Over de rode daken
uitzicht op de brug
Wasmachines
HET VRIJE VOLK OKTOBER 1958
„Schrijf maar, dat die hoogte
mij afgestolen kan worden riep
een bakker ons op de vierde ver
dieping toe. ..Ach", vergoelijkte
een groenteverkoopstertje, „aan
het eind van de dag krijg je er
wel eens genoeg van".
Maar zei mevrouw J van der
Graaf-Kalkman uit de Prinses
Marijkestraat 35 de winkeliers
komen toch allemaal langs de
deur Zij is ronduit in haar schik
met haar flatwoning, hoog boven
Krimpen. „Een jaar geleden
Over de oranjerode daken van het „oude dorp" kijken de flat-
beiooners van Krimpen aan den IJssel uit op de torens van de
nieuwe brug.
Ook die lichtgrijze, betonnen flatgebouwen verrezen indertijd
als een nieuwigheid tussen de lage huizen-met-tuintjes van
Krimpen. En de meeste huisvrouwen zijn sindsdien op hun prak
tische flatjes gesteld geraakt. Ondanks het trappen lopen, on
danks het ontbreken van een eigen tuin voor de kinderen,
ondanks het gemis van een royale bergruimte.
woonden we nog met onze vier
kinderen in het Zevensterretje,
een boerderij, waarin maar liefst
zeven gezinnen huisden!"
Nü wuift mevrouw Van der
Graaf iedere morgen vanaf het
zonnige balkon naar haar doch
tertje in de kleuterschool aan de
overkant. En om twaalf uur vangt
de kleine, blonde Greta keurig de
tas viet het boodschappenbriejje
op. die mamma naar beneden
gooit. Zó lost mevrouw Van der
Graaf het probleem van het trap-
oen lopen op.
Bus naar Rotlerdum
En nu ze straks voor belangrij
ker aankopen dichtbij huis de bus
kan pakken, die haar over de brug
direct naar Rotterdam brengt, is
ze nog tevredener.
Ook mevrouw J. Looij- Lodder
op nummer 36 heeft door de grote
ramen een prachtig uitzicht op de
brug en, aan de andere kant, op
de polder. De herfstzon duikt in
alle hoeken van haar kamers.
Mevrouw Looij is best tevreden
met dat lichte, hoge flatje.
Met haar man en haar twee
grote kinderen is ze in 1953 bij de
ramp verdreven uit haar huisje
aan de Schaardijk. „Het water
stond tot aan het dak.
Er wonen in deze flats méér ge
zinnen, die door de watersnood
dakloos waren. Achteraf ben ik
blij met dit huis, al is bijvoorbeeld
ie bergruimte te klein en al krijg
ie het in een strenge winter niet
warm".
En over de nieuwe oeververbin
ding: „Ik ga niet vaak naar Rot
terdam. maar natuurlijk zijn we in
Krimpen allemftól blij met de
J SLINGERLAND-VERSLUIS
....graag naar beneden
„Ik wil wel graag naar bene
den". Dat zei mevrouw J. Slinger
land-Versluis uit de Prinses Mar
grietstraat 32. „Ik heb altijd in
een vrij huisje met een ruime
schuur gewoond, in Krimpen en
later in Capelle Als je nerveus
bent. moet je niet zo hoog wonen
Ik durf bijvoorbeeld niet in de
vensterbank te gaan staan om de
ruiten te lappen. En een glazen
wasser komt er niet". De woning
op zich? Daar was ze heel tevre
den mee. Maar die hoogte
Ze vond overigens, dat haar
twee kindertjes van drie en vier
Jaar aan de voet van het flatge
bouw net zo veilig spelen als in
een tuin.
En zo is het ook: de kleine
Hudi en Pieter en hun speel
kameraadjes kunnen in de
zandbak dartelen en spelletjes
doen op een grasveld. Het
mooist van al vinden ze trou
wens die tientallen vuilnisbak
ken, 's morgens in een rij voor
het flatgebouw, waarop ze een
oorverdovend lawaai kunnen
maken!
Overal ter wereld
varen schepen
uitgerust met
geleverd door
N.V. N. A. SPRONK
MACHINEFABRIEK
Ceintuurbaan 34 - Rotterdam
Telefoon 4027K44501
Bij de foto's
In de overvloedige herfstzon staat,
mevrouw J. Looij-Lodder de was
weg te strijken. Natuurlijk zijn
we in Krimpen allemaal blij met
de brug", zei ze, tFoto links bo
ven).
Op de foto daarnaast ziet u, hoe
de flatbewoners over de daken van
het ..oude" dorp uitkijken op de
nieuwe brug en de waterkering.
De foto daaronder laat zien, hoe
de negentienjarige Christina Vis
ser groenten, fruit en aardappelen
verzamelt in plastic tassen om
die bij de bewoners van de hoog
ste verdiepingen te gaan bezorgen.
,.Aan het eind van de dag krijg
je wel eens genoeg van dat trap
pen lopen", vertrouwde ze ons toe.
