NIEUWE ROTTERDAMSE COURANT
„Operatie Phoenix" geslaagd
Het stroomgnt bij Ouwerkerk afgegrendeld
Relletjes te Triëst en elders
duren voort
Onderwerpen die de bekoring
van liet nieuwe missen
Directeuren: F. BAAS en W. PLUYGERS. Hoofdredacteur: Mr. M. ROOY
Uitgave: Nieuwe Rotterdamse Courant N.V. Witte de Withstraat 73 Rotterdam
Zaterdag 7 November 1953
110e JAARGANG No. 261
Abonnementsprijs per kwart, 7.50. Losse nrs i 0.13. Verschijnt dag. beh. op 2
Tel. (K 1800) 11.10.00 (19 lijnen). Telegr.-adr.: NTROCOUR, Postrek.41
OUWERKERK, Vrijdagnacht a/b van de Regentesseplaat.
De doordringende sirenes van de boten, zichtbare en onzichtbare,
klonken anders dan gewoonlijk en de gezichten van de mensen,
waaruit het oranje natriumlicht de kleur had weggetrokken, stonden
ook anders op dat grote, al zo lang verbeide ogenblik waarop, van
nacht om vier minuten voor twaalf, de laatste Phoenixcaisson in
het schijnsel van drie hoge lichtmasten, tientallen lampen en een
zoeklicht, in het stroom gat van Ouwerkerk was weggezakt, het, door
'de eerder neergezette caissons nog open gelaten, ongeveer zestig
meter grote sluitgat definitief afgrendelend. En toen ten slotte de
stemmen der schepen zwegen en het zoeklicht, dat minuten lang
in vreemde, wild getrokken cirkels de nachtelijke hemel had afgetast
ten teken dat de „Operatie vier maal Phoenix" was geslaagd
uitdoofde, toen klonk geheel onverwacht over het voortklotsende
water ons aloude Wilhelmus, ten gehore gebracht door de harmonie
uit Zierikzee, gezeten in een boot, die ronddobberde vlak bij de ranke
Breezand, de directiefyoot van de Rijkswaterstaat van waar Koningin
Juliana de laatste phase van het grote werk gadesloeg. De nationale
hymne werd onmiddellijk spontaan meegezongen door honderden
schorre mannenkelen, welke boven het motorgeronk van de schepen
uitklonken.
Het was een eenvoudige maar eerlijke uiting van de gevoelens,
welke allen op dat moment bezielden; een mengeling van trots,
ontroering en dankbaarheid. Was het een wonder dat vele eilanders,
die op het Oostelijk landhoofd waren komen kijken, een brok in de
keel kregen en een traan wegpinkten? Eilandbewoners zijn alles
behalve sentimenteel en wie het wel was, die heeft dat in de
afgelopen harde maanden van de verbeten strijd tegen het meedogen
loze water wel afgeleerd maar op dat middernachtelijk moment,
waarop het laatste gat in de dijken dicht ging, toen voelde een ieder
wel heel duidelijk, dat een stuk onvergetelijke historie was afgesloten.
Dat aloude Wilhelmus, klinkend over het donkere water en ge
volgd door een luid „leve de Koningin", het was onvergetelijk. Toen
trilde een gevoelige snaar bij een ieder.
einde te brengen. Naar mate de tijd
echter verstreek nam de eb af en kon
met voorbereiding van de slotmanoeu-
vre worden begonnen. De caisson werd
eerst wat gedraaid, heel langzaam,
teneinde een juiste positie te kunnen
innemen, indien het grote werk een
maal zou moeten beginnen.
De laatste uren
Toen we in het nachtelijk duister
Vrijdagavond met de Regentesseplaat
van Zierikzee wegvoeren, zagen we in
de verte de lichten van Ouwerkerk
zich al duidelijk aftekenen: een zes
tigtal natriumlampen, zich aaneenrij
gend als fosforiserende kralen, een
enorm zoëklicht en drie hoge licht
masten, samen ongeveer 100.000 kaar
sen, het sluitstuk van de in allerijl
aangelegde kunstverlïchting, welke de
dag- nachtverhouding ten behoeve van
de slotoperatie grondig moesten ver
anderen.
