Hntirmlutionatr
poor
nieuws- en üduertentleblaö
Zeeland.
No. 1136.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnea Ter Neuzen ƒ1,—. Franco
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec
teuren en Brievengaarders.
Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op Feestdagen,
bij den Uitgever D. H. L1TT001J Az. te ThR NEUZEN.
ADVERTENTIËN:
Van 1—4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Orootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Belofte maakt schuld.
Advertentiën voor dit blad worden
aangenomen tot 's namiddags I UUR op
den dag der uitgave.
V Toch niet geholpen.
Het heette in de laatste verkiezingscampagne,
dat men vooral geen hoogere rechten mocht
heffen van goederen, die uit Duitschland hier
ingevoerd worde».
't Is zoo, onze groote buurman durft er, wat
inkomende rechten betreft, zelf nog al inkappen
en ziet er niet tegen op, onze importeurs Hink
te laten betalen.
Maar wat een groot beer geoorloofd is, mag
een klein burgertje daarom nog niet doen
Geen hoogere rechten heffen, want dan is
liet te vreezen, dat Duitschland onze waren
lieelemaal niet meer hebben wil.
En dat zou geen geringe schadepost zijn.
Denk bijvoorbeeld aan onze boomkweekers,
groentetelers en fruithandelaren.
In den aardbeien-tijd gaan heele treinen
vol van deze lekkere vrucht over onze ooster-
grenzen.
West-Friesland bestaat voor een groot deel
van de groente teelt voor Duitschland in den
herfst gaan dagelijks duizenden kooien den
zelfden weg als de aardbeien.
En ook onze boomkweekers vinden in Duitsch
land een belangrijk afzetgebied voor hunne
planten.
Onze bloembollen gaan eveneens voor een
groot deel dien kant op.
Dat er door dien kolossalen uitvoer vap
producten geld in 't land komt, kan men 't
best beoordeelen aan de prijzen, die men voor
't land betaalt.
Vierduizend gulden per gemet en liooger is
voor bloembollen- en boomkweekersland een
zeer gewone prijs.
Het is dus op te passen, dat we zulk een
afnemer als Duitschland niet ontstemmen,
want 't zou er niet best uitzien voor onze
kweekers en tuinders, als onze producten door
onze oosterburen niet meer gevraagd werden.
Geen invoer'-recliten op Duitsche waren dus,
al is het, dat Duitschland onze waren zwaar
belast.
Welnu we hebben ons tarief gelaten,
zooals 't was en het booze ministerie, dat aan
onze welvaart een eind wilde maken door
zijne domme voorstellen an verhoogde invoer
rechten is weggezonden.
De Duitsche fabrikanten hebben bun zin
gekregen ze mogen bun waren tegen 't zelfde
tarief blijven invoeren.
Wat is liet loon van zooveel braafheid aan
onzen kant
Ongetwijfeld een verhoogde prijs van onze
producten
Toch niet juist andersom.
Do prijs dien men dit jaar in Duitschland
voor de aardbeien maken kon, was zóó laag,
dat deze de kosten van verzending en de
invoerrechten aan de Duitsche grens niet goed
maken kon.
Te Zwijndrecht liet zelfs een kweeker bekend
maken, dat ieder zooveel aardbeien voor niet
kon krijgen, als hij wilde, mits bij ze zelf
kwam plukken.
Duitschland beeft door zijn liooge invoer
rechten zijn eigen kweekers aangemoedigd tot
den aanplant van aardbeien en liet gevolg
daarvan schijnt te zijn, dat deze nu reeds zoo
veel aan de markt kunnen brengen, dat men
onze liooge prijzen niet meer wil en behoeft
te betalen.
WUlicht hebben nog andere oorzaken mode
schuld aan de lage markt, doch in elk geval,
die verlaagde prijs heeft met ons tarief van
invoerrechten niets te maken, zooals men het
listiglijk bad voorgesteld.
De lieer De Savornin Lobman bad wel
gelijk, toen hij op de opmerking van den tijde
lijken Voorzitter der Tweede Kamer, de lieer
Lieftink, „dat er voor de laatste verkiezingen
zooveel gebeden was" liet volgen „en gelogen
ook"
De oude beboeftigen zouden door de socia
listen beter geholpen worden dan door de
invaliditeits wet van minister Talma.
Zoo heette liet voor de verkiezingen.
