Rood complot
tegen Sjah
Ouwerkerk denkt niet-"? ise*na
aan feestvieren
beloning
Progressief of
reactionnair?
Geen emigratie
TUBERCULEUZE ARTS ZOU
HANDGRANAAT WERPEN
ROBERTSON'5
Relletjes in
Tnëst
IN ONGENADE
Protest tegen
„Schandalen"
„Hier is zoveel geleden
Honderd verbetenen
„Thuis" bij de
burgemeester
GEWONNEN
H1
Studenten gaan 11.000 mannen meten
Confectie-industrie wil weten
hoe lang en dik Nederlander is
Sudetenregelina;
in geest van
Miinchen
Verkeerde keus...
Verbeten strijd van 100 inwoners De laatste etappe
Schoonste
ZATERDAG 7 NOVEMBER 1953
DE TELEGRAAF
INDIEN er één passage ge
weest is, waarmee de jongste
Troonrede de gevoelens van ons
hele volk vertolkt heeft, dan was
het wel die, waarin onze vorstin,
sprekend over de watersnood
ramp, opmerkte:
„Met dankbaarheid kunnen wij
constateren, dat thans de dijken
op één uitzondering na gedicht
zijn. Er bestaat goede hoopdat
vóór de najaarsstormen de slui
ting voltooid zal zijn. Dit 'ware de
schoonste beloning voor de on
vermoeide arbeid van velen".
Vandaag is het dan zover. En
het is volkomen begrijpelijk, dat
de dankbaarheid zich ontlaadt in
het uitsteken van onze vlaggen,
Inderdaad, er is alle aanleiding
voor nationaal vreugdebetoon.
Op deze dag gaan onze gedach
ten terug naar die vreselijke Zon
dag in Februari, toen wij het ge
voel hadden, dat Zeeland bezig
was voorgoed in de golven te
verdwijnen. Het waren droevige
maar tegelijk goede dagen, in
zoverre heel ons volk deelde in
de rouw en hel verlies der velen,
met hen meeleed en meestreed
en een golf van barmhartigheid
openbaarde als ternauwernood
denkbaar scheen.
Door deze rpontane reactie
aangevuurd en mede bemoedigd
door blijken van warm mede
leven van de hele wereld zijn
toen de mannen van Rijks
waterstaat aan het werk gegaan.
De grote bekwaamheid van onze
ingenieurs, gepaard aan de stugge
en harde arbeid der dijkwerkers,
hebben kans gezien de teleurstel
lingen, die er geweest zijn, te
overwinnen. Het resultaat van
gisteravond is inderdaad het
schoonste loon.
En tevens verdienen ;dj de
dank van heel ons volk, dat
terecht trots is op wat deze man
nen gepresteerd hebben.
Wij geloven, dat de wijze,
waarop ons land deze ramp het
hoofd geboden heeft de hou
ding van ons vorstenhuis, dat
terstond te hulp snelde, de on
bekrompen en snelle wijze, waar
op voorzieningen voor de finan
ciële gevolgen getroffen zijn en
de onvermoeide arbeid van de
dijkwerkers van hoog tot laag
niet alleen een verkwikking voor
de slachtoffers is geweest, maar
ook het prestige van ons land nog
vergroot heeft.
Reden te over dus voor vreug
de en dankbaarheid.
VELEN zien de huidige, vér
gaande, perfectionistische
ordening van het maatschappelijk
leven door wet en recht nog als
een bewijs van vooruitgang en
een uitvloeisel van progressieve
geest. Niets is minder juist.
Ordening van overheidswege,
hoezeer soms tijdelijk onvermij
delijk, leidt altoos tot verstar
ring van de natuurlijke maat
schappelijke beweging en tot een
gesloten maatschappelijke
huishouding, Zij is daarom in
wezen conservatief en werkt op
den duur reactionnair.
„Het ware recht", zegt de mo
derne Franse wijsgeer Ellul in
een onlangs verschenen geschrift,
„oriënteert zich altoos in de rich
ting van een open maat
schappij".
„Een wetgever die zegt: „Ik
schep een gouden tijdperk, een
wereld, waarin de mens geen
nood of behoefte meer kent", is
een falsaris, zelfs wanneer het
waar iS, dat zijn ordening vol
maakt is, ja dan vooral".