De twinkelende lichten reflecteerden
in het donkere water, grillige, lange
strepen trekkend, de vloed verande
rend in een liefelijk vlak van vloeibaar
zilver, maar daar was de wetenschap
dat onder dat fantastisch schone op
pervlak zich de stroom verborg, waar
van de verraderlijkheid de werkers
ginds al zo vele malen parten heeft
gespeeld.
Bij Ouwerkerk, varend tussen de
dijkrestanten in het oranje schijnsel
van de lichtbronnen welke de vernuf
tige mens aanwendde om zijn gigan
tische werk te volbrengen, schuim-
bergjes. afkomstig uit de watervallen
in de polder, welke, gevat in het on
natuurlijke schijnsel der lichttorens,
een bizarre aanblik boden.
Motorbootjes af en aanvarend, ha
venslepers, directieboten, bakken, kra
nen en pontons waarvan de contouren
scherp getekend werden in de gloed
van de kunstmatige manen en tenslot
te de grote Phoenixcaissons in de ver
te vormden een even fascinerend als
onwezenlijk beeld.
In de werkkom voor het gat, dui
delijk gemarkeerd door de, met enke
le lampen verlichte, Phoenixcaissons,
stond een sterke stroom, wel niet zo
sterk als eerder op de dag toen
stroomsnelheden van 4.20 meter per
seconde werden gemeten; een fietser
moet flink doortrappen om een der
gelijke snelheid te behalen maar
toch voldoende om onze boot terug te
doen drijven. Trouwens de sterke sle
pers, die de te plaatsen, des morgens
al vlak bij de af te grendelen bres
geparkeerde", laatste Phoenix in be
dwang moesten houden, hadden de
grootste moeite hun taak tot een goed
Vierkante kunstmanen
Intussen vertelde prof. dr. ir. N. A.
Halbertsma, sinds zijn pensionnering bij
Philips N. V. rijksadviseur voor kunst
verlichting langs wegen en kanalen, ons
het een en ander over de verlichting
door middel van hoge lichtmasten.
De moeilijkheid was het ontwerpen
van een verlichting voor een watervlak
van 300 bij 300 meter, waarbij nergens
dode hoeken mochten ontstaan. Aanvan
kelijk was gedacht om gebruik te maken
van hoogspanningsmasten, doch de bouw
daarvan er hadden dan funderingen
moeten worden gemaakt zou teveel
tijd hebben gevergd. Een firma, welke
zich bezig houdt met het maken van
steigers, bood echter aan masten te
bouwen met behulp van licht materiaal
en in ongeveer een week werden drie
30 meter hoge torens opgetrokken, wel
ke konden worden voorzien van breed-
stralende reflectoren met een totale
lichtsterkte van rond 100.000 kaarsen.
Toen de verlichting er wordt ge
bruik gemaakt van natrium, gelijk ge
zegd had proefgebrand, bleken er
drie enorme meevallers te zijn. Het wa
ter voor de dijkbreuk was veel troebe
le dan verwacht, de vierkante kunst
manen bleken niet te verblinden en de
overgang van het verlichte gedeelte
naar de donkere Schelde was geenszins
hinderlijk.
Het experiment, dat ongetwijfeld ten
volle geslaagd mag heten, opent nieuwe
perspectieven inzake de verlichting van
kleinere en grotere havens, aldus prof.
dr. ir. N. A. Halbertsma.
De vlaggen uit!
Nadat de directieboot van de rijks
waterstaat met aan boord koningin
Juliana, de minister-president dr. W.
Drees, de minister van verkeer en
waterstaat mr J. Algera, de minis
ter van volkshuisvesting en wederop
bouw ir. H. B. J. Witte, ir. C. Staf,
die minister Mansholt vertegenwoor
digde, de commissaris der Koningin
in de provincie Zeeland, jhr. mr. A.
F. C. de Casembroot, ir. A. G. Ma-
ris directeur-generaal van de rijks
waterstaat en andere autoriteiten,
ligplaats had gekozen bij het ooste
lijke landhoofd dat was tegen een
uur of negen werd bekend, dat
de stroom, hoewel sterk, geen bijzon
dere uitschuringen had veroorzaakt
voor en achter de in het stroomgat
aangebrachte bezinking. Ook in de
posities van de al geplaatste caissons
was geen verandering gekomen.
