Hntirmlutionaj? eoor nieuws* en üdoerientieblaö Zeeland. FEUILLETON. Langs eigen Spoor. No. 1031. Zaterdag 5 Juli 1913. lle Jaargang. Herstemming voor den Raad. voor Axel den heer P. BUIJZE en voor Zaamslag den heer J. DE PUTTER ABONNEMENT: Per drie maanden binnea Ter Neuzen ƒ1,Franco per post: voor Nederland ƒ1,10. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec teuren en Brievengaarders. Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op Feestdagen, bij den Uitgever D. H. LïiTüOIJ Az. te TER NEUZEN. Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave. INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIES TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER. ADVERTENTIE Van 1—4 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs slechts iweemaal berekend. Grootere letters worden naai plaatsruimte berekend. Bij de herstemming op n Juli beveelt LUCTOR ET EMERGO dringend aan (aftr. lid). V De Staten om - en de gevolgen. Wat gevreesd werd is geschied Vlissingen wierp de drie anti-rev. leden uit de Prov. Staten en daarmede is de meerderheid ver plaats naar links. De gevolgen van dien ommekeer zijn reeds Woensdag openbaar geworden bij de verkiezing van Gedeputeerde Staten. Inplaats van de heeren Dieleman, Fruijtier, Gerlacb van St. Joosland en De Veer werden gekozen de heeren Sprenger, Elenbaas, Van Niftrik en Heijsse. Aan de bekwaamheid der gekozenen behoeft niet te worden getwijfeld, want ze zijn liberaal. Een hunner beeft dan ook zijn sporen reeds verdiend aan de gasfabriek te Axel. Thans is het voor onze vrienden in Walcheren en Zuid Beveland weer de beurt om te werken. En desespereert niet: Zeeland komt wel eens weer tot bezinning Docli werken is de boodschap. V Het doel is bereikt. Het ministerie-Heemskerk moest omver- gekegeld. Natuurlijk niet, omdat men zelf 't heft in handen wou hebben. Neen maar omdat 't land te gronde ging, als links niet regeerde. Ook omdat er zoo groot gevaar dreigde in onze Oost. Verbeeldt u, daar was de regeering bezig aan de inlaudsche bevolking haar „christelijk heid" op te dringen. En 't begon er zoo te spoken De inlanders, anders zoo goedig, kwamen Kaatje Gravels. 't Is tijd, dat we wat nader kennis met haar maken. We hebben haar u reeds geteekend als een vroolijk levenslustig meisje, dat de zorgen niet zwaar tilde. Maar tegelijk was ze onbuigzaam van karakter en wat ze zich eenmaal in het hoofd had gezet, liet ze niet spoedig varen, 't Was haar aan te zien om den mond die zelfde vastberaden trek als hij haar moeder, vastberaden op liet stroeve af. Maar als de bruine, levendige oogen lachten, en deden ze het niet doorgaans? verzachtte die eenigszins harde uitdrukkking en het geheele gelaat, regelmatig van vormen en lijnen, sprak dan van levenslust en wilskracht. 't Was voorwaar geen wonder, dat iemand als Bekkers zich tot haar aangetrokken had gevoeld haar uiterlijke verschijning niet alleen, juist de trek, die zijn karakter ten eencnmale miste bekoorde hem, al was die bekoring dan tegen die „christelijkheid" van de regeering in verzet. Er was zelfs een geheim genootschap ge sticht, de Sarikat Islam alleen maar om zich tegen die opgedrongen „christelijkheid" van de regeeririg te verzetten. Straks zou de bom wel harsten. Dan stond heel de Oost in vuur en vlam wie weet raakten we onze sclioone bezittingen wel niet kwijt. In elk geval er stond een opstand voor de deur, die weer millioenen zou kosten en heel wat bloed zou doen vloeien. Dat was vóór de verkiezingen. Niet alleen kwamen er duizenden guldens uit de Oost, om de brave vrijzinnigheid weer op de heen te helpen, maar elke mail bracht nieuwe waarschuwingen tegen de regeering, die door haar fanatisme onze sclioone bezitting in zoo groot gevaar bracht. De verkiezingen zijn thans achter den rug. Met behulp van de 800,000 gulden die groo- tendeels van huitenlandsche fabrikanten kwam, omdat ze ons Tarief van invoerrechten zoo voordeelig vinden voor hunne beurs, wel te verstaan en de booze berichten uit de Oost, heeft de vrijzinnigheid 't doel bereikt. Nu ja, ze bracht 't zelf wel niet verder dan 37 leden van 100, doch als ze achter de roode neefjes optrekken, brengen ze het toch tot 55. In' elk gevalhet gevaarlijke ministerie- Heemskerk is weg. Wat zien we nu Nauwelijks