Gezellig gedekte tafel bevordert de eetlust Lust u deze dagen ook KRSTKRNS? VOOR DE KERSTDIS: Een fris, vrolijk oorlogje voor de kinderen Hoeveel ivater drinkt een cyclaai ■n: Waarom zijn we zo onpractisch? Satijnen droom Om aantrekkelijk te zijntrekke men de linkermondhoek iets in WIE DE CEINTUUR PAST... Verjongings kuur via de operatiezaal HET VRIJE VOLK DONDERDAG 24 DECEMBER 1953 Sterren onder en naast het bord Kandelaars van oude flessen Kleine kleedjes in plaats van laken voelt waarschijnlijk omdat ze het grappige effect nooit met eigen ogen aanschouwde kan twee rode linten kruiselings over de tafel leg gen met hier en daar een takje hulst erop. En in plaats van lint kan je zelfs gekleurde confetti en smalle papieren slingers nemen, die je ach teloos over het tafelvlak strooit. Of een met Kerstfiguren bedrukte ta felloper van papier. Midden op de ta fel hoort een „blik vanger". Dat kan een jfchaal of een mandje met fruit zijn (rode sterap pels. sinaasappels, wat noteni waartussen takjes hulst en een dikke kaars zijn geplant, maar als er toevallig een witte cy- jy~om, laten we met het oog op Kerstmis vandaag eens eve\i Blikvanger J\ met z'n allen aan een feestelijk gedekte tafel gaan zitten. In onze verbeelding dan. Want we ivillen er toch allemaal iets bijzonders van maken tijdens die feestdagen. Iets dat met weinig middelen in een ommezien klaar kan zijn, zonder dat het boven dien veel extra-kosten met zich meebrengt! Nee, begint u nu niet meteen te zeggen: „Daar komt ze nou pas mee aan! Ik zal blij zijn als de Kerstboom op tijd is versierd en wie denk je eigenlijk dat er voor het eten moet zorgen? Zo pal voor de Kerst- heb ik voor al die extraatjes geen tijd meer en die „ommezien tjes" ken ik." Laat me even uitpraten. U hoeft niet alles zélf te doen, de kinderen kunnen best een handje helpen! Met enthousiasme zelfs, want kinderen zijn net zo gek op leuk gedekte tafels als op Kerstkrans. Het is niet bepaald de bedoeling, dat die tafel er uit. zal zien als een levende copie van de foto's uit de ge- illustreerde damesbladen, die het je altijd zo piekfijn weten voor te schotelen, dat je er met je plastic tafelzeil en je niet helemaal volle dige bestek al meteen een bittere smaak van in de mond krijgt. Maar aan de andere kant ligt er tussen deze Kerstdagen en de oorlogsjaren, toen iedereen zo maar uit de pan (op tafel) en van de laatste gebar sten borden at. een periode, waarin er, óók voor de kleine beurzen, zo veel aardig en degelijk tafelgerei is geproduceerd, dat we wel mogen aannemen, dat u ten minste weer over de meest elementaire zaken, die er bij het dekken te pas komen, be schikt. Kleine kleedjes? Wie kleine kinderen heeft, of een tafelblad, dat door kringen en vlek ken een niet bepaald fraaie aanblik mepr oplevert, kan het beste een tafelkleed gebruiken, liefst wit. Het plastic tafelkleed, dat zo bedrieg lijk echt op damast lijkt, is natuur lijk ook best. Maar is de tafel zelf nog in een behoorlijke staat, laat het kleed dan weg en geef ieder een voor de variatie eens een kleed je onder bord en bestek! Die kleedjes, ter grootte van een vinger doekje! worden tegenwoordig grif ge kocht in allerlei gedekte en felle kleuren, maar ze zijn qok zelf te ma ken uit 'een lapje linnen, katoen of plastic. In het laatste geval hoef je ze niet eens te. zomen: je knipt er alleen langs de kant franje aan. Omdat we nu zo A snel mogelijk klaar moeten zijn. knip- pen we uit rood ^Wf crêpe papier grote A JWL en kl.eme stervor- ifflf Rfr mige kleedjes. De grootste komen Tuf ook als we een wit tafellaken gebrui ken onder de borden, messen en vorken terecht, op de" kleinere zétten we de glazen en de' dekschalen. Wie niets voor die losse kleedjes Bloemstuk-je, kaarsen, een simpel sterretje tussen