Het duurde dagen voor we beseften hoe erg 't was fiiS TIEN JAAR NA DE RAMP Het bloed stolt je in de aderen! 1-2-'53: STORMVLOED OVERVALT ONS LAND door Giel Bakker NOORDZEEUWSE EILANDEN ZWAARST GETROFFEN 2 Een kustvaarder uit Rotterdam nam die dag 450 vluchtelingen uit Stavenisse aan boord. De ruïnes van tal van overspoelde dorpen waren ook toen nog voor de meeste vaar tuigen onbereikbaar. Er was een tekort aan sloepen waarmee men door het nu steeds lager wordende water In de polders kon varen. 'Nog steeds ls geen volledig overzicht over de omvang van de ramp te verkrijgen.' Dat zei de minister-president dr. W. Drees in een regeringsverklaring die hij dinsdagmiddag in de Tweede Kamer aflegde. Hij voegde eraan toe: reeds is vast te stellen, dat 627 doden te betreuren zijn. maar gevreesd moet worden dat dit aantal met enige honderden zal stijgen. Later in de week werden ook steeds meer trieste bijzonderheden bekend over mensen die het dagenlang had den volgehouden op een dak of een drijvende schuurdeur, maar die be zweken als de redders in zicht waren. Over mensen die naar een zolder wilden vluchten, maar werden opge sloten doordat het stijgende water de enige deur dicht duwde. Het was geen wonder dat men in heel Nederland, in heel de wereld, zo begaan was met de slachtoffers, dat vrijwilligers bij duizenden op weg gingen. Ze gingen niet uit zucht naar avontuur. Ze wilden iets doen, het deed er niet toe wat. Brood snijden of koffie zetten of zandzakken vullen. De thuis blijvers brachten zoveel dekens, kleding en keukengerei naar Het Rode Kruis, dat aken vol met goede gaven over de rivieren voeren. Aan die inzameling moest men een eind maken. Br kwam te veel. ook al bedroeg het aantal der geévacueerden ten slotte 70.000. En na vier dagen al had het Rampen fonds een bedrag van 7.130.000 ontvangen. Op diezelfde dag, woensdag, gebeurde dit op SchouwenEen Engelse landingsboot raakte vast in de modder ten zuiden van Oosterland. Vijf Amerikaanse amfibie wagens. bemand door Duitsers, schoten te hulp. maar raakten ook aan de grond. Enige dagen lang werden deze mensen van pro viand voorzien door helikopters. Engelse, Franse. Belgische en Nederlandse helikop ters. Zo internationaal was de hulpverlening. Toen eindelijk de balans kon worden op gemaakt van de giften uit het buitenland, bleek, dat er voor meer dan 42 miljoen was geschonken. Sommige posten uit die boek houding spreken een duidelijker taal dan het eindbedrag: van een onbekende Noor twee compleet ingerichte directieketen, van een Italiaanse gever (naam eveneens onbe kend) zeven kisten met motoren. l'it Nederland zelf werd 95.6 miljoen ge schonken. Dat was niet alleen te danken aan girostrookjes maar ook aan soms we kenlang overwerk, aan een oude man die er gens in een postkantoor ging schoenen poet sen met naast zich een bus voor het Ram penfonds, aan een fotoboek als De Ramp, dat een eerste oplage van 670.000 stuks be reikte. Er kwam een enorm bedrag los, maar toch zonk het in het niet by de totale fi nanciële schade, die op meer dan 900 mil joen werd becijferd. Ook dat economische leed is geleden. Als het over cijfers gaat, ls er eigenlijk maar één dat zo ten naaste bij aanduidt hoe groot deze ramp was. Het getal 1835. Zoveel mannen, vrouwen en kinderen hebben toen, ondanks de heldenmoed van duizen den naamloze redders, het leven ver loren. ienland bracht meer dan 42 miljoen bijeen. Niet in cijfers uit te drukken evenwel is de heldenmoed van duizenden naamloze redders en de duizenden helpers uit binnen- en buitenland om het leven in de getroffen gebieden weer op gang te brengen. Bi) d e f ot o's: Hiernaast een treffend beeld van die dagen: een vrouw wordt ge- evacueerdde resten van de inboedel mogen mee. Onder: Nieuwerkerk op Duiveland nog maanden na de ramp stond het water tot aan de daken en werd er gezocht naar overlevenden en bruikbaar gebleven huis raad. Op de kaart: de plaatsen waar de meeste doden vielen. Trz die nacht waarin een storm met orkaankracht wakker bulderde, zijn duizenden rampen gebeurd. Men vermoedde het, maar ivist het toen nog niet. Er teas een nationale ramp over het land gekomen en