Oude T Damvereniging ENE0'52 Melissant Uitslagen Damclub "Denk en Zet" Abonneert U op Eilanden-Nieuws PAGINA 9 EIIAüDEfl-tllEUWS VRIJDAG 25 OKTOBER 2002 De Ramp van 1953 Uitslagen van maandag 21 oktober, tweede bekerronde: J. Non-J. Looij 0-2 A. Doom-B. van Nimwegen 2-0 A. Visbeen-B. Grootenboer1-1 C. Visbeen-H. van Heukelen2-0 B. Visbeen-T. de Geus2-0 T. Goedegebuur-E. v.d. Slik 1-1 H. Visbeen-P. Kom 1-1 Twee partijen konden door afwezigheid van de spelers geen doorgang vinden en zullen daarom op een later tijdstip worden inge haald. J. Non zette tegen J. Looij zijn beste beentje voor. maar kon niet verhinderen dat hij half in de partij een schijf achter kwam. Non liet de moed een beetje zakken, waarna Looij de partij in zijn voordeel afmaakte. A. Doorn moest tegen B. van Nimwegen heel goed bij de les blijven. Om uit de hekstelling te komen moest Bemadette echter een schijf offeren die ze niet meer terug kon halen. Ze ging daarna erg aanvallend spelen waardoor Doom alles nodig had om de partij onder controle te houden. Bij de 51e zet had Ber- nadette echter geen goede voortzetting meer en kon ze een doorbraak van haar tegenstan der niet meer verhinderen. A. Visbeen en B. Grootenboer lieten zich niet van de wijs brengen. Zij speelden een gelijk opgaande partij die tenslotte voor bei den uitmondde in de helf van de winst. C. Visbeen speelde deze avond tegen H. van Heukelen niet zijn sterkste partij. Ook Van Heukelen liet verschillende remisekansen voorbijgaan, waardoor Visbeen toch nog tot winst kon komen. Van Heukelen haalde nog wel een dam, maar kon deze gelijk weer inleveren. B. Visbeen was voor T. de Geus duidelijk een paar maatjes te groot. De tegenstand die mevrouw De Geus bood was wel goed, maar niet voldoende om de partij in evenwicht te houden. T. Goedegebuur liet tegen E. v.d. Slik half in de partij een lelijke steek vallen. Door eenvoudig een schijf te offeren kon hij met een drieslag de damlijn bereiken waar door de partij gelijk uit had geweest. Hij zag echter deze winstkans over het hoofd, waar na Evelien in het eind van de partij bijna de winst nog binnen haalde. Maar beiden gaven te kennen met een puntendeling tevreden te zijn. P. Kom liet zich tegen H. Visbeen van zijn sterkste kant zien. Hij toverde een prachtige dam tevoorschijn, die alleen met schijfverlies door Visbeen kon worden afge pakt. Kort daarna werd de partij voor remise gehouden. Waarom? Zag Kom met een schijf voordeel toch geen winst meer? Middelhamis Sommelsdijk 21 oktober: Afdeling 1. H.H.Verolme - J.A.Dekker0-3 I.Mackloet - M.Klink3-0 A.v.d.Veer - J.v.d.Ouden1-1 A.Verolme - C.Spee1-1 C.Polder - W.Vroegindeweij 1-1 Afdeling 2. J.Jordaan - B.du Pree 3-0 M.Prins - J. A.Nipius0-3 J.Groenendijk - D.A.Doomhein .0- 3 I.Koese - G.Zaaijer3-0 H.Bijdevate - R.Jacobs0-3 In afdeling 1 is J.A.Dekker in een uitsteken de vorm, hetgeen hij weer liet zien in zijn partij tegen H.H.Verolme. De partij ging lang gelijk op, tot dat Dekker een combina tie naar dam ontdekte van liefst 6 zetten diep, het koste hem wel een stuk achterstand, maar maakte de partij op een degelijke manier winnend af. Zo bleef Verolme weer met lege handen. l.Mackloet en M.Klink speelden de langste partij van de avond. Na een spannende en eerst een gelijk opgaande partij, kwam Mac- kloet met degelijk spel en een foutje vanwe ge tijdnood van M.Klink op 2 stukken voor sprong.De stand werd 4 om 2 stukken en allebei nog een dam, waardoor M.Klink het verlies niet meer kon ontlopen. A.v.d.Veer en J.v.d.Ouden begon nen met een gelijke stand zoals gebruikelijk aan de partij, en zo eindigde de partij ook, hetgeen voor J.v.d.Ouden als debutant in het eerste team een knappe prestatie is. A.Verol me speelde tegen C.Spee