Ex-neon monteur
Jan Kooijmans opgespoord
door latere politiecollega's
De Oud Rotterdammer -
- Krant voor de 50-plusser
Dinsdag 20 januari 2009
pagina 17
De winter van '78-'79:
Glijden, glijden en
nog eens glijden
Velen verlangen naar een
koude winter met veel ijs, maar
dan bedoelen ze vast niet de
winter van '78-79, toen Ne
derland door ijzel dagenlang
bedekt was met een dikke ijs
laag. Maar wat was het ineens
gezellig in tram en bus: geen
half slapende, chagrijnig voor
zich uit kijkende reizigers maar
veel gepraat en gelach over
wat iedereen meemaakte aan
glijpartijen en (bijna-)ongeluk-
ken. En bij dat laatste kan een
kleine auto grote voordelen
hebben
Hel begon op een zondagavond. Ik woonde
in Ommoord; mijn vriend moest naar Zuid.
Vanuit de flat konden we de weg zien
met de voortkruipende wagens. Na veel
getwijfel besloot hij het erop te wagen en
naar Zuid te rijden, want: "Ze zijn nu vast
wel aan het strooien." En inderdaad, later
belde hij dat hij vrijwel de hele weg - op
flinke afstand - achter een strooiwagen aan
had gereden. En dan naar mijn werk in het
centrum. Ik kan me twee ritten goed herin
neren. Een keer met de bus, die in ieder
geval één dag reed. De bus was overvol,
het ging traag en op de Bosdreef stonden
we uiteindelijk helemaal stil. Aan het eind
van de Bosdreef, bij de kruising met de
Boezembocht, waren vijf bussen gestrand
die kris-kras door elkaar stonden op het
licht hellende kruispunt waar ook nog een
flauwe bocht in was. Er moest gewacht
worden op een vrachtwagen met zand,
maar ja, alles stond vast dus die kwam
er ook niet door.Over die weg alleen
al deden we twee uur; gelukkig hield de
chauffeur de stemming er aardig in.
Verradelijk
Later was er nog een periode waarin het
al dooide, maar het telkens glad werd na
wat regen op de nog bevroren grond; ook
waren er dagen dat het alleen op sommige
open plekken glad was en verder niet. Op
zo'n dag reden we naar het Zuidplein en
het was nergens glad; bovendien hebben
die plekken een bepaalde schittering en die
zie je weldachten we. Tot we bij een
stoplicht kwamen waar enkele auto's voor
'rood' stonden die wel érg snel dichter
bij kwamenhet was daar spek- en
spekglad. Bert wilde naar de andere baan.
maar daar stonden inmiddels ook al auto's,
dus hij kon niets anders dan proberen
over de streep tussen beide rijen door te
rijden/glijden. We kwamen tot stilstand,
akelig dicht bij de auto's naast ons. En
terwijl we nog bijkwamen van de schrik
zagen we verderop een auto in volle vaart
360 graden in het rond draaien op nét
zo'n onzichtbare, verraderlijk gladde plek.
Weken later reden we er weer en zagen
we hoe smal de rijbanen waren en hoeveel
geluk we hadden gehad dat beide rijen niet
te dicht op elkaar stonden. En dat we zo'n
kleine, smalle Mini hadden...
Els Beekmans
- Met deze folder presenteerde Van
de Broeke zich in de jaren vijftig van
de vorige eeuw Illustratie en foto's
collectie Han van de Broeke -
MIJMERZUIDHOEKJE
«MSÏ
beschreven melkboer van de hoek
Leeuwensteinstraat en Paul Kru-
gerstraat in de Afrikaanderwijk.
Marijke woont m Canada en Ans,
die tien maanden per jaar in Cali-
fomië woont, is bij haar op bezoek
geweest. Om het verhaal compleet
te maken: Ans van de Broeke
was echtgenote van de helaas
overleden Louis Groflfen, zoon
van Toon Groffen, eigenaar van de
bekende sigarenzaak op de Groene
Hilledijk, annex Feyenoordshop
(met vestigingen in De Kuip en op
Coolsingel) en reisbureau Megga.
- Als Han van de Broeke de toren
zoals deze van de
t, maakte hij graag foto's van de omgeving,
omgeving in de Riederbuuit -
Collegiaal
Hernieuwd contact ontstond door
het artikel na ruim veertig jaar
ook tussen Han van de Broeke en
Guus Patings van het gelijknamige
loodgieters- en zmkbedrijf uit de
Oranjeboomstraat 219. Op een
keer moesten Patings en Van de
Broeke senior samen de torenspits
van de Beukendaalkerk op. Het
lood onder het kruis was opge
waaid en had een deel van het
neonkruis vernield. Patings zette
het lood vast en vervolgens hielp
hij collegiaal bij het vervangen van
de neonverlichting. Toen hij dat
thuis vertelde, kreeg hij van zijn
vader op zijn mieter. Niet omdat
Gum behulpzaam was geweest,
maar omdat hij zijn veiligheidsgor- 1
del niet had vastgeklikt toen hij op j
de klimijzers van de toren stond.