Naarmate de tijd verstreek en) de
kentering begon te naderen tekenden
zich de inleidende manoeuvres steeds
duidelijker af. Sleepboten maakten
vast aan de enorme Phoenix, peil-
bootjes voeren steeds veelvuldiger
heen en weer, verlichte drijvers wer
den uitgezet en weer opgepikt om de
stroomsnelheden te meten. Intussen
bereikte de centrale post, onderge
bracht in een keet op de dijk, alle
Van de schepen loeien de
sirenes en blazen de stoomflui
ten: om vier minuten voor mid
dernacht lag de vierde caisson
op haar plaats en was het stroom
gat bij Ouwerkerk gesloten.
mogelijke informaties, overgebracht
per, door militairen bediende, walkie-
talkies.
De kentering, de jiu uk! w/aarop
de caisson geplaatst u^ndc ie Worden,
moest zeer nauwkeurig worden be
paald aan de hand van de peilschaal
aflezingen in en buiten het gat, te
Zierikzee, Burghsluïs en Vlissingen.
Om half elf werd de caisson tegen
de reeds geplaatste aan geduwd en
werd begonnen met het aanbrengen
van de schamierinstallatie.
(Men zie ook pag. 5).
De vlaggen uit!
Tf/AT maanden lang een vurige wens
was, waarvan de vervulling bijna
niet te verwezenlijken leek. is dan
toch gisteravond op de kenitering van
het tij en de overgantg van late avond
tot nacht werkelijkheid geworden. De
dijken zijn dioht!
Hoe indirukwekkend klonk ons
volkslied, al deden wind en ruimte
de toch al wat ijle klanken verwaaien,
hoe innig menselijk en warm van
toon waren de weinige woorden,
waarmede de Koningin, die deze voor
ons land zo bijzonder belangrijke
gebeurtenis, met haar oudste dochter
wij durven en mogen wel schrij
ven natuurlijk heeft bijgewoond,
de Nederlandse natie gelukwenste,
met wat zich zo juist had voltrokken;
>hoe feestelijk was het fluit-concert
van de tientallen boten, welke op
enigerlei, wijze bij het gigantische
werk tegenwoordig waren en hoe
plechtig mengde zich daar tussendoor
het gebeier van een torenklok. Dank
zij uitstekende reportages van de
radio heeft heel ons volk dit his
torische moment mee kunnen beleven
en ongetwijfeld zal het velen gegaan
zijn als ons: toen het sein eenmaal
kon worden gegeven, dat de laatste
caisson op zijn plaats was neerge
laten en daarmee de spanning vain vele
uren werd gebroken, toen welde een
diepe ontroering in ons op. Dankbaar
zijn wij, dat het werk, dat, voor het
zó kordaat werd aangevangen, schier
onmogelijk scheen, is volbracht en
nog wel juist in de tijd, welke men
zich daarvoor had gesteld, alle tegen
slagen ten spijt. Maar toch ook voel
den wij een grote trots Nederlander
te zijn, want wat sedert de ramp
zalige nacht van de eerste Februari
in ons land is gepresteerd, de spon
tane hulpverlening en de verbeten
strijd tegen de oude erfvijand, het
water, dat is todh Nederland1 op zijn
allerbest.
"JVF OG is het werk niet gedaan.
Dijken moeten nog op hoogte
worden gebracht, huizen, schuren,
kerken en scholen moeten worden
herbouwd en aan het land, dat zo lang
door zilt water overstroomd is ge
weest, zal nog zeer veel moeten wor
den gedaan. Maar voor de Najaars
stormen komen is nu ook het laatste
dijfcgat gesloten en menselijkerwijs
gesproken ligt ons lage land weer
veilig. Voor het laatst heeft de vloed
bezit van een kostbaar d'eel van ons
met zoveel inspanning en vlijt ver
worven gebied kunnen nemen. Na de
kentering van middernacht heeft het
opkomende water de deur gesloten
gevonden.