die het dit seizoen weer goed doet, maar A.Verolme bood dus danige tegenstand tegen C.Spee dat hij zijn goede spel niet in winst om kon zetten en met remise genoegen moest nemen. C.Polder en W.Vroegindeweij hielden elkaar van het begin tot het eind in even wicht, zodat ook hun partij in remise eindig de. In afdeling 2 speelt J.Jordaan tot nu sterk hetgeen B.du Pree dan ook ondervond en met een nederlaag genoegen moest nemen. M.Prins en J.A.Nipius is een partij uit de onderste helft. Nipius die nog geen enkele punt had deed er alles aan om de nul weg te werken hetgeen ook lukte met een overwin ning, proficiat. J.Groenendijk en D.A.Doomhein zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd en bestrijden elkaar met wisselend succes, ditmaal was het de beurt aan Doorn- hein die met de eer ging strijken, waarmee Doornhein ook zijn eerste punten binnenhaalde, knap gedaan. G.Zaaijer die het vorig seizoen wegens ziek te heeft moeten missen, speelt weer behoorlijk sterk, maar I.Koese die aan een sterk seizoen bezig is was toch te sterk voor G.Zaaijer en hij moest zijn meerdere erkennen in I.Koese die met deze winst de eerste plaats bezet. H.Bijdevate en R.Jacobs ontliepen elkaar niet veel in de partij, maar langzaam aan kwam R.Jacobs wat voordeliger te staan en wist hij de winst naar zich toe te halen. (deel 22) Geruime tijd geleden schreef ik eens een artikeltje in Eilanden Nieuws over bijna men van dorpsbuurten. Mid delhamis kent de Balkan, Dirksland Egypte, Sommels dijk de Helleketel enzovoorts. Een heel toepasselijke naam in deze serie had Vluchtheu vel kunnen zijn. Die vond men in Middelharnis onge veer tegenover de Binnenweg van Sommelsdijk. Jacob Knöps was gehuwd met Jannetje Looij uit Sommelsdijk. Zij hadden een dochter, Janny. Hun adres was Nieuw straat 53, een van de woninkjes van de Luchtbal. Daar stonden enige blokjes van vier woningen en zelfs nog een blokje van zeven woningen in dubbel tal die door een kielgoot met elkaar verbonden waren. De woningen hadden geen beste kwaliteit. Een eensteens muurtje vormde de scheiding tussen de woningen en er werd wel gezegd dat men de buren in de bedstee kon ver staan. Gezellig toch? Maar van gezelligheid was er in Oude Tonge op zaterdag 31 januari weinig sprake. Men sprak over hoge waters tanden en de storm die in noordwest Europa die dag was opgestoken, gierde door de straten van Oude Tonge. Janny Knöps was 's avonds met haar vriendin Adne Koert van de Stationsweg naar het dorp geweest. Zij was een uur of acht thuis gekomen, ook Adrie was naar huis gegaan. Thuis bij Knöps stond beneden een ledikant, want Jaap moest zes weken gaan liggen van een maagzweer. Een mens kan niet zo lang zonder nachtrust dus gingen ze ook bij Knöps die avond gewoon naar bed. Twee huisjes verder woonde Cor de Koning en die kwam de familie Knöps wekken op een ongehoord tijdstip in de nacht. Hij riep zijn buren toe: "kom der uut, 't waeter stroamt al over de die ken!" In slechts korte tijd waren ze uit bed gestapt en aangekleed. Jaap wilde eerst nog naar de Kaai gaan maar moest daar ogenblikkelijk van afzien want het water stroomde de straat al binnen. Er viel beneden niet veel meer te doen. Het water dat de huizen nogal snel bin nendrong noopte ieder naar boven te gaan. Bij het licht van een petroleum lampje konden ze gedrieeën twee din gen doen, passief afwachten of actie ondernemen teneinde hun onveilig ver blijf daar boven op zolder te kunnen verlaten. Jaap Knöps had door het raampje in de kopgevel gekeken en had gezien dat het hele blokje huizen van nummer 54 tot en met 57 geheel was ingestort. Dat bracht hem op het idee om door een gat in de muur te slaan via de nummers 52 en 51 naar nummer 50 te kruipen. Op 52 