flntirmlutionatf
coot
nieuws* en jfMuertentieblaö
Zeeland.
FEUILLETON.
Uit de Tweede Kamer.
Langs eigen Spoor.
No. 1069.
Zaterdag 15 November 1913.
lle Jaargang.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ier Neuzen ƒ1, Franco
per post: voor Nederland ƒ1,10.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars,
teuren en Brievengaarders.
Postdirec-
Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen,
bij den Uitgever D. H, L1TT00U Az. te TER NEUZEN.
ADVERTENTIËN:
Van 1—4 regels ƒ0,40 Voor eiken regel meer ƒ0,10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver
tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters worden naai plaatsruimte berekend.
INGEZONDEN STEKKEN TE
TE BEZODEN
Advertentiën voor dit blad worden
aangenomen tot 's namiddags I UUR op
den dag der uitgave.
V Lastige vragen.
Nu de verkiezingen achter den rug zijn,
moet men liever maar niet meer terugkomen
op dien strijd en wat daarbij gesproken en
gedaan is meende de linksche pers onlangs.
De strijd was nu uitgestreden; het kiezers
korps had zich verklaard voor een regeering
in vrijzinnigen seest, heette liet toten
de mannen van rechts zich daarbij gewil g
neerleggen en al die oude koeien met weer
uit de sloot halen.
Dat gaf maar verdeeldheid bovendien kon
men den nationalen tijd veel beter gebruiken
aan vruchtbaren arbeid ten nutte van he
Nu voorzoover uit die laatste woorden nog
een geweten sprak, dat zich met schaamte
een vorige periode herinnerde, kon men zich
verblijden over de zelfbeschuldiging, die deze
woorden ingaf.
Toch kon moeilijk verondersteld worden,
dat men aan den linkschen kant werkelijk
verwachtte, dat de rechtsche partijen over
dien verkiezingsstrijd inderdaad liet stilzwijgen
zouden bewaren. j„„/i
Immers mr. De Savormn Lobman deed
reeds bij de eerste zitting der nieuwe Kamer
het tegengestelde verwachten, toen hij op cie
woorden van den tijdelijken Voorzitter, die
zeide dat er voor de verkiezingen zooveel
gebeden was, liet volgen, dat er eveneens
zooveel gelogen was.
Velen zijn juist van oordeel, dat liet voor
de gezonde ontwikkeling van ons pubhek leven
volstrekt noodzakelijk is, dat duidelijk in t
licht wordt gesteld, aan welke leugens en
lasterpraat de linkerzijde ditmaal haar over
winning te danken heeft.
Dat men links daarover niet gaarne hooit
spreken, is volkomen begrijpelijk, doch is
volstrekt geen bewijs, dat 't niet noodig is.
Zoo heeft er ongetwijfeld ook de lieer Van
Veen over gedacht, het Chr.-lnstorisch lid
voor Dokkum.
Bij de Algemeene beschouwingen over de
Indische begrooting, die op 't oogenblik aan
'de orde is, heeft hij er den Minister van
Koloniën aan herinnerd, in welke krasse
bewoordingen deze tijdens de verkiezingen
het beleid van den Gouverneur-generaal had
Volgens6liem zou Indië door liet averechtscli
bestuur van den dwependen landvoogd mets
minder dan aan den rand van een afgrond
gebracht zijn.
Was die beschouwing waar? vroeg de
heer Van Veen.
Zoo ja, hoe is liet dan mogelijk, datgip
Minister, dezen Gouverneur-generaal met hebt
verzocht zijn ontslag aan te vragen vwi
reeds dadelijk na den uitslag der verkiezingen
door de linksche pers geëischt werd.
Zoo neen, en moet daaruit het aanblijven
van den lieer Idenburg verklaard worden,
vindt gij dan ook niet, dat de vrijzinnigen
lmn meerderheid in de Kamer en gij uw zetel
in het Kabinet aan een zeer afkeurenswaar
dige laster-campagne te danken hebt
Ongetwijfeld zijn dit lastige vragen, vooral
omdat heel de wereld reeds bij voorbaat een
antwoord er op zou kunnen geven.
Een antwoord echter, dat onze vrijzinnighen
niet tot eer zou verstrekken.
Wij zijn benieuwd wat Zijne Excellentie van
Koloniën op deze vragen zal zeggen en hopen
zijn antwoord de volgende week aan onze
lezers mee te kunnen deelen.