Zij, die dit beloofden, haalden een cijfer,
wat' bun gekozen candidaten betreft, veel
liooger dan ze zelf verwacht hadden.
Toen liet er echter op aankwam, de porte
feuilles over te nemén en met de vrijzinnigen
in bond liet beloofde staats pensioen te geven,
bedankten de lieeren voor de eer.
Maar er moet toch iets gedaan worden
Daarom zal men nu binnenkort maar een
groote betooging houden vóór Staatspensioen.
De Baanbreker stond er vol van Zaterdag 1.1.
De gewone krachttermen, waarmede die be-
tooging wordt opgevijzeld, kent men wel.
De Antirevolutionaire Rotterdammer had
met die drukte-makerij een beetje den draak
gestoken en ze „ijdel kabaal" genoemd.
Een medewerker van dit blad komt nu
echter de S. D. A. P.-ers verdedigen.
Hij doet bet op de volgende manier, die
hem waarschijnlijk geen dank zal bezorgen
van de socialisten
Val ze niet al te hard, ze moeten
toch iets doen.
(Ingezonden).
Het mag ons niet iederen dag gebeuren,
dat we eens het pleit mogen voeren voor
onze tegenstanders.
Nu de gelegenheid zich voordoet, grijpen we
baar dan ook gretig aan. We nemen het eens
op voor de S. D. A. P.
De redactie van dit blad heeft beweerd,
dat de meetings, door die partij uitgeschreven
voor liet Staatspensioen, „ijdel kabaal" waren.
Dat dit „lieelemaal niet waar" is, kon Het
Volk niet zeggen, maar...
Ja, er moet toch een reden opgegeven
worden, waarom die meetings gehouden
worden.
Welnu, daar is reden voor.
Een zeer degelijke ook.
Men weet, de S. D. A. P. heeft in de Juni
dagen van 1913 veel, ontzaglijk veel beloofd.
O. a. een flink Staatspensioen, voor wie het
noodig had.
Als liet Christelijk Ministerie maar omge
kegeld werd, dan zou men het eens zien, dan
was „in een smik" het Staatspensioenboompje
geplant en nam de rijksdaalder-,wat zeg
ik'?... de vijfjesregen een aanvang.
Maar als er dan eens, zooals inderdaad
gebeurd is, een Ministerie optrad, waarin de
sociaal-democraten niets te zeggen hadden
Dan nog geen nood
Als de kiezers maar zorgden, dat er genoeg
„rooien" in de Kamer kwamen, dan kwam
het Staatspensioen er ook.
Dan zouden ze •nmiddellijk in den nood dei-
oude behoeftigen voorzien.
Dat, en niets minder heeft de S. D. A.P.
beloofd.
Als liet nieuwe Ministerie niet direct met
een Staatspensioenwet kwam, dan zouden de
socialistische Kamerleden er een indienen.
Voor het geval, dat de lieeren van de S. D.
A. P. zelf niet meer mochten weten, waar en
wanneer ze die belofte gedaan bobben, deelen
hier even mede, dat ze te vinden is in
we
van de federatie
P. Stemt Rood",
pag., Ie kol., o. m.
het (verkiezings) orgaan
Amsterdam der S. D. A.
No. 1, waar we op de 3e
lezen
„De S. D. A.P. draagt haar vertegen
woordigers in de nieuw te kiezen Kamer
op, zich met alle kracht tegen liet in
werking treden der jammerlijke invalidi
teitswet (Talma) te verzetten en als nood
maatregel door eene eenvoudig wetsontwerp
onmiddellijk te voorzien in den nood der oude
behoeftigen".
Dat was de belofte.
Als er maar genoeg S. D. A. P.-ers in de
Kamer kwamen.
Welnn, die kwamen er! Meer dan Mr.
Troelstra had durven hopen. Zóóveel, dat bij
zelfs Minister had kunnen worden en
Staatspensioen had kunnen invoereu.
En wat is er van de vervulling der belofte
gekomen
Om liet maar even in de eigen taal der
socialisten te zeggen Geen snars
De socialistische Kamerleden hebben er het
geheele jaar geen hand voor uitgestoken, om
een pensioenwet ter tafel te leggen.
Maarze zullen er meetings voor be
leggen
Dat helpt de oude belioeftigeu ook
Daarmede is de belofte ook vervuld
altoos op socialistische wijze
Toen de openbare onderwijzers inplaats van
salarisverliooging een „motie" kregen, heeft
men gesproken van „een Haagsclie ham".
