TOETSSTEEN
der bescheidenheid
U hebt altijd trek
omdat l)lb
W (Dae,
jaar
in jaar uit
de allerbeste* Virginia's bevatten.
Sowjet-leiders herdenken
October-revolutie
door prof. dr.
J G. C. Berkouwer
Aanslag op Sjah van
Perzië verijdeld
Reeds voor f.298.-
Met hand
en tand i
Dagelijks feuilleton
door
Richard Rape
Moeilijk bidden
Nieuwe cianpah
voor Frankrijk
Dankdienst na het
dichten van dijk
ZATERDAG 7 NOVEMBER 1953
TROUU
J
(Advertentie)
(Bij het jubileum van
prof. Kreling)
NAAR aanleiding van zijn 2p-
jarig Nijmeegs professoraat
in zijn 65e levensjaar heeft men
aan prof. dr. G. P. Kreling -een
jubileum-bundel aangeboden Tnet
belangrijke artikelen op het veld
van de theologie, waarop Kreling
zulk een geharnast verdediger is
van het rooms-katholicisme. Wie
hem persoonlijk kent en van zijn
werken kennis nam, zal deze
sympathie en verering ten volle
kunnen begrijpen. Wie zou hem
zowel om zijn persoonlijke als
zijn wetenschappelijke kwalitei
ten niet die zegen willen wensen,
die men niet het minst bij het
klimmen der jaren nodig heeft?
Wanneer men (bij dit jubileum denkt
aan het werk en de stem van de ju
bilaris, dan denkt men zeker óók aan
de rede, die 'hij hield in 1939 over „het
goddelijk geheim in de theologie", een
rede, die waarlijk niet alleen theolo
gen interesseren zal. Hij raakt hier
nl. tal van problemen aan die betrek
king hebben op het menselijk denken,
als 'hij er aan herinnert, dat uit het
geheim van de theologie schroom en
schuchterheid voortvloeien. Daanpee
raakt hij een zeer belangrijk pro
bleem, dat nog heden zijn actualiteit
heeft behouden. Men heeft nl. ook aan
het denken meermalen zijn congé ge
geven om te vluchten, niet maar in
de schuchterheid en de schroom, maar
in de irrationaliteit, die ih het denken
feitelijk hè< grote gevaar ziet, de
grote boosdoener die alles uiteenra-
feit en stuk maakt, terwijl dan gevoel
of intuïtie of beleving alleen in staat
zou zijn de poorten te ontsluiten
voor de eigenlijke werkelijkheid.
Kreling weigert deze weg te gaan. Hij
wil niet zijn tol betalen aan een te
leurgesteld anti-intellectualisme. Hij
aoht het veel meer een doolweg, wan
neer men de functie van het verstand
overdraagt aan een andere functie
b.v. de intuïtie, die dan tot een tover
kracht wordt gemaakt.
Hij wil in en met de schroom en de
schuchterheid toch spreken van een
„gezond intellectualisme" en blijven
geloven, dat in de activiteit van het
verstand juist de zin voor het mys
terie zich openbaart. Hij wil weer
stand bieden aan de tendens om ook
God aan het verstand te onttrekken,
omdat men zo het Goddelijk geheim
uitlevert aan een instinctmatige ex-
periëntie. Het verstand doet veel meer
de greep naar het Goddelijk geheim.
Het is te begrijpen, dat zijn waarde
ring voor „het verstand" bij hem sa
menhangt met zijn eigen U.K. geloof.
In verband daarmee wijzen we er op,
dat hij spreekt van de ban van het
protestantse dogma „dat het radicale
bederf van de zondige mens belijdt",
een verband tussen irrationalisme en
Protestantisme, dat opnieuw uit
gangspunt van belangrijke discussie
zou kunnen zijn, omdat het juist de
Reformatie was, die niet het denken,
maar het tuchtloze denken heeft af
gewezen.
