sellers op Blauwput. Een onderofficier aan
de statie at een peer. Een kleine van 5 jaar
keek hem met verlangende blikken aan. Aan
stonds nam de Duitscher een peer uit de zak
en gaf die aan het knaapje, terwijl zijn oogen
vol tranen stonden. Goddank dat er nog
menschen zijn met een gevoelig hart. Deze
zelfde gaf onzen verhaler verlof met zijn ge
zin naar Kessel-Loo te gaan, waar zijn familie
woonde. Hij gaf drie soldaten mee.
Een patroelje die voor hen uitging, sloeg
overal de ruiten stuk.
Welk een gevoel van verlichting voor de
arme verjaagden. Eindelijk in vrijheid. Helaas
was die van korten duur. In de Kerkstraat
stonden wachten uit en alle mannen werden
opnieuw aangehouden. Alle burgers werden
uit de huizen gehaald. Zij werden aen het
Café Hendriks in de Kerkstraat in rijen gezet.
De majoor zeideDe burgers hebben op ons
geschoten, vijf hunner moeten sterven. Teza
men waren ér 58. Er werd genummerd van
1 tot 25. Onze zegsman had nummer 9. 5
was een broeder van den heer De Bekker-
Remij, 10 de stoelenzetter der kerk Ilentenrijk,
15 en 20 twee gehuwde mannen, de een vader
van 6 kinderen.
25 was een schoenmaker. Deze kreeg een
zenuwaanval. Hij viel achterover, roepende
Ik heb niets gedaan, ik lag te bed. De majoor
greep hem bij den arm en wierp hem terug
in de rijen. Hij greep den kapucijner broeder
Louis van Olm vast en plaatste dien bij de
aangewezen slachtoffers. Deze werden op het
hof der Zusters door een peloton van 8 sol
daten gefusilleerd. De pastoor mocht hun
vooraf den zegen geven. Toen hij alle anderen
wilde zegenen, die niet anders dan den dood
verwachten, sloeg een soldaat hem met den
bajonet geweldig op den arm.
De anderen werden in het open veld tus-
schen twee regimenten geplaatst en streng
bewaakt door 30 wachten, om de twee unr
afgelost, 's Morgens gaf een enkele wacht aan
de naastbijzijnden wat wijn en brood met spek.
Eindelijk zou onze verhaler in vrijheid komen.
Een der'drie soldaten die hem had begeleid,
sprak voor hem bij een onderofficier ten beste.
Deze ging naar den majoor, die den man liet
komen en hem een paspoort gaf. Zaterdag
den 29sten kwam hij om 10 uren in Kessel-Loo
aan. Hier trof hij zijn vrouw en twee kinderen.
Met deze ging hij den llden September naar
Aerschot terug.' In alle woningen was de
grootste vernieling. Alles, letterlijk alles was
opengebroken en leeggehaald en opzettelijk
bevuild.
Van de 428 mannen van 20 tot 45 jaar die
naar Duitschland werden gevoerd, had men
nog niet gehoord. Er was nog een bakker,
die dagelijks aau elk gezin een brood leverde
van 1G centen. De familie ging weldra over
Turnhout naar Antwerpen, waar zij thans
gelukkig in veiligheid bijeen is.
Helaas hoevelen zijn nog, zijn misschien
voor immer gescheiden.
Uit België.
Men schrijft uit Vlaanderen aan de N.R.C.
In de pers is melding gemaakt van geruchten,
volgens welke staatsminister Woeste als
tusschenpersoon gediend zou hebben bij be
sprekingen tusschen von der Goltz en de Bel
gische regeering te Antwerpen.
Katholieke bladen hadden de onwaarschijn
lijkheid van dit gerucht wel bepleit, maar
doordat de minister van staat te Brussel was
gebleven, had men nog geen definitieve be
vestiging of tegenspraak kunnen ontvangen.
Dit laatste brengt de Bien public van heden
morgen nu. Een der Brusselsche correspon
denten van dit blad heeft terstond toen hij
de dagbladen, welke die geruchten vermeldden,
in handen kreeg, bij Woeste een bezoek ge
bracht en ziehier wat deze hem verklaarde.
