Gezellig gedekte tafel
bevordert de eetlust
Lust u deze dagen ook
KRSTKRNS?
VOOR DE KERSTDIS:
Een fris, vrolijk oorlogje
voor de kinderen
Hoeveel ivater
drinkt een
cyclaai
■n:
Waarom zijn we
zo onpractisch?
Satijnen droom
Om aantrekkelijk te zijntrekke
men de linkermondhoek iets in
WIE DE CEINTUUR PAST...
Verjongings
kuur via de
operatiezaal
HET VRIJE VOLK DONDERDAG 24 DECEMBER 1953
Sterren onder en naast het bord
Kandelaars van oude flessen
Kleine kleedjes in plaats van laken
voelt waarschijnlijk omdat ze
het grappige effect nooit met eigen
ogen aanschouwde kan twee rode
linten kruiselings over de tafel leg
gen met hier en daar een takje hulst
erop. En in plaats van lint kan je
zelfs gekleurde confetti en smalle
papieren slingers nemen, die je ach
teloos over het tafelvlak strooit. Of
een met Kerstfiguren bedrukte ta
felloper van papier.
Midden op de ta
fel hoort een „blik
vanger". Dat kan
een jfchaal of een
mandje met fruit
zijn (rode sterap
pels. sinaasappels,
wat noteni waartussen takjes hulst
en een dikke kaars zijn geplant,
maar als er toevallig een witte cy-
jy~om, laten we met het oog op Kerstmis vandaag eens eve\i Blikvanger
J\ met z'n allen aan een feestelijk gedekte tafel gaan zitten.
In onze verbeelding dan. Want we ivillen er toch allemaal iets
bijzonders van maken tijdens die feestdagen. Iets dat met weinig
middelen in een ommezien klaar kan zijn, zonder dat het boven
dien veel extra-kosten met zich meebrengt! Nee, begint u nu
niet meteen te zeggen: „Daar komt ze nou pas mee aan! Ik zal
blij zijn als de Kerstboom op tijd is versierd en wie denk je
eigenlijk dat er voor het eten moet zorgen? Zo pal voor de Kerst-
heb ik voor al die extraatjes geen tijd meer en die „ommezien
tjes" ken ik."
Laat me even uitpraten. U hoeft
niet alles zélf te doen, de kinderen
kunnen best een handje helpen! Met
enthousiasme zelfs, want kinderen
zijn net zo gek op leuk gedekte tafels
als op Kerstkrans.
Het is niet bepaald de bedoeling,
dat die tafel er uit. zal zien als een
levende copie van de foto's uit de ge-
illustreerde damesbladen, die het je
altijd zo piekfijn weten voor te
schotelen, dat je er met je plastic
tafelzeil en je niet helemaal volle
dige bestek al meteen een bittere
smaak van in de mond krijgt. Maar
aan de andere kant ligt er tussen
deze Kerstdagen en de oorlogsjaren,
toen iedereen zo maar uit de pan
(op tafel) en van de laatste gebar
sten borden at. een periode, waarin
er, óók voor de kleine beurzen, zo
veel aardig en degelijk tafelgerei is
geproduceerd, dat we wel mogen
aannemen, dat u ten minste weer
over de meest elementaire zaken, die
er bij het dekken te pas komen, be
schikt.
Kleine kleedjes?
Wie kleine kinderen heeft, of een
tafelblad, dat door kringen en vlek
ken een niet bepaald fraaie aanblik
mepr oplevert, kan het beste een
tafelkleed gebruiken, liefst wit. Het
plastic tafelkleed, dat zo bedrieg
lijk echt op damast lijkt, is natuur
lijk ook best. Maar is de tafel zelf
nog in een behoorlijke staat, laat
het kleed dan weg en geef ieder
een voor de variatie eens een kleed
je onder bord en bestek! Die
kleedjes, ter grootte van een vinger
doekje! worden tegenwoordig grif ge
kocht in allerlei gedekte en felle
kleuren, maar ze zijn qok zelf te ma
ken uit 'een lapje linnen, katoen of
plastic. In het laatste geval hoef je
ze niet eens te. zomen: je knipt er
alleen langs de kant franje aan.