De uitslag in Amsterdam III.
De R. K. Maasbode zegt liet volgende over
de nederlaag der socialisten in Amsterdam 111
Het Nederlandsche socialisme zal den slag
als een gevoelig verlies te boeken hebben.
De roode stroom is beslist gekeerd. Duys
heeft het den avond voor deze herstemming
wel goed gezien toen hij zeide anneei
er thans weer algemeene verkiezingen waren,
zouden wij, socialisten, een geweldigen op
stopper krijgen."
Wij moeten verklaren dat dit feit ons
als algemeen verschijnsel in het landsbelang
verheugt. Het groot aantal stemmen dezen
zomer op de socialisten uitgebracht, blijkt
hoe langer hoe meer een vergissing te zijn
geweest.
Met het aantal stemmen op den neer
Otto uitgebracht, moge de concentratie
intusschen bij haar becijfering voorzichtig
zijn. Daarin'een huldiging te zien van de
vrijzinnige beginselen, zou al te dwaas zijn.
Het district toch telt 16156 stemmen. ij
hebben meer dan goeden grond om aan te
nemen, dat van de overwegende arbeiders
bevolking in dit district de Christelijke
kiezers Otto hebben gesteund om den in
hun kringen allerminst sympattneken socia
list uit de Kamer te weren. Behalve een
aantal vrij-socialisten zijn verder ditmaal
zeer velen' bij uitzondering naar de stembus
gegaan om tegen Oudegeest te getuigen.
De meeningen, die in de laatste dagen uit
dit district tot ons kwamen omtrent wat
de arbeiders noemen „de autocratie van den
ieider van liet Vakverbond", gaven ons de
overtuiging dat ditmaal van de duizenden,
die anders in district III thuis blijven, dit
maal zeer velen een waardevolle steun voor
den concentratie-candidaat zouden uitbicn-
gen. Dit alles bijeengenomen, blijft er van
een triumf van de vrijzinnige beginselen
niet veel over. 0
Na dezen bitteren strijd tusschen Concen
tratie en S. D. A. P. kunnen wij nu kalm
toezien hoe de roode en blauwe" broeders,
die liet Christelijk bewind dezen zomer ge
zamenlijk ten val brachten, verder in een
huis zullen samenwonen.
V De socialisten over den uit
slag in Amsterdam III.
In Handwerkers Vriendenkring waren de
Amsterdamsche socialisten Dinsdagavond sa
mengekomen en hier heeft de heer De Mi
randa, voorzitter van het verkiezingscomite,
het woord gevoerd. Blijkens het verslag in
het Hdbl., zeide hij, dat de bourgeoisie zich
aaneen gesnoerd heeft en, gebruik makend
van het beperkte kiesrecht en van de hulp
der anarchisten den socialisten de nederlaag
bezorgd heeft.
Aldus kunnen we voor een oogenblik terug
gedrongen worden. Als goede sociaal-demo
craten weten wij echter met alleen onzen
vooruitgang met gejubel te begroeten, doe
ook een nederlaag met gelatenheid te dragen
en ons voor de toekomst gereed te maken.
Ook in Duitschland heeft de sociaal-democra
tie na de groote nederlaag van eemge jaren
geleden, schitterend revanche genomen. We
zijn intusschen nieuwsgierig, wat de nuge
kozen Otto in het belang van de christelijke
en anarchistische arbeiders, die hem stemden,
zal weten tot stand te brengen. Nu reeds
kau voorspeld worden, dat de desillusie groo
zal zijn. O n s zal deze strijd een les zijn om
voortaan onze tegenstanders vooral bij de
eerste stemming niet te licht te schatten en
onmiddellijk met geheel onze macht naar
voren te komen.
De wijze, waarop de verkiezingsstrijd is ge
voerd, zal zich in de eerste plaats wreken op
de liberalen, die slechts door middel van de
zwarte reactie, de clencalen, die tot den
laatsten man opkwamen en mede met behulp
van de anarchisten de overwinning konden
behalen. i
Maar we zullen de bourgeoisie dezen slag
terugbrengen. De liberalen hebben onzen
candidaat willen keuren. Maar dat zullen wij
nooit toelaten 1 Dat zullen we zelf doen.
Men kan ec van op aan, dat met dezen
strijd onze strijd niet is geëindigd. We zijn
niet ontmoedigd. Onze gelederen dienen slechts
wat versterkt te worden. Over twee ]aar "-~
en misschien eerkomen we terug. 1 e
strijd zal dan des te feller zijn! (Applaus).
