i
Hntirmiutlonait
nieuws- en Advertentieblad
Zeeland.
OOOf
40 cent.
Gem eenter a a d.
Vrede op aarde.
F E171L L E T 0
E>e Bloeders.
Kerstnacht 1914.
No. 1183.
Vrijdag 25 December 1914
!2e Jaargang.
Franco j
ABONNEMENT;
Per drie maanden binnen Ter Neuzen
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec
teuren en Brievengaarders.
Dit blad verschijnt Dinsdag- ea Vrijdagavond,
uitgezonderd up Eeestdagea,
bij den Uitgever D. H. LITTOOU Az. te TER NEUZEN.
Inzending van advertentiën vóór - uren op den dag der uitgave.
ngaarders. J—.uh^umcntfn pn ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER.
INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE: ABONNEMENTEN EN ADVER icN1 Ir.-
ADVERTENTIËN;
Van 1—4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.^j
Advertentiën voor dit blad worden
aangenomen tot 's namiddags I UUR op
den dag der uitgave.
Het volgende nummer van dit
blad verschijnt Dinsdagavond.
Het nummer van Vrijdag i Januari
verschijnt des morgens inplaats van des
Vrijdagsavonds. Advertentiën voordat
nummer worden ingewacht tot Don
derdag 31 Dec. des middags 2 ure.
NIEUWJAARSWENSCHEN en ADVER
TENTIËN worden spoedig ingewacht
bij den uitgever van dit blad.
Nieuwjaarsmorgen wordt dit. blad huis aan
huis verspreid.
Prijs per advertentie is
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat eene Openbare Verga
d e r i n g van den Gemeenteraad zal worden ge
houden op Dinsdag den 29 December 1914, des
vóórmiddags te 10 ure.
Ter Neuzen, den 24 Dec. 1914.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZING A
Welk een wreede bespotting van den lieer
lijken Kerstzang, vormt het tooneel, dat wij
dezer dagen in de onmiddellijke nabijheid van
onze grenzen aanschouwen.
Als straks op den Kerstdag de klokken in
Zeeuwsch-Vlaanderens dorpen en steden de
goloovigen samenroepen, is er alle kans, dat
hun vreedzame en blijde tonen overstemd
worden door liet doffe kanongebulder van
over de grens.
Terwijl liet Kerstfeest ons herinnert aan
den juichtoon der Eugelen, die Gods eere
zingen, omdat Hij vrede op aarde brengt en
in menschen een welbehagen heeft, staan ginds
de honderdduizenden reeds dagen, weken en
maanden als vérwoede vijanden tegenover
elkander, elk oogenblik gereed, om met de
verschrikkelijkste moordwerktuigen een zoo
groot mogelijk aantal mcnschenlevens weg te
maaien.
Is schriller tegenstelling denkbaar
God doet in Bethlehems nederigen beesten
stal Zijn Zoon geboren worden om zondige
Z EL AN DIA.
35)
Anderen gingen, neen, vlogen vooruit. Daar
had-je den boer van „Nooit gedacht". Voor
een paar jaar een klein boertje. En nu
Hij is al zijn collega's boven het hoofd ge
wassen. Ondanks de slechte tijden. Heeft
hij niet nog deze week tegen Wouters gezegd
„Doe als ik, koop papieren. Speculeeren
moet je durven Maar jij durft niet, zoo min
als de anderenwees slimmerwaag ook
eens, en je doet in een week dikwijls betere
zaken, dan een ander in een jaar
Zal bij? Zijn kostelijk geld voor papieren
besteden? En misschien alles verliezen?
Maar als je wintals je eens véél wint,
alsin een paar weken, eens een paar
honderd, een paar duizend gulden
Maar hij kon geen afstand doen van zijn
geld. Tochals hij de woning laat ver-
koopen kan hij met dat geld met een
menschen te redden en hier trachten
beelddragers Gods hun mede-menschen te
vernietigen en Gods schoone schepping te
verwoesten.
En waren zij die daar strijden, slechts
blinde heidenen," men zou kunnen zeggen zij
weten niet beter.
Maar zij, die dezen verschrikkelijke krijg
deden ontbranden, zij die dagelijks al wat
het menschelijk vernuft kan uitdenken, bezigen
0111 dood en verderf te brengen in de vijande
lijke gelederen zijn Christenen.
Zij allen noemen zich naar den naam van
Hem, die de Vredevorst is. Naar Hem, die
gezegd heeft: zelfs uwe vijanden zult gij
liefhebben- en: wie van 11 de meeste wil zijn,
zij aller dienaar.
'Op gindsche slagvelden worden duizenden
jonge levens weggemaaid en tienduizenden
mannen verminkt voor heel hun leven, alleen
maar, omdat de machthebbers elkander be
nijden.
Welk een droevig Kerstfeest ditmaal.