Zoo'n pensioenmeeting is geen Haagsche
liarn, is o, .Rotterdammer-redactie ook geen
„ijdel kabaal''Neen, zoo'n meeting is „roode-
ham".
Voor de oude behoeftigen, ziet u
O. G. v. d. VI.
V Gelukkig Zaandam.
Over do staking in liet houtbedrijf te Zaan
dam schrijft de heer H(arms) in liet anti re
volutionaire orgaan „Het Weekblad liet
volgende
„Zaandam roept om liet einde.
Was liet eerst de vraag om een o.i. zeer
billijke loonsverliooging, thans schijnt de
sociale strijd in Zaandam een nieuw stadium
ingetreden. Na liet gebeurde der laatste
dagen kan door de niet-Cliristelijk georga
niseerde arbeiders moeilijk meer ontkend
worden, dat liet nu ook publiek gaat om de
macht in het bedrijf. Als men werkwilligen
op zoodanige wijze gaat „overtuigen" van
liet verkeerde om den arbeid te hervatten,
dat de een bijv. den volgenden dag, zeuuw-
ziek, te bed ligt en een ander don nacht
gewapend opzit, uit vrees voor molestatie,
dan bewijzen zulke daden genoeg. Daden
die boe kan liet anders een niet ge
ringe wijziging brengen in de sympathieën
der Zaandamsche burgerij. Men beluistere
maar de gesprekken op straat.
Voor onze in staking zijnde of wil men
uitgesloten Christelijke arbeiders is het
een moeilijke positie.
Zij veroordeelen onvoorwaardelijk liet
stelsel van de machtsquaestie.
Ze hebben herhaaldelijk getracht, door
onderhandeling den bedrijfsvrede weer te
herstellen. En zouden ook zonder twijfel
resultaat gehad hebben zij liet minder
dan men gehoopt had indien ze ook
thans niet, terwille van de machtsquaestie,
tegenover de „roode" honden moesten deelen
in eenzelfde lot't geen uit tactisch oog
punt mag verdedigd worden, maar inder
daad een onbillijke en onrechtvaardige hou
ding is.
En dagelijks wordt de ramp over onze
gemeente grooter.
Uit moreel en materieel oogpunt.
Wat zal er van de onderlinge verhouding
van patroon err arbeider in de naaste toe
komst moeten terecht komen hij de huidige
positie? En van de verhoudingen van ar
beider en middenstander, die hunkert naar
het 1 einde ook al uit financieel belang?
Vooral als de stakingsnaweeën zich ook in
liet winterhalfjaar voortzetten.
Ook ons gemeentelijk budget roept om
liet einde.
Hoeveel duizenden guldens havengelden
zouden nu reeds minder dan anders ont
vangen zijn En hoeveel duizenden zal de
inkomstenbelasting een volgend jaar minder
opbrengen, gezien de ontzettende verliezen
geleden door patroons, middenstander en
werkman Ongedacht nog de stijgende uit
gaven ten laste van liet Burgerlijk Arm
bestuur. Hoevelen zullen straks werkloos
zijn stel al er worden geen rancune
maatregelen genomen wegens het zich
niet onmiddellijk herstellen van het bedrijf
Hoelang zal het houtbedrijf noodig hebben
om z'n vorige positie weer in te nemen
want hoever is de industrie in deze weken
lange staking achteruit gegaan, niet liet
minst ook tot schade van den werkgever
En dat alles in dezen tijd, nu Zaandatn's
financiën een crisis doormaken, zooals nooit
te voren.
Zaandam verlangt naar liet einde".
De staking bij de Haagsche tram.
i
Inzending van advertentlBn vóór uren op den dag der uitgave.
INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE;
ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIËN TE BEZORGEN BIJ DEN UITOEVER.
Zondagnacht hebben de beambten van de Haagsche
Trammaatschappij besloten lot staken, waardoor
den eersten dag het bedrijf geheel stilstond.
De directie heeft een 80-tal wagenbestuurders
uit Berlijn doen komen.
Omtrent den toestand door deze staking veroor
zaakt, schrijft de N. R. C. o. a. het volgende
Wat nu den toestand van gisteren betreft: De
Haagsche trammaatschappij is al tamelijk vroeg
begonnen op lijn 8 een aantal wagens te laten
loopen, gedeeltelijk worden deze bediend door aan
het werk gebleven personeel van de maatschappij,
gedeeltelijk ook door de Duitsche hulptroepen, welke
in de tramremise aan de Laan v. Meerdervoort
onder dak zijn gebracht en verder hebben zich
jongelui van de Delftsche Hoogeschool en leerlingen
van de H. B. S. en Handelsschool ter beschikking
i de directie gesteld om dienst te doen, hetzij
als bestuurder, hetzij als conducteur. Zoo reden
dan van het Plein vrij geregeld de wagens van
lijn 8 óf, in den beginne zonder passagiers.
Terloops zij hierbij opgemerkt, dat het de directie
van de Haagsche tram maatschappij, gelijk die ons
mededeelde, hierom ook niet te doen was.
Zij wilde 2ich alleen niet door de stakers laten
dwingen om het vervoer stop te zetten. Zij hoopt
ook, dat het publiek, wanneer het maar ziet, dat
het zonder gevaar van de wagens gebruik kan
maken, meer en meer terug zal komen en dat de
gewone toestand zich met behulp van aan het werk
geblevenen en van nieuw aangeworven personeel
geleidelijk zal herstellen.
Voor het oogenblik kunnen wij die hoop niet
deelen. Het ziet er allerminst naar uit. Het publiek
neemt over het algemeen een tamelijk vijandige
houding aan tegen het werkend trampersoneel en
van de tram gebruik makenden. Maandagochtend
waren er op het plein weer onophoudelijk relletjes,
als er een tram aankwam of wegreed. Men had
daar wel wat meer politie kunnen gebruiken om
de aanwezige agenten bij te staan. Meer dan eens
moesten deze handelend optreden. De bereden
agenten, wij telden er twee, zuiverden geregeld
het middengedeelte van het Plein, van de opdrin
gende kijkers. De politie kan ihtusschen niet be
letten, dat er weer braaf gescholden en geschreeuwd
wordt tegen de trams. Wij zagen een rijtuig van
lijn 8 met een gebroken ruit, klaarblijkelijk tenge
volge van een steenworp. De meeste passagiers
namen dan ook in de bijwagens plaats, waar zij
wel veel scheldwoorden moesten verduren, maar
tenminste veilig waren voor glasscherven, die altijd
harder aankomen. Bij alle halten van eenige be-
teekenis, zooals ook het tournooiveld, bij het restau
rant Royal, bij den Kneuterdijk en aan het einde
van de Parkstraat bij de Mauritskade schoolden de
manifestanten samen. Het waren behalve de posters
meest slagersjongens en leegloopers. De politie
laat hen begaan voor zoover zij dit tot schelden
bepaalden.
Een enkelen keer viel er ook een stomp of een
duw, maar daar bleef het bij. Een aantal stakers
op rijwielen vergezelden de trams, zoover zij ze
konden bijhonden en trachtten het rijden zoo veel
mogelijk te bemoeilijken. Blijkbaar is het er om
te doen een aanrijding met de nasleep uit te lokken.
De bestuurders pasten intusschen wel op, dat zoo
iets niet gebeurt, al moeten zij dan ook onophou
delijk electriscli remmen. Met dat al gaat het
rijden toch niet heel vlug. Bij iedere halte herhalen
zich dergelijke moeilijkheden. Op den Vijverberg
zagen wij hoe een net gekleed man tot het laatste
nippertje voor een aankomende tram op de rails
bleef staan. Het gevolg was natuurlijk, dat de
tram moest stoppen, waar het de menigte om te
doen was, gelijk men begrijpt. Men had dan een
prachtige gelegenheid om naar de wagens te jouwen
en hen al scheldende achterna te loopen tot de
politie weer tusschenbeide kwam en de menschen
terugdreef. Ook de remises van de tiain verheugden
zich in veler belangstelling, vooral de remise aan
de Laan van Meerdervoort, waar wij op bezoek zijn
geweest.
Bereden politie, onder bevel van een inspecteur,
houdt den weg erheen afgesloten. Op het stukje
lijn achter de afsluiting worden de Duitsche werk
lieden geoefend, wat natuurlijk veel protest uitlokt.
De remise ligt stil en verlaten. Het staat er vol
met tramwagens, waaronder die welke eergisteren
dienst hebben gedaan en die meest zeer gehavend
daarvan zijn teruggekomen.