elk bord en u liebt een tafel om van te smullen. „Pietje Pluimstaart" is een van de meest bezeten én giftige oorlogsver halen. die wij de laatste tijd bij de kinderlectuur zijn tegengekomen. De dieren, die in dit boekje met elkaar oorlog voeren, doen heb op de ge degen, gevarieerde wijze, waarop de mens dit pleegt te doen. Met bom menwerpers, snelle jagers, tanks en amphibietanks, met machinegeweren en kanonnen, gaat het er op los. Als fijne trekjes ontbreken speciale motorkoeriers, alarmsignalen en het Róde Kruis „om de gewonden te verzorgen" niet. Enkele knusse citaatjes: „Weldra klonk dan ook het geronk van de meer dan tweeduizend mo toren van de kippenluchtvloot. De zware bommenwerpers, geëscorteerd door Jagers, stegen het eerst op om alle belangrijke doelen in vossenland te bombarderen. In vossenland staar de men verdoofd omhoog. Men wist niet wat dat te betekenen had Maar het lukt allemaal prachtig hoor, bij deze „frisse, vrolijke oorlog zonder oorlogsverklaring", want: „Ondertussen rukte het konijnen- leger in volle marsorde op en weldra dreunden de kanonschoten aan de grens van vossenland. De pantser auto's, de zware tanks en al de andere kwamen aangereden. De hoofdstad stond al geheel in brand en overal lagen brokstukken van hulzen, bedekt met eierstruif. Vele vossen lagen dood op straat enz. enz. Wij willen de heren Henk Niesen en Joop Gerlach, die dit „kinder boekje" respectievelijk schreven en illustreerden, zo graag iets vragen. Wat bedoelden deze heren eigenlijk, toen ze schreven dat, de tegenstand van het vossenvolk niet groot was. Poeder tegen laai vlees De Amerikanen die altijd klaar staan om ons te overvleugelen, moe ten toch eerlijk bekennen, dat him vlees minder mals is dan het onze Maar ze zouden geen Amerikanen zijn. als ze er niet iets op hadden gevondeneen flesje poeder, dat de naam' „meat-tenderizer" draagt. Men zeet. dat het uit de Papajavrucht is gemaakt en het wordt ook in ons land verkocht Het is maar, dat u het weet. voor het geval u wel eens met minder malse lapjes thuiskomt... omdat, de meeste slapend werden aangetroffen, behalve enkele die nog tijdig werden gewaarschuwd door de wezel, maar dat was dan ook een „laffe verrader"...? Ons spelen de meest merkwaardige herinneringen door het hoofd. Sinterklaas heeft deze vuiligheid in Amsterdam uitgedeeld, waarschijn lijk zonder ooit verder te hebben gekeken, dan de onschuldige titel plaat van het boekje. W. Blok te Amsterdam maakte deze vergissing mogelijk, door voor de uitgave te zorgen, De.cyclaam is eigenlijk een plant met vreemde manieren. Hij wil zoveel mogelijk licht, en hij heeft November en December als spe ciale bloeimaanden uitgekozen! Van veel warmte houdt hij niet bepaald, maar aan vorst heeft hij toch ook een broertje dood. Alles met mate dus. Een ding is zeker: koud water néémt hij niet. Geef hem gerust warm water op de schotel. Niet bovenop tussen de blaren gieten! <9 Hoeveel? Alles, wat na een kwar tier nog niet opgezogen is, mag u weggooien! In een warm? kamer vraagt hi] elke dag water, in een koele kamer is hij met twee keer in de week meestal tevreden. Lijkt de aarde eens erg droog, doop de pot dan in een emmer lauw water, maar zorg weer, dat tussen blaren en stengels geen water komt. Pluk uitgebloeide bloemen onder het blad af. Na een paar dagen is het overgeschoten stengelstukje ge makkelijk te verwijderen. Koop een cyclaam, waar behalve bloemen ook knoppen aan zitten. claam ln huis is, doet die het ook uitstekend. Van zes doormidden gebroken li monaderiet j^s. die met hun mid den op elkaar worden gelegd, en daar stevig worden saamgebonden met zilverdraad of smal lint. zijn prachtige sterretjes te maken, die hier en daar tussen borden en scha len worden gelegd of aan draden van