Wiet van Holten verloor aeeordeon
bij watersnoodramp van 1953
Havenman
van het jaar
De Oud Rotterdammer - - Krant voor de 50-plusserDinsdag 22 januari 2008pagina 15
- Vader Marcel(l.) en André Kramer -
Zoon van glazenwasser
uit Delfshaven:
De Rotterdamse havenondememer André
Kramer van de Kramer Group is benoemd
tot havenman van het jaar 2007. Bij zijn
huldiging vorige week sprak hij als eerste
een dankwoord uit aan zijn 74-jarige vader
Marcel Kramer die in het begin van de jaren
'60 een glazenwassersbedrijf was begonnen
in Rotterdam Delfshaven.
De bescheiden Marcel Kramer wil niet
nader ingaan op zijn vroegere avonturen in
Delfshaven. „Ik kende daar toen iedereen.
En iedereen kende mij", is het enige dat
hij - tegenwoordig wonend in het milde
belastingklimaat van Kanaaleiland Jersey
- kwijt wil over deze wijk waar met opge
stroopte mouwen werd gewerkt. Van het
ramen lappen ging vader Kramer over op het
schoonmaken en vervolgens repareren van
containers.
André Kramer is trots op zijn vader. „Hij is
de oprichter van ons bedrijf en nog steeds
een stuwende kracht. Pa, ik weet datje niet
van publiciteit houdt, maar deze uitverkie
zing tot havenman van het jaar geldt mede
jou."
De in haven en scheepvaart gespecialiseerde
onafhankelijke journalisten van Haven-
persclub Kyoto verkozen André Kramer
omdat hij in mei 2007 de nieuwe Rotterdam
Container Terminal (RCT) op de Maasvlakte
in gebruik nam op een terrein van 17 hectare
met een overslagcapaciteit van circa 300.000
containers (teu's) per jaar. Kramer kondigde
aan dat hij ook al belangstelling heeft zich op
de nog aan te leggen Tweede Maasvlakte te
vestigen.
Eigenwijs
Havenpersclub Kyoto waardeert het vooral
dat de Kramer Group zich als puur en oor
spronkelijk Rotterdams bedrijf staande houdt
tussen grote contamerbedrijven die inmiddels
alle in buitenlandse handen zijn, „Een eigen
wijze dwerg tussen giganten. David versus
Goliath", schreef Het Financiële Dagblad.
André Kramer: „Ons businessmodel is niet
gebaseerd op vechten tegen windmolens.
RCT wil in de eerste plaats een shortsea-,
feeder- en binnenvaartterminal zijn. We
willen ervoor zorgen dat de capaciteit in de
Rotterdamse haven optimaal wordt benut."
Hij legde uit dat hij op de RCT-terminal.
die binnenkort ook spoorcapaciteit krijgt,
aanvullend werkt voor de overslaggiganten
ECT en APMT „Gaat het hen goed, dan gaat
het ons goed. Schepen hoeven in de haven
niet meer onnodig te wachten. Maar kunnen
altijd bij ons terecht."
Een met een springvloed
samenhangende noordwes
terstorm wakkerde in de
nacht van 1 februari 1953
aan tot een orkaan. In korte
tijd richtte die, vooral in
de kustprovincies, enorme
verwoestingen aan. Het
noodweer leverde in de
vroege ochtend ook in en
rondom Rotterdam kritieke
situaties op. Tal van oude
wijken kwamen onder wa
ter te staan. Op verschillen
de plaatsen in de stad viel
de elektriciteit uit door het
vollopen van kelders onder
de turbines van de centrale
aan de Galileïstraat. De
gasfabrieken Feijenoord en
Kralingen kwamen even
eens blank te staan.
IJsselmonde had zwaar van het
water te lijden. De Bovendijk in
Usselmonde kon met inspanning
van alle beschikbare krachten
ternauwernood behouden worden.
In de havens raakten veel schepen
op drift. Pas achteraf werd duidelijk
hoe groot de materiële schade was
door verzakkingen en beschadigin
gen van kademuren en emplace
menten, bedrijven en persoonlijke
goederen.
Rotterdam behoorde niet tot de
ergst getroffen gebieden van Neder
land en werd daarom een belangrijk
hulpcentrum voor de rampgebieden.