Omdat we nu zo
A snel mogelijk klaar
moeten zijn. knip-
pen we uit rood
^Wf crêpe papier grote
A JWL en kl.eme stervor-
ifflf Rfr mige kleedjes. De
grootste komen
Tuf ook als we een wit
tafellaken gebrui
ken onder de
borden, messen en vorken terecht,
op de" kleinere zétten we de glazen
en de' dekschalen.
Wie niets voor die losse kleedjes
Bloemstuk-je, kaarsen, een simpel
sterretje tussen elk bord en u
liebt een tafel om van te smullen.
„Pietje Pluimstaart" is een van de
meest bezeten én giftige oorlogsver
halen. die wij de laatste tijd bij de
kinderlectuur zijn tegengekomen. De
dieren, die in dit boekje met elkaar
oorlog voeren, doen heb op de ge
degen, gevarieerde wijze, waarop de
mens dit pleegt te doen. Met bom
menwerpers, snelle jagers, tanks en
amphibietanks, met machinegeweren
en kanonnen, gaat het er op los.
Als fijne trekjes ontbreken speciale
motorkoeriers, alarmsignalen en het
Róde Kruis „om de gewonden te
verzorgen" niet. Enkele knusse
citaatjes:
„Weldra klonk dan ook het geronk
van de meer dan tweeduizend mo
toren van de kippenluchtvloot. De
zware bommenwerpers, geëscorteerd
door Jagers, stegen het eerst op om
alle belangrijke doelen in vossenland
te bombarderen. In vossenland staar
de men verdoofd omhoog. Men wist
niet wat dat te betekenen had
Maar het lukt allemaal prachtig
hoor, bij deze „frisse, vrolijke oorlog
zonder oorlogsverklaring", want:
„Ondertussen rukte het konijnen-
leger in volle marsorde op en weldra
dreunden de kanonschoten aan de
grens van vossenland. De pantser
auto's, de zware tanks en al de
andere kwamen aangereden. De
hoofdstad stond al geheel in brand
en overal lagen brokstukken van
hulzen, bedekt met eierstruif. Vele
vossen lagen dood op straat
enz. enz.
Wij willen de heren Henk Niesen
en Joop Gerlach, die dit „kinder
boekje" respectievelijk schreven en
illustreerden, zo graag iets vragen.
Wat bedoelden deze heren eigenlijk,
toen ze schreven dat, de tegenstand
van het vossenvolk niet groot was.
Poeder tegen laai vlees
De Amerikanen die altijd klaar
staan om ons te overvleugelen, moe
ten toch eerlijk bekennen, dat him
vlees minder mals is dan het onze
Maar ze zouden geen Amerikanen
zijn. als ze er niet iets op hadden
gevondeneen flesje poeder, dat de
naam' „meat-tenderizer" draagt. Men
zeet. dat het uit de Papajavrucht is
gemaakt en het wordt ook in ons
land verkocht Het is maar, dat u
het weet. voor het geval u wel eens
met minder malse lapjes thuiskomt...
omdat, de meeste slapend werden
aangetroffen, behalve enkele die nog
tijdig werden gewaarschuwd door de
wezel, maar dat was dan ook een
„laffe verrader"...?
Ons spelen de meest merkwaardige
herinneringen door het hoofd.
Sinterklaas heeft deze vuiligheid
in Amsterdam uitgedeeld, waarschijn
lijk zonder ooit verder te hebben
gekeken, dan de onschuldige titel
plaat van het boekje.
W. Blok te Amsterdam maakte
deze vergissing mogelijk, door voor
de uitgave te zorgen,
De.cyclaam is eigenlijk een plant
met vreemde manieren. Hij wil
zoveel mogelijk licht, en hij
heeft November en December als spe
ciale bloeimaanden uitgekozen! Van
veel warmte houdt hij niet bepaald,
maar aan vorst heeft hij toch ook
een broertje dood. Alles met mate
dus.
