Antirevolutionair voor nieuws* en Advertentieblad Zeeland. Gem eenter a a d. FEUILLETON. „Hoe ik van de „Titanic'' gered werd." Uit de Pers. Woensdag 31 Juli 1912- 10e Jaargang. No. 936. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen. Ter Neuzen ƒ1,—. Franco per post: voor Nederland ƒ1,10. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirec teuren en Brievengaarders. Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij den Uitgever D. H. LIT IOOIJ Az. te TER NEUZEN, Inzending van advertentiën vóór uren op den dag der uitgave. ADVERTENTIEN: Van 14 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer ƒ0,10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde adver tentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. INGEZONDEN STUKKEN TE RICHTEN AAN DE REDACTIE; ABONNEMENTEN EN ADVERTENTIE'J TE BEZORGEN BIJ DEN UITGEVER. Advertentiën voor dit blad worden aangenomen tot 's namiddags I UUR op den dag der uitgave. De Burgemeester der gemeente TEE. NEUZEN maakt bekend, dat eene Openbare Verga dering van den Gemeenteraad zal worden ge houden op Donderdag den i Augustus 1912, des voormiddags te 10 ure. Ter Neuzen, den 30 Juli 1912. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester. V Plan 1913. Zooals men weet zal 1913 niet slechts een jaar zijn van groote politieke-, maar tevens een van nationale beteekenis, Immers in 1913 herdenken we, D. V., de verlossing van het Fransche juk, het herkrijgen onzer onafhankelijkheid. Een commissie vormde zich in ons land, teneinde eenige leiding te geven aan de fees telijkheden. Deze commissie vroeg bij de Regeering om subsidie. Een desbetreffend wetsontwerp werd in een der laatste zittingsdagen der Tweede Kamer goedgekeurd. Merkwaardig was de houding der socialisten. Zouden ze voorstemmen Maar de sociaal-democratie is immers inter nationaal Tegen dus? Maar was dit niet wat èrg gevaarlijk met het oog op de stembus Inderdaad een moeilijk geval. Moest het evenwel niet zijn voor een partij, die er altijd zoo prat op gaat, haar beginsel hoog te houden, niet waar Ze had zich maar eens te herinneren, wat het partij-orgaan Het Volk. den 8sten Febr. 1900, schreef „Zoodra de heerschappij der kapitalistische maatschappij voorbij is, is met haar alle reden van bestaan voor denprfelijken, éénhoofdigen regeeringsvorm vervallen" En nu staat immers het jaartal 1813 in zeer nauw verband met dien „erfelijken" éénhoof digen regeeringsvorm" Bergmeijer verklaarde op liet Congres te Utrecht in 1901 „Een sociaal democraat is voor mij een vader- landslooze." Volgens hun beginsel moesten de socialisten tegenstemmen. Maar dat durfden ze blijkbaar niet. 3) Eene der overlevenden van de schipbreuk. Toen wij liet promenadedek der tweede klasse bereikten, vonden wij daar een groote menigte menschen. Eenige officieren liepen heen en weer en riepen „Er is geen gevaar, in 't geheel geen gevaar 1" Het was een hel dere sterrennacht en zeer koud. Er was geen rimpeltje op liet water. Enkele van de pas sagiers stonden bij de verschansing en keken naar benedenmaar ik moet er bij zeggen, dat niemand bang was. Mijn man ging naar een officier toe het was de 5de officier Harold Lowe, of de eerste officier Murdock en vroeg hem wat. Ik hoorde hem terug roepen „Neen, we hebben geen zoeklichten, maar we hebben enkele vuurpijlen aan boord. Weest kalm er is geen gevaar 1" Ons groepje van drie stond dicht bij eikaar. Ik herkende geen der andere gezichten om mij heen, waarschijnlijk door de opwinding Ik ging niet naar het promenadedek van de eerste klasse, en zag dus geen enkele der Ze stemden vóór. En sloegen hun eigen theorieën in 't aange zicht. Echter moest toch een zekere toelichting deze daad vergezellen. Het was het politiek geweten, dat sprak. Schaper moest het kromme rechtpraten. Ziet ge, we stemmen voor, zei hij, uit een mercantieel en commercieel oogpunt, maar we doen aan de feestviering niet mee. Uit een oogpunt van handelsbelang dus. Dus een voordeeltje voor de kapitalisten, meneer Schaper? Foei, stemt u daarvóór? U weet toch wel, wat Troelstra schreef (Wat willen de soc.-dem. Dit rOm de onteigening der bezitters is het in de laatste instantie te doen." Is deze subsidie, van uit uw theorie be schouwd, dan geen steunen van de tegen woordige kapitalistische maatschappij En bij het vóórstemmen, èn bij de motivee ring daarvan door Schaper, loochende de sociaal-democratie haar waar karakter. Z. V Doorzichtig. 