Vader Patmgs had beneden met
een verrekijker staan kijken naar 1
het werk van de twee.
Ook voormalig hopman van de
scoutinggroep St.-Franciscus,
inmiddels 84 jaar, reageerde vanuit
Nijmegen. Hij schrok bij het lezen 1
dat Frans en Piet van Hulst, ook
actieve scouts, waren overleden.
En meldde dat hun zus en in de
jaren vijftig akela bij de padvin
ders, Bep van Hulst, in Portugal
heeft gewoond en nu terug is in
Rotterdam. Han van de Broeke
tot slot: "Als zus Ans weer twee
maanden in Bolnes woont, gaan
zij, Bep en ik Theo Amz in zijn
woonplaats opzoeken."
Het blijft verbazingwekkend hoe snel iemand is opgespoord als De Oud-Rotterdam
mer de trom roert. De rubriek van 23 december handelde voor een deel over groene
neonlichtkruizen, die Han van de Broeke voor het bedrijf van zijn vader monteerde en
onderhield op onder meer de torenspits van de Kruisvindingkerk op de hoek Beuken-
daal en Breeweg. Hij zou vreemd zijn als er geen reactie zou komen. Han kreeg ze bin
nen, ook eentje uit Westmaas van ex-collega Jan Kooijmans. De 73-jarige geboren en
getogen Rotterdammer werd door ex-politiecollega's attent gemaakt op het verzoek
'tot opsporing'. Na zijn dienstverband bij Technisch Bureau Electro-Motor van Van de
Broeke trad Kooijmans
toe tot het Rotterdams
politiekorps en werkte
onder meer als wijkagent
in IJsselmonde. Uiter
aard werden per telefoon
herinneringen opgehaald
en Kooijmans en Van de
Broeke spraken af er een
thuisvervolg aan te geven.
In het stuk van 20 december staat
bij een van de foto's dat Han van
de Broeke poseert naast de toren
spits van de Kruisvindingkerk.
Onjuist, het is Joop van Fennema,
die dertig jaar bij Van de Broeke
in dienst was. Han van de Broeke
maakte die foto met daarop ook
nog een stukje van zijn broekspijp.
Op een andere foto werkt een
monteur op de torenspits van de
Heilig Hartkerk in Schiedam.
Van de Broeke dacht in hem Jan
Kooijmans te herkennen, maar
hij en Kooijmans zijn er vrijwel
zeker van dat Joop Bucher(?) voor
de lens stond. Destijds woonde
de monteur aan de Riederlaan.
Van de Broeke: "Jan Kooijmans
beklom wel de Kruisvindingkerk
en de kerk in Groenlo. Ik hoop van
- Han van de Broeke maakte deze foto vanaf de punt van de torenspits van de
Beukendaalkerk van collega-monteur Joop van Fennema -
hem meer details te vernemen. Jan
heeft een goed geheugen en weet
zich veel te herinneren." Overigens
hoopt Han van de Broeke ook iets
te vernemen over Joop Buchnerf?).
Het is bekend dat door de tijd
heen herinneringen vervagen
en namen wel eens door elkaar
worden gehaald. Een paar van
die hiaatjes zijn na lezing van de
column opgehelderd door betrok
kenen. Zo was niet Bep van Hulst
van de Klosstraat, maar zus Ans
van de Broeke bevriend met Bep
Scheffers, dochter van de bekende
banketbakker van de Polderlaan.
Koekkruimels
Als anekdote geeft Han van de
Broeke mee: "In onze kindeija-
ren speelden we op zondag in de
bakkerij wel eens tikkertje of weg
kruipertje. Broer Kees Scheffers
deed op een keer balong met de
bakfiets van de bakkerij, kon niet
op tijd remmen en knalde frontaal
tegen een stelling met verse
koekjes. Alles viel in brokken op
de grond. Kees kreeg flink op zijn
kop van pa Scheffers. Voor jongens
van de Ambachtschool aan de
overkant was het incident prettig,
want ze smulden volop van verse
koekkruimels."
Ans van de Broeke heeft ook
nog steeds contact met Marijke
Luypen, dochter van de eerder
