Redding en een reis naar Rotterdam H Watersnood in de Visserstraat (vervolg) a Naar de kerk? ScHOTEJIL Olie op strand Inbraak kantoor Aanrijding met letsel 5 FEBRUARI 2003 De Plekke PAGINA 17 De Visserstraat. Visserstraat 1 is de woning van de grootouders van Bertrand. (Foto: familie Van den Boogert) De minuten tikten langzaam weg en de nacht ging voorbij. Het werd maandag 2 februari. Mijn grootvader zou naar bakker Bienefelt gaan, maar de vraag was hoe hij daar moest komen. In zijn vindingrijkheid presteerde Hugo het om met twee stoelen de Oranjestraat te bereiken waar hij 3 broden kocht. De broden werden vervoerd in een kussensloop op de rug en met veel moeite wist hij toch weer het Hofplein te bereiken. Daar aan gekomen vroeg familie Van Eyken uit het dakraam of dat het moge lijk was of dat zij ook een brood mochten krijgen. Mijn grootva der, nog steeds op zijn stoelen staand gooide een brood naar Van Eyken maar helaas werd er mis- gegrepen en kwam het kostbare brood in het koude water terecht. "Ik zie het brood nog steeds drij ven" waren de woorden van mijn grootouders en moeder tijdens de vertellingen van dit verhaal. Dinsdag 3 februari kwam er gelukkig hulp voor de mensen op de zolder van Hofplein 13. Een rubberboot met Marien Blok arriveerde bij het huis vanwaar zij naar de Oranjestraat Voorstraat Marktveld werden gebracht. Echter, de rubberboot was niet groot genoeg om de 9 mensen tegelijk te vervoeren en als eerste werd het gezin van de Visserstraat meegenomen. Mijn moeder, één van de kinderen (4 jaar oud) kon zich nog herinne ren dat de heer Blok haar hand bijna fijn kneep tijdens deze reis. Laadbak Eenmaal aangekomen werd de familie in de laadbak van een vrachtw^Ön vervoerd naar hotel Meijer het Vingerling te Middelharnis waar een beuxd- schip lag. De mensen werden ver voerd in het ruim naar het Havenhoofd om daar op een gro ter schijC^worden gezet richting Rotterdam die kort daarvoor militairen had meegebracht van uit Rotterdam. Een schip wat mijn moeder nog wist te herinne ren met ijzeren bridges aan boord. Mijn grootvader mocht tot zijn spijt niet mee omdat mannen hard nodig waren op het ver dronken land van Flakkee. De reis richting Rotterdam ver liep voorspoedig. Mijn moeder kreeg tijdens deze reis erge dorst en brak in tranen uit. Een man in uniform zag dit en deelde mede dat er geen eten en drinken aan boord. Doch hij kreeg medelijden en nam ze mee naar de kajuit waar een fles melk stond waaruit ze net zoveel mocht drinken als ze wilde. Waarschijnlijk gaf deze man zijn eigen drinken. Uiteindelijk in Rotterdam aange komen werd de reis voortgezet naar het Ahoy waar heel veel mensen op de been waren, hulp verleners en slachtoffers. Tevens waren hier al vele kleren en der gelijke ingezameld voor de slachtoffers van de ramp. De kin deren kregen hier andei'e kleren. Zo ook mijn 2 ooms, mijn moeder en tante. Slachtoffers moesten zoveel mogelijk naar familie in de omgeving worden gebracht. Nu wilde het geval dat mijn grootva der zijn tante woonde in de Putselaan van Rotterdam, de familie Harreman. Deze mensen bekommerden zich over in totaal 11 personen, allen familie. Later zijn 3 daarvan naar familie in Rhoon vertrokken. Tegenover de woning van de familie Harreman stond de Oranjeschool waar mijn ooms gedurende de evacuatieperiode naar school gingen. Daar waar ze vele kleine presentjes kregen van medeleerlingen omdat ze uit het Rampgebied kwamen. Kleertjes en een poppenhuis voor mijn moeder en zelfs een digffi?mei- denkastje werd door familie Vuisting van het Stieltjesplein als blijk van medeleven gegeven. Noemenswaardig