van
de 1ste, 2de, 3de, 4de en 5de afdeeling resp.
de heeren Staal, 't Hooft, Van der Feltz,
Reekers en Van Waterschoot v. d. Gracht
en tot ondervoorzitters resp. de heeren Zijltna
Regout, v. d. Does de Willebois, De Vos van
Steenwijk en v. d. Berg.
Na eenige bespreking wordt aangenomen
het voorstel van den voorzitter om Woensdag
elf uur in afdeelingen en Donderdag elf uur
in openbare vergadering te behandelen de
wetsontwerpen, die alsdan in staat van wijzen
zullen zijn.
GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN.
In Rotterdam, waar tusschen liberalen en
rechtsche partijen besloten was, het bestand
te handhaven, zijn j.l. Woensdag alle candi-
daten van de saamwerkende groepen her
kozen, behalve in district V, waar herstemming
zal moeten plaats hebben tusschen een soc.-
dem. (met 1461 st.) en een roomsch-katholiek
(met 1920 st.) Het eaat hier om een r.-k.
zetel. Blijkbaar heeft hier aan de samen
werking wat gehaperd. Het aftr. lib. en
chr. hist, lid werden herkozen met 2229 en
2209 stemmen.
Eendrachtig optrekken is hier dus bij her
stemming ten zeerste geboden.
In distr. I komt het aftr. soc.-dem. lid in
herstemming met een partijgenoot.
Over het algemeen werd zeer slecht gestemd.
Men oordeele
De verschillende districten tellen achtereen
volgens 13,224—14,986-6,155—21,119 en 9,630
kiezersterwijl de aantallen uitgebrachte
stemmen waren
5920—7362—2836—9147 en 4277.
In elk district stemde minder dan de helft
van het kiezerstal.
LANDSTORMWET.
De memorie van antwoord op het afdeelings-
verslag der Tweede Kamer betreffende het
wetsontwerp tot nadere uitbreiding van den
landstorm is thans ook reeds bij de Tweede
Kamer ingekomen en zal dus zeer spoedig in
druk verschijnen.
ROGGE VAN DEN A. S. OOGST.
Vernomen wordt, dat vanwege het Minis
terie van Landbouw, een drietal circulaires
betreffende bovenstaand onderwerp zijn ver
zonden, en wel één aan de colleges van Bur»e-
meester en Wethouders, een aan de besturen
oorzaakte. De bedoelde zaakwaarnemer, (hij
tooide zich met den wcidscheren naam van
„directeur" eener „financieele maatschappij" i)
was, gelijk het met een geliefkoosde uitdruk-
king betiteld wordt, met de noorderzon ver-
trokken. Voor velen beteekende dat kleiner
of grooter verliesvoor Wouters en zijn
van .Nooit gedacht" was het
medegenoot
een ramp!
In de eerste dagen na het onheil dat hem
overkomen was, kon er geen sprake van
vallen, dit nieuws den ongelukkige mede te
deelen. Zijn toestand liet dit niet toe. Maar
langzamerhand trad eenige beterschap in en
toen werd hem de toedracht der zaak, op zijn
eigen veelvuldig vragen behoedzaam kenbaar
gemaakt. De uitwerking was, dat een nieuwe
aanval van beroerte zijn toestand nog be
denkelijker maakte en de hoop op geheel her
stel, welke men aanvankelijk nog had mogen
koesteren, totaal werd vernietigd.
Langen tijd schommelde de evenaar van de
weegschaal des jevens, eindelijk kwam er
zekerheid. Maar welk eeneLevenslang zou
de boer van den Eikenhof, gelijk nu toch
immers eenmaal zijn naam luidde, de gevolgen
van zijn ziekte dragen. Slechts met behulp
van een stok kon hij zich en dan nog alleen
wat strompelend, voortbewegen; gelukkig had
hij het gebruik zijner beide handen mogen
der landbouwvereenigingen en een aan de
graanhandelaren.