is de stembus gesloten, of de groote en zeer vrijzinnige Nieuwe Rott. Courant neemt een artikel op uit de Java-bode met het veelzeggend opschrift„Er komt kentering." Uit dat artikel lichten we deze volzinnen, die we dubbeld onderstrepen „Als een inlander doet, gelijk hij vroeger ook deed, dan zijn er nu nog altijd velen, die achter den onwillige het spook van de Sarikat Islam zien oprijzen. Dan grijpen zij naar de pen en schrijven aan hun krant over de toenemende bruta liteit van den inlander, over zijn groeiende weerspannigheidzij schilderen, naar mate hun opstel vordert, met steeds levendiger kleuren, zoodat vanzelf het schrikbeeld van den gewapenden opstand voor hun geest oprijst. Dat noemen zij waarschuwen. Tot voor kort deden vele dagbladen ijverig met deze inzenders mede. Van ook van zeer tijdelijken aard. Zijn wisselzieke wuftheid en den vasten tegenstand tegen zijn dwaze, hersenschimmige plannen hadden hem al spoedig doen bemerken, dat Kaatje Gravels niet van dezelfde natuur was als zijne zwakke moeder. Neem liet 't eenvoudige burgermeisje niet al te kwalijk, dat zij zich voor een oogenblik liet verblinden door een dwazen schijn en dat ze gedurende eenige maanden voor ware liefde en genegenheid aanzag, wat van Bekkers' zijde slechts flirtend spelen was met de onnoozel- heid van den eenvoud. Hoe innemend, hoe hartelijk wist hij zich voor te doen tegenover haar, die thuis in een atmosfeer ademde, koel als een nachtvorst en waar zelfs de warmte der moederlijke liefde zich meest omschorst hield en zoo zelden vrij en hartelijk zich uitte. Ze voelde zicli in Bekkers gezelschap en stree- lende conversatie als in een andere wereld, temeer, daar zij, wat slechts klatergoud was, voor edel metaal waardeerdeDat Bekkers haar soms haar zakgeld al» schertsende af vorderde, onder voorgeven, dat hij zijn porte- monnaie had thuis gelaten, het wekte hij haar geen argwaanook niet, toen het teruggeven zich liet wachten kon ze den onzaligen harts tocht vermoeden, die den zwakkeling geheel beheerschte Toen zij liet ouderlijke huis verlaten had, rechts en links verzamelden zij de ver halen, waaruit zij bewijzen smeedden voor de booze bedoelingen van Sarikat Islam Als wat en zij belanghebbenden bij den verkoop van wapens, wonden zij hun lezers op, en steeds eindigden zij met vragen alsWaar blijft de regeering Wat doet d4Êtfegeering P Weet de regeering wel wut er omgaat P Waarom neemt zij geen maatregelen P Gelukkig is er in de laatste dagen een kentering gekomen. Een deel van het publiek is nog even zenuwachtig en even overdreven als te voren, maar in de bladen heerscht een kalmere toon. Wel wordt niet ronduit erkend, dat men zich te zenuw achtig heeft gemaakt, dat de regeering waakte en werkte, maar de vragen bleven achterwege en de ommekeer werd gede monstreerd in rustiger beschouwing." Waarom neemt de N. R. C. thans zulk een stuk uit de Javabode wel over, terwijl vroegere tegenspraak uit rechtsche bladen er niet in gevonden werd Lezers, de verkiezingen zijn voorbij. Het doel is bereikt Dat noemt men vrijzinnige verkiczings- manieren. V De Roode Vaan. De man, de man van don dag, is tegen woordig mr. Troelstra. Voor ons, menschen van Rechts, de leider der partij, die vierkant tegenover ons staat, en wiens gedragingen in de politiek ons derhalve levendig belang inboezemen. Voor Liberalen van alle gading, om kort te zijn, voor de Concentratie, de man, wien men naar de oogen moet zien, die de zweep han teert. Die zal zorgen voor goede, vrijzinnige dresuur. Die alle liberale candidaten reeds hij voorbaat een knieval heeft laten doen voor hem en zijn partij. En die ze het verder „wel zal loeren", zoo zongen immers de vreugdedronken proletaren in Amsterdam In of buiten een kabinet is slechts een kwestie van tactiek voor de socialisten. Maar welk linksch kabinet in de tegen woordige omstandigheden ook moge optreden, mr. Troelstra zal den toon aangeven. Minister Heemskerk sprak indertijd over vrijwillig, voor hèm, zeker als ze was, meende te zijn immers van zijn liefde en moedig om terwille ervan alles te trotseeren, was de ont moeting reeds denzelfden avond met Bekkers haar een ontnuchtering geweest. Neen, dat had ze toch niet moeten doen, heette het, dat dwaasheiddat moest ze voor hem niet hebben wat moest ze nu beginnen, en hoe aan den kost komen Op hèm kon ze niet rekenen, hij had werk voor zichzelf te zorgen. 