Wie schetst al den jammer, die Vlaanderens
vruchtbare landouwen anders een toon
beeld van vreedzamen arbeid en van welvaart
thans te aanschouwen geven Daar lig en
ze bij duizenden begraven, die 't vorig Kerst
feest in den kring der lmnen medevierden en
thans tevergeefs worden gewacht. De lucht
weergalmt er van het gekreun en gekerm
der ontelbaren, die door verschrikkelijke moord
werktuigen werden getroffen.
Wie maalt al het leed, dat aan weerszoden
in duizenden bij duizenden gezinnen werd
veroorzaakt? Wie telt de tranen, die om
dezen krijg werden gestort? Hoevelo zullen
de gezinnen zijn in de oorlogvoerende landen,
waar niet om een vader, een man, een zoon
of een verloofde wordt getreurd
En waar nog geen doodsbericht kwam, met
welk een angstige vreeze zal daar, het Kerst
feest gevierd worden bij de gedachte, dat
elke dag zulk een jobsbode brengen kan
O zeker, wij Nederlanders kunnen God niet
genoeg danken, dat ons gelukkig vaderland
nog gespaard bleef; wij kunnen nog in vrede
nederzitten in onze woningen en bedehuizen
om te zingen van 't heildat de aard in t rond
verheugt, van het Kind in Bethlehems stal,
van den Zaligmaker, die ons 't leven geeft.
Doch wiens hart bloedt niet bij de gedachte
aan het nameloos leed, dat bij dit Kerstfeest
in zoo ontelbaar vele gezinnen wordt geleden
Wie lijdt niet mede al bleef gelukkig de
ergste 'oorlogsellende nog huiten onze grenzen
Hadden wij geen recht, te spreken van een
droevig Kerstfeest
En toch de engelen hadden gelijk met
deel ervan desnoods, eens een proef nemen.
Een nieuwe duivel van begeerte ont
waakt. Een nieuw plan wordt gevormd. Ja,
en als het gelukt... als het gelukt.liet
geld zal binnenstroomen, en hij zal rijker
worden, rijkerimmer rijker
Het nachtlichtje, schaars van olie voorzien,
gaat bezwijmen. Haastig wordt de kast ge
sloten. De nachtelijke koude doet hem rillen
het licht wordt gedoofd.
Als een dief sluipt hij naar zijn sponde en
legt zich neder.
De nieuwe plannen ontrooven hem den
slaap, houden zijn gedachten bezig.
„Wat baat hét een menscli, zoo hij de
heele wereld won en schade leed aan zijn
ziel"
Alweer dat vrome gekwezel van die vrouw.
Kan hij het van avond niet kwijt De
geheele wereld ja, daar hongert, hij naar
schade aan zijn ziel Schade, hoeveel
Winstde geheele
HOOFDSTUK XIII.
Weer is het avond geworden. De boer van
den Eikenhof zit aan de tafel in het ongezellige
woonvertrek. Ofschoon het koud is in deze
gure herfstdagen, gloort geen vlammetje in
den zwarten haardde zuinigheid moet be
tracht tot in het uiterste. De lamp geeft
hun „vrede op aarde, in menschen een wel
behagen
Het kind in de kribbe van Bethlehem is
.nderdaad de Vredevorst, die rust en vrede
brengt in het verloren zondaarsharte.
Hij geeft vrede met God aan allen, die in
Hem' hun Heiland en Zaligmaker erkennen.
Die vrede werd verstoord door de zonde.
De zonde is opstand, vijandschap tegen God,
Die de zonde niet verdraagt en voor den
schuldigen zondaar, in plaats van een lief
hebbend Vader, een verterend vuur is, bi]
Wien niemand wonen kan.
Doch Christus kwam om de zonde te ver
zoenen, de straf te dragen, de schuld weg te
nemen en den verloren zondaar weder in
verzoende betrekking te brengen met den
Vader.
Wie Hem aanneemt 111 het geloof, heelt
vrede met God, hier reeds in beginsel, straks
volkomen.
Hij geeft ook vrede in 't eigen hart.
Zoolang we leven in vijandschap tegen God,
kan er geen rust, geen vrede in 't hart zijn.
Wij zijn er op aangelegd, om in gemeenschap,
in volkomen afhankelijkheid van onzen Schep
per te leven.
De zonde heeft dien band verbroken en
daardoor den onvrede in ons hart gebracht.
Waaraan we ook ons hart mogen hechten,
wat ook voor een oogenblik onze zinnen moge
bekoren, straks keert de onrust terug. Niets
iu deze wereld kan ons volkomen bevrediging
schenken. Dat kan God alleen, Dien wij
verlaten hebben.
Christus brengt dien vrede terug in t hart.
Hij wil de zonde in ons dooden en door
zijnen Geest een nieuw levensbeginsel in ons
leggen, dat weder naar God uitgaat en in
Hem zijn rustpunt vindt.
Waar Hij zijn intrek neemt, daalt in het
hart een vrede die alle verstand te boven gaat.
Daar ontstaat een strijd tegen de zonde, maar
met de zalige wetenschap, dat Hij de volkomen
overwinning in dien strijd zal geven.
De verloste zondaar heeft vrede mot God
en vrede in zijn hart.