Om dit te kunnen bereiken is er
ongelofelijk hard gewerkt; knappe
ingenieurskoppen, vaardige handen
en goed vakmanschap hebben ir een
verbeten strijd de' overwinning be
haald.
Daarom: de vlaggen uit!
De Amerikaanse ambassades in
Den Haag en Londen worden gedeelte
lijk bewoond door particuliere maat
schappijen. Dit levert gevaar op voor
de veiligheid van de ambassades zelf,
aldus twee Amerikaanse congresleden,
die zojuist van een reis naar Europa
teruggekeerd zijn.
Londen vermoedt stelselmatige opzet
Volkswoede geldt
vooral Engelsen
De toestand in de havenstad Triëst
was gisteravond laat volkomen rustig.
Eerder op de dag, namelijk tegen het
einde van de middag, had de stad
enige tijd lang het aanzien van een
slagveld. De politie was voortdurend
gedwongen in te grijpen, wanneer
groepjes betogers, die joelend door
het gebroken glas en het puin der
vorige dagen liepen, tot fellere en
meer daadwerkelijke protestacties
dreigden over te gaan.
Volgens officieuse gegevens wer
den gisteren zes betogers gedood en
dertig gewond. Vermoedelijk hebben
ook drie politieagenten de dood ge
vonden en zijn er twintig gewond
geraakt, zodat er in totaal, met de
slachtoffers van Donderdag er bij ge
rekend, reeds elf mensen te Triëst
het leven hebben moeten laten.
Zoals reeds gemeld, heeft de bur
gemeester van de stad bij het hoofd
van het geallieerde militaire bestuur,
generaal Winterton. geprotesteerd.
Bovendien heeft hij telegrammen ge
zonden aan Sir Winston Churchill,
president Eisenhower, de Amerikaan
se ambassadrice in Italië, mevr. Luce,
en aan de Franse gezant te Triëst, de
la Genest. De oorzaak van de woelin
gen van gisteren was het feit, dat de
Italiaanse vlag, welke halfstok woei
op het stadhuis, op last van generaal
Winterton gestreken werd. Dit bracht
de gemoederen van de bevolking op
nieuw in hevige beroering, zodat de
troepen, die order hadden gekregen
zich voor actie gereed te houden her
haalde malen tot vuren moesten
overgaan.
Zowel te Londen als te Washington
is officieel verklaard, dat men de
bloedige wanordelijkheden te Triëst
zeer ernstig opneemt. De relletjes zijn
gisteren door de Engelsen en Ameri
kanen gezamenlijk besproken. Naar
Reuter meldt, is men in de Britse
hoofdstad de mening toegedaan, dat
de onlusten, gezien de omvang, die zij
hebben aangenomen, waarschijnlijk
georganiseerd zijn door Italiaanse po
litieke groeperingen buiten Triëst. Dit,
vermoeden wordt nog bevestigd dooi
de omstandigheid, dat tegelijkertijd in
veel Italiaanse steden sympathie-beto
gingen zijn gehouden. De wanordelijke
toestand zou in het leven geroepen
zijn, zo meent men, om de geallieerden
te dwingen spoedig hun beloften van
8 October na te komen.
Het opmerkelijke is, dat de woede
van de betogers, niet alleen te Triëst,
maar ook te Rome en in andere Ita
liaanse steden, zich hoofdzakelijk
tegen de Engelsen richt. De Italianen
schijnen de Engelsen er nl. van te
verdenken, dat zij een zekere sym
pathie voor de Zuidslaven koesteren.
Zodra de Britse troepen zich in de
straten van Triëst vertonen, worden
zij honend nageroepen als „kolonia
listen", terwijl de Amerikanen met
gejuich worden begroet. Een Italiaan
se deputatie, die gisteren bij de com
mandant van de Amerikaanse troepen
te Triëst verscheen, vroeg hem aan
Ontroerd aanschouwde Koningin
Juliana de historische gebeurtenis bij
Ouwerkerk. V.l.n.r.: de Koningin, mi
nister Algera, minister Drees en
Witte.
zijn regering te verzoeken de verant
woordelijkheid voor de veiligheid in
zone A te willen overnemen, aange
zien de Engelsen, die het toezicht op
de politie uitoefenende situatie niet
meer in de hand zouden hebben.