Ik heb noch middelijk noch rechtstreeks
maarschalk von der Golts gesproken, evenmin
een der personen verbonden aan het Duitsche
militare of burgerlijke bestuur. Ik heb hun
ceen regel geschreven en zij hebben mij even
min een regel geschreven. Dit is duidelijk,
dunkt mij. In de tweede plaats heeft men
mij geen enkel voorstel gedaan en ik zou, in
geen enkel geval, op mij genomen hebben af
gevaardigde te zijn van een vreemde regeering.
Ik ben te Brussel gebleven wegens mijn
hoogen leeftijd en omdat het niet te voorzien
was hoe lang wij te Antwerpen zouden moeten
blijven. Ik geloof bovendien dat de ministers
van staat daar ter plaatse weinig belangrijks
kunnen verrichten, aangezien de militaire over
heid er alle macht in handen heeft. Anderen
zijn blijkbaar dezelfde meening toegedaan,
want nóch baron de Favereau, uoch De volder
zijn naar Antwerpen vertrokkendrie andere
staatsministers zijn naar Amerika, hetgeen
wel een bewijs is dat hun aanwezigheid te
Antwerpen niet onmisbaar was.
De heer Woeste was wel naar Antwerpen
gereisd om regeeringspersonen te spreken,
maar den koning heeft hij niet gezien.
Tot slot gaf de heer Woeste nog eens ver
klaringen over zijn vroegere houding bij de
bespreking der legerwetten.
Een Zeppelin boven Ostende.
Over de verschijning, Donderdagavond
om elf uur, van een 'Zeppelin boven Ostende
lezen wij in een Belgisch blad.
Door het geronk van zijn schroeven had het
luchtschip reeds zijn komst verraden en vele
burgers uit hun slaap gewekt.
Het kwam uit Zuid-Oostelijke richting en
zwenkte boven de stad na even tot boven den
zeespiegel gezweefd te hebben.
Plotseling weerklonken drie dreunende
slagen kort op elkaar
Het luchtschip had drie bommen uitgeworpen.
De eerste bom was gevallen nabij de monu
mentale De Smet-de Naeyerbrugde tweede
bij den ingang van het zoogenaamd Bois de
Boulougnede derde bom kwam terecht nabij
de stedelijke vischafslag, op liet lniis waarde
bureelen van den heer Camille Willems ge
vestigd zijn.
Deze woning werd vernield. De brandkast
werd een meter diep in den muur gedrongen.
Gelukkig was, als eenig levend wezen in
dit huis slechts een waakhond die gedood
werd. i
Op zeker 100 meter in de ronde werden
alle ruiten verbrijzeld.
Nabij de De Smet-de Naeyerbrug is slechts
stoffelijke schade aangericht. Er zijn diepe
gaten in den grond geslagen en verscheiden
spoorwegwagons zijn versplinterd.
Geen menschen zijn echter geraakt.
De ontroering was zooals het zich jicht
begrijpen laat geweldig in de stad. Tien
minuten na de ontploffing was heel Ostende
op de been.
In Brussel den Duitschen tijd.
Ook onder Duitsche voogdij komen er te
Brussel kindertjes ter wereld. Ook daarop
I is de Duitsche overheid daar voorbereid.
In de bureelen van den burgerlijken stand
worden de inschrijvingen regelmatig voortgezet
volgens dezelfde formule behalve dat achter
de plaats van geboorte (dus Brussel) „Duitsch
land" tusschen haakjes wordt ingevoegd.
De „Nieuwe Gazet" weet echter te melden,
dat de inwoners zich voor 't meerendeel niet
meer naar die bureelen begeven, doch de
inschrijvingen der geboorten in tegenwoordig
heid van getuigen zelf verzorgen. Later zullen
de belanghebbenden deze formaliteit door de
rechtbank doen wettigen.
Hoe fel de Duitschers erop uit zijn, Brussel
het karakter van een Duitsche stad te geven,
blijkt daaruit, dat zij er ook den Duitschen
tijd hebben ingevoerd. Maar dat ze anderzijds
beseffen er nog in vijandelijk land te vertoeven,
is daaruit op te maken, dat ze, aldus de
„Independance Beige" de stad aan alle kanten
van geduchte verschansingen voorzien.
Berichten uit België.
Men seint aan het Vaderland:
GENT, 26 Sept. Er hebben in geheel
België belangrijke krijgsbewegingen plaats.