't Is zaak, om tegenwoordig wat kalm te blijven, en zich niet zoo spoedig door allerlei geschreeuw van de wijs te laten brengen. Men maakt van liberale en socialistische zijde een misbaar, als geschiedden er dag aan dag de gruwelijkste ongerechtigheden. Toen onlangs de heer Patijn in de Tweede Kamer aan 't eind van de beraadslaging over de Radenwe# een amendement voorstelde, dat bij aanneming de gansche zaak op losse schroeven zette, voorzag minister Talma den toeleg direct. Met de heele rechterzijde. Patijn kreeg zijn zin niet. Verontwaardiging bij links. Troelstra beschuldigde de regeering van „valsch politiek spel, het opofferen der heilige belangen van de arbeidersklasse." 't Is om er van te rillen. Als 't waar was Een tweede staaltje herinneren we ons. De heer Lohman had zijn stel amendementen op de Radenwet ingetrokken. Roodhuijzen diende ze onmiddellijk weer in. Gaf een streep door den naam van den oor- spronkelijken onderteekenaar en zette er den zijnen onder. Met de kennelijke bedoeling de zaak tegen te houden. Rechts doorzag dit inderdaad „valsche poli tieke spel." voorname persoonlijkheden aan boord. Plotse ling ontstond er een opschudding bij een van de gangen en zagen wij een stoker van be neden naar boven klimmen. Hij stond stil, eenige schreden van ons verwijderd. Al de vingers van een zijner handen waren afge sneden. Bloed vloeide uit de stompjes en zijn kleeren en gelaat waren met bloed bespat. Men kon de roode sporen duidelijk zien op het het kolenstof, waarmede hij bedekt was. Ik snelde naar hem toe en sprak met hem. Ik vroeg of er gevaar was „Gevaar schreeuwde hij zoo hard hij kon. „Dat zou ik meenen Het is een hel beneden Kijk eens naar mijDeze boot zal binnen 10 minuten zinken als een baksteenHij strom pelde weg en viel bewusteloos neer, roet zijn hoofd op een touw En op dat oogenhlik kreeg ik mijn eersten aanval van vrees, van doodelijken angst. Die arme man, met zijn bloedende hand en be smeurd gelaat, was een levend verhaal van verbrijzelde machines en verminkte lichamen. Ik greep mijn man's arm en hoewel hij heel dapper was en niet beefde, zag ik zijn gezicht wit als papier. Wij werden ons bewust, dat het ongeval veel ernstiger was dan wij dachten, maar zelfs toen geloofde ik niet en alle anderen van wie ik het weten kon met mij, dat de „Titanic" zinken kon. E11 weigerde de amendementen door te zenden naar de commissie van rapporteurs. Links was leelijk in de kaart gekeken. Kon dit niet verkroppen en stelde zich aan, alsof de ramp, die het lieve vaderland be dreigde, niet te overzien was. Deneer Borgesius was woedend. En de Nieuwe Rotterdamsche Courant luchtte haar weinigje bijbelkennis door de rechterzijde te herinneren aan Matth. 520, of een der gelijke uitspraak. En zoo is telkens de tactiek. Men vermorst en verpraat den nationalen tijd. En zet een keel op van belang, als het spelletje wordt doorzien of behoorlijk op de kaak gesteld. We laten ons door al dit kabaal niet van de wijs brengen. We weten wel, dat in 1913 de liberale pers er voor zorgen zal, den menschen wijs te maken, dat dit rechtsche ministerie ongeveer niets heeft uitgevoerd. En het zal zeker niet aan de linkerzijde liggen, indien de parlementaire periode niet vruchtbaarder is geweest. Intussclien weet elk onbevooroordeelde, dat niet het ministerie, nóch de rechterzijde de schuld dragen. We zijn de obstructie-schandalen van de socialisten nog niet vergeten. En waren de liberalen hierbij blank-on schuldig Al het vervaarlijk geschreeuw van links moet slechts dienen, om eigen onmacht te be dekken en stemming te maken tegen 1913. Z. Invaliditeits- en Ouderdoms- verzekering. Van bijzonder welingelichte zijde wordt uit 's Gravenhage aan „De Tijd', geschreven: De Commissie van Voorbereiding der Inva liditeits- en Ouderdomsverzekering, die Woens dag was gereed gekomen met het overleg over de Algemeene Beschouwen, heeft die heden heropend op verzoek van een lid der linkerzijde dat den vorigen dag de vergadering niet had kunnen bijwonen. De Voorzitter der Commissie had in overweging gegeven, zich bij dat overleg te bepalen tot de punten waar omtrent toenadering van de Regeering mogelijk kon worden geacht omdat overleg over stelsels, tegenovergesteld aan dat van het ontwerp, of over wenschen welke de Regeering blijkens haar antwoord niet voor inwilliging vatbaar De officieren liepen nu heen en weer en schreeuwden bevelen uit. Ik heb geen helder denkbeeld van wat er gedurende het volgende kwartier gebeurde. De tijd leek veel korter, maar het moet tusschen 10 en 15 minuten geduurd hebben. Ik zag de eerste officier Murdock plaats nemen hij een der gangen, om te verhinderen dat nog meerdere gewon den, evenals de stoker naar boven kwamen. Hoevele ongelukkige mannen, op de wijze werden afgesloten van hun