Te Rome verlieten gisteren de scho
lieren hun klassen, om door de straten
te trekken. Duizenden betogers braken
door het politiecordon rond het Britse
consulaat en wierpen er de ruiten in.
Na een charge verspreidde de menigte
zich gaandeweg; er werden geen slacht
offers gemeld. Voor de Amerikaanse
ambassade riepen de betogers in spreek
koor: „moordenaars, moordenaars". Ook
hier voerde de politie een charge uit.
terwijl voorts van traangas gebruik
werd gemaakt. Naar verluidt, zijn ver
scheidene betogers gearresteerd.
Inmiddels heeft Zuidslavië de Ver.
Staten en Engeland meegedeeld te ver
wachten, dat „alle pogingen van Italië
om te Triëst door terreur een onrecht
vaardig doel te bereiken, zullen wor
den onderdrukt". De minister van bui
tenlandse zaken, Popovitsj, overhan
digde gisteravond de Britse ambassa
deur en de Amerikaanse zaakgelastigde
een „concreet voorstel om verslechting
van de toestand te voorkomen en de
kwestie geleidelijk tot een oplossing te
brengen", aldus een bericht van Tan-
joeg. het Zuidslavische officiële pers
bureau.
Te Rome hebben Zaterdagochtend op
nieuw demonstraties plaats igehad. Door
de strenge ordemaatregelen bleef het
echter rustig nabij de officiële Britse
en Amerikaanse gebouwen.
Overzicht
Tweede Kamer
Binnenlandse zaken
(Vergadering van Vrijdag 6 November
T S minister Beel koel geweest in
-1- zijn antwoord aan de afgevaardig
den, die over zijn begroting het woord
hebben gevoerd? Het antwoord, dat
de tweede helft van de middag ge
heel vulde, was vooraf gegaan door
een stuk of vier betogen van Kamer
leden na het
tiental dat wij
gisteren al had
den gehoord.
Dinsdag bij de
replieken zal
uit de reacties van de Kamerleden
wel blijken, of zij al dan niet door mi
nisteriële koelheid getroffen werden.
In het bijzonder zal dit dan moeten
gelden de kwestie Amsterdam, „hoofd
stad des lands", en het vraagstuk van
de burgemeesterssalarissen. Wij heb
ben de indruk, dat minister Beel niet
vrij was van een uiterlijk koele za
kelijkheid. Maar wat hij met die koel
heid over brandende kwesties zei kan
zakelijk stellig een grondslag voor
een verdere discussie zijn die niet over
de hele linie ontevredenheid zal hoe
ven te wekken.
Natuurlijk is niet de toezegging ge
daan. dat de burgemeesters honderd per
cent verhoging van hun inkomsten zou
den krijgen. Maar de bewindsman gaf
wel te kennen, dat hij op korte termijn
zou trachten iets op dit gebied te doen.
al wilde hij geen principiële herziening
van de salarissen in uitzicht stellen.
Iets negatiefs zat er in het antwoord
dus naast het positieve ook. Of de
liberaal Ritmeester het antwoord zo
koel negatief zal vinden, dat hij een
motie gaat indienen, zal nog moeten
blijken.
Zijn van allerlei kanten aangevallen
uitlating over de „hoofdstad des lands"
heeft de minister, gelijk men kon ver
wachten, inderdaad gepreciseerd. Het
begrip „hoofdstad des lands" zou in
Nederland geen wezenlijke betekenis
hebben, nl. een niet zo wezenlijke be
tekenis, dat een wettelijke voorziening
nodig- moest worden geacht. En juri
disch is daar niet veel tegen in te
brengen. Maar uit hetgeen in de me
morie van antwoord over zijn begro
ting aan die aangevallen stelling voor
afging, bleek al wel, dat ook minister
Beel het in de practijk niet anders ziet
dan zoals een kind het op school al
leert: Amsterdam is de hoofdstad van
Nederland.