E Nederlandse emigratiepoli-
tiek is gebaseerd op de ge
dachte, dat ons land reeds zo
overbevolkt is. dat het jaarlijkse
bevolkingsoverschot ons geen an
dere keuze laat. Maar er is nog
een land in Europa, dat zijn
bevolking voortdurend ziet toe
nemen. Dit lao.d is Duitsland
elders in dit nummer schrijft
onze speciale verslaggever er
over dat het tweevoudige
probleem moet oplossen van een
geboorte-overschot en van een
dagelijks aanhoudende vluchte
lingenstroom uit de door Rusland
bezette gebieden.
Duitsland denkt er echter niet
aan zijn jonge mensen over de
grens te sturen. Natuurlijk heeft
het land daarbij ook in gedachte
dat. ..te zijner tijd Oost- en West-
Duitsland zullen worden her
enigd, maar inmiddels ontplooit
het bedrijfsleven een zodanige
activiteit, dat het merendeel der
vluchtelingen kan worden te
werk gesteld.
Ook in Nederland heerst een
grote bedrijvigheid. In de Lim
burgse mijnen heerst een groot
tekort aan arbeiders, maar ook
vele andere industrieën zouden
nog plaats kunnen geven aan tal
van goede arbeidskrachten,
Duitsland volgt kennelijk een
opportunistische politiek. Neder-
Hollands Glorie
TEHERAN, 6 Nov. In Perzië
zün drie mannen gearresteerd, die
het plan hadden gesmeed de sjah
te vermoorden, door een hand
granaat naar hem te gooien.
Zij waren leden van de (verbo
den) communistische Toedehpartij.
Hun namen luiden: R?za Ashgi,
Hoessein Nazeri en Ibrahim Saa-
dat. Volgens de militaire gouver
neur van Teheran, generaal Far-
had Dadsetan, hadden zij hun
daad willen plegen tijdens een
athletiekfeest, dat op 26 October
in het stadion van Teheran zou
worden gehouden. Het complot
werd evenwel een dag van te
voren ontdekt en bovendien werd
het feest vier dagen uitgesteld
wegens de regen.
De granaat zou in de loge van
de sjah worden geworpen door
Ashgi. een arts. die al verschei
dene jaren aan tuberculose lijdt
en alle hoop, in leven te blijven,
reeds heeft opgegeven.
HU zou in actie komen, wanneer
de menigte tegen het einde van
het feest zou opstaan. Vierhonderd
communisten zouden een soort
cordon om hem trekken en na de
ontploffing van de granaat zoveel
verwarring stichten, dat de dader
in het gewoel zou kunnen ont
komen.
„Niets te verliezen"
Ashgi heeft tijdens zijn verhoor
medegedeeld, dat een leider van
de illegale communistische partij
hem de nodige instructies had ge
geven en daarbij had gezegd:
„Zelfs wanneer je niet in staat
bent te ontsnappen, heb je niets
te verliezen, omdat je in de nabije
toekomst toch aarï tuberculose
zou sterven".
Ashgi's medeplichtigen Nazeri
en Saadat zijn resp. ambtenaar
van het ministerie van Financiën.
kleermaker, De drie samen
zweerders zullen, wanneer hun
schuld definitief is bewezen, wor
den opgehangen. (Reuter. AP)
land werkt „volgens plan" op
lange termijn. Regeren is voor
uitzien. Maar de wondermens, die
de economische toestand over
enige jaren met volledige juist
heid kan voorspellen, heeft zich
nog niet aangediend. Doch dit
belet de regering niet, jongere
mensen, aan wier opvoeding de
gemeenschap grote bedragen ten
koste heeft gelegd, en ouderen,
die vaak zéér moeilijk in den
vreemde kunnen assimileren, tot
emigratie te animeren.
Steeds opnieuw dringt zich de
vraag op: beseft de regering wel
de enorme verantwoordelijkheid,
die zij met haar emigratiepolitiek
draagt?
