Winkelen op de Sehieweg
Feyenoord
Gx G1
De Oud Rotterdammer -
- Krant voor de 50-plusser
Dinsdag 20 januari 2009
pagina 3
Omstreeks 1934 kwamen wij van de Bieslandstraat op de
Sehieweg 98b wonen en hebben daar tot circa 1960 ge
woond. We woonden op de eerste woonlaag, de zogenaamde
bel-etage boven de wolwinkel en kinderwagentjeswerk
plaats van de familie Van Loon, die ook onze huisbaas was.
Aan de ene kant naast Van Loon zat parfumerie Charme van
familie Van de Neut en aan de andere kant de ijszaak Wolff
van de familie Van Sleeuwen met vier kinderen, Cocki en
Ooortje, Guus en een nog oudere broer.
Met die meisjes speelde ik door een
emmertje te laten zakken en weer
op te halen met iets erin vanaf de
waranda achter. Ook huurden we
soms kinderfietsjes; ik dacht in de
Zestienhovenstraat of Jensiusstraat bij
een van de vele verhuurbedrijven van
handkarren, carriers en fietsen.
In de zomer was het buitenbad
van het sportfondsenbad in de Van
Maanenstraat open en dan was het
een geschreeuw van jewelste, maar
zodra het vier uur was, veegden de
badmeesters het hele bleekveld en bad
figuurlijk schoon en keerde de zalige
rust terug en hoorde je alleen nog dat
zwemloeder Braun met haar eentonige
stem die mensen zwemles gaf.
Werkverschaffing
Ik speelde veel op de Sehieweg, waar
het in die tijd nog zeer kindvriendelijk
was. Alles werd aan huis bezorgd,
maar dat gebeurde per handwagen,
fiets of paard en wagen; een enke
ling had een auto. Wé speelden ook
veel op het land naast stomerij De
Zwitsersche tussen de hondendrol
len, ja inderdaad toen ook al. Langs
dat land, dat nu de Stadhoudersweg
heet, was de Schie en daar was wat
wij de werkverschaffing noemden.
Een gemeentelijk opslagterrein van
stoepbanden, kinderhoofdjes, tegels,
loopplanken enz; dus voor vooral
jongetjes een heerlijke blokkendoos in
het groot.
Oók werd er gevochten tussen groe
pen jongens van de Sehieweg en het
Van Maanenland.
Winkelstraat
De Sehieweg was (en is nog steeds)
een winkelstraat met onder meer de
volgende winkels, beginnend bij de
Stadhoudersweg: Dollee herenmode,
V.d. Woud-Brouwer sieraden, de
Zwitsersche, Hollaar kapper, sigaren
magazijn De Post van de zussen Bets
en Wil van Enst, Bleijs hoedenma-
gazijn, Maison Willy, parfumerie
Charme, Van Loon van de wol en
poppenwagentjes, ijszaak Wolff,
bibliotheek Climax, Brus houthan
del (daar zat een doorgang naar de
achtertuinen en het zwembad), bakker
Woensdrecht, melkboer Roodenburg,
Vishandel De Oceaan van Korthals
en Straetemans kunstvoorwerpen,
wijnhandel Beurs van Schiedam van
Verhoef, de Spaarbank Rotterdam
(daarboven woonde Hansje, waarmee
ik brandweertje speelde met onze
autopeds), de Haan Comestibles,
fietsenmaker en -stalling van de Fries
Wibrandi, een kort aangebonden man
netje, bij wie je in de kelder moest
stallen, de Voorwaarts UA, slagerij
Van Zessen en op de hoek Van der
Meer en Schoep.
Aan de overkant, beginnend bij
de Vlaggemanstraat drogisterij de
Panther, Parie electro, dan beneden
huizen. vervolgens stomerij De Ridder
en van Hoewijk van de familie Geluk,
slagerij Stranders, kruidenier Oerle-
mans, groenteboer Bas van de Hoek.
speelgoedwinkel De Kindervriend van
Luitwieler, Jamin, vishandel Geel
hoed. de Haay meubelen, kleermaker
Schiltmans, groentezaak van Pot en
De Gruyter met het snoepje van de
week op de hoek Bergselaan.
Kindervreugd
Ik speelde met Alex, die mij altijd
vanaf de straat nep: "Pietie, kom
je buiten peeuwen" en met Jopie
Cranendonk, die, net als ik, in de Hoe
vestraat bij de Spoorsingel op school
zat. Zijn vader heette Veldhuizen en
runde antiekzaak De Icoon aan de
Mauntsweg.
In de grote vakantie ging ik soms heel
vroeg met Wim Roodenburg naar
melkfabriek De Vooruitgang Covo
aan de Schepenstraat, hoek Walen-
burgerweg om melk te halen voor het
uitventen en de winkel en aan het eind
van de dag spoelde ik achter in de turn
de melkbussen.
Als we een paar centen hadden,
gingen we naar de waterstoker
m de Bergpolderstraat die er een
snoeptafel op nahield. Ik kocht daar
minidoosjes waarin gekleurde kor
reltjes zaten; 'Kindervreugd' stond
erop. Ik at ze niet op, maar etaleerde
ze in m'n speelg'oedwinkeltje.