Hoe de zaak eigenlijk zit heeft Thor-
becke in zijn „Aanteekening op de
Grondwet" prachtig geformuleerd. Mi
nster Beel citeerde de desbetreffende
passage, hiermee ook zijn eigen mening
weergevende. Thorbecke beschrijft de
rol van Amsterdam en hoe onder Lode-
wijk Napolewn regering en wetgevend
lichaam te Amsterdam gevestigd werden
-n zpgt dani
Amsterdam bleef or>k vervolgens, na de
inlijving van bet Lsnd bij het fransche
Keizerrijk, werkelijke hoofdstad, zetel der
algemeene regering. Na ds vrijwording
liet men aan Amsterdam de eer. waarop
het, na al die antecedenten, aanspraak
had; maar in 't wezen kwam men terug
tot de oude instelling der Republiek, on
der welke 's Hage zonder hoofdstad te
zijn. de bestendige vergaderplaats was ge
weest zoo van de Staten en het gouver
nement der Provincie Holland, als van
de collegien en ambtenaren van de al
gemeene regering der Republiek.
De heer Welter had een suggestie
gedaan om er toch iets vam vast te
leggen: in het inhuldigingsartikel inde
Grondwet zou men de woorden „bin
nen de stad Amsterdam" zo kunnen
aanvullen dat er gesproken zou worden
van „de hoofdstad van het Koninkrijk.
Amsterdam". Een suggestie, die de mi
nister aan de staatscommissie voor de
Grondwetsherziening zal voorleggen.
Iets anders zal aan een andere staats
commissie worden voorgelegd: de staats
commissie Teulings zal de suggestie van
de c.h. mr. Beernink, om op de stem
biljetten voor de Kamer- en Staten
verkiezingen de namen van de poli
tieke partijen onder het lijstnummer te
drukken, ter overdenking krijgen.
Y/" OOR het overige kon minister Beel
opmerken, dat de aangeroerde
vraagstukken de bekoring van het
nieuwe misten.
Hij heeft bij elkaar vier en een
half jaar de leiding van Binnenlandse
zaken gehad te beginnen in Febru
ari 1945 en nog steeds worstelt
men met dezelfde vraagstukken. Er is
intussen wel iets veranderd, maar het
is duidelijk, dat kwesties als die der
gemeentelijke autonomie en der fi
nanciële positie van de gemeenten
voor de Kamer steeds een bespreking
waard zijn.
Het behoort dan ook stellig tot de con
trolerende taak van het parlement, juist
op dergelijke punten te letten.
Sommigen hadden de moeilijkheden
met de politie te Coevorden in verband
gebracht met de gemeentelijke autono
mie en in samenhang daarmee natuur
lijk ook met het politievraagstuk. Er
was in Coevorden gemeentepolitie, maar
na de bekende moeilijkheden met de
commissaris is daar thans rijkspolitie van
gemaakt. Onder het nog steeds geldende
Folitiebesluit 1945 is dat mogelijk. Maar
het is voor velen wel moeilijk te ver
werken dat „Den Haag" op een derge
lijke manier ingrijpt. Nu kan men alle
begrip hebben voor de overwegingen
d:e tot de verandering van gemeente- m
rijkspolitie hebben geleid. Minister Beel
zette die overwegingen uiteen: in Coe
vorden kan het politiepersoneel makke
lijk al te vertrouwelijk met de bevolking
worden en daarom moet er een moge-
Ljkheid zijn om dat personeel over te
plaatsen. Zolang er gemeentepolitie is
kan dat niet; is er rijkspolitie, dan kan
het wel. Maar dat het een aantrekkelijke
situatie is voor de voorstanders van de
gemeentelijke autonomie kan moeilijk
worden beweerd.
Nu moet men de gemeentelijke auto
nomie en het politievraagstuk niet af
meten naar het abnormale geval. Maar
toch kan men verheugd zijn, dat er nu
spoedig een ontwerp-Politiewet zal zijn.
En minister Beel kondigde al aan. dat
er in dit ontwerp wordt gestreefd naar
een bevredigende positie van de burge
meester als hoofd van de politie.
Men zoekt nu al sinds 1945 naar een.
oplossing van het politievraagstuk. Bin
nenlandse zaken en Justitie konden het
er tot voor kort moeilijk over eens wor
den. Er schijnt nu een zekere overeen
stemming te zijn. Wat de inhoud daar
van precies is zullen wij pas kunnen ge
waarworden wanneer het ontwerp-
Politiewet zal zijn ingediend.