Naar aanleiding van het besluit van den
Minister van Landbouw, om bij wijze van
proef den nieuwen oogst voorloopig' niet in
beslag te nemen, behelzen die circulaires
wenken ter voorkoming van een algemeene
toepassing van vee voedering met rogge en
van opdrijving van den prijs van rogge en
roggebrood.
Mais zal in voldoende hoeveelheid tegen
matige prijzen kunnen worden geleverd en
verder zal de Regeering o.a. door voortzetting
van het invoeren van buitenlandsche rogge
den roggeprijs binnen bepaalde grenzen trachten
te houden.
Het uitvoerverbod van rogge blijft gehand
haafd, zoodat de totale hoeveelheid rogge in
ons land zal kunnen worden verbruikt.
Vertrouwd wordt, dat de landbouwers en
graanhandelaren in de thans door den Minister
genomen maatregelen aanleiding zullen vinden,
om zich aan de wenken van den Minister te
houden, dus niet meer dan noodig rogge voor
veevoeder zullen bestemmen en de prijzen
binnen bepaalde grenzen zullen houden, opdat
de Minister niet genoodzaakt zal zijn wederom
tot dwangmaatregelen ten aanzien der rogge
over te gaan.
Dr. KUYPER.
Dr. Kuyper is naar VVeisser Hirsch, bij
Dresden, vertrokken, om in Lahmann's Sana
torium een kuur te ondergaan, die een aantal
weken duren zal.
STEENKOLEN.
De minister van landbouw, nijverheid en
handel overweegt, op steenkolen, cokes en
briketten, welke hier te lande buiten overleg
met het Kolenbureau van het Kon. Nationaal
Steuncomité worden ingevoerd, krachtens de
Levensmiddelenwet beslag te doen leggen, ten
einde ontwrichting van de contracten,die
door bemiddeling van het Kolenbureau zijn
gesloten in het algemeen belang van de Neder-
landsche kolenverbruikers, tegen te gaan.
Vanwege de nijverlieidscommissie van het
Koninklijk Nationaal Steuncomité 1914 wordt
het volgende medegedeeld
Het is gebleken, dat velen in den lande in
de meening verkeeren, dat zij reservekolen
kunnen koopen voor minderen prijs dan de
Onderlinge Kolenreserve-Maatschappij ze hun
zal aanbieden. Deze meening berust op een
misverstand.
Ongetwijfeld zal de Onderlinge Kolenreserve-
Maatschappij veel goedkooper kolen kunnen
koopen, dan eenig ander op zichzelf.
Dit blijkt uit volkomen ongemotiveerd hooge
pi ijzen, die bij voorbaat voor Engelsche en
Duitsche kolen worden betaald, waarbij de
afnemers er zich rekenschap van geven, dat
dit een vermindering zal veroorzaken in de
behouden.
Liefderijk was Greta in dien nooit vergeten
nacht in het huis van „nicht Hanna" opge
nomen. Ook bij haar had de schrikkelijke
gebeurtenis en wat er zoo dadelijk mee in
verband stond, het sterven harer moeder,
een uitwerking gehad die wel te voorzien
was. Zwak, als ze toch alreeds was, den
laatsteu tijd voortdurend achteruitgaand, scheen
het wel, als of de stormen dezer rampen, dit
teeder plantje geheel zouden knakken.
De yreeze was gansch niet ongegrond, dat
ze er niet weer boven op zou komen.
Bijna voortdurend bewusteloos, door hooge
koortsen aangegrepen, leek haar toestand
hopeloos.
Nooit werd een zieke in een vreemde
woning teerder verzorgd en met liefdevoller
toewijding verpleegd, dan het kind van Gerrit
W outers in het huis aan den straatweg
Overdag was Eva niet van haar bed te krijgen.
En 's nachts waakten om beurt Karei, Jacob
en ook wel de oude bezorgde Hanna, of
Hendrik, als hij ook maar even gelegenheid
vond zijn oud tehuis te bezoeken.
(Wordt vervolgd.)
Nadruk verboden.
DOOR