DAT het Italiaanse irredentis-
me ten gevolge van het
ondoordachte besluit der Angel
saksische mogendheden van 8 Oc
tober het hoofd zou opsteken,
was te verwachten; de relletjes,
die dezer dagen te Triëst weer
bloed hebben doen vloeien, zul
len de laatste niet zijn. Bedenke
lijker is, dat onder het moderne
volkenrecht, z'oals dit door de
Verenigde Naties is geformuleerd
en wordt gehanteerd, de natio
nalistische eis, dat het in meer
derheid Italiaans sprekende en
denkende Triëst met Italië her
enigd zal worden, een rechtseis
is geworden.
De geesten, die vooral Amerika
heeft opgeroepen, door de na
tionale staat, die een volk in
zijn geheel belichaamt, tot de
normale staat te proclameren,
raakt men zo gemakkelijk niet
kwijt.
BERLIJN, 6 Nov. Na haar
man, de vroegere Oostduitse mi.
nister van Staatsveiligheid, Wil
helm Zaisser, is nu ook mevrouw
Else Zaisser in ongenade geval
len. Zij is ontheven van haar
functie van minister van Onder
wijs.
Verrassend is dit niet, omdat
de laatste tijd al herhaaldelijk
in de communistische pers cri-
tiek was geleverd op haar „re.
actionnaire neigingen".
(Reuterl
DEN HAAG, 6 Nov. Een fel
protest tegen het nieuwste boek
van S. Vestdijk „Schandalen"
liet vanmiddag in de Tweede
Kamer bij de behandeling der
begroting van Binnenlandse
Zaken, ir. C. N. van Dis (Staatk.
Geref.) horen.
De afgevaardigde citeerde de
recensie in „De Telegraaf" van
24 October, waarin dit boek een
schandvlek werd genoemd.
Dergelijke lectuur, aldus ir.
Van Dis, mag in ons land vrij
uitgegeven en verkocht worden.
Hij bezigde het boek van Vest
dijk en de de chr. moraal ver
woestende werken van Shaw als
voorbeelden, hoezeer de reeds
lang aangekondigde wet op de
leesbibliotheken noodzakelijk is.
PROF. ROMME WORDT
GEOPEREERD
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. 6 Nov. Prof.
mr. C. P. M. Romme, de leider der
KVP-fractie in de Tweede Ka
mer. zal Maandag a.s. in een
ziekenhuis worden opgenomen
tot het ondergaan van een ope
ratie aan de Achillespees.
Hij verwacht enige weken aan
het begrotingsdebat in onze volks
vertegenwoordiging niet te kun
nen deelnemen.
Als zijn waarnemer zal als
fractieleider optreden de finan
ciële deskundige der KVP, dr. _A.
M. Lucas, een der oudste fractie
leden
(Van onze speciale verslaggever)
AN BOORD VAN DE „HENJA", 6 Nov. Vlak
bij de pas gezette caisson zagen wij vandaag in
een rondhobbelend vletje burgemeester J. Ro-
mein (56) van Ouwerkerk, die over tien meter
water de mededeling deed, dat de erwtensoep bij hem thuis
heet en goed was.
Om de waarheid van deze opmerking te kunnen con
stateren waren een paar lieslaarzen nodig, want Ouwerkerk
is nog steeds niet op een paar bottines te bereiken. Maar
het was deze moeite waard.
i r IET alleen om de soep, maar ook om Ouwerkerk zelf: om de
hernieuwde kennismaking met dit zo zwaar getroffen dorp.
Toen, in Februari, verlaten door vluchtende mensen; nu, ruim
negen maanden later, bezet door een ploegje van ongeveer 100
inwoners, die vastberaden en verbeten de strijd tegen het water
blijven voeren. Het water, dat hen al die tijd, dat zij er nu zitten,
heeft omringd. Het water, dat in de Vierbannenpolder staat. Soms
meters hoog. Een terrein van een 4600 ha.
VAN die 100 mensen ver
blijven er 15 officieel in
Ouwerkerk. Zij hebben een
verblijfsvergunning. De an
deren zijn er illegaal. Zelfs
de burgemeester. Wij waren
te gast in zijn op dit ogen
blik zeer bescheiden woning. Een
heel klein lokaaltje in de lagere
school in Ouwerkerk, een mo
dern en mooi gebouwtje, waar
van de grootste ruimte op het
ogenblik in beslag wordt geno
men door de radiomensen. Voor
de vensters in een der lokalen
staan nog popjes en beestjes,
waarmee de jeugd van Ouwer
kerk destijds heeft gespeeld.