verschillende lengte aan de lampekap worden geprikt. Kandelaars Ja, en dan moeten er natuurlijk kandelaars komen. De in rood crêpe papier weggemoffelde doormidden gesneden aardappels zijn al zo vaak •vertoond, dat we het deze keer eens met, een paar lege flessen proberen, liefst groene. Om de hals worden een rode en een zilveren glimbal van de Kerstboom gebonden, samen met een paar takjes dennengroen of hulst. Een kaars op de plaats van de kurk en u hebt een pracht van een kan delaar. Drie of vier zijn voldoende om een niet al te grote tafel vol doende te verlichten. Maar zet er in elk geval één vlak naast het bord van uw echtgenoot. Mannen willen niet alleen graag lekker eten, ze willen ook duidelijk kunnen zien, dat u hun geen knollen voor citroe nen verkoopt. Maar dat weet u na tuurlijk net zo goed als MARIKE Waarom, zo vroegen we in een vorig artikeltje, maken wij, vrouwen, ons leven toch zo onnodig moeilijk? Waarom, zouden wij er nu aan wil len toevoegen, zijn we vaak zo bij zonder onpractisch? Waarom dweilen we bijv. op onze knieën in plaats van de dweil ge woon om een lange bezem heen te slaan? Waarom willen we beslist een loper op de trap hebben, in plaats van niet duurder en veel gemakkelijker te onderhouden rub ber? Waarom leggen we niet vaker ?en boodschappen lijstje aan en waarom laten we. als we het maken, het zo dikwijls thuis liggen? Waarom hebben we ons hart ver pand aan een duur wollen kleed en nemen we niet een goedkope, fleurige, sterke cocosmat? Waarom sjouwen we met ontilbare meubels en kopen we lampen-als- stofnesten. die maar een schemer- schijntje licht doorlaten? Waarom ligt niet alles klaar, als baby uit z'n bedje komt? Waarom heeft niet alles zijn vaste plaats? En waarom als u nog niet moe bent van de opsomming zorgen we niet, dat er altijd nieuwe stoppen bij de electriciteitsmeter liggen, met lucifers en een kaars? Waarom heb ben we niet altijd aspirines bij de hand voor Jantjes hoofdpijn? Waarom bewerken we onze wollen dekens met een mattenklopper, laten we het gas te hoog branden, sluiten we niet de hoofdkraan af als we weggaan en vergeten we de melk flessen klaar te zetten? Waarom maar nee, het ls ge noeg voor vandaag. Stel je voor. dat uw Adam dit ook las en het tegen' u uitbuitte... T. de D. Fandaag toveren we ter ere van Kerstmis een zo onwezenlijk mooi feestgewaad uit onze fotomap, dat niemand zo op het eerste gezicht zal geloven, dat hier van een blouse en rok sprake is. Beide zijn van roomkleurige satijn en op de kunstig gedrapeerde blouse is een toef rose rozen gestoken. Bijna te mooi om mee onder de Kerstboom te gaan zitten, maar voor dat doel werd die droomjurk dan ook waarschijnlijk niet' ontworpen... WAAROM LACH JE, MONA LISA", zongen we zo'n vijftien jaar geleden, maar het jammerende liedje kon geen ver klaring geven voor de mysterieuze glimlach van de Gioconda. Trouwens, schrijvers en geleerden, schoonheidsspecialisten en film-producenten hebben zich het hoofd gebroken over de vrouw op dit schilderij, en juist omdat er zo weinig over haar bekend is kon vooral de laatste categorie zijn hart aan haar ophalen, hoewel haar glimlach nu commercieel niet meer ver antwoord is. Ten slotte hebben ze daar in Hollywood hun tand artsen-rekeningen niet voor niets betaald en moet dat geld pro ductief gemaakt worden. Maar voor de romanschrijvers is Mona Lisa een uit de hemel gevallén buitenkansje vjaar ze schone histories omheen kunner.' toevefi, die u bladzij na bladzij in spanning houden krijgen ze el kaar of krijgen ze elkaar nou niet en waar in het schilde ren van dit doek een natuurlijk hoogtepunt wordt. Of men veronderstelt ook wel, dat toen Lisa Gherardini, de vrouw van Francesco di Zanobi del Giocondo werd geschilderd, de schilder had ge zorgd voor zoete