het duurde een vol etmaal eer men het besefte. Dat tegen de avond van die eerste ZGnUd'g i jêlVuiirl, ni;:r.i,nd. omvang van ae ramp kende, is begrij pelijk. Maar hoe was het mogelijk dat in een zo klein en dichtbevolkt land geen mens enig begrip had van de omvang van het ramp gebied? Drie nachten en twee dagen heeft het geduurd, eer er op het vliegveld Valkenburg een kaart werd getekend, die de vreselijke werkelijkheid in zo verre benaderde, dat daarop ook Zeeuwse eilanden en schiereilanden werden getekend, met gearceerde lijnen; een arcering die beduidde dal ook heel Schouwen-Duiveland, Tho- len en Sint Philipsland door de 'stormvloed waren overspoeld. Een abnormaal hoog water had het land overrompeld en als verklaring kreeg men te horen: een zeer zware storm ging deze keer samen met springtij. Formeel was het juist Volgens de kalen der- was het inderdaad springtij in de nacht van zaterdag op zondag. Oorzaak van de ramp is dit springtij niet geweest. De ver wachte waterstand zou nog enige centimeters beneden het normale gemiddelde tij blijven. Die zaterdag naderde echter over de Noord zee 'n storm. Hij kwam uit het noordwesten, langs Schotland en stuwde zoveel water op. dit de Engelse kust van Huil tot Dover, over een lengte van honderden kilometers, werd overspoeld. In de Nederlandse kranten ls daaraan nooit veel aandacht besteed. Maar ook En geland had zijn overstromingsramp. Meer dan tienduizend mensen werden er dakloos en het dodencijfer bedroeg 306. De storm veranderde van koers, werd van noordelijk iets noordel ijker-dan-West. Dat was een voor de Zeeuwse en Zuidhollandse stromen fatale richting. Af en toe zwol de wind aan tot orkaankracht. Het lichtschip Goeree regis treerde dat: kracht 12 volgens de schaal Beaufort. De langdurigste storm die men ln Vlissingen in de laatste veertig jaar had genoteerd was er eer. van 24 uur geweest, maar deze hield 33 ui'.r aan. Eens in de 200 jaar, hebben de statis tici berekend, komt zo iets voor. In die stormperiode werd het drie maal hoog water. Voor de eerste hoge vloed werd wel gewaarschuwd, maar slechts kort voor dat het water de kust besprong. In de nieuwsuitzending van 6 uur werd deze tekst voorgelezen: 'Verwacht mag worden dat de storm de gehele nacht zal voortduren en in verband hiermee werden vanmiddag om half zes de groepen Rotterdam. Willemstad en Bergen op Zoom gewaarschuwd voor ge vaarlijk hoog water.' Op dat moment begon het water al on rustbarend te stijgen. Tijdens de eb die volgde, zakte het nauwelijks. Ook toen be greep alleen een kleine groep specialisten dat er groot gevaar dreigde. Zij. ambtenaren van Waterstaat cm bestuurders van waterschap pen. sloegeivalaim. Ze waarschuwden politie, brandweer en een aantal burgemeestets. Hier en daar riepen ze een dijkleger op. Bewoners van afgelegen huizen in de gevarenzone werden opgebeld. Als ze geen telefoon had den, ging men te voet naar hun woningen. Inmiddels kwam het tweede hoog water al opzetten. Het dreef hen die er uit getrokken waren om te waarschuwen, terug. Wel wer den kerkklokken geluid, maar ln het lawaai van de storm werden ze vaak niet gehoord. Hele telefoontjistricten vielen uit Met Schouwen-Duiveland. Noord-Beveland. Tholen en Sint Philipsland was geen con tact meer mogelijk. Via de Moerdijk kon men vanuit de Rand stad het rampgebied niet meer bereiken. Het water had de rijksweg en de spoorbaan naar westelijk Brabant vernield. Zelfs over Gorkum-Sleeuwijk was er geen verbinding meer. Zondag had niemand nog een beeld van de ramp. Het eerste bericht dat Schevenin- gen-Radio maandag opving over Schouwen, was afkomstig van de kustwacht die gebruik maakte van de zendinstallatle van het bij Wester- schouwen gestrande Finse schip Bo re VI. Dit meldde de kustwacht: Er zijn tien tot veertien doden in Burgh. Achttien doden in Zierikzee. Ook op de rest van het eiland is de situatie betrekkelijk hopeloos. Betrekkelijk hopeloos. Twee woor den die diepe indruk maakten. Ze deden het ergste gissen. Het was en bleef gissen. Zelfs luchtverkenning had nauwelijks iets onthuld over het lot van de noordelijke eilanden van Zeeland. Er waren ondanks een grondwind van ruim honderd kilometer zondagmiddag laat wel een paar toestellen van de luchtmacht opgestegen van het vliegveld Valkenburg, maar hel lage wolken dek had de waarneming belemmerd. De extra-edities van maandagochtend vermeldden een dodental van 141. 