In dit lokaal is een radiokamer
ingericht, die uit het gebied fond
Ouwerkerk alle reportages op
vangt van de verslaggevers, die
daar met hun mobiele zenders
rondwandelen, -varen of -rijden. T
Van Ouwerkerk af worden deze Een
reportages naar de straalzender wanneer men bedenkt dat de
in Goes overgeheveld en daar beren daar pas Woensdag begon-
voor zijn naast dit schoollokaal- te"
tje midden in het dorp een paar ul^voer b engen,
hoge, zendmasten opgesteld. VERLIEZEN
EEN kleine woning heeft
burgemeester Romein.
„Men moet er alles doen,"
zegt hij, en met een olijk
lachje in de ogen, „maar de
W.C. is achter." Hij vertelt
hoe hij in de nacht van de
ramp werd geëvacueerd en hij
vertelt ook hoe hij reeds op He
melvaartsdag voorgoed terug-
ktvTde in zijn gemeente om de
révacuatie van de bevolking zo
goed mogelijk voor te bereiden.
Velen zullen echter nimmer meer
in Ouwerkerk terugkeren. Van
de 570 inwoners zijn er destijds
91 verdronken. Dat is ruim 15.4
procent van de bevolking en
daarmee is Ouwerkerk wel een
van de zwaarst getroffen ge
meenten uit het rampgebied.
Het is nog wel eens goed om
deze cijfers van deze rustige bur
gemeester te horen. Hij doet de
mensen nogmaals in deze kleine
kamer beseffen welke enorme
verschrikkingen er over zulk een
klein dorp zijn gegaan. Van de
170 huizen werden er 145 zwaar
beschadigd of geheel vernield.
Hij kan sappig vertellen hoe
daar in de eerste maanden de
verbinding met de wal werd on
derhouden. Met een paar vletjes,
jie niet al te best waren, en hoe
pas naderhand een meer geregel
de verbinding met Zierikzee tot
stand kwam. En als men nem
vraagt hoe hij nu eigenlijk denkt
over die dichting, zegt hij: „Na
tuurlijk, wij vinden het fijn, wij
vinden het prachtig. Wij hebben
liever, dat de polder vandaag
dicht komt dan morgen. Wij heb
ben een ontzaglijke tegenslag ge
had, toen op 26 Augustus de
dichting van het Oostelijke gat
mislukte. Wij zeiden toen al tegen
elkaar, dat het zeker nog wel een
SCHIPPER Koorevaar uit Har-
dinxveld is een van de vele
honderden werkers, die reeds
weken achtereen dag en nacht in
louw zijn om het water te bedwin
gen. Elke dag is hij met zijn vletje
20 van de 24 uur bezig met transpor
ten, sleepwerk en passagiersdiensten.
N.V. Pelterijenhandel
Splitter Frères
Amsterdam Den Haag
Koningspl. 3 Hoogstr. 14
stelt U in de gelegenheid
haar nieuwste creaties, die
op de bontshow voor de
vertegenwoordigers van de
perg in het Amstel Hotel
werden getoond, te bezich
tigen op Dinsdag en Don
derdag a.s. van 14 tot 17 u,
Koningsplein 3. tel. 37250
VERWIJT ons maar g'rust, dat wij wel eens wat lauw zijn
En dat wij vaak slomig en prutseng flauw zijn;
Verwijt ons maar g'rust, dat wij moeizaam besluiten
En zakelijk, nuchter, 't éérst denken aan duiten;
Verwijt ons maar g'rust, dat wij muggen graag ziften
En dat wij verdeeld zijn en kribben en kiften.
Als 't water woest en wild wordt en beukt ons lage strand,
Dan voelen wij ons allen gebonden door één band;
Breekt onze oude vijand door dijk en duinen heen,
Dan zijn wij Nederlanders, dén zijn wij allen één.
De nood van onze buurman is dan ook ónze nood.