vooiskens, waarnaar oüiwmchi deze dame stil-glimlachend geluis- terd zou hebben. f J Legt u evenwel een stukje papier p .ft - t *- I over de helft van het gezicht, waai"- HBSfr' r 1 bij u dan precies de helft van neus lllil&lp" en mond bedekt, dan ziet u dat de ene kant heel anders van expressie is dan de andere. EjgjjpBf BA Het linkeroog lacht u aanmoedi- gend toe, terwijl de mondhoek duide- lijk glimlacht, het rechteroog daar- entegen vertelt u zonder omwegen, dat de dame niet is gediend van al niet, hoewel de schaduw op de wang te grote familiariteit en de mondhoek dit even suggereert. iets ingetrokken glimlacht toch Uit de gestapt V Breinbreker (Nr. 118 thans een krans aan te bieden, een Kerstkrans wel te verstaan. Ik toog aan het werk, nam een groot blank vel papier en schreef daar met forse letters KRSTKRNS op. Toen ik nog 's voldaan overzag, wat ik gepresteerd had, schrok Ik. Alle klinkers waren weggevallen, zo maar weggevallen. Dat bracht me op een idee. Hier is uw Kerst-breinbreker: in deze Kerstkrans is een wens verborgen, maar., alle klinkers zijn (nu met opzet) weggelaten. Onze wens is niet klakkeloos, maar wél klinker loos: aan u de taak, de zaak weer in z'n oorspronkelijke vorm terug te brengen. Denk erom, er zit één klein addertje onder het gras, 'n heel kleintje maar. Bovenaan beginnen, rechts van het streepje en... prettige Kerst dagen natuurlijk I Laten wij eens in een boekje lezen dat in 1541 verscheen en dat „De vol maakte schoonheid van een vrouw" heette en door een zekere Agnolo Firenzola werd geschreven. Hier volgt dan een recept voor dames van smaak in het Italië van die tijd, die zoals Mona Lisa dat ook deed, hun wenkbrauwen en hun haren boven de slapen uittrokken. „Om aantrekkelijk te zijn zal men van tijd tot tijd de mond aan de rechterkant iets intrekken en haar aan de linkerzijde iets openen alsof men in gedachten heimelijk glim lacht." De ogen moesten dan bij wat on schuldige coquetterie toch een rustige blik hebben, terwijl het geheel op een gracieuze manier diende te geschie den. Daar het recept ook nog voor schreef dat het geheel vooral niet kunstmatig mocht zijn, zal enige oefening vooraf wel gewenst zijn ge weest, Mogelijk dat Lisa tot de meer gevorderden in de subtiele kunst van aantrekkelijk zijn gerekend mocht worden. Waarschijnlijk heeft' ze bij alle besognes, die ze al had. ook nog kans gezien haar mondhoeken een beetje naar binnen te zuigen, om ook nog een kleine gewelfde mond te hebbel., zoals de mode ln die dagen voorschreef. Men neemt aan dat dit portret niet voor haar man is geschil derd. maar voor haar minnaar Giuüano di Medici, die toen ook de eerste de beste niet was. En natuur lijk wilde ze er zich wel enige moeite voor getroosten, om zo voordelig mo gelijk vereeuwigd te worden. Mogelijk heeft haar glimlach ook de man gegolden, die achter zijn schildersezel probeerde de onpeilbaar heid ervan vast te leggen op het doek. Maar zeker heeft ze hem ge ïnspireerd tot het maken van een fascinerend schilderij, dat o, zeld zame eer in onze dagen, de schrijvers van draaïorgelliedjes nog brengt tot het componeren van hun kledderige melodietjes. ANS ANSING—BAAS Hoeveel weegt een laken? De wasmachinefabrikant vertelt u altijd, precies, hoeveel geweekt wasgoed er in de machine kan en het is het verstandigst, er niet meer in te proppen, liefst ook niet min der. Maar hoeveel weegt een hemd of een laken dan ongeveer, hebt u zich misschien wel eens afgevraagd? Hier is een beknopt lijstje van droog, gewogen lijf- en linnengoed: camisole 80 g, herenflanel 200 g. overhemd 300 g. pyjama 250400 g. onderjurk 250 g, nachtjapon 100 g. schort (jas) 300 g, zakdoek 10 g, theedoek 100 g, handdoek 100 g, badhanddoek (groot) 200 g, tafel laken 500 g, servet 100 g. vinger