woonde Jan Donker sloot, op 51 Goof van Oudenaren en op 50 Toon Knöps, een broer van Jacob. Met een grote bijl hakte Jaap een gat waardoor Jaap met zijn vrouw en zijn dochter heen kropen en op de zolder bij Donkersloot terecht kwamen. Opnieuw werd de bijl gehanteerd en een gat geslagen om bij Van Oudenaren te komen. Er weer slopen zij als dieven in de nacht door een geopend gat. Als laatste werd een gat gehakt tussen 51 en 50. Drie gezinnen voegden zich saam bij het gezin van Toon Knöps. Waarom toch? De achterliggende gedachte was dat de hoekwoning van Toon een betere mogelijkheid zou bie den in geval er reddingspogingen zou den worden ondernomen van buitenaf. Daar waren de buren onderling het wel over eens. De zolder bij Toon zat nu vol mensen. Drie van Jaap Knöps, zes van Jan Don kersloot, drie van Goof van Oudenaren en zes van Toon Knöps zelf. Achttien mannen, vrouwen en kinders. Op een gegeven moment zag Mien Donkersloot een stroklamp drijven. De stormwind rukte aan de klamp en blies tal van strohalmen door het luchtruim van de Luchtbal. Maar Mien zag meer! Op die klamp zaten Jan van Eek met zijn vrouw en hun dochter Kitty met haar verloofde Han de Ruijter. Die drij vende massa botste tegen het huis van Toon Knöps aan en dat bood de vier opvarenden een goede gelegenheid vlug van de klamp te springen regel recht op het dak bij Toon. Zij klauter den als apen tegen het dak op en moes ten noodgedwongen plaats nemen op de nok van het dak. Tweeëntwintig mensen in en op het huis waar omheen het water stroomde en de storm onop houdelijk gierde. Het enorme lawaai verhevigde tot een hels lawaai toen de woning van Toon Knöps ineenstortte, een gebeurtenis waarvoor men steeds gevreesd had. Jaap Knöps trok in de chaos een vrouw aan haar mantel en legde haar op een plank. Hij dacht dat het zijn vrouw Jannetje Looij was, maar het bleek buurvrouw Lena van Oudenaren te zijn geweest. Jaap bleef nog enige tijd zoeken maar vond geen spoor meer van zijn lieve vrouw. Hij zag zijn dochter Janny tussen de brok stukken ploeteren om het hoofd boven water te houden. "Grijp die plank", bulderde Jaap door alle geluiden van geroep, geschreeuw en geloei heen. Alle geluiden klonken boven het gehuil van de felle noordwester storm uit. Een eindje verderop stond in de Nieuwstraat een dubbele rij woningen. Het waren allemaal oude woninkjes van slechte kwaliteit, ook naar de nor men van 1953. In het voorste huis woonde Bram Hartog. Aan zijn woning was niet zo lang daarvoor een nieuwe keuken met een plat dak gebouwd. Het platte dak had een afmeting van drie bij vier meter, mogelijk vier bij vier. Wie van de bewoners uit de Nieuwstraat konden dat platte dak, dat net boven water is blijven staan, berei ken? 1. Jaap en Janny Knöps. 2. Jan Donkersloot met zijn vrouw Lena en vier kinderen. 3. Jan van Eek met zijn vrouw Kaatje Dirkx en hun dochter Kitty met Han de Ruijter (afkomstig van de nok). 4. Huib van Putten met zijn vrouw Teuntje de Boed en hun kinderen Adrie en Anneke. 5. Giel de Waal met zijn vrouw Rietje Vervloet en hun kinderen John, Dorus, Dien en Jan. 6. Hen Jonker met zijn vrouw Teuntje van Nieuwaal en hun kinderen Hans, Piet. Saar, Bep en Dick. 7. Jan van den Berg met zijn zoon Teun plus de hond. Welgeteld eenendertig mensen. Door nat, onbeschermd, allen met de rug naar de wind gekeerd in volkomen duisternis aanhoudend belaagd door de storm en omgeven door ijskoud water. Een enkele misstap kon funest zijn. Janny Knöps dacht dat het half zes was toen alle woninkjes door de druk van het water waren bezweken met als gevolg dal de Luchtbal in een grote ruïne was veranderd. Daar stonden nu de mensen op het platte keukendak van Hartog. Opeens dakloos geworden terwijl dat nog