Nadere inlichtingen omtrent de bewegingen
worden niet gegeven. Alles wijst er echter
op dat een groote veldslag in België aan
staande is.
De Duitsche troepen die naar Gent oprukten
zijn te Kwatrecht en te Aordighem door de
Belgen tegengehouden.
Des middags om 2 uur kreeg de bevolking
te Melle, Kwatrecht en Oordighem bevel om
de dorpen te verlaten met have en vee.
Een geloofwaardig persoon die uit Brussel
hier is teruggekeerd, deelt mede dat men in
Brussel niet weet wat er gaande is. Onaf
zienbare rijen auto's rijden af en aan door
Brussel. De Duitschers toonen zich zeer be
drijvig. Men verwacht binnen een eenige
dagen grooten slag.
Om Antwerpen.
Een betrouwbaar persoon deelt aan het V.
D. persbrfreau mede, hoe uit alles blijkt, dat
de Duitschers spoedig een aanval op Antwer
pen zullen beproeven. Sedert enkele dagen
worden naar het gebied ten zuiden en Oosten
der stad groote troepentransporten uit Aken
vervoerd. Eveneens is het bekende, zware
Duitsche belegeringsgeschut aangekomen, dat
met grooten spoed tegen de Zuidelijke forten
wordt opgesteld. Op de Oostzijde wordt dit
in positie gebracht en worden vele schansen
opgeworpen. Ook aan Belgisch» zijde wordt
met grooten spoed aan de laatste versterkingen
gearbeid. Men schat het Belgische bezettings
leger op ruim 150,000 man.
Het verlies van officieren
De Times staat stil bij het verschrikkelijk
verlies aan officieren bij de Duitschers, de
Oostenrijkers, maar ook bij de Engelschen.
Een doorlezing van de verlieslijsten toont aan,
dat in een maand tijd vcchtens aan Engel-
sche kant ongeveer 1100 officieren gesneuveld,
gewond en vermist zijn, waarbij dan nog een
aantal zieken geteld moeten worden. Ruim
vijf infanteriedivisies hebben aan de gevechten
deelgenomen, en daar nu elke divisie ongeveer
600 officieren, hebben de Engelschen bijna
twee op de vijf officieren in een maand tijd
verloren.
De kathedraal van Reims.
Uit Rome wordt aan de Daily News geseind
Ofschoon de paus zeer getroffen en diep be
droefd is over de vernieling van de kathedraal
van Reims, die naar zijn oordeel geheel on-
noodig was en gemakkelijk vermeden had
kunnen worden, weigert iiij daaromtrent in
het openbaar een verklaring af te leggen.
Alleen is de correspondent van het blad ge
machtigd te zeggen dat de smart van den
paus over de vernieling der kathedraal zoo
groot is, dat hij ze onmogelijk onder woorden
kan brengen.
Aangekomen vluchtelingen.
Te Boulogne aangekomen vluchtelingen
melden, dat Valenciennes door een Duitsche
strijdmacht is bezet, die op 6000 tot 12.000
man wordt geschat. Aan de stad is een
oorlogsschatting van 1,500,000 frank opgelegd.
Zoo deze niet binnen een week betaald is,
zullen strenge maatregelen genomen worden.
De Duitsche strijdmacht die Kamerijk
verleden week bezette werd op 4000 man
geschat en is zeer aanzienlijk versterkt.
De Duitschers in Frankrijk.
PARIJS, 26 September. (Havas.) De offi-
cieele mededeeling van hedenavond 11 uur
luidt
De vijand heeft over het heele front aan
gevallen en is overal teruggeslagen. Op den
linkervleugel gaan wij vooruit. Op de Maas
heuvels is de toestand ongewijzigd. In
Woèvres blijven wij terrein winnen.
Bomaanslag van een Taube op Parijs.
PARIJS, 27 Sept. (Reuter). Een Taube is
hedenochtend, gebruik makende van de mist,
tusschen elf uur en half twaalf over Parijs
gevlogen en heeft verscheidene bommen ge
worpen in den omtrek van de Eiffeltoren.
Een dezer bommen viel in de Avenue du
Trocadero, op den hoek van de Rue de Frey-
cinet, doodde een grijsaard en verwondde diens
dochter.