MAAR al achten we dit verband
onaannemelijk, toch liggen er in
het verweer van Kreling belangrijke
elementen, waarin we elkaar kunnen
verstaan. Te meer omdat hij een be
roep doet op de noodzakelijke res
pectering van het mysterie en tege
lijkertijd het rationalisme wil afwij
zen. Hij wil het rationalisme èn het
irrationalisme gelijkelijk de deur wij
zen en zowel het verstand waarderen
èn het Goddelijk geheim. Het succes
van het denken hangt z.i. af van de
consequentie, waarmee men dit God
delijk geheim ontziet. Minder begaaf
den mogen dikwijls het geheim uit
hun vingers laten glippen (ik weet
niet of dat een probleem van „min
der begaafden" is) maar wie het goed
ziet „begeleidt zijn vertraagde gang
met vraagtekens". Men zal hier geen
scepticisme in mogen lezen (integen
deel) maar wel een beroep op de
noodzakelijke bescheidenheid, waar
in hij niet zo ver meer is verwijderd
(op dit punt) van Calvijn, die even
eens op zo onovertroffen wijze ge
handeld heeft over de grenzen, die
aan ons denken zijn gesteld en over
de duisternis, waarin men onmiddel
lijk tast, wanneer men deze grenzen
passeert. Kreling weet van „de inzet
van de symphonie, waarvan de vol
tooiing eerst in de hemel zal klin
ken".
Maar dit alles brengt hem niet tot
defaitisme en tot agnosticisme, dat
een andere bescheidenheid leert en
door deze bescheidenheid in de ge-
sohiedenis van het menselijk denken
telkens weer zo suggestief heeft ge
werkt. Dat probleem van de tweeër
lei bescheidenheid heeft Kreling ons
duidelijk voor ogen gesteld. De uit
werking moge een specifiek R. Katho
lieke zijn, maar het probleem heeft
algemene strekking. Met een alge
meen beroep op „de bescheidenheid"
kan men ook deuren toewerpen, die
loijd voor ons geopend staan. Men kan
spreken van de woestijn en niet zien,
dat er bronnen ontspringen van zui-
ver water. Daarom willen we bij het
jubileum van Kreling ernstig naar
zijn waarschuwing en appèl luiste
ren. Dat zullen we kunnen doen, om
dat we van die „ban" van het protes
tantse dogma niets weten en met hem
zien, dat er niet alleen een gevaar is
van de overschatting van het mense
lijk denken, maar niet minder het ge
vaar van de zelfmoord van het men
selijk denken, die God ons niet tot
taak heeft gesteld.
Het zal hier blijven gaan om de
toetssteen der bescheidenheid, om de
afweer van een sehijn-bescheidenheïd.
die zich kan openbaren in het niet
trillen heengaan door geopende deu
ren en het niet willen drinken uit
waterrijke bronnen.
ET behoort tot de signatuur van
onze tijd, dat vooral dit probleem
ons wordt voorgelegd. Bescheiden
heid en vertraagde gang van het den
ken: dat zijn geen deugden, die men
zo maar moet accepteren. Men zal ze
moeten toetsen. Want achter de be
scheidenheid kan ook liggen een die
pe hoogmoed, die weigert een geopen
de weg te gaan en bescheiden beweert,
dat alle wegen dood lopen en onbe
gaanbaar zijn. We hebben geen be
hoefte om bij Krelings jubileum met
hem te polemiseren over zijn theolo
gie. We stellen er meer prijs op, er
nadruk op te leggen, dat men met
dankbaarheid zijn waarschuwende
signalen kan horen zowel tegen de
miskenning van het Goddelijk ge
heim als tegen het „harakiri" van het
verstand. Moge het voor hem bij het
klimmen zijner jaren enigszins tot
vreugde 'zijn, dat óók in de Reforma
tie iets verstaan wordt van deze zeer
'reële gevaren en dat men daar kent
dat bloeiende program van de ver
traagde gang onzer voetstappen zón
der te vervallen in de afgrond van het
scepticisme.
Drie Perzen gearresteerd
Drie Perzen zijn gearresteerd naar
aanleiding van de ontdekking van sa-
nzwering tegen de Sjah. Zij had
den op 26 October de Sjah met behulp
van een handgranaat willen doden. De
gearresteerden zijn alle drie leden van
de communistische Toedehpartij. Zij
hadden de handgranaat naar de Sjah
willen werpen op'een athletiekfeest te
Teheran, maar het complot werd de
dag te voren ontdekt en het feest werd
vanwege de regen" uitgesteld.
Als de drie schuldig worden bevon
den zullen zij opgehangen worden.