Een ding is zeker: koud water
néémt hij niet. Geef hem gerust
warm water op de schotel. Niet
bovenop tussen de blaren gieten! <9
Hoeveel? Alles, wat na een kwar
tier nog niet opgezogen is, mag u
weggooien!
In een warm? kamer vraagt hi]
elke dag water, in een koele kamer
is hij met twee keer in de week
meestal tevreden.
Lijkt de aarde eens erg droog,
doop de pot dan in een emmer lauw
water, maar zorg weer, dat tussen
blaren en stengels geen water komt.
Pluk uitgebloeide bloemen onder
het blad af. Na een paar dagen is
het overgeschoten stengelstukje ge
makkelijk te verwijderen.
Koop een cyclaam, waar behalve
bloemen ook knoppen aan zitten.
claam ln huis is, doet die het ook
uitstekend.
Van zes doormidden gebroken li
monaderiet j^s. die met hun mid
den op elkaar worden gelegd, en
daar stevig worden saamgebonden
met zilverdraad of smal lint. zijn
prachtige sterretjes te maken, die
hier en daar tussen borden en scha
len worden gelegd of aan draden
van verschillende lengte aan de
lampekap worden geprikt.
Kandelaars
Ja, en dan moeten er natuurlijk
kandelaars komen. De in rood crêpe
papier weggemoffelde doormidden
gesneden aardappels zijn al zo vaak
•vertoond, dat we het deze keer eens
met, een paar lege flessen proberen,
liefst groene. Om de hals worden
een rode en een zilveren glimbal van
de Kerstboom gebonden, samen met
een paar takjes dennengroen of hulst.
Een kaars op de plaats van de kurk
en u hebt een pracht van een kan
delaar. Drie of vier zijn voldoende
om een niet al te grote tafel vol
doende te verlichten. Maar zet er
in elk geval één vlak naast het bord
van uw echtgenoot. Mannen willen
niet alleen graag lekker eten, ze
willen ook duidelijk kunnen zien,
dat u hun geen knollen voor citroe
nen verkoopt. Maar dat weet u na
tuurlijk net zo goed als
MARIKE
Waarom, zo vroegen we in een vorig
artikeltje, maken wij, vrouwen, ons
leven toch zo onnodig moeilijk?
Waarom, zouden wij er nu aan wil
len toevoegen, zijn we vaak zo bij
zonder onpractisch?
Waarom dweilen we bijv. op onze
knieën in plaats van de dweil ge
woon om een lange bezem heen te
slaan? Waarom willen we beslist
een loper op de trap hebben, in
plaats van niet duurder en veel
gemakkelijker te onderhouden rub
ber? Waarom leggen we niet vaker
?en boodschappen
lijstje aan en
waarom laten we.
als we het maken,
het zo dikwijls
thuis liggen?
Waarom hebben
we ons hart ver
pand aan een duur
wollen kleed en
nemen we niet een
goedkope, fleurige,
sterke cocosmat?
Waarom sjouwen
we met ontilbare
meubels en kopen we lampen-als-
stofnesten. die maar een schemer-
schijntje licht doorlaten?
Waarom ligt niet alles klaar, als
baby uit z'n bedje komt? Waarom
heeft niet alles zijn vaste plaats?
En waarom als u nog niet moe
bent van de opsomming zorgen
we niet, dat er altijd nieuwe stoppen
bij de electriciteitsmeter liggen, met
lucifers en een kaars? Waarom heb
ben we niet altijd aspirines bij de
hand voor Jantjes hoofdpijn?
Waarom bewerken we onze wollen
dekens met een mattenklopper, laten
we het gas te hoog branden, sluiten
we niet de hoofdkraan af als we
weggaan en vergeten we de melk
flessen klaar te zetten?