Men gelooft dat de bommen bestemd waren
voor het station voor draadlooze telegrafie
op den Eiffeltoren.
De bladen melden dat de Taube, die over
Parijs vloog, twee bommen heeft geworpen,
waarvan er één de vensters van het Hotel
de Monaco verbrijzelde, een advocaat doodde
en diens dochtertje ernstig verwondde.
Hetzelfde vliegtuig heeft nog drie bommen
geworpen een viel op de renbaan van Auteuil,
waar nu kudden vee grazen, en doodde een
koe; de twee andere vielen in de Rue Veneuse
en de Rue de la Pompe, waar veel Amerikanen
wonen. Zij hebben geen schade aangericht.
De bommen hadden groote exploisieve kracht.
Aan het Duitsch-Russische front.
ST. PETERSBURG, 27 September. De
Groote Generale Staf deelt mede
Het gevecht bij Sopotskin en Drouskenhiky
(bij Grodno) is geëindigd met een terugtocht
van de Duitschers.
De vijand is voortgerukt ten Noorden van
van Osowiec (aan de Bobr, 40 K.M. ten Z.O.
van Lyck) en is begonnen met de beschieting
van de vesting.
De pogingen van de Duitschers om de
Memel over te trekken bij Drouskenhiky zijn
door ons vuur verijdeld.
De Duitsche artillerie heeft ons offensief
niet kunnen tegenhouden.
Bij Sopotskin wordt de terugtocht van de
Duitschers naar het gouvernément Soewalki
I algemeen.
Do vesting Osowiec blijft met succes weer
stand bieden aan het Duitsche belegerings
geschut.
Het Oostenrijksche geschut voor Maubeuge.
Een ambulance verwoest.
Het bombardement van Mechelen.
De Duitschers in Frankrijk.
Ofschoon er weinig aandacht aan wordt besteed,
is het toch van algemeene bekendheid, dat in Frank
rijk Gostenrijkers met de Duitschers meestrijden.
De Duitsche generale staf heeft waardeerend ge
sproken van de uitwerking van het Oostenrijksche
belegeringsgeschut op automobielen voor Maubeuge.
De advocaat mr. Hans Stiegland, die als reserve
luitenant bij de artillerie aan de verovering van
Maubeuge heeft meegedaan, heeft er aan zijn ouders
een brief over geschreven, die in de Oosteurijksche
bladen staat afgedrukt. Aan dien brief is het vol-
geude ontleend
Den 5den September beschoten wij de schansen
van Ferrière op een afstand van 9 K.M., nadat wij
reeds vroeger het fort van Cerfontaine hadden be
dwongen. Ik was batterijkommandant en ge kunt
u mijn vreugde voorstellen, toen ik met een gelukkig
schot een kruitmagazijn in de lucht liet springen.
Van mijn observatiepost kon ik de ontzettende
uitwerking van onze reusachtige bommen precies
waarnemen.
Een er van moet ongetwijfeld in een kasemat
ingeslagen hebben, want ik zag de bezetting naar
buiten loopen en als dol heen en weer hollen. Van
dit oogenblik profiteerde de commandant van de
in mijn nabijheid zijnde Duitsche batterij om fiink
in dien verwarden hoop menschen te gchieten,
waarop de lui zoo spoedig mogelijk weer in de
kasemat terugliepen.
's Avonds op dienzelfden dag liep de Duitsche
infanterie storm op vier bolwerken aan het ooster
front en veroverden die haast zonder gevecht.
Daarop ging het Duitsche voetvolk en het geschut
een eind dichter bij de stad, beschoot die en ver
nielde het tuighuis en de gasfabriek. Kort daarop
kwam uit de vesting een automobiel met een witte
vlag, die naar het hoofdkwartier wilde. Bevel
hebber van het Duitsche leger was generaal von
Zweel, een oude houwdegen. Hem werd gezegd
dat Maubeuge onder zekere voorwaarden wilde
Vlak iu.auuougv -
capituleeren. Von Zweel sloeg met de vuist op de
tafel en zei: „Wilt gij mij nog voorwaarden stellen l
Ik geef u tot 6 uur 's avonds tijd om u over te
geven". Met dit antwoord kon de Fransche parle
mentair terugkeeren, en toen om 6 uur geen ant
woord kwam, werd de beschieting voortgezet. Het
duurde echter niet lang of de auto met de witte
vlag zag men weer uit Maubeuge komen. De
officier had een brief bij zich, dien hij aan generaal
Von Zweel overhandigde.