De heer Oudegeest treedt alsnu naar voren
en wordt met een langdurig applaus begroet.
De nederlaag is volgens spr. te wijten aan
het samenloopen van allen, die een haat hebben
tegen het strijdende proletariaat. Maar de
nederlaag zal zoo spoedig mogelijk worden
omgezet in een overwinning. Het liooge
stemmencijfer, dat wij bereikten, geeft reden
genoeg om dat te verwachten. Spr. eindigt
met een „leve de sociaal democratie dat in
de zaal met enthousiasme en het zingen van
de Internationale wordt begroet.
Het woord wordt hierna gevoerd door de
lieeren A. B. Kleerekoper en J. van de Tempel.
Ten slotte spreekt de heer J. E. W. Duys.
De uitslag bewijst, zeide deze spr., dat de
liberalen met het aanbieden van de minister
portefeuilles aan ons aan liet verkeerde adres
waren. Zij hadden die den clericalen moeten
aanbieden.' (Gejuich).
Deze nederlaag kan ook voor ons winst
brengen. Zij heeft bijgedragen tot zeifont-
maskering van de concentratie, zij toont het
bedrog dat door haar gepleegd is. Door deze
nederlaag zal onze propaganda sterker staan.
Laten de liberalen op vergaderingen nu nog
eei*s onder mijn oogen komen en zeggen, dat
w ij hadden 'moeten samen gaan(Groote
vróolijkheid.) De liberale en clericale koppen
zullen we tegen elkaar slaan en dan in een
hoek trappen. (Luid applaus.)
Wij staan sterk met onze 6100 stemmen.
Dat zijn sociaal-democraten.
Maar die 6700 stemmen van Otto, wat is
dat voor een stelletje
Geroep: Zwijnen, zwarten, bedriegers, an
archisten. (Rumoer.)
De heer DuysDat zijn menschen, die op
hun gemak een pijpje rooken, couponknippers
en anarchisten, die in de modder liggen en
spuwen op de S. D. A. P. (Luid applaus.)
De nederlaag kan ook in ander opzicht nut
hebben. Onder degenen, die op rood stemden,
waren er velen, die het deden om deze of
gene bijreden Het gevaar bestond, dat deze
elementen overwicht zouden krijgen op de
eigenlijke sociaal-democraten. Daarvan zijn
we nu gezuiverd, (Applaus.)
Otto gaat nu naar de Kamer maar, evenals
indertijd het geval was met Bijleveld, zal het
blijken te zijn een Eintagsfliege, die weldra
geen andere glorie zal hebben dan die van
bezienswaardigheid van Amsterdam. (Luid
applaus.)
Met het verzoek van den voorzitter om
rustig naar huis te gaan werd de bijeenkomst
onder het zingen van de socialistische strijd
liederen ontbonden.
Zitting van Woensdag, 12 November.
Aan de orde is de Indische begroo-
"Deneer Scheurer (A.-R) zet zijn gisteren
onderbroken rede voort. Hij geeft een lnS-
39) door ZELANDIA.
De nevels verzwaarden zich voor haar oog.
Frans was niet gekomen en nader bericht
omtrent Kaatje bleef ook uit. Zou Frans
misschien slecht nieuws hebben te brengen
en durfde hij niet komen? Wie weet, wat
Kaatje overkomen was, zoo verontrustte zij
zich zelve. Haar gemoed was in deze om
standigheden als een haard vol vuur en gloed,
waarin een klein rijsje dadelijk een hooge
vlam kon doen oplaaien.
De zieke bleef tamelijk rustig. Slechts had
ze te zorgen zijn hoofd gedurig te verkoelen
meer was er voorshands niet aan te doen.
Maar die gedwongen werkeloosheid was angstig,
drukkend. Brak nooit de morgen aan En
dan, wat zou die morgen brengen vv aar
verlangde ze naar Nooit had ze zich een
zamer en meer verlaten gevoeld. leesch en
hart bezweken. En nergens scheen een ster
der hope. Tot eensklaps haar blik weer
op den nog steeds geopenden, maar ter zijde
geschoven Bijbel valt en haar oog de plaats
zoekt, waarmee God haar heeft vertroost.
Ja, daar staat 't en 't is Zijn woord. En ze
klemt er zich aan vast, als de schipbreukeling,
die op het punt is voor eeuwig te verzinken,
den vasten rotsrand grijpt.