Op 26 October kwam de verwachte
regen niet, maar toen op 30 October de
plechtigheden doorgingen, goot het
drie uur lang.
OVEREENSTEMMING BIJ
STROKARTONINDUSTRIE
(Van onze correspondent.)
De spanning die sedert enige maan
den in de Groningse strokartonindus
trie bestond, en die deze week in een
omvangrijke proteststaking tot uit
drukking dreigde te komen, is thans
geëindigd.
De werkgevers in de strokarton-in
dustrie in de provincie Groningen en
de werknemersorganisaties in deze in
dustrie hebben tijdens de Vrijdagmid
dag te Groningen gehouden bespre
king eindelijk volledige overeenstem
ming bereikt op basis van het bemid
delingsvoorstel van de stichting van
de arbeid. Niet alleen ovér de gewens
te loonsverhoging, doch oak over de
kwestiee van de werktijd zijn de werk
gevers en de werknemers het thans
eens.
Gemakkelijk. Vloeibare brandstof
biedt grote voordelen wat transport en
opslag betreft.
Schoon. Rook en stof behoren voor
goed tot het verleden.
Reukloos. Afvoer door de schoorsteen.
Eenvoudig. Slechts 1 regelkraan
voor hard en zacht branden. Olie
toevoer geschiedt automatisch.
Zuinig. Naar wens in een wip te
doven of aan te steken, - dat spaart
U brandstof.
ZEND NOG HEDEN
Wanneer U deze coupon Invult e
open couvert (2 ct. postzegel) zendt
HASSELCO. Henri Polaklaan 15, Amsterdam-Z.,
ontvangt U GRATIS nadere gegevens omtrent de
meest ideale vorm van verwarming. Doe het nul
WOONPLAATS
Alleen-importeur
voor Nederland
Alleen de HAAS SOHN heeft olie
toevoer volgens het gepatenteerde
aerostatisch principe. Dit systeem van
communicerende vaten regelt de olie
toevoer zonder mechanische delen,
dus 2uiver natuurkundig. Dit garan
deert te allen tijde een regelmatige
en bovenal veilige olietoevoer.
AMSTERDAM
Henri Potaklaan 1 5 - Tel. 742611
bent U de gelukkige bezitter van de
HAAS SOHN oliekachel no. 746.40.
De tank heeft een inhoud van 12 liter.
Bijvullen geschiedt in een handomdraai.
Bemin dan Amsterdam..."
Minister Beel verdedigt zich
in de Tweede Kamer
(Van onze parlementaire redacteur)
„Bemin dan Amsterdam, den glorie uwer steden, den pijler van uw
staat". Met de aanhaling van deze versregels van Joost van den Von
del, plaatste de minister van Binnenlandse Zaken, prof. Beel, gister
middag de hoofdstad des lands als nummer één op de lijst van vele
onderwerpen, die de minister bij zijn antwoord aan de Tweede Ka
mer in eerste termijn had te behandelen ter verdediging van zijn
begroting.
Minister Beel verklaarde gistermid
dag in de Tweede Kamer dat zowel
de Kamer als de pers zijn uitlating in
de Memorie van Antwoord, dat Am
sterdam als hoofdstad wezenlijke be
tekenis mist, verkeerd 'had ge-
zen en geïnterpeteerd,
Er was in het Voorlopig Verslag ge
vraagd naar de feitelijke betekenis van
Amsterdam als hoofdstad en indien
Advertentie
On;e inkopers hebben ook weer in 1953
bel puikje «an. de Virginia-oogst gekocht.
GRETIG rookten we elk een paar
sigaretten, terwijl wij langs de
rand van het bosje slopen en het land
schap afzochten. Niets bewoog zich,
geen Düitser was te 2ien. Zo ging een
tijdje voorbij en de stijfheid van mijn
hand en benedenanm 'kroop langzaam
omhoog tot mijn. oksel.
Het werd kil en een eerste zweem
van de avond, die ons welkom zou zijn,
kleurde de hemel.
Plotseling, luidruchtig, verstoorde
het geluid van houthakken de avond
lijke stilte. Wij lieten ons plat voorover
vallen en kropen langzaam weer terug
naar onze oorspronkelijke schuilplaats,
voortdurend luisterend. Het hakken
duurde voort, een aanhoudend, dof
rhytbmi'sch klop, klop, klop, klop. Geen
ander geluid deed zich horen. Nadat
wij lang genoeg op de grond gelegen
hadden om ons veilig te voelen, achtten
we het hoog tijd om op onderzoek uit
te gaan. We gingen el'k langs een an
dere kant ons weegs.