Met gespannen aandacht wachtten wij wat liet
antwoord van den generaal zou zijn. Hij gaf bevel
het vuren te staken. De bezetting had zich dus
onvoorwaardelijk overgegeven.
Gisteren (de brief is van 7 September) nam ik een
kijkje in de door mijn batterij beschoten forten en
vond de uitwerking verschrikkelijk. In liet lort
Boussois was een gepantserde toren doorboord en
evenzoo een laag zand en aarde van 10 meter dik
waarop de toren stond en dan nog een muur van
baksteen van 2 meter dikte. De kogel drong in
de kasemat waar de soldaten zaten. Velen waren
gedood of gewond. Door den enormen druk der
gassen die zich bij de ontploffing ontwikkelden
werd een gepantserden observatietoren die 30
meters verder stond, letterlijk opgetild en 10 meters
ver weggeslingerd. Het ergste ziet het er uit in
het fort Cerfontaine. Dit fort was minder dik met
aarde en zand bedekt, vandaar de verschrikkelijke
uitwerking. Want wel op 5 plaatsen hebben onze
bommen die bedekking doorboord. De projectielen
zijn van boven naar beneden gevallen in de ge
welven waar de soldaten wonen en daarna in de
kelders, zoodat alle verdiepingen in elkaar gestort
zijn en de manschappen bedolven hebben. Het
was een verschrikkelijk gezicht en uit al dat puin
steeg een walgelijke lijkenlucht omhoog.
Vele Franschen moeten daaronder liggen. Na
tuurlijk heb ik ook een kijkje genomen in het door
mij beschoten kruithuis en zag hoe muren van 3
meters dik gebarsten waren en het gas nog uit
de spleten te voorschijn kwam. De aarden wal is
door de kogels doorploegd, en zit vol trechters. In
één woord, alles is vernield en de uitwerking van
ons geschut heeft ongetwijfeld den commandant
bewogen om de vesting over te geven. Want het
is mij anders onbegrijpelijk hoe 40,000 man zich
konden overgeven aan 10,000 Duitschers en 8000
Oostenrijkers, want meer waren er niet. De om-
singelingslijn was zoo dun dat op sommige plaatsen
slechts een man per kilometer kwam. Dikwijls
moest een compagnie van 100 Duitschers zich tegen
drie of vier compagnieën van den vijand verdedigen.
Als de Franschen éen flinken uitval gedaan hadden,
hadden zij ons onder den voet kunnen loopen.
Gisteren nog namen 80 Duitsche ruiters, een van
de hoofdtroep afgeraakte afdeeling Fransche kava-
lerie van 700 man en 8 officieren gevangen.
Onbeschrijfelijk was voor mij het oogenblik, dat
de bezetting uit de vesting kwam om zich over te
geven. Daaronder waren regimenten die nog geen
schot gelost hadden. Zonder sabel of geweer
trokken zij in hunne lange blauwe mantels ons
voorbij.
Ten Oosten van Leuven ligt het dorp Linden.
Belgische soldaeen hebbeu dit, eenigen tijd geleden,
genomen. In dat dorp bewoont de Nederlandsche
familie van Blankenbergen een kasteel. Uit eigen
middelen hadden zij dit als ambulance ingericht.
Een veertigtal Belgen vond daar liefderijke behan
deling. Van de daken van het prachtig kasteel
woei zoowel de Roode Kruis-vlag als de Neder
landsche driekleur.
De Belgen hebben het nochtans vei woest en in
brand gestoken. Aldus een oorlogscorrespondent
van de N*. R- O., die dit toeschrijft aan de ongun
stige stemming die, trots alle verklaringen van het
tegendeel, in 't algemeen nog onder de Belgen ten
opzichte van ons vaderland heerscht.
Antwerpen, 28 Sept. Een ooggetuige van
het bombardement van Mechelen meldtIk kom
zooeven uit de gebombardeerde stad.
Thans is de stad voor de derde maal door de
Duitschers beschoten.
De stad is open en geheel onverdedigd.