'Vreemd klonken haar deze koele redeneeringen in de ooren had ze hem dan gevraagd te helpen en kon dan, indien hij haar waarlijk lief had, gelijk hij zoo vaak en zoo vurig had verzekerd, geen enkel woord van hartelijke waardeeriug voor haar daad hem over de lippen komen De arme, zij begreep nog niet, dat zij al die zoete woorden niet zoo ernstig moest nemen dat het in zijn mond slechts klanken waren, waarvan de beteekenis hem reeds lang vreemd was. Zij trachtte, gelijk we weten, werk tg be komen als strijkster en het lukte haar in den beginne redelijk welzij verdiende tamelijk wat en ja, Bekkers' tcon scheen iets harte lijker te worden 't was, helaas, slechts platte berekening. Kaatje had te veel gezond ver stand om het niet te bemerken, wel niet da delijk, toch bijtijds. Hij moest geld hebben was gedaan het nu bijna reeds vergeten Concentratie program als van een „roode vaan in den mist." Welnu, thans, dank zij Troelstra's blazen, is de mist om het vaandel van de concentratie schier geheel weggetrokken, en de roode vaan komt duidelijk te voorschijn 1 Z. „groote weldaad" tegemoet met éen g nimmer aan het •V Nieuwe zegening. Mr. Troelstra weet een te schenken. Aan zijn zwoegende „proletaren." Neen, aan het heele Nederlandsche Volk. Ge zijt nieuwsgierig, welke Maar ge zijt het immers met ons eens, dat voornamelijk voor degenen, die zoo dapper links hielpen stemmen, een belooning niet uit kan blijven De geprangde gemoederen, gebogen onder den ban van het Tarief en de vrees yoor.de ondermijning der Hervormde Kerk vanwege de coalitie, kunnen zich ontspannen en gerust zijn. Mr. Troelstra treedt U weldaad, zoo groot, als n< volk is bewezen. Welnu, er is dan ten minste niet vergeefs gestreden. Een zoete belooning lokt na harden strijd. Deze „uitbreiding van den leerplichtigen lee/tijd tot het veertiende jaar." Wat zegt ge ervan. Dat is nog eens beloonen en beweldadigen. Eu dat, zonder dat liet de schatkist een cent kost. Integendeel, liet brengt er waarschijnlijk geld in. Wegens meerdere leerplielitovertredingen. Uit de zakken der arbeiders. Dat is nu eens waarlijk, afgescheiden van de financiëele zijde, groote daden doen. Onthoudt'hetZ. V Sloopen 't Nieuwe ministerie is er nog wel niet, maar mr. Troelstra heeft er toch al een programmetje voor klaar. Hij heeft verklaard „met name zal de her ziening der subsidie-wetten in zake Bijzonder Onderwijs ter hand kunnen genomen worden. Dit euvel van de verslechtering van ons volks onderwijs, tengevolge van die kleine bijzondere schooltjes, eisclit dringende herziening." We weten het dus nu. Het sloopeu zal aanvangen. En „die kleine bijzondere schooltjes" moeten opgeruimd. Want die „verslechteren ons volksonderwijs." om te spelen, te spelen en in zijn zucht om ten koste van alles aan dien hartstocht te voldoen, ging hij eens zoo ver haar mede te deelen, waarvoor haar penningen zouden moeten dienen. Toen was het genoeg geweest. Reeds lang had zij getwijfeld aan zijn op rechtheid reeds "dikwijls blijken ontvangen van zijn onbetrouwbaarheidhoe vaak had het haar immers reeds bevreemd, dat hij haar niet aan zijn moeder had voorgesteld waarom hulde hij zich steeds ten aanzien van zijn werkzaamheden in zulk een geheimzinnig waas, dat ze nóg niet wist, waar zijn huis, noch zijn kantoor was. En ze had het hem gezegd ook 't was nu uit tusschen hen, ze wilde niet meer met hem te doen hebben. En toch vervoegde hij zich den anderen avond aan de woning, waar zij thuislag en hij wilde haar nogmaals sprekenmaar ze wees hem fier terughoe ze het met nog meer verontwaardiging zou gedaan hebben, indien zij had geweten, hoe hij reeds weken lang een andere met zijn fluweelen gevlei begunstigde Laag van aard als hij was, wilde hij zich blijven opdringen; maakte het haar lastig en eindelijk vertok ze uit haar tehuis, de stellige boodschap achterlatende aan niemand, die haar vreemd was, haar nieuw adres te zeggen. (Wordt vervolgd.) Sr Advertentiën voor dit blad worden aangenomen tot 's namiddags I UUR op den dag der uitgave. 20) DOOR ZELANDIA. HOOFDSTUK X. Kaatje Gravels.

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1913 | | pagina 1