Waarom maar nee, het ls ge
noeg voor vandaag. Stel je voor. dat
uw Adam dit ook las en het tegen'
u uitbuitte... T. de D.
Fandaag toveren we ter ere van Kerstmis een zo onwezenlijk
mooi feestgewaad uit onze fotomap, dat niemand zo op het
eerste gezicht zal geloven, dat hier van een blouse en rok
sprake is. Beide zijn van roomkleurige satijn en op de kunstig
gedrapeerde blouse is een toef rose rozen gestoken.
Bijna te mooi om mee onder de Kerstboom te gaan zitten,
maar voor dat doel werd die droomjurk dan ook waarschijnlijk
niet' ontworpen...
WAAROM LACH JE, MONA LISA", zongen we zo'n vijftien
jaar geleden, maar het jammerende liedje kon geen ver
klaring geven voor de mysterieuze glimlach van de Gioconda.
Trouwens, schrijvers en geleerden, schoonheidsspecialisten en
film-producenten hebben zich het hoofd gebroken over de
vrouw op dit schilderij, en juist omdat er zo weinig over haar
bekend is kon vooral de laatste categorie zijn hart aan haar
ophalen, hoewel haar glimlach nu commercieel niet meer ver
antwoord is. Ten slotte hebben ze daar in Hollywood hun tand
artsen-rekeningen niet voor niets betaald en moet dat geld pro
ductief gemaakt worden.
Maar voor de romanschrijvers is
Mona Lisa een uit de hemel gevallén
buitenkansje vjaar ze schone histories
omheen kunner.' toevefi, die u bladzij
na bladzij in spanning houden
krijgen ze el
kaar of krijgen
ze elkaar nou
niet en waar
in het schilde
ren van dit doek
een natuurlijk
hoogtepunt
wordt.
Of men veronderstelt ook wel, dat
toen Lisa Gherardini, de vrouw van
Francesco di Zanobi del Giocondo
werd geschilderd, de schilder had ge
zorgd voor zoete vooiskens, waarnaar oüiwmchi
deze dame stil-glimlachend geluis-
terd zou hebben. f J
Legt u evenwel een stukje papier p .ft - t *- I
over de helft van het gezicht, waai"- HBSfr' r 1
bij u dan precies de helft van neus lllil&lp"
en mond bedekt, dan ziet u dat de
ene kant heel anders van expressie is
dan de andere. EjgjjpBf BA
Het linkeroog lacht u aanmoedi-
gend toe, terwijl de mondhoek duide-
lijk glimlacht, het rechteroog daar-
entegen vertelt u zonder omwegen,
dat de dame niet is gediend van al niet, hoewel de schaduw op de wang
te grote familiariteit en de mondhoek dit even suggereert.
iets ingetrokken glimlacht toch
Uit de
gestapt V
Breinbreker (Nr. 118
thans een krans aan te bieden,
een Kerstkrans wel te verstaan. Ik
toog aan het werk, nam een groot
blank vel papier en schreef daar
met forse letters KRSTKRNS op.
Toen ik nog 's voldaan overzag, wat
ik gepresteerd had, schrok Ik. Alle
klinkers waren weggevallen, zo maar
weggevallen.
Dat bracht me op een idee. Hier
is uw Kerst-breinbreker: in deze
Kerstkrans is een wens verborgen,
maar., alle klinkers zijn (nu met
opzet) weggelaten. Onze wens is
niet klakkeloos, maar wél klinker
loos: aan u de taak, de zaak weer
in z'n oorspronkelijke vorm terug te
brengen.
Denk erom, er zit één klein
addertje onder het gras, 'n heel
kleintje maar.
Bovenaan beginnen, rechts van
het streepje en... prettige Kerst
dagen natuurlijk I
Laten wij eens in een boekje lezen
dat in 1541 verscheen en dat „De vol
maakte schoonheid van een vrouw"
heette en door een zekere Agnolo
Firenzola werd geschreven.