Dan zijn wij sterk, eendrachtig, in onze kleinheid groot.
Dan keren wij te zamen die machtig sterke zee:
't Is LUCTOR ET EMERGO en 't blijft JE MAINTIENDRAI.
Dank wakk're werkersschare! Dank zij Uw hoofd, Uw hand
Klinkt weer de blijde mare: Éénnul voor Nederland!
CLINGE DOORENBOS.
halfjaar zou duren, voordat er
sprake van kon zijn, dat Ouwer
kerk volkomen droog kon val
len." De burgemeester heeft meer
geluk, dan hij toen heeft gedacht.
Naar het zich nu laat aanzien zal
7 November een belangrijke dag
zijn. Niet alleen in de geschie
denis van Ouwerkerk, maar ook
in die van de Nederlandse Rijks
waterstaat.
GEEN FEEST
EEN belangrijke dag, maar
voor Ouwerkerk geen
feestdag. „Want," zegt de
burgemeester „hier is zoveel
leed geleden. Ouwerkerk kan
op dit moment nog geen feest
vieren."
En dat is ook de mening van
anderen in Ouwerkerk. Dat is de
mening van de oudste inwoon
ster, de weduwe P. J. Slager
Korsten, een vrouw van 82 jaar.
Op het-ogenblik is zij bedlegerig,
maar meestal vol belangstelling
voor al datgene wat er rond het
Oostelijke gat wordt gedaan. Tel
kens wanneer haar dochter naar
eten brengt of komt wassen, zegt
zij: „Mien, wacht nou nog effe.
Ik moet eerst nog naar de radio
luisteren. Ik wil eerst weten hoe
het er bij staat, want anders kan
ik vanavond niet rustig slapen."
Een ferme vrouw, evenals haar
dochter en haar zoon, die samen
'een cafeetje drijven in Ouwer
kerk. Een klein cafeetje, waar
het leven z'n gangetje gaat, zoals
in elke kleine plaats in Zeeland.
Wanneer men daar zijn koffie zit
te drinken zou men er slecht van
overtuigd kunnen raken, dat hier
weinige meters verder het water
nog steeds aan de huizen knab
belt en de binnendijken aanvreet.
Twee wachtmeesters van de
Rijkspolitie, de 40-jarige A. Ver
meulen en de 33-jarige A. W.
Wagenaar, zijn op hun sokken
bezig een partijtje biljart te spe
len. De twee politiemensen heb
ben daar een zware dienst. Dag
in, dag uit zijn zij belast met de
bewaking van een zeer omvang
rijk gebied. Maar als het er even
af kan, dan spelen zij in café
Slager, waar ook wij in pension
zijn, op het oude billard nog een
partijtje met elkaar. Wanneer
men dat huiselijke tafereeltje
ziet, dan beseft men niet, dat er
hier nog steeds een volkomen
abnormale toestand heerst.
Dit beseft men evenwel des te
beter wanneer men even later
over de smalle weggetjes van de
kern van Ouwerkerk loopt, waar
verscheidene Ouwerkerkers nog
steeds doende zijn om huisraad,
machinerieën en oude fietsen uit
de onder water staande huizen te
halen en op te knappen.
DAG EN NACHT
ET is 's middags een uur
of drie, wanneer wij
Ouwerkerk de rug toekeren
en met de „Henja", het
kleine, dappere vletje, waar
op koningin Juliana in deze
zelfde polder een rondvaart
heeft gemaakt in Mei van dit
jaar, verder gaan. De dijk langs,
om een kijkje »e gaan nemen bij
al die duizenden werkers, die
daar van de vroege ochtend tot
de late avond en dan met een
nieuwe ploeg van die late avond
tot de volgende vroege ochtend
druk doende zijn met de arbeid,
die de dichting van dit gat met
zich brengt. Daar zijn de rijs
werkers, 850 mannen, onder wie
zich ook 65 Duitsers bevinden uit
Sleeswijk-Holstein, die hier als
vrijwilligers de helpende hand
komen bieden.
