Hntirmlutionair mt nieuws- en Hdoenentieblad Zeeland. Gem eenter a a d. FEUILLETON. In den Levensstrijd. No. 982 Woensdag 8 Januari 1913. 10e Jaargang. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen. Ter Neuzen ƒ1, per post: voor Nederland ƒ1,10. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, teuren en Brievengaarders. INGEZONDEN STUKKEN TE Franc© Postdirec- Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij den Uitgever D. H. LITT0OIJ Az. te TER NEUZEN. ADVERTENTIËN: Van 1—4 regels 0,40. Voor eiken regel meer 0^10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing deczcifde adver tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. inzending van advertentiën vóór aren op den dag der uitgave. Grootere letters worden naar plaatsruimte bereUafl. -^^rh-N HP. PRDACT1E: ABONNEMENTEN EN ~ADVERTBNTlfej TE BBZQROEN BU DEN UITGEVER. *5» Advertentiën voor dit blad worden aangenomen tot 's namiddags I UUR op den dag der uitgave. De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN maakt bekend; dat eene Openbare Verga dering van den Gemeenteraad zal worden ge houden op Donderdag den 9 Januari 1913, des voormiddags te 10 ure. Ter Neuzen, den 7 Jan. 1918. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester. V Wat is beter? De liberalen hebben in 1848 van het koning schap een decoratieve instelling gemaakt zei mr. Troelstra in zijn Kerstrede. En terechtde uitdrukkingen „vliegwiel „ornament", enz. ter aanduiding van de ko ninklijke macht gebezigd door liberale^schnj- vers bewijzen, dat de spreker gelijk bad. Om de Staatsmachine over het doode punt heen te brengen, bijv. wanneer na een 4-jarige periode de Kamer hernieuwd wordt en er toch iemand moet zijn, die een stootje geeft kan de koning goed gebruikt worden. Ook vonden ze het niet onaardig, dat bij plechtige gelegenheden, de Koning in het midden der Volksvertegenwoordigers ver scheen, om voor te lezen, wat de ministers in de komende periode van plan waren te doen. Dat stond wat meer gekleed, dan wanneer de minister het zelf deed. En als zulk een ornament wilden de mannen van 1848 bij deze en dergelijke gelegenheden nog wel een koning dulden. Maar persoonlijken invloed op den gang van 's Lands zaken mocht lirj overigens niet uitoefenen. Of om met mr. Troelstra te spreken „zij hebben er eene overigens ongevaarlijke in stelling van gemaakt." De anti-revolutionairen hebben zich tegen een dergelijke opvatting van het koningschap altijd verzet. Volgens hen is niet het volk souverein, doch behoort de koning het te wezen. Als dan ook de Grondwet in hunnen geest wordt gewijzigd, zal de positie der Koningin tegenover die van de volksvertegenwoordiging versterkt worden. Mr. Troelstra noemt dit reactie en hij vindt het als van zelf sprekend, dat de liberalen door dit voornemen der rechtsche partijen zich in concentratie vereenigen en hun onderlinge 88) „'t Is daar immers zoo mooi, en daar is je moeder ook. Ik zou zeker veel van haar houden." „Hoor eens Em," zegt Greet, „je moet terug gaan hoor, want Kee zal ongerust zijn en niet weten, waar je zit. Ben je allang weg?" „Al een heelen tijd, want ik was zoo moe en 't was zoo warm tussclien 't duin en ik ben eerst een beetje gaan zitten en ik heb gedroomd ook." „Gedroomd, hier in de duinen „Ja heusch, op zoo'n mooi, stil plekje. En toen ik wakker werd, ben ik hierheen gekomen." „Nu," zegt Greet, dan zal Kee wel heel onge rust over je wezen en je