's Avonds stond in dc kranten dat hel aantal slacht offers de 300 naderde. Het werd dinsdag eer men de reddings- vloot kon dirigeren naar dorpen die xe het dringendst nodig hadden. Het was een vloot die met de dag groeide. Uit verre IJselmeer- en N'oordzeehavens stoomden de vissers schepen op. Ten slotte bestond die vloot uit 530 vissersvaartuigen en 1500 beurtvaar- ders, motorjachten, marineschepen, vletten. l V m - - Sire Tijdens de ramp verloren 1835 mannen, vrou wen en kinderen het leven. De totale materiële schade werd op meer dan 900 miljoen gulden geraamd. Ter leniging van de nood schonk de Neder landse bevolking 95,6 miljoen gulden, het bui- afe Hel Vrije Yolk. IK Aantal doden op Schouwen en mebüheipen? Tholen is nog niet te schatten Met een variant op Multa- tull kunnen we deee bei de debaters, de pessimist en de optimist, toewensen: Zak in de sneeuw en verdwijn! Laten we aannemen dat de veerboot ondanks hun gebab bel Zierikzee toch nog heeft gehaald. We hebben dan de officieuze hoofdstad van de februariramp bereikt. De hoofdplaats van het eiland dat de grootste dljkbressen had en het langst geïnun deerd ls gebleven, tot de he roïsche dichting van het gat van Ouwerkerk toe. Een blik op dit Schouwen-Duive land is leerzaam omdat het in de afgelopen tien jaar al zo'n onmis kenbare vooruitgang te zien heelt gegeven, los nog van de komende verbindingsdammen en bruggen. De chaos van het eerste rampjaar werd aangegrepen als gelegenheid om de grond opnieuw te verkave len. In het voorbUgaan kregen al le percelen waterleiding en elek triciteit. De vele waterschappen werden tot één groot waterschap verenigd. Achttien gemeenten wer den omgesmeed tot zes. De bestuurskracht werd groter; conservatisme stelde zich. zoals overal in Zeeland, allengs open voor de toekomst. Of op zijn minst voor dénken over de toekomst, en ook dat is al een heel verschil met vroeger. Die toekomst is voor sommige Deltabewoners al begonnen Dat zijn de Noordbevelanders. die in 1961 door middel van twee dam men bi) het Europese continent zijn ingelijfd. En juist omdat er over de ontsluiting van het Delta gebied ook nog wel sceptisch wordt gesproken ten gezonde bezig heid overigens juist omdat we niet helemdól weten of het wekken van de schone slaapster nu ook au tomatisch tal leiden tot een 'zij leefde nog lang en gelukkig.' juist daarom is hel hoopgevend dat die Noordbevelanders met hun dam men in de praktijk tevreden, zo dik tevreden zijn. Al was het enkel maar om zo'n simpele ervaring als deze. Vroeger, als zij naar Goes gin gen om een toneelstuk te zien, lagen zij de daarop volgende nacht soms nog lang en slape loos te woelen, want hoe zou het afgelopen zijn? Het slot bedrijf konden zij nooit bij wonen, omdat zij anders de laatste boot terug misten. Nu rijden zij prinsheerlijk over de Zandkreekdam, zijn aan geen avondklok gebonden en voe len zich volwaardige Neder landers. Ziedaar, schoon aan de haak, een stukje van de grotere 'leefbaarheid', voorspeld in de rapporten. Mogen alle be loften, alle kansen op bloei die het voormalige rampgebied zijn voorgespiegeld, zo in ver vulling gaanf DOOR dr. J. J. BUSKES Aan het eind van 1962 hield de Christelijke Emigratie Centrale een algemene vergade ring, waar ze de heer Rust, de ambassadeur van Zuid-Afrika, in de gelegenheid stelde gedu rende anderhalf uur een plei dooi voor de rassenpolitiek van rijn land te houden. De heer Rust heeft deze gelegenheid voor honderd percent uitgebuit. Hij deed een aanval op de 'bui tenlandse pers'. Die geeft vol gens hem een door 'sentimen teel idealisme' overtrokken en onjuist beeld van de situatie: 'Het bloed stolt je in de ade ren, als Je de waanzin leest die over Zuid-Afrika wordt geschre ven.' De aftredende voorzitter van de centrale, de heer Cnossen. had in zijn inleidend woord a! tot de heer Rust gezegd, dat hij zich maar niet moest laten misleiden door