Die 850 rijswerkers aan de
Oostelijke punt van de dijk heb
ben feitelijk een imposante fa
briek gesticht. Wij zien daar de
directieketen van ir. Van den
Bout, een cantine, kleine wo
ninkjes, een zagerij, een slijperij
en een steiger, waar een heel
scheepvaartverkeer op is aange
wezen. Kortom, men vindt er van
alles. En het enige, waar het er
hier om gaat, dat is het maken
van die ontzaglijk grote zinkstuk.
ken van soms 80 bij 50 meter,
die moeten dienen als ondergrond
voor de dijken of caissons.
IET alleen daar wordt ge
werkt, want als wij met
de „Henja" verder gaan,
hobbelen wij langs die tien
tallen drijvende kranen,
langs baggermol en a, langs
een vletje van de Rijkspolitie,
langs het scheepje van A. Koore
vaar uit Hardinxveld, Koorevaar
zit op de boeg van zijn schuitje
naar het werk te kijken. Ook voor
hem is deze dag, die vol was met
ploeteren en sjouwen voor Wa
terstaat, voorbij en hij gaat met
de „Henja" in een konvooitje
van twee pieremachooheltjes op
naar Zierikzee, waar in de
„Landskamer" ir. v. d. Bout nog
besprekingen voert met zijn col
lega's.
Deze ir. v. d. Bout, de man, die
de dagelijkse leiding heeft van
het werk. heeft korte tijd geleden
in het contactblad van de com-
missie-Dijkherstel Zeeland het
volgende geschreven:
„Het tweede gevecht (om het
oostelijk gat van Ouwerkerk) za>
zwaarder worden dan het eerste.
Alleen al om het feil dat het
Augustusblaadje en op het ogen
blik ook het September blaadje
van de kalender is gescheurd. Wat
dat betekent weet elke water
bouwer maar al te goed. Laten
wij zo hard mogelijk aanpakken
en daarbij denken aan wat eens
een vrouw zei aan iemand, die
afreisde naar het rampgebied om
daar mee te werken aan het her
stel van de dijken: „Doe je best
God doet de rest".
Men doet zijn best in Zeeland
/"kUWERKERK, op deze foto nog een weerloze prooi van het water,
Lr zal nn weer droogvallen. De eerste honderd inwoners zijn al terug
gekeerd in hun geteisterde woonsteden. Pioniers van een wederopbouw,
die alles weer in normale staat zullen pogen te brengen.
ONDER het goud-gele licht, van duizenden natriumkaarsen wordt,
doorgewerkt. Het water, verraderlijk en sluw, mag zich via
spleten tussen de caissons rechts is er een te zien geen terugw
hanen in het land.
N'
ROTTERDAM, 6 Nov. „Mag
ik U even meten?" Dit beleefde
verzoek zal 11.000 keer in ons
land gedaan worden. Medewer
kers van het adviesbureau voor
toegepaste statistiek reizen na
melijk rond om voor de confec-
tie-industrie 11.000 mannen de
maal te nemen.
Vijf jaat geleden heeft het
zelfde bureau 5000 dames van top
tot teen gemeten. Op grond van
dit onderzoek hebben de jaoon-
nenfabrikanter toen wijzigingen
aangebracht in de confectiekle-
ding. Terwijl vroeger 60% van
de vrouwen confectie kon dra
gen, is dat nu 90%.
Het onderzoek naar de man- dingindustrie en door het be-
nenmaten wordt zeer belangrijk driifsleven.
geacht, omdat het huidige maat- De „coupeurs", die in bedrij-
systeem verouderd is. De con- ven en instellingen gaan meten
fectie-industrie. die kieren moei zijn medische werkstudenten die
maken voor mensen, die mer vlak voor hun doctoraal examen
nooit heefl ontmoet, hecht et '"l* a5^tlr, f.UÏ!
vee, waarde aan. He. ondJLk
wordt gefinancierd door het pro- Anatomisch laboratorium van de
puctiviteitscentrum voor de kle- universiteit te Amsterdam. De
gegevens zullen eveneens voor
wetenschappelijk onderzoek
ten goede komen aan dit laborato
rium.
De meet-enquête. die in twee
etappen geschiedt, is reeds in
volle gang. Deze maand worden
van duizend mannen ruim dertig
afmetingen genomen.