niet eens het ergste was... Het verlies aan mensenlevens, ook die van de allernaasten. zou pas later uil de cijfers blijken. Ze moesten wachten tot het licht werd. Pas dan kregen zij tenminste één natuurlijk fenomeen in het voordeel, want in het donker zou elke handeling gedoemd zijn te mislukken zonder hulp van anderen. Er brak geen paniek uit. Tegenover de keuken stond op vrij kor te afstand een tweetal woningen onder een kap. Die woningen hadden het watergeweld getrotseerd. In de ene woning woonde Adrianus van Kampen (de opa van de gelijknamige kleinzoon uit deel 14) en in de andere woonde Arjaan Osseweijer. Eén van de mannen kwam op het idee om een lange balk uit het water te vissen en die schuin tegen de woning van Van Kampen te plaatsen. Die balk was gauw gevonden. Van de spanning ging men haast nog meer bibberen dan ze toch al deden door die ijzige en venijnige stormwind. De balk werd tegen de rand van het stenen kozijn van een raam geplaatst en ziedaar de verbinding was tot stand gekomen. Maar het was geen brug! Men moest als een aap al klimmend het raam proberen te bereiken. Hans Jon ker klom als eerste naar boven, maar hij viel bijna van de balk af. Hij kon zich nog net vastklampen anders was hij in het water gevallen. Met beide handen en armen bewoog hij zich voor zichtig naar beneden waar hij door Giel de Waal werd opgevangen. Toch was het weer Hans Jonker die een nieuwe poging waagde om bij het raam te komen en daar doorheen naar binnen te stappen. Dit keer lukte het wel en de ene ongenode gast na de andere klom over of om de balk heen naar boven zoveel mogelijk geholpen door de anderen van de groep. Giel de Waal had een kind van hem in een of andere doek gewikkeld, nam het geheel tussen zijn tanden en klom naar boven gelijk een katachtig dier doet door het nekvel te grijpen om het jong te verplaatsen. Daarna keerde hij terug om de andere kinderen te helpen. Dat is een hele klimpartij geworden behalve voor Van den Berg die zei: "ik blijf bij mijn hond" en bleef pal op het dak staan. Zijn zoon Teun (mogelijk ook zijn zoon Piet) klom evenmin naar boven en bleef bij zijn vader. De kinderen werden boven bij Van Kampen op bed gezet. De meesten waren doornat. Ook in de tussenmuur van de twee woningen werd een gat gehakt waardoor men op de zolder bij de familie Osseweijer die met zijn vrouw en de tweelingdochters Nel en Bep iedereen met open armen ontving. Wat een hartelijkheid zo opeens na hun doodsstrijd in de uren daarvoor! De kasten werden geopend en alles wat maar voorradig was werd zo goed mogelijk onder de buurtbewoners ver deeld om droge kleren te kunnen aan trekken. Jaap Knöps kreeg een splinter nieuwe broek die de vorige dag was gekocht. Het prijskaartje hing er nog aan. De familie Osseweijer had zelf niets meer over. Maar is het niet zali ger te geven dan te ontvangen?? Wat een toestand. Die zondag arriveerde 's middags een roeiboot in de Nieuwstraat maar het bootje kon niet tegen de storm en niet tegen de door de storm opgezwiepte golven komen. Dat was voor de nog maar half geredde mensen zeer teleur stellend. Maar gelukkig, later op de dag verscheen een grotere boot waarop Arjaan Snijder, een brandweerman, met enige andere mannen de bemanning vormde. Met de eerste vaart gingen vrouwen en kinderen mee. met de tweede vaart ging onder andere Jaap en Janny Knöps mee en met de laatste vaart de overige mensen. De vaarroute vanaf de Luchtbal ging door de Nieuw straat, de Kerkstraat en de Kerkring tot op het punt in de Voorstraat waar niet meer gevaren kon worden. Jaap en Jan ny kwamen terecht in het café van Karei van de Tonnekreek. Daar zijn ze de eerste nacht gebleven. Daarna zijn ze ingetrokken in de woning van Jan netje Fluit öp