Hier volgt dan een recept voor
dames van smaak in het Italië van
die tijd, die zoals Mona Lisa dat ook
deed, hun wenkbrauwen en hun
haren boven de slapen uittrokken.
„Om aantrekkelijk te zijn zal men
van tijd tot tijd de mond aan de
rechterkant iets intrekken en haar
aan de linkerzijde iets openen alsof
men in gedachten heimelijk glim
lacht."
De ogen moesten dan bij wat on
schuldige coquetterie toch een rustige
blik hebben, terwijl het geheel op een
gracieuze manier diende te geschie
den.
Daar het recept ook nog voor
schreef dat het geheel vooral niet
kunstmatig mocht zijn, zal enige
oefening vooraf wel gewenst zijn ge
weest, Mogelijk dat Lisa tot de meer
gevorderden in de subtiele kunst van
aantrekkelijk zijn gerekend mocht
worden. Waarschijnlijk heeft' ze bij
alle besognes, die ze al had. ook nog
kans gezien haar mondhoeken een
beetje naar binnen te zuigen, om
ook nog een kleine gewelfde mond te
hebbel., zoals de mode ln die dagen
voorschreef.
Men neemt aan dat dit portret
niet voor haar man is geschil
derd. maar voor haar minnaar
Giuüano di Medici, die toen ook de
eerste de beste niet was. En natuur
lijk wilde ze er zich wel enige moeite
voor getroosten, om zo voordelig mo
gelijk vereeuwigd te worden.
Mogelijk heeft haar glimlach ook
de man gegolden, die achter zijn
schildersezel probeerde de onpeilbaar
heid ervan vast te leggen op het
doek. Maar zeker heeft ze hem ge
ïnspireerd tot het maken van een
fascinerend schilderij, dat o, zeld
zame eer in onze dagen, de schrijvers
van draaïorgelliedjes nog brengt tot
het componeren van hun kledderige
melodietjes.
ANS ANSING—BAAS
Hoeveel weegt een
laken?
De wasmachinefabrikant vertelt
u altijd, precies, hoeveel geweekt
wasgoed er in de machine kan en
het is het verstandigst, er niet meer
in te proppen, liefst ook niet min
der. Maar hoeveel weegt een hemd
of een laken dan ongeveer, hebt u
zich misschien wel eens afgevraagd?
Hier is een beknopt lijstje van
droog, gewogen lijf- en linnengoed:
camisole 80 g, herenflanel 200 g.
overhemd 300 g. pyjama 250400 g.
onderjurk 250 g, nachtjapon 100 g.
schort (jas) 300 g, zakdoek 10 g,
theedoek 100 g, handdoek 100 g,
badhanddoek (groot) 200 g, tafel
laken 500 g, servet 100 g. vinger
doekje 30 g. laken (katoen) 550 g,
sloop 200 g.
Ceintuurfabrikanten die hebben
we in ons land ook en zelfs héél
goede kimnen de wonder
lijkste dingen vertellen. Had u bij
voorbeeld gedacht, dat deze heren
geregeld grote bestellingen uit Oos
terse landen krijgen en dat ze daar
dwepen met goudleren ceintuurtjes?
Bij kisten vol worden ze verscheept
o.a. naar India en Birma, En in alle
mogelijke maten, want ook daar heb
(je blijkbaar vrouwen, die nu niet be
paald tot de slanksten behoren.
Over maten gesproken: wist u dat
de Zweedse na de Frangaise de
slankste leest van haar Europese
zusters heeft? De gemiddelde Zweed
se dan. Frankrijk vraagt ceintuurs
voor tailles van 55 tot 65 cm, Zweden
begin', bij 60 en eindigt bij 75. Voor
Engeland zijn dé maten 65—75, voor
Zwitserland 70—85 en in ons land
begint het pas bij 75 cm. maar 110
behoort niet tot de zeldzaamheden.
En we %ouden niet graag de vrouwen
de kost geven, die er dan zelfs nog
een extra-gaatje bij moeten prikken,
zeggen de fabrikanten.