Terwijl ik mij naar het uiteinde van
het bosje begaf, zag ilk vóór mij, niet
meer dan 500 meter weg. een kleine
houten hut en links daarvan twee bij
gebouwtjes. Op een open plek voor de
hut zwaaide een man langzaam een
bijl en naast hem lag een stapel brand
hout.
Even later kwam Jock ook en in de
schemering zagen we de man de hut
deze een wezen! UM was of deze dan
niet bü de wet diende te worden vast
gesteld. De minister heeft in zijn Me
morie van Antwoord er op gewezen,
dat in het verleden Amsterdam de
werkelijke hoofdstad was en dat deze
stad ook thans algemeen als zodanig
wordt aangemerkt. Duidelijk was door
de bewindsman gesteld dat deze stad
zowel tijdens de republiek als daarna
de aanzienlijkste in Nederland was.
Voor een wettelijke vastlegging voelde-
de minister echter niets, „aangezien
het begrip wezenlijke betekenis mist".
Wanneer prof. Beel nu Van Dale's
woordenboek opsloeg dan las hij on
der het woord „hoofdstad" de om
schrijving, dat de wezenlijke beteke
nis van een 'hoofdstad is dat het de
voornaamste stad is, waar het alge
meen bestuur of het provinciaal be
stuur zijn bestendige zetel heeft. De
oneigenlijke betekenis van het begrip
hoofdstad is volgens Van Dale, dat tot
de hoofdsteden behoren voorname
centra en de hoofdsteden der be
schaving. De minister meende, dat
Amsterdam tot de oneigenlijke hoofd
steden behoort en. concludeert:
dat in feite Amsterdam algemeen
gezien wordt als de hoofdstad des
lands,
2. dat bij het ontbreken van de be-
tendige zetel van het algemeen be
stuur Amsterdam de wezenlijke bete
kenis als hoofdstad miste,
3. dat er daarom onvoldoende gron
den waren voor wettelijke regeling.
De minister meende, dat zijn opvat
ting Amsterdam recht deed wederva
ren en evenmin de stad Den Haag te
kort deed.
Dr. Schouten interrumpeerde onder
algemene vrolijkheid: „Waarom noemt
u niet Rotterdam?" De AR fractielei
der is, zoals bekend, een trouwe Rot
terdammer en was bij deze gelegen
heid naast mr. Verkerk gaan zitten,
die de vorige dag in zijn rede gezeg-d
had: „JL-aten wij over Den Haag en
Amsterdam geen ruzie gaan maken,
want wij hebben een hoofdstad zonder
raadhuis, een Hofstad zonder paleis
en daartussen een opstomend Rotter
dam".
Minister Beel onderstreepte nog
maals dat hij niet anders had willen
zeggen, dan dat Amsterdam in staats
rechtelijke zin wezenlijke betekenis
miste als hoofdstad. Men heeft dat een
„kille zinsnede" genoemd, aldus de
bewindsman, en inderdaad er straalt
geen warmte van af. Maar in een Me
morie van Antwoord plegen nu een
maal geen lyrische ontboezemingen te
llilllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
M „Hoofdstad zonder raadhuis. M
Hofstad zonder paleis en
E daartussen opstomend p
Rotterdam
lïïiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii
Wereldspaardag bracht
R.P.S. hoogste inleg
Op 31 October, Wereldspaardag,
heeft de Rijkspostspaarbank een
cord bedrag aan inleggingen geboekt,
nl. plm. f 2 millioen. Terugbetaald
werd circa f 900.000. De Rijkspost
spaarbank had dus een positief spaar-
verschil van f 1.100.000, een cijfer dat
tot dusverre nog nooit werd behaald.
Dit resultaat is des te uitzonderlijker,
aangezien 31 October op een Zaterdag
viel, dus voor de Rijkspostspaarbank
een halve dag.
worden gedaan. De minister was voor
wat de toekomst betreft ook in dit op
zicht niet optimistisch gestemd.