Zondagmorgen om half negen verlieten de be
woners juist de kerk toen een granaat op het kerk
plein neerplofte en vele kerkgangers doodde en
verwondde Allen vluchtten daarop in de huizen.
Ik zocht een goed heenkomen in een nabij zijnd
café, waar echter spoedig ook een granaat insloeg
en weer nieuwe slachtoffers eischte.
Toen volgde een regen van kogels en granaten,
wel 50 in een half uur. De stad werd op verschil
lende plaatsen in brand geschoten.
Het vuur vernielde ook het Stationsgebouw, de
kazerne der lansiers, een timmerfabriek, het hospi
taal der arme zusters, de nationale fabriek van
postzegels en verscheiden particuliere huizen. Het
was ondoenlijk een wandeling door de stad te doen,
overal lag het. vol dooden en gewonden.
De forten Waelhem en Wavre beantwoordden
krachtig het vuur| totdat de avond viel en zij zwegen.
De St. Romboutskerk is thans geheel verwoest
en ook de toren is hoogst ernstig beschadigd.
Antwerpen, 27 September. [Reuter] Officieel
Gisteren is een detachement Duitsche troepen, be
staande uit een brigade infanterie, twee regimenten
cavalerie en zes batterijen, waarvan twee zware,
bij zijn optaarsch van Brussel naar Dendermonde
over Aalst verrast. Deze troepen zijn, nadat ze
aan het front en aau de flank aangevallen waren,
in wanorde op Assche [tusschen Aalst en Brussel]
teruggetrokken, vele krijgsgevangenen en gewonden
en verscheidene caissons in onze handen achterlatend.
Vandaag, waarschijnlijk met de bedoeling voor
dit echec wraak te nemen, is Mechelen met ver
dragende kanonnen gebombardeerd en een belang
rijke legermacht heeft een algemeene beweging
voortgezet. Op ons front tusschen Mechelen en
Aalst zijn verschillende aanvallen van de Duitschers
afgeslagen. Bij Aalst is onze cavalerie-divisie er
in geslaagd den Duitschen linkervleugel in den rug
aan te vallen. Alles bijeengenomen is de aanval
der Duitschere mislukt. Onze troepen hebben zonder
moeite de ingenomen stellingen behouden.
Te Mechelen heeft het station veelgeleden. Vele
huizen zijn ingestort, andere staan in brand. Er
I zijn tien burgers gedood.
Ostende, 27 September. [Reuter]. Gisteren
zijn er Belgische troepen uit Antwerpen getrokken
in de richting van Erpe. Een hoofdofficier ging
met de revolver in de hand vooruit, om te zien of
de vijand zich niet ergens verborgen had. Hij ver
bood de troepen hem te volgen Toen hij niets
ontdekte gaf hij zijn manschappen |een teeken nader
bij te komen. De wielrijders gingen toen voorop
en twee kilometer verder ontdekten zij de Duit
schers. Zij openden het vuur op den vijand, die
met een levendig vuur antwoordde. Het aantal
van zijn manschappen was grooter dan dat van
de Belgen. De Belgische artillerie opende vervolgens
het vuur en veegde den weg van alle Duitschers
schoon. De Belgische cavalerie ontplooide zich
waaiervormig tegen de Duitsche in een verschrik
kelijk gevecht. Ten slotte werden de Duitschers
teruggeslagen en de Belgen konden Aalst bezetten.
I Te Oostende is een telegram ontvangen volgens
I hetwelk Bergen in brand zou staan.
P a r ij s, 27 Sept. Het off icieele communiqué
luidt
Op den linkervleugel hebben de Franschen aan
merkelijke vorderingen gemaakt over een zeer uit
gebreid front tusschen Oise en Somme en ten
noorden van de Somme.
Tusschen de Oise en Reims zijn verwoede aan
vallen der Duitschers, die herhaaldelijk tot bajonet
gevechten hebben geleid, alle afgeslagen. De
Fransche en de Duitsche versterkingen liggen op
verscheidene plaatsen slechts enkele honderden
meters van eikaar.
In het centrum, van Reims tot bouain, is de
Pruisische garde na vruchtelooze aanvallen terug
geworpen in de streek van Berrn [5 K.M. ten
O.N O. van Reims] en Nogent l'Abbesse [15 K M.
ten Oosten van Reims].
Van Souain tot Argonne hebben de Duitschers