moe en pa misschien ook wel. Kom, laat ik je maar gauw terug brengen hé „Hé nee," en de teleurstelling is heel duidelijk op het lieve gezichtje te lezen„eerst nog even vertellen hé Gree Toe héél even maar „Goed dan," beslist Gree, „maar even hoor. En dan breng ik je weg." Nauwelijks is dat afgesproken, of Em Barends zet zich op eon laag bankje aan Greets voeten geschillen een oogenblik vergeten. En even natuurlijk vindt hij het, dat de socialisten daarbij de bondgenooten der libe ralen worden. Immers volgens hen is eene versterking van de koninklijke macht een aanslag op de volksvrijheid. Is dit zoo? Wij zouden het durven betwisten. In het stelsel der volkssouvereiniteit berust de regeermacht bij de helft plus één van de leden der Tweede Kamer. De geschiedenis der vorige eeuw heeft be wezen, dat dit stelsel leidt tot onduldbaren gewetensdwang. Onder dit stelsel is het mogelijk, dat een vader in zijn duurste rechten als natuurlijk verzorger en opvoeder zijner kinderen wordt gekrenkt. Het is niet noodig, dit voor onze lezers nader uit te werken. En nu is het evenzeer bekend, dat koning Willem III, toen in 1878 het Volkspetitione- ment om bescherming van dat onbetwistbare, doch bedreigde ouderrecht vroeg, aan den wensch van het grootste deel zijner onder danen zou voldaan hebben, indien zijne macht als constitutioneel vorst grooter was geweest. Doch hij kon niethij had er de macht niet toe;'zijn koningschap was slechts een ornament, meer niet. Maar al het water van de zee kan het histo risch feit niet uitwisschen, dat in 1878 het constitutioneele koningschap optrad als ver dediger der volksvrijheden tegenover den tyrannieken dwang van de helft plus één. En wat er van de persoonlijke vrjjheid der Nederlanders zou overblijven, als de socialisten in bond met de liberalen liet heft in handen kregen, leert 011s de geschiedenis der werk staking wel. Niet gij zelf beslist over uw eigen persoon dat doen anderen voor u. En ge hebt u te onderwerpen, of uw leven is zelfs niet veilig meer, als 't een beetje heet loopt. Wat is betereene versterking van het Koningschap in het huis van Oranje met zijne eeuwenoude traditie als handhaver en ver dediger der volksvrijheden, of eene verster king van het parlementarisme, waarin de domme kracht van de stemmenmeerderheid de beslissing geeft Let wel met het oog op de volksvrij heden. Voor ons is het antwoord op die vraag met twijfelachtig. Wij voor ons, voelen ons veiliger onder de hoede van eene koningin, die werkelijk ko ningin is, dan onder de leiding van een meer derheid, die blijkens de geschiedenis nog niet het eerste abc kent van de ware vrijheid. en wacht roet een hoog ernstig gezichtje, de handen op den schoot gevouwen en de oogen onafgewend naar Greet gericht. Emmy Harm- sma neemt naast haar plaats en legt vertrou welijk haar arm om haar nichtjes hals. En Greet moet vertellen. Ze doet liet zoo eenvoudig ze het kan. Ze vertelt van het dochtertje van Jaïrus. Onafgebroken staart Emmy haar aan. 't Is inderdaad een lieflijk tooneeltje op dit stille plekje. De eenvoudige vertelster, en aan haar voeten twee meisjes, 't eene zeer sober, zelfs armoedig gekleed, 't andere rijk, weelderigmaar heel vertrouwelijk tegen elkaar geleund. Greet heeft haar volle aandacht bij die twee. En de kleinen hebben nergens oog of oor voor, dan voor Greets vertelling. „Toen kwam er," vertelde Greet verder, „een man tussclien al het volk door naar Jaïrus. Hij zei stilletjes tegen hem, dat liij maar niet meer vragen moest of de Heere Jezus mee wou gaan om zijn docliterje te genezen, want dat het meisje al dood was „Em 1" klinkt opeens een harde stem. 