Een onafgebroken stroom vluchte
lingen van de geteisterde Zeeuwse
en Zuid-Hollandse eilanden trok
naar de stad. De meesten werden
ondergebracht in Stadion Fe
ijenoord. Koningin Juliana bracht
maandag 2 februari een bezoek
en onderhield zich intensief met
verschillende slachtoffers. Die dag
werd ook een straatcollecte gehou-
- Ook in de driehoek Fuchsiastraat, Narcis-
senstraat en Seringenstraat duurde het
dagen voor het weer een beetje opdroogde
in kelders en kruipruimten -
- De Lange Hilleweg in Bloemhof stond blank na de vloedgolf in 1953 De zijstraat links is de Meerdervoortstraal Foto's collectie Rem Wolters -
afscheid, maar bleef de pupillen
trainen. Tot aan zijn dood in 2005
was de 86 jaar geworden Wiet van
Holten actief voor zijn 'kluppie'.
Begenadigd musicus
Zoals gezegd was hij een begena
digd musicus, die in de jaren vijftig
veelvuldig werd gevraagd voor
bruiloften en partijen. Op de baga
gedrager van zijn fiets vervoerde
hij zijn accordeon. Zo ook op za
terdagavond 31 januari 1953. Wiet
was gevraagd een bruiloft muzikaal
op te luisteren in de feestkelder van
- Wiet van Holten (links) vormde met zijn zwager Rien Korteweg
en Leen Hensen het trio Rap Op de buis voert het tno een eigen
act uit met xylofoon -
den voor de watersnoodslachtoffers.
Deze bracht ruim tweehonderd
duizend gulden op Ook de dagen
daama bleven vluchtelingen naar
Rotterdam komen. Velen vonden
een voorlopig onderkomen bij bur
gers in Usselmonde, andere wijken
en buiten de stad.
Herinneringen
Een steeds kleiner wordende kring
Rotterdammers heeft herinneringen
aan de watersnoodramp. In de loop
van jaren zijn ook heel wat verhalen
opgetekend, onder meer die van Ca-
rolus Ludovicus (roepnaam Wiet)
van Holten. Bij leven was hij een
bekende en sociaal bewogen be
woner van Hillesluis en daarbij een
begenadigd accordeonist. In 1918
werd hij geboren in de Friesestraat
16. Zijn vader, een treinmachinist,
was in 1932 medeoprichter van
voetbalvereniging RV AV Hil
lesluis. Van Holten senior hanteerde
tot 1946 de voorzittershamer. Zoon
Wiet, die 45 jaar bij de scheepswerf
en machinefabriek van Piet Smit jr.
aan de Stadionwcg (zijn enige baas)
werkte, stapte daama 36 jaar in de
sportieve voetsporen van vader.
Als erevoorzitter nam hij in 1982
Bep's Taria op de hoek Sandeling-
straat/Lange Hilleweg.
"Het was een heerlijke en gezellige
avond", herinnerde hij zich in 1999
toen de watersnoodramp van 1953
ter sprake kwam. "Er kwamen
steeds meer berichten dat de storm
flink aan het huishouden was en
gevreesd werd voor dijkdoorbra
ken. Om één uur ging ik naar huis
en besloot mijn accordeon achter te
laten, want fietsen kon nauwelijks
meer. Ik ben gaan lopen naar de
Slaghekstraat, waar ik woonde.
Man, wat een storm. Verschrik
kelijk. De dakpannen vlogen door
de lucht."
Wiet van Holten kwam ongedeerd
thuis en sliep direct in. "Toen ik
zondagmorgen naar buiten keek,
stonden De Laantjes blank. Er
stond meer dan een meter water
in de huizen. Ik besloot mijn ac
cordeon op te halen. Mooi niet. De
Lange Hilleweg en ook het feest-
keldertje stonden vol water. Mijn
accordeon was doordrenkt en rijp
voor de sloop. Man, wat had ik een
spijt dat ik hem niet mee naar huis
genomen had. Gelukkig kon ik hem
vervangen, dus mijn leed was lang
niet zo groot als mensen die huis en
haard kwijt waren geraakt."
- Vooral op de Imker Maasoever waren veel straten overstroomd, zoals op deze foto de Hillel-
aan met links de Hillestraat in de Afrikaanderwijk -