doekje 30 g. laken (katoen) 550 g, sloop 200 g. Ceintuurfabrikanten die hebben we in ons land ook en zelfs héél goede kimnen de wonder lijkste dingen vertellen. Had u bij voorbeeld gedacht, dat deze heren geregeld grote bestellingen uit Oos terse landen krijgen en dat ze daar dwepen met goudleren ceintuurtjes? Bij kisten vol worden ze verscheept o.a. naar India en Birma, En in alle mogelijke maten, want ook daar heb (je blijkbaar vrouwen, die nu niet be paald tot de slanksten behoren. Over maten gesproken: wist u dat de Zweedse na de Frangaise de slankste leest van haar Europese zusters heeft? De gemiddelde Zweed se dan. Frankrijk vraagt ceintuurs voor tailles van 55 tot 65 cm, Zweden begin', bij 60 en eindigt bij 75. Voor Engeland zijn dé maten 65—75, voor Zwitserland 70—85 en in ons land begint het pas bij 75 cm. maar 110 behoort niet tot de zeldzaamheden. En we %ouden niet graag de vrouwen de kost geven, die er dan zelfs nog een extra-gaatje bij moeten prikken, zeggen de fabrikanten. En nu moet u niet denken, dat de duurste ceintuurs, die u in onze win kels ziet liggen, altijd uit. Nederland afkomstig zijn. Het vreemde ver schijnsel doet zich namelijk voor, dat er op dit gebied nogal het een en ander uit het buitenland wordt ge ïmporteerd. terwijl wij zelf in alle opzichten best aan de behoefte zou den kunnen voldoen. Dat. deze ge- importeerde exemplaren duurder zijn HEEL BREED, is deze suède cein tuur vaar een ontwerp van de Franse modekoning Hubert de Givenchy. Het is de bedoeling, dat hierdoor, net als bij de japonnen met de princesse- lijn, de maag wordt verdoezeld. Prijs onbekend, maar zonder twijfel ge peperd. dan de Nederlandse, kunt u makke lijk uitrekenen, want de invoerrech te betaalt ten slotte. Omgekeerd doen Frankrijk. Bel gië. de Scandinavische landen, Duits land en Zwitserland om er een paar te noemen hun inkopen weel bij ons. U kunt dit alles best zelf controleren, door in de winkel eens te vragen, of de ceintuur die u koopt nu va- binnen- of /uitenlands fabri kaat is Wedden, dat u het verschil In uitvoering en afwerking niet kunt zien? De prijs zal het daarentegen duidelijk vertellen. M. Vrouwen van middelbare leeftijd, die er nog graag minstens tien jaar jonger willen uitzien, onder gaan wel eens schoonheidsoperaties. Ze laten rimpels, wallen onder de ogen of onderkinnen wegnemen door een chirurg, die hierin is gespeciali seerd, maar die ook dikwijls plasti sche operaties verricht, bijvoorbeeld verbetering van lelijke littekens. Schoonheidsoperaties kunnen niet op kosten van een ziekenfonds wor den verricht. Het zijn luxe-operaties, tenzij een vrouw er door haar beroep toe wordt gedwongen zoals filmactri ces, wier succes voor een groot deel afhankelijk is van het uiterlijk. Hoe prettig het ook is er jong uit te zien. toch is het bedenkelijk als een vrouw haar leeftijd niet wil aan vaarden en dat zelfde geldt ook voor een man. Na het wegnemen van die plooien is een vrouw van vijftig toch niet veranderd in een jeugdige bloem. Dikwijls krijgt het gezicht door de aangespannen huid iets maskerach tigs. Soms is het resultaat na een paar jaar weer even slecht als voor de operatie. Een oudere vrouw heeft andere charmes dan de jonge. Zij bezit de aantrekkingskracht van de rijpheid, geestelijke ontwikkeling en innemend heid waartegen de jeugd het niet zel den aflegt. Wie desondanks toch naar een schoonheidschirurg wil, doet het beste zijn huisarts te raadplegen. Uiteraard zijn genoemde specialisten alleen in de grote steden te vinden en dan nog met een kaars, mevr. J. B. te Amsterdam. Zwangerschap Het instituut: „de Moederkalen der" brengt een soort schuifkalender in de handel, waarop men precies zou kunnen nagaan, wanneer zwan gerschap mogelijk is en wanneer niet. Wie