't Is Em, of ze in eens in een andere wereld wordt verplaatst. Alle drie wenden ze 't hoofd om naar den kant, waar de stem gehoord wordt. Daar staat, op eenigen afstand met vertoornd V In de leer. De liberalen zijn tegenwoordig in de leer. Bij de socialisten. Zooals men weet, munten deze heeren uit in het gebruiken van een eigenaardig Ne- derlandsch. Op een groot aantal krachttermen hebben zij beslag gelegd. Die hebben ze speciaal ten eigen behoeve gereserveerd. Onze lezers kunnen de schitterendste proe ven van hun welsprekendheid vinden in bijna elke „redevoering", als waarop b.v. de be roemde Duys de Kamer trakteert. Vooral in het sarren en tarten van den tegenstander leggen de socialisten een onmis kenbaar genie aan den dag. Langzamerhand nemen sommige liberale persorganen deze slechte gewoonten over. Ook in dit opzicht moeten ze immers tegen de socialisten kunnen opbieden. „Het Handelsblad" gaf pas geleden daarvan een frappant staaltje. In de Eerste Kamer had onze minister De Waal Malefijt krachtig en beslist de houding der regeering verdedigd inzake de zending. Op zulk een wijze, dat zelfs bij den tegen stander zijn optreden waardeering vond. „Het Handelsblad" sprak echter, in plaats van, van Z.Exc. den Minister van Koloniën steeds heel kleineerend van „het Regeerings- Wat dunkt u, leeren ze al niet aardig aan En de christen-zendelingen werden met den liefelijken naam bestempeld vanchristen-hadji's. Al weer een nieuwe proeve van bekwaam heid in het schelden. Men weet, dat ieder Mohammedaan volgens den Koran verplicht is, zich minstens eenmaal in zijn leven ter bedevaart naar Mekka te be geven. Ze noemen dezen tocht den hadj. Dat beteekent zooveel als „ten hoogtijde op gaan." Degenen, die den hadj hebben meegemaakt, heeten voortaan hadji's. Deze hadji's zijn zeer fanatiek, en werken de christelijke zending zooveel mogelijk, met geoorloofde en ongeoorloofde middelen tegen. Met ,deze dweepzieke, fanatieke personen worden nu de christen-zendelingen op één lijn gezet. Welk een waardeering spreekt voor de christelijke religie, die immers in de dagen van de witte das alleen bij de [liberalen veilig heet, blijkt zonneklaar. Inderdaad, de liberalen [zijn |tegenwoordig werkelijk in de leer. En ze maken ontegenzeggelijk groote vor deringen. Z. gezicht, mijnheer Barends. Dreigend kijken zijn oogen Emmy, en dan weer Greet aan. 4 „Kom hier Em, dadelijk 1" en hij stampt vol ergernis met den voet op den grond. Hij kan 't niet verdragen, dat zijn kind, zijn dochtertje zich bevindt in 't gezelschap van dat schooiersvolk. Zijn trots wordt er door gekwetst. Werd hij niet door dien Steven beleedigd Had ze hem niet hooghartig den aalmoes teruggestuurd, dien hij hun had ge schonken Zeker, hij was blij, dat hij Em terugzag. Hij had er lang genoeg naar gezochtmaar dat hij ze in dit gezelschap aantrof, was hem meer dan ergerlijk. „Kom Em, kom dan Zijn stem klinkt lang niet vriendelijk zijn trots en boosheid en ergernis maken ze on aangenaam. „O pa," roept Em, „hier is nu eindelijk Greet! Ik heb ze gevonden. En ze vertelt juist zoo mooi, Pa, mag ik nog éven „Zul-je komen, oogenblikkelijk en er is zulk een dreigende klank in zijn stem, dat Em er van beeft. „Laat dat kind los, laat