Ten slotte antwoordde hij op een
vraag van de heer Welter, of er geen
reden was in de Grondwet op te ne
men, dat Amsterdam de hoofdstad des
lands is, dat hij gaarne deze vraag zal
voorleggen aan de staatscommissie tot
herziening van de Grondwet.
MALENKOW SLOOT ZICH AAN BIJ HEI
APPLAUS VOOR HET PRESIDIUM
Maarschalk Worosjilow, president van het presidium der Opperste Sowjet
leeft gisteravond in een grote politieke redevoering verklaard dat de spanning
in Azië niet weggenomen kan worden zonder dat daarbü rekening wordt ge
houden met het Communistische China.
Worosjilow sprak zijn rede uit tijdens een bijeenkomst in het Bolsjoi-theater
ter gelegenheid van de herdenking van de Russische revolutie, thans 36 jaar
ïeleden.
de Worosjilow verder. De Westelijke
De Chinese volksrepubliek kan niet
over het hoofd worden gezien bij de
pogingen om de internationale vraag
stukken op te lossen, zeide Worosjilow,
eraan toevoegend dat de spanning in
Azië zonder China niet weggenomen
kan worden.
De Sowjet-Uni wenst vrede in Euro
pa, vervolgde de maarschalk ,en heeft
herhaaldelijk voorstellen ingediend
voor een rechtvaardige regeling van
het Duitse probleem. De houding der
westelijken levert niet het bewijs dat
het Westen een rechtvaardige oplos
sing van de Duitse kwestie wenst, zei-
ingaan.
„Kijk daar eens, zei Jock juichen:
Toen zag ik het ook, een broek hing
aan de deur van een der bijgebouwtjes.
,Een van ons zou die zeker goed
kunnen gebruiken", vond Jock.
Die broek zou zeker een waardevolle
aanwinst zijn om te ontsnappen en snel
werkten we een plan uit, en ik er op
af. Alles ging goed, totdat ik de broek
van de deur trok. Nauwelijks had ik
mij verscholen in de schaduw van het
scnuurtje, of de deur van de hut ging
krakend open. De man kwam naar
buiten en bleef daarna, een sigaretje
rokend, staan. Ik hield me doodstil.
Toen de sigaret op was, gooide de man
het peukje weg en ging weer naar
binnen. Jock liet geen tijd voorbijgaan
maar kwam naar mij Toe, terwijl hij
de grote bijl met zich meesleepte.
Alles in orde", zei hij. „Hij was
zeker geschrokken, toen hij naar buiten
kwam om een luchtje te scheppen!"
Enige ogenblikken lang hielden we
fluisterend een bespreking. Wat moes
ten we met die man doen? Wij besloten
deze plek vreedzaam te verlaten en in
de nacht verder Nederland in te gaan.
Als we maar eerst deze grensstreek,
waarin wij neergekomen waren, hadden
verlaten, zouden we op goed geluk zien
verder te komen. Voorzichtig kropen
we terug binnen de bescherming van
het bos en zochten onze schuilhoek
weer op. We zouden nu niet veel langer
behoeven te wachten, of we zouden
weer flink in beweging kunnen komen
en ons verwarmen door een stevige
wandeling. Het was erg koud geworden.
Juist had ik die oude broek, die i'k
gekaapt had, aangetrokken, toen we
iemand hoorden naderen. Een man
kuchte, herhaaldelijk en met nadruk
en een blikken bus rammelde hard.
Het scheen wel, dat hij zijn komst
wilde aankondigen. Ten minste vier
keer kwam hij door het bos van de
ene tot de andere rar.d, voordat hij bij
ons in de buurt kwam. Jock greep zijn
bijl. Vanuit onze schuilplaats hielden
we de gestalte, die zich in de schaduw
bevond, in de gaten.
Het was nog niet helemaal donker
geworden en we konden nu zien, dat
de man dezelfde was als de houthakker
en dat hij een broodzak en twee blik
ken busjes bij zich had. Onzeker be-
j
woog hij zich voort tot een plek op een
paar meter afstand; toen stak hij dia-
gonaalsbewijs over en ging een paar
passen vooruit, zodat hij daarna nog
dichterbij kwam. Uit zijn manier van
doen kon men opmaken, dat hij zeer
nerveus was. Plotseling wat moed
vattende, liet hij even de blikken
bussen tegen elkaar rammelen.