En nu moet u niet denken, dat de
duurste ceintuurs, die u in onze win
kels ziet liggen, altijd uit. Nederland
afkomstig zijn. Het vreemde ver
schijnsel doet zich namelijk voor, dat
er op dit gebied nogal het een en
ander uit het buitenland wordt ge
ïmporteerd. terwijl wij zelf in alle
opzichten best aan de behoefte zou
den kunnen voldoen. Dat. deze ge-
importeerde exemplaren duurder zijn
HEEL BREED, is deze suède cein
tuur vaar een ontwerp van de Franse
modekoning Hubert de Givenchy. Het
is de bedoeling, dat hierdoor, net als
bij de japonnen met de princesse-
lijn, de maag wordt verdoezeld. Prijs
onbekend, maar zonder twijfel ge
peperd.
dan de Nederlandse, kunt u makke
lijk uitrekenen, want de invoerrech
te betaalt ten slotte.
Omgekeerd doen Frankrijk. Bel
gië. de Scandinavische landen, Duits
land en Zwitserland om er een
paar te noemen hun inkopen weel
bij ons. U kunt dit alles best zelf
controleren, door in de winkel eens
te vragen, of de ceintuur die u koopt
nu va- binnen- of /uitenlands fabri
kaat is Wedden, dat u het verschil
In uitvoering en afwerking niet kunt
zien? De prijs zal het daarentegen
duidelijk vertellen. M.
Vrouwen van middelbare leeftijd,
die er nog graag minstens tien
jaar jonger willen uitzien, onder
gaan wel eens schoonheidsoperaties.
Ze laten rimpels, wallen onder de
ogen of onderkinnen wegnemen door
een chirurg, die hierin is gespeciali
seerd, maar die ook dikwijls plasti
sche operaties verricht, bijvoorbeeld
verbetering van lelijke littekens.
Schoonheidsoperaties kunnen niet
op kosten van een ziekenfonds wor
den verricht. Het zijn luxe-operaties,
tenzij een vrouw er door haar beroep
toe wordt gedwongen zoals filmactri
ces, wier succes voor een groot deel
afhankelijk is van het uiterlijk.
Hoe prettig het ook is er jong uit
te zien. toch is het bedenkelijk als
een vrouw haar leeftijd niet wil aan
vaarden en dat zelfde geldt ook voor
een man. Na het wegnemen van die
plooien is een vrouw van vijftig toch
niet veranderd in een jeugdige bloem.
Dikwijls krijgt het gezicht door de
aangespannen huid iets maskerach
tigs. Soms is het resultaat na een
paar jaar weer even slecht als voor de
operatie.
Een oudere vrouw heeft andere
charmes dan de jonge. Zij bezit de
aantrekkingskracht van de rijpheid,
geestelijke ontwikkeling en innemend
heid waartegen de jeugd het niet zel
den aflegt.
Wie desondanks toch naar een
schoonheidschirurg wil, doet het
beste zijn huisarts te raadplegen.
Uiteraard zijn genoemde specialisten
alleen in de grote steden te vinden en
dan nog met een kaars, mevr. J. B.
te Amsterdam.
Zwangerschap
Het instituut: „de Moederkalen
der" brengt een soort schuifkalender
in de handel, waarop men precies
zou kunnen nagaan, wanneer zwan
gerschap mogelijk is en wanneer
niet. Wie de methode Ogino-Knaus
wenst te volgen aan de hand van een
dergelijke kalender zal teleurgesteld
worden, Zelfs de uitstekende boeken
op dit gebied bijv. van Dr. Smulders
of van Dr. v. Emde Boas, zeggen uit
drukkelijk, dat men bij zijn dokter
te rade moet gaan. omdat de arts
pas goed kan beoordelen in hoeverre
de methode in een bepaald geval be
trouwbaar is.