ze los, daar hóór-je niet. Kom hier „Gauw, Em, ga maar gauw," zegt Greet met gesmoorde stem. Ze voelt de beleediging, die V Onze Schooldag. Donderdag 16 Januari belooft voor de voor standers van ons Christelijk onderwijs en onze omgeving een goede dag te worden. Op dien datum wordt gehouden een Schooldag, bijeenkomsten, waarop door twee sprekers zal worden geredevoerd over onderwerpen, die ons allen zeer ter harte gaan. De vergaderingen worden gehouden in Ter Neuzen, in de Gereformeerde Kerk. Ze zijn georganiseerd door een Comité, waarin bijna alle Christelijke schoolbesturen vertegen woordigd zijn, benevens de afd. „Land v, Axel," van de Vereeniging van Chr. Ond. en On- derw.(essen) in Ned. en O. I. De eerste vergadering heeft plaats 's nam. 2 uur. Dan spreekt de Heer K. Brants, distr.- schoolopziener in Goes, tot voor kort hoofd eener cnr. school te Rotterdam. Het onderwerp zijner rede is„De tegen woordige stand van het onderwijs-vraagstuk." Voorwaar, een hoogst belangrijk onderwerp. Waarin de eminente spreker thuis is, als weinig anderen de heer Brants heeft immers ook deel uitgemaakt van de sub-commissie voor het lager onderwijs van het Ineenscha- kelings-rapport. 's Avonds half zes treedt op Ds. Petersen, van Veendam. Deze spreekt overTruffel en Geweer." We verwachten veel belangstelling. Niemand zal zich beklagen, dezen Schooldag, die voor alle voorstanders van het chr. on derwijs toegankelijk is, te hebben bijgewoond. z. V Aangifte ter Inschrijving voor de Militie. Wij herinneren de in 1894 geboren manne lijke personen er aan, dat zij zich tusschen 1 en 31 Januari a. s. hebben aan te geven ter Secretarie hunner gemeente ter inschrijving voor de Militie. Voor Ter Neuzen kan men dit doen op eiken werkdag van 9 tot 4 uur. Des Zaterdags tot 2 uur. De bijzondere aandacht wordt er op geves tigd, dat bij de aangifte ter inschrijving ge legenheid bestaat om op te geven de reden van vrijstelling, die de in te schrijven persoon vermoedelijk zal kunnen doen gelden. Voorts is het noodig, dat door of voor hen, die elders geboren zijn, bij het doen van de aangifte ter inschrijving wordt overgelegd een uittreksel uit het geboorteregister, welk uit treksel op aanvrage kosteloos wordt verstrekt. Men wordt dringend verzocht, zich zoo er in dit dringend roepen ligt, zeer wel. Emmy's gezichtje is heel bleek geworden. Een paar dikke tranen springen haar uit de oogen. Werktuiglijk gaat ze op haar vader toe. Deze doet geen stap dichter bij, maar als Em bij hem gekomen is, grijpt hij haar heftig bij den arm en eenigszins ruw haar vasthoudend verwijdert hij zich haastig met zijn kind, zonder Greet of haar zusje zelfs met een blik te ver waardigen. Greet ziet ze verdwijnen en ze heeft ziels veel medelijden met de arme Em. Ze kent haar zacht karakter, haar licht ontvankelijk gemoed. En tegelijk voelt ze den angst der laatdunkende vernedering steken. Emmy Harmsma zit nog steeds op 't zelfde plekje Verschrikt kijkt ze Greet aan. Ze begrijpt niets van dit alles. „Wat gaat die booze man met Emmy doen zegt ze. „'t Was haar vader, EmHij kwam haar halen. Hjj was zeker boos dat Emmy zoo lang was weggebleven." Em is maar half tevreden. Ze kijkt Greet heel ongeloovig aan. „'t Is tóch een booze" man zegt ze, en zoekt dan haar oude pop van den grond, met wie ze een heel gesprek gaat voeren over het ge- DOOR ZELANDIA. I

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1913 | | pagina 1