de Oostdijk. Deze vrouw was niet thuis, zij logeerde bij haar zuster in Nieuwe Tonge. Vele mensen vonden in haar woning onderdak zoals Arjaan Snijder met zijn vrouw en twee zussen plus zijn vader en moeder en nog vele anderen. Hutje bij mutje. Woensdag de vierde februari vertrok ken weer vele Oude Tongenaren onder wie Jaap Knöps met zijn dochter. Zij voeren per schip naar Dintel waar zij in een schoolgebouw werden verwelkomd en opgevangen. Janny had verwondin gen opgelopen aan voeten en benen die daar vakkundig werden verzorgd. Ze zijn daar niet lang gebleven. De vader met zijn dochter werden per ambulance vervoerd, eerst naar Roosendaal, daar na naar Eindhoven. Knöps werd aldaar in het Diaconessen Ziekenhuis opgeno men tot eind maart. Op een dag stapte bij Jaap Knöps op zaal een flinke vrouw naar binnen. Zij was de directri ce. In onvervalst Flakkees dialect sprak ze op nogal luide toon: "ik zoeke hier Jaop Knöps uit Ouwe Toenge". Dit waren de woorden van Jo Kleinod uit Dirksland. Een zeer leuke ontmoeting, zij het dat de omstandigheden zelve niet zo leuk waren. Janny had haar intrek mogen nemen bij dokter Roesingh in de Leeuweriklaan te Eindhoven en werd daar heel goed ontvangen. Na vier weken werd Janny bij de dok ter in de spreekkamer ontboden. De telefoon had net gerinkeld. De dokter had zojuist een zeer droevige bood schap ontvangen. Oom Cor Boks had het bericht doorgegeven dat Janny's moeder was gevonden. Haar lichaam was zelfs al begraven in het Massagraf te Oude Tonge. Dokter Roesingh is die avond nog met Janny naar haar vader gegaan in het ziekenhuis. Jaap had geen vrouw meer en Janny geen moe der. Dat wisten ze eigenlijk al vanaf de Rampnacht maar nu was het officiële bericht gekomen. Ze troostten elkaar. Beiden moesten verder gaan, het leven in. Zij konden dat nog, maar oom Anthony Knöps uit hetzelfde blokje huizen in de Nieuwstraat was met zijn vrouw en vier kinderen verdronken. En in diezelfde Nieuwstraat waren vader en moeder respectievelijk opa en oma ook verdronken. Wat was er nog over van de Nieuwstraat? Achtentwintig van zijn bewoners vonden daar de dood en dat was een zeer, zeer zware tol. Na wat verhuizingen keerden Jaap en Janny Knöps eind augustus 1953 terug naar Oude Tonge en gingen wonen op Oostdijk 3. Ze hadden niets meer. "Alles moest nieuw worden gekocht, maar eigenlijk was je nergens blij mee", zo verwoordde Janny het met tranen in haar ogen. Want in gedachten zag ze het langgerekte Massagraf op de Spuidijk van Oude Tonge waarin ook haar moeder begraven ligt. Thans woont Janny Knöps met haar man Abraham de Korte in de Ruigrock- straat te Oude Tonge. Zij hebben een dochter. Anke, die met haar man en twee dochtertjes in Zierikzee wonen. (wordt vervolgd) D. Hoogzand De slachtoffers van de Nieuwstraat Naam Geb.jaar Nieuwstraat 1. Wilhelmina Winkels 1881 7 2. Adrianus de Boet 1872 28 3. Lijgje Kreeft-de Boed 1928 29 4. Jacob Kreeft 1950 29 5. Dina Kreeft 1952 29 6. Maria Hartog-den Braber 1876 30 7. Adriaantje Hartog 1905 30 8. Paulus Stoop 1874 31 9. Jacomina Stoop 1880 31 10. Pieternella Buijs-Kerp 1882 32 11. Anthonij Knöps 1910 50 12. Neeltje Knöps-Kreeft 1909 50 13. Lijntje Knöps 1934 50 14. Willem Knöps 1938 50 15. Willempje Knöps 1939 50 16. Hillia Knöps 1947 50 17. Jannetje Knöps-Looij 1905 53 18. Jan Los 1878 54 19. Aagje Los-Tijl 1879 54 20. Aren Tijl 1874 57 21. Arendje Tijl-Polder 1875 57 22. Arendje Tijl 1902 57 23. Adriana M. L. Tijl 1913 57 24. Pieter D. Knöps 1878 65 25. Lijntje Knöps-van Prooijen 1881 65 26. Kaatje Holleman-van Noord 1888 76 27. Johannes Los 1883 80 28. Maria Los-Wesdijk 1882 80 I De Nieuwstraat van Oude Tonge tf<>

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 2002 | | pagina 1