Niemand van ons sprak een woord
In de schemering zagen we. dat de
houthakker als mechanisch zijn hoofd
heen en weer bewoog, van struik tot
struik.
„Het kan een truc zyn wachten",
fluisterde Jock.
Het was wel een gek bezoek in de
avond. Die kerel was hier toch niet
gekomen om alleen maar met die leuke
bussen te rammelen. Na een paar
minuten zei ik tegen Jock, dat ik voor
de dag wilde komen.
„Deze vent kan ons misschien helpen.
Wij mogen geen kans laten voorbijgaan
Houd jij je gedekt en kom snel ie hulp
als hij de een of andere malligheid wil
uithalen. Als hij een pion is van de
Jerries en zij plotseling voor de dag
komen, kruip dan in het bosje terug."
De houthakker keek juist de andere
kant op, toen ik rustig ging staan en
kuchte. Hij keerde zich om als een
betrapte inbreker en zelfs in het sche
merig licht kon ik zien, dat er een
vreesachtige uitdrukking over zijn
gelaat lag. Wij keken elkaar een tijd
van ongeveer dertig seconden aan vóór
hij zijn tong gevonden had.
„England Flieger. England Flieger?"
vroeg hij zachtjes, Ik knikte. Toen
barstte hij plotseling in een radde
woordenstroom los. waarvan ik niet:
kon verstaan. Tegelijkertijd kwam hi-
op mij af Ik strekte mijn armen uit en
zei in het beetje Duits, dat ik mij kor
herinneren: „Halten sie, stehen".
Hij bleef staan en begon toen weer
heel zachtjes te praten, maar ik kor
de betekenis van zijn woorden niei
begrijpen, het scheen Nederlands te
zijn.
„Nich verstehen" antwoordde ik en
in gebroken Duits zei ik. dat ik hem
alleen verstaan kon indien hij erg lang
zaam zou spreken.
Langzaam begon hij mij toen inlich
tingen te geven, genoeg om Jock te
kunnen roepen, maar ik besloot mi'
nog een poosje op een afstand te hou
den. Ik begreep uit zijn herhaald'
mededeling dat hii een loyale Neder
lander was en dat hii de neergeschoter
Britse vliegers wilde helpen.
(Wordt vervolgd)
mogendheden willen van West-Duits-
land een oorlogcentrum in Europa
maken, vervolgde hij.
De Sowjet-Unie moet haar gewapen
de macht versterken om de scheppen
de arbeid van het Sowjetvolk te be
schermen.
Hij noemde de politiek van de Rus
sische communistische partij en de re
gering vredelievend en verklaarde dat
de buitenlandse politiek des lands on
veranderd was gebleven.
Malenkov, eenvoudig gekleed in een
nauwsluitend donkerblauw tuniek,
sloot zich aan bij het applaus voor het
presidium, de generaals en andere
partjj- en regreingsfunctionarissen.
toen zij het prachtig versierde podium
betraden.
Na twee minuten makte Malenkov
een einde aan de ovatie, door op te
houden met klappen.
Op het podium zat enaehter een met
een rood kleed bedekte tafel op de
eerste rij: Kaganovitsj, Boelganin,
Kroesjtsjev. Molotov. Malenkov. Sjwer-
nik en andere partyfunctionarissen.
Op het podium bevonden zich ook
de marschalken Timosjenkov, Vas-
silevski en Tsjoeikov. Het podium was
schitterend versierd.
De Farizeeër stond en bad
dit bij zichzelf: O God, ik
dank U, dat ik niet zó ben
als de andere mensen
of ook als deze tollenaar.
De tollenaar stond van ver
re en wilde zelfs zijn ogen
niet opheffen naar de
hemel, maar hij sloeg zich
op de borst en zeide: O
God, wees mij zondaar ge
nadig!
Lukas 18:11, 13.