is een «poi'val wat zich plaatsvond in cJWram. Mijn tante, de jongste die net één jaar was geworden, huilde omdat ze last had van koude handjes. Een medepassagier met haar dochter vroeg aan mijn groot moeder of ze uit het Rampgebied kwamen en uit medeleven deed ze de rood/witte wantjes van haar eigen kind uit en gaf deze aan mijn tante. "Thuis heb ik er nog genoeg liggen" waren haar woorden. In die tijd was het goedkoper om warm water te kopen dan zelf dit water tap te warmen.'bit water kon je kopen bij de waterstoker en gebruikte je voor de was. Zelfs de waterstoker hield rekening met de geëvacueerden. Zij hoef den slechts de helft van het nor male bedrag te betalen. Het medeleven was groot, de dank baarheid zeker niet minder. Thuis op Flakkee hoorde mijn grootvader pas na ongeveer twee weken waar zijn vrouw en kinde ren waren ondergebracht. Het zou nog één of twee duren eer dat mijn grootvader zijn gezin weer kon zien. Hij was namelijk ziek geworden wat niet verwon derlijk is wanneer je onder ande re kadavers op moet ruimen. De weekenden kregen de Flakkeese mannen verlof en konden dan hun familie bezoeken zo mijn grootvader. Modderlaag Na 7 lange weken kreeg de fami lie Hoogmoed eindelijk vergun ning om terug te mogen keren naar Visserstraat nummer 1. Gedurende deze weken was mijn grootvader in dienst geweest bij de gemeente en had maar liefst fl. 48,- verdiend. Hij at gedurende deze periode bij zijn schoonou ders op de Oostdijk. Op Flakkee hadden de schoonmaakploegen al flink huisgehouden zo ook in de Visserstraat. Omdat mijn grootvader niet was geëvacueerd moest hij zelf zijn huis schoon maken. Een modderlaag van ongeveer tien centimeter lag op de kartonnen platen die op de grond lagen welke door Hugo met modder en al werden wegge gooid. Eenmaal aangekomen was de schrik voor mijn grootmoeder groot. De huisraad wat in de bed stede was gezet was nat, kapot en vies. De bedstede was niet hoog genoeg geweest om de huisraad tegen het wassende water te beschermen. Het theemeubeltje wat in de bedstede was gezet was gelukkig nog heel, doch van korte duur. Door het water viel liet op een gegeven moment uit elkaar. De pendule op de schouw had het eveneens niet overleefd. Een pan met vlees die op het bovenste boord had gestaan lag nu in de kelder op de aardappelen. De lamp aan het plafond was geluk kig nog droog gebleven, echter de franje die onderaan de lamp hing had nog net in het water gehan gen. Het huis verkeerde in een slechte staat. Later zou blijken dat het huis door de sterke stro ming was losgeschut van zijn fundering. Mijn grootmoeder ver telde dat wanneer ze het straatje schuurde het water onder de muur door, het huis in liep. Niet alleen met het straatje schuren maar ook wanneer het regende werd het huis van binnen nat. Dat de stroming daar op de hoek van Visserstraat/Visserdijk sterk was geweest had tevens zijn litte kens achter, gelaten in het weg dek. Nabij de woning was een groot gat in de weg te vinden van wel een meter diep! Het had er flink gekolkt. De schrik was groot, maar het belangrijkste was dat ze het had den overleefd. Later bleek dat een oom van mijn grootvader, oom Jacob Hoogmoed (72 jaar oud), was verdronken. Hij was samen met Hendrik Appel, Jacob Appel, Jacob Troost en Job Troost van de Van Pallandtstee toch gaan lopen naar dorp, wat mijn overgrootva der van de Oostdijk al gevreesd had. Het lichaam van mijn groot vaders oom werd later terugge vonden in de haven van Middelharnis. Na de Ramp kreeg men van Het Rode Kruis pakketten uitgereikt waai'onder een riek en een Van- der-Hark-deken. Een lapjesde ken welke