de methode Ogino-Knaus wenst te volgen aan de hand van een dergelijke kalender zal teleurgesteld worden, Zelfs de uitstekende boeken op dit gebied bijv. van Dr. Smulders of van Dr. v. Emde Boas, zeggen uit drukkelijk, dat men bij zijn dokter te rade moet gaan. omdat de arts pas goed kan beoordelen in hoeverre de methode in een bepaald geval be trouwbaar is. Kwaaltjes Mej. v. E. tc Rotterdam. Er zijn van die kwaaltjes, waar de medische wetenschap geheel of ten dele mach teloos tegenover staat. Ik bedoel nu niet ernstige zaken als kanker en chronisch rheuma, hoewel de vorde ringen op het gebied van beide aan doeningen hoop geven voor de toe komst. Waar ik aan denk zijn ziek ten die. hoewel onschuldig, voor de patiënt bijzonder onaangenaam zijn. Tegen verkoudheid is bijv. niets te doen, een aantal eczemen, vet- puistjes, grijs en kaal worden zijn niet of moeilijk te beïnvloeden. Zo is het ook met netelroos of galbulten. Dat zijn plotseling opkomende, wat verheven grillige, rose vlekken die allerheftigst jeuken. Soms heeft de patiënt er koorts bij. Het is overgevoeligheid tegen be paalde stoffen, soms alleen maar een uiting van nervositeit en geprikkeld heid. Het ontstaat doordat een slof, histamine, in het lichaam wordt ge vormd, die de haarvaten doet ver wijden en doorlaatbaar maakt. Zo ontstaan die bulten. Waarom zij zo jeuken? Hetzelfde zien we bij enkele eczemen die aan de huid weinig te zien geven, maar de patiënt tot wanhoop brengen door de jeuk. Dit zijn gevallen waarbij in de eerste plaats het zenuwstelsel, ze nuwcellen. geprikkeld worden (zoals bij gordelroos) en derhalve ook de zenuweinden in de huid, zodat we of pijn, of jeuk, of allebei voelen. Tegen netelroos wordt wel kalk gegeven en in enkele gevallen stoffen die hista mine binden z.g. antihistaminica. Die praeparaten hebben hun nade len. zodat vele artsen er maar schoor voetend gebruik van maken. Inbeelding I. te Dirksland. De term ingebeel de ziekten heb ik gebruikt om dui delijk te maken, dat het ziekten of pijnen zijn. waar men oud mee kan worden en waarbij noch tijdens het leven, noch zelfs na de dood bij lijk schouw iets gevonden is. Dat neemt niet weg, dat niet ontkend wordt, dat die „patiënten" zich niet goed voelen en pijn hebben. Maar hun verschijnselen berusten niet op ziek te als zodanig maar op nerveuze in vloeden, op een mogelijk abnormaal heftig reagerend autonoom (onwil lekeurig) zenuwstelsel, waarbij bijv. hun darmbeweging met krampachti ge beweging gepaard gaat, Ziek mag men deze mensen toch niet noemen. Vergasser J. S. tc Arnhem. Of het branden van een petroleumvergasser ongezond is? Neen. daar is niets van gebleken. Maar ideaal is het zeker niet. om dat de verbrandingsproducten in de kamer komen in plaats van door een schoorsteen te verdwijnen, Die ver brandingsproducten zijn waterdamp, koolzuur en sporen van andere stof fen. Het is vooral de waterdamp die de atmosfeer zo benauwd maakt. Een wondje aan tong of wangslijm vlies, ontstaan door er op te bijten, behoeft geen behandeling. En verder... R. R. Ie Rozendaal. Veel kanker ln de familie is op zich zelf nog geen reden aan te nemen dat er verhoogde kans op het krijgen van kanker be staat Pas indien in een familie meer dere leden kanker van een zelfde or gaan hebben gekregen zegt dat iels. dus bijv. allemaal maagkanker De een overleden aan maagkanker, de ander aan borstkanker, weer een ander aan dikke darm- of longkan ker zegt niets. Dat, is toeval. H. L. HEIJERMANS Vrager}, bestemd voor deze ru briek, moeten zijn voorzien van de volledige naam en het adres van de afzender Men gelieve te schrijven aan. Medische Vragen- rubriek Het Vrije Volk, Hekel- veld 15, Amsterdam.

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - kranten | 1953 | | pagina 2