Misschien willen meer senioren
hun Schiewegervanngen kwijt. Het
zou leuk zijn te vernemen hoe zij
hun jeugd hebben doorgebracht. Ik
woonde met zes woningen op één
stenen trap (huizen staan er nog) met
buren als Koch, Knegt. Mackai, Hod-
denbach, Tims (van de limonadefa-
briek in Hillegersberg) en Brinkman
de Vries.
P.A. van Welsenis. Da Costalaan 32,
2985 BC Ridderkerk. 0180420027
umn
Zestig jaar heb ik in de Kuip gezeten. De eerste keer dat ik
daar was, is ergens vlak na de oorlog geweest. Ik ging met
mijn grote broer, een groot zinken kwartje in de knuist ge
klemd, over de luchtbrug, wij woonden op de Bree, naar dat
enorme gebouw, dat daar stond "als een dikke zwarte spin"
zoals deze dichter wel eens heeft geschreven. De wedstrijd
was merkwaardig genoeg Overmaas- Excelsior, vermoedelijk
een soort beslissingspartij, en de uitslag was 2-2.
Daarna was het óm de week wel raak.
Je zat op die houten bankjes achter de
goal, vak X, en het mooiste moment
was als de bal over het hek in een van
die afwateringsgootjes terecht kwam, en
je hem aan de keeper mocht opgooien.
De keeper van Feijenoord heette Visser.
De backs waren Oldenburg en Smulders.
Stopperspil was Kroon, op links liep
Van Kilsdonk die een geweldig hard
schot had, en daar in die tijd uit een
vrije trap (heel modem) al dikwijls mee
scoorde. Midvoor was Brandes, die vrij
in de liicht hangend een omhaal kon
maken. Ik heb nog heel eventjes Manus
Vrauwdeunt zien spelen. Opeens was
daar Hans van der Hoek, eerst midvoor,
Ik heb de kampioenswedstrijden van, ik
meen, 1949 gezien, met het Heerenveen
van Abe Lenstra, het kampioenschap dat
werd gewonnen door SW, bij welke
finale-wedstrijd het absolute record van
68.500 toeschouwers werd gevestigd.
Na afloop kreeg "Rooie Vuurtoren" van
Schijndel een krans omgehangen en dat
was dat.
In mijn herinnering was bij de wedstrij
den van Feijenoord het stadion nooit vol,
en Feijenoord speelde in de competitie
ook geen rol van betekenis. Maar de
tijden veranderden, het (semi) profvoet
bal kwam, en de club had toen nog be
stuurders met talent en visie, met name
Cor Kieboom, van wie de legendarische
uitspraak is: "Waar staat geschreven dat
ik consequent moet zijn?", en Feijenoord
werd Feyenoord. Het werd de tijd
van Aad Bak en Tinus Osterholt, van
Daan den Bleijker en Rinus Bennaars,
van Kerkum en Veldhoen en Pieters
Graafland, (ik probeer geenszins volledig
te wezen) van Henk Schouten, wie
was erbij toen hij NEGEN keer scoorde
tegen de Volewijckers, uitslag 114, de
scoreborden konden het niet meer aan,
er moesten "speedwaycijfers" worden
opgehangen?) en Cor van der Gijp.
Maar bovenal van de grote Coen Mou-
lijn, voor wie alleen al een half stadion
vol liep. Bij de een of andere Mokumse
verkiezing eindigde Moulijn als negen
tiende in de rij van de honderd grootste
voetballers van de twintigste eeuw, kun
je nagaan hoe weinig verstand ze daar
van voetbal hebben. De man was een
legende, de eerste echt grote ster, zoals
gezegd, alleen voor hem kwamen er al
tienduizenden kijken. "We" werden drie
keer in vijfjaar kampioen, er volgden
legendarische Europacupwedstrijden,
en met IJzeren Rinus en Theo de Tank,
en de Kromme, die eerst Stoffel de
Schildpad werd genoemd, en Wimpie
Jansen en Ove Kindvall, (door de
onlangs overleden Herman Kuiphof vol
ledig terecht "Oewe Tsjindwol"genaamd,
hetgeen hem op de bijnaam "Tsjuiphof
kwam te staan,) met al die geweldige
voetballers en ik vrees dat ik er nog een
paar vergeet, werden we Europees, wat
zeg ik, WERELDkampioen.
En hoewel ik het hele Betaalde Voetbal
in het algemeen, en Feyenoord in het
bijzonder, uit mijn hoofd heb gezet,
en ze me in de Kuip nooit meer zullen
zien, aanschouw ik met bloedend hart
het gepruts aldaar, en onderga ik
knarsetandend het gegeven dat men
daar kennelijk niet in staat is een zó
grote club, met een dergelijk roemrijk
verleden, met een dergelijke trouwe
aanhang, op een enigszins professione
le manier te leiden. Geen mensen met
visie en durf en "audace". Ik had het
over Kieboom. Nu zie je ene Gudde,
schei nou asjeblief uit! Het gaat mij
met om de persoon, ik ken de man niet,
maar als je niet in staat bent twee zin
nen achter elkaar goed uit te spreken,
dan ben je toch met de man om een
dergelijke club "smoel" te geven? Wat
betekent het gelul over een stadion van
80.000 mensen, als je nog niet eens in
staat bent ELF voetballers op te stellen
die kunnen winnen?!
Als er nu niet heel snel BINNEN de
club een paar mensen opstaan met
kunde en visie en verstand, dan zie ik
het heel somber in. En die spelersgroep
moest zich kapot schamen.