Volgend jaar worden dan de
belangrijkste maten genomen
van in totaal 10.000 mannen Dan
hoopt men een goed beeld ge
kregen" te hebben van de gemid
delde dikte, lengte, breedte enz.
van de Nederlandse man.
In 1955 hoopt men het maat-,
systeem gereed te hebben.
DIT stel zware stalen buizen vormde de „guillotine", waarmee de
Phoenix-caïsson- werd vastgekoppeld aan het landhoofd. Toen de cais
son op zijn plaats lag, liet men de buizen zakken, waardoor de stroom in
de geringe opening tussen caisson en dijk aanzienlijk werd verminderd.
Dodenherdenking
in Oude Tonge
OUDE TONGE, 7 Nov. Op
Donderdag 12 November te 2 uur
zal in Oude Tonge een herden
kingsbijeenkomst wonden gehou
den tér nagedachtenis van de
slachtoffers van de ramp van
1 Februari. De bijeenkomst wordt
belegd in de Ned. Herv. kerk,
waar o.a. pastoor P. de Groot en
ds. J, C. Wolthers het woord zullen
voeren. Aanwezig zullen zijn o.m.
de commissaris der Koningin in
Zuid-Holland, mr. L. A. Kesper.
het gemeentebestuur en het
adoptiecomité van Haarlem. Na
de bijeenkomst zal men zich in
een stille omgang naar de ramo-
be.graafnlaats begeven, waar 310
slachtoffers begraven liggen,
O O
BONN, 5 Nov. De nieuwe
Westduitse minister voor het
Vluchtelingemvezen, prof. Theodor
Oberlander, zelf een Sudetenduit-
ser, heeft gepleit voor een oplos
sing van de Sudetenkwestie „in de
geest van het pact van Münclien".
Dit verdrag voorzag in de over
dracht aan Duitsland van het Su-
detengebied. dat sinds 1918 aan
Tsjechoslowakije had behoord
Het werd ondertekend door
Hi'ler, Mussolini, de Britse pre
mier Chamberlain en de Franse
premier Daladier.
Prof, Oberlander drong n.u (in
het dagelijkse bulletin van de
Westduitse regering) aan op een
..versterking" van de Duitse ge
bieden, die aan Tsjechoslowakije
grenzen, „met het oog op een re
geling van het Sudetenvraagstuk
in de geest van München en een
Europese oplossing".
(Van onze speciale
verslaggever)
OUWERKERK, 6 Nov.
De Noordbout, een stuk
van de dijk tussen het Oos
telijke stroomgat en Zie
rikzee, is een nare bout
voor de man, die hier de
weg niet weet.
Op vele plaatsen is dit
dijkiichaam zo zwaar uit-
gekalfd, dat ge alleen nog
over een 20 cm breed ste
nen richeltje kunt voort
gaan.
Vanmorgen liepen wij
daar gevieren naar het
Westelijke landhoofd, na
een tocht met. een vletje.
Een soort acrobatisch avon
tuur was het, met doden
sprongen en zweefduiken,
die vooral op de zenuwen
tokkelden van een van ons,
een ondanks haar laarzen
nog modieuze jongedame.
Toen na de derde „nar
row escape" de angst in al
zijn verschijningsvormen
haar uit de gazellenogen
sprong, daagde de redding
op in de vorm van een pe
loton rijswerkers, die als
ganzen achter elkaar in
het stukje water liepen te
kuieren. Men moet deze
mensen gewóón volgen: zij
kennen de dijk als geen an
der, weten nauwkeurig
waar men zijn voeten moet
neerzetten en heooen
mysterieuze paadjes, waar
men niet glijdt noch valt en
waar men wandelt ais in
de Kalverstxaat.
De laatste drie kilometer
waren derhalve een zeer
simpel voortbewegen en
ondanks ce regen was
iedereen zeer tevreden. Tol
wij ontdekten de voortklo*.
sende rijswerkers op de
verkeerde dijk le zijn ge
volgd
vj
Het dagblad „De Telegraaf geeft
onpartijdig nieuws, zonder gebon
den te zijn aan enige staatkundige
pai.tlj, kerkelijke richting of be
langengemeenschap, uitsluitend In
dienst van 's Lands belang
Art. 2 der Statuten.
