De ramp duurde veel
langer dan die ene nacht
KRANSLEGGING en officieel bezoek
1953
www.watersnoodmuseum.nl
Watersnoodramp
HERDENKING
PIET MEERMAN
m
Maandenlang speelden eb en vloed beangstigende rol
„Natuurlijk zat de angst
er goed in. Als het vloed
was, hield je je hart vast.
Als het water maar niet
weer zou komen. En nog
hoor, als je de ramp
hebt meegemaakt,
blijf je op je hoede. Dat
gaat er niet meer uit."
Van boven naar beneden
en van links naar rechts:
Zuidhoek (vanuit de stad richting
Zuidhoek en Onderdak),
Capellestraat vanaf Nieuwe Haven
(vooral de smalle straatjes hadden het
zwaar te verduren in de rampnacht),
Westbrug (met zicht op wat later
poortambacht zou worden),
Vrijpoortje (ingestort door
kracht van water),
Huisje ad Stenen Dijk,
Bezoek prins Bernhard,
die bevolking Zierikzee
opriep tot evacuatie en
de Weg richting Nieuwerkerk/
Capelle. Tot slot 't Vrije in Zierikzee.
Waar de vaten vandaan kwamen kan
Meerman zich niet herinneren. Wel de
chaos in de vele straten en de
puinhoop met veel huisraad.
zierikzee Voor veel mensen, die
de Watersnoodramp niet heb
ben meegemaakt, is het beeld
dat de catastrofe één nacht
heeft geduurd; de nacht van 31
januari '53 op 1 februari. Met
foto's van Piet Meerman uit
Haamstede (vroeger inwoner
van Zierikzee) blijkt dat de
ramp vele maanden duurde.
Met kapotgeslagen dijken
speelden eb en vloed lange tijd
met het verwoeste eiland.
Piet Meerman (84) is vooral bekend
als de man, die samen met Kees
Koopman en Peter Hossveld een
zender bouwde en drie dagen na
de ramp verbinding met de rest van
het land wist te leggen. Eerst zend
amateurs en later de hulpdiensten.
„We gebruikten de zender ook om
de Dakota's te vertellen op welke
plaatsen ze brood en boten kon
den droppen. Dat ging niet altijd
goed."
Meerman werkte voor Welte
vreden, de elektronicazaak in
Zierikzee. En was een enthousiast
fotograaf. Maar pas in april - twee
maanden na de ramp - ging hij met
zijn camera het eiland over en legde
de verwoestingen van de ramp
vast. Aan de hand van zijn foto's
vertelt hij erover. Geëmotioneerd:
„Tussen alle rommel zagen we kin-
derledikantjes. Sony hoor, maar ik
vind het nog zo verschrikkelijk".
Op verzoek van WereldRegio
heeft Meerman foto's bij elkaar
gezocht. Voor hemzelf hoeft hij
niet zo nodig op de voorgrond.
Het raakt hem nog teveel en steeds
meer naar mate hij ouder wordt. Als
28-jarige man maakte hij de foto's,
zich nog niet realiserend hoe bepa
lend de ramp in zijn verdere leven
zou zijn.
Op de foto's is de kracht van het
water te zien. Vooral in de smalle
straatjes van Zierikzee baande het
water zich een weg door de huizen
opzij te drukken. Foto's die tonen
dat maanden na de ramp Zierikzee
nog een spookstad was. Want het
was prins Bernhard die persoonlijk
kwam melden, dat er geëvacueerd
moest worden. Veel huizen waren
onbewoonbaar.
Veel inwoners kwamen in het
Rotterdamse Ahoy terecht, waar ze
werden toegewezen aan opvang-
gezinnen. Ook in de dorpen was
niet te wonen. De overheid greep
de tijd aan voor de wederopbouw.
Stenen en machines werden aange
voerd om de dijken te dichten.
En ondertussen speelden eb en
vloed hun rol. „Natuurlijk zat de
angst er goed in. Als het vloed was,
hield je je hart vast. Als het water
maar niet weer zou komen. En nog
hoor, als je de ramp hebt meege
maakt, blijf je op je hoede. Dat gaat
er niet meer uit."
Na de kranslegging op 1 februari om °.30 uur bezoekt het officiële
gezelschap het museum en wordt de nieuwe, op locatie opgenomen,
DVD met: liedjes van hét prins Maurits sehoolkoor uit Middelbands
met en door hen gepresenteerd.
Vanaf 5 februari de expositie Ku(n)stwerken:
20 schilderijen van 250 cm van de Zeeuwse kust, bekeken vanaf de zee.
Weg van de Buitenlandse Pers 5
4303 RJ Omverkevk Oi l t 64 43 82
Watersrtoodm useu m