Hij geeft ook vrede met ons lot, met de
wereld, met wat ons overkomt.
Het moge dan om ons heen stormen de
gevaren mogen dreigen, als Christus ons deel
fs, kunnen we het alles verdragen en rustig
afwachten.
Om ons heen woedt de krijg, zoo hevig als
nooit werd beleefdover onze landouwen
klinkt een vreeselijk kanongebulder en menigeen
vraagt zich met bezorgdheid af, of die gruwel
der verwoesting niet over onze grenzen zal
komen. Geen menscli, die op deze vraag een
geruststellend antwoord kan geven. We
weinig schijnsellaag is de pit neepedraaid.
Tegenover den boer zit de boerin met norscli,
ontevreden gelaat. De armen heeft ze over
elkaar geslagen lusteloos hangt ze achterover
tegen de stoelleuning. Haar blik rust af en
toe met een eigenaardige uitdrukking op haar
man, die de pen in de hand houdt en aan
stalten maakt tot schrijven.
Hard en somber tikt de klok in den hoek
de seconden af.
In een gemakkelijken stoel zit de onge
lukkige Greta. Een droeve trek lijnt zich diep
op haar lijdend gezicht je een boekje ligt voor
haar opengeslagen, dat al haar aandacht schijnt
te spannen, Het is een Nieuw-Testamentje.
Eva heeft haar indertijd zooveel verteld uit den
Bijbel en de eenvoudige, ongekunstelde verhalen
over den wouderdoenden Heiland hebben zulken
indruk gemaakt op haar harte, dat ze besloot
haar moeder te vragen dat Boek te koopen,
dat de bedoelde geschiedenissen bevatte. Dat
had een storm gegeven. Gerrits afkeer tegen
al wat fijn was liad zich bij die gelegenheid
in de ruwste bewoordingen lucht gegeven
en dat Boek, 't welk hij een doodelijken haat
toedroeg, omdat het hem herinnerde aan het
weleer, en hem de vermaningen uit dat woord
in het geheugen terugvoerde, zou nimmer in
zijn huis komen. Greta kon zich de afkeer
eii de woede haars vaders niet verklaren
kunnen alleen ons vereenigen in het gebed,
dat God het schrikkelijk wee van ons blijve
afwenden.
Doch worde het allerwege verstaan, dat
in die angstwekkende onzekerheid volkomen
vrede is te vinden bij de kribbe van Bethlehem.
En ga er straks, als in onze bedehuizen het
lied wordt aangeheven ter eere van Hemt van
wien de engelen zongen, de eenparige bede
op, dat God ook aan hen, die op gindsche
slagvelden vallen, in hun laatste ure dien vrede
doe vinden dien het Kind van Bethlehem
alleen geven kan.
Stil en zacht
In den nacht
Vliegen vlokjes,
Klinken klokjes,
Rein van toon,
Wonderschoon.
Stil en zacht
In den nacht
Flikk'ren lichtjes,
Zingen wichtjes,
Ernstig-vroom,
Rond den Boom.
Stille nacht
Heil'ge nacht
Kinderkoren
Doen zich hooren,
Vol verdriet
Is hun lied.
Stil en zacht
In don nacht
Knielen kleenen.
En zij weenen
Vader, och
Kom dan toch
Stil en zacht.
In den nacht
Zucht de moeder
„Albehoeder,
Spaar, zoo 't kan
Toch mijn man
St.il en zacht
In den nacht
Klimt de bede
Om den Vrede,
Traant het oog
Naar Omhoog.
maar ach, er was zooveel, dat haar vreemd,
bang-vreenul toescheen. Ze had helaas al
meer dan een heftige hotsing tusschen vader
en moeder bijgewoond, en instinctmatig had
ze begrepen, dat daar iets was tusschen hen,
dat als een scherpe wigge steeds grooter schei
ding veroorzaakte. Haar moeder had haar
uiterst verbaasd aangekeken, toen ze haar
verlangen kenbaar had gemaakt, maar ze liad
er niet zooveel op tegen. Fijn was ze niet,
nooit geweest; en worden zou ze liet evenmin,
neen; en op de fijnen met minachting neer te
zien, er op te schimpen en in een kwaad daglicht
te stellen, was een zaak, die in de kringen,
waartoe zij en haar familie altijd hadden be
hoord, niet meer dan natuurlijk en ordentelijk
kon gerekend worden. Maar als dat kind.
dat ze liefhad, op haar wijze, er nu zin in had
dat Boek te lezen, welnu, waarom niet
Daar zou ze niet van bederven en het was
iets, waar ze haar genoegen mee kon doen
waar ze pleizier in had, waar ze zich mee kon
bezig houden.
Het had een heeten strijd gekost. Néén,
had Gerrit gezegd ja, had Anna verklaard.
Greta's tranen hadden ten slotte den doorslag
gegeven. Als het kind daar nu zoo n zin in
had, waarom dan niet. Had ze al niet een
treurig leven genoeg, waarom haar dat kleine
genoegen ontzegd (Wordt vervolgd).
Nadruk verboden.
DOOR