HET gebed van de Farizeeër in de
tempel is anders geworden dan
hij zelf had gedacht. Daar is de tol
lenaar de schuld van geweest. De Fa
rizeeër had een geheel, ander gebed
in de zin, het officiële liturgische ge
bed dat hij driemaal daags placht te
bidden, het sohmone-esre. Hij wilde
Jahweh loven, die het schild Abra
hams was. Die de kranken van Zijn
volk Israël geneest en Die Jeruzalem
bouwt. En 't pakt aanvankelijk heel
anders uit. Werkelijk hij méénde het,
de Farizeeër. Hu wilde alleen maar
de heilige Naam prijzen. Maar
hoe kan dat als zo'n onheilige tolle
naar u op de hielen zit? Dat gaat toch
niet? Deze misdadiger ontheiligt de
gebedsplaats. Hindert hèm ook in zün
bidden. Precies zoals de vromen in
eigen oog al bij voorbaat geen „zegen"
kunnen incasseren in de kerk, als de
een of andere men»-in-opspraak er
ook zit. Oók maar meedoet. Óók maar
psalmen zingt. Oók maar bidt. Oók
het Woord beluistert.
De Farizeeër moet eerst die last
kwut. God moet weten, dat er heus
ook nog wel heiligen zijn, die Hem
dienen. Feitehjk maakt hij een excuus
bij Jahweh, dat die tollenaar óók in
de tempel is. Het lag waarlijk niet
aan hèm Hij wil de Here zo graag
het beste van het beste presenteren.
Het heiligste van het heilige.
En die tollenaar kon niet anders
dan Jahweh het slechtste van het
slechte aanbieden. En dat is zyn
hart. Dat hart dat hij kastijdt in
wanhoop. Omdat dat hart Gód
verlaten had. „O God, wees mij zon
daar genadig", bidt hij Eigeniyk heeft
hü het zó gezegd: O God, wees mij,
d e zondaar, genadig". Zou dat niet
de schuldverslagenheid zijn, die God
van ons wil? Dat ik op heel de we
reld nog maar één zondaar ken. D e
zondaar bij uitstek. Endie ben
ikzèlf.
Wie zover kwam heeft nooit meer
last van andere zondaars in de tem
pel. Hij zal tot het eind van z'n leven
genoeg met zichzelf te doen hebben.
Terwijl de géboren Farizeeër maar
niet ophoudt in naam van zijn recht
zinnigheid andere zondaars by God
zwart te maken.
Bidden is het heiligste, het schroom-
valligste wat er bestaat. Maar als het
dat niet meer is, dèn is het het ont-
zettendste wat er bestaat. Het aan-
matigendste.'
Heer, ga niet in het gericht met
ons gebéd.
Oud-premier Pinay wil:
Antoine Pinay, voormalig Frans pre.
mier, eh elf afgevaardigden van de
conservatieve, dissident-Gaullistische
en centrumpartijen in de nationale
vergadering zijn Vrüdag een campag
ne voor een rechtse „nieuwe aanpak"
voor Frankrijk begonnen.
De groep richtte brieven aan leden
van beide Kamers van het parlement,
behalve aan de socialistische en com
munistische leden.
„De twaalf", zoals de ondertekenaars
van de oproep reeds worden genoemd,
stellen een conferentie van alle cen-
'rum- en rechtse partüen voor om tot
overeenstemming te komen over een
orogram van sociale en economische
vooruitgang.
Het is voornamelijk de bedoeling
een tegenactie te vormen voor de
campagne voor de vorming van een
uit linkse en middenpartu'en gevorm
de regering.
De ondertekenaars wijzen een „dic-
'atuur van links of van rechts" af en
wensen de Franse invloed in het bui-
'enland versterkt te zien.
Bij welslagen van de laatste dijk-
dichting bü Ouwerkerk zal op Zater
dagavond te acht uur in de Grote Kerk
te Zierikzee een interkerkelijke dank
dienst worden gehouden.
Onder het motto van Ps. 103 „Looft
den Heere, mijn ziel en vergeet niet
een van zijn weldaden'" zullen voor
gangers, resp. van de Ned. Hervormde,
Gerefarmeerde en Christelijk Gere
formeerde kerk en van het Leger des
Heils een kort woord spreken.
Orgelspel en samenzang zullen het
gesprokene afwisselen.
De N.C.R.V. zal van deze dankdienst
opnamen maken, die Zondagmorgen
van plm. 11.3012.15 zullen worden
uitgezonden.
Wij plaatsen dit route-kaartje by het
en Moir in
begm van de omzwervingen van Pape
Nederland.