Kwaaltjes
Mej. v. E. tc Rotterdam. Er zijn
van die kwaaltjes, waar de medische
wetenschap geheel of ten dele mach
teloos tegenover staat. Ik bedoel nu
niet ernstige zaken als kanker en
chronisch rheuma, hoewel de vorde
ringen op het gebied van beide aan
doeningen hoop geven voor de toe
komst. Waar ik aan denk zijn ziek
ten die. hoewel onschuldig, voor de
patiënt bijzonder onaangenaam zijn.
Tegen verkoudheid is bijv. niets
te doen, een aantal eczemen, vet-
puistjes, grijs en kaal worden zijn
niet of moeilijk te beïnvloeden. Zo is
het ook met netelroos of galbulten.
Dat zijn plotseling opkomende, wat
verheven grillige, rose vlekken die
allerheftigst jeuken. Soms heeft de
patiënt er koorts bij.
Het is overgevoeligheid tegen be
paalde stoffen, soms alleen maar een
uiting van nervositeit en geprikkeld
heid. Het ontstaat doordat een slof,
histamine, in het lichaam wordt ge
vormd, die de haarvaten doet ver
wijden en doorlaatbaar maakt. Zo
ontstaan die bulten.
Waarom zij zo jeuken? Hetzelfde
zien we bij enkele eczemen die aan
de huid weinig te zien geven, maar
de patiënt tot wanhoop brengen door
de jeuk.
Dit zijn gevallen waarbij in de
eerste plaats het zenuwstelsel, ze
nuwcellen. geprikkeld worden (zoals
bij gordelroos) en derhalve ook de
zenuweinden in de huid, zodat we of
pijn, of jeuk, of allebei voelen. Tegen
netelroos wordt wel kalk gegeven en
in enkele gevallen stoffen die hista
mine binden z.g. antihistaminica.
Die praeparaten hebben hun nade
len. zodat vele artsen er maar schoor
voetend gebruik van maken.
Inbeelding
I. te Dirksland. De term ingebeel
de ziekten heb ik gebruikt om dui
delijk te maken, dat het ziekten of
pijnen zijn. waar men oud mee kan
worden en waarbij noch tijdens het
leven, noch zelfs na de dood bij lijk
schouw iets gevonden is. Dat neemt
niet weg, dat niet ontkend wordt,
dat die „patiënten" zich niet goed
voelen en pijn hebben. Maar hun
verschijnselen berusten niet op ziek
te als zodanig maar op nerveuze in
vloeden, op een mogelijk abnormaal
heftig reagerend autonoom (onwil
lekeurig) zenuwstelsel, waarbij bijv.
hun darmbeweging met krampachti
ge beweging gepaard gaat, Ziek mag
men deze mensen toch niet noemen.
Vergasser
J. S. tc Arnhem. Of het branden
van een petroleumvergasser ongezond
is? Neen. daar is niets van gebleken.
Maar ideaal is het zeker niet. om
dat de verbrandingsproducten in de
kamer komen in plaats van door een
schoorsteen te verdwijnen, Die ver
brandingsproducten zijn waterdamp,
koolzuur en sporen van andere stof
fen. Het is vooral de waterdamp die
de atmosfeer zo benauwd maakt.
Een wondje aan tong of wangslijm
vlies, ontstaan door er op te bijten,
behoeft geen behandeling.
En verder...
R. R. Ie Rozendaal. Veel kanker
ln de familie is op zich zelf nog geen
reden aan te nemen dat er verhoogde
kans op het krijgen van kanker be
staat Pas indien in een familie meer
dere leden kanker van een zelfde or
gaan hebben gekregen zegt dat iels.
dus bijv. allemaal maagkanker
De een overleden aan maagkanker,
de ander aan borstkanker, weer een
ander aan dikke darm- of longkan
ker zegt niets. Dat, is toeval.
H. L. HEIJERMANS
Vrager}, bestemd voor deze ru
briek, moeten zijn voorzien van
de volledige naam en het adres
van de afzender Men gelieve te
schrijven aan. Medische Vragen-
rubriek Het Vrije Volk, Hekel-
veld 15, Amsterdam.