Een oude kwestie is ook die van de
wijziging van gemeentegrenzen. De
socialist Scheps wil een systematisch
onderzoek naar de gevallen, waarin de
bestaande grenzen onpractisch zijn. Maar
de minister wil daar niet aan; voor zo'n
systematisch onderzoek zou men bepaal
de algemene normen moeten opbellen.
Bovendien ziet minister Beel in doel
matigheid alleen geen reden tot grens
wijziging. Er zal in elk geval sprake
moeten zijn van ernstige bestuurlijke
bezwaren.
Vermelden wij voorts de salarissen
•an het overheidspersoneel en het ge
organiseerd overleg in ambtenarenzaken,
onderwerpen die ook bij geen enkele
begrotingsbehandeling onbesproken blij
ven en waarvoor wij naar ons verslag*)
verwijzen. En dan niet te vergeten de
.bescherming burgerbevolking", kortweg
B. B. De bewindsman zei daar geen
vrolijke dingen over. In het bijzonder
de werving voor de z.g. mobiele colon
nes vond hij zeer teleurstellend. Het is
een onderwerp, dat volle aandacht ver
dient. niet alleen van de Kamer in het
begrotingsdebat, maar vooral ook van de
burgers zonder wier actieve medewer
king de B. B. een weinig bescherming
biedend stuk papier zou blyven.
Zi« verder pag. 7
Ontslagen bU het State Department.
Het Amerikaanse ministerie van buiten
landse zaken deelt mede, dat het in de
afgelopen maanden 306 employé's in
Amerika en 178 buitenlandse employé's
in het b'btenianrj ontslagen hc°ft om
redenen van veiligheid.
Koningin Juliana
voor de radio
fcONINGIN JULIANA, die gis
teren de laatste phase van
de dijkdichting bij Ouwerkerk
heeft bijgewoond de Prins
had, als gevolg van een lichte
ongesteldheid, op het laatste
moment van zijn voornemen
om haar te vergezellen moeten
afzien heeft vandaag voor de
radio gesproken.
Gisteravond richtte zij zich
reeds met een enkel ivoord over
de radio tot het Nederlandse
volk: „Landgenoten, ik zal
morgen nog wat zeggen, maar
ik wens u nu vast allen van
harte geluk met dit grote
moment".
De minister van verkeer en
waterstaat, mr. J. Algera, dank
te Hare Majesteit voor haar
aanwezigheid en verklaarde,
dat het voor ons land een his
torisch ogenblik is, nu de dijken
zijn gedicht.
„Landgenoten, op dit ogenblik
zijn wij allen trots en dankbaar.
Wij zijn trots op al die wer
kers van hoog tot laag, die ge
durende zovele maanden hebben
medegewerkt om dit resultaat
te bereikendie bij dag en bij
vacht hebben gearbeid. Aan al
die werkers betuig ik mijn
hartelijk en diepgevoelde be
wondering.
Wij zijn dankbaar jegens God,
die ons dit werk deed gelukken"
Advertentie
Ruimtegebrek in Uw archief?
C0MPACTUS
geeft de oplossing.
HEEMAF - Hengelo
.J
VEEL WIND
t
Weersverwachting, medegedeeld
door het K.N.M.L in De Bilt, gel-
dig van Zaterdagavond tot Zon-
dagavond (opgemaakt te 10 uur):
Aanvankelijk zwaar bewolkt met
tijdelijk regen, later van het
Westen uit opklaringen. Matige
tot krachtige, langs de kust af en
toe harde Zuidwestelijke wind.
Vannacht minder koud. Morgen
overdag ongeveer dezelfde tem-
peraturen als vandaag.
8 Nov.: Zon op 7.47, onder 17.00.
Maan op 10.04. onder 17.22.
9 Nov.: Zon op 7.49. onder 16.58.
Maan op 11.06. onder 18.10.
Advertentie
0EDK0PE SMALFILM S mm.
5.10 2.40
STOLK A DE DRAAF
l'urdtselaan 25* rel. 7J34J Rotterdam
