Rotterdamse Zwembaden roepen
2009 uit tot seniorenjaar
Oman
De Oud Rotterdammer -
- Krant voor de 50-plusser
Dinsdag 3 februari 2009
pagina 3
In de vorige editie van De Oud-Rotterdammer stond een
uitgebreid artikel over het advies van het Sociaal Platform
Rotterdam 'Witte Senioren' aan wethouder Kriens. In dit ad
vies worden acht aanbevelingen gedaan om deelnemen en
integratie van ouderen in hun eigen omgeving te bevorderen.
Een van de aanbevelingen was om volgend jaar van Rotter
dam 'Seniorenstad 2010' te maken.
Al voordat het artikel in De Oud-
Rotterdammer verscheen, besloten
de 13 Rotterdamse zwembaden het
jaar 2009 uit te roepen tot senioren
jaar. Senioren hebben immers de toe
komst. De bevolking vergrijst in rap
tempo en een groot deel van de Rot
terdammers is of wordt de komende
jaren 50+. De zwembaden willen de
senioren het gevoel blijven geven
dat zij een belangrijk deel uitmaken
van de samenleving en organiseren
daarom in 2009 een breed scala aan
activiteiten en aanbiedingen.
Zo zullen zij elke vier weken in
De Oud-Rotterdammer een leuke
aanbieding doen en benoemt elk
zwembad een ambassadeur van 55+
of ouder. Deze 13 ambassadeurs
zullen de zwembaden een jaar lang
vertegenwoordigen, onder meer op
de 55+ Expo in Ahoy. Hier zullen
de Rotterdamse Zwembaden dit
jaar ook aanwezig zijn. Op deze
manier trachten de zwembaden een
duidelijker beeld te verkrijgen wat er
leeft bij de doelgroep. November is
voor de zwembaden een speciale se-
niorenmaand met clinics, workshops
en open dagen. Kortom, er is dit jaar
genoeg te beleven in de Rotterdamse
zwembaden.
Bovendien is zwemmen zeer gezond.
Zwemmen is goed voor het lichaam,
verbetert de conditie en is blessu
re vrij. Door de opwaartse druk van
het water worden de gewrichten en
rug niet belast en in het water is er
geen valgevaar. Het is overigens niet
noodzakelijk voor alle bewegings
activiteiten te kunnen zwemmen. Er
zijn ook activiteiten in ondiep water
of op het 'droge'. Tevens bieden de
meeste zwembaden speciale uren
voor senioren aan en is er meestal de
gelegenheid om na afloop van het
zwemmen gezellig een kop koffie te
drinken. Alle zwembaden zijn toe
gankelijk voor mensen die minder
goed ter been zijn.
Houd dus goed De Oud-Rotter
dammer in de gaten of kijk op de
website www.seniorenzwemmen.
nl, waar ook alle informatie terug te
vinden is.
Met 20% korting
naar Tsjechisch
topkoor in
de Doelen
Het Tsjechisch Philharmonisch Koor
Bmo is aan het uitgroeien tot een van
de beroemdste koren van Europa. Zo
werkte het tijdens het afgelopen Ger-
giev Festival mee aan een uitvoering
van Beethovens Missa Solemnis. Nu
zijn ze terug in Nederland, om samen
met het Noord Nederlands Orkest een
uitvoering te geven van onder meer de
Glagolitische Mis van hun beroemde
landgenoot Janacek.
Reserveer nu kaarten en betaal slechts
24,- i.p.v. 31,-. Bestel o.v.v. "De
Oud Rotterdammer-Lezersactie".
Kassa de Doelen 010 2171717, dage
lijks van 10.00 tot 18.00 uur.
Concert- en congresgebouw de
Doelen donderdag 26 februari 2009
Grote Zaal 20.15 uur
(ox (olumn
Een beetje doezelig en verdwaasd zit ik voor me uit te staren.
Vierentwintig uur geleden lag ik temidden van de bergen van
Oman nog in een Wadi te zwemmen. Als ik aan mijn onderarm
lik, proef ik het water nog. Hetgeen ik lieg, want het water van
een Wadi is zoet. Het was 25 graden en de zon scheen op mijn
bolletje. Nu zit ik weer in mijn Hoeksche Waard en is het rond
het vriespunt.
De snelheid van het reizen is in onze
tijd zo enorm, je hebt even tijd nodig
om je te realiseren waar je bent, zeker
omdat ik vannacht reisde, met onze
onvolprezen KLM, en ik om zeven uur
vanmorgen mijn huis binnen kwam,
en het nu geen zin meer heeft naar bed
te gaan. Harry Mulisch heeft eens heel
mooi geschreven, ik dacht in "Het ste
nen bruidsbed", dat het lichaam zich wel
met de moderne snelheden verplaatst,
maar dat de ziel dat eigenlijk niet bij kan
houden, en nog reist met de trekschuit of
met "een wapperende schoener". Mijn
ziel hobbelt dus waarschijnlijk nog op
een kameel in een karavaan achter mij
aan en kruist op dit moment de woestijn
bij Koeweit.