„O mijn ziele, wat buigt gij u neder en wat
zijt gij onrustig in mij Hoop op God, wan
ik zal'hem nog loven. Hij is de menigvuldige
verlossing mijns aangezichts en mijn bod!
Terwijl in het stille vertrek vrouw Gravels
waakt en zorgt, bidt en strijdt, doorleefd ook
een andere moeder uren van onrust en span
ning. Zoeken we slechts de weduwe Bekkers
in haar woning op.
Oogenschiinlijk is er niets veranderd, sedert
we er de 'laatste maal binnentraden. Maar
hij nadet onderzoekt bemerkt ge, hoe ver
schillende meubelstukken zijn verdwenen, en
lioe de armoede hier nijpt. Gemaskerde
armoede nog wel, maar toch armcede. De
bewoonster heeft door handige schikking en
verplaatsing der overige meubelen dien indruk
wel zoeken te verzwakken het kon met
langer baten. De harde waarheid laat zien
niet langer verbergen.
En toch is dat liet niet, wat u het meest
treft Wat u het sterkst aangrijpt is de
uitdrukking van lijden oji dat vermagerd, nog
steeds schoon gelaat. Dit nachtelijk uur v'ia
de weduwe wakend slechts een schemerachtig
licht verspreidt de laagbrandende lamp zuinig
heid is een eerste gebod. Ze behoeft ook niet
veel lichtlusteloos, neen moedeloos steunt
ze met de handen liet hoofd, dat reeds zoo
vroeg de smart deed vergrijzen. Angstig
dwalen telkens de matte oogen naar de klok,
die meedoogenloos haar wijzers voortdrijft in
den eeuwigen cirkelgang. De nacht is reeds
ver verstreken en nog steeds toett, dien zij
wacht.
't Is niet de eerste maal, dat ze de nacht
rust derft terwille van liem, die haar moeder
liefde op zoo harde proef stelt, 't Ging den
laatsten tijd snel bergafwaarts met Emile.
En zij zag het eii leed er onder, maai zij
zwee<*. Als steedsAlleen haar oogep zeiden
met onmiskenbare duidelijkheid de zwaai te
van haar leed, maar Emile ontweek die oogen
lag er geen aanklacht in te lezen, een aanklacht
tegen hem, die hij niet kon afwijzen maar
die hem evenmin beschaamde of, zoo al, liem
niet tot inkeer bracht.
Ze had lang gehoopt, zooals alleen een
moeder hopen kan. Ze had zich misleid, ze
had den ontaarde verontschuldigd tegenover
zich zelve. Maar thans had ze de hoop laten
varen en een gevoel had zich van haar meester
gemaakt als den armen schipbreukeling moet
aangrijpen, als hij de laatste reddingsplank
zijn krachtelooze handen voelt ontglippen.
Had ze niet gebeden voor haar kind, haar
eeni<»st Voorzeker; vaak en lang, en er
was° een tijd geweest, dat ze schoone ver
wachtingen van hem koesterde. Maar ze was
slap geweest in baar tuchtze had toege-
<*even, en 't eind was geweest, dat lnj geheel
eigen zin en wil volgde en met haar met
rekende. En nog was haar gebed voor hem
niet verzwakt, maar het sombere gevoel be
kroop liaar, dat haar gebed ijdel, dat al haar
smeeking vergeefsch was. Eli's waarschu
wend voorbeeld vervulde haar met ijzing, en
kon ze zich van diens zondige toegeeflijkheid
vrijpleiten Haar geweten beschuldigde haar
nog immer diende zij twee lieeren'.
En waar was het thans op uitgeloopen
Zat* ze niet, langzaam, maar daarom met on
vermijdelijke gewisheid, het tijdstip naderen,
datNeen, 't zou nog veranderen, trachtte
ze dan zich diets te maken. Zóó ver zou
het niet komen, dat de weduwe van notaris
Bekkers haar brood zou moeten bedelen dat
ze zwerven zou als een daklooze dat haar
zoon zou vallen in handen van het gerecht.
Want zijn speelwoede was haar met ver
borgen gebleven, en het was haar een schrik
kelijke openbaring geweest, die haar als het
ware de echo bracht van het noodlottige
revolverschot.
(Wordt vervolgd.)
mm
"inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave.
inzending van adverreniien vuv. r -
I 1i. rvrrilntn