de pers. En de nieuwe voorzitter, de heer War- naar, gaf op zijn beurt de pers ook nog een veeg uit de pan en nam het op voor Zuid-Afrika. Men vraagt zich af. of het de taak van uitgesproken de Chris telijke Emigratie Centrale is, zich op te werpen als verde digster van het Zuidafrikaanse apartheidsbeleid. De christen heid heeft helaas in de loop der eeuwen al te veel kolonialisme en rasdiscriminatie op bijbelse gronden verdedigd. Mede onder invloed van de Wereldraad van Kerken is dat de laatste jaren niet meer het geval. Er zijn echter nog wachters op Zions muren. De heren Cnossen en Warnaar menen, dat het hun roeping is, de Christelijke Emi gratie Centrale tot de spreek buis van de Zuidafrikaanse re gering te moeten maken en het rassenbeleid van deze regering te moeten verdedigen. Het wordt tijd, om tegen deze emigratiecentrale te waarschu wen. ZU moge dan een goede pro pagandiste van het Zuidafri kaanse apartheidsbeleid zijn, ztf Is een slechte propagandiste van het christendom. TAe KRO heeft voor de TV -*-^een reportage over de ras senkwestie in Zuid-Afrika en Mozambique gegeven. Zij liet ook professor Waterink aan het woord. Deze voelde zich ook al geroepen, tegen de voorlichting in ons land over Zuid-Afrika te keer te gaan. Op de bekende wijze: we weten er niets van af en kunnen de zaak niet be oordelen! Toen hem gevraagd werd naar zijn oordeel over het gebeuren in Sharpeville, bleek het, dat hij niet. wist waarover het ging. Toen de interviewer hem zei, dat men daar dan toch maar eer. groot aantal zwarten had neer geschoten, kwam dit antwoord: 'Wat wilt u eigenlijk? Als er ln ons land van die kerels zijn, die zich tegen de politie ver zetten en verwarring stichten, wordt er zo nodig ook gescho ten.' Zulke woorden verraden wel waarlijk begrip voor de verhoudingen in Zuid-Afrika. Duidelijke taal: 'van die kerels!* Jawel, professor, we hebben u begrepen. U zult het wel eens zijn met Verwoerd, die in zijn nieuwjaarsrede in Kaapstad over de Verenigde Naties met de grootste minachting sprak, omdat de 'nozem-naties' in de Verenigde Naties de macht in handen hebben genomen. Er is een zeer wezenlijke ver wantschap tussen professor Wa terink cn dr. Verwoerd. Tot in de terminologie toe. 'Van die kerels,' zegt prof. Waterink. 'Nozem-naties.' zegt dr. Ver woerd. Deze terminologie ls ka rakteristiek voor de verdedigen van het Zuidafrikaanse apart heidsbeleid. Intussen houdt men vol, dat er van rassendiscriminatie geen sprake is. Alsof de regering van Zuid-Afrika er niet op uit is, elke wezenlijke en menselijke ontmoeting van blanken en nict- blankcn onmogelijk te maken. Laat ik de drie genoemde he ren een vraag stellen: Durven zij ontkennen, dat één van de laatste besluiten van de Zuidafrikaanse regering is, dat alle organisaties voor weten schappelijke en vrije beroepen rassenscheiding moeten toepas sen en dat de minister van On derwijs, Kunsten en Wetenschap pen, Joost de Klerk, gezegd heeft: Tiet kabinet heeft beslo ten, dat geen negers en blan ken samen lid mogen zijn van organisaties voor wetenschappe lijke en vrije beroepen en dat, waar zulks nog het geval is, on middellijk scheiding moet ko men'? Kennedy laat veertien duizend militairen aanrukken om één negerstudent toegang tot een Amerikaanse universiteit Ie verschaffen, maar de regering van Zuid-Afrika besluit dat elke neger die nog lid is van een wetenschappelijke organisatie waarin blanken zitten, uit die organisatie verwijderd moet worden. En professor Watering, de heer Cnossen, de heer Warnaar samen met ambassadeur Rust maar beweren, dat wij door 'sentimenteel idealisme' ons een onjuist beeld van de situatie vormen en dat de pers in ons land haar lezers misleidt. 'Het bloed stolt je in je ade ren. als je de waanzin leest, die over Zuid-Afrika geschreven wordt,' zegt de heer Rust. Denkende aan het laatste be sluit van minister Joost de Klerk, zeg ik: Het bloed stolt je in de aderen, als Je de waanzin leest, die de regering van Zuid-Afrika bij de wet tot recht procla meert. Wordt lid van do Christelijke Emigratie Centrale! MIOORBuSG

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1963 | | pagina 2