Wat is een Wadi? Eigenlijk zoals wij
ons een oase voorstellen. Midden in
een woest berglandschap, of in een kale
vlakte, of in een paar vierkante kilometer
zand, zie je ineens een hoeveelheid
palmen opdoemen en die staan rond een
mooi meertje, soms wel een paar tiental
len meters lang en breed, en zeer diep.
Heerlijk om je daar even in te verpozen.
De meeste wadi's staan evenwel droog,
maar als het regent, en als het regent re
gent het verschrikkelijk, dan stroomt dat
in een oogwenk vol. Twee jaar geleden
draaide het volgens mijn chauffeur en
gids uit op een cycloon, waarbij duizend
mensen zijn omgekomen.
Oman is een prachtig, buitengewoon
goed georganiseerd land. Het is
natuurlijk een OLIEgarchie, geld is er
genoeg, maar ze doen niet mee met die
gekte van hun buren de Emiraten, met
hun opgespoten eilanden en honderden
meters hoge fiatgebouwen. Oman is
nog een beetje ouderwets, er is totaal
geen hoogbouw, alleen rijen mooie
witte villa's, alles verplicht uitgevoerd
in wat zij noemen "Arabische stijl",
zelfs de bushokjes zijn een soort Moorse
kasteeltjes, wantje mag niet uit de toon
vallen, vandaar dus ook dat de moskee
in Zuid helemaal in de stijl van de West-
Varkenoordse weg wordt uitgevoerd.
(Hebben we dat gedrocht niet te danken
aan die wethouder minkukel die nu zo
den Helder? Maak je niet druk mensen,
we hebben er ongetwijfeld al lang weer
een andere wethouder minkukel voor
terug.)
Het wegennet is prachtig, ook als je
het binnenland in gaat, onderwijs en
ziekenhuizen zijn gratis. Alle auto's zijn
Japans, van de simpelste Mitsubishi tot
de duurste Lexus, en ook heel veel van
die benzineslurpende SUV's, de benzine
kost omgerekend twintig Eurocent. Wij
reden in een Toyota 4x4, en niet voor
niets. Overal waar maar een sprankje
water zit staan bomen en planten, rond
de hoofdstad Muscat is het een kleuren
pracht van bloemen, het lijkt de weg van
Nice naar Cannes wel, maar honderd
kilometer naar het Zuiden en dan naar
rechts, kom je in een gebied van tiendui
zend vierkante kilometer zandduinen,
echt bergen en valleien van zand, en daar
moesten we een veertig kilometer door
heen, want daar ligt in de vorm van een
tentenkamp een "hotel". Mijn chauffeur
was in zijn element, met brullende motor
zo'n steile helling van zand op, golven
zand spoelden over de voorruit, heel
schuin, en net als je dacht, "Nu pletteren
we met de hele mikmak ondersteboven
de vallei in, ik hoop niet dat Fred Wallast
op mijn stukje zit te wachten", trok ie
de boel weer recht, en stond je op de top
van zo'n duin en stormde ie meteen de
helling weer af.
Dat tentenkamp was een belevenis, het
was er doodstil en 's nachts stond je on
der een sterrenhemel niet te beschrijven
zo mooi. Myriaden (hè, kan ik dat woord
ook eens gebruiken) sterren, zo groot
dat het leek of je ze kon grijpen, met de
Melkweg er als een gele band doorheen.
Als elke ster een Euro zou zijn kon je
er zo de Kredietcrisis mee oplossen.
Maar het was wel stervenskoud.
Later ook nog een eind de zee op
geweest om naar de dolfijnen te kijken.
En toen had ik weer de hele tijd een
liedje in m'n hoofd, u weet hoe dat
bij mij gaat. Jaren geleden, toen Louis
Lemaire nog dacht dat ie zélf wat kon
en een cabaretje had, vroeg hij mij
eens of ik 's wilde komen kijken wat ik
ervan vond. Nou, ik vond er niet zoveel
van, maar er was een liedje dat werd
gezongen door Lowietje Kockelman,
die wèl wat kon en kan, zoals hij al
jaren bewijst met zijn kompanen van
Het Groot Niet Te Vermijden, ik hoop
dat u nog weet waar ik het over heb,
anders moet u daar gauw eens naar gaan
kijken, en dat liedje, het moet in de tijd
van C70 zijn geweest, want toen had je
op de plek waar nou het Scheepvaart
museum staat "DOLF1RODAM", weet
u nog, en Lowietje zong dat liedje als
volgt:
"Kaik Pa, daar hebbie de dolfijnen,
Kaik pa, dolle fijnen..!"
En dat liedje bleef in mijn kop zingen,
terwijl de dolfijnen rond de boot
spartelden.
