HtitireDOlutionaif
mt
nieuws- en üdnertetitkblad
Zeeland,
Gemeenteraad.
Ouderdomsrente en
Armenzorg.
FEUILLETON.
Rentetrekkers.
Uit de Pers.
No. 1103.
Woensdag 18 Maart 1914.
lle Jaargang.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen. Ter Neuzen ƒ1,
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars,
leuren en Brievengaarders.
Franco
Postdirec-
Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op Feestdagen,
bij den Uitgever D. fl. L1TT001J Az. te TER NEUZEN.
Inzending van advertentlSn vóór uren op den dag der uitgave
ADVERTENTIEN:
Van 1—4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE:
ABONNEMENTEN en advertenties te bezorgen bij den uitgever.
Advertentiën voor dit blad worden
aangenomen tot 's namiddags I UUR op
den dag der uitgave.
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat eene Openbare Verga
dering van den Gemeenteraad zal worden ge
houden op Donderdag den 19 Maart 1914, des
voormiddags te 10 ure.
Ter Neuzen, den 18 Februari 1914.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
ui.
Er zullen in Nederland wel niet veel menschen
gevonden worden, die ontkennen, dat liet
wenschelijk is, onze maatschappelijke verhou
dingen zóó te regelen, dat hij die merkt, tot
het eind zijner dagen kan leven van de vrucht
van zijn arbeid.
Althans zij, die het hart op de rechte plaats
hebben, zullen gaarne medewerken, wanneer
maatregelen worden genomen, om hem, die
in zijn goede dagen vlijtig heeft gearbeid, ook
op zijn ouden dag zooveel mogelijk te vrijwaren
voor gebrek.
Zooveel mogelijk, herhalen wij.
Want we mogen bij de bespreking van dit
onderwerp het feit der zonde en hare gevolgen
nooit uit liet oog verliezen.
Alle sociale wetgeving kan geen ander doel
hebben, dan die gevolgen der zonde zooveel
mogelijk te temperen. Ze geheel oplieften
kan zelfs de beste wetgeving niet, omdat de
zonde niet weggecijferd kan worden en dus
ook hare gevolgen slechts voor een deel
kunnen worden getemperd.
Er zal dus altijd een terrein overblijven
waar de Christelijke barmhartigheid haar
lenigenden arbeid te verrichten heeft.
Bovenal mag niet uit het oog worden ver
loren, dat we ons nooit mogen inbeelden, dat
de best geregelde sociale verzekering ons
onafhankelijk kan maken van de Goddelijke
voorzienigheid.
Om hier maar op één punt te wijzonwat
zal het baten, als ieder arbeider en elk amb
tenaar straks recht heeft op een pensioen,
uit te betalen door den Staat, als het land
wordt gewikkeld in een geldverslindenden
oorlog
Ieder gevoelt, dat de uitbetaling der pen
sioenen dan direct stop gezet zou worden.
Neen, onafhankelijk van de voorzienigheid
Gods worden we niet, zelfs niet bij de beste
verzekering.
Dit voorbehoud vooropgesteld zijnde en
(SLOT.)
„Heusch? Zou 't?" vroeg 't oudje be
deesd. En weer met een glimlach, zei ze
„Maar natuurlijk, hé 'k Heb altijd hard ge
sjouwd en gewerkt na me mans dood. Niet,
dat 't werk me te zwaar viel, maar as je
achter blijft met zeve kindertjes, waarvan 't
jongste nog nauwelijks loope kan, dan
En geduldig weer moest ik luisteren
naar de sobere mededeelingen van zooveel
levensleed, waarvan inzonderheid de ouden
van dagen weten te vertellen. Toen 'k eindelijk
weg kon gaan, beloofde ik nogmaals spoed
met de zaak te zullen maken. En nog geen
twee dagen later was ik in 't bezit van een
officieel bewijs, dat 't geboortejaar dezer aan
vraagster op 1843 stelde. Nu had je de zaak
eens moeten laten rusten en denken ze weten
we leggen er al den nadruk op, omdat er
zoovelen zijn, voor wie de Goddelijke voor
zienigheid niet schijnt te bestaan nieenen
we toch te mogen zeggen, dat ons anti-revo
lutionair beginsel ons noopt, de sociale
zekering toe te juichen en zooveel mogelijk
te bevorderen.
Mits die verzekering blijft een vrucht van
verrichten arbeid en de uitkeering geregeld
wordt in overeenstemming met de daarvoor
betaalde premies. Naarmate iemand door zijn
werk hooger loon verdiend beeft en dienten
gevolge ook hooger premie heeft betaald,
behoort ook zijn pensioen hooger te wezen.
Van dit beginsel is ook minister Talma
uitgegaan bij het opstellen zijner sociale wetten.
Volgens de Pensioens- en Invaliditeitswet
van 5 Juli 1913 zal ieder arbeider, die den
70-jarigen leeftijd bereikt, een pensioen ont
vangen naar evenredigheid van de premie
die hij als arbeider betaald heeft.
Die premie is weer afhankelijk van zijn loon.
Daarom worden zij, voor wie deze wet be
stemd is, verdeeld in groepen volgens 5 loon
klassen
Het kleinste pensioen, dat uitbetaald wordt
is f 104 per jaar of twee gulden per week.
Het wordt hooger, naarmate het loon en dus
ook de premie hooger is.
Doch voor allen geldt dezelfde gedachte
het pensioen wordt betaald niet als een aal
moes, die men geven of weigeren kan, maal
ais een bespaard loon, waarop zij recht hebben.
Zij ontvangen het, onverschillig, of zij overi
gens nog iets bespaard hebben, of wel door
de diakenen hunner kerk of door eene instel
ling van liefdadigheid worden ondersteund.
En mochten ze vóór den 70-jarigen leeftijd
niet meer in staat zijn om te werken, dan
wordt hun eene invaliditeitsrente uitbetaald -
al weder in verhouding van de betaalde
premies. Die rente behouden ze tot hun dood
Dat wil zeggen, deze voor alle arbeiders,
in dienst van anderen en wier loon niet méér
bedraagt dan f 1200 per jaar, zoo gunstige
bepalingen zullen op 3 Dec. 1916 in werking
treden, indien de wet-Talma niet vóór dien
tijd wordt ingetrokken, of hare inwerking
treding voor onbepaalden tijd wordt uitgesteld.
Dit laatste is echter het doel van mr. Treub,
den opvolger van den heer Talma.
Minister Treub stelt namelijk voor, de
bepaling dat Talma's wet in werking treedt
op 3 Dec. 1916 in te trekken. Het gevolg
hiervan zou zijn, dat de invoering voor onbe
paalden tijd werd uitgesteld, indien al niet
uitstel voor goed afstel werd.
Er is op de reeds aangenomen wet-Talma
naar onze meening althans ééne gegronde
aanmerking gemaakt.
De te betalen premies zouden, indien de
wet op 3 Dec. 1916 in werking trad in de
daar ginds de preciese cijfers en düs! Dan
was die ouwe stakkerd zonder de twee gul
dentjes gebleven, die ze zoo goed gebruiken
kan, niet waar? Verbazend veel op
onthoud veroorzaakten echter de foutieve op
gaven der aanvragers zélf. Natuurlijk, ze zijn
al zoo oud ook en weten soms niet eens hun
verjaardag, laat staan hun geboortejaar. Ze
raden er dan gewoonweg naar. Een aller-
frappanst staaltje is wel, dat iemand me op
geeft in 1832 te zijn geboren dus zou hij 81
jaar oud zijn. En wat bleek Hij was nog
geen eens 70. Zijn geboortejaar was 1847
U hadt dus wel met veel moeilijkheden
te kampen
ZekerMaar 't allermoeilijkst was t,
om goede gegevens te verkrijgen omtrent den
diensttijd. Soms werd formeel geweigerd
door een werkgever, een verklaring af te geven,
dat een aanvrager of aanvraagster zekeren
tijd had gewerkt. Want zoo werd bij
voorbeeld gezegd dan kan ik 't volgend
jaar voor die f2.per week maar gaan op
brengen Eerst na veel moeite gelukte
eerste jaren niet voldoende zijn, om daaruit
de pensioenen der 70-jarigen en der invaliden
te bestrijden.
Bovendien wordt nu reeds sinds 3 Dec.
1913 elke week f 2 uitbetaald aan alle 70-
jarigen, die de laatste 10 jaren gedurende
156 weken in loondienst van anderen waren
geweest.
Ten behoeve van lien, die na 3 Dec. 1916
70 jaar worden of invalide, is in de wet
bepaald, dat de Staat gedurende 75 jaar elk
jaar 10 millioen zal storten in liet pensioen
fonds. En wat hen betreft, die nu reeds bij
wijze van overgang hun f 2 per week ont
vangen zonder premiebetaling, dit pensioen
komt geheel ten laste van den Staat.
Waar dus ieder jaar een belangrijk bedrag
uit de Staatskas wordt genomen ten behoeve
van hen, die in loohdienst niet meer dan 1200
gulden per jaar verdiend hebben, is het on
billijk, dat van deze pensioensregeling uitge
sloten zijn zij, die voor eigen rekening arbei
dende, liet ook niet verder brachten, dan tot
hoogstens f 1200 per jaar. Eu die zullen er
nog al eenige zijn
Nu de Staat eenmaal bijpast, is liet bara,
dat deze „zelfstandigen" zijn uitgesloten.
Daarom gaan er steeds meer stemmen op,
die de billijkheid uitspreken om ten spoedigste
T.Oma's wét aan te vullen, teneinde ook deze
categorie van kleine burgers te helpen.
Dat minister Talma hiermede niet dadelijk
begonnen is, beteekent niet, dat ook hij de
billijkheid hiervan niet inzag, maar alleen,
dat hij niet alles tegelijk durfde te doen. Er
valt in dezen ook te rekenen met liet bedrag,
dat voor sociale verzekering uit de Staatskas
kan worden genomen.
Gelijk liet in elke goed-iugericlite huishou
ding gaat, is het ook hier gegaan liet nood
zakelijkste eerst, om to zien, welke offers dit
eisclit en hoever men het met de beschikbare
middeleu sturen kan.
Doch eenmaal deze eerste stap gedaan op
een goeden weg, dient de tweede zoo spoedig
mogelijk te volgen.
Als de Staat eenmaal begint met een bedrag
uit zijn kas te nemen ten behoeve van hen,
die niet meer inkomen hebben dan 1200 gulden
per jaar, is het billijk, dat hiervan ook allen
profiteeren, die in gelijke levensomstandig
heden verkeeren, onverschillig of zij voor eigen
rekening, dan wel in dienst van anderen ge
arbeid hebben.
Ieder gevoelt echter wel, dat een dergelijke
regeling onmogelijke offers uit de Staatskas
zou vergen, indien niet allen hun premie
moesten betalen.
Daarom zal ieder verstandig menscli liet
moeten prijzen in den heer Talma, dat hij
onverbiddelijk vast hield aan den regelgeen
pensioen of' invaliditeits rente zonder premie
betaling. En elk pensioen in evenredigheid
van de daarvoor betaalde premies.
Elke andere regeling zou niet alleen onze
rijks-financiën geheel in de war sturen en dup
't dan, zulk een werkgever aan 't verstand
te brengen, dat hij evengoed zijn verschul
digde belastingpenningen aan den fiscus zou
moeten afdragen. En al maar door pruttelend
over die ongelukkige sociale wetten, werd
eindelijk de gewenschte verklaring ingevuld.
't Ondankbaarste gedeelte van uw taak
Was verreweg liet bezoek bij de werk
gevers vulde de tusschenpersoon aan.
Een zeer dankbaar werkje daarentegen was
voor mij steeds het gereedmaken der aan
vragen 0111 rente. Als ze dan geteekend had
den, lichtte de vreugde vaak in die oude
oogen, dat ze 't nu zooveel ruimer gingen
krijgen. Mag 'k u daar nog iets van mee-
deèlen 'k Kwam bij een nog kras
vrouwtje. Ze leek eer zestig dan zeventig.
En 't laatste getal was ze toch al een lief
eindje gepasseerd. Toen 'k klaar was met
de aanvrage en ze geteekend had, wat zei
me toen die blijde oude „M neer k zal
eiken dag een „Wees Gegroet" voor u bidden
want u hebt me braaf geholpen." 'k Ben
niet Roomsch, maar toch wil 'k 11 verzekeren,
eene onmogelijkheid worden, doch ook een
schreeuwende onbillijkheid zijn tegenover de
vele duizenden in 't land, die reeds jaren lang
hun pensioen bijdrage hebben moeten storten.
De tijd van overgang, bij wijze van uitzon
dering, nu daargelaten.
Wij twijfelen er geen oogenblik aan, of allen
die kalm nadenken, zullen moeten erkennen,
dat alleen op deze wijze liet mogelijk zal zijn,
den arbeiders en den kleinen middenstand een
pensioen te verschaffen.
Met andere woorden men kan in verkie
zingsdagen wel een Staatspensioen voorhouden
en beloven, doch als 't er op aankomt, die
belofte te vervullen, blijkt wel, dat het on
mogelijk is.
Dit zullen we nog nader zien, wanneer we
in een slot-artikel nagaan, wat minister Treub
voor Talma's wet in de plaats wil geven.
(Slot volgt.)
Staatscommissie voor Even
redige Vertegenwoordiging.
De Staatscommissie voor Evenredige Ver
tegenwoordiging is in de afgeloopen week
wederom enkele dagen vergaderd geweest.
Zaterdag vergaderde in het gebouw der
Tweede Kamer de sub-commissie, belast met
het uitwerken der beslissingen door de vol
tallige commissie genomen.
Naar wij vernemen is de arbeid der com
missie in een vergevorderden staat van voor
bereiding. (M. C.)
De toekomst van Nederland.
„Naar „De Volkswil" betoogt ligt deze
in liet teruggeven van Zeeuwsch-het oude
Staats-Vlaauderen aan België.
Zoolang deze teruggaaf niet heeft plaats
gehad, heeft Nederland niet liet recht om
te spreken van te zijn een land van
internationaal recht.
Deze teruggaaf zal voor gevolg hebben
een onberekenbaar zedelijk voordeel voor
Nederland in de internationale betrekkin
gen, omdat daardoor wordt hersteld een
volksmisdaad die voor oorzaak heeft gehad
het verraad van Spanje ten koste van zijn
eigen volk, de toenmaligo Spaansche
Nederlanden, nu België met voor doel den
zeehandel van Vlaanderen te vernietigen
ten voordeele vau Ilollandsclie koopsteden.
Frankrijk pakte van Vlaanderen de
beenen af, Nederland de kop. Nu hebben
kop en romp hun leven verloren.
Door de moderne verkeersmiddelen van
spoorwegen is Vlaanderen wel weder tot
liet wereldverkeer toegetreden, door de
Fransche Overlieerscliing van 1795 gevolgd
in 1863 door de vrijmaking van de Schelde
is Antwerpen weder zeehaveu kunnen
-dat dit eenvoudige woord me goed deed.
'k Werd er klein onder. En 'k weet niet,
wie blijder was, toen 'k dat oude vrouwtje
verlietzij om de geteekende aanvrage of ik
om haar 'blijmoedig en geloovig zeggen, dat
ze voor me bidden zou Arme stumperds,
die oudjes. Ik hoop zoo, dat velen hunner
nog menig jaartje moge resten, opdat ze in
blijheid van de hun nu ten deel gevallen
rente van twee gulden mogen genieten
We hebhen daarop afscheid genomen van
den tusschenpersoon, vol bewondering voor
het werk, dat hij met de andere daarvoor
aangewezen mannen heeft verricht.
Overtuigd zijn we, dat deze menschen ge
dreven werden door een heerlijk-socialen drang,
om de voor een groot deel in behoeftige om
standigheden verkeerende ouden van dagen te
helpen, opdat hun levensavond minder door
nijpende broodzorg zou worden versomberd
dan vroeger in weerwil van kerkelijke, Over-
lieids- en particuliere armenzorg vaak het
geval was.
T3