pas in het jaar 2000 is weggegooid. In de Vissersbuwt Spuikwartier was door het kor daat optreden van buxgemeesters en helpers niemand omgekomen. Onbewoonbaar De huizen in de Visserstx~aat wer den na de ramp onbewoonbaar vex'klaax'd en kregen een wit bordje met zwarte lettei's boven de deur: "Onbewoonbaar ver- klaax'de woning" en in 1965 wer den ze uiteindelijk afgebroken. Omdat het huis onbewoonbaar was verklaard moest een vervan gende woning worden gezocht. Uiteindelijk in september (dus na 7 maanden op de betonnen vloer te hebben geleefd) kreeg het gezin een woning toegewezen aan het Marietjespad die door de gemeente Middelharnis uiteinde lijk is gevorderd. De landbouwgronden vex*toonden grote kloven en wax'en zout geworden. Door gips te strooien zou het natrium (het zout) op oplossen. Vanwege de korte perio de tot de oogsttijd werd massaal op de eilaxxden Gerst gezaaid wat Flakkee ^yuteindelijk mooi geel zou kleu De Vissersti'aat is een herinnering geworden en slechts de (vexieng- de) Vissersti'aat is bewaai'd geble ven. Dez^hizen wai'en ovex'igens ook grot<?x\ Op de plaats waar zich het huis bevond van de fami lie Hoogmoed is thans de gemeentewex'kplaats. In totaal zouden 1836 mensen slachtoffer wox-den van de gruwelijke 1 febxnarinacht waarvan 17 men sen in Middelharnis het leven verloren: Dwarsweg 2, Oost- Voorgors 6, Van Pallandtpolder 5, Waterweg 4. De zee, die veel gegeven heeft, heeft ook zeer veel weggenomen... Sommigen tot op de dag van vandaag spoorloos verdwenen. 1 GOEREE-OVERFLAKKEE - Wat beweegt veel mensen om toch naar de kerk te gaan? Als u zich daar eens in wil verdiepen dan kan dit. In de Oriëntatie Cursus Christelijk Geloof wordt in vier avonden de basis van het christelijk geloof behandeld. Natuurlijk is er ook volop gelegenheid om vragen te. stellen. De eerste avond is op donderdagavond 19 februari. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Janneke Louws tel: 485783 of Hans Vroegindeweij tel: 603779. SOMMELSDIJK - Zaterdag 1 febnxari hebben 33 zwem mers van z.c. de Schotejil deelgenomen aan de derde Speedowedstxijd van het sei zoen te Rozenburg. De deel nemers in de leeftijd tot 12 jaar zwommen ca. 60 per soonlijke, een clubrecord en 30 ereplaatsen bijeen. Het clubrecord werd door Sebastiaan Rosendaal (jaar gang 1991) gezwommen op de 10 Om vlinderslag in 1.23.99. H OUDDORP - De olievervui ling heeft zich uitgebreid naar Ouddorp en 's Gravenzande. Op stukken strand daar is zeker zo'n 10.000 liter aangespoeld. Rijkswaterstaat beschikt over 3 voertuigen om olie te V. bergen, maar deze zijn inge zet in Zeeland. Rijkswatex-- staat wil de olie zo snel mogelijk opruimen. In Zee land wordt dit bemoeilijkt door de sneeuwval. Daar zijn al meer dan 200 besmeurde zeevogels aangetroffen. STELLENDAM - In de nacht van zaterdag 25 op zondag 26 januari werd, na het forceren van een lichtkoepel, ingebro ken in een kantooxpand van een woonhuis aan de Voorstraat in Stellendam. Uit de kantoorruimte werden onder andere een computer met toebehoren, geluids boxen, een telefoon- faxcom binatie en een kopieerappa raat weggenomen. Zondag 26 januari rond 02.30 uur vond er een 'aiücTij- ding plaats als gevolg, /an een voorrangskwestie. Dit gebeurde op de kruising Hobbemastraat met de Kon. Julianaweg in Middelharnis. Hierbij raakte een 24-jaxige vrouw als mede inzittende van een van de auto's gewond. Zij werd met onbe kend letsel overgebracht naar het ziekenhuis in Dirksland. De andere bestuurster, een 20-jarige vrouw uit Sommelsdijk, raakte niet gewond-, -

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 2003 | | pagina 4