eenige kans op redding, weet ik niet, maar mr. Murdock had waarschijnlijk gelijk. Hij was een krachtig man, verwonderlijk dapper en koelbloedig. Ik had hem den dag te voren ontmoet, toen hij de tweedeklasse kwartieren kwam inspec- teeren en dacht; „wat een bulhond van een man, die is stellig bang voor niets 1" En dit bleek waartot aan 't laatst toe, wist hij de orde te bewaren, en hij stierf op zijn post. Men zegt dat hij zichzelf doodschootDat deet ik niet. Zij die ons moesten helpen, moeten ons naar het naaste bootdek gedreven hebben, want daar vond ik mijzelf eindelijk weer, altijd nog hangend aan mijn man's arm en kleine Mar- jorie naast mij! Vele vrouwen stonden bij hare echtgenooten en er heerschte geen verwarring. Toen kwam, te midden van het gedruisch der stemmen deze vreeselijke roep „De booten achtte, een nuttelooze tijdsverspilling zou zijn. De vertegenwoordigers der minderheid hebben zich daarmede niet kunnen vereenigen en ge meend, met de Regeering ook in gedachten- wisseling te moeten treden over stelsels en vraagstukken, waarbij Regeering en oppositie principieel tegenover elkander staan. Zelfs meenden deze leden van de Regeering te mogen vragen, dat zij de gegevens zou bijeen brengen en de becijferingen zoude laten maken welke hen in de gelegenheid zouden moeten stellen, hun principieel door de Regeering onaannemelijk geachte denkbeelden tegenover het regeeringsontwerp m voorstellen of motiën te kunnen belichten. Zij meenden daarbij ook enkele pogingen te moeten doen, om den Minister af te voeren van zijn stelsel van verplichte verzekering waarin geen andere Staatsbijdrage past dan een tijdelijke en voor bijgaande. De Minister, bereid om de Kamer van voor lichting te dienen, voor zooverre hem dit redelijkerwijze mogelijk zou blijken, bood, ge steund door de vertegenwoordigers der rechter zijde, krachtig weerstand aan elk pogen, om verandering te brengen in het karakter van het wetsontwerp hetwelk medebrengt, dat de Staat in geen geval een deel der premie voor zijn rekening neemt, noch dat hij blijvend bijdraagt. Zonder verhooging van premie of verlaging van uitkeering kan hij dus niet eraan medewerken, aan de verzekerden meerdere rechten toe te kennen tenzij hem mocht blijken hetgeen hij nadeFzou onderzoeken dat bij het maken der berekeningen een te groote voorzichtigheid is betracht. Met name verklaarde hij zich bereid in overleg te treden met zijn ambtgenoot van Financiën over de vraag, of een behoorlijk financieel beleid toe laat een 31/3 pCt. rente als basis te nemen in plaats van een 3 pCt. rente, zooals in het regeeringsvoorstel is aangenomen. Bleek dat zonder verandering van karakter van het wets ontwerp en zonder verhooging van premie of verlaging Van rente iets meer kon worden gedaan, dan behoorde z. i. allereerst in over weging te worden genomen de toekenning van een weez'enrente aan hen, wier ouders een invaliditeitsrente hebben getrokken. De Minister bleek ook geen principieel be zwaar te hebben tegen een wijziging in den geest van een door den heer Aalberse op de Ziektewet ingediend amendement, om in de lagere loonklassen een grooter deel dan de helft van de premie door den werkgever te doen betalen. Het overleg gaf den indruk dat het voor stel der Regeering van den steun en de mede werking der rechterzijde is verzekerd. neer! Vrouwen en kinderen eerst!" Iemand schreeuwde deze woorden voordurend uit: „Vrouwen en kinderen eerst! Vrouwen en kinderen eerstZij sloegen mij met de uiterste ontsteltenis, en ik zal dien kreet hooren tot aan mijn doodZij beteekende „redding" voor mij, maar ook het grootste verlies dat ik geleden heb de dood van mijn manDe eerste reddingboot was fluks gevuld en neer gelaten. Heel weinig mannen gingen er in, slechts vijf of zes van de bemanning. De mannelijke passagiers deden geen poging om zicli te redden. Nfeoit zag ik zooveel moed, of dacht dien bestaanbaar. Hoe de menschen van de eerste klas, of,van het tusschendek zich gedragen hebben, weet ik niet, maar onze tweede klasse mannen waren helden. Ik heb behoefte om iedereen daarvan te doordringen. Het neerlaten van de tweede boot nam meer tijd. Ik denk dat alle vrouwen, die in ernst bang waren en graag gered wilden worden, reeds in de eerste zaten. Zij die bleven waren echtgenoten, die hare mannen niet wilden „verlaten, dochters, die bij hare ouders wilden blijven 1 De commandeerende officier was Harold Lowe. De eerste officier Murdock was naar een ander einde van het dek gegaan. Ik ben niet meer in zijn nabijheid geweest. (Wordt vervolgd.) r

Krantenbank Zeeland